คุยเฟื่องเรื่องพลังพระเครื่องวัตถุมงคล...

หลวงปู่สีท่านเป็นลูกศิษสมเด็จโตรุ่นท้ายๆอ่ะคับ อาจเป็นเพราะเพราะเหตุนี้พลังท่านก็เลยเหมือนกันกับสมเด็จโต สำหรับผมเหรียญมหาลาภกับเหรียญโภคทรัพย์ ของท่านสร้างประสบการณ์ทั้งตัวผมเองและคนรอบข้างไว้เยอะมาก ส่วนมากจะเด่นไปทางเมตตา ค้าขาย โชคลาภคับ ยังไงผมว่าพระท่านมีพลังแทบทุกองค์ละคับ ผมก็เก็บของท่านไว้หลายองค์อยู่ แต่ที่ผมชอบสุดก็คือเหรียญมหาลาภคับ เพราะมีประสบการกับตัวผมและคนรอบข้างเยอะที่สุดเท่าที่ผมรู้จากคนรอบข้างมา พระหลวงปู่สีไม่ว่าจะเป็นรุ่นแพงหรือรุ่นถูก พระของท่านมีตั้งแต่หลักร้อยต้นๆจนไปถึงหลักแสน แนะนำให้ลองหามาใช้กันดูนะคับ

 

ขอโทษด้วยครับ ผมไม่มีความสามารถตอบได้ครับ คงต้องรบกวนผู้ที่รู้มาช่วยตอบครับ

ที่ผมเล่าปสก.พระเครื่อง วัตถุมงคลของผมที่บูชาอยู่นั้น ผมอาศัยบารมีของพอจ.เพียงอย่างเดียวครับ

ต้องขออภัยด้วยครับ

 

หลวงพ่อชำนาญ วัดบางกุฎีทอง จ.ปทุมธานี

ข้อความเดิม

พระของ หลวงพ่อชำนาญ วัดบางกุฎีทอง ปทุมธานี

permalink
ลืม ! จำไม่ได้ว่าเป็นพระพิมพ์อะไร ขอเล่าคร่าวๆก่อน เดี๋ยวค่อยย้อนกลับมาบอกพิมพ์ก็แล้วกันครับ

เป็นเหรียญหลังเป็นยันต์อะไรสักอย่าง มีอิทธิคุณ ด้าน แคล้วคลาด คงกะพัน แรงมาก

หลวงพ่อชำนาญท่านเป็นพระหนุ่ม แต่ไม่ธรรมดาเลยครับ
Share
__________________
ฟฟฟฟ

 

รอติดตาม

 

องค์ที่ 29 เหรียญหมื่นคาถาแสนยันต์ หลวงพ่อชำนาญ วัดบางกุฎีทอง ปทุมธานี

เป็นเหรียญหมื่นคาถาแสนยันต์ครับ

 

องค์ที่ 30 พระปรอทหลวงปู่ละมัย ชุดพระปิดตา ปิดหู ปิดปาก

รูปพระเดี๋ยวขอลงทีหลังนะครับ เอาปสก.ไปก่อน
เป็นพระที่ได้มาจากการทำบุญ พระชุดนี้มีสามองค์ ผมกับแฟนได้มากันคนละองค์ ส่วนองค์ที่สามเป็นคนที่ได้มาทำบุญพร้อมกันกับผม

ข้อความเดิม

พระปรอท หลวงปู่ละมัย สำนักป่าสวนสมุนไพร จังหวัดเพชรบูรณ์

permalink
ที่ผมเคยเล่าไว้เรื่อง พอจ. ท่านสัมผัสพระหลวงปู่ไม่ได้ในช่วงแรก องค์นั้นเป็นองค์เนื้อออกสีเขียว ส่วนอีกองค์นึงนั้นเป็นเนื้อปรอทสีเงิน องค์นีมี ปสก. กับตัวเอง สามครั้งแล้ว เคยเล่าไปหลายครั้งแล้วในเวบพลังจิต

