วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

ก็ต้องปล่อยให้เขาไปของเขาให้สุดซอย สุดทาง เขาจะรู้จะเข้าใจของเขาเองมันเป็นเรื่องของความเชื่อ ปล่อยเขาไปก่อน

 

({) สวัสดีครับคุณ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน เรื่องอารมย์ ไสยเวท ไสยศาสตร์ มันเป็นเรื่องที่เข้าใจยาก อยู่เหมือนกัน ในกรณี แบบนี้ อาศัยที่ผมก็มีประสบการณ์ มาพอสมควร ค่ำหวอด กับเหตุการณ์ ที่พ่อผม และบุคคลอื่นๆ ผ่านเข้ามา ให้ผมได้เห็น ได้รู้ มันไม่ใช่ สมาธิอย่างเดียว นะครับ ผมขอยกตัวอย่าง เช่น เอาขี้ผึ้ง ปิดปากผี มาทำเสน่ ยาแฝด มันได้ผล เฉพาะ กลุ่มบุคคลเท่านั้น แต่สำหรับท่าน ที่มีคุณงามความดี แต่ว่า กำลังจิตยังต่ำอยู่ ก็พอมีผลบ้าง ตามสมควร จะว่าใช้สมาธิ ก็ยังไม่ใช่ เขาขออำนาจ ฝ่าย ต่ำนั้นมาใช้ หรือขอ


ในสมัยผมเด็กๆ มีคนแถวบ้านผมที่นครปฐม พ.ศ. ไม่ถึง๑๐ จนถึง ๑๐ เศษๆ ในสมัยก่อนโน้น เขาใช้ ไม้ไผ่ หามผีคือคนตายไปป่าช้า ไปฝังหรือเผา คนหาม คือ ๔ คนๆในสมัยนี้ รับรอง หายาก จะได้เคยเห็น บุคคลนี้ ใช้ไม้ไผ่ หามผี ไปทำ งาลอบ งาไซ ไปดักปลา ลอบคนอื่นไซคนอื่นๆ แทบว่าจะไม่ได้ กุ้งปลาเลย แต่คนที่เอา ไม้ไผ่ไปหามผีมาทำงาลอบไซ ปลากับเข้าไปในลอบ ไซ เต็ม เรียกว่า น่าแปลกไหมล่ะครับ คนในสมัยก่อน เวลาคนตาย เขาจะ เอาขี้ผึ้ง ไปปิด จมูก ปาก คนตาย นี่ไม่ต้องใช้สมาธิ มันมีผลแบบนี้ครับ ในกรณี รนน้ำมันพราย ผีตายทั้งกลม อันนี้ ยิ่งหนัก ครูบาอาจารย์ ของผม ท่านบอก ถ้าใครไปทำขึ้นมา เอาน้ำ มันพราย ไปป้ายหรือแตะ จะมีอาการต่างๆ ให้คนหลงรัก เกรียดชังกันก็ได้ แต่ถ้า ผู้ที่โดน ๗ วันไปแล้ว มันจะเข้าไปในกระดูก รักษายาก ออกยาก


นี่มันเดรัชฉานวิชา มันมีหลายแขนง บางอย่าง คนนำไปใช้ ไม่ต้องใช้สมาธิ แต่เพียงบอกกว่าว ถึง เจ้าของนั้นๆ ชื่อนั้นๆ เท่านั้น ก็ได้ผล ผมเคยเลี้ยง กุมารทอง รักยม สมัยเด็กๆ นำมาเลี้ยง แล้วบอก ให้ช่วยค้าขาย ก็ได้ผลตามนั้นนะ แต่ว่าอยู่ในขอบเขตุ ผมมีตัวอย่างอีก คือ พ.ศ. ๑๘-หรือ ๑๙ ผมบวชเณร อยู่วัดบ้านหลวง ต.บ้านหลวง อ.ดอนตูม จ.นครปฐม มีพระแก่ ในสมัยนั้น แกพอมีวิชา แต่บวชเมื่อตอนแก่ มีลูก เป็นหนุ่มสาวแล้ว มีครอบครัว แล้ว เวลาแก ว่างๆ แกก็เอา นำดิน ในป่าช้า ที่เขาเผาศพ คนตาย มาทำ ปั้นรูป ฤาษี เวลากลางคืน แก ตะโกน บอกมีคนมาดึงประตู ห้องของแก เป็นอย่างนี้ทุกวัน จนผม แอบดูก็ไม่เห็นมีอะไร แกเปิดประตู ออกมาดูก็ไม่มีอะไร


ตอนหลังๆแกคงกลัว แล้วศึกออกไป อยู่บ้านลูกแก ตอน พ.ศ. ๓๐ ผมบวชพระ ๑๕ วัน บังเอิญ คืนนั้น ผมติดตาม เขาเข้าไปในห้องหลวงพ่อ ได้มีโอกาศ นวด หลวงพ่อ อยู่สัก ครึ่งชั่วโมง หลวงพ่อเล่าถึงเรื่องราวต่างๆมากมาย จนผมจำไม่ได้ จำได้เพียงว่า เรื่องต่างๆ ไม่ต้องไปพูดถึงโลกอื่นหรอก เอาแค่โลกเรานี้ มีเรื่องราวมากมาย และสิ่งลี้ลับ ที่เรา ไม่เคยได้ยินได้เห็นได้รู้มันมีอีกมากมาย นัก ผมว่าเรื่อง ศาสตร์ต่างๆ มันมีมากกว่าที่เราคิดอีกครับ ผมเคยไปกราบ หลวงปู่ละมัย จ.เพชรบูรณ์ ท่านพูดกับหลวงพี่ติงลี่ หลายเรื่องผมนั่งห่างๆ ท่านพูดถึง ที่ท่านไปธุดงค์ จ.ต่างๆประเทศต่างๆ ตั้งแต่ธิเบต อินเดีย เนปาล จีน เขมร พม่า ลาว ไทย


เรื่องราวต่างผมจะได้ยินไม่ค่อยถนัดนัก ท่านบอก หมูที่ท่านเลี้ยงไว้ มันไม่มี อยู่ในโลกทั่วไป มันมีเฉพาะ ประเทศอะไรจำไม่ได้ มันเป็นทางลายสลับขาว หลังแบบอ้วนมาก หลวงปู่ ทำที่นอนให้เขาอย่างดี ติดแอร์ ต้องให้หลวงพี่ติงลี่เล่า เพราะท่านเป็นลูกศิษย์ตรง และท่านยังกว่าวว่า มีหมู่บ้านหนึ่ง อยู่ใน หุบเขา คนนอกเข้าไปยาก พวกนี้ เขามีวิชาลึกลับ มันน่าเรียน ท่านบอกเลย เขาทำอะไรได้แปลกๆ ผิดกับมนุษย์ ทั่วไป เขาทำกันได้ทั้งหมู่บ้าน ไอ้เราก็อยู่ห่าง ไป ได้ยินไม่ชัด เวลาท่านพูด กับหลวงพี่ติงลี่ ท่านจะหันหน้ามาทางผม ท่านย้ำ หลายครั้งว่า มันน่าสนใจเรียน แล้วมองมาทางผม ๆก็ไม่ใส่ใจมากนัก นึกในใจ คนอย่างเรามันไม่มีอะไรดี ตอนนั้นคิดอย่างนี้


ร่างกายก็ไม่ดี และตอนในสมัยเด็กๆ อายุ ๑๐ เศษๆ เรื่องสมาธิ ใช้พระคาถา หัวใจ อะไรต่อมิอะไร นี่ จะเล่าให้ฟัง สมาธิเล็กๆน้อย เอาคาถาหัวใจไก่ มาท่อง มันจะตีปีก ขันเอกอีเอ๊งเอาแขนตีดังพลับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเหมือนไก่ เอาหัวใจหมา มันร้องเหมือนหมา เห่าหอน (หลวงพ่อท่านก็เคยเล่านะ)บางคนถึงกับ ฉี่แบบหมาเลย หัวใจควาย หัวใจเปรต ผมก็เคย ท่อง มันร้องดังโหวหวล หัวใจปลาไหล สารพัด คาถา ทุกอย่างมีผลนะครับ เช่น ผมเคยท่อง นะมะพะทะ ปลุกพระ ดินน้ำลมไฟ ผู้ที่ให้เรา ท่องเขาบอกอย่างนั้น มันกระโดดโลดเต้น ผมเลิกก่อนมาเจอหลวงพ่อ เวลาผม ขอดูพุทธธานุภาพ ว่าองค์นี้ มีพุทธคุณแบบไหน เมื่อผม อาราชธนา ท่องพระคาถาปุ๊บ มันจะเกิดอาการ ต่างๆไปตาม ที่พระมี พุทธคุณ แบบไหน ที่ผู้กระทำ อธิษฐานจิต


