คำอธิษฐานขอเบิกบุญ โดยสมเด็จโต พรหมรังสี

ไหนมีทุกข์ ไหนบอกทุกข์มาสิจ๊ะ ทุกข์ที่โยมว่าเป็นอย่างไร ที่โยมไปเสวยอยู่น่ะ (พอดีลูกสาวไม่สบายค่ะ เขาเพิ่งผ่าตัดลิ้นหัวใจ) ถูกแล้ว ต้องถูกผ่าตัด (เขาเพิ่ง 4 ขวบเองค่ะ) จะกี่ขวบ หรือไม่มีขวบ ถึงเขาไม่ได้เกิด เขาก็ต้องถูกทรมานอยู่ดี เป็นธรรมดา ให้เขาเกิดมามีกายสังขาร ให้ลิ้มรสแห่งความทุกข์ ทุกอย่างในโลกนี้ต้องมีการชดใช้ เพราะว่ามนุษย์มีกรรมเป็นของตน โยมทำหน้าที่ได้ดีแล้ว คือให้กำเนิด แต่ไม่สามารถจะไปรับกรรมแทนกันได้ ถึงรับกรรมได้ ก็หาใช่ว่าจะหมดกรรม

แล้วโยมจะให้ฉันนั้นช่วยยังไงเล่าจ๊ะ ไม่ว่าโทษภัยทั้งหลายนั้น ถึงแม้จะถูกรับโทษจริง แต่โทษนั้นมันก็ลดลงได้ แต่มันจะหมดไปไม่ได้ เข้าใจมั้ยจ๊ะ อ้าว...แล้วทีไปทำเขาไว้อะ ดังนั้น เมื่อมันถึงคิวแล้ว ก็ต้องรับวิบากนั้นไป แต่ที่ฉันบอกก่อนล่วงหน้านี้ ไม่ว่าทุกข์อันใด เมื่อโยมมีสติ ทุกข์นั้นจะเบาบางลงทันที แต่ต้องมีสติ ขออำนาจเป็นที่พึ่งแห่งรัตนตรัย แห่งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และบุญกุศลที่โยมได้กระทำมา ต้องอ้างบุญกุศลของตัวเอง ต้องมีต้นทุนของตัวเอง

บุญ...ถ้าโยมทำมาจริง แม้ในขณะนี้ ถ้าโยมอยากทดสอบก็ได้ ในบุญกุศลของโยม บุญอันนี้จะมีอานุภาพมาก เหตุแรกทำไมถึงมีอานุภาพ เพราะโยมนั้นมีความเมตตาผูกพันต่อบุตร อยากให้เขานั้นพ้นทุกข์ นี่คือความรักที่บริสุทธิ์ เข้าใจมั้ยจ๊ะ แต่โยมต้องมีสติตั้งมั่น ถึงจะช่วยเขาได้ ไม่มากก็น้อย เมื่อโยมมาในวันนี้ ฉันก็แค่ได้บอกทาง แต่จะให้ฉันช่วยนั้นคงไม่ได้ แต่อย่างน้อยโยมก็ยังเห็นทาง มาแล้วก็อย่าให้เสียเปล่า

“ไม่ว่าจะเป็นบุญกุศลอันใดที่โยมเคยเจริญภาวนาก็ดี ขออุทิศบุญกุศล ด้วยอำนาจแห่งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง เป็นสรณะ ขอบุญกุศลทั้งหลายที่เคยสะสมมาในอดีตถึงปัจจุบันนี้ ด้วยอำนาจแห่งศีล สมาธิ ปัญญา
ขอเหล่าเทพพรหมเทวดาทั้งหลาย จงช่วยอนุเคราะห์เกื้อกูลเป็นพยาน... ให้บุญกุศลนี้สำเร็จประโยชน์ถึงเจ้ากรรมนายเวร คู่อาฆาตพยาบาททั้งหลายทั้งปวง แห่งบุตรหลานที่ยังมีเวรภัยที่ยังต้องตกทุกข์ทรมานทั้งหลายนั้น จงอดโทษอดอาฆาตพยาบาทซึ่งกันและกัน อย่าได้จองเวรอาฆาตพยาบาทต่อกันเลย ก็ด้วยอำนาจแห่งบุญกุศลนี้ของข้าพเจ้าที่ได้มา ณ วันนี้ ขอให้พระแม่ธรณีที่เป็นใหญ่ในพื้นปฐพี ณ ที่แห่งนี้ จงเป็นพยานในบุญของข้าพเจ้าด้วยเถิด”
​

สิ่งเหล่านี้เมื่อเรามีสติกล่าวอ้างแห่งคุณแห่งศีล แห่งคุณพระพุทธ แห่งคุณพระธรรม แห่งคุณพระสงฆ์ แม้สัตว์นรกที่เสวยวิบากกรรมอยู่ เพียงระลึกตรงนี้ได้ ก็เลื่อนภพเลื่อนภูมิ เปลี่ยนชาติภพภูมิใหม่ จึงมีอานิสงส์มาก ยิ่งมนุษย์ที่มีกายสังขารแล้วไซร้ ย่อมมีต้นทุนติดตัวมา แต่เมื่อเขายังเบิกบุญของเขายังไม่ได้ เราซึ่งเป็นมารดา เป็นเผ่าพันธุ์ย่อมสามารถทำได้ ดังนั้น สิ่งเหล่านี้ ปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้นได้ ต้องมีความเชื่อ ศรัทธาต่อบุญเสียก่อน