ประสบการณ์กับวิญญาณเหยื่อฆาตกรต่อเนื่องของไทย

ก่อนที่ผมจะเล่าประสบการณ์ฯ ผมขออนุญาตสรุปปูมหลังอย่างย่อของตัวผมเองให้ทราบว่า ผมเป็นคนไทยที่นับถือศาสนาพุทธมาตั้งแต่เกิด แต่ก็เหมือนกับคนไทยส่วนใหญ่ที่ไม่ได้ถือแนวปฏิบัติทางศาสนาอย่างเคร่งครัด นอกจากนี้ การที่ผมเรียนสายวิทยาศาสตร์มาตั้งแต่ชั้นมัธยมจนกระทั่งจบมหาวิทยาลัย รวมถึงการทำงานที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมากว่า 20 ปี ทำให้วิธีคิด และความเชื่อเกี่ยวกับศาสนา ภูตผี ปีศาจ วิญญาณ และสิ่งเหนือธรรมชาติของผมก้ำกึ่งระหว่างความเชื่อตามทัศนคติโบราณของพุทศาสนิกชน กับความเชื่อตามเหตุผลทางวิทยาศาสตร์มีอัตราส่วนเป็น 20:80 กล่าวคือ ผมเชื่อว่าเหตุการณ์/ปรากฏการณ์ส่วนใหญ่ สามารถอธิบายได้โดยใช้หลักการทางวิทยาศาสตร์ แต่หลังจากประสบการณ์ครั้งนี้ ทำให้อัตราส่วนความเชื่อในเรื่องดังกล่าวของผมเปลี่ยนเป็น 50:50 ประสบการณ์ที่ผมนำมาเขียนเป็นประสบการณ์ที่เกิดกับตัวผมเอง ข้อมูลสนับสนุนอื่นๆล้วนแล้วแต่มีแหล่งอ้างอิงที่เชื่อถือได้ และเป็นข้อมูลที่มีการเผยแพร่ต่อสาธารณชนอย่างเปิดเผย อย่างไรก็ตาม โปรดใช้วิจารณญาณของท่านในการพิจารณาเรื่องราว

ระหว่างวันที่ 4-6 กุมภาพันธ์ ปี 2558 ผมและเพื่อนร่วมงานชาย-หญิงที่ทำงานเดียวกันอีก 7 คนต้องเดินทางไปปฏิบัติราชการที่จังหวัดสงขลา และ จังหวัดตรัง โดยวางแผนการเดินทางไปปฏิบัติงานที่จังหวัดสงขลาในวันที่ 4 ก.พ. 58 แล้วกลับมาค้างแรมที่จังหวัดตรังเพื่อปฏิบัติงานที่เหลือในวันที่ 5-6 ก.พ. 58 หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจที่สงขลา คณะของผมก็เดินทางมายังจังหวัดตรัง และเข้าเช็คอินที่โรงแรมธรรมรินทร์ธนา ที่จังหวัดตรัง ในตอนเย็นวันที่ 4 ก.พ. 58 โดยพนักงานนำกุญแจห้องทั้ง 8 ห้องวางบนเคาน์เตอร์ให้พวกเราเลือกตามอัธยาศัย โดยผมเป็นคนแรกที่เลือกกุญแจห้อง และบอกเพื่อนๆว่า ผมเลือกห้อง 505 นะ เพราะเลขห้องสวยดี (ผมยังสงสัยจนทุกวันนี้ ว่าทำไมผมถึงเลือกห้อง 505) หลังจากนั้น ผมกับเพื่อนส่วนหนึ่งแวะเข้าไปชมร้านพระเครื่อง-พระบูชา ที่ตั้งอยู่บริเวณล็อบบี้ของโรงแรมฯ โดยผมได้เช่าบูชารูปหล่อหลวงพ่อทวด วัดช้างให้ ปี 2529 ขนาดหน้าตัก 5 นิ้ว 1 องค์ ซึ่งทางร้านได้บรรจุรูปหล่อหลวงพ่อทวดไว้ในกล่องอย่างดีเพราะผมแจ้งว่าจะนำกลับ กทม. ทางเครื่องบิน หลังจากนั้นผมก็นำกล่องบรรจุหลวงพ่อฯ พร้อมสัมภาระของผมขึ้นไปเก็บที่ห้องพัก ก่อนออกไปรับประทานอาหารค่ำกับคณะ