หลวงปู่จง วัดหน้าต่างล้อม กุฏิท่านเมื่อก่อน อยู่ที่ กุฏิ ๑๐ หลังๆโบสถ จนสุดท้ายมาอยู่ กุฏิเจ้าอาวาส ทางขึ้นไป บรรได ทาง ๒ ไร่ ๓ ไร่ ๔ ไร่ และ ๑๒ ไร่ อยู่ซ้ายมือ มีหน้าต่างล้อมรอบ พวกผมหรือ หลายๆคน ชอบเรียก หลวงปู่จง วัดหน้าต่างล้อม เดี๋ยวนี้ท่านหนีไปจากวัด นานแล้ว ท่านบวชตอน ฝังลูกนิมิต วัดท่าซุง ปี ๒๐ ครับ องค์ นี้ ชอบ วิชาไสยเวท ต่างๆ ท่านเป็นคนกรุงเทพ เอ่า เล่ามานานแล้วขอจบก่อน มีโอกาศ ค่อยมาแจมใหม่ครับ

 

สวัสดีครับ คุณบุญทรง อ่านแล้วก็เข้าใจอยู่ครับ

ถ้าให้ร่ายกันยาว ๆ ของบางอย่างมันไม่มีเหตุไม่มีผล มันก็อธิบายลำบาก

อย่างวัตถุอาถรรพ์นี่ มันมีอาถรรพ์ในตัวมันเองได้ยังไง? แล้วคนเอามาใช้ทำไมจึงรู้ว่ามันใช้ได้?

มันมีอะไรบ้างล่ะ ใช้ผี ใช้ของที่เป็นวัตถุ ใช้อำนาจสมาธิ อย่างที่ผมว่าคร่าวๆ เป็นอำนาจของพวกเล่นสมาธิ

ผมเคยได้ยินว่าอย่างจะทำให้ใครเขาแตกคอกันนี่ เขาว่าให้เอาบาตรพระแตกหรือร้าวนี่ไปฝังไว้ ผมก็ไม่แน่ใจวิธีการนักนะครับ

แต่เขามีความเชื่อกันว่า จะทำให้ฝ่ายที่ถูกกระทำอย่างนี้มีผลในด้านไม่ดีอย่างหนัก

บางอย่างก็อาศัยอำนาจของผีทำให้เป็นไป ตัวคนทำไม่ต้องเก่งสมาธิก็ได้ แต่ต้องปฏิบัติตามข้อตกลงเขาเหมือนกัน

อย่างพวกชอบเลี้ยง รักยม เวลาไหนต้องซื้ออะไรให้บ้างแล้วต้องทำอะไรบ้าง

แล้วพวกที่มีของแบบนี้เลี้ยงไว้ ถ้ารักษาไม่ดีหรือบางทีตัวเองวิชชาไม่เก่งพอ โดนเขาขโมยเอาไปก็ได้

ผมเห็นว่าตัวผู้ถือเองก็ต้อง สมาธิใช้ได้ไม่งั้นรักษาลำบาก เขาขโมยเรียกบังคับเอาไป นี่ว่าถึงคุณผี

ของอาถรรพ์ มันคืออะไรล่ะ ส่วนใหญ่ผมก็เห็นมันมีแต่ของที่ โสโครก สกปรก ถือกันว่าอัปมงคลเอามาใช้เป็นอุปกรณ์กันส่วนมาก

ตะปูตอกโลงศพ กระดูกผีตายโหง ดินป่าช้า ขี้เถ้าเผาศพ โอ้ย..สารพัด แต่มันก็วนเวียนแต่กับของ สกปรกนี่แหล่ะเป็นทุน

คุณบุญทรงเคยเล่าเรื่องปอบไว้ และวิธีไล่

ผมเองก็เคยเจอมาอยู่นะเรื่องนี้ครับแล้วก็รู้วิธีไล่มันด้วย เอางี้ก็แล้วกันครับ ผู้ใหญ่เคยถามไอ้ตัวผีปอบนี่แหล่ะ ว่าทำไมจึงไปเป็น ปอบ

มันว่ามันเคยเป็นคนนี่แหล่ะแล้วมันเล่นวิชชาไสยศาสตร์มาก พอตอนมันจะตายน่ะมันรู้นะว่ามันจะตาย มันถอดจิตออก

เพราะไม่ต้องการไปตามวิบากกรรมของมันเอง แล้วมันก็ว่ามันอาศัยอยู่แถวต้นไม้ใหญ่หน้าหมู่บ้านนั่นแหล่ะ พอคนไหนมันไม่ชอเขามันก็เกาะเขา สิงเขา

เดี๋ยวผมมาต่อนะเรื่องนี้ ไปก่อนครับ

 

({) สวัสดีครับคุณ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน เอาว่า ความรู้มามันไกล้เคียงกัน อาศัยที่มันผ่านมานาน ประสบการณ์ตรงบ้างไม่ตรงบ้าง อ.ผมอยู่ปราณบุรี แกเป็นหลานหลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง แกเล่าแบบนี้ครับ ปอบวิชา ถ้าใคร เอาวิชาที่เรียนมา ใช้ฆ่าคนตายไป เกิน ๓ คนๆนั้น จะกายเป็นปอบ ทั้งๆมีชีวิตอยู่ เขาเรียกปอบวิชา เวลาตายไป มันก็เป็นปอบ เต็มตัว อาศัย กินของสกปรก แฝงตัวอยู่กับคน คนไหน ป่วย ก็ชอบแฝง กินตับไตไส้พุง อยู่ไม่นานก็ตาย (อันนี้ท่านที่ไม่เข้าใจ) กรุณาใช้วิจรญาณ เอาเอง ส่วนคุณผมว่าเข้าใจ


ถึงผมจะมีประสบการณ์บ้าง แต่บางทีก็สงสัยเหมือนกัน พ่อผม เคยไปรัษา ปอบเข้า บางคนไปไม่ถึง มันออกไปก่อน ถ้าปอบตัวไหน จิตมันแข็ง มันไม่ออก สู้กันนาน กว่าจะออก เล่นเอาพ่อผมเหนื่อย ผมก็เคยเล่าไปบ้างแล้วครับ ก็เข้าใจ เอามาเล่าใหม่ เผื่อคนอื่นไม่เคยอ่าน เดี๋ยวนี้ ก็ยังพอมีให้เห็น นี่ อ.ณัฐวุฒิ สำนักเขากะจี เป็นคนรุ่น ๓๐ กว่าๆ ท่านยังพอรู้ ที่พูดคุยกับท่าน ท่านบอก พวกผี อะไรน้า ที่มีแสงไฟ สีเขียวๆ ท่านบอก ตัวมันเท่านประมาณหมาครับ ท่านว่าอย่างนั้น แถวบริเวร ที่ท่านอยู่ ยังมีอยู่ กลางคืน ดึกเงียบสงัด ท่านจะเห็นมันออกมาหากิน ตามท้องทุ่งนา ดวงไฟ เท่าตะเกียง ชแว๊บๆๆๆๆๆๆบรือๆๆๆๆๆๆๆๆ


เอาเกร็ดเล็ก เกร็ดน้อยมาเล่าครับ เผื่อคนไม่เคยอ่านกัน หลวงพ่อบอก มีครู เขาสอนให้ท่อง นะโมพุทธายะ ไอ้คนท่องมันได้ยิน นะโมพุทธาแยะ มันก็ไปท่องแบบนั้น ถ้าจำไม่ผิด ท่องจน หินเป็นวุ้น พอไปเล่าให้ครูบาอาจารย์ฟัง อาจารย์ บอกไม่ใช่ ให้ท่อง นะโมพุทธายะ เวลาแกท่อง นะโมพุทธายะ หินไม่เป็นวุ้น แกเลยหันไปท่องแบบเดิม นะโมพุทธาแยะ ท่านบอก จิตมันชำนาญการ แบบนั้น เลยหินเป็นวุ้นแบบเดิม ท่านเลยบอก นะโมพุทธาแยะ คือตัวเมีย นะโมพุทธยะ คือตัวผู้ ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆ ก็เหมือนที่ใครๆ รู้พระคาถาพระเจ้า ๑๖ พระองค์ ขึ้นต้น ด้วย นะมะนะกะ นอกอนอกะ กอออนอ อะนะอะกะอัง นี่คือตัวผู้ ท่อนตัวเมีย อุมิอะมิ มะหิสุทัง สุนะพุทธัง จำไม่ได้ แล้วไม่ใช้ มาหลายสิบปี


