ปิดการแจก แจกรูปหลวงพ่อหวั่น วัดคลองคูณ พิจิตร

พอดีผมมีรูปหลวงพ่อหวั่นเยอะพอสมควรวันนี้เลยมาแจกครับมีเกมให้เล่น เป็นรูปขนาดเล็กน่าจะ 2 นิ้ว เป็นรูปเหรียญของหลวงพ่อรุ่นสร้างโบสถ์ 2556 กับรูปขนาดปานกลาง เป็นรูปหลวงพ่อท่านที่สร้างพร้อมกับพระพรหม บรรดาลโชคมี 3 ชุดสำหรับคนตอบถูกที่จับฉลากได้ 4 คน และสำหรับผู้ที่เล่นเกมทายถูกและจับฉลากได้สี่คนและจับฉลากจากสี่คนคนนั้นจะได้รับรูปขนาดปานกลาง เป็นรูปหลวงพ่อท่านที่สร้างพร้อมกับพระพรหม บรรดาลโชค และรูปขนาดเล็กมียันต์ตอกโค๊ต ล.พ.หวัั่น
กติกามีดังนี้
เป็นสมาชิกเว็บพลังจิต แปลความหมายจากปริศนาธรรมให้ได้ภายในวันที่ 23 เวลา 13.30 น.
#ให้หยุดทายแล้วผมจะเลือกคนที่ตอบถูกไปจับฉลากให้ได้4 แล้วจับฉลากอีกให้ได้ 1 ใครได้ผมจะทักไปทางข้อความ

 

ปริศนาธรรมมีดังนี้
หมากินกระดูกควาย ตายเพราะโรคระบาด พอเดินไปหามันก็วิ่งหนี พอไปดูไกลๆมันก็กลับมาอีกที มาที่จุดเดิมนี้เพื่อมากินกระดูกควาย

 

ผมไม่เข้าใจวิธีเล่นเท่าไหร่นักครับ แต่ผมขอตอบนะ ธัมมะนี้เคยฟังเป็นของ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร ในช่วงที่ท่านยังเร่งความเพียรขัดเกลาเพื่อบรรลุธรรม ในขณะที่ท่านป่วยและแยกจากท่านอาจารย์มั่น ท่านได้เห็นสัจธรรมนี้ เปรียบเป็นความหลง ความยึดติด ยึดมั่นถือมั่นไม่ยอมปล่อยวางในกาย มองจากหมาที่ยอมปล่อยกระดูกทั้งที่มันติดใจในรส แล้วเราทำไม่ยังยึดติด จนเกิดทุกข์
ท่านเห็นแล้วท่านก้อได้คิดว่า
เรานี้ก็มาหลงยึดถือหวงแหนท่อนกระดูกในตัวเองนี้ ยิ่งมากกว่าหมาที่มันหวงกระดูกควายตายนี้เป็นไหนๆ เสียอีก เราได้อะไรบ้างจากโครงกระดูกที่เราหวงแหนแบกหามอยู่ตลอดเวลา นี่ชาติ นี่ชรา นี่พยาธิ นี่มรณะ เห็นไหม สิ่งเหล่านี้ มีมาจากไหน อาศัยอะไรเป็นที่เกิด ไม่ใช่มันมาจากโครงกระดูกและมันอาศัยเกิดอยู่ที่โครงกระดูกนี้เองมิใช่หรือ ใจเราที่ได้รับทุกข์ โทมนัส ฟุ้งซ่าน ไม่เป็นอันอยู่ อันกิน หลับนอน ที่เรากำลังได้รับอยู่เวลานี้ มันมาจากไหนเล่า ไม่ใช่มาจากชรา พยาธิ มรณะที่มีอยู่เต็มทั่วไปในโครงกระดูกของร่างกายอันนี้ดอกหรือ หมามันหลงหวงซากกระดูกควายตายจากโรคห่ามันก็ยังวางปล่อยทิ้งวิ่งหนีได้ แต่เรานี่หนา ยิ่งโง่กว่าหมาเสียอีก หลงรักหลงหวงแหน หลงนอนกอดนอนซมงมอยู่ตลอดเวลา นอกจากทุกข์แล้วเราไม่เห็นว่าเราได้อะไรจากการแบกโครงร่างอันเป็นภาระอันหนักนี้เลย
เอาครับตอบเล่นสนุกๆ ไม่เครียดอะไร ได้ไม่ได้เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