หลังอาหารค่ำ คณะของผมก็แยกย้ายไปพักผ่อนที่ห้องของตน สำหรับผมก็เข้าพักที่ห้อง 505 ตามที่เลือกไว้ ขณะที่อาบน้ำในห้องน้ำซึ่งมีกระจกเงาบานใหญ่ติดอยู่ ผมก็มีความรู้สึกแปลกๆกับเงาสะท้อนจากกระจกที่บอกไม่ถูก แต่ก็หาเหตุผลตอบตัวเองว่าเป็นความรู้สึกแปลกสถานที่ เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมานั่งดูข่าวทีวีสักพัก ก็เริ่มง่วงนอนเพราะเหนื่อยจากการเดินทางและปฏิบัติงาน ก่อนนอน ผมสวดมนต์บูชาพระรัตนตรัย และตามด้วยพระคาถาชินบัญชร (ย่อ) แล้วอธิษฐานขออุทิศส่วนกุศลให้พ่อ แม่ ญาติพี่น้อง ครูบาอาจารย์ เจ้ากรรมนายเวรตลอดจนผีบ้านผีเรือน ภูตผี ปีศาจ เปรต อสูรกาย สัมภเวสี หรือ วิญญาณที่สิงสถิตในห้อง หรือบริเวณอื่นของโรงแรม (แนวปฏิบัติตามทัศนคติของพุทธศาสนิกชนเวลาไปค้างแรมในต่างถิ่น) จากนั้นก็ปิดไฟนอน แม้ว่าจะง่วงนอนเพราะความอ่อนเพลียแต่ผมกลับนอนกระสับกระส่ายเหมือนมีอะไรมารบกวนการนอน จนกระทั่งรู้สึกตัวสะดุ้งตื่น เพราะอยู่ๆไฟทุกดวงในห้อง (ซึ่งผมปิดหมดทุกดวงก่อนนอน) ก็สว่างพร้อมกันทุกดวง ผมงัวเงียลุกขึ้นนั่งบนเตียงเพราะนึกว่าสว่างแล้วแต่พอเหลือบมองนาฬิกาเห็นเป็นเวลา 02.59 น. ความคิดแรกที่เกิดขึ้น คือ อาจมีคนลอบเข้ามาขโมยของในห้องผม จึงเดินไปดูที่ประตู ปรากฏว่าล็อคแน่นหนาไม่มีร่องรอยงัดแงะ และสัมภาระของผมก็ยังอยู่ครบ ความคิดที่สอง คือ แขกที่มาพักห้องนี้ก่อนหน้าผมคงตั้งเวลาปลุกโดยให้ไฟสว่างทุกดวง ผมจึงเดินไปดูที่คอนโซลหัวเตียงก็ไม่พบว่ามีปุ่ม หรือสวิทช์สำหรับตั้งเวลาปิด/เปิดไฟ โดยที่ขณะนั้นผมไม่มีความคิดถึงเรื่องผี หรือวิญญาณในสมองเลย เพราะความมั่นใจว่าสวดมนต์บอกกล่าวเจ้าที่ก่อนนอนแล้ว แถมยังมีองค์หลวงพ่อทวดตั้งอยู่ในห้องอีกทั้งองค์ ในที่สุดผมก็กลับไปนอนต่อเพราะความง่วง รุ่งขึ้นตอนเช้า ผมเล่าประสบการณ์ดังกล่าวให้เพื่อนร่วมคณะฟังขณะรับประทานอาหารเช้า ทุกคนลงความเห็นว่าผมคงนอนดิ้นเอามือไปเปิดสวิทช์ไฟโดยบังเอิญซึ่งผมไม่เห็นด้วย เพราะคอนโซลควบคุมไฟที่หัวเตียงอยู่ห่างจากเตียงผมเกินกว่าที่แขนผมจะเอื้อมไปถึง (ห้องผมเป็นห้องเตียงคู่) สำหรับผม ยังคงเชื่อว่าเป็นเพราะแขกที่พักห้องเดียวกับผมก่อนหน้านั้นปรับปุ่ม หรือ สวิทช์ สำหรับตั้งเวลาปิด/เปิดไฟเอาไว้ (ทั้งที่ผมหาไม่พบ) ผมจึงบอกกับเพื่อนๆว่า ถ้าคืนนี้ไฟทุกดวงสว่างพร้อมกันอีกในเวลาเดิมจะได้พิสูจน์ว่าข้อสันนิษฐานของผมถูกต้อง จากนั้น คณะทำงานของผมก็เดินทางไปปฏิบัติงานจนกระทั่งเย็น เลิกงาน และรับประทานอาหารเย็นแล้วก็กลับมาที่โรงแรม