ผมเมื่อก่อน ชำนาญ พุทโธ เปลี่ยนมาเยอะ เดี๋ยว มันจับอะไรๆไม่ได้เลย ๆ หันมาพิจรณากาย บ้าง นึกถึงความตายบ้าง พิจรณา สิ่งต่างๆบ้าง ให้เป็นอนิจจังบ้างบางคาบางครั้ง มองการเกิด เจ็บและตาย ป่วยตามอาการต่างๆ ที่มันเป็น เป็นทุกข์เป็นโทษเพราะการเกิด แก่เจ็บและตาย ของคนและสัตว์ มาย้อนคุญกันตามแบบสไตรเราๆดู เรื่องประสบการณ์ และคนอื่นๆ ท่านว่า การทรงเจ้า หรือทรงผีต่างๆ จิตมันติดแค่นั้น มันไม่ไป ที่สูงๆ ท่านจึงสอนให้ละ ให้ทิ้ง ถ้าไม่ละไม่ทิ้ง เกิดในชาติต่อไป มันก็จะติด ของเดิม มันไม่ก้าวหน้าต่อไป วิชาแขนงต่างๆ มันก็มีทั้งคุณและโทษ แต่ว่าใครจะนำไปใช้ทางไหนเท่านั้นเองครับ แม้ ผมอ่านประวัติ หลวงปู่ปาน ท่านยังต้องอิง หรือหลวงปู่หลวงพ่อ อื่นๆ ท่านยังต้องอิง ไสยเวท ไสยศาสตร์ อยู่ นะครับ ถึงท่านจะได้ อภิญญาสมาบัติ ก็ตาม การักษาโรคของท่าน

หรืออื่นๆ ยังมีอีกมาก ที่เราไม่รู้วิธีการของท่าน การรักษา โรคด้วยสมาธิ ผมก็เคยทำ ได้ผลมาแล้ว ด้วยวิบากกรรมมันมาก จิตมัน คิดมุมหัก ในหลายๆกรณีครับ มันพูดยาก ขอมาพูด เรื่องจริง ที่มันเกิดขึ้นกับผม เมื่อวันก่อนให้ฟังดีกว่าครับ มันเกิดขึ้น สดๆร้อนครับ ผมน่ะ ให้ช่าง มาทำการ ขุดหลุม เพื่อ เอาเสาร์ตั้งไว้ก่อน ให้รอบศาลา แต่บังเอิญอีกแหละครับ ฝนมันตก พายุเกิด ๔ ทิศ น้ำเข้าศาลา เกือบเต็มหลังตีน หรือเท้า บังเอิญอีกแหละ พอดี มี พี่น้อง ของช่าง ตกบันได บ้าน หัวกระแทก พื้น เลือดครั่ง ในสมอง อยู่ได้ไม่ถึง วัน ตายครับ พวกช่างต้องหยุดทำงานไป ถึง ๕ วันแล้ว วันนี้พวกช่างว่าจะเข้ามาทำงานต่อ เพราะเผาเก็บกระดูกผีเสร็จเมื่อวาน


ผมก็ คิดว่า เสียเวลาไปหลายวัน ผมก็เลย เอาจอบไปขุดดิน เป็นร่อง ตามหลุมเสาร์ ทิศ ใต้ ทิสเหนือ ๓ วันเกือบเสร็จเมื่อวานครับ หรืออีกนิดเดียว ประมาณ ๑ เมตร เพื่อจะให้ช่างมาเทคาน จะได้ไม่เสีย ค่าจ้างมาก วันฝนตก ช่างเทเสาร์ ขุดหลุมได้ ๙ ต้น เสาร์หน้า ๖ ลึกไม่ถึง ศอก ฝนตก ๓ โมงเศษๆ วันช่าง ๔ คน พันหกร้อยบาท ได้งาน ไม่มาก ฝนตกไม่ว่ากัน ผมเลย มาขุดเพื่อ เตรียม ให้ช่าง เทคาน ให้ช่างแต่งนิดหน่อยครับ วันที่ ๒ เมื่อวานซืน ผมเลิก ๖ โมงเย็นกว่า มันปวดมากเลย เส้นยึด ผมเข้าบ้าน ล้างหน้าตา ลาผลไม้คือ ชมภู่ที่ไหว้พระในบ้ายลามากิน เส้นมันยึด คางตะไกร แข็งแทบอ้าปากไม่ขึ้น ผมก็ค่อยๆ กัดกินชมภู่ ฝืนกืนกินลงคอ แล้วบอกพวกบ้านหรือ ตัดพ้อ ลูกๆว่า ถ้ากูตาย พวกมึงจะรู้สึก ให้เหยียบแค่นี้ ใช้ไม่ค่อยได้ ไปต่อด้านล่าง

 

นี่เรื่องปวด เรื่องป่วย มันเป็นปรกติ ทุกลมหายใจ เข้าออก แต่ถ้าเราไปทำงาน หรือทำอื่นๆ มันจะหนักมาก หรือกายมันเครียด เส้นจะยึดหนักกว่าเดิม มือ ก็ปวด กำมือไม่ลง หลายเท่าตัว บางครั้งนานๆที นึกอยากตายขึ้นมาเหมือนกัน แต่ใจจริงมันไม่อยากตายเลย กลัวตายว่างั้นเถอะ ตัวผมเอง ดูภายนอก เหมือนไม่เป็นอะไร แต่ภายในแย่มากๆ เส้นมันแข็ง ทั้งตัว ตีนยันหัว หัวยันตีน ไม่มีส่วนไหน ว่า ไม่เจ็บปวดเลย มันไม่มี บางที่มันตัดพ้อ ขึ้นมา มันกรรมอะไรของกู บางที ยอมรับมันไป นี่กรรม เราทำมา คนอื่นไม่ได้ทำให้เรา ใช้มันไป บางที ไม่ใช่อย่างนั้น จิตเป็นมิจฉาทิฏฐิ คิดไม่ดีนะ ตัวนี้ อันตรายจริงๆ


กว่าจะคายตัวบ้าง ให้แม่บ้าน เรียกว่าด่าวัว กระทบเคือด ว่างั้นเถอะ เพื่อให้เขา มาเหยียบ ให้หายคายตัวลง เพราะใช้ ใครๆก็ขี้เกียจ แค่ใช้ให้เหยียบ ถ้ากูตาย พวกมึงจะรู้สึก พวกมึง จะโดนหรอก พวกมึงอยากเป็นขี้ข้าเขาหรือ นี่ขนาด ลูกเรา ยังเป็นแบบนี้ แล้วลูกคนๆอื่นล่ะ แต่ดีอย่าง ดีว่า ลูกเขายังไปทำงานในวัด ถ้าเป็นเด็กทั่วไป กินยาบ้า ติดผู้หญิง ดื่มเหล้าเมายา งานไม่ทำ นี่แหละ มันเป็นกรรมของผม เป็นจนไม่มีใคร อยาก ทำให้ เหยียบให้ นวดให้ พ่อผม ท่านก็หุงข้าวกินเอง เป็นโรคกระเพาะเป็นแผล กินข้าว รวมกับคนอื่นไม่ได้ ข้าวแข็ง แกต้อง หุงข้าวกินเอง หุงแบบ ข้าวเปียกๆแฉะๆ เกือบเป็นแบบข้าวต้ม บางทีท่านก็ หุงข้าวต้มกิน กับไข่ เห็นแล้วทรมารน่าดู เป็นสิบๆปี กว่าจะตาย ผมก็คล้ายๆพ่อผม แต่มันเป็นคนละแบบ คือเส้นเอ็นมันยึดทั้งตัว พูดไป ก็เหมือนโกหก เพราะหน้าตามันสด ใสแข็งแรง สมบูรณ์แบบ เฟอร์เฟ็ก คนจึงดูไม่ออก ว่ามีโรค แล้วมันเสือก เป็นความดัน ต่ำ ขึ้นสูง ความดันสูง มันก็เสือก ขึ้นสูงอีก ไขมันอีก เฮ่อ ตู กรรมแต้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

