วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

รอฟังของพี่Amarmyอยู่นะครับ ตอนนี้ดูภาพเรือลากจูง ก็เสียดายสมัยก่อนผมไม่มีกล้องถ่ายรูปเรือโยงในแม่น้ำน่าน ที่ต้องลากเรือหรือแพไม้ซุงยาวมาก ล่องจากเหนือ มาถึงกรุงเทพ

พุทธภูมิน่ะต้องลากต้องจูงหมู่คณะแบบนี้

 

สวัสดีพี่ พีซีโอ พ่อแม่พี่ๆน้องๆครับ ช่วงนี้ ไม่ได้เข้ามาคุยกันเสียนานเลยครับ เพราะสดุดในด้านการเงิน ที่จะก่อสร้างศาลาเอนกประสงค์คุมองค์พระ และช่างได้ไปรับเหมาที่อื่นต่อ กว่าจะมา ทำการต่อได้ก็เล่น เอา นานพอควร และประการสำคัญ เหตุการต่างๆ เกิดขึ้น หลายประการ ทำให้ ต้อง เลื่อนหรือ ปรับเปลี่ยนโครงสร้างต่อไป ทั้งนี้ ทั้งนั้น ก็อยู่ที่ปัจจัย เป็นสำคัญ ถ้ามีหลวงพ่อเงิน เสียอย่างเดียว อะไรๆ ก็คงเนรมิต ได้ดีทีเดียว ถ้าขาด หลวง พ่อเงินเสียแล้ว อะไรๆ ก็ทำให้ เสียหาย อย่างใหญ่หลวงพอสมควร และข้อสำคัญในด้าน สัจจะวาจา ความจริงใจ จริงจัง เหตุผล และปัญญา เป็นข้อสมควรที่จะ พิจรณาเป็นอย่างยิ่ง วันนี้ผมเลย นำ ภาพถ่าย ศาลาการเปรียญ ของวัดหนึ่ง ผมแอบถ่ายมาให้ชมกัน ที่ผมจะเอามาเป็นแนวทางตัวอย่าง ในการก่อสร้างตัวอย่าง ศาลาเอนกประสงค์ ที่ผมจะสร้างคุมองค์พระหลวงพ่อ ทั้ง ๗ องค์ มาให้ดู และตอนนี้ผมได้ เริ่ม นำช่างมาทำการก่อ สร้างต่อ ได้ ๑ อาทิตย์แล้วครับ ขอเชิญดูภาพครับผม

 

และต่อด้วยภาพ ที่ช่าง ทำการก่อสร้าง ต่อ โครงส้างศาลาเอนกประสงค์ ตออนี้ได้ อ๊อกเหล็ก เส คาน ทุกด้านเสร็จแล้ว วันนี้คงต้อง ขึ้น เสาร์ ดั้ง รองรับ คานด้านบน หลังคา สุดพร้อมไว้ รับน้ำหนัก ช่อฟ้า ทุกอย่างไม่แน่นอน หรือกฎตายตัว ผมได้คิด ที่จะ หักมุม ดัดปรับเปลี่ยนแปลง ได้ตลอดเวลา ถ้าโอกาศ อันควรมาถึง ถ้าเป็นไปไม่ได้ ก็คงให้สภาพเดิมไว้แบบนั้น เพราะเหตุการ มันสอนเรา ว่า ทุกๆ อย่าง ย่อมเปลี่ยนแปลง ได้ไปตามสภาพ เหตุการณ์นั้นๆที่เกิดขึ้น ในโลกนี้ ไม่มีอะไรๆ ที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ไม่มี มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป โลกนี้ มีแต่ความผิดหวัง ไม่มีอะไร สมหวังทุกๆอย่างหรอกครับ ต่อให้มีเงิน สมบูรณ์ก็เถอะ แต่ถ้ามีเงิน มันทำหรือเนรมิตอะไรๆได้ดีทีเดียว ถึงจะไม่ได้ ๑๐๐ เปอร์เซ็นก็เถอะ ผมได้ วางหมากไว้ ทุกอย่างก็เป็นเหตุ ให้เปลี่ยนแปลงไปหมด เพราะขาดหลวงพ่อเงิน และข้อสำคัญ สัจจะวาจา ความจริงใจ จริงจัง และปัญญาที่จะทำงานในด้านนั้นๆ ให้สำเสร็จลุล่วงไปด้วยดี ที่ใครๆ ตกลงกับผมไว้ ได้อันตะทาน หายไปหมด และนี่เหล็ก และไม้ไผ่ ที่ผมซื้อมา ทำการก่อสร้างทั้งหมดครับ

 