คืนที่สอง ในระหว่างที่อาบน้ำ และมองไปที่กระจกเงาในห้องน้ำ ผมมีความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นอีก คราวนี้เหมือนกับว่าผมไม่ได้อยู่คนเดียวภายในห้อง แต่ผมก็สลัดความคิดเรื่องผี หรือวิญญาณทิ้งและบอกตัวเองว่า ผี หรือ วิญญาณ เกิดจากความคิดของเราเอง หลังจากดูข่าวทีวี สวดมนต์ แล้วปิดไฟเข้านอนตามปกติ ผมก็มีอาการกระสับกระส่ายนอนหลับไม่สนิทอีกเช่นเคย จนกระทั่งสะดุ้งตื่นอีกครั้งเมื่อไฟทุกดวงในห้องสว่างพร้อมกันอีก สิ่งแรกที่ผมทำคือลุกขึ้นเดินไปดูนาฬิกา ก็พบว่าเป็นเวลา 01.55 น. ซึ่งไม่ใช่เวลาเดียวกับเวลาที่ไฟเปิดพร้อมกันในคืนแรก ดังนั้นข้อสันนิษฐานของผมเกี่ยวกับการปรับตั้งเวลาที่สวิทช์ไฟเป็นอันตกไป และอยู่ๆ ความคิดว่าผี หรือวิญญาณ เป็นสาเหตุที่ทำให้ไฟทุกดวงในห้องสว่างพร้อมกันก็เกิดขึ้นในสมองอย่างไม่รู้ตัว ขณะนั้นผมรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว แต่ก็ข่มใจปิดไฟนอนทั้งๆที่นอนไม่หลับ คอยเหลือบตาดูว่าจะมีอะไรปรากฏขึ้นตามเงามืดภายในห้องหรือไม่ จนในที่สุดผมก็อดทนนอนต่อไปไม่ไหว ต้องลุกขึ้นสลัดความกลัวเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ (ผมไม่หันไปดูกระจกเงาในห้องน้ำขณะอาบน้ำ) แต่งตัว แล้วเปิดทีวีดูข่าว ขณะนั้นเป็นเวลาประมาณ 04.00 น. ผมยอมรับว่าขณะนั้นผมเกิดความกลัว เนื่องจากไม่สามารถหาคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์มาอธิบายปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องทั้งสองคืน แต่ขณะเดียวกันก็เกิดอยากพิสูจน์ว่าปรากฏการณ์ดังกล่าวเกิดจากอะไรแน่