({) สวัสดีครับ อาซือเจ๊ ที่หวังดี บอกมา แต่ว่า มันพูกยากครับ เรื่องแบบนี้ เป็นจน ขี้เกียจท่อง ว่างั้นเถอะ ตอนเช้าทุกๆวัน ผมจะ ตื่น มาตี ๔ ครึ่ง พาลูกๆสวดมนต์ บท อิติปิโส ๑ จบ พระคาถา ไหว้ พระจุฬามณี พระคาถา ๑๐ ทิศต่อด้วยพระราหู พระเกตุ ปฐวี อากาศ และต่อด้วย พระคาถา สัพทุกข์สัพโศก สัพโรค สัพภัย สัพเคราะ เสนียดจัญไร วิวัญชัยเย สัพพะทะนัง สัพพะลาภัง พะวันตุเม รักขันตุ สุรักขันตุ คาถาพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม พระสงฆ์ สุดท้าย แล้วต่อ ด้วย พระคาถา พระอินทร์ ผมเคยท่องแบบที่อื่นมาก่อน ใช้แบบของหลวงพ่อ

เช่น สหัสสะเนตรโต เทวินโท ทิพจักขุง วิโสทายิ นี่ของหลวงพ่อและผมต่อ ด้วย โลกะวิทู ๕ ครั้ง ต่อด้วย พระคาถา พุทธังมัตจิต ธังมังมัดใจ สัตว์ตรูทั้งหลาย วินาศสันติ พุทธังมัดจิต ธัมมังมัดใจ โรคภัยทั้งหลายวินาศสันติ ๓ ครั้ง ๕ ครั้งแล้วแต่ ต่อด้วย นะไม่รู้ โมไม่เห็น ผู้ใดทำเข็นวินาศ สันติ ๓ ครั้ง ต่อด้วย เมตตัน จะสัพโรกัสมิง ต่อด้วย อัปมาโน ท้ายวิรูปัเข ต่อด้วย ยัยทุน ๓ ห้อง ต่อด้วย พระคาถาเงินล้าน ๒๑ บททุกๆวัน ต่อด้วย สัพพีติโย ขอขมาพระรัตนตรัย ๓ หน อุทิศส่วนกุศล แผ่เมตตา อธิษฐาน กราบพระ ๕ ครั้ง จบผมทำแบบนี้ มาหลายปีแล้วครับ

 

เห็นพี่ท่องหลายอย่างแล้วเหนื่อยแทนแม้ว่าจิตจะเป็นสมาธิ อีตอนก่อนเห็นหลวงปู่ธรรมชัยท่านก็สวดมนต์นาน พิธีกรรมต่างๆของท่านนี่นานมาก ผมก็หลับสถานเดียว

ผมชอบแบบหลวงพ่อคือผมก็ขี้เกียจท่อง คาถาต่างๆนี่ผมเองมันก็สะสมมามาก วันพระใหญ่ทีหนึ่งต้องทวนทั้งชุดใหญ่ อีตอนหลังนี่ แค่บูชาพระรัตนไตรมันจะไม่ยอมจบ จิตมันขี้เกียจมากมันจะอยู่เฉยๆท่าเดียว คือต้องคอยดึงให้ท่องบูชาพระรัตนไตร ไม่งั้นจิตมันจะวิ่งไปนอนเงียบระดับสมาธิ แค่เข้าห้องพระตั้งนะโมจิตมันยังไม่ค่อยจะเอา ต้องคอยลากมันออกให้ไปทำงานก่อน ต้องคอยบอกว่าเฮ้ย เรียนหลักสูตรพุทธภูมิน่ะไม่มีสุขวิปัสโก ต้องเรียนรู้สารพัดตำรา แต่ใจมันจะไม่เอาอะไรสักกะอย่าง ใจมันอยากได้แบบแค่มองก็ได้เลย แค่นึกยังไม่ทันจบก็ได้เลยแบบหลวงพ่อ ท่านเห็นหน้าเราท่านก็พูดเลยไม่ต้องตั้งท่าลีลามากชอบแบบนั้น

ในหนังสือเรื่องจริงอิงนิทาน 1,2,3 ท่านเล่าว่าเวลาที่ท่านไปที่ใหนๆจะต้องมีผีบ้างเทวดาบ้างพรหมบ้างมาบอก มารายงานท่าน ว่ามีสิ่งนั้นสิ่งนี้ อยู่ตรงนั้นตรงนี้ ทำอย่างนั้นอย่างนี้ แบบนี้ผมชอบมากเราไม่ต้องเหนื่อย แค่สั่งสมบุญญาธิการ บุญทานกองการกุศลทั้งปวงมาเกินกว่าสิบหกอสงไขย ก็ได้แล้ว แบบเกินๆทุกอย่างไม่เห็นจะยาก

เฮ้อ แค่ฟังของท่านยังไม่ลงมือทำอะไรสักแอ๋งก็เหนื่อยแบบนอนหลับไม่อยากตื่นขึ้นทำงานเลย อยากนอนเอาหัวหนุนหลังเท้าท่านแล้วหลับตาฟังท่านเล่าดีกว่าทำเอง แต่แม่บอกว่าไม่ได้ลูก ที่พ่อเล่าให้ฟังนั้น เป็นแบบอย่างที่ดีให้ทำตาม อยากดีต้องทำเอง สมบัติพ่อให้แล้วเป็นวัสถุดิบเป็นทรัพพยากร เรือกสวนไร่นา กิจการงานต่างๆ ไม่ต้องหาที่ใหน นามีให้แล้ว ไร่มีให้แล้ว สวนก็มีให้แล้ว อยากได้ผลต้องปลูกเอง อยากได้ข้าวต้องปลูกเอง ต้องหว่านเอง ให้ปุ๋ย ดูแล เก็บเกี่ยว เกี่ยวแล้ววางราย รายแล้วมัดเป็นฟ่อน เป็นฟ่อนแล้วหาบเอาไปรวมเป็นกอง เรียกว่ารอมข้าว รอให้แห้งสนิท รอหมู่คณะ แล้วเอาไปนวดแยกจากฟางเป็นเมล็ดใครเมล็ดมัน เอาไปเก็บในยุ้งในฉาง เอาไปสีเป็นข้าวสาร เอาไปหุงเป็นข้าวสุก แล้วมีกับข้าว มีกับปลา
แยกไว้ถวายพระ แยกไว้เผื่อคนอื่นๆ ถือถ้วยแกงไปให้ข้างบ้าน ยกเอามาวาง ต้องไปล้างมือ ต้องรอคนอื่นๆมากินพร้อมกัน โอยกว่าจะได้กินข้าวเข้าไปแต่ละคำนี่มันไม่อยากตื่น แค่หุงข้าวก็ขี้เกียจแล้ว ให้ไปทำนา ก็ไปเหมือนกันแต่คอยจะไปนาของชาวบ้านเขา นาตัวเองไม่ค่อยจะไป

สรุปคือมันเหนื่อยทุกอย่าง ไม่ว่าอะไรแม้เรื่องคาถาอาคม

 

ลองย่องๆ ไปถามมันดูสิครับ คุณ บุญทรง มันเป็นอสุรกายจำพวกหนึ่งหรือเปล่า

ไอ้ยี่ห้อกินได้แต่ของเน่าของสกปรกนี่มันยี่ห้อของอสุรกายนะนี่

ผมก็สงสัยเหมือนกัน ว่าตายไปแล้วเป็นเต็มตัว นี่ไม่ใช่ตายไปเป็นพวกอสุรกาย รึเปล่าหว่า

อสุรกาย บางประเภทมันมีฤทธิ์อยู่นะครับ.. ฮ่าๆๆๆๆ


ส่วนเรื่องร่างกายก็ ช่างหัวมันเถิด เกิดมาแล้วนี่ มันจะเจ็บมั่งก็ให้มันเจ็บไปชาติสุดท้ายแล้ว รึยังไงครับ คุณบุญทรง

 

โห ฟังๆคุณน้องบุญทรงเล่าก็เหนื่อยแล้ว ธรรมดาตัวเองสวดอิติปิโส แผ่เมตตาแค่นั้นเองเองค่ะแล้วเอาเวลาที่เหลือทําสมาธิก่อนนอน ขืนสวดแบบน้องคงทั้งคืน เหนื่อยตายแน่:'(

 

({)สวัสดีครับ อาซือเจ๊ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน เดี๋ยววันนี้ไปทำธุก่อน ตอนเย็นถ้ามีเวลาจะเข้ามาตอบครับ สวดมนต์เสร็จ ก็เข้ามาอ่านดูนี่แหละครับ เดี๋ยวไปดูช่างและ ไปธุระครับ การสวดมนต์ นี่ บอกแล้วอายครับ ปากสวดมนต์ แต่ใจมันไปที่อื่นน่ะสิครับอาเจ๊ เย็นผมจะมาต่อครับไปทำงานต่อครับผม

 

