เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สาธุ คุณพระรักษาครับน้องอุทยัพ

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4358168.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4358168.jpg" border="0" alt=" photo S__4358168.jpg"/></a>


<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4358169.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4358169.jpg" border="0" alt=" photo S__4358169.jpg"/></a>

เป็นพระผงที่สร้างเป็นองค์แทนพระปัจเจกพระพุทธเจ้า

ภาพด้านล่างเป็นพระผงใบโพธิ์ยังมีพอเหลือให้บูชากันที่บ้านซอยสายลมแห่งเดียวครับ

 

เรียนวิชาแพทย์

เด็กชายดนตรี บุญเพิ่มพูน


ผมชื่อเด็กชายดนตรี บุญเพิ่มพูน เป็นนักเรียนชั้น ป.๔ ของโรงเรียนบ้านบวกเปา อ.สันทราย จ.เชียงใหม่ ครูใหญ่ชื่อนายเกตุ เขื่อนจินดาวงศ์ ผมได้ไปฝึกมโนมยิทธิครั้งแรกโดยคุณครูวิไลพรพาไปฝึกกับคุณครูอำไพ สุจนิล ที่โรงเรียนบ้านแม่โจ้ ซึ่งอยู่ห่างจากโรงเรียนของผมประมาณ ๑๐ กิโลเมตร

ครั้งแรกที่ไปฝึก เพื่อนและพี่ๆ ตั้งแต่ชั้น ป.๒ ถึง ป.๖ เขาได้กันเยอะ แต่ผมก็ไม่เห็นอะไรเลย แต่ผมก็ไม่ย่อท้อ พยายามฝึกอีกโดยนั่งสมาธิเองที่บ้าน และที่โรงเรียนในตอนเช้าและกลางวันที่ห้องพระของโรงเรียน และในวันศุกร์ชั่วโมงจริยะ ส่วนในวันเสาร์วันอาทิตย์คุณครูพานักเรียนที่ฝึกได้ ไปฝึกทบทวนที่วัดโขงขาว

ผมก็ไปด้วย เวลาผมเห็นเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่เขาฝึกได้ เขาคุยกันอย่างสนุกสนาน ถึงสิ่งที่เขาได้ไปพบไปเห็น และเขานำเพชร พลอย เงินเหรียญบาท ล้อคเก็ตกระดิ่งที่เขาเสกได้ เขาก็นำมาให้คุณครูและเพื่อนๆ ดู ยิ่งทำให้ผมตั้งใจฝึกมากยิ่งขึ้น รวมเวลาที่ผมใช้ความพยายามตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนสิงหาคม เกือบสี่เดือนเต็ม

ผมก็สามารถฝึกวิชามโนมยิทธิได้ คุณครูชมผมว่าเป็นตัวอย่างของความมานะพยายาม ทำให้เพื่อนผมที่ท้อเพราะยังฝึกไม่ได้ ก็พยายามฝึกใหม่จนได้อีกหลายคน โดยดูผมเป็นตัวอย่าง เมื่อผมฝึกได้ประมาณ ๑ อาทิตย์ ผมกำลังขายขนมในห้องสหกรณ์ของโรงเรียน ผมกำลังยืนพิงหน้าต่าง แบมือออกไป พอผมหุบมือเข้ามา ปรากฏว่า เป็นเงินใบละสิบบาท ๑ ใบ

เพื่อนๆ และผมนั่งสมาธิตรวจดู ปรากฏว่าหลวงปู่ปานท่านให้ผม ผมดีใจมาก วันที่ ๒๕ สิงหาคม คุณครูจะพาพี่ ป.๔ ป.๖ ไปกราบหลวงปู่ฤาษีที่วัดท่าซุง ผมก็อยากไป พอดีพี่บางคนเขาไม่ได้ไป คุณครูเลยให้ผมไปแทน ตอนนั้นผมฝึกได้อาทิตย์กว่าๆ จิตใจยังส่ายสมาธิยังไม่ค่อยดี ผมก็ได้มากราบหลวงปู่ที่วัด

ตอนลงรถคุณครูพาผมไปกราบพระรูปครูบาอาจารย์หลายองค์ พอผมกราบหลวงพ่อขนมจีน หลวงพ่อพรมน้ำมนต์ให้ผมจนหยดน้ำติดเสื้อผ้าเป็นจุดๆ ๒ คนกับพี่เอ็ด แต่คนอื่นไม่เป็น ภาพซ้อนของครูบาอาจารย์ทุกๆ องค์ท่านยิ้ม และทักทายผมและทุกคนที่มา ผมดีใจมาก ไปกราบพระ ๔ พระองค์ด้วย เมื่อผมได้กราบตัวจริงของหลวงปู่ฤาษี ผมดีใจมากที่สุดในชีวิต

ผมได้ถวายสังฆทานกับท่าน และที่นี่ผมได้พบกับท่านแม่ศรี ซึ่งผมนั่งสมาธิดูทราบว่าท่านเป็นแม่ของผมในสมัยพุทธกาล และผมยังได้พบกับเพื่อนในสมัยพุทธกาลอีกท่านหนึ่ง ท่านทั้งสองได้ให้เงินผมคนละ ๑๐๐ บาท และผู้ใจบุญให้เงินผมอีก ๒ ท่านๆ ละ ๑๐๐ บาท รวมทั้งหมดเป็นเงิน ๔๐๐ บาท ผมได้นำเงินนี้ไปให้แม่และพ่อที่บ้าน

พ่อและแม่ผมดีใจมาก ส่วนเงิน ๑๐ บาทที่หลวงปู่ปานท่านให้ แม่ผมก็นำไปใส่กรอบเก็บไว้บูชาที่บ้าน ตอนที่ผมนั่งรถมาวัดท่าซุงขามาคุณครูอำไพนั่งข้างหน้า ผมเห็นเทวดามากันเต็มรถ และเห็นสัมภเวสีเกาะอยู่ข้างๆ หน้าต่างประตู และตามถนนก็มีแต่สัมภเวสี ผมก็แผ่เมตตาให้ สัมภเวสีไม่กล้าทำอะไร ขากลับคุณครูอำไพไม่ได้กลับด้วย

