พระพุทธเจ้า ตรัสสอนเรื่องการดูจิตในการนั่งสมาธิ

อันที่จริงหลักปฏิบัติก็มีอยู่ คือ สติปัฏฐาน 4 จุด คือ

กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน
เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน
จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน
ธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน

นี่แหละทางพ้นทุกข์ ถ้าทำถูกนะ

ถ้าทำผิดบางทีเดินรำละคร คิกๆๆ

 

ผู้มีปัญญาจึงจะรู้ได้ ผู้มีปัญญาทรามก็ไม่รู้ ดังนี้


.

 

ท่านลองตอบมาหน่อยซิครับ

 

สติปัฏฐาน แปลว่า ที่ตั้งของสติบ้าง การที่สติเข้าไปตั้งอยู่ คือมีสติกำกับอยู่บ้าง ฯลฯ ว่าโดยหลักการก็ คือ การใช้สติ หรือวิธีปฏิบัติเพื่อใช้สติให้บังเกิดผลดีที่สุด ดังความแห่งพุทธพจน์ในมหาสติปัฏฐานสูตรว่า

"ภิกษุทั้งหลาย ทางนี้เป็นมรรคาเอก เพื่อความบริสุทธิ์ของสัตว์ทั้งหลาย เพื่อข้ามพ้นโสกะ และปริเทวะ เพื่อความอัสดงแห่งทุกข์และโทมนัส เพื่อบรรลุโลกุตรมรรค เพื่อกระทำให้แจ้ง ซึ่งนิพพาน นี้คือสติปัฏฐาน ๔"
(ที.ม.10/273/245 ฯลฯ)

การเจริญสติปัฏฐาน ๔ นี้ เป็นวิธีปฏิบัติธรรมที่นิยมกันมาก และยกย่องนับถือกันอย่างสูง ถือว่ามีพร้อมทั้งสมถะและวิปัสสนาในตัว ผู้ปฏิบัติอาจเจริญสมถะจนได้ฌาน อย่างที่จะกล่าวถึงในเรื่องสัมมาสมาธิอันเป็นองค์มรรคข้อที่ ๘ ก่อนแล้ว จึงเจริญวิปัสสนาตามแนวสติปัฏฐานไปจนถึงที่สุดก็ได้ หรือจะอาศัยสมาธิเพียงขั้นต้นๆ เท่าที่จำเป็นมาประกอบ เจริญวิปัสสนาเป็นตัวนำตามแนวสติปัฏฐานนี้ ไปจนถึงที่สุดก็ได้

วิปัสสนาเป็นหลักปฏิบัติในพระพุทธศาสนา ที่ได้ยินได้ฟังกันมาก พร้อมกับที่มีความเข้าใจไขว้เขวอยู่มากเช่นเดียวกัน

 

ถามผมผมบอกว่าไม่ได้อะไรเลยเกี่ยวกับการรู้อริยสัจ. และผมไม่รู้หรอกว่าท่านใดเป็นอะไรจึงไม่วิ่งหาอรหันต์.

 

Zaberที่จริงคุณก็ตอบไม่ได้เพราะคุณก็ไม่รู้ว่าได้อะไรเกี่ยวกับอริยสัจ. และไม่รู้จริงว่าใครท่านเป็นอะไร. เพียงแต่คุณตัดไม่ขาดกับความรู้สึกคุณที่เคยยึดเคยปฎิบัติตามๆกันมา. คุณลองก้าวออกมาจากความเคยชินเก่าๆคุณจะรู้ถึงรสชาติแห่งการหลุดพ้น. คุณเชื่อผมเถอะ. เรามีชีวิตอยู่ได้น่าเชื่อผม. อยู่ได้แบบเป็นอิสระด้วย. ไม่มีใครทำอะไรเราได้หรอกครับ. ขอเราเป็นผู้ตรงต่อธรรมะเท่านั้น นี่ไม่ใช่การดูถูกใครทั้งนั้น ทุกคนก็แสวงหาความหลุดพ้นกันทั้งนั้น. แล้วเราไม่ปล่อยสิ่งนอกกายเมื่อไหร่คุณจะชำระสิ่งในกายใจเราได้สักทีละครับ

 

กดเบาๆ

 

ปล่อยวางครับๆ ปล่อยวาง พื้นฐานเลยครับ ให้คิดว่าตัวเรารู้ธรรมน้อยที่สุด แล้วคุยกันหวังดีต่อกัน ไม่หวังชนะกัน เป็นสุขดีนะครับ