({) สวัสดีครับคุณ Armarmy พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน เฮ่อ พูดแล้วมันเศร้าครับ ผมเอง ติดต่อผี เทวดา หรือจะถามพระ ไม่ได้เหมือนคนอื่นๆเขา คนที่มี ทิพย์จุกษุญาณ เขาถาม เขาหลีกเลี่ยงกันได้ แต่ผมเอง มันชนแต่ดิบๆครับ ไปทำอะไร ก็ต้อง ไปทำเอง เรียนรู้เอง ทุกคนมีครูบาอาจารย์ แต่สำหรับผมก็มี แต่ต้องไปทำเองหมด เรียนรู้ ดัดแปลง ลดลาวาศอก ต้องทำเอง ไม่มีใครมาคอยชี้แนะ ผิดถูกประการใด ก็ต้องใช้ปัญญา ไตร่ตรอง ให้ดี พาดท่า นั่น ก็ต้องจบเป็นเรื่องๆไป แต่จะจบในด้านดี หรือชั่ว ก็ว่ากันไป แต่ความจริง ต้องการ ให้จบในทางที่ดี ให้มากที่สุดครับ


การเจริญพระกรรมฐาน ก็ต้องใช้วิธีหลับตาครำช้าง เจริญแบบ สุกขวิปัสโก อย่างดีก็แค่ จิตสงบแค่นั้นเอง ไม่สามารถ สัมผัสอะไรๆได้เลย แต่ชีวิตของผม ได้ไปสัมผัส เรียนรู้ ในด้าน พุทธภูมิ ปัจเจกะภูมิ สาวกภูมิ ทำหน้าที่ เรียนแบบของจริง บางอย่างไม่เคยรู้เรื่อง เคยทำเคยจัดอะไลยแม้แต่น้อย ยกตัวอย่างเช่น สร้างวัด เราไม่เคยทำ สร้างโบสถ สร้างศาลา จัดงาน ไม่เคยเป็นสักอย่าง พอว่า จะจัดงาน สร้างโบสถ ต้องเตรียมงานอย่างไร ต้องวางศิลาฤกษ์ และหล่อพระ ผมก็ต้องไปเรียนรู้ จากท่านที่เคยจัดงาน ไปตามหาตัว บุคคลนั้นๆ หลายคน หลายที่ หลายทาง หลายตำบล อำเภอ บางทีต้องไปถึงต่างจังหวัด


เพื่อถามวิธีการ จัดงาน วางงาน เมื่อได้ ความรู้แต่ละที่ มาแล้ว ก็วางงานเป็นขั้นตอน เป็นสเต็บ แล้วใช้ปัญาจะเอาแบบไหน สลุบอีกที พระองค์นี้ ให้ไปทำแบบนี้ คนนี้ ไปทำแบบนี้ ให้บุคคลนี้ ไปใช้คนนี้ ออกแบบนี้ ทั้งจ้างทั้ง ฟรี ทั้งรวมตัว แบบนี้ แต่เหนื่อยมากครับ เอาแค่ หล่อพระอย่างเดียว ผมต้องเดินทางไป อ.พยุหะ จ.นครสวรรค์ ไป อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม ไป อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี ไปหา พี่เนียรเมียช่างเสริฐ วัดท่าซุง จ.อุทัย ผมไปจบอยู่ที่ ช่างตี๋ บ้านสำโรง ใกล้ วัดพระประโทน อ.เมือง นครปฐม นี่แค่หล่อพระ ผมไปมากแบบนี้ ไปหล่อ วัดบ้านกล้วย อ.ด่านช้าง จ.สุพรรณบุรี


จัดงาน ๒ วัน วันวางศิลาฤกษ์ โบสถ กับจัดงานหล่อพระ ทองเหลือง ๔ พระองค์ สมเด็จองค์ปฐม หน้าตัก ๓ ศอก ชินราช สมเด็จองค์ปัจจุบัน หน้าตัก ๒ ศอก ทรงสุโขทัย พระโมคคัลสารีบุตร รวม ๔ องค์ ผมหล่อจริง ไปหล่อ กับที่ ๑๗๕,๐๐๐บาท ทุกๆช่าง ที่ไปหา เรียก องค์เดียวอย่างต่ำ ๑๕๐,๐๐๐บาท รวม ๔ องค์ ก้ใช้งบประมาณ ๓ ถึง ๔ แสนบาท แต่มีอยู่ที่ หนึ่งแพงมาก ตก ๕ แสน ในสมัยนั้นครับ ปี ๓๗ ผมช่างค่าแรงวันละ ๕๐ บาทครับ หลังจากงานเสร็จ ช่าง มาติดต่อผม ถึง ๑๐ กว่าราย ผมบอกต้องการแบบแปลนแบบนี้ ไม่มีใคร ทำได้เลยไม่เข้าใจ ช่างบางคน เอารูปมาให้ พูดไม่เข้าใจ ผมก็ไม่เอา ช่างบางคน จะเหมาเท่านั้นเท่านี้ ถึงตรงนี้ แค่บอกไม่เข้าใจ จะเอาไปทำไม จะจ้างทำไม พวกแพงๆ


พอให้พี่ อ๋า สุโขทัย มาดู ผมบอก ต้องการแบบๆนี้ๆ ท่านวาดให้ดูเลย ท่านนี้รู้จริง จบจากกรม ศิลปากรด้วย ได้ มโนมยิทธิด้วย อีกคน ช่างเชียร ลูกช่างชิด ที่ทำ วิหารแก้ว ๑๐๐ เมตร ผมพูดปั๊บ วาดปั๊บ บอกพี่เณร ผมไม่เคยสร้างโบสถ สร้างแต่ มณฑป กับพี่ สามารถ กับพ่อ พี่น้องเท่านั้น ผมบอก เฮ้ย สร้างมณฑปได้ ทำโบสถ มันเรื่องเล็ก ละเอียดอ่อน มันคนละเรื่อง ก่อนจะสร้าง ผมตะเวน หาช่าง ๑๐ กว่าราย แล้วศึกษา หาความรู้ ช่างต่างๆทันที ไม่รอช้า ไม่เป็นต้องศึกษา ใช้อะไรยังไง เท่าไหร่ ขนาดว่า ผมให้เอาอย่างนี้ๆ ช่างไม่เอากับผม บอกให้ลดลง ผมบอก ต้องการให้อยู่นานๆ ไม่ต้องการให้พังเร็ว แล้วผมหันมาดู วัดท่าซุง พ่อใช้ เท่านี้ เราต้องใช้เหล็ก ใหญ่กว่าดีกว่า แต่ไม่ค่อยสมประสงค์เท่าใดนัก


ตกลงช่างเชียร มาทำให้ จ้างแค่ ช่าง ๒ คน ผัวเมีย ผมให้ แบบว่า แพงสุดๆไปเลย ผัว วันละ ๓๐๐ บาทเมีย วันละ ๑๕๐ บาทปี ๓๗ แล้วเอาพวกกระเหรี่ยง มาเป็นลูกจ้างวันละ ๕๐ บาท ที่วัดท่าซุง ก็ประมาณ วันละ ๕๐ บาท ช่าง ไม่ถึง ๑๐๐ บาท ปี ๓๘ ค่าแรงเริ่มขึ้น วันละ ๑๐๐ บาท ตามรัฐบาล ตอนนั้น อ.ชลอ วัดพันท้ายนรสิงห์ บอกผมว่า ได้ข่าวว่าผมสร้างโบสถ หมดไปตก ๒ ล้านกว่าๆใกล้เสร็จแล้ว ไปถึงหลังคา แล้ว หลวงพี่อยากไปดูจังเลย ท่านว่าอย่างนั้นแต่เปล่าไม่ได้ไปหรอกครับ ท่านยังบอกอีกว่า โบสถ ของหลวงพี่ อยู่ในดิน ตอกเสาร์เข็ม เป็นสิบๆล้านแล้ว นี่ตอนนั้น วัดศาลพันท้านนรสิงห์ ศาลา ยังอยู่ในนากุ้ง นาปลาอยู่เลย ปลา ว่ายในน้ำ เป็นฝูงๆ ใต้ถุนศาลา ตอนนี้ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปแล้ว เหมือนเมืองสวรรค์แล้ว ครับ


