วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

โมทนาสาธุอย่างยิ่งกับทุกรายการบุญทานกองการกุศลทั้งปวงกับพี่บุญทรงนะครับ เมื่อคืนวันพระที่ผ่านมาทางคณะของผมก็แบบเดิมๆคือแก้วใหญ่หาดอกไม้มาถวายก่อนหน้านั้น แก้วเล็กติดงานบังคับให้ผมพาไปหามาทีหลัง พวกลูกๆไม่ยอมกลัวสวยน้อยกว่าแม่ก็พากันถวายบ้าง

เสร็จจากเรื่องถวายดอกไม้บูชาพระ ก็มีการนับสตางค์ในบาตรวีระทะโยแก้วใหญ่เป็นคนนับได้สตางค์ 5294.75 ส่งไปถวายเป็นค่าอาหารพระที่วัดท่าซุง 3300 บาท ถวายสังฆทานชุดใหญ่พิเศษที่วัดท่าซุง 2000 บาท

ส่วนสตางค์ในบาตรกองทุนวิริยาธิกะพิเศษแก้วเล็กและลูกสาวเป็นคนนับได้ 2377.75 สตางค์กองทุนนี้ผมจะส่งมาร่วมงานบุญทุกอย่างกับพี่บุญทรงในวันนี้ 3000 บาท ขอทุกท่านที่รู้ข่าวจงโมทนาร่วมกันนะครับ

สตางค์จำนวนนี้เป็นตัวเลขนั้นไม่ใหญ่ไม่มาก แต่สำหรับผมมันใหญ่มาก มากคือกว่าจะพาทุกคนทั้งในบ้าน และที่อยู่ห่างไกลพากันทำบุญให้ทานด้วยใจมีความเข้าใจด้วยศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ด้วยใจที่ทุกคนมีความเข้าใจในการสั่งสมบุญทานกองการกุศลทั้งปวงในการตั้งความปรารถนาพระโพธิญาณ

กว่าจะพาพวกเขาให้เข้าใจนี่มันยากอย่างสาหัส โดยฉะเพาะแก้วๆของผมนี่แต่ละคนผมพาเขาตั้งสัตยาอธิฐานเหมือนกันหมด คือคำว่าเป็นสองรองใครในทุกๆด้านทุกอย่าง ในทุกที่ทุกสถานที่พวกเขาไปเกิดขอจงอย่าได้มีกับทุกๆแก้ว นอกจากเขาจะยอมด้วยตัวเขาเอง อย่างแก้วเล็กแม้เธอจะอธิฐานหลังพระกรรมฐานทุกคืนวันอยู่ก็ตามเธอก็ยอมกับแก้วพี่ใหญ่ทุกอย่าง จะยืน จะเดิน แม้ไหว้พระกราบพระเธอจะยอมอยู่หลังแก้วใหญ่ตลอดไม่เคยยืนล้ำหน้า ไม่นั่งล้ำไปข้างหน้าแก้วใหญ่เลย นี่เขาก็ยอมกันของเขาแบบนี้

 

สวัสดีท่านทั้งหลาย

ขออนุโมทนาในกุศลเจตนา ที่ท่านทั้งหลายได้กระทำแล้วด้วยดี สาธุ

ท่านผู้เจริญทั้งหลาย ที่ได้สั่งสมบุญทานบารมี เอาไว้ จัดว่าเป็นผู้ที่ไม่ประมาทในชีวิต ทรัพย์สิน เงินทอง ของมีค่าทั้งหลาย ต่างล้วนเป็นเพียงภาพลวงตา หมายถึงไม่ใช่ของของใครเลยนะ เพราะว่าท้ายสุดพอตายจากไป ก็ไม่มีใครเอาอะไรติดตัวไปได้สักอย่างเดียวนะ

ท่านผู้รู้กล่าวไว้อย่างนี้ พิจารณาแล้วก็เห็นจริงตามที่ท่านว่ามานะ วันนี่้เป็นวันตรุษจีน เป็นวันไหว้บรรพบุรุษ ของชาวจีน แต่ในเวลานี้ ก็เห็นไหว้กันโดยทั่วไปนะ ทั้งจีนแท้ หรือว่าจีนเทียม ก็ไม่เป็นไร การระลึกถึงบุญคุณความดี ของผู้มีพระคุณ จัดว่าเป็นความดี ขึ้นชื่อว่าความดี ใครทำก็ได้นะ ดีทั้งนั้น

วันนี้ก็จะขอคุยกับท่านทั้งหลาย แบบเรื่อยเปื่อยสักหน่อยนะ มีสาระบ้าง ไร้สาระบ้าง ขออย่าได้ถือสาหาความนะ คุยกันสนุก ๆ เท่านั้นเอง

เอาหละ ทีนี้เราก็มานั่งมองดูนะ ก็ดูความเป็นไปในวัฎฎะสงสารนี้แหละ

มองให้ทะลุเข้าไป ทั้งอดีตที่ผ่านมา จนถึงปัจจุบัน และผ่านต่อไปยังอนาคตที่ยังมาไม่ถึง มองให้กว้าง ๆ นะ จะเห็นได้ว่า สรรพชีวิตทั้งหลาย หรือว่า ดวงจิตทั้งหลาย พอพูดว่าดวงจิต ดูมันจะยาก ๆ สักหน่อย ถ้าพูดว่า ทุกคน ทุกชีวิต ก็จะพอเข้าใจได้ง่ายสักหน่อย

