เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ทั้งหนาว ทั้งฝน ทารุณจนคิดถึงเพื่อนร่วมโลก
ที่ลำบากกว่าเรามาก ใกล้มือ ใกล้ตัวใครก็เผื่อแผ่
แบ่งปันกันไปด้วย ไม่ต้องรอให้ใครมาช่วย เราทำ
เองตามลำพังนี่แหละ เรียกว่าซื้อเวลา
ให้พออยู่กันรอด ก็ยังดี

 

ม่ายพรื๋อ น้องบาวเหย รอหิ้ดต้า

แหลงใต้เสร็จก็ได้ฤกษ์หนีหนาวเข้าป่า
หรือว่าจะหนาวสุดขั้วยิ่งกว่าไม่รู้
รอการจิ้มชั่วประเดี๋ยวครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม..."ดวง...ช่วยด้วย"...จากนั้นผมก็วูบหมดความรู้สึก!!!
====================

(บันทึกคุณเทพ-ต่อ)...วิญญาณ ? จิต?กายใน?...ผมไม่มีความรู้แจ้งชัด อีกร่างหนึ่งหลุดลอยออกมองร่างที่นอนสงบนิ่งกลางกลุ่มแสงมฤตยู

ผมเลื่อนลอยขึ้นเหนือถ้ำ ไร้ความรู้สึก ปราศจากความเจ็บปวด กายเบาสบาย แต่บนยอดถ้ำ ก็พบกับภาพสยอง...

ปีศาจร่างทะมึนสูงค้ำฟ้า แทบจะยืนคร่อมภูเขาทั้งลูก ผมยาวสยายพุ่มใหญ่กว่าป่าดงดิบเบื้องล่าง ตัวยืดค้ำเขม้นมอง ก่อนหดเล็กลงมาแต่ก็ยังทะมึนมหึมากว่าผมหลายเท่า...

ม่านแสงที่ประดุจแพรไหม คงโปรยปรายหลากสีสันห่อหุ้มอมนุษย์สุดสยองขวัญตลอดเวลา...ปีศาจในม่านหมอกเทพธิดา หรือ ฉากวิจิตรศิลป์แต่ภาพน่าสมเพช ไม่น่าอยู่ร่วมกันได้

ภาพมายา ม่านบังตา ปิดจิตสำนึกไม่รู้ว่าตรงหน้านั้น หญิงหรือชาย บอกเพศไม่ได้...แขนยาวกอร์ปด้วยมือมีนิ้วยาวเล็บหงิกงอแต่แกร่งปานเหล็กแหลม ยื่นพรวดมาข้างหน้า ผมคิดว่ามันตะปบหรือทิ่มแทง รีบกระโจนหลบ ตัวลอยส่ายวูบวาบเป็นว่าวจุฬา แต่เจ้ายักษ์อัปลักษณ์หัวร่ออย่างคลุ้มคลั่ง ยามมันแหกปาก แสงสวยตัดกับภาพทุเรศ เรืองรองขึ้นเป็นรัศมีพวยพุ่ง สุดงดงามยิ่งกว่าสายรุ้งในเทพนิยาย

"ฮ่า ฮ่า ไอ้จ้อยตัวเหม็น ข้าไม่ทำไรแก ให้เวลา 3 วันเอาของคืนมา ไม่งั้นตายทั้งหมด"

สำนึกผมสดับยินเช่นนั้น ไม่หลอนไม่หลอก มือที่ยื่นมาตรงหน้าพลันแบออกให้เห็นโลหะแวววะวับสีสันพิศดาร ประกายโลหะขับกับแสงรุ้งห่อหุ้มร่าง เหมือนหิ่งห้อยนับแสนกำลังเรืองแสง ช่างตื่นตา ตื่นใจ...!

มันแบมือโชว์ แล้วแหงนหน้าหย่อนเจ้าโลหะอาถรรพ์เข้าปากอ้ากว้าง แสงพวยพุ่งจากปากดั่งเปลวเพลิง ยิ่งกว่ามนุษย์แสดงกลกินไฟจากคบเพลิง มันแหงนคอพับไปข้างหลัง คอไร้กระดูกเกือบพับได้ แล้วหมุนมาหาผม แลบลิ้นปลิ้นตาหลอก...

ก่อนที่ผมจะหัวใจวายตายซ้ำตายซ้อน ตายจริงและตายในจินตนาการ...ร่างน้อยพลันถูกมือยักษ์ดึงวูบ ละลิ่วออกจากจุดตรงนั้น หูยังแว่วภาคฑัณฑ์...

"3 ราตรี ไอ้มนุษย์จ้อย"...!

"นาย นาย ตื่น ตื่น"...เสียงแว่วลอยล่องจากแดนสนธยาหรือไร? ผมกระพริบเปลือกตาถี่ๆ ลืมขึ้นแล้วหยีตาหลบลำแสงไฟฉายที่พยายามส่องเข้าหน้า ผมกลับมาจากความตายด้วยฝีมือดวงดาว ที่ใช้มีดหมอบรมครู กรีดลงบนลำแสงก่อนมันจะดูดวิญญาณออกหมดทุกอณู...