เนี่ย ไม่ได้ นำมา อวดอ้าง แต่ผมน่ะ ต้องไปเรียนทำ ของจริงๆทุกๆเรื่อง ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ ก้พังครับ ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆชีวิตนี้เป็นแบบนี้ครับ และอีกประการสำคัญ ชาตินี้ ไม่รู้ว่าตนเอง ตายแล้วจะไปไหน ไม่รู้เลย บาปก้เยอะ บุญก็ทำไม่ใช่น้อยเลย แต่ไม่รู้ชตากรรมตนเอง แต่ก็คิดนะครับ ท่ามันไปในที่ไม่ดี ก็ถือว่าเป็นกรรมของเรา แต่ก็พยายามอยู่ ทำดีให้ขั้ว หนีชั่ว ให้สุดขีดครับสวัสดี

 

({) สวัสดีครับพี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่านผมได้ เข้ามาตอบไปพักหนึ่งแล้ว แต่แล้ว ต้องเข้ามาคุย และตอบใหม่ๆครับ เพราะว่า ฝนมันตก พรำๆตั้งแต่ ๘ โมงเช้า จนถึงบัดนี้ มันยังพรำๆอยู่เลย คือว่า เรื่องมันเป็นอย่างนี้ ขอเล่าย้อนหลังหน่อย เมื่ออาทิตย์ที่แล้วฝนตกหนัก ทั้งลม ทั้งพายุฝตก จนลืมหู ตาไม่ขึ้น ทั้งหนาว สั่นงันงก น้ำฝนพัดพาเข้ามาในศาลา เกือบเต็มหลังตีน ดินนิ่มไปหลายวัน ตอนนั้น ให้ช่างมาทำขุดหลุม เสาร์ เพื่อตั้งศาลาให้รอบ ผมต้องเสียเงิน ช่างทำงานไม่ถึงวัน จ่ายเต็มวัน วันรุ่งขึ้น พี่น้องช่างตาย ไปงานศพ ๕ วัน พวกช่างไปงานศพ พรึ่งมาทำงานได้ ๒ วัน วันนี้ ผมนัดช่าง และโรงงานปูน สำเร็จรูป เพื่อมาเทพื้น ศาลา


ผมนัดไว้ ประมาณ ๒ โมง เช้า ไม่เกิน ๓ โมงเช้า วันนี้ เมื่อวาน ร้อนตับแรด มีเหตุการณ์ นิดหน่อยทางบ้าน ไม่ขอเล่า วันนี้ พวกบ้าน พาแม่ผมไปหาหมอ โรงพยาบาล ส่วนผมรอ รถปูน มาเทพื้น ปรากฎ ว่า ยังไม่ถึง ๒ โมงเช้า ได้มี ลม แรงๆไม่มากนัก ขี้เมฆ ไหลผ่าน บ้าน ผมออกไปดู บางครั้งลมแรงกันโชก ไม่มากนัก ต่อมา ขี้เมฆเริ่มมืดครึ้ม ท้องฟ้า ฝนเริ่มตก มาปอยๆ ผมโทรคุย กับเจ้าของโรงงานปูนสำเร็จ ถ้าฝนไม่ตก ตอนบ่าย ให้รถปูนเข้ามาเทได้เลยครับ เดี๋ยวโทรบอกอีกที่ครับ ปรากฎตอนนี้ ต้องร้องเพลงรอไปก่อน ผมเลยเข้ามาบอกกล่าวในกระทู้ นี่ มันอะไรกัน ผมว่าไม่ใช่เหตุบังเอยใช่ไหมพี่


นี่มันหน้าแล้ง ทำไม พอเราจะทำความดี เหตุ บังเอิญ มันก็เกิด ทำให้เราปวดเศียรเวียนเกล้า ได้เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอกนะ เพียงแต่เราเลื่อนออกไปเท่านั้นเอง เงินก็หายากแล้ว อุปสรรคยังมาขัดขวางอีก คิดว่า เทวดา ท่านรดน้ำมนต์ ให้ก็แล้วกัน จะได้หมดเรื่อง หมดราวไป ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

เอาอย่างนี้พี่ เวลาที่พี่ทำบุญให้ทานเอาว่าบุญทานกองการกุศลทั้งปวง เราก็เอาอย่างท่านพระอนุรุธ ที่ท่านอธิฐานว่า ขอคำว่ายากจนเข็ญใจ คำว่าไม่มี คำว่าขัดข้อง จงอย่าได้มีแก่ข้าพเจ้านับตั้งแต่บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไปจนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน เอามันแบบนี้แหละพี่ เราจะพิสูจน์คำสอน จะลองดูว่าอะไรมันจะขัดข้องกับเราอีก

 

({) สวัสดีครับ พี่พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ต้องขอขอบคุณพี่มาก วันนี้ผ่านไปอีกวัน ช่างยังทำงาน กันเป็นปรกติ แม้ฝนจะตกพรำๆ ก็เอาเหล็กมาผูกในร่ม กันก่อน พอฝนหยุดตก ก็ออกมาทำข้างนอก เขารู้งานกัน โดยไม่ต้องบอก หรือ ใช้กัน เมื่อพักเที่ยง แดดออก ดินเริ่มแห้ง ผมก็โทรบอก โรงงานปูน ให้รถปูนมาบ่าย โมงครึ่ง เพราะทำได้ ผมก้ออกไปซื้อ เหล็กวายเม็ตเพิ่ม เผื่อปูนมันเหลือ จะได้เท นอกศาลา เมื่อรถปูนเท พื้น ช่างปาดปูน เหลือไม่ถึงคิว มาเทด้านนอก เป็นอันว่า เสร็จสมบูรณ์ เทแบบค่าวๆไว้ก่อน มีเงินเมื่อไหร่ก็ ค่อยมาปูกระเบื้องครับ ตอนนี้ยังไม่มีรูปให้ชม ยังไม่ได้ถ่ายไว้ มันฉุกละหุก


คงไม่เกินอีก ๒ วัน ได้ชมรูปแน่นอนครับ นี่แค่ปูน เทพื้น ก็หมดไป รวมๆไม่ถึง ๒ หมื่นบาท เหล็กวายเม็ต ๗๕ ต.ร.ม.ปูน ๕ คิว ๘,๕๐๐ บาท ค่าแรงอีก ตก ๒,๐๐๐ บาท อย่างอื่นอีก ที่ซื้อมาก่อน เทวันงาน ตอนนี้ ก็เหลือเสาร์ อีก ๓ ต้น ที่ยัง ตั้งไม่ครบ รวมแล้ว เสาร์รอบ ศาลา ๒๐ ต้น พอดีครับ กะว่าเอาตั้งโชว์ ไว้สักพักครับ เผื่อใครเขาเห็นจะได้ ส่งเงินมาช่วย ทำให้แล้วเสร็จ ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอเชิญนะครับ ที่อ่านกระทู้พี่ก็ดี ที่อ่านในพลังจิตก็ดี เดี๋ยวจะทำการ ให้โฆษณา บอกก่าว ผู้ร่วมบุญ จะได้ช่วยกัน ทำนุ บำรุง ชาติ ศาสนา พระมหากษัติย์ ไปพร้อมๆกัน เป็นพุทธบูชา ธัมมะบูชา สังฆะบูชา นี่ก็ส่วนหนึ่ง ของประเทศไทย


ที่ไอ้ เดรถี บางคน ที่เป็นข้าราชการ ที่มีความรู้ เรียนมาสูง หนำซ้ำ เป็นข้าราชการ ข้าของแผ่นดิน กับมีความคิดต่ำ ผมขอบอกผ่านไว้ในกระทู้พี่พีซีโอ นี้เลยว่า นี่คือ ส่วนหนึ่ง ของชาติ ศาสนา พระมหากษัติย์ มันเป็นประเทศไทย แม้จะส่วนเสี้ยวนิดเดียวก็ตาม ใครที่คิดคต ทรยศ ต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัติย์ โกงกิน คอรับชั่น ขายชาติ ทำร้ายประชาชน ทำรายส่วนรวม ด้วยอาการต่างๆ ขออำนาจ สิ่งศักดิ์ ทั้งหลาย ด้วย พุทธานุภาพ ธัมมานุภาพ สังฆานุภาพ พรหมมานุภาพ เทวานุภาพ พระสยามเทววาธิราชเจ้า ทุกๆพระองค์ ดูแลประเทศสยาม ขอให้มัน ไอ้อี ผู้นั้นๆ กลับเนื้อกลับตัว ใจ ถ้าผู้ใด ไม่กลับเนื้อ กลับตัว กลับใจ ขอให้พวกมัน มีอันพ่ายแพ้ ภัย ต่อกรรมที่มันทำ ฉิบหาย ขายตน โดยฉับพลัน เทอญ สาธุ

 