ความเสียใจ และความดีใจ ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอๆ ด้วยความไม่สมหวัง ในเหตุการนั้นๆ ที่เกิดขึ้น แต่ว่าเรา จะ นำความเหตุการนั้นๆมาปรับเปลี่ยนแก้ไข ให้มันผ่อนคลายเบาบางลงไปได้ระดับหนึ่ง ให้สอดคล้อง ในแต่ละเหตุการ ถึงมันจะไม่ได้ สมหวัง ที่เราคาดหวังไว้ ก็ไม่เป็นไร ถึง จะผิดหวัง ในด้านการกระทำความดี เราจึงคิดว่า เรายังมีดีไม่พอ จึงมีเหตุการ ต่างๆ ให้ปวดเศียรเวียนเกล้า เอาเสียเรื่อยๆ จึงคิดว่า มีแค่ไหน ทำแค่นั้น ไม่มีไม่ทำ ในเมื่อทำแบบที่เรา ตั้งใจไว้ไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร ก็ดัดแปรงมันเรื่อยไป เอาว่า ทำให้ได้ดีที่สุด ที่กำลังเรามี ขอเชิญชมภาพครับ ตอนนี้ ยังขาดหลวงพ่อเงินที่จะสร้าง หลังคาครับแต่ได้ตกลงกับช่างไว้เรียบร้อยแล้ว แต่เหตุการจริง มีคนรับปาก ไว้หมดแล้ว แต่ถึงเวลา จริง กับตาลปัด หมดเลย ถึงจะทุกข์ ก็นิดหน่อยครับ เราก็ปรับ ที่ใจเรา นี่แหละ แล้ว พลิกเหตุการเอาครับ

 

สวัสดีครับทุกท่าน เรื่องนี้เป็นนิทานสนุกๆ เล่าสู่พี่ๆ น้องๆ กันฟัง อาจจะยาวไปบ้างก็พยายามนึกมาให้ได้ละเอียดที่สุดที่จะทำได้ครับ

ตัวผมได้รู้จัก ครอบครัวหนึ่งอยู่ เชื้อสาย จีน-ไทย
ตัวสามีครอบครัวนี้ป่วย เนื่องด้วยอุบัติเหตุจากการทำงานตกจากที่สูง แต่ไม่ร้ายแรงมากจนถึงทุพพลภาพ
แต่ด้วยความที่จะมีเคราะห์กรรมต่อไปหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ จึงไม่ได้ไปตรวจรักษาด้วยหมอปัจจุบันเสียให้จบการรักษาไป
นางเมียเขานั้นมีปกติอยู่ คือ ชอบหมอดู ทำนายทายทัก ดวงขึ้นดวงตก ถือโชคลาง ฮวงจุ้ย โหงวเฮ้ง ตามประสา
มาจนคราวหนึ่งเธอได้ข่าวจากเพื่อนบ้างว่า มีอาจารย์รักษาด้วยพลังจิตสามารถแก้โรคสามีเธอได้
เพื่อนเธอก็กำชับไว้ว่าต้องพามาหา มาถ่ายพลัง แล้วก็กล่าวรับรองด้วยถ้อยคำต่างๆ

เป็นต้นว่า อาจารย์นี้เก่งอยู่ หนูว่าคล้ายติดต่อเทพเทวดาได้ เคยมีคนมาลอง อาจารย์รู้ว่ามีคนมาลอง
ก็ปรากฏว่า คนมาลองนั้นล้มลงน๊อคไปเลย เพียงอาจารย์บอกว่า เทวดาท่านช่วยจัดการทีเถอะ
ครอบครัวนี้ก็พอมาเล่าบรรยากาศคร่าวๆ ให้ฟัง หลังจากได้ไปพบตัวอาจารย์มาเองด้วยความที่หวังจะให้ช่วยรักษา
แถมด้วย จริตนางเมียชอบเรื่องแบบนี้อยู่เป็นทุนเดิม ก็จะได้เข้าแก้ดวงทำนายโชคลางได้อีกครอบจักรวาล เป็นการยิงปืนนัดเดียว ได้นกทั้งฝูง
ผมก็นึกๆ ดูเขาพากันมาเล่าแบบนั้นก็ เก่งแท้บอกเทวดา เทวดาทำให้ทันที ดูเทวดาจะพินอบพิเทาท่านอาจารย์เป็นพิเศษ
แต่ตรงจุดนี้ผมก็เห็นเป็นธรรมดาที่เขาจะรับรองกันแบบนั้น เขาถือตัวเป็นศิษย์กัน ก็ต้องยกยอให้เลิศเลอกันไปตามสมควร
ทั้งผัวทั้งเมียแกก็เล่าว่า ต้องมีการยกครูครอบครูกันด้วย และก็ไปเข้าพิธีมาแล้ว แหม อลังการเลยล่ะครับ ต่อไปจะมีนั่นมีนี่ วิชชานี้จะช่วยคนสารพัด

ตัวผมก็มีท้วงติงไปบ้างตามสมควรว่าวิชชาความรู้ประเภทนี้ เห็นอยู่ว่ามีมาแต่สมัยเก่าก่อนแล้วเรื่องรักษาโรค
แต่รักษาโรคแล้วทำไมจึงมีเรื่อง ร่างองค์เทพ ภัยพิบัติ อีก ผมก็ยกเรื่องนั้นเรื่องนี้มาเล่าพอให้เป็นข้อเตือนใจแก
นางเมียก็ออกอาการไม่ชอบใจอยู่ จึงแสดงกริยาออกมาภายนอกผมสังเกตุเห็นอยู่ แต่หวังให้เขาพึงระวังก็เล่าไป
พวกแกก็ไม่สนใจกัน ผัวน่ะพอเข้าใจอยู่ ด้วยเขาเป็นคนไม่ค่อยเชื่อถือเรื่องพวกนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
แต่เกรงใจเมียจึงไปให้เขาทำให้ด้วย ไปทำการใหญ่ทั้งทีก็พากันลากเอาลูกสาวตัวไปด้วย
ลูกสาวครอบครัวนี้มีสองหน่อ เริ่มโตเป็นสาวรุ่นแล้วทั้งพี่น้อง หน้าตาทรวดทรง ก็จัดว่าไม่ขี้ริ้วขี้เหร่
อยู่ในวัยกำลังสะพรั่ง แกก็พากันไปทำอยู่แบบนั้นเป็นเดือน ถ่ายพลัง เช้า-เย็น

ตัวผมยังเคยไปดูอยู่เหมือนกัน เพราะผมก็สงสัย ว่าเขาทำอะไรกันยังไง ว่ารักษาโรคแต่ทำไมจึงพากันพูดคุยอะไรไปทำนองนั้น
แต่ทางเขาก็ดูเหมือนระวังๆ ตัวตลอด เรียกว่าแกก็รักษากิริยาแล้วก็แสดงความสามารถกันไป
แกจะคุยจะพูดอะไร ก็เรียกว่าแกก็โอ่วิชชาแก แต่แกไม่ค่อยพูดกับผมหรอก ผมก็นั่งเก้าอี้สบายๆ ดูแกเฉย บางทีก็ถามแกไปบ้าง แกก็ตอบกันอย่างเสียไม่ได้
ผมก็เรียกลูกสาวครอบครัวนี้ให้มานั่งอ่านหนังสือไกล้ๆ ผม ผมก็ถามก็ชวนคุยไว้เรื่อยๆ เพราะ ผมรู้สึกชอบกลอยู่ ดูลักษณะแล้ว เขาคุยไปแบบระวังตัวแจ
จะคุยอะไร ก็พยายามเลี่ยงไม่มาพาดพิงผมให้ร่วมวงสนทนาด้วย
จนสามีแกเบื่อ รักษาตั้งนานไม่หายมีแต่หนักขึ้น ผมเห็นได้ช่องเลยบอก ไปเอ็กซ์เรย์เถอะ ไปหาหมอเถอะไป

เมียไม่อยู่แกก็ไป ผมก็ไปเป็นเพื่อนแก หมอนัดผ่าตัดหลัง อาทิตย์เดียวหายเลย อาการปวดช่วงล่างหายเลย
เพราะ กระดูกหลังมันแตกหรือยังไงนี่แหล่ะ แล้วกระดูกงอกออกมาใหม่ ไปทับเส้นประสาททำให้ท่อนล่างชา ปวด ปล่อยไปก็เป็นอัมพาตได้
แหม . .พลังเขาแน่นอนจริงๆ เขาว่าหายแน่นอนไม่ต้องไปหาหรอกหมอ รับรองเลย อาจารย์รักษาด้วยพลังนี้ได้หายมาเยอะแล้ว
เยอะแล้วไหนก็ไม่รู้ พยานก็มีแต่พวกลูกน้องตัวพูด คนที่รับรองตัวเองก็มีแต่พวกก๊กเหล่าของตัวเองทั้งนั้น
แล้วไอ้คนที่นั่งรับรองกันก็ พิจารณาแล้วเห็นว่าเพราะ ไม่อยากให้คนอื่นมองว่าตัวเอง งมงาย พูดไปก็เพื่อรักษาหน้าตัวทั้งนั้น
ไม่ใช่ว่าจะ ยกยออาจารย์เพราะเชื่อถือความสามารถกันจริงๆ หรอก ด้วยผมก็เห็นว่าพวกนี้ก็หวังรวยหวังสบายแบบมีตัวช่วยกันอยู่
ผมเห็นว่า บุญที่ทำไว้ในกาลก่อน ทำให้บุคคลนั้น ได้ประสบโอกาศที่ดีต่างๆ ที่เราเรียกว่า วาสนาดี คือ ให้ผลมาเปิดช่องทางให้เดินได้เจริญขึ้น
แต่ ทางมีแล้ว มือไม่คว้า เท้าไม่ก้าวไป ก็ยากที่จะได้ นี่ผมก็คิดเอาแบบนี้นะครับ

หลายอาทิตย์ให้หลังมา ลูกสาวคนโตแกได