คือว่าทุกคน ทุกชีวิต ที่เกิดมาบนโลกใบนี้ ถ้ามองย้อนหวลกลับไปในอดีต โยงมาจนถึงปัจจุบัน แล้วก็ต่อไปยังอนาคต จะพบได้ว่า สรรพสัตว์น้อยใหญ่ทั้งหลาย ต่างก็ได้ เวียน ว่าย ตาย เกิด ทั้งโลกใบนี้ เทวโลก และพรหมโลก สลับสับเปลี่ยน หมุนเวียนไป มา แบบ Infinity คือไม่มีที่สิ้นสุดนะ

มองไปก็คล้ายกับดูภาพยนต์จอใหญ่ แล้วยิ่งดูนาน ๆ ความเบื่อหน่ายในการ เวียน ว่าย ตาย เกิด ในวัฏฏะสงสาร ก็มีเพิ่มมากขึ้นไป แล้วจะพบว่า ทรัพย์สมบัติที่มีค่าทั้งหลายบนโลกใบนี้ เป็นเพียงเม็ดกรวด เม็ดทราย ก็ไม่มีคุณค่าอะไรเลย สิ่งที่มีคุณค่า คือความดีที่ได้กระทำต่างหาก เพราะว่าความดี หรือว่าบุญกุศลเท่านั้น ที่จะสามารถติดตัวไปได้ในทุกที่ เมื่อตายไปแล้ว

ยิ่งนั่งดูนานเท่าไร ก็ยิ่งเข้าใจได้ชัดเจนเลยว่า ท่านผู้ที่ปรารถนาในพระพุทธภูมิ เพราะอะไรท่านถึงยอมสละได้แม้ชีวิต เพื่อพระโพธิญานอันยิ่งใหญ่

และท่านผู้ปรารถนาในสาวกภูมิ ก็สละชีวิตได้เช่นกัน เพื่อพระนิพพาน อันเป็นที่สุดแห่งทุกข์

เพราะไม่มีสิ่งใดในทั้งสามโลก จะมีคุณค่าไปกว่า ความดี

 

({) สวัสดีครับพี่ พีซีโอพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ต้องขอขอบคุณ พี่ และอนุโมทนาสาธุ ในบุญกองการกุศลของพี่ แม่แก้วใหญ่ แม่เล็กทั้งหลาย ลูกหลาน บริษัทบริวาร ทั้งหลาย ของพี่ ที่ร่วมบุญในครั้งนี้ ผมเองก็ไม่รู้ว่า จะลาละโลกนี้ ไปเมื่อไหร่ เพราะการเวลานั้น เราไม่รู้ล่วงหน้าเลย และกาลเวลานั้น มันไม่คอยใคร ถึงแม้น ทุกท่าน ที่กว่าวมา หรือไม่ได้กว่าว ถึงจะเคยเห็นหรือเคยพูด หรือไม่ได้ เจอ ตัวกันจริงๆ ก็เสมือนได้ เจอกันถึงจะอยู่ห่างไกลกัน ก็เหมือนอยู่ไกล้กัน


ผมไม่มีอะไรจะพูดให้มากความกว่านี้ จึงขออ้างอิง ขอพระบารมี สมเด็จองค์ปฐมตลอดจน พระผู้มีพระภาคเจ้าทุกๆพระองค์ถึงสมเด็จองค์ พระปัจจุบัน พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระปัจเจกะพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระอริสงฆ์สาวกสงฆ์สาวกที่ปฏบัติดีและชอบ ทุกๆพระองค์ในอดีด ถึงปัจจุบัน พรหม เทวดา ทั้งหลาย ทั้งหมด คุณบิดามารดา ในอดีด ถึงปัจจุบัน คุณครูอุปฌาอาจารย์ทั้งหลาย ในอดีดถึงปัจจุบัน ตลอดจน ตัวครูพ่อครู ฤาษี ๑๐๘ พระฤาษีทัศดาบท หัวหน้าฤาษีทั้งปวง บารมีของ พระโพธิสัตว์เจ้า ทั้งหลาย บารมี ต้น กลาง ปลาย หลวงปู่หลวงพ่อทุกๆพระองค์ หลวงปู่ปาน หลวงพ่อ ฤาษี เป็นที่สุด


ขอให้พี่ แม่ใหญ่ แม่เล็ก ๆ บริษัทบริวาร ทั้งหลาย ญาติมิตร สนิท สหายทั้งหลาย ของพี่ ที่มาแล้วก็ดี ยังไม่มาก็ดี ขอให้ทุกๆท่าน จงมีความสุข ทั้งทางโลกและทางธรรม สมควรแก่ธรรม สมความปราถนา ตามที่ท่านต้องการ และพรของ พระท่านทุกๆพระองค์เทอญ สาธุ สาธุ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมธามิ

 

({) สวัสดีคุณครับ ๐๓ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน เห็นด้วยตามที่คุณว่ามานั่นแหละ แต่ใจจริงๆ มันก็ยังติดอยู่นะ เพราะต้องอาศัย โลกใบนี้อยู่ มันก็อดติดไม่ได้เช่นกัน โลภ โกรธ หลง แต่ก็พยายาม แกะมันออก แต่ส่วนใหญใจความ แพ้มากกว่าจะชนะมัน ด้วยอาศัย ที่คร่องแวะกับมันมานาน จิตนี้ มีกายเป็นที่อาศัย มีปรกติเที่ยวไปไกล เที่ยวไปแต่ผู้เดียว ทั้งดิ้นรน กวัดแกร่ง รักษายาก ห้ามยาก ต้องเอา กายใจ ออกห่างชั่วคราว ทำได้แค่ไหนนั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง ต่างหากครับ

 

คณะของผมก็โมทนาสธุการกับพี่ทุกอย่างนะครับ

พวกเราก็ไม่รู้ว่าใครจะลาลับโลกนี้กันไปเมื่อไร ตายนั้นต้องตายกันแน่ แต่ตายเมื่อไรไม่รู้ ตายแล้วไปใหนไมรู้ เราไม่รู้อะไรเลย อาศัยที่มีวาสนาได้พบพระพุทธศาสนาทำให้พอรู้ว่าทำดี ก็มีสุขคติเป็นที่ไป ทำชั่วที่เป็นบาปอกุศลก็มีทุกข์คติเป็นที่ไป

ผมเองนั้นเมื่อนึกถึงทุกคนที่ล่วงลับไปแล้วก็ใจหาย ใจก็อดเป็นห่วงหาอาวรณ์ทุกท่านที่ล่วงลับอยากขอให้ทุกคนมีสุขคติเป็นที่ไป

ทีนี้คนที่ยังไม่ยอมตายซะทีอย่างพี่อย่างผม เมื่อเป็นห่วงชาวบ้านเขา มันก็ต้องห่วงตัวเองเหมือนกันเมื่อรู้แล้วมันก็เลยต้องรีบตะกายอย่างกับเต่าถูกจับหงายท้องดิ้นรนทุกอย่าง ทั้งตัวเองและหมู่คณะ เอานะพี่พูดไปก็อายนางสาวฟ้าเปล่าๆคุณน้องเธอจะพากันหัวเราะสมน้ำหน้าพวกเราที่ไม่ยอมตายซะทีทนลำบากกันอยู่ได้ สวรรคก็มี พรหมโลกก็มี พระนิพพานก็มี รู้ก็รู้แต่ขอแส่เรื่องชาวบ้านอีกหน่อยค่อยไปนะพี่

แถมรูปแก้วเล็กที่ตามแก้วใหญ่แบบไม่ยอมอยู่หน้า เธออยู่หลังของเธอตลอด

 

ไม่มีเวลาคุยกับคุณน้อง03 มันมั่วๆยุ่งๆอยู่ตลอด คืนนี้อาศัยช่วงเวลาที่กำลังจะกลับบ้านนั่งพิมพ์ สำหรับผมจะขอจดจำจาลึกไว้ในดวงใจตลอดไป ถึงการที่มีคุณ03 มีพี่Amarmy พี่บุญทรง คุณพงค์ภูพาน คุณน้องธัมมะสามีที่เจ็บไข้ได้ป่วยไม่รู้ว่าตอนนี้สุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง คุณลูกสาวที่ปรารถนาพุทธภูมิ และอีกหลายต่อหลายคนที่ไม่ได้เอ่ยชื่อในที่นี้ แต่ใจเราถึงกัน มีความเข้าใจ มาร่วมเป็นพวกพ้องน้องพี่ในชาติปัจจุบันที่ปรารถนาพระโพธิญาณด้วยกัน ขอขอบคุณเป็นอย่างมากในน้ำใจที่จะร่วมฝ่าฟันอุปสรรคขวากหนามที่พุทธภูมิต้องเผชิญ

การที่จะไปเป็นทีมนั้นผมเองก็เห็นด้วยอย่างยิ่งมันจะช่วยส่งเสริมความแข็งแกร่งทรงพลัง ประคับประคองเมื่อคนหนึ่งคนใดพลาดไป

เดี๋ยวมาต่อ วันนี้แก้วใหญ่มาช่วยอยู่เป็นเพื่อน แทนแก้วเล็กบอกให้ผมกลับบ้านก่อนครับ

 

เห็นท่านนี้พูดถึงพุทธภูมิ เลยเอามาฝากค่ะ
พุทธเกษตร

Rombodhidharma.net: พุทธเกษตร

 

({) สวัสดีครับอาซือเจ๊ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ผมก็อ่านจนจบ บางที่ก็เข้าใจ บางทีอ่านก็ไม่เข้าใจ ในเมื่อเป็นพระพุทธเจ้าแล้ว จะต้องมาเกิดใหม่ คัดสรรกันไหม่ สวรรค์ ชั้นพุทธเกษตร มีก่ารทำมาหากินกันด้วยหรือครับ แค่สวรรค์ชั้นจตุมหาราช ก็มีกายทิพย์ อาหารทิพย์ วิมานก็ทิพย์ ไม่มีการเสพกามแล้ว เป็นพระอรหันต์แล้ว มีการเกิดแล้วตรัสรู้ไปเรื่อยๆ จนกายมาเป็นมหาโพธิสัตว์ ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า แดนพุทธเกษตรที่เขากล่าว มันมีการทำมาหากินอยู่นะครับ ที่เล่ามา อ่านมา มันก็คล้ายๆ เมือง ลับแลแลลับน่ะครับ หรือเมืองบังบด เพราะท่านพวกนี้ จะคนก็ไม่ใช่ จะเป็นเทวดา ก็ยังไม่เชิง ยังมีการทำมาหากินกันอยู่ แต่อยู่ในอีกมิติหนึ่งครับ คล้ายๆที่อาซือเจ๊นำมาให้อ่านครับเขาเล่ามา

 

นั่นซิคะ กลับไปอ่านอีกที มีอะไรๆทะแม่งๆชอบกล

ขอให้กองทุนวิริยาธิกะพิเศษ จงมีขึ้นเรื่อยๆ

 

เอ หรือผมจะทะแม่งด้วยอีกคน

 

({) สวัสดีครับพี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ผมอ่านก็ยังไงๆอยู่ มาว่าต่อ ขอถามพี่หน่อย เมื่อวาน พี่โอนเงินมาเข้าบัญชี ธนาคารกสิกรไทยใช่หรือไม่ จำนวนเงิน ๓,๐๐๐ บาท และวันนี้ ผมได้ให้ช่างมาขุดหลุมเสาร์ รอบศาลา ๔ ทิศ เหลืออยู่ทิศเดียว ทิศตะวันออก ยังไม่ได้ขุด เพราะว่า บ่าย ๓ โมงกว่าๆ ฝนตกลงมาอย่าง ลืมหูลืมตาไม่ขึ้น ทั้งพายุ ต้นไม้ กิ่งไม้หักบ้างเป็นบางที่ ซุ้มเรือนแก้ว พระลมแรงขนาด ซุ้มไหวๆสั่น ร่มที่กลางไว้ให้หลวงปู่หลวงพ่อผมไม่ได้เอาออก แม้มุมหลังคาแล้วก็ตาม ทำให้ หักงอลงมา ระหว่างกลาง ทำให้ นิ้วขาหลวงพ่อ แตกหักไปนิดเดียว แทบจะไม่เป็นอะไรเลย


ผมมาอยู่อุทัยเป็นสิบๆปี ยังไม่เคยเจอ แบบนี้เลย ลมแรงไหวพลิ้ว ฝนตกหนัก หน้าฝนสู้ไม่ได้เลย น้ำขัง นองไปทั่ว ไหลลงท่อหมู่บ้านไม่ทัน ท่วมทาง ตกครั้งแรก ลมฝนมาทาง ทิศตะวันตก แล้วต่อด้วยทิศเหนือ ตกเกินกว่า ครึ่งชั่วโมง ฝนหยุดไปพักหนึ่ง แล้วก็มาต่อด้วย ทิศตะวันออก หายไป ตกๆหยุดๆ แล้วอีกพัก ใหญ่ ๆ ตกอีก ฝนมาทางทิศใต้ ทั้งลมทั้งฝน หลังจาก ก็เลิกตก เมื่อตอนกลางวันผมไปนวด และอบยามา วัดหนองหญ้านาง ผมได้ ไป กดเงินมา ๕,๐๐๐ บาท กะว่า เป็นของพี่ รวมของผมว่าจะนำไป ซื้อ เหล็ก ฟายเม็ตมาเทพื้น ๓ ห้อง กว่าๆ หน้าองค์พระ เพื่อไว้ จัดงาน ให้คนกราบไหว้บูชาพระ นั่งสบายๆหน่อย แต่ยังไม่ปูกระเบื้องพื้น คำปาน่า


ทั้งค่าแรง ค่าของก็คง เกือบ ๒ หมื่นบาท หรือกว่า แล้วให้ช่าง ตั้งเสาร์ไว้ รอบศาลา ๔ ทิศ แล้วค่อยๆทำไป ลงมือทำห้องน้ำห้องส้วม ๖ ห้อง ให้เสร็จก่อนสงกราน์ จะได้หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน และพร้อมที่จะทำ ที่อาสนะสงฆ์ ยาว เฉียดๆ ๖ วา ถึง ๙ วา แต่ต้องดูงบและกำลัง อีกทีครับ ว่าจะทำได้ถึงไหน ฝนตก ครานี้ แปลกมากๆครับ ไม่เคยเจอแบบนี้ ทั้งฟ้าก็ร้องคำราม เมื่อฝนตกไปประมาณ ชั่วโมงเห็นจะได้ ผมโทรไปถามแม่ชี ที่ในวัดท่าซุง ท่านบอกว่า ที่วัดท่าซุง ตก ลองน้ำฝนคงไม่ได้ ขัน ท่านว่าอย่างนั้น แต่ในอุทัย ก็ตกแรง แต่คงไม่เท่า ที่ผมอยู่เพราะโทรถามคนในอุทัยแล้วครับ


มันแปลกที่มาทั้ง ๔ ทิศ ไม่เหมือนลมพายุทั่วไป ครับ

 

พี่บุญทรงสตางค์สามพันบาทนั้นเป็นสตางค์จากกองทุนของผมเองครับ พากันหยอดกระปุกตามมีตามเกิดแต่เต็มใจมากตั้งใจกันมากในการสั่งสม ช่วงนี้เป็นช่วงชีวิตที่เหมือนกำลังเจอพายุหนัก อย่างศาลาที่พี่สร้างนี่แหละ หากความแข็งแรงไม่พอพายุก็หอบเอาไปโยนเล่นแล้ว

มันก็ดีไปอย่างนะพี่หากศาลาไม่แข็งแรงพอก็คงพังไปแล้วละ แต่อาการแบบนี้ตำราเล่มของผม มั่วๆเอาว่าลมไม่ได้ตั้งใจให้ศาลาพัง แค่โชว์ความแรงให้หวาดเสียวเล่นเฉยๆ เป็นการบอกว่าหลวงพ่อท่านแสดงอาการรับรู้ การที่ฝนตกหนักแล้วก็ฉะเพาะที่แบบนี้ แล้วก็ตกมันทั้งสี่ทิศนี่มันย่อมไม่ใช่การตกแบบธรรมชาติปกติ เราก็ถือโอกาสอันเป็นมงคลนี้ ถือเอาคำพระเดชพระคุณหลวงพ่อซะเลย ทุกครั้งที่ทำพิธีอะไรก็ตามฝกจะต้องตกมากบ้างน้อยบ้าง คนที่อยู่ในบริเวณพิธีหลวงพ่อบอกว่าใครเปียกฝนมากรวยมากนะพี่ ใครเปียกฝนน้อยรวยน้อย ท่านมักจะพูดแบบนี้

เอาเป็นว่าฝนมันตกหนัก ลมพายุมันแรงมากตรงที่พี่สร้างพระพุทธรูปสมเด็จองปฐม สมเด็จพระองค์ปัจจุบัน หลวงปู่ หลวงพ่อ ตกในตัวเมืองอุทัยธานี ผมก็ขอให้พี่ที่ถูกฝนตกใส่อย่างมาก จงรวยอย่าง แบบไม่ต้องเกรงใจใครโดยฉับพลันทันทีนะพี่

เดียวค่อยต่อ วันนี้แก้วใหญ่มานั่งเป็นพี่เลี้ยงบอกว่าให้รีบทำงานก่อน

 

({) สวัสดีครับพี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ก่อนอื่น ต้องอนุโมทนาสาธุบุญกุศล ของพี่แม่ใหญ่ แม่เล็กบริษัท บริวารญาติมิตรสหายของพี่และพี่น้องทั้งหลาย ที่ส่งเงินมาทำบุญสร้างพระ ศาลา ประดับสวนดอกไม้ ที่ปรดทุกข์ ห้องน้ำ ห้องส้วม อาสนะสงฆ์ ฐานคานรองรับ ทุกๆส่วน ในศาลา พรอันใดที่ว่าประเสริฐแล้ว ที่พี่ให้มา เช่นไร ที่จะบังเกิดกับผมเพียงไร ขอพร ทั้งหลายเหล่านั้น จงส่งผล ให้บังเกิดกับพี่ๆน้องๆญาติมิตรสหายของพี่ ทุกๆท่านทุกๆคนโดยฉับพลันด้วยเทอญสาธุอนุโมธามิ


ทั้งลมทั้งฝนพายุเมื่อวาน มันไม่มี ที่ไม่เปียกไม่มีเลย น้ำ เข้ามาในศาลา ท่วมพื้น เกือนท่วม หลังตีน หรือหลังเท้าเลยครับ ผมช่างอีก ๔ คน สั่นงันงง เหมือนเจ้าเข้า จะหลบไปมุมไหน ก็เปียกหมด ขนาดว่า หลบ องค์พระปฐม ก็เปียก นึกถึง พระหมด ให้ พายุเบาบาง แต่กับเหมือนหนักขึ้นๆ แต่ไม่ถึงกับอันตราย และเกรงกลัวว่า ไฟฟ้าจะช๊อต เพราะที่ต้นไม้ ผมเพียงเอาถุงพลาศติกไปบังไว้ แต่แปลกไม่ยักกะหลุดออกไป ถ้าหลุด อะไรจะเกิดขึ้น ไฟระเบิด หรือช๊อต แต่ยิ่งแปลกไปกว่านั้น มีคนเอาหมา แม่ลูกอ่อน มาไว้ ที่นั่น มีลูกถึง ๗ ตัว เปียกหนาว มะล๊องมะแล๊กหมด สั่น ก็ช่วยไม่ได้ ต้องปล่อยไป ช่างเขาก็เอา ถังที่ผสมปูนมาบังไว้ ก่อนกับบ้าน


เอาเปียกๆ ที่อยู่นั่น มาปู ตามมีตามเกิดให้มัน ไอ้เราเอง ก็หนาวกันถ้วนหน้า คล้ายๆจะเป็นไข้ ก่อนกับ ผมได้ช่างช่วยกัน ยกต้นไม้ ต้นหนึ่ง มันล้ม ต้นพุฒป่า อายุน่าจะแก่กว่าผม ที่นำมาปลูกไว้ ก่อนงานหล่อพระ เสียดาย กลัวเขาตาย เพราะ พันธุ์ หายาก มากๆ เมื่อคืน ตื่นมาเที่ยงคืน มันฟุ้ง ซ่าน คิดมาคิดไป ศาลา คุ้มฝนไม่ได้ ทำอย่างไร จะต่อให้ แล้วเสร็จเร็วๆ จะหาเงิน ด้วยวิธีไหน จนกระทั่ง มาพิมตอบพี่นี่แหละครับ กะว่า สายๆหน่อย จะไปสั่ง ของต่อ ครับ ชาตินี้ ทำอะไรอุปสรรคเยอะ และเงินก็ไม่ต่อเนื่อง ทำอะไรคอยจะขาดๆ ชงัก หยุดๆทำๆ


ถ้ามันเป็นไปได้ แบบพี่ให้พรมา คงเสร็จเร็วแน่นอนครับ และทำอะไร คงสมความปราถนาแน่นอน

 

({) สวัสดีครับ พี่ พีซีโอ พี่ๆน้องทุกๆท่าน วันนี้เป็นวันพระสะมะณะ ที่ ๒๔/๒/๕๘ ขึ้น ๘ ค่ำเดือน ๔ ไทย ก็ทำบุญเป็นปรกติ ดังเช่นเคย ที่ผ่านมา วัน เดือน ปี ผ่านไป เหมือนโกหก วัยแชลแก่ชรา ก็คืบคานไปทุกๆวันเวลา หูก็ฟัง ไม่ค่อยชัด ในตาก็ฝ้าฟาง ผมเครา ก็เร่งงอง จมูกก็ฟึดฟัด บางทีฟันก็กัด พาด ไปโดน เนื้อในปาก หรือกะพุ้งแก้ม เป็นแผล เส้นเอ็น ทุกรูขมขน มันแย่งกัน ยึด รัดรึงตรึงตรา ตั้งแต่หัวจรดตีน ท้องก็ตรึง แข็งเป็นเถาดาน เดินก็โอย นั่งก็โอย มันเริ่มเดิน เป็นบางครั้ง งกๆเงิ่นๆ หลังเริ่มงอ ต้องใช้ กัมปั้นทุบหลัง ค่อยยังชั่ว หน่อย จึงเดินหลังตงได้ ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

***************************
ถึงตอนนี้คงไม่มีเวลาคิดเรื่องผู้หญิงแต่ละประเทศแล้ว(แซวๆ)catt3

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ supatorn
***********************
ระวังเถอะกําลังหมกมุ่นแต่เรื่องสร้างพระพุทธรูปอยู่ เดี๋ยวเกิดอะไรขึ้นจะไปเดินวนอยู่แถวนั้นเป็นร้อยๆปี เดี๋ยวต้องให้ท่านPCOมาเล่าคะ เท่าที่จําได้ว่ามีพี่น้องชายหญิงสองคนแต่งขาวเดินวนอยู่รอบเจดีย์ที่สร้างไม่เสร็จ








</TD></TR></TBODY></TABLE>
ไปแกะมาจากกระทู้โน้นเอามารวมไว้ที่นี่

ตายแล้วพระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกให้ลูกหลาน และคณะของท่านทุกคนไปพระนิพาน หากยังไม่ไปท่านให้ไปพักที่พรหม หากไม่ไปพรหม ท่านให้ไปพักที่เทวโลก สำหรับพี่บุญทรง(อันนี้ผมว่าเองมีนางสาวฟ้าอย่างน้อยห้าแสนเป็นบริวารคอยมาเดินผ่านหน้าไปมาให้ดูความสวยของชาวสวรรคเขา) หากไม่ไปเทวโลกหลวงพ่อบอกว่าให้จงเป็นมหาเศรษฐีมีทรัพย์นับไม่ได้ ที่รวยให้เข็ดให้เบื่อหน่ายความรวย อย่างท่านชฎิลเศรษฐี ท่านโชติกะมหาเถระ แล้วไปพระนิพพานตามท่าน (มีเมียประเทศละสองคน ผมแถมแถวอัฟริกาให้อีกประเทศละสามคนห้ามเอามาคืน อันนี้ผมว่าเอง)


การที่คิดถึงผู้หญิง ตามตำราสำนักสงฆ์เขาปลายฌาณ บ้านไร่ อุทัยธานีท่านว่าไว้อย่างนี้ จงเจริญอิตถีนังนุสติ หากว่า รักด้วยเขาจริยามารยาทดี รูปกายสวยสดงดงาม เราก็อย่าไปตัด อย่าหักเข่าด้วยพร้า เข่าจะเจ็บ เราก็เอารูปสวยมาทำกสินกองที่สิบเอ็ดซะเลยดัดสันดานเรา จำให้ได้จริงๆ ฟัดกับรูปสวยนั้นจนมันเป็นอุคหนิมิต คือนิมิตติดตา จะเอาขนาดติดยายเลยก็ได้ นั่งอยู่เดินอยู่ นอนอยู่จำมันให้ได้ หากจำได้จริงท่านบอกว่าเป็นสมถะกรรมฐานขั้นฌาณสมาบัติ แล้วทีนี้เอาไง เมื่อใจมันเชื่องใจมันไม่แส่ไม่เสือกไปมองสาวใหน เช่นน้องสาวหรือหลานสาวเมียเป็นต้น จิตมันจะตะกายไปมองเพื่อนสาวเมียบ้างเป็นครั้งเป็นคราว แล้วก็ถูกเขาเคาะกระโหลกเอาด้วยการดูถูกดูหมิ่นเอาบ้างก็สมน้ำหน้าไอ้ขันฑ์ห้ามัน


จากนั้นเราก็ค่อยๆดึงกำลังใจ หรือจะฉุดกระชากลากถูใจของเราเข้ามาหาตัว ทำอย่างที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ปานท่านสอน ไม่ดึงใจเข้าไม่ได้หลวงพ่อยืนถือไม้เท้ามองอยู่ ก็เอารูปสวยนั้นมาพิจาระณาตามหลักไตรลักษ์ ที่เกิดขึ้น ต้ังอยู่ แล้วดับไปเสื่อมไป แล้วก็พิจาระณาไปตามหลักอริยะสัจ เราก็จะงัวเงีย สลึมสลือมองเห็นความทุกข์ ทุกข์ตั้งแต่แรกเริ่มคิดถึงรูปสวยที่คิดถึงเขาเป็นวรรคเป็นเวร กินไม่ได้หลับ นอนไม่ได้กิน จะนั่งก็ไม่ได้นอน นอนก็ไม่ได้ยืน คิดพิจาระณาไปเรื่อยเฉื่อยตามหลักวิปัสนาญาณ เราจะเริ่มเห็นความทุกข์มากขึ้น แล้วหากเราไม่ฉลาดเกินไปจนครูบาอาจารย์สอนไม่ได้ เราก็จะเริ่มมีความรู้สึกภาษานักปฏิบัติ เขาบอกว่ารู้สึกเงาหัว อันนี้เราต้องรู้สึกเอง คนอื่นรู้สึกแทนๆเราไม่ได้ รู้สึกว่าไอ้การที่เราไปหลงใหลใฝ่ฝัน รูปที่คิดว่าสวย เสียงที่เพราะ แถมมีสัมผัสอ่อนโยนนี่ แท้ที่จริงหากเราไม่หลอกตัวเอง มันเต็มไปด้วยความทุกข์ บางทีขั้นระทม เติมความขมขื่นเข้าไปอีก แล้วหากบังเอิญว่าสาวนั้นเขาก็เคราะห์ร้ายชะตาของเขาตกอับ มารักเอาเราเข้าอีทีนี้มันยุ่ง

ไอ้การที่เราต้องปล่อยมันให้คิดถึงสาว คิดถึงอะไรมั่วไป เพราะบางวันอย่างหลวงพ่อบอกนั่นแหละใจมันเอาไม่อยู่ นั่งอยู่ต่อหน้าพระพุทธรูป หน้าหลวงปู่หลวงพ่อแท้ๆในห้องพระนี่แหละ ใจมันไปใหนต่อใหนของมัน ไปยืนอยู่ข้างๆซือเจ๊ ที่อยู่กันคนละซีกโลกก็ยังได้ อย่างนี้ที่หลวงพ่อบอกว่ามันคล้ายม้าพยศเราก็ปล่อยมันไปของมัน เพียงแต่เอาสติ คอยดูๆมันไว้ เมื่อมันเหนื่อยเราก็ลากมันกลับมา หวดด้วยวิปัสนาญาณ ตามหลักไตรลักษ์

พุทธภูมิพิจาระณาเอาแค่รู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร ให้รู้ว่าความจริงมันคืออะไร เพื่อไม่ไห้ลุ่มหลง จนถึงขั้นงมงาย แกะไม่ออกสลัดไม่หลุด พี่บุญทรงก็ไม่ต้องพิจาระณากายคตาของคนที่เขาสวยสดงดงาม เอาซะจนมีเมียไม่ได้ เอาแค่พอมีเมียได้นะพี่

 

ปล่อยแกพูดไปเถอะครับ ซือเจ๊ นี่ชอบหาของแปลกสะสมนะครับ ฮ่าๆๆๆ

 

อารมณ์ไสยศาตร์

สวัสดีครับท่านทั้งหลาย

วันนี้มาขอเล่าเกร็ดเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ที่พอทราบบ้างนะครับ

ทำไมจึงเรียกว่า อารมณ์ไสยศาสตร์?

ก็ต้องตอบตามความเข้าใจว่า เขาแปลว่า "รู้ต่ำ" ประกอบกับ "อารมณ์" เข้าไป

ก็รวมความว่า "อารมณ์รู้ในทางต่ำ" อย่างเช่น รู้ว่ากระทำอย่างนี้จะมีผลอัปมงคล ฉิบหายวายวอด แก่ผู้ถูกกระทำได้ ฯลฯ

ซึ่งมันก็มี มั่วบ้าง จริงบ้าง แต่ไปขยันเอาที่ไหนมารู้? ผมก็ศึกษาจากที่ได้ค้นบ้าง ฝันบ้าง ตื่นบ้าง ยืน เดิน นั่ง นอน

ก็พอเดาว่าอารมณ์พวกนี้มันก็เหมือนๆ แบบเราทำสมาธินี่

อย่างเราตามนึกถึงกรรมฐานกองใดกองหนึ่งจนเคยชิน จะทำอะไรอารมณ์เราก็พิจารณาไปเนืองๆ ในกรรมฐานกองนั้นโดยอัตโนมัติ

ทีนี้ อารมณ์พวกนี้เขาใช้กันจนเคยชินเหมือนกัน ลองดูได้ ถ้าใครถนัดทำกรรมฐานแล้วบางทีมีบางครั้ง

คล้ายๆ กับจะมีความเข้าใจขึ้นมาเองคล้ายๆ มีคนบอก คนแนะ เรื่อยๆ

"อารมณ์ไสยศาสตร์" ก็คล้ายๆ กันเวลาพวกนี้จะกระทำอะไรก็อาศัย "อารมณ์ตัวรู้" นี่แหล่ะ รู้ว่าต้องทำแบบนั้นแบบนี้

ผมเห็นจุดเริ่มต้น มาจากจุดเดียวกัน คือ "ตัวรู้" แต่รู้ในทางอะไร? เป็นความรู้ที่ขนานอยู่กับทางพระ ขึ้นอยู่กับเราจะเอาทางไหน

ทางพระสอนให้ละ ทางพวกนี้สอนให้ใช้วิธีต่างๆ เพื่อให้ประสบผลที่ต้องการ

ทางพระบอกสัตว์ย่อมเป็นไปตามกรรม ทางนี้บอกให้หาช่องหลบเลี่ยงได้ด้วยวิธีแบบนั้นแบบนี้

ผมเคยถามผู้ใหญ่ว่า ความรู้พวกนี้คืออะไรกันแน่ครับ? ท่านก็ว่าง่ายๆ ว่าเป็นพวก ฤาษีแปลงสาร

คำว่า ฤาษีแปลงสาร ในที่นี้ผมเข้าใจว่าเป็นคำเปรียบเทียบบุคคลจำพวก นำวิชชาความรู้ที่เรียนไปใช้ในทางที่ไม่ถูกไม่ควร

เป็นต้นว่า ความเดิมมีว่าให้ แผ่เมตตาให้เขาด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่ก็นำไปใช้ในทาง มหาสเน่ห์ให้เขารักให้เขาหลง

ซึ่งถ้าเป็นบุคคลที่ทำสมาธิ ทรงสมาบัติ สมาบัตินี่มี ๘ ใครทรงตัวได้แค่ไหนก็ว่ากันไป

แล้วนำไปใช้แบบผิดๆ ผลก็อาจมีขึ้นมาได้ตามนั้นเหมือนกัน แต่จะได้สักกี่ครั้งก็ไม่ทราบนะครับ

เพราะ สิ่งที่เป็นนิวรณ์ ย่อมกัดกร่อนทำลายสมาธิโดยตรง

ความรู้พวกนี้มันมีพื้นมาที่เดียวกัน แต่คนใช้เอาไปใช้แบบผิดๆ นั่นเองตามความเข้าใจของผม

ไว้ผมจะมาต่อให้อีกครับ วันนี้พักก่อน


ราตรีสวัสดิ์ ทุกๆ ท่านครับ.

 

***********************************
พวก ฤาษีแปลงสาร

คำว่า ฤาษีแปลงสาร ในที่นี้ผมเข้าใจว่าเป็นคำเปรียบเทียบบุคคลจำพวก นำวิชชาความรู้ที่เรียนไปใช้ในทางที่ไม่ถูกไม่ควร

เป็นต้นว่า ความเดิมมีว่าให้ แผ่เมตตาให้เขาด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่ก็นำไปใช้ในทาง มหาสเน่ห์ให้เขารักให้เขาหลง

ซึ่งถ้าเป็นบุคคลที่ทำสมาธิ ทรงสมาบัติ สมาบัตินี่มี ๘ ใครทรงตัวได้แค่ไหนก็ว่ากันไป

แล้วนำไปใช้แบบผิดๆ ผลก็อาจมีขึ้นมาได้ตามนั้นเหมือนกัน แต่จะได้สักกี่ครั้งก็ไม่ทราบนะครับ

เพราะ สิ่งที่เป็นนิวรณ์ ย่อมกัดกร่อนทำลายสมาธิโดยตรง

ความรู้พวกนี้มันมีพื้นมาที่เดียวกัน แต่คนใช้เอาไปใช้แบบผิดๆ นั่นเองตามความเข้าใจของผม

ไว้ผมจะมาต่อให้อีกครับ วันนี้พักก่อน
****************************
**เลิกอ่านแล้วค่ะ ขออภัยที่ทําให้ท่านเสียเวลา พอกลับไปอ่านอีกที โอ้โฮ กู่ไม่กลับจริงๆ น่าสงสารนะคะ
**อ้าว รออ่านมานานเลยค่ะpity_pig

 

เอามะพร้าวห้าวมาขายสวนตามเคย ให้คุณน้องบุญทรงค่ะ(ใช้อยู่หรือเปล่า)

คาถาพระยายม

"นะโมพุทธายะ"

ที่วัดสะพานนี่ หลวงพ่อสำเภอท่านเป็นโรคชนิดหนึ่งคือ เวลาเป็นขึ้นมา มันแน่นเสียด
หน้าอก มันแน่นถึงกับทะลึ่ง
วันหนึ่งก็กำลังนอนอยู่ ท่านพระยายม ท่านก็มา ท่านบอกว่าคุณ โรคอย่างท่านสำเภา
นี่ ผมมีคาถาจะรักษา แต่คาถารักษาของผมนี่ รักษาโรคไม่หายนะ กันไม่ให้
ตายก็ไม่ได้ รักษาโรคก็ไม่หาย แต่สามารถระงับทุกขเวทนาได้ ถ้ามีเวทนา
หนักๆ อย่างท่านสำเภานี่ คุณไปเป่าที่หัวเถอะ ประเดี๋ยวเดียวก็ระงับ ก็เป็นอันว่า
คาถานี้ต่อมาภายหลัง มีหลายคนรับไปใช้ มีประโยชน์มาก คนที่มีทุกขเวทนามากๆ
พอไปเป่านิดเดียวก็สงบทันทีจะบอกให้ ทีแรกจะลืมแล้ว คาถา นี่ท่านบอกว่า ให้ว่า
"นะโมพุทธายะ"และเวลาก่อนจะว่าให้ นึกถึงพระพุทธเจ้าทั้ง ๕ พระองค์เสียก่อน
แต่ถ้าเราจะเอาจริงๆ นะ ให้นึกถึงพระพุทธเจ้าทั้ง ๕ พระองค์ด้วย นึกถึงพระ
ยายมด้วย

จงอย่าลืมว่า เจ้าของบอกแล้วว่า คาถาบทนี้รักษา
โรคไม่หาย กันตายก็ไม่ได้ แต่ว่าระงับทุกขเวทนาได้

คาถาบทนี้ไม่ต้องเสียค่าครู เป็นแต่เพียงว่า ยอมรับนับถือพระพุทธเจ้าเชื่อมั่นในท่าน ยอมรับนับถือพระยายมก็ใช้ได้แล้ว

จากหนังสือสมบัติพ่อให้