ก่อนอื่นก็โมทนาสาธุอย่างยิ่งกับพี่บุญทรงทุกรายการบุญทานกองการกุศลทั้งปวงนะครับ

เรามันเชื้อสายท่านมาฆมานพ เป็นลูกหลานหลวงพ่อทำคุณทำประโยชน์อย่างไรก็จะมีคนเข่าด่าว่าประณาม เอาตามชอบใจของเขา คนจะมองเห็นประโยชน์กับเรานั้นมีน้อย

ก็ใครที่เขาทำแบบใหนเขาก็จะได้ผลแบบนั้น ท่านมาฆมานพท่านสร้างศาลา มันก็กลายมาเป็นเวชยันต์วิมาณอยู่เวลานี้ แก้วของผมหลายๆแก้วเขาก็ร่วมกันใส่กระปุกคนละบาทสองบาท ห้าบาทสิบบาทร่วมสร้างมากับพี่ วันหนึ่งในอนาคตวิมาณต่างๆที่พวกเราก็สร้างของเรามั่วทั่วไปนี่ หากไม่ไปปรากฏรอพวกเราในอนาคต เราก็พากันไปร้องเรียน ไปทวงเอากับสมเด็จองค์ปฐมเป็นต้นลงมา จนถึงพระเดชพระเดชคุณหลวงพ่อ

เพราะที่เราทำกันอยู่จนจะหน้ามืดเป็นลมตายคาที่เราพยายามทำตามคำสอนของท่าน เพราะเราก็ต้องการพ้นทุกข์ เกิดเป็นมนุษย์ก็ให้มันเสมอเขาบ้าง ไปอยู่เทวโลกก็อย่าให้มันอยู่ชายป่าท้ายสวน แสงรัศมีกายก็ริบหรี่ๆ มันอายเขา ไปพรหมโลกก็ขอให้มันพอที่จะไปนั่งคุยกับชาวบ้าน ที่ศาลาหลังอื่นๆเขาได้ ไม่ใช่ไปนั่งจ๋องอยู่ใต้ถุนศาลาเขา ไปพระนิพพานก็ไปแบบท่านโชติกะท่านไป ไปแบบพระอนุรุธท่านไป นี่สำหรับหมู่คณะ ส่วนตัวเราจะไปแบบใหนนั่นมันเรื่องของเราอีก นั่นเราจะเอาของเราแบบนั้น

เราไม่ต้องไปให้พร มหาราช เขาก็มีอันเป็นไปอยู่แล้ว เขาขวางได้เราก็สร้างได้ มันพังได้เราก็สร้างมันใหม่ได้ หากที่ใหนรังเกียจเรา เราก็ไม่โผล่ศรีษะไปให้เห็นซะก็ได้ ที่สร้างบุญทานกองการกุศลทั้งปวงทำที่ใหนก็ได้ หากมีใครมัดมือมัดเท้า ไม่ให้ทำภายนอก เราก็เอาหัวของเรา เอาใจของเราเข้ามาในกระดองก็ของเราอีก ตั้งใจสมาทานศิล ทรงพรหมวิหาร ทำบารมีข้อหนึ่งข้อใดของเราเดินหน้าสถานเดียว ในบารมีทั้งสิบ ทำข้อใหนก็ได้ตามจังหวะโอกาส

ทำภายนอกหากว่าไอ้ตัวอกุศลกรรมมันเผลอเมื่อไร เราก็ค่อยออกไปทำของเราต่ออีก

สู้ไม่ได้เราก็ตายของเราก่อน เกิดมาใหม่อีกเมื่อไรเราก็พาพรรคพวกไปถล่มเขาบ้าง ฟัดกันไปก็ฟัดกันมาบางทีก็ฟัดกะเขาเพลินไปหน่อยเอาซะร่วงอบายภูมิไปทั้งเขาทั้งเรา เอาแบบนี้นะพี่ นักเลงซะอย่างมันยอมซะที่ใหน สู้ไม่ได้ยังจะตายซะเลยใครจะทำไมเรา

 

วันนี้วันพระใหญ่ ขึ้นสิบห้าค่ำเดือนสี่ไทย เป็นวันมาฆบูชา กิจกรรมเล็กๆที่พวกเราทำก็คือแก้วใหญ่แกพาลูกๆไปหาดอกไม้แล้วก็ถวายบูชาพระก่อนหนึ่งวัน

 

เช้านี้เราก็ทำกิจกรรมเล็กๆ พอตื่นขึ้นตอนเช้าเราก็ บูชาพระเจริญสมาธิกรรมฐาน ถวายดอกไม้บูชาพระ ใส่บาตรกองทุน ใส่บาตรวีระทะโย เสร็จก็ไปที่ออฟฟิศทำงานต่อ ชาวบ้านน่ะเขาหยุดกันหมด แต่พวกผมบางคนไม่ได้หยุดกะเขา

มันมีท่อก๊าสในอ่าวไทยทำท่าว่าบางมากขั้นเร่งด่วนต้องเปลี่ยนเลยต้องรีบกันกลางวันกลางคืนมาหลายวันแล้วจะเอาลงไปเปลี่ยนอีกสองสามวันข้างหน้านี้

 

แก้วใหญ่ทำได้แก้วเล็กแกก็ทำได้ แก้วนี้ติดสวยงอมแงม จะทำบุญให้ทานต้องสวยก่อน แก้วใหญ่แกแค่ล้างหน้าแล้วทำทันที ความจริงเรานอนเราก็ทำสมาธิกันอยู่แล้ว

แต่ขึ้นชื่อว่านิสัยไม่มีเปลี่ยนแกชอบสวย จะทำอะไรต้องสวยไว้ก่อน ไอ้ผมก็ติดความสวยงอมแงม เขาลือกันว่าเทวโลกสวยกว่ามนุษย์มากนัก พรหมโลกก็สวยกว่าเข้าไปอีก แต่พระนิพพานนั้นสวยเป็นที่สุดแล้วสวยอย่างตลอดกาลยั่งยืน สักวันหนึ่งในอนาคตกาล คนที่ติดสวยติดดีงอมแงมอย่างพวกเราจะอพยบถิ่นฐานบ้านช่อง แถมยังห้องหออีก ไปอยู่กันกะท่านที่ล่วงหน้าไปแล้วบ้าง

ในวันนี้ขอเตรียมความพร้อมทุกรูปแบบก่อน ใครที่รังเกียจความสวยความงาม ความเป็นเลิศ ความเป็นพิเศษก็อย่าเผลอมาเอาอย่างจะอายเราเอง แต่พวกเราไม่ว่าใครเพราะใจของพวกเราต้องการให้ทุกสรรพสัตว์ได้ดีมีสุข ชั้นดี ชั้นเลิศ ส่วนใครที่รังเกียจความพิเศษนั่นเรื่องของเขาไม่ใช่เรื่องของพวกเรา

แก้วเล็กหุงข้าวถวายข้าวพระ ใส่บาตรกองทุน ใส่บาตรวีระทะโย เอาอาหารไปให้คุณหมาน้ำหวาน บุญชู แล้วก็บุญเหลือ คุณหมาๆ รปภ. ที่โรงงาน แล้วก็เก็บกวาดประสาคนรักความสะอาดความเป็นระเบียบเรียบร้อย

 

เอามาลงบันทึกไว้ เอาเป็นว่าดูเล่น ไม่ใช่ผนังบางจนถึงขั้นวิกฤตอะไร เพียงแต่ส่วนที่ใช้งานใกล้จะหมดอายุ คำว่าใกล้ของพวกเรา นั้นยังอีกนานแต่ความที่มาตรฐานสูงมาก เราจึงรีบทำส่งลงไปให้เปลี่ยน ที่แม้วันนี้จะเป็นวันหยุดอย่างไร แต่ก็มีคณะเล็กๆกลุ่มหนึ่งที่หยุดกะเขาไม่ค่อยจะได้ นี่เป็นท่อประธานของก๊าสที่ขึ้นมาจากหลุมก๊าสหลายๆหลุมในอ่าวไทย ใหลมารวมกันในท่อช่วงนี้ แล้วส่งต่อไปยังฐานผลิตกลางรวมกับท่ออื่นๆ แล้วส่งต่อไปที่โรงแยกมาบตาพุด ระยอง ท่อส่วนนี้เรียก Manifold header

 

PCO_เราไม่ต้องไปให้พร มหาราช เขาก็มีอันเป็นไปอยู่แล้ว เขาขวางได้เราก็สร้างได้ มันพังได้เราก็สร้างมันใหม่ได้ หากที่ใหนรังเกียจเรา เราก็ไม่โผล่ศรีษะไปให้เห็นซะก็ได้ ที่สร้างบุญทานกองการกุศลทั้งปวงทำที่ใหนก็ได้ หากมีใครมัดมือมัดเท้า ไม่ให้ทำภายนอก เราก็เอาหัวของเรา เอาใจของเราเข้ามาในกระดองก็ของเราอีก ตั้งใจสมาทานศิล ทรงพรหมวิหาร ทำบารมีข้อหนึ่งข้อใดของเราเดินหน้าสถานเดียว ในบารมีทั้งสิบ ทำข้อใหนก็ได้ตามจังหวะโอกาส

ทำภายนอกหากว่าไอ้ตัวอกุศลกรรมมันเผลอเมื่อไร เราก็ค่อยออกไปทำของเราต่ออีก




({) สวัสดีครับพี่ พี่ซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน แหมผมมันอดไม่ได้จริงๆครับ แผ่นดินนี้ มีคนไม่ดีมากๆ ปกครองบ้านเมือง ทำให้ส่วนรวม ประชาชน เดือดร้อน มันก็ทำให้คนตั้งใจจะทำดี บั่นทอนกำลังใจ ให้ตกต่ำ บางท่านถึงกับ เลิก ทำความดีไปก็มี ตัวผมเอง ก็ถึงกับจะเลิกหลายวาระ แต่ด้วย วิริยอุตสาหะ ด้วยวิสัย มันเลิกไม่ได้ เมื่อคราว จำเป็นจริงๆ เราก็หยุด ถอยมาตั้งหลัก แบบนักรบ มีกำลังพลพละกำลังกาย ใจพร้อม พยุหะ เมื่อไหร่ เมื่อนั้น ก็พร้อม ที่จะลุย ต่อไป ด้วยกำลังของเรา ยังมีไม่พร้อมสับ ทำอะไร ลงไป จึงกระท่อนกระแท่น ไม่ต่อเนื่อง หยุดชงักอยู่เรื่อยๆ แบบของพี่ก็ดีนะ ไม่เสร็จในชาตินี้ ชาติหน้ามาต่อไหม่ให้เสร็จ ผมก็ว่า ตั้งใจ ให้เสร็จ ในชาตินี้ ถ้ามันจะตายจริงๆ มันยังไม่เสร็จ คงต้องมาต่อในชาติหน้าแบบพี่ว่ามานั่นแหละครับ


วิสัยของผม ทำที่ไหน ก็ได้ เรื่องบุญกุศล แต่ว่า บางอย่าง เราทำไปแล้ว อย่างน้อย ต้องเสร็จ ถ้าไม่เสร็จ สมบูรณ์ ก็เหลือไว้ ให้เขาดูเล่น แล้วให้ บางคนเขามาต่อ ของเราให้เสร็จ แล้วได้หน้าตากันไปเลย ว่า เป็นผลงานของพวกเขา ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เรื่อง บารมี ๑๐ นี่ เมื่อก่อน ผมก็คิด แบบพี่ว่ามานั่นแหละ ทำข้อใดข้อหนึ่ง อีก ๙ ข้อก็มาเป็นขบวน แต่ผมว่า บารมีทั้ง ๑๐ ข้อ ต้องทำให้ได้ ให้หมด ทุกข้อๆไหน จะนำหน้า เท่านั้นแหละครับ แต่เมื่อเวลา ผ่านไปเรื่อยๆ เราก็จะรู้จัก หน้าตา ของคำว่าบารมี ๑๐ ได้ดี ยิ่งๆขึ้นครับ การทำ บุญกองการกุศลต่างๆ ที่ครูบาอาจารย์ ท่านกว่าวว่า บารมีคือ กำลังใจ ผมก็พอจะรู้ได้บ้าง นิดๆหน่อยๆ ว่า บุญทุกๆอย่างที่เราทำ มันเป็นแบบท่านว่า มันไปหนุนกำลังใจ ของเรา ให้มีความเข้มข้น เข็มแข็ง ขึ้นไปตามลำดับครับ เมื่อก่อน พูดถึงบารมี ๑๐ มันไม่อยากฟัง กำลังใจตก เราทำไม่ได้ ทำไม่เป็น นั่น หลวงปู่ หลวงพ่อท่านๆทำถึงแล้ว ได้แล้ว มีบารมีแล้ว จึงทำได้ ส่วนเรา โอยไม่ต้องพูดถึง มันแย่มากๆครับ


ในกรณี สร้างศาลา สร้างไม่เสร็จไม่เป็นไร เราทำกำลังใจของเรา ให้เสร็จได้ เป็นขั้นตอนไป เช่น ตอนนี้ ตั้งใจ ให้เสร็จคาน พอเราทำเสร็จ นี่ก็เสร็จขั้นนี้แล้ว ตั้งเสาร์ ให้เสร็จ นี่ก็เสร็จไปอีกขั้นแล้ว มุมหลังคา ขั้นนี้ ให้เสร็จแค่ นี้ เทพื้น แค่นี้ ให้เสร็จ ตรงนี้ จะทำให้มันดีๆเลิศกว่านี้ ต้องไปรออีก ขั้น เสต็ปหนึ่ง การหล่อพระเสร็จ เป็นองค์ นั่นก้เสร็จ เป็นองค์พระ แต่ขั้นตอน ยังมีอีก เช่น ฉาบองค์พระ ขัดพระองค์พระ ทาสีองค์พระ ขั้นสุดท้าย แต่ว่าจะขั้นสุดท้าย ก็หามิได้ ยังมีขั้นตอน ที่จะประดับประดา เพชรนิลจินดา อีกก็ว่ากันไป


ผมก็คิดว่า ตอนที่เราทำ ถึงจะมีศิลไม่บริสุทธิ ครบถ้วน หรือไม่อุกกฤษ ผมว่า ตอนนั้นเรามีศิล บริสุทธิ์แน่นอน การบริจาค เงินด้วย ทำด้วยกำลังกายด้วย ใจด้วย การใช้ ปัญญาตามขั้นตอน แต่ละขั้น ตอน ต้องใช้ ความเพียร วิริยอุสาหะ อย่างหนัก ในการแก้ไข ปัญหา เรื่อง สร้างศาลา การเงิน การแก้ปัญหา เรื่องต่างๆ ต้องมีความอดทน อดกลั้น อย่างสูง ต่อเหตุการณ์ ต่างๆที่เกิดขึ้น แต่ละเหตุการณ์ ตามขั้นตอน เรื่องนั้นๆ เนกขัมมะ ในการถือศิล ๕ ก็ต้องระวังเช่นกัน ถึงจะไม่เข้มข้น อุกกฤษ นั่น ถ้าเรา พลั้งเผอ ก็ทำให้ใจของเรา เศร้าหมองที่เดียว ในเรื่องต่างๆ ที่มากระทบ ในสาเหตุ สร้างหรือ ครอบครัว หรือคนอื่นๆสัตว์อื่นๆครับ ที่พิมนี้เอาเหตุการจริงมาอธิบายกันน่ะครับ เมตตา ก็อยู่ในขอบเขตุ ของเรา มันมีจำกัด พอควร ไม่ใช่เราเมตตาดะ การอธิษฐาน เราก็ตั้งใจ จริง ไว้ว่า จะทำให้ถึงขั้นนี้ขั้นนั้น ถึงจะยังไม่จบหลักสูตร เสร็จเต็มหลัง เราก็ทำสำเร็จ เป็นขั้นๆตอนไป เราหวัง ก็หวังไว้ว่า เราจะทำ เพื่อ เป็นพุทธบูชา ธัมมะบูชา สังฆะบูชา เพื่อชาติ ศาสนา และพระมหากษัติย์ เราเจริญตามรอยท่าน ทุกๆพระองค์ และขั้นสุดท้าย เราทำเพื่อความพ้นทุกข์ คือหวัง พระนิพพานเป็นที่ไป


บางที่เรา ทำไม่ได้ไม่ถึง ไม่สำเร็จ เราก็วางเฉย ทำใจเป็นกลางๆ บางทีก็ไม่กลางหรอกครับ เอาว่า ตามขั้นตอน ของกำลังใจเราครับ บางที เราจะต่อกรมันทุกเรื่อง บางทีมันไม่เป็นเช่นนั้น มันทำไม่ได้ ไม่วาง ก็ต้องวางบ้าง เพราะเหตุการมันบังคับไปในตัวครับ มันเลี่ยงไม่ได้ว่างั้นเถอะครับ ของคนอื่นเป็นอย่างไร ผมไม่รู้ แต่ผม วางกำลังใจผมแบบนี้ ครับ ถ้าวางไม่ลง มัน หงุดหงิด ฟุดฟัดฟอไฟ นะครับ