 

แถมประโยคต่อไปครับ
อย่างไรเราจำต้องรีบเร่งประกอบความเพียงอย่างหนักต่อสู้ หัวเด็ดตีนขาดไม่ถอยหนี
พระอาจารย์มั่น กล่าวว่า ท่านฟั่นถือเอาหมาแทะกระดูกเป็นอุบายอันแยบคาย สำหรับเปลี่ยนจิตใจให้สงบจนสามารถทำให้เห็นแจ้งในธรรมนั้นได้ถูกต้อง ชื่อว่าศิษย์ของพระพุทธองค์โดยแท้ การเห็นอะไรแล้วน้อมนำเข้ามาพิจารณาภายในจิตเช่นนี้เป็นการกระทำที่ชอบแล้ว”

 

คือจิตที่ยังยึดติด ไม่ปล่อยวาง ขาดการปฎิบัติดี ต้องเวียนว่ายตายเกิดไม่รู้จบ

 

ใครจะตอบอะไรก็ได้นะครับแบบไหนก็ได้แต่คนเราน่าจะต้องใช้ ต้องใจ ศีล5 อริยสัจ4 พรหมวิหาร4 อริยมรรค8 คนเรานะครับ ต้องเมตรตา ต้องมีความกรุณา อุเบกขา มุตธิตา ต้องมีศีลต้องเป็นคนดี แนะนำที่ต้องใช้มากที่สุดนะครับสำคัญสุดๆคือ คำพูดหรือการสื่อสารทุกชนิดครับ ระวังกันให้ดีครับ สัมมาวาจาเนี่ยครับท่องไว้ครับ ผมพูดเป็นกลางนะครับ ไม่ได้ว่าใครนะครับ

 

จิตยังยึดติดอยู่ทำให้ไปสามารถปล่อยวางได้จึงต้องกลับมาเวียนว่ายตามวัฎจักรอยู่เรื่อยไปไม่สามารถลุ้นพ้นได้

 

มันเป็นเช่นนั้นเอง.....

 

หมากินกระดูกควาย -> จิตอิสระที่เข้ามายึดในร่างกายตัวตน

ตายเพราะโรคระบาด -> มันไม่รู้กระแสเกิดตายทั้งๆที่เห็นสัตว์อื่น(ควาย) เกิดมาแล้วก็ต้องตายเหมือนกัน

พอเดินไปหามันก็วิ่งหนี -> พอสติมามันก็เริ่มออกจากการยึดถือตัวตนอุปาทานชั่วขณะ

พอไปดูไกลๆมันก็กลับมาอีกที -> หลงลืมห่างสติก็มายึดร่างกายตัวตนใจนี้

มาที่จุดเดิมนี้เพื่อมากินกระดูกควาย -> จิตมันก็ยึดตัวตนอยู่อย่างนี้ เมื่อเผลอหลงลืมสติ มันก็เวียนว่ายเกิดตาย ปราบใดยังไม่ทำลายอวิชชาด้วยปัญญาในอริยมรรค ก็ต้องทำให้แจ้ง ทำให้แจ้ง ทำให้แจ้ง.

 

ผมไม่ค่อยมีความรู้ครับ แต่คิดว่า คงเหมือนกับรู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่ไม่ดี แต่ก็ยังทำอยู่ ถึงจะมีคนเตือน แต่ก็ไม่ยอมเชื่อฟังครับ