ผมเลือกวิธีแก้ความกลัวโดยการเดินจงกรมสวดมนต์ภาวนาภายในห้องนอนซึ่งขณะนั้นไฟทุกดวงเปิดสว่างหมดยกเว้นไฟหลอดเล็กที่ติดเพดานเหนือประตูห้องน้ำซึ่งเปิดไม่ติดตั้งแต่วันแรกที่เข้าพักในห้องนี้ ผมเดินจงกรมสวดมนต์รอบห้องถึงรอบที่สามซึ่งขณะนั้นผมเดินถึงหน้าห้องน้ำ อยู่ๆหลอดไฟเพดานหน้าห้องน้ำที่เปิดไม่ติดก็สว่างพรึบขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ ขณะนั้นผมเชื่อว่าผี หรือวิญญาณที่สิงสถิตภายในห้องต้องการสื่อสารกับผมแต่ผมไม่ทราบว่าว่าเรื่องอะไร ผมข่มใจเดินจงกรมสวดมนต์จนกระทั่งถึงเวลา 06.00 น. ซึ่งเป็นเวลาที่ห้องอาหารโรงแรมเปิดบริการอาหารเช้าให้แขกที่มาพักเริ่มรับประทานอาหารเช้าได้ ผมลงไปที่ห้องอาหารเป็นคนแรก เมื่อเพื่อนคนอื่นๆลงมารับประทานอาหารเช้าพร้อมกัน ผมเล่าประสบการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนที่สองให้ทุกคนฟัง ทำให้ทุกคนตกใจมาก น้องผู้หญิงร่วมคณะคนหนึ่งหยิบโทศัพท์มือถือขึ้นมาสืบค้นข้อมูลสักครู่ ถึงกับร้องด้วยความตกใจ แล้วยื่นโทรศัพท์มือถือให้ผมดู ผมถึงกับพูดไม่ออก และส่งโทรศัพท์ให้คนอื่นๆดูต่อ ข้อมูลที่ได้จากการสืบค้นบ่งชี้ว่า เกิดคดีคนร้ายใช้สายไฟรัดคอผู้หญิงเสียชีวิตที่ห้อง 505 โรงแรมธรรมรินทร์ธนา จังหวัดตรัง เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2548 หลังจากนั้นคณะของผมก็ช่วยกันสืบค้นข้อมูลต่อจนทราบว่าหญิงผู้ถูกฆาตกรรมในห้อง 505 มีชื่อว่า นางพัชรีย์ อมตนิรันดร์ มีอาชีพเป็นนักร้องตามห้องอาหาร ถูกฆาตกรรมโดยนายสมคิด พุ่มพวง ฆาตกรต่อเนื่อง 5 ศพ ซึ่งก่อคดีฆ่าหมอนวด นักร้องตั้งแต่เดือนมกราคม 2548 ถึงเดือนมิถุนายน 2548 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเดือนมิถุนายน 2548 เพียงเดือนเดียว นายสมคิดได้ก่อคดีฆาตกรรมถึง 4 คดีใน 4 จังหวัด จนกระทั่งพลาดท่าถูกจับกุมในที่สุด รายละเอียดดูได้จากแหล่งอ้างอิงซึ่งผมลงไว้ให้ตอนท้ายเรื่อง

หลังอาหารเช้า ก่อนเช็คเอาท์จากโรงแรมเพื่อเดินทางกลับ ผมได้สอบถามแคชเชียร์ถึงคดีดังกล่าว ในตอนแรกแคชเชียร์พยายามบ่ายเบี่ยงโดยอ้างว่าเป็นข่าวลือของโรงแรมอื่น (แหล่งอ้างอิงบางแห่งเปลี่ยนชื่อเป็นโรงแรมซีซาร์ น่าจะเป็นเพราะบารมีของเจ้าของโรงแรม) แต่เมื่อผมเล่าประสบ การณ์ที่เกิดกับผมให้ฟัง แคชเชียร์จึงยอมรับว่าเกิดเหตุฆาตกรรมที่ห้อง 505 จริง และหลังเกิดเหตุทางโรงแรมยังคงเปิดให้แขกเข้าพักที่ห้อง 505 ตามปกติ โดยแคชเชียร์เล่าว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมามีแขกทั้งชาวไทย และ ต่างชาติหลายรายที่เข้าพักที่ห้อง 505 ต้องตื่นขึ้นมาขอย้ายห้องกลางดึกเพราะถูกวิญญาณรบกวนจนนอนไม่ได้ ในตอนท้าย แคชเชียร์ยังถามผมว่าทำไมผมถึงพักในห้องนั้นได้ตั้ง 2 คืน โดยไม่โดนวิญญาณรบกวนจนต้องขอย้ายห้อง