แต่ผมเห็นกายทิพย์ของหลวงปู่ฤาษีนั่งขัดสมาธิลอยอยู่ในรถ ตั้งแต่วัดท่าซุงจนถึงเชียงใหม่ พอถึงประตูบ้านคุณครู หลวงพ่อก็หายไปเลยครับ ทีแรกผมไม่ทราบว่าเป็นใคร เพราะแสงสว่างจากท่านจ้ามากจนผมแสบตา ไม่สามารถมองดูด้วยตาเนื้อได้ และผมก็หลับๆ ตื่นๆ มาตลอดทาง จนกระทั่งคราวหลังผมกลับไปเที่ยววัดท่าซุงอีกด้วยกายทิพย์ ไปกราบท่าน

ท่านว่าทำไมไม่ทักทายกันบ้างในวันนั้น หลวงปู่คงเป็นห่วงพวกผมที่เป็นนักเรียนและคุณครูทั้ง ๒ ท่านที่กลับด้วยกันก็ยังไม่ได้มโนมยิทธิเลย ท่านเลยมาส่งจนถึงบ้าน ผมกราบขอบพระคุณมากครับ เมื่อผมมาถึงบ้านผมก็ฝึกมโนมยิทธิทุกวัน ผมได้ขึ้นไปฝึกวิชากับครูบาอาจารย์บนสวรรค์ ผมขึ้นไปฝึก ๔ แห่ง คือที่หลวงปู่ปาน พระอุปคุต แม่ศรี และพระปัจเจกพุทธเจ้า

ที่พระปัจเจกพุทธเจ้าท่านบอกว่า ท่านเคยเป็นพ่อของผม ผมได้ลูกแก้วจากท่านแม่ศรี แหวนจากพระพุทธเจ้า ลูกปัด ดาบพรหมเพชร พรหมพลอย หลวงปู่ปานบอกว่า ถ้าผมเรียนจบแล้วให้ไปฝึกวิชากับพระพุทธเจ้าต่อ ตอนเช้าของวันที่ ๗ กันยายน คุณครูให้นั่งสมาธิก่อนเรียนหนังสือ พอแผ่เมตตาเสร็จ

ผมขอให้คุณครูให้เพื่อนๆ นั่งสมาธิต่ออีก เพื่อไปรับของวิเศษจากครูบาอาจารย์บนสวรรค์ เพราะแม่ศรีท่านสั่งผมมาบอก เพื่อนๆ ผมก็ได้ของวิเศษกันทุกๆ คน มีแตกต่างกันไป เช่น ลูกแก้ว ๑ สี ๒ สี ๓ สี ถ้ามีหลายสีก็หลายประโยชน์ มีอาวุธต่างๆ เช่น ดาบ หอก กระบอง คทา กริช ดาบคู่ จักรเงิน จักรทอง พัดทอง ดอกบัววิเศษ ฯลฯ บางคนได้ของวิเศษไว้ทีท้องตั้ง ๕ อย่าง บางคนก็เอาไว้ที่หน้าผาก

ครูบาอาจารย์ท่านให้ไว้เพื่อปราบมาร แต่เพื่อนผมในห้องทุกคนรวมทั้งผมที่ได้เหมือนกันหมดคือ ผ้าสบงจีวรจากพระพุทธเจ้า จากการที่ฝึกมโนมยิทธิได้ทำให้ผมสามารถเห็นได้ว่า คุณครูประจำชั้นของผมป่วยมีหลายโรค ผมเลยขอพระ ๔ พระองค์ท่านช่วยรักษา คือที่ปอดมีตัวสีขาวๆ ถ้าปล่อยทิ้งไว้จะเป็นมะเร็ง พระท่านก็ผ่ากายทิพย์ของคุณครูและใช้มีดอันเล็กๆ ค่อยๆ ขูดตัวสีขาวๆ ออกจากปอด

และลำไส้ที่ใกล้จะเน่าเป็นสีดำ ท่านก็ตัดออกและต่อกันในกายทิพย์ แต่กายเนื้อของคุณครูไม่เป็นอะไร เมื่อผมบอกคุณครู คุณครูก็บอกว่า ความจริงที่ปอดของคุณครูมีจุดสีดำๆ เคยฉายเอ็กซเรย์ และเคยรักษาดูแล้ว แต่แพ้ยาก็เลยเลิกรักษา ผมก็เลยบอกว่าคืนนี้ ๓ ทุ่ม ให้คุณครูนั่งสมาธิ ผมจะขอแพทย์สวรรค์ไปรักษาให้

พอ ๓ ทุ่ม แพทย์ท่านก็ผ่ากายทิพย์คุณครู แหวะเอาปอดไปจุ่มน้ำสีเหลืองๆ ที่นำมาจากนรก และนำปอดของคุณครูไปย่างไฟ แล้วนำกลับไว้ที่เดิม ผลปรากฏว่าคุณครูอ่อนเพลียและอยากจะอาเจียน หลังจากนั้นคุณครูก็สบายดี คุณครูก็ขอให้ผมช่วยลูกสาวคุณครูที่ผ่าไส้ติ่ง แต่เจ็บแผลไม่รู้จักหายสักที

ผมนั่งสมาธิตรวจดูปรากฏว่ามีสัมภเวสีใช้เล็บยาวๆ ทิ่มแทงเกือบ ๑๐ ตัว ผมเลยของหลวงปู่ปานช่วย หลวงปู่ท่านส่งเทวดาชั้น ๕ มา ๕ องค์ มาคอยช่วยเหลือจนกว่าเหตุการณ์จะปกติ ปรากฏว่าเทวดาทั้ง ๕ องค์ท่านไม่ยอมเข้าไปในโรงเรียนของพี่ อยู่นอกโรงเรียนรอ เพราะที่โรงเรียนนั้นเป็นโรงเรียนของคริสตัง ไม่มีเทพอยู่เลย

มีแต่เจ้าที่และสัมภเวสี ตอนนี้เทวดาทั้ง ๕ องค์ท่านกลับไปแล้ว แต่ผมเห็นพี่เขาตับอ่อนเริ่มแข็ง มีอาการเจ็บชายโครงเวลาวิ่ง ผมเห็นในสมาธิ ผมเลยขอแพทย์สวรรค์ไปช่วยรักษาให้ตอนเย็น แล้วตอนนี้พี่เขาก็แข็งแรงและสบายดี