ผมเป็นหนี้เจ้าหนุ่มน้อยคนนี้อีกครั้ง หนี้ชีวิตที่ยากชำระหมดสิ้น!!!

มะปราดเข้ามาประคองผมลุกนั่ง สะบัดหัวให้คลายความมึนงง ประโยคแรกที่หล่นจากปาก...

"อาจารย์เป็นไงมั่ง?"

ดวงทำท่าอึกอัก ผมใจหาย พรวดพราดลุกไปดูจอมขมังเวทย์ซึ่งยังหลับไม่ยอมฟื้น ผมรีบเขย่าตัวปลุก เสียง อือ อา ตอบในลำคอ ค่อยยังชั่ว ชีพจรยังเต้นตุบ ตุบ แม้จะอ่อนแต่ปล่อยนอนก่อน อันตรายถอยห่างไปแล้ว

นึกบางอย่างขึ้นมาได้ ผมคลำกระเป๋าเสื้อที่กลัดกระดุมแน่นหนาด้านอกซ้ายอาจารย์ โล่งใจ...ห่อเหล็กไหลยังอยู่ ผมรีบล้วงออกมา

ห่อเหล็กไหลน้อยเตรียมคลี่กลางแสงไฟฉาย แต่ก่อนแก้ออกผมรีบสั่งมะ...

"ก่อกองไฟเร็ว"

กลางแสงไฟ กลางลำแสงไฟฉาย ผมแก้ด้ายสายสิญจน์ แกะห่อผ้ายันต์อย่างระมัดระวัง

อนิจจา ในห่อผ้ายันต์ว่างเปล่า...เหล็กไหลน้อยอันตรธานไปแล้ว!

มันคงดูดหายไปช่วงที่คร่อมคลุมร่างอาจารย์ด้วยลำแสงสายรุ้งมหาประลัย!

"ดีเหมือนกัน"...ผมร้องครางในลำคอ หมดเรื่องพิพาทกับเจ้าถ้ำจอมโหดเสียที...

แต่...เอ๊ะ...ผมจำได้นี่นาก่อนฟื้นจากการเฉียดตาย...มันหรือเธอสั่งให้ผมคืนเหล็กไหลใน 3 วัน งั้นตะกี้แสงนั้นดูดกลืนกินเหล็กไหลไปไม่ได้?!

หรือเหล็กอาถรรพ์สำแดงอิทธิฤทธิ์เผ่นหนีหายไปเอง ปล่อยความรับผิดชอบยังตกอยู่กับเราเต็มหน้าตัก

ผมกุมขมับด้วยความกลัดกลุ้ม และยิ่งกลุ้มเจียนคลั่งเมื่อดวงดาวยื่นบางอย่างมาตรงหน้า

มีดหมอเทวดาที่ช่วยชีวิตเราครั้งแล้วครั้งเล่า...

บัดนี้เหลือแต่แก่น...ใบมีดที่เป็นเหล็กลงอาคมมนตราสุดยอดมหิทธานุภาพ ละลายกลายเป็นเหล็กเส้นเดียว...

"ไอ้แสงนั่นมันกิน ตอนผมจิ้มเข้าไปช่วยนายไว้"...ดวงว่าเสียงอ่อย

นี่สิ"รุกฆาต" หมากสุดท้าย ที่มันต้อนเราเข้าตาอับของจริงยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกหล้า!

 

คุณอา wanwi โอนให้ เวปเรียบร้อยแล้ว ขออนุโมทนาทุกท่านครับ

 

ได้รับพระเรียบร้อยครับ
ขอบพระคุณ อาwanwiและคุณnutter22 มากครับ ได้สิ่งอันเป็นมงคลรับปีใหม่ happy new year ก่อนเลยครับ

 

ได้รับพระแล้วครับ งดงามเกินบรรยาย
ขอบพระคุณคุณอามากครับ

 

ได้รับเหรียญพระธาตุสบฝางแล้วครับ
ขอขอบพระคุณมากครับ

 

ได้รับพระแล้วเช่นกัน ถือเป็นของขวัญปีใหม่ที่มีคุณค่ายิ่ง ขอบพระคุณคุณอาวันฯ อีกครั้งค่ะ

 

ได้รับพระฯเรียบร้อย
ดีทุกอย่างแล้วครับ
ขอบคุณของขวัญอันเป็นสิ่งมงคล
ส่งท้ายปีเก่าครับ

ขอให้อาจารย์สุขภาพแข็งแรงตลอดไปครับ

 

เช้านี้ฝนตก อากาศหนาวอุณหภูมิอยู่ที่ 21 องศา รักษาสุขภาพกันด้วยครับ พี่วันและทุกๆท่าน

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ได้ท่อนนี้
ฝนหนาว
เดือดปุดปุด

 