สำหรับประเด็นนี้ ผมมีคำอธิบายในใจดังนี้
1. เป็นเพราะอิทธิฤทธิ์และบุญญฤทธิ์ขององค์หลวงพ่อทวด ทำให้วิญญาณของผู้ตายไม่กล้าปรากฏร่างมาหลอกหลอนผม
2. หลังจากคุณแม่ของผมถึงแก่กรรมเมื่อปี 2553 ผมก็เริ่มสวดมนต์ ทำบุญใส่บาตร ทำสังฆทาน อุทิศส่วนกุศลให้คุณแม่ คุณพ่อ ญาติพี่น้อง ครูอาจารย์ ตลอดจนภูตผีปีศาจ สัมภเวสีทั้งหลายอย่างต่อเนื่องค่อนข้างมาก วิญญาณผู้ตายคงสื่อได้ จึงดลใจให้ผมเลือกเข้าพักที่ห้อง 505 เพื่อที่วิญญาณผู้ตายจะได้มาขอให้ผมช่วยอุทิศส่วนกุศลไปให้ จึงไม่แสดงการคุกคามผมเหมือนที่ทำกับแขกคนอื่นๆ
3. วิญญาณผู้ตายอาจต้องการแสดงให้ผมรับรู้ว่าได้รับส่วนบุญที่ผมอุทิศให้หลังสวดมนต์ก่อนนอน งานนี้ เพื่อนๆต่างแซวผมว่าวิญญาณผู้ตายมากด Like โดยการเปิด light ให้ผมเป็นการขอบคุณ
ก่อนเดินทางไปสนามบินเพื่อเดินทางกลับ กทม. ผมและเพื่อนได้นำอาหารไปถวายพระที่วัดแห่งหนึ่ง และพวกเราต่างก็ขออุทิศส่วนกุศลให้แก่วิญญาณของผู้ตายซึ่งยังคงวนเวียนอยู่ที่ห้อง 505 โรงแรมธรรมรินทร์ธนา

ควันหลง
1. ตอนเย็นก่อนขึ้นเครื่องเดินทางกลับ กทม. แฟนผมโทรศัพท์มาถามผมว่า เมื่อคืนผมพาใครมานอนที่โรงแรมกับผม (ผมยังไม่ได้เล่าเรื่องที่ผมเจอที่ห้อง 505 ให้เธอฟัง) ผมปฏิเสธว่าไม่มี และผมถามกลับไปว่าทำไมถึงถามแบบนี้ เธอบอกว่าฝันเห็นผู้หญิงนุ่งกระโปรงบานสั้นๆเหมือนพวกนักร้องตามร้านอาหาร ไว้ผมยาวข้างหน้าเป็นผมม้า หน้าตาสวย ยืนอยู่ที่ปลายเตียงของผม แล้วหันมาส่งยิ้มให้แฟนผม
2. หลังจากกลับถึง กทม. ผมสืบค้นข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเหยื่อของฆาตกรต่อเนื่อง ผมพบข้อความที่โพสท์ในเว็บไซท์เกี่ยวกับผี และ วิญญาณ แห่งหนึ่ง ว่าแม่ของเหยื่อฆาตกรคนแรกซึ่งถูกกดน้ำตายในอ่างอาบน้ำ ได้ขอให้คนช่วยโพสท์หาวิธีช่วยเหลือวิญญาณของลูกสาวซึ่งมาเข้าฝันแม่ว่าทนทุกข์ทรมานอยู่ในอ่างอาบน้ำของโรงแรมที่ถูกฆ่า
3. ชื่อ-นามสกุลของเหยื่อ และสถานที่ที่นาย สมคิด พุ่มพวง ก่อคดีฆาตหรรมต่อเนื่อง เรียงตามลำดับดังนี้
ฆาตกรรมรายแรก เมื่อวันที่ 30 มกราคม 2548 เหยื่อคือ น.ส.วารุณี พิมพะบุตร นักร้องคาเฟ่ ถูกมัดและกดน้ำเสียชีวิตในห้องพักโรงแรมพลอยพาเลซ ต.มุกดาหาร อ.เมือง จ.มุกดาหาร เหยื่อถูกปลดทรัพย์สินไปจนหมด
ฆาตกรรมรายที่สอง เมื่อวันที่ 4 มิถุนายน 2548 ก่อเหตุฆ่า น.ส.ผ่องพรรณ ทรัพย์ชัย หมอนวดแผนโบราณ ตายคาห้องพัก 604 โรงแรมเวียงละคร ต.สวนดอก อ.เมือง จ.ลำปาง ใช้วิธีบีบคอ
ฆาตกรรมรายที่สาม เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2548 ฆ่านางพัชรีย์ อมตนิรันดร์ นักร้องคาเฟ่ เหยื่อฆ่ารัดคอด้วยสายไฟเสียชีวิตภายในห้องพัก 505 โรงแรมธรรมรินทร์ธนา ต.ทับเที่ยง อ.เมือง จ.ตรัง
ฆาตกรรมรายที่สี่ เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน คือ น.ส.พรตะวัน ปังคะบุตร หมอนวด ถูกกดน้ำตายในห้องพัก 1126 โรงแรมเจริญศรีแกรนด์ อ.เมือง จ.อุดรธานี
ฆาตกรรมรายที่ห้า เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน 2548 คือ น.ส.สมปอง พิมพรภิรมย์ ถูกฆ่าเปลือยในปิยะแมนชั่น อ.เมือง จ.บุรีรัมย์