ต่อมาคุณครูเทียมตามีอาการปวดทั่วตัว ให้ผมตรวจดู ผมมองเห็นเส้นเอ็นของคุณครูเป็นสีเขียวหมดทั้งตัว คืนนั้นผมก็เลยขอพระ ๔ พระองค์ ไปช่วยรักษา ผมก็พาท่านไปที่บ้านคุณครูแต่ไม่พบ เจ้าที่บอกว่าคุณครูไปนอนเฝ้าคุณแม่ที่ป่วยปวดท้องเป็นก้อนๆ ที่โรงพยาบาลแมคคอร์มิค ผมก็พาท่านไป

พอไปถึงพระ ๔ พระองค์ท่านก็รักษาคุณแม่ก่อน ท่านผ่ากายทิพย์เอาก้อนเนื้อและนิ่วในถุงน้ำดีออก แล้วรักษาคุณครูทีหลัง ตอนนี้คุณแม่และคุณครูก็หายดี และกลับมาอยู่บ้าน โดยคุณแม่ไม่ต้องผ่าตัดแล้วครับ คุณครูเทียมตาท่านถามว่า แม่ของคุณครูป่วยบ่อยจะมีอายุยืนยาวไหม

ผมบอกว่าสบายมากครับ เพราะเทียนชีวิตของคุณแม่ยังเหลืออีกตั้งครึ่งกิโลกรัม อยู่ได้อีกเป็นสิบปีเลยครับ ตอนนี้คุณแม่อายุเจ็ดสิบกว่าปีแล้ว

พอตอนเช้าคุณครูให้นั่งสมาธิผมได้ชวนเพื่อนๆ หลายคนพากันไปดูที่เก็บเทียนชีวิตของแต่ละคน ซึ่งอยู่สุดแดนสวรรค์ต่อเขตกับนรก ผมและเพื่อนๆ จะเข้าไปดูทำยังไงก็เข้าไม่ได้ เด้งกลับมาทุกที

แถมยังถูกแสงเจ็บปวดรวดร้าวไปหมด แม้จะใช้อาวุธที่ครูบาอาจารย์ให้มาก็ยังเข้าไม่ได้ เพื่อผมใช้ลูกแก้วจากแม่ศรีจนร้าวไปหมด พลังก็ไม่มีเหลือ จากที่เหาะได้ก็เลยต้องคลานกลับมาเข้าร่างตัวเอง ต้องใช้เวลาอยู่หลายวันพลังจึงจะกลับคืน และร่างกายแข็งแรงเหมือนเดิม ผมเลยไปกราบเรียนถามท่านย่ามาว่า ทำไมผมเข้าไปดูที่เก็บเทียนชีวิตใกล้ๆ ไม่ได้ แม้ผมจะใช้อาวุธทุกอย่างที่มีอยู่

จนกระทั่งแหวนที่พระพุทธเจ้าให้ก็เข้าไปไม่ได้ ท่านบอกว่าที่นั่นเป็นเขตหวงห้ามใครๆ จะเข้าไปไม่ได้ แต่ท่านให้ผมยืมอาวุธ คือโล่ห์เงินโล่ห์ทอง จึงจะสามารถเข้าไปได้ แต่ผมไม่ได้ใช้หรอกครับ จึงนำไปคืนท่าน ท่านบอกว่ายังไม่เอาคืนฝากผมไว้ก่อน คุณครูเคยถามผมว่า ผมเข้านอนแต่หัวค่ำทุกวัน

แล้วพาครูบาอาจารย์และแพทย์สวรรค์ไปช่วยรักษาคุณครูและคุณแม่ได้อย่างไรในตอนดึกๆ ความจริงแล้วผมสามารถบังคับจิตของผมด้วยญาณแปด ถึงแม้ผมจะหลับแล้ว แต่จิตก็สามารถทำตามที่กำหนดไว้ได้ และผมสามารถเข้าฝันเพื่อนๆ ที่ยังฝึกมโนมยิทธิไม่ได้ เพื่อฝึกสอนเขาในฝันพาเพื่อนไปเที่ยวสวรรค์ เที่ยวนรกได้ ทั้งๆ ที่ผมก็หลับ เพื่อนก็หลับ

จากการที่ผมสามารถช่วยเหลือเพื่อนๆ และคุณครูได้ ก็เพราะผมมีครูบาอาจารย์ที่ประเสริฐเป็นที่เคารพสักการะสูงสุด คือ พระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ หลวงปู่ปาน หลวงปู่ฤาษี หมอชีวก ครูบาอาจารย์ทั้งหลายคอยช่วยเหลือ และอบรมสั่งสอน ตัวผมเองไม่มีอะไรดีหรอกครับ นอกจากความดื้อและซน

ผมทำหน้าที่เพียงแต่ว่าคล้ายๆ รถยนต์บรรทุกพาครูบาอาจารย์ทั้งหลายไปรักษาคนป่วยเท่านั้นเองครับ แต่ผมก็แอบจดจำตัวยา และวิธีรักษาไว้ด้วยทุกครั้ง ผู้ที่ผมจะช่วยเหลือได้นั้นต้องเป็นคนดีนะครับ ถ้าเป็นคนไม่ดี พระท่านก็ไม่ช่วย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเป็นคนชั่วทำแต่ความไม่ดีแล้วยังขี้ขออีก ท่านแม่ศรีไม่ชอบ

ถ้าเป็นกฎแห่งกรรม ครูบาอาจารย์ทั้งหลายท่านก็ช่วยไม่ได้ครับ จากการที่ผมฝึกมโนมยิทธิได้ ทำให้ผมสามารทำความดีได้แผ่นทองคำเพิ่มมากขึ้น วิมานของผมก็หลังใหญ่เพิ่มขึ้น หลวงปู่ปานท่านก็ชมผมว่าได้ช่วยชีวิตคนที่เกือบตาย คือครูเทียมตา เพราะว่าวันที่ ๑๔ กันยายน หลังวันเลือกตั้ง คุณครูมาโรงเรียนและบอกผมว่าไม่สบาย หายใจไม่ออก ปวดไปหมดทั้งตัว หน้าตาดำคล้ำ

หัวใจเหมือนถูกบีบใจจะขาดอยู่แล้ว ขอให้ผมช่วย ผมเห็นวิญญาณปอบหลายตัวดุร้ายมาก กำลังรุมกระหน่ำคุณครูด้วยเหล็กแหลมและอาวุธต่างๆ บางตัวไม่มีหัวหิ้วหัวที่ขาด บางตัวควักไส้ออกมา บ้างทำหน้าตาน่ากลัวหลอกหลอน จนน้อง ป.๒ ห้องของคุณครู ซึ่งมีตาทิพย์เหมือนผมวิ่งหนีกันกระเจิดกระเจิง