ลูกน้องเปลี่ยนวิธีโอนเป็นผ่านมือถือ
ไม่ต้องถ่อไปธนาคารให้ยุ่ง ผมขี้เกียจ
ถามเธอว่า ทำไมไม่ทำแบบนี้เสียตั้งนานแล้ว-ฮ่า

 

สุดยอดมงคลเดินทางเข้าบ้านก่อนปีใหม่เพียง 3 วัน ให้น้องเด็กบ่อฯมีแต่ความสุขและโชคดี ทั้งเจ้าคุณนรฯ ,หลวงปู่โต๊ะ ,หลวงปู่คำแสน อัดแน่นด้วยคุณภาพ พระดี-พระแท้ อริยสงฆ์ที่ไม่ต้องแต่งนิยายขายพระประกอบแม้รูปเดียว

 

คุณไทยฯได้ลูกยอด สมเด็จหลังเสือ สุดยอดทั้งเนื้อหา พิมพ์ทรง พิธีปลุกเสกนับไม่ถ้วนทั้งจากลพ.ทองอยู่,ปู่โต๊ะ และปลุกเสกหมู่วัดสุทัศน์ นำกลับมาแจกปลุกเสกเดี่ยวซ้ำอีกยาวนานโดยลพ.ทองอยู่ผู้ขมังเวทย์ของแท้ แม้แต่ลป.โต๊ะยังรองรับให้ทำแทนท่านได้ทุกเมื่อ

พระรุ่นนี้ผมเหลืออีก 2 องค์ องค์หนึ่งหล่นหักกลาง(ผมทำตกเอง) อีกองค์ไม่สวย ส่งของสวยให้สมาชิกไป เก็บไม่สวยไว้ แต่พุทธคุณเต็มเปี่ยม ผมคัดเก็บมานานเกิน 20 ปีเพราะรู้พิธี รู้ผู้สร้าง เจอตามเว็ปยุคหลังขายกันไม่กี่ร้อย ดูปราดเดียวก็รู้ว่าของใหม่... แท้ เก่า ลึก ก็อย่างที่คุณไทยฯได้ไป เอาเป็นครูดูเนื้อ ดูพิมพ์หน้า-หลังไว้ สุดยอดสมเด็จยุคหลัง 2500 ที่ไร้เทียมทาน

ขอให้โชคดีทุกเมื่อเชื่อวันตลอด
ปีใหม่นี้ด้วยบารมีอริยสงฆ์ทุกรูป

 

โมทนาคุณพลฯ จับสลากได้ง่ายไม่ยุ่งยาก
ปู่เมตตาไปอยู่ด้วย เป็นสิ่งมงคลก่อนสิ้นปี
เก่า ทั้งรับปีใหม่ที่กำลังมาเยือนในอีก 3 วัน

 

น้องคนศูนย์กว่า เป็นแม่เสือสาวคนเดียวที่เคาะพระทันเที่ยวนี้ เพิ่งเข้าเป็นสมาชิกน้องใหม่กระทู้นี้ แต่ได้สิ่งมงคลเข้าบ้าน ได้ร่วมบุญต้นน้ำ ขอโมทนาด้วยจ้า

พระ 25 ศตวรรษ อยากบอกว่า ผมเหน็บติดตัวทุกวัน ไม่เคยห่างกระเป๋า ส่วน"เม็ดบัวหลวงปู่โต๊ะ"ก็เป็นพระที่ผมติดหลังคอในสร้อยทุกเส้น ของดี ของแท้ ของที่ดิ้นรนไปกราบกรานขอแบ่งจากคนข้างวัดมาเองหลังจากพิธีเพียงปีสองปี โดยรุ่นพี่เจ้าของบันทึก มีแต่มงคลเหลือล้นจะบรรยาย

 

ยินดีและโมทนากับคุณนกด้วย ตามเคาะแต่ละรายการเข้าอันดับสองทุกที เฉียดฉิว เน็ทช้ากว่าพรรคพวกแค่เสี้ยว ถือว่าร่วมสนุกคลุกวงในพอเอามัน

ขอให้โชคดีมากๆ ในปีใหม่
ที่กำลังมาเคาะประตูบ้าน

 

สวนสวยวันหนาว ไม่สิ้นมนต์ขลัง
มีหลายมุมให้น้องมากิ ส่งให้เขียน...

มุมชมสวน.......ชวนแลถ้วย
แถมไม้ย้วย.......สลวยส้ม
ทางเดินน้อย......ปล่อยอารมณ์
เชิญภิรมย์..........กลมกล่อมใจ!

หมายเหตุ...สลวย=ลักษณะชายผ้าทิ้งตัวห้อยลง
------------หรืออย่างอื่นที่คล้ายคลึงกัน

 

ภาพน้องเมษ แค่เห็นก็สะท้าน
เอ้า...เขียนแบบหนาวสั่นสู้-ฮ่า

ม่านฝนมัว.......สลัวลาง
แม้ไฟทาง.......ยังพร่างหลัว
ฝนปนหนาว......รวดร้าวตัว
หนาวน่ากลัว.....คือหนาวใจ!