หลังจากประสบการณ์ครั้งนั้น หลังสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืนผมก็จะอุทิศส่วนกุศลให้กับผู้หญิงทั้ง 5 คนที่ถูกฆาตกรรมโดยนายสมคิด พุ่มพวง ตลอดจนใส่บาตร ทำสังฆทานอุทิศให้ดวงวิญาณทั้ง 5 ตามสมควรแก่โอกาสอย่างต่อเนื่องมาจนถึงทุกวันนี้รวมเป็นเวลานานกว่า 1 ปี และคิดว่าจะยังคงทำต่อไปเนื่องจากความเวทนาที่วิญญาณของพวกเธอทั้ง 5 คน ต้องทนทุกข์ทรมานในสถานที่ที่ถูกฆาตกรรมอย่างไม่รู้ว่าจะได้ไปผุดไปเกิดเมื่อเมื่อไร โดยที่ผมหวังว่าส่วนกุศลที่ผมอุทิศให้จะช่วยให้วิญญาณของพวกเธอได้ไปสู่สุขคติ หรือ ไปผุดไปเกิดเร็วขึ้น


ภาพเหยื่อฆาตกร 4 คน โดยที่หนึ่งในนั้น (ภาพล่างขวามือ) มีรูปพรรณตรงกับความฝันของแฟนผมที่เห็นเธอมายืนที่ปลายเตียงที่ผมนอนในห้อง 505
แหล่งอ้างอิง:
เปิดตำนานสยอง”คิด เดอะ ริปเปอร์”ฆาตกรต่อเนื่อง ฆ่าหมอนวด-5ศพ : มติชนออนไลน์
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.416868338404236.96134.414285915329145&type=3
Pakyok - 2 คดีฆาตกรรมต่อเนื่องในไทยที่ไม่มีวันลืม..
เพิ่มเติม
เมื่อวันอังคารที่ 27 มีนาคม 2561 ผมได้ดูรายการ " อีจันสืบสยอง " ทางช่อง 23 Workpoint เป็นเรื่องเกี่ยวกับฆาตกรต่อเนื่อง "สมคิด พุ่มพวง" ซึ่งเกี่ยวเนื่องกับเรื่อง "ประสบการณ์กับวิญญาณเหยื่อฆาตกรต่อเนื่องของไทย" ที่ผมเขียนเล่าไว้ในกระทู้นี้ ถ้าหากเพื่อนสมาชิกสนใจสามารถเข้าชมย้อนหลังได้ตามเว็บลิ้งข้างล่างนี้

ป.ล. ในรายการนี้ไม่ระบุชื่อโรงแรมที่สมคิดฆ่าเหยื่อรายที่สาม ขณะที่เหยื่อรายอื่นๆมีการระบุชื่อโรงแรมและหมายเลขห้อง

 

สัมภเวสี และวิธีช่วยสัมภเวสี โดย หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง


สัมภเวสี คือ คนที่ตายก่อนอายุขัย เรียกว่ามีกรรม
ที่เรียกกันว่า อุปฆาตกรรม มาริดรอน ตัดรอนเสีย
ตั้งแต่ยังไม่หมดอายุขัย ท่านพวกนี้เวลาตาย
ทางนรกไม่ต้องการ ทางสวรรค์ไม่ต้องการ
บุญที่ทำไว้ยังไม่ให้ผล หรือว่าบาปที่เขาทำยังไม่ให้ผล
ยังไม่ถึงเวลาที่เขาจะเรียกไปสอบสวนและจัดการลงโทษ

มีสภาพเหมือนกับคนออกจากบ้านนี้ แล้วไปเข้าบ้านโน้นไม่ได้
จะกลับมาเข้าบ้านนี้ก็ไม่ได้ เดินไปเดินมาอยู่ด้วยความลำบาก
อยากจะกินอะไรก็หากินไม่ได้ ผีประเภทนี้เรียกว่าสัมภเวสี
แปลว่าพวกแสวงหาที่เกิด

วิธีช่วยคนตายก่อนอายุขัย(สัมภเวสี)

ถ้าญาติของเราตาย ตายด้วยอำนาจของสัมภเวสี
คือไม่สิ้นอายุ ฟ้าผ่าตาย สุนัขกัดตาย มดกัดตาย
ยุงกัดตาย คลอดบุตรตาย ถูกฆ่าตาย ถูกยิงตาย
รถชนตาย แต่ก็ไม่แน่นักนะบรรดาพวกนี้ถึงอายุขัยก็มี
แต่เผื่อเหนี่ยวไว้ก่อน

สมมุติว่าเขาเป็นสัมภเวสี พอตายไปแล้วไม่ต้องทำบุญมาก
ทำบุญให้ได้บุญชัดๆ หาอาหารชนิดที่ไม่มีบาป
เอาผ้าไตรมา ๑ ไตร เอาพระพุทธรูปมา ๑ องค์
นิมนต์พระมารับสังฆทานที่บ้าน ทำเงียบๆ
อย่าให้มีเหล้ายาปลาปิ้ง อย่าทุบแม้แต่ไข่สักหนึ่งฟอง
เมื่อทำบุญเสร็จ อุทิศส่วนกุศลให้เฉพาะคนที่ตาย
ไม่ให้ใครทั้งหมด
ถ้าทำอย่างนี้ละ ท่านพวกนี้จะมีความสุข
ได้รับผลบุญทันที มีความผ่องใส มีความอิ่มเอิบ
เมื่อเข้าถึงอายุขัยเมื่อใด
ก็เป็นอันว่าพวกนี้จะไปถึงด้านของสวรรค์ก่อน

เชิญแวะอ่านธรรมะของหลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุง ที่
เฟสบุ๊ค ศูนย์พุทธศรัทธา
และร่วมกันแบ่งปันธรรมะของหลวงพ่อฯ ไปยังกระดานของท่านเพื่อเป็นธรรมทาน

เว็บทางนิพพาน เว็บไซด์ เผยแพร่ ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น
ที่รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน
ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่

 

ที่ท่านเขียนว่า "อุทิศให้เฉพาะผู้ตายไม่ให้ใครทั้งหมด" หมายความว่า ถ้าต้องการทำสังฆทานให้ทั้ง 5 คน ต้องแยกทำสังฆทาน 5 ครั้งใช่หรือไม่ ครับ

 

ใช่ครับผม

 

ขนลุกเลย

 

อ่านแล้วเพลินดีและ.สยองด้วย.

 

ขอให้พวกเธอทุกดวงจิตจงไปสู่ภพภูมิที่สงบร่มเย็น สาธุ

 

เมื่อวันอังคารที่ 27 มีนาคม 2561 ผมได้ดูรายการ " อีจันสืบสยอง " ทางช่อง 23 Workpoint เป็นเรื่องเกี่ยวกับฆาตกรต่อเนื่อง "สมคิด พุ่มพวง" ซึ่งเกี่ยวเนื่องกับเรื่อง "ประสบการณ์กับวิญญาณเหยื่อฆาตกรต่อเนื่องของไทย" ที่ผมเขียนเล่าไว้ในกระทู้นี้ ถ้าหากเพื่อนสมาชิกสนใจสามารถเข้าชมย้อนหลังได้ตามเว็บลิ้งข้างล่างนี้

ป.ล. ในรายการนี้ไม่ระบุชื่อโรงแรมที่สมคิดฆ่าเหยื่อรายที่สาม ขณะที่เหยื่อรายอื่นๆมีการระบุชื่อโรงแรมและหมายเลขห้อง