ผมเจรจาขอให้พวกมันออกไปก็ไม่ยอม ตัวหัวหน้าไปพาพวกมันมาอีกเกือบ ๒๐ คน เพราะมันถือว่ามันก็มีวิชาอาคมเหมือนกัน ผมก็เลยขอเพื่อนๆ และพี่ๆ ที่มีอาวุธประจำตัวมาช่วยกัน และผมก็จุดเทียนขอครูบาอาจารย์มาช่วย หลวงปู่ปานและหลวงพ่อฤาษีก็มาช่วยไล่มันก็ไม่ไป จะเอามีดมาฟันผมและเพื่อนๆ

หลวงปู่ปานและหลวงพ่อฤาษีเลยจับมัดไว้ บางตัวก็จะเอามีดมาฟันผมและเพื่อน ผมเลยเอาสมเด็จโต้ ...แช่ทำน้ำมนต์ให้คุณครูดื่มและใช้สมเด็จโต้สู้จนพวกมันตายไป ๔ คน ที่เหลือมันก็วิ่งหนีไป ผมก็ส่งวิญญาณโดยแผ่เมตตาให้ บางคนก็มาขอบคุณที่พ้นจากสภาพปอบได้ไปเป็นเทวดา บางคนก็ต้องส่งไปนรก จากการที่คุณครูเทียมตาหายป่วย หายจากถูกปอบทำร้าย

คุณแม่สบายดีไม่ต้องผ่าตัด และคุณครูยังมีโชคจากการขายที่ดิน คุณครูเลยซื้อจักรยาน BMX ให้ผมหนึ่งคันครับ จากการที่ผมฝึกมโนมยิทธิได้ ทำให้ผมระลึกชาติได้หลายสิบชาติ เคยตกนรก เคยอยู่บนสวรรค์ ชาติสุดท้ายก่อนที่จะมาเกิด ผมเคยอยู่บนสวรรค์ชั้นที่ ๓ ชั้นยามา วิมานของผมบนชั้น ๓ ก็ยังมีครับ และมีอยู่ที่ชั้นพระนิพพานอีก

เมื่อผมไปพบท่านยามา ท่านบอกว่าให้ไปทำความดีมาใหม่ แล้วท่านจะให้ผมขึ้นมาอยู่สวรรค์เหมือนเดิม แต่ผมคงไม่เอาแล้วครับ ชาตินี้ผมขอเป็นชาติสุดท้าย และจะไปพระนิพพานแล้วครับ เพราะชั้นพระนิพพาน วิมานของผมใหญ่โตสวยงามสว่างกว่าของชั้นที่ ๓ ครับ

จะเห็นได้ว่าผมไม่ได้ไปเรียนวิชาเหาะเหิน ล่องหน หายตัว ดำดิน เสกของ ฯลฯ อะไรต่างๆ เพราะผมไม่มีเวลา ส่วนใหญ่ผมเอาเวลาไปเรียนวิชาแพทย์แขนงต่างๆ แต่ไม่ใช่ว่าผมจะไม่ได้วิชาเหล่านั้นนะครับ ผมได้หมดทุกวิชา เพียงแต่ผมไม่มีเวลาฝึกซ้อมเท่านั้นเอง

หลังจากที่ผมรับอาสาพาครูบาอาจารย์ของผมไปช่วยรักษาคนเจ็บป่วยหลายราย ทำให้ผมได้เลื่อนตำแหน่งจากเทวดาธรรมดาไปเป็นเทพวารุต ที่แปลว่าไวปานลมกรด มีอยู่คืนหนึ่งผมไปตามหาพระอาจารย์ปู่โกมารภัจจ์ เพื่อช่วยรักษาคนไข้ ท่านไม่อยู่ท่านไปที่วัดท่าซุง เพื่อรักษาดูแลหลวงปู่ฤาษีผมก็ตามไป

พอเข้าเขตวัดก็มีจักรขว้างมาเกือบถูกตัวผม หลบเกือบไม่ทันปรากฏว่าเป็นท้าวมหาราช ผมรีบกราบขออนุญาตเข้าเขตวัด พอจะเข้าไปห้องหลวงปู่ก็เหมือนถูกไฟดูดอย่างแรง ผมก็ขออนุญาตอีกถึงเข้าไปได้ ผมรอจนพระอาจารย์ปู่เสร็จธุระ ผมพาท่านไปเชียงใหม่ ท่านว่าเดี๋ยวคนโน้นเรียก เดี๋ยวคนนี้เรียก คนในโลกมนุษย์เจ็บป่วยกันมาก เพราะในอดีตทำบาปกรรมไว้ โดยเฉพาะผิดศีลข้อที่ ๑

พระอาจารย์ถ่ายทอดวิชาแพทย์ทุกอย่างให้ผมจนหมด อ้อ! มีคนอื่นๆ ไปเรียนกับผมด้วย พอเรียนจบผมก็เริ่มรักษาคนที่อยู่ใกล้ตัวก่อน เช่น คุณแม่เจ็บเข่าก็หาย คุณยายก็หาย และผมก็ไปที่วัดโขงขาวก็มีคนเขียนชื่อที่อยู่ พร้อมกับบอกโรคให้ ผมไปรักษาให้ในสมาธิ ส่วนมากจะหายเว้นแต่โรคบางโรครักษาไม่หาย

วันหนึ่งกลับจากวัดก็ไปแวะบ้านคุณครูประจำชั้นของผม พบหลานชายครูถูกตะกรุดสลักชื่อผู้หญิงฝังอยู่ในสมองและมีวิญญาณกำกับอยู่ ผมถามคุณครูว่าจะเอาออกไหม คุณครูว่าเอาออกเถอะ ผมจึงใช้แสงที่มีอยู่ในตัวทำลายลง วิญญาณที่สิงอยู่ก็ออกไปบอกหมอที่ทำ คนทำเขาโกรธมากที่เอาคนมาทำลายอาคมของเขา เขาจึงคิดแก้แค้น

กลางคืนเขาจะมาที่บ้านอีก ผมบอกให้ทุกคนในบ้านคุณครูสวดมนต์ พอถึงเวลาหมอผีมาพร้อมกับอสุรกาย ๘ ตัว จะเข้ามาในบ้าน ผมกับลูกชายครูดันไว้อสุรกายมีแรงมาก กระแทกประตูหลายครั้งก็เข้าไม่ได้ สู้กันประมาณ ๑๐ นาทีก็กลับไป

คืนที่ ๒ หมอร้ายส่งควายธนูมาอีก ตัวโตเท่ารถบรรทุก ตาแดง มีแรงมาก วิ่งมากระแทกประตู แต่กระดอนกลับ เพราะคุณครูเอายันต์เกราะเพชรมาปิดไว้ตรงประตู พอเข้าประตูบ้านไม่ได้มันก็หันมาจะเข้าประตูข้างๆ ผมคอยทีอยู่แล้วก็ใช้ดาบที่ได้มาฟันคอขาดเลย วิญญาณที่เป็นควายเขาก็เป็นอิสระ

เขาขอบคุณผมที่ช่วยให้เขาพ้นจากอำนาจของหมอผี วิญญาณเขาบอกว่าเขาไม่อยากทำ แต่ถ้าไม่ทำก็ร้อนไปทั้งตัวจึงต้องทำ
คืนที่ ๓ หมอร้ายมาเองเลย พร้อมกับกุมารแดง รูปร่างคล้ายกุมารทอง แต่เครื่องทรงเป็นสีแดง แรงมากกว่าควายธนู กระแทกประตูหลายครั้ง

ผมจึงใช้วิชาที่เรียนมาจากพระสุริยเทพ ใช้นิ้วชี้ไปที่กุมารแดงซึ่งทำมาจากหุ่นฟาง ไหม้หมดเลย เจ้าหมอร้ายแพ้กลับไป แต่คุณครูประจำชั้นจิตใจแย่ลงมาก ผมจึงไปกราบขอหลวงปู่ปานช่วยเจรจาสงบศึก หลวงปู่ก็ไปตอนกลางคืน เจรจาอยู่นาน หมอร้ายไม่ยอม เขาบอกว่าเขาไม่เคยแพ้ใครมาก่อน และไม่เชื่อว่าคนอย่างผมจะทำลายอาคมของเขาได้
คืนที่ ๔ มาอีก ผมก็ไปขอท่านท้าวมหาราชมาช่วย ท่านก็มาแต่ท่านยืนดูเฉยๆ ปล่อยให้ผมรบกับหมอร้ายคนเดียว จนเกือบจะเสียท่าแล้ว ผมฮึดสู้จนมันแพ้กลับไป

คืนที่ ๕ ผมมีความรู้สึกว่าพลังของผมเกือบหมดแล้ว ผมก็ไปขอความช่วยเหลือจากคุณครูที่ฝึกสมาธิให้ผม ท่านให้ของที่มีพุทธานุภาพมาก ผมจึงปราบบริวารของหมอร้ายตายหมด และผมก็เห็นคุณครูที่ฝึกสมาธิให้ผมมาช่วยด้วย จนหมอผีร้ายแพ้กลับไป

คืนที่ ๖ ผมรอจนดึก ประมาณตี ๒ ทุกคนหลับหมด หมอผีก็มา มันใช้อาคมสะกดเพื่อนผมและเทวดาที่บ้าน ปล่อยให้ผมสู้คนเดียว ผมแพ้ครับ ถูกตีที่หัว หมอผีเกือบจะเข้าบ้านอยู่แล้ว พอดีดาวเหนือขึ้นเสียก่อน หมอผีจึงกลับไป ผมเสียท่าคลานไปที่วิทยาลัยพละเชียงใหม่ ไปขอพลังจากท่านพระวิษณุเทพ

ซึ่งท่านแบ่งภาคมาที่นั่น ผมจึงมีแรงกลับถึงบ้าน ตื่นขึ้นมาหัวผมบวมปูดเป็นลูกมะกรูดและเป็นไข้ตลอดวัน
คืนที่ ๗ ผมให้ครูประจำชั้นของผมจุดเทียนเป็นค่ายกล ที่ผมไปกราบเรียนถามพระอุปคุตมา และผมก็ไปตามเพื่อนผมเป็นเทพ ลูกศิษย์พระสุริยเทพมาช่วยกันหลายท่าน คราวนี้หมอผียกมาเป็นกองทัพเลย

มีหมดทั้งกุมารแดง อสุรกาย วิญญาณต่างๆ ผมรีบไปเพิ่มพลังจากท่านเอราวัณข้างบน กำลังผมดีขึ้นมากจึงได้ต่อสู้กับพวกนั้นอย่างดุเดือด เทวดานางฟ้าก็มาดูกันเยอะแยะ ผมคิดว่าท่านคงมาให้กำลังใจผม ที่ไหนได้จะมาดูว่าถ้าผมแพ้จะมาเอาเครื่องบรรณาการคืน ผมเสียดายของมีค่าเหล่านั้น

เลยฮึดสู้จนหมอนั่นแพ้ แต่ผมไม่ฆ่าเขา ปล่อยกลับไป และได้ส่งวิญญาณอสุรกาย ภูตผีต่างๆ ไปตามทาง บางคนก็ไปสวรรค์ บางคนก็ไปผุดไปเกิด บางคนก็ไปรับกรรมในนรก ทุกคนมาขอบคุณที่ผมช่วยให้พวกเขาให้เป็นอิสระจากหมอร้ายตัวนั้น การที่ผมไปสู้รบกับพวกเหล่าร้ายนั้นมันเหนื่อยมากครับ ผมเพิ่งทราบว่ามีวิธีที่ง่ายกว่านั้น

คือให้คนป่วยที่ถูกคุณไสยไปรดน้ำมนต์กับพระที่มีคุณธรรมสูงก็ได้ อาคมต่างๆ ก็จะถูกทำลาย คนป่วยก็จะหาย การที่ผมรักษาคนและรบชนะ บนสวรรค์ก็เลื่อนตำแหน่งให้ผม จากเทพวารุตเป็นเทพเจ้าอัตตารุต เมื่อวันที่ ๑๗ – ๑๘ ตุลาคม ผมได้ไปร่วมทำบุญทอดกฐินที่วัดท่าซุง

ผมเห็นพระพุทธเจ้า ครูบาอาจารย์ เทพเจ้าทั้งหลาย พากันมาร่วมทำบุญในงานกฐินมากมาย ผมได้พบกับเพื่อนๆ ที่เป็นเทวดาชั้นต่างๆ และเล่นด้วยกันสนุกสนานมาก มีผู้ใจบุญมอบเงินให้เป็นทุนการศึกษาของผมกับเพื่อน มีหลวงลุงที่วัดให้พระแก้วไว้บูชา ได้น้ำมันชาตรี ได้มีดหมอชาตรีไว้รักษาคนด้วย รายชื่อผู้ป่วยที่ผมได้รับ ผมก็ไปรักษาให้ในสมาธิ

ระยะแรกในต่างจังหวัดนี่ยังหลงทางหลงซอยอยู่บ่อยๆ แต่ตอนนี้ชำนาญเส้นทางแล้วครับ ตอนที่ผมมาวัดท่าซุง ผมรู้จักกับพี่บัญชา นักเรียนบ้านแม่เตาไหชั้น ป.๖ ขอให้ผมช่วยรักษาให้แม่ที่เป็นโรคปวดหัว ผมก็ไป พอตอนกลางคืนผมไปด้วยกายทิพย์ ตอนเป็นกายทิพย์นี่เป็นร่างของเทพผู้ใหญ่

พี่บัญชาก็เป็นร่างเทพผู้ใหญ่ ต่างคนก็ต่างจำกันไม่ได้ เลยสู้กันใหญ่ เข้าบ้านพี่บัญชาไม่ได้ พี่บัญชาไม่ให้ผมเข้า เจ้าที่ก็มาห้ามบอกว่าคุณสองคนจำกันไม่ได้หรือ คนนี้ชื่อดนตรี คนนี้ชื่อบัญชา แล้วเราสองคนก็หัวเราะกัน แต่แหมพี่บัญชานี่มีกำลังมาก ทำเอาผมเกือบแย่...

เวลาผมมีปัญหาอะไรผมก็ไปกราบเรียนถามพระอาจารย์ของผมบนสวรรค์ ท่านก็จะแนะนำให้คำตอบหมด มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมรักษาคนไข้ที่จำเป็นต้องใช้สมุนไพรบนสวรรค์ ซึ่งผมไม่มี ผมเห็นของพระอาจารย์ปู่โกมารภัจจ์มีมาก ท่านกำลังคิดค้นยารักษาโรคร้ายแรงชนิดหนึ่งอยู่ ผมไปที่ไว้สมุนไพรของท่านและไม่มีใครอยู่

ผมจึงถือโอกาสหยิบเอามารักษาคนไข้ของผม วันต่อมาท่านเรียกผมไปพบ และจับตัวผมส่งไปให้หลวงปู่ปาน หลวงปู่เทศนาอบรมผมเรื่องการหยิบยืมของโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของตั้ง ๒ วัน ๒ คืน จนผมเข็ด หลังจากที่ผมได้ตำแหน่งเทพเจ้าอัตตารุตแล้ว ผมก็ทำหน้าที่ของผม

อีกไม่นานก็จะได้เลื่อนเป็นตำแหน่งเทพเจ้าสิงหรุต เดี๋ยวนี้ผมทราบแล้วว่า เทพเจ้าทั้งหลายจะได้เข้าชั้นพระนิพพานนั้นยากเท่าๆ กับเทพธรรมดา เพราะเทพเจ้ามีภาระหน้าที่ช่วยเหลือมนุษย์และมีภาระอื่นๆ อีกหลายอย่างตามตำแหน่งหน้าที่ของแต่ละท่าน ถ้าผมรับตำแหน่งใหม่ก็ต้องเลิกรักษาคน เพราะตำแหน่งใหม่งานหนักขึ้น คงไม่มีเวลารักษาคน

ผมก็ไปกราบขอคำปรึกษาจากหลวงปู่ปาน หลวงปู่บอกว่าเป็นถึงเทพเจ้าแล้วจะต้องคิดและตัดสินใจเอาเอง ผู้คนที่ได้รับความเดือดร้อนเพราะโรคภัยไข้เจ็บก็ยังมีมากอยู่ ผมจึงได้ความคิดขึ้นมาแล้วว่าจะทำอย่างไรดี ต่อมาผมทราบข่าวที่ทำให้เสียใจมากๆ จนแทบตกจากเก้าอี้

คือการมรณภาพของหลวงปู่ฤาษีของผม ผมรีบไปกาบร่างหลวงปู่ที่วัดท่าซุงทันที เห็นทั้งคนทั้งเทวดากำลังร้องไห้ ผมเองก็กลั้นไว้เกือบไม่อยู่ ในงานบำเพ็ญกุสลทุกๆ คืนที่ผ่านมาผมก็ไปทุกวัน มีพระพุทธเจ้าองค์ปฐมเสด็จมาเป็นประธานทุกๆ วัน บนสวรรค์ไม่ค่อยมีใครอยู่ เงียบเหงาผิดปกติ อย่างไรก็ตาม ผมก็ยังพบหลวงปู่ทุกวันบนพระนิพพาน

ระยะนี้พวกผมก็โดนพวกผีปีศาจร้ายเล่นงานหนัก มาท้าตีท้าต่อย ต่อสู้กันอยู่ทุกวัน เขาต้องการทำลายคนดี และไม่ต้องการให้ใครทำความดี อยากให้ไปเป็นพวกเขา คอยกลั่นแกล้งทำร้ายผู้คน พวกบริวารของหัวหน้าปีศาจมีฤทธิ์มากเหมือนกัน ผมก็สู้ได้โดยไม่ต้องออกแรงมาก แต่ตัวหัวหน้าผมยังสู้ไม่ได้ รอให้ผมได้ตำแหน่งเทพเจ้าสิงหรุตก่อน ฝีมือจึงจะเท่ากัน

ถ้าผมรับตำแหน่งใหม่เมื่อใด ผมต้องเลิกรักษาคน เพราะผมจะต้องทำหน้าที่อื่น เพื่อป้องกันพระพุทธศาสนา ตามหน้าที่ของบนสวรรค์ท่านจะกำหนดให้ ครูบาอาจารย์ของผมมีหลายท่านคือ พระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้า พระอรหันต์ทั้งหลาย และเทพเจ้าอีกหลายท่าน

ทีแรกผมคิดว่าจะไม่รับตำแหน่งใดๆ อีก ผมจะสร้างบารมีเพื่อไปรออยู่ที่ชั้นดุสิต แต่เหตุการณ์ต่างๆ เปลี่ยนไป ตัวผมเองก็คงจะต้องเปลี่ยนไปด้วยครับผม

(จากหนังสือลูกศิษย์บันทึก เล่ม 4 หน้า 341 - 347)

http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=1324#56

 

ได้อ่านประสบการณ์ลูกแก้วมีเยอะมาก ผมพบเพื่อนเรียนมัธยมเขาเห็นผมมีลูกแก้วถามของที่ไหนผมบอกหลวงพ่อวัดท่าซุง มันเล่าข้างบ้านก้อห้อยลูกแก้วหลวงพ่อเห็นมันถูกหวยทุกงวด แฟนทำงานตัวสามีอยู่บ้านเลี้ยงลูกไม่มีงานทำแต่มีเงินใช้ไม่ขาดได้จากหวยแต่ได้งวดละไม่มาก ผมถามแล้วเขาสวดคาถาเงินล้านประกอบป่าวเขาบอกไม่รู้เหมือนกัน

 

สวัสดียามดึกครับพี่วรรณชัย,ท่านพี่วุฒิ,คุณsupatach,คุณtaoreedman,คุณfive304,คุณThis_old_man,คุณpalmcc38,คุณyommatood, คุณizeberry , คุณtossa ,คุณช่างชิต,คุณjj85,คุณ6ThSense,น้องแพน, พี่รุ่ง, พี่กฤต, คุณเพชร,คุณชาตรี ช้างน้อย ,คุณออกพราน,คุณrung847,พี่chopper,คุณระงับ,คุณsylvenus,คุณรัก_ในหลวง ,คุณramo , คุณCobraa ,คุณนิช,คุณpowergen, คุณKRITVEE ,คุณบารมี10 คุณเมฆดำ ,คุณหมาอ้วน และศิษย์วัดท่าซุงผู้มีจิตใจดีงามทุกๆท่าน.(^__^)

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี


สวัสดีพี่วรรณ และลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ​

 

น้อมกราบหลวงพ่อสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สวัสดีพี่ปู พี่วรรณ พี่นอร์ พี่น็อต และพี่ๆลูกหลานหลวงพ่อทุกๆท่านครับ


​

 

เป็นมีดที่ผมอยากได้มากครับ

 

เครื่องรางอีก1ชนิดคืออะไรหรอครับ

 

ที่วัดธรรมยาน มีมีดหมอถอนโบสถ์ น้ำมนต์ถอนโบสถ์ แล้วก็พระเครื่องต่างๆที่เข้าพิธีพุทธาภิเษกในวัดถอนโบสถ์ให้บูชาด้วยนะครับ รีบๆไปเช่ากันนะครับ ของดีครับ

ในงานมีพระอาจารย์หลายท่านที่เข้าพุทธาภิเษก ที่ผมทราบแน่ๆมี หลวงพ่ออนันต์ วัดท่าซุง หลวงพ่อวิรัช วัดธรรมยาน ครูบาสิงห์ วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ ครับ สาธุครับ

 

ขออนุญาตนำรายชื่อพระคณาจารย์ที่รับนิมินต์มาสวดถอนโบสถ์และพุทธาภิเษกที่วัดธรรมยาน ใน วันเสาร์ ๕ ที่ ๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๘ ครับ

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

รายชื่อครูบาอาจารย์ที่หลวงพ่อนิมนต์มาร่วมงาน สวดถอนโบสถ์ และ พุทธาภิเษก วันที่ 17 ตุลาคม 2558 นี้ครับ แจ้งเพื่อให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทราบเท่าที่พอรู้ครับ จะได้วางแผนมาร่วมงานครับ

วัดท่าซุงที่มา
1 ท่านเจ้าคุณพระภาวนากิจวิมล เจ้าอาวาสวัดท่าซุง
2 หลวงพ่อโอ
3 หลวงพ่อชัยวัฒน์
4 หลวงพ่อละออง

.............................

5 รองเจ้าคณะจังหวัดเพชรบูรณ์

6 พระครูวิจารณ์วิหารกิจ หลวงพ่อสุรินทร์ วัดสุขุมาราม จ.พิจิตร

7 ตุ๊พ่อมหาสิงห์ วิสุทโธ วัดถ้ำป่าไผ่ จ.ลำพูน

8 พระครูวิชัยสารคุณ หลวงพ่อหนุน วัดพุทธโมกข์ จ.สกลนคร

9 พระครูภาวนาพิลาศ หลวงตาวัชะชัย วัดเขาวง จ.สระบุรี

10 พระอาจารย์ย่งศรี ฐิตวโร วัดเขาพลวง จ.เพชรบูรณ์

11 พระครูพินิจวรคุณ วัดห้วยเรียงกลาง จ.พิจิตร

12 พระอาจารย์สุรพงษ์ อภิวํโส วัดถ้ำรัตนบุปผา จ.สระบุรี

13 พระครูปิยกาญจนธรรม อาจารย์โนรี วัดหนองหญ้าปล้อง จ.กาญจนบุรี

14 พระครูวิลาสรคุณ วัดประยูรสงศาวาส จ.สมุทรสาคร

15 พระอาจารย์จเด็ด กตสาโร วัดป่าภูน้อย จ.กาฬสินธุ์

16 พระครูนิคมรัตนากร วัดหนองไม้แดง จ.นครสวรรค์

17 พระมหาสมบัติ เมธิโก วัดสร้อยทอง จ.กรุงเทพ

18 พระอธิการปิยะพงษ์ กิตติญาโณ วัดเขาตะเภาทอง จ.สุพรรณบุรี

19 พระครูบวรกาญจนธรรม วัดตะเคียนงามลัคณานุกูล จ.กาญจนบุรี

20 พระอธิการบัญญัติ อตุโล วัดพระราชพรหมยานรังสรรค์ ป่าละอู จ.ประจวบคีรีขันธ์

21 พระอาจารย์บรรพต ฐิตปญฺโณ วัดโพธิ์สุทธาวาส จ.นครสวรรค์

22 พระอธิการสุพจน์ สุวโจ วัดป่าโคกกลาง จ.สกลนคร

23 พระครูวินัยธรณ์ ยุคลธรณ์ ธมฺมปุตฺโต สำนักสงฆ์เจโตวิมุตติ จ.กาญจนบุรี

24 พระอธิการวันชาติ วังสธมฺโม วัดป่าพุทธบาทเขาน้อย จ.กาญจนบุรี

25 พระครูโพธิสิทธิธรรม วัดโพธิ์ทอว จ.อุดรธานี

26 พระครูสังฆรักษ์ชัยวัฒน์ อาภาธโร วัดเทพบุตร จ.ชลบุรี

27 พระบัญชา สุทธิจาโค วัดวีระโชติธรรมราม จ.ฉะเชิงเทรา

28 พระอาจารย์ทองปาน ปภสฺสโร วัดทุ่งใหญ่พรมก่องทองบูรพาราม จ.สกลนคร

29 พระอาจารย์ทอง อนีโฆ วัดป่าโนนวิเวก จ.อุดรธานี

30 พระอาจารย์บุญเริ่ม นนฺทโก วัดใหม่สุขุมาราม จ.พิจิตร

31 พระอาจารย์ทองหล่อ สุจิณฺณธมฺโม วัดป่าละอู จ.ประจวบคีรีขันธ์

32 พระอาจารย์ชูชาติ พลญาโณ วัดป่าอรัญวาสี

33 พระอาจารย์จำเนียร สุธมฺมกาโม ศูนย์ปฎิบัติธรรมพระพุทธบาทโคกสมบูรณ์ จ.ลพบุรี

.........,.............

ที่ผมไม่ทราบอีกเยอะครับ....


Cr.พี่จารุ

 

รุ่นนี้ถือว่าเป้นรุ่นที่สุดยอดมากอีกรุ่นหนึ่งครับ หาเช่าไว้ไม่เสียหายเลยครับ

 

ขอบคุณคุณ crystalnirvana มากครับที่นำเรื่องประสบการณ์ดีๆมาให้อ่านกัน

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/DSC04659.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/DSC04659.jpg" border="0" alt=" photo DSC04659.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/DSC04656.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/DSC04656.jpg" border="0" alt=" photo DSC04656.jpg"/></a>

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/111-4.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/111-4.jpg" border="0" alt=" photo 111-4.jpg"/></a>

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/CLP/555866_205448742965919_1626455404_n.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/CLP/555866_205448742965919_1626455404_n.jpg" border="0" alt=" photo 555866_205448742965919_1626455404_n.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/CLP/01.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/CLP/01.jpg" border="0" alt=" photo 01.jpg"/></a>

 

น้ำมันชาตรีเททับน้ำม้นงาหรือน้ำมันมะพร้าวขวดใหม่สามารใช้เติมต่อไปได้เรื่อยๆตลอดไป อานุภาพไม่มีเจือจาง น้ำมันชาตรีจะเป็นวัตถุมงคลของวัดที่ปลุกเสกสมัยหลวงพ่อที่จะไม่หมดไปจากวัดได้เลยถ้าต่อไปข้างหน้ายังมีผู้รู้และเติมต่อทับลงน้ำมันใหม่ต่อเรื่อยไปไม่ว่าจะอีกเป็นร้อยเป็นพันปีข้างหน้า





(จากหนังสือบันทึกของชาโดว์ เล่ม 5 หน้า 286-288)

 

พระผงใบโพธิ์(ชื่่อตามเวบวัดท่าซุงเรียก) หรือ พระใบโพธิ์ (ตามป้ายชื่อที่่บ้านซอยสายลม)








เมื่อต้นปีที่แล้วได้ทราบจากพระผู้ใหญ่ท่านนึงว่าพระใบโพธิ์หรือพระผงใบโพธิ์รุ่นนี้คือ " พระปัจเจกโพธิ์ " คือสร้างเป็นองค์แทนพระปัจเจกพุทธเจ้านั่นเอง สร้างถวายโดยคณะศิษย์กลุ่มนึงประมาณปี 2532 ก่อนงานเททองหล่อพระปัจเจกพระพุทธเจ้าเดือนมีนาคม 2533 (สร้างก่อนพระคำข้าวรุ่นแรก) จำนวนสร้างไม่ทราบแน่ชัดทราบแต่เพียงว่าสร้างจำนวนไม่มาก ต่อมาอีกระยะนึงได้ยินจากเจ้าหน้าที่เกี่ยวข้องว่ารุ่นนี้จัดสร้างโดยท่านเจ้าของบ้านสายลมท่านเจ้ากรมเสริม

เป็นพระเครื่องรุ่นนึงที่ดูเหมือนไม่ได้รับความสนใจมากนักเพราะขาดประวัติการสร้างและที่มา ในหนังสือสมบัติพ่อให้เล่ม 1 และ 2 ก็ไม่ได้กล่าวถึง อีกทั้งไม่ได้ตั้งชื่อให้ตรงตามจุดประสงค์ด้วยว่าสร้างให้เป็นองค์แทนพระปัจเจกพุทธเจ้า แม้ว่าจำนวนสร้างไม่มากก็ทำให้ยังคงเหลืออยู่จนถึงทุกวันนี้ ราคาจำหน่ายที่ 16 ใบแดงก็บ่งบอกได้ว่าพระรุ่นนี้มีจำหน่ายในสมัยหลวงพ่อยังมีชีวิตอยู่ในราคา 1 ใบแดง หลังหลวงพ่อมรณภาพแล้วขึ้น 16 เท่าก็คือ 16 ใบแดงเท่ากับราคาจำหน่ายพระคำข้าวนั่นเอง

พระผงใบโพธิ์หรือพระใบโพธิ์นี้ถ้าจะเรียกว่า " พระปัจเจกโพธิ์มหาลาภ " ก็น่าจะได้เช่นกันครับ

พระใบโพธิ์มีอยู่ 2 พิมพ์คือพิมพ์ใหญ่และพิมพ์เล็ก รูปพระใบโพธิ์ด้านบนนี้เป็นพิมพ์เล็ก ทั้ง 2 พิมพ์นี้หมดจากวัดไปแล้วแต่ที่บ้านสายลมยังคงมีพิมพ์เล็กตกค้างอยู่จำนวนนึงให้จำหน่ายบูชาอยู่เพียงแห่งเดียวและเหลือเฉพาะที่ไม่ปิดทอง

เป็นพระเครื่องสร้างแทนองค์พระปัจเจกพระพุทธเจ้าที่มีวางจำหน่ายที่วัดและที่บ้านสายลมอย่างเป็นทางการครับ









พระใบโพธิ์พิมพ์เล็กถ่ายเทียบขนาดกับพระคำข้าว