ครั้งแรก ลูกชายเป็นไข้ขึ้นสูงมาก ประมาณ 40 องศา ช่วงตอนค่ำ จะไปหาหมอประจำไม่ทันแล้ว เลยเช็ดตัวหายาแก้ไข้ กินประทังไปก่อนแล้วกะว่าค่อยไปหาหมอตอนเช้า ผมนอนเฝ้าไข้ถึงเที่ยงคืน คอยวัดไข้ว่าลงบ้างไหม จนถึงตี1 ก็นึกขึ้นมาได้ว่า เออ เรามีพระปรอทของหลวงปู่ละมัยอยู่นี่ เลยอาราธนา ขอบารมีท่านและขอพลังของธาตุปรอท ได้ช่วยรักษาบรรเทาอาการไข้ด้วยเถิด

ผมเอามาแปะที่หน้าผากของลูกชายตั้งแต่ตี 1 จนถึง รุ่งเช้า หลับๆตื่นๆ ตื่นทีเห็นพระปรอทร่วงก็แปะใหม่ จนถึง 8 โมงเช้า ก็กะว่าจะพากันไปหาหมอ แต่ลูกชายตื่นขึ้นมาอย่างกระฉับกระเฉง
จนเรานึกว่า เมื่อคืนลูกมันแกล้งป่วยหรือเปล่าวะเนี่ย ทำไมตื่นมาถึงไม่เหมือนกับคนมีไข้สูง

เพราะว่าก่อนหน้านี้ เวลาลูกเป็นไข้ขึ้นสูงทุกครั้งจะต้องนอนจนกว่าหลังไข้จะลดลง และต้องใช้เวาฟื้นไข้ก่อนจะหายเป็นปกติ แต่คราวนี้คงเป็นเพราะอิทธิคุณพระปรอทของหลวงปู่ละมัยเป็นแน่

 

คุณพระช่วย....

ท่านช่วยทำให้ผมได้ประหยัดค่ารักษาพยาบาล ถ้าเป็นผู้ป่วยนอกครั้งนึงก็เกือบพันบาท ถ้าแอดมิทก็หลักหลายหมื่น จากประวัติการเจ็บป่วยของลูกถ้าป่วยไข้ขึ้นสูงขนาดนี้ ส่วนมากหมอจะให้แอดมิท อย่างน้อย1 คืนครับ ค่าใช้จ่ายก็หมื่นบาทขึ้นครับ
....สาธุ สาธุ

 

มีเพื่อนเมลมาขอคำแนะนำเรื่องพระเครื่อง

ผมขอแจ้งเพื่อทำความเข้าใจตรงกันว่า ผมเป็นแค่คนธรรมดาครับ ไม่ได้มีความสามารถพิเศษอะไรเลยครับ

ผมว่าลองอ่านปสก.ที่เพื่อนๆพี่ๆที่ได้แชร์กันไว้มากมาย เพื่อใช้เป็นข้อมูลสำหรับตัดสินใจเลือกบูชาน่าจะดีกว่าครับ

แต่ถ้าปัญหาเป็นเรื่องใหญ่ๆ แล้วผมว่าลองไปกราบครูบาอาจารย์ที่ท่านมีเมตตาสามารถสงเคราะห์เราได้ น่าจะดีกว่าครับ อย่างน้อยจะได้ทำบุญกับท่าน เผื่อจะได้อานิสงส์ผลบุญช่วยคลายอุปสรรคนั้นๆครับ

 

ขอโทษด้วยครับ ผมไม่มีความสามารถตอบได้ครับ คงต้องรบกวนผู้ที่รู้มาช่วยตอบครับ

ที่ผมเล่าปสก.พระเครื่อง วัตถุมงคลของผมที่บูชาอยู่นั้น ผมอาศัยบารมีของพอจ.เพียงอย่างเดียวครับ

ต้องขออภัยด้วยครับ

ขอบคุณครับ ถือว่าผมแชร์ประสบการณ์เล่าสู่กันฟังนะครับ

 

เพิ่งนึกขึ้นมาได้มีเรื่องเกี่ยวข้องกับสุนัขอยู่หลายเหตุการณ์

๑ ผมเคยเจอเกตุการณ์ สุนัขแม่ลูกอ่อนหวงลูกอยู่ครั้งนึงตอนไปวัดหนองจอก โคราช

ตอนนั้นมีพี่ที่สนิทกันพาไปกราบร่างหลวงพ่อดี ที่บรรจุอยู่ในโรงเย็น พอเรากราบเสร็จพี่เขาก็พาไปกุฎิของหลวงพ่อดีที่อยู่ด้านหลังวัด เป็นกุฎิที่หลวงพ่อมาจำวัดทำสมาธิแบบต่อเนื่องหลายวัน ตอนเดินกลับมาที่หน้าวัด ระหว่างทางที่เป็นพื้นที่ด้านหลังของวัดกับส่วนพื้นที่ด้านหน้าวัด มีสุนัขแม่ลูกหลานท่าทางไม่เป็นมิตรเลย ดุมากทำท่าจะพุ่งเข้ามากัด มันตั้งท่าอยู่อย่างนั้นแต่ยังไม่ขยับเขยื้อน ตอนนั้นผมงี้รู้สึกเสียวน่องมาก ดูท่าไม่ดีเลย แต่ก็ทำใจดีสู้เสือทำเป็นไม่กลัวมัน แต่ก็คอยชำเรืองมองสุนัขแม่ลูกอ่อนอยู่ตลอด เห็นมันก็ตั้งท่าอยู่เหมือนเดิม

พอเดินผ่านตรงนั้นไป ค่อยหายใจทั่วท้องหน่อย และพอกลับมาถึงบ้านก็ลองคิดทบทวนดู ว่ารู้สึกมันน่าแปลกใจตรงที่สุนัขแม่ลูกอ่อนมันตั้งท่าค้างอยู่อย่างนั้น วันนั้นใส่เหรียญเศรษฐีหลวงปู่ดู่กับแหวนพระพุทธปี 2532 (ที่ผมเคยเล่าไว้ว่าเหรียญเศรษฐีของผม พอจ.บอกว่าเป็นด้านมหาอำนาจ) ซึ่งเราก็ไม่รู้ความจริงมันเป็นอย่างไรก็ได้แต่เดาไปเรื่อยเปื่อย แต่สรุปดีแล้วล่ะที่ไม่โดน

๒ โดนสุนัขข้างบ้านกัดเข้าที่นิ้วชี้เท้าข้างซ้าย ตอนเดินเข้าไปพูดคุยกับพี่ข้างบ้าน เห็นมันตัวเล็กไม่น่ามีพิษสงอะไร พอเดินเข้าไปมันกัดเข้าที่นิ้วชี้เท้าข้างซ้ายเฉยเลย ตอนถูกกัดรู้สึกว่าเหมือนมีของแข็งกดลงบนนิ้วเท้า เจ็บพอตัว ตอนนั้นนึกในใจว่า อ้าวเฮ้ย มันกัดจริงนี่หว่า ผมเลยถอยออกมา ก้มลงดูเห็นเป็นรอยบุ๋มลงไปเลยแต่ไม่เข้า ตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าที่ไม่เข้าเพราะฟันสุนัขมันทู่หรือเปล่า ไม่แน่ใจ วันนั้นผมใส่พระผงพิมพ์สองหน้า ด้านนึงเป็นหลวงปู่เทพโลกอุดรอีกด้านเป็นหลวงปู่ทวด ของวัดถ้ำพระธรรมมาสก์ จ.พิษณุโลกครับ พอจ. เคยดูให้ท่านบอกว่ามีพลังของหลวงปู่เทพโลกอุดร ตอนจับเห็นหลวงปู่เทพโลกอุดร พอจ.บอกว่าญาณของท่านรวดเร็วมาก


๓ เป็นเรื่องของคุณป้าคนนึงที่มาทำบุญที่วัดบางรักใหญ่ (หลวงพ่อสาย) นนทบุรี

แกเล่าให้ฟังว่าแกเคยไปที่วัดโมลี บางบัวทอง จ.นนทบุรี แกก็เดินไปหาใครก็ไม่รู้จำไม่ได้แล้ว อยู่แกก็เจ็บข้อเท้าตรงเอ็นร้อยหวาย แกร้องเสียงดังลั่นด้วยความตกใจและเจ็บที่เท้า แกหันตามไปดูเห็นสุนัขเจ้าถิ่นเองที่เป็นต้นเหตุ กำลังชักปากออกจากส้นเท้าของแก แกเล่าว่าวันนั้นแกใส่พระของหลวงปู่เผือกวัดโมลี แกเชื่อสนิทใจว่าเป็นเพราะพระของหลวงปู่เผือกที่ช่วยไม่ให้เสียเลือด ผมยังเสียดายที่วันนั้นไม่ได้ขอชมพระของแก ถ้าเป็นตอนนี้จะถามป้าเลยว่ามีอีกสักองค์มั๊ยครับคุณป้า

๔ เรื่องพนักงานลูกจ้างดับเพลิงบรรเทาสาธารณภัย(กู้ภัย) อ.ปากเกร็ด นนทบุรี

ผมว่าจ้างให้ขนของจากที่ห้องเช่าข้างรร.ลูกกลับมาที่บ้านบางบัวทอง

พอช่วยกันขนของลงจากรถเสร็จเรียบร้อยเลยนั่งพักดื่มน้ำ ก็คุยกันเรื่องพระเรื่องตะกรุด พี่คนนี้แกเป็นคนในพื้นที่บ้านอยู่ใกล้วัดหลวงปู่เอี่ยมวัดสะพานสูง แกมีตะกรุดของหลวงปู่แบบตกทอดมาหลายรุ่น แกก็เล่าให้ฟังว่า มีอยู่วันนึง มีคนแจ้งให้ไปไล่ต่อหัวเสือที่บ้านหลังนึง แกก็ขับรถไปพร้อมกับอุปกรณ์ แกไปของแกคนเดียว ตอนนั้นเป็นช่วงเย็น แกบอกว่าแกยืนอยู่บนเก้าอี้กำลังรมควันไล่ตัวต่ออยู่ แล้วจู่ๆเหมือนมีตัวอะไรมาพุ่งกระโจนใส่แกจากด้านหลัง แกล้มหล่นร่วงลงจากเก้าอี้ สุนัขพันธ์ฝรั่งตัวใหญ่ มันก็งับเข้าที่ตัวแก งับได้อยู่สักพัก เจ้าหมามันก็หยุดงับ พร้อมกับถอยออกจากตัวพี่กู้ภัยคนนี้ แล้วมันก็วิ่งหนีไปทางหลังบ้าน เห่าหอนเป็นที่น่าแปลกใจ พี่เขาเล่าให้ฟังว่าเหมือนหมามันเห็นอะไรสักอย่าง มันเลยถอยกลับไปเห่าหอนอยู่ที่หลังบ้าน

เจ้าของบ้านพอเห็นเหตุการณ์ก็รีบเรียกเด็กมาจับสุนัขกลับเข้ากรงตามเดิม เจ้าของบ้านก็ถามเด็กว่าหมาหลุดออกมาได้อย่างไร เด็กบอกว่าลืมใส่กลอนประตู หมามันเลยพุ่งออกมา

แกเล่าต่อว่า แกลุกขึ้นมาตรวจดูตามเนื้อตามตัว เห็นเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งไปหมดมันกัดซะยับเลย ตามตัวเป็นรอยจ้ำเลือดยางบอนแต่ไม่เข้า แกบอกว่าถ้าไม่มีของดีติดตัวสงสัยจะเละเทะแน่หมามันกัดไม่เลี้ยงเลย สุดท้ายเจ้าของบ้านจ่ายค่าเสียหายให้พี่กู้ภัยไปฉีดยาทำแผล

ฟังแล้วน่ากลัวมาก ถึงแม้จะไม่เข้าแต่ก็ต้องไปฉีดยากันบาดทะยักน่าหวาดเสียวจริงๆ

 

น้องครับ ขอเรียนถามหน่อยครับ เคยให้พระอาจารย์ตรวจจับพลังของพระเครื่องที่เลี่ยมพลาสติกหุ้มกับไม่เลี่ยมไหมครับ แล้วผลออกมาอย่างไร ต่างกันไหมครับ

 

ไม่แตกต่างครับพี่ ท่านบอกทำนองว่าแค่พลาสติกบางๆ กั้นไม่ได้หรอกครับ

ผมเคยมีปสก. อธิษฐานขอพระธาตุของหลวงปู่ดู่มาที่เหรียญดวงโพธญาณ ของวัดถ้ำเมืองนะ แม้เลี่ยมพลาสติกไว้ พระธาตุก็เสด็จได้ครับ

 

รายการคั่นเวลา

ญาณทัศนะของพอจ.

เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อสาม-สี่ปีที่ผ่านมา ป้าที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของแม่ผมป่วยเป็นมะเร็งเต้านม อาการค่อนข้างหนักทีเดียวตอนที่ผมรู้ว่าป้าเป็นก็มีอาการหนักแล้ว เรียกว่าจะนั่งรถเดินทางไหนแทบไม่ได้แล้ว ผมรู้สึกสงสารป้า เลยนึกถึงพอจ. เผอิญพอจ.ท่านลงมากรุงเทพฯ ผมอยากให้ท่านช่วยผ่อนหนักเป็นเบาเลยหยิบรูปของป้าที่มีอยู่ที่บ้าน ไปกราบเรียนพอจ.ถึงอาการของป้า พอท่านดูรูป ท่านบอกมาว่ากรรมหนักมาก ฆ่าชีวิตคนเป็นบาปหนักยากที่จะแก้ไขเพราะชีวิตของเด็กในท้องนั้นเขาอาฆาตไว้ (ป้าผมทำแท้งลูกคนที่สาม หรืออาจมากกว่านั้น)

แต่ท่านก็ตั้งใจพยายามช่วย จนท่านบอกว่า ต้องนิมนต์พระอรหันต์ 1 องค์ขึ้นไป ไปเจริญมนต์ที่บ้านที่หัวนอนของป้าผมจำไม่ได้ว่าเป็นบทไหน และให้ทำสังฆทานมีผ้าไตรและของบริวารจะได้อุทิศผลบุญให้กับวิญาณลูกที่ได้ทำแท้งไป เขาจะได้อโหสิกรรมจะได้ไม่ทุกข์ทรมาน

ตอนที่ผมได้ยินพอจ.ว่ายังงั้นก็คิดว่า ถ้ากลับไปถึงบ้านจะรีบถามแม่ก่อนเลยว่า ป้าเขาทำแท้งจริงหรือเปล่าเพื่อความชัวร์ พอกลับถึงบ้านก็ถามแม่ทันทีว่า ป้าเขาได้ทำแท้งไปบ้างหรือเปล่า แม่เลยโทรไปถามป้า ป้าบอกว่าเคยทำแท้งลูกคนที่ 3 เพราะเลี้ยงไม่ไหว ผมก็ถามว่าแค่คนที่3 เหรอ แม่บอกว่าไม่ได้ซัก ก็เลยเอาเป็นทำแท้งลูกไปหนึ่งคนคือคนที่3

ผมได้คุยกับแม่ว่าไปปรึกษากับพอจ.มาเรื่องของป้า แต่ไม่รู้จะไปนิมนต์พระอรหันต์ที่ไหนให้มาโปรดที่บ้านให้ได้ เพราะเราไม่ได้คุ้นเคยกับท่านองค์ไหนๆเลย ตอนแรกก็ว่าจะขับรถพาป้าไปกราบพระอรหันต์แต่แกก็นั่งรถไปไกลไม่ไหวครับเดี๋ยวอาการจะทรุดลงหนัก สรุปว่าเลยไม่ได้ทำอะไร สุดท้ายหลังจากนั้นไม่กี่อาทิตย์ป้าอาการทรุดหนักเข้าไอซียู และตายที่ รพ.

 

น่ากลัวจังครับ รู้หนทางแก้แต่ทำไม่ได้

 

กฎของกรรมครับ ผมเคยฟังครูอาจารย์ให้คำแนะนำในการแก้ไขปัญหาชีวิตให่แก่สามีภรรยาคู่หนึ่ง พอออกมาจากกุฏิผมได้ยินสามีภรรยาคู่นั้นเถียงกันสามีก็บอกว่าอาจารย์ให้ทำอย่างนั้น ฝ่ายภรรยาก็เถียงว่าอาจารย์ให้ทำอย่างนี้ ซึ่งไม่ได้ตรงกับที่อาจารย์แนะนำเลย (ทราบภายหลังว่าสามีรับราชการที่หน้าที่ในการปราบปรามผู้ร้ายและฆ่าคนมาเยอะ) กรรมคงบังไว้นะครับ

 

มาติดตามอ่านเรื่องดีๆและประสบการณ์จากคุณบู๊ต่อครับ

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ

ดีใจครีบที่พี่วรรณแวะเวียนเข้ามาทักทาย ผมได้ข้อคิดดีๆจากพี่วรรณรู้สึกดีใจที่ได้กัลยานมิตรที่ดีครับ

เดี๋ยววันนี้มีเรื่องปสก.จริงมาคั่นเวลาอีกตามเคย

เรื่องวิญญาณพี่ชายของภรรยาของผมเอง

พี่ชายของแฟนผมเสียชีวิตอนเรียนอยู่ มัธยมปี่ที่5 อายุน่าจะประมาณ 17 ปี
แกเป็นเด็กดีมาก รักพ่อรักแม่มาก มีความรับผิดชอบสูง เรียนหนังสืออยู่ในลำดับต้นๆของห้อง อยู่บ้านแกก็ขยันขันแข็งเป็นเรี่ยวแรงช่วยเหลือพ่อตาแม่ยายทำนาอย่างแข็งขัน แกวาดฝันอยากเป็นทหารบกมาก ตอนนั้นแกเรียน รด.อยู่ แกจะชอบใส่เสื้อยืดรด. สีเขียว ตอน ที่แกถูกไฟรั่วดูดจากเตารีดตายนั้นแกก็ใส่เสื้อยืดสีเขียว รด.นั่นเอง

ครั้งแรกตอนที่ไปบ้านแฟน ผมยังไม่ได้แต่งงานกัน ก็ชวนเพื่อนไปเที่ยวบ้านนอนค้างที่บ้านของแฟนกัน 1 คืน เพื่อนผู้หญิงนอนในห้องชั้นบน ส่วนผู้ชายสองคนให้นอนนอกห้องโดยนอนกลางมุ้งอยู่ตรงกลางบ้าน สักประมาณตีสาม เพื่อนที่นอนข้างๆ มันก็สะกิดผมซึ่งกำลังนอนหลับสนิท พอผมรู้สึกตัวก็ออกอาการหงุดหงิดมาก เลยพูดเสียงแรงๆไป ว่า เฮ้ย เจอผีเหรอ ( ตอนนั้นไม่รู้อะไรหรอกว่าจะมีผีหรือไม่มี)

เพื่อนมันบอกว่า ก็เจอน่ะซี เห็นเหมือนเป็นคนมาจ้องมองที่หัวนอน ประกอบกับปวดท้องฉี่เลยปลุกให้ไปฉี่ที่ห้องน้ำที่อยู้ชั้นล่าง ผมเลยต้องลุกจากที่นอนตามไปเป็นเพื่อน อย่างกะเด็กๆเลย

พอตื่นมาตอนเช้าก็พูดคุยกันเรื่องเมื่อคืน ผมยังว่าเพื่อนว่าน่าจะตาฝาด อาจจะขี้กลัวเวลาไปนอนต่างสถานที่ แฟนเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะบ้านเขาก็ไม่มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน สรุปว่ายังคงเข้าใจว่าเพื่อนตาฝาดอยู่ดี

แต่หลังจากนั้นผมได้ไปนอนค้างที่บ้านแฟนคนเดียวนอนที่เดิมแต่คราวนี้นอนคนเดียว
พอตกดึกน่าจะเลยเที่ยงคืนไปแล้ว ก็ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะมันมีเสียงพื้นไม้ลั่นเหมือนมีคนเดินอยู่ ตรงนั้นเอียดต้องนั้นอาด ดังอยู่นานจนนอนไม่หลับ ใจเลยคิดไปว่าที่เพื่อนมันเห็นสงสัยจะจริงแน่เลย ตอนนั้นก็รู้สึกกลัวอยู่เหมือนกันแต่ด้วยความง่วงนอนประกอบกับเสียงพื้นไม้ลั่นลดลง เลยได้นอนหลับ พอวันรุ่งขึ้นก็เล่าให้แฟนฟัง แต่ก็ไม่มีความเห็นใดๆจากแฟน

หลังจากเหตุการณ์ที่ไปนอนค้างผ่านมาจนแต่งงานกันมีลูกสองคน ตอนนั้นปี2553
ผมได้ไปรู้จักกับคุณแม่ชีที่จังหวัดปราจีนบุรี ท่านมาตั้งสำนักปฏิบัติธรรม กำลังก่อสร้างศาลาใกล้จะเสร็จ ผมก็ไปร่วมบุญกับท่านต่อเนื่องจนถึงตอนต้นปี 2554 จำได้ว่าวันก่อนที่จะขับรถจากนครนายกไป ประจันตคาม จ.ปราจีนบุรี ผมก็กำหนดจิตว่าวันนี้จะไปทำบุญสังฆทานอาหารสดและอาหารแห้งเครื่องใช้ต่างๆ ถ้าญาติของแฟนที่เสียไปแล้วทั้งหมดและเจ้าที่เจ้าทางรับรู้ได้ขอให้ไปรับบุญด้วย

ขับรถไปถึงสำนักพอขึ้นไปกุฎิคุณแม่ คำถามแรกจากปากคุณแม่คือ วันนี้พาใครมาด้วยหรือ ผมกับแฟนหันมามองหน้ากัน ก็มากันแค่สองคน ไม่ได้พาใครมานี่ แต่ท่านทักอย่างนี้แสดงว่าที่เรานึกไว้ก่อนมาได้เรื่องแล้ว ท่านก็บอกต่อว่า ใครที่มาด้วยอยากให้ทำบุญถวายผ้าไตรจีวร1 ชุด อุทิศให้เขา

ผมก็รับทราบคำคุณแม่รับปากกับท่านว่าหลังจะมาถวายผ้าไตรจีวรให้ ตอนขับรถกลับบ้านที่ นครนายกยังคุยกับแฟนเลยว่าสงสัยจะเป็นตาของแฟนเพราะคุณแม่บอกว่าเป็นผู้ชายอายุประมาณ สี่สิบกว่าๆ เพราะตาเขาตายตอนสี่สิบกว่าๆ

พอถึงวันที่ไปถวายผ้าไตร ผมก็เตรียมมากกว่าที่คุณแม่บอกไว้ มีชุดสังฆทานที่ได้เลือกซื้อข้าวของที่จำเป็นมาจัดสังฆทานโดยไม่ลืมที่จะซื้อพระพุทธรูปเนื้อเรซิ่นขนาดห้านิ้ว เผื่อจะได้บุญมากขึ้นตอนนั้นคิดแบบนั้น ก็ถวายเสร็จสับ เลยเรียนถามคุณแม่ถึงใครคนนั้น ผมเอารูปตาของแฟนให้คุณแม่ดู คุณแม่บอกว่าไม่ใช่ เราก็งงๆ อ้าวคุณแม่บอกอายุประมาณสี่สิบกว่า ถ้าไม่ใช่ตาแล้วจะเป็นใครกัน ก็เลยนึกถึงพี่ชายของแฟนแต่ยังฉงนใจอยู่เพราะว่าตอนที่พี่ชายตายไปนั้นอายุแค่ 17 เองยังก็ไม่น่าจะใช่ เลยเรียนท่านว่าคราวหน้าจะหยิบรูปมาให้คุณแม่ดูอีกที

พอถึงเวลาไปทำบุญที่สำนักผมก็ไม่ลืมที่จะหยิบรูปพี่ชายแฟนไปให้คุณแม่ดู ท่านบอกว่าใช่คนนี้แหล่ะ เราก็ยังงงๆอยู่นิดหน่อย ยังสงสัยว่าจะใช่หรือเปล่าน้อ เพราะคนในรูปอายุ17 แต่ถ้าพี่ชายแฟนยังมีชีวิตอยู่ก็จะมีอายุประมาณสี่สิบกว่า ซึ่งก็ใกล้เคียงกับที่คุณแม่ท่านบอกไว้

สรุปว่า คนตายไปร่วมเกือบสามสิบปียังติดค้างอยู่ยังไม่ได้ไปไหน น่าสงสาร
ทั้งๆที่บ้านพ่อตาแม่ยายก็ทำบุญต่างๆ รวมทั้งบุญจากการบวชพระ(เอาหลานชายมาบวช) แต่ไฉนบุญไปไม่ถึงลูกชายเลย มันก็น่าคิดอยู่เหมือนกัน

 

สรุปว่าคนที่มาจ้องมองตอนไปนอนค้างที่บ้านแฟนเป็นพี่ชายของแฟนจริงๆ

ผมจำได้ว่าตอนหลังผมกลับมาถามเพื่อนคนที่ไปนอนค้างอยู่ด้วยกันวันนั้นอีกที เพื่อนบอกว่า คนที่มายืนจ้องอยู่นั้นใส่เสื้อยืด รด. สีเขียว แหมตรงกับคุณแม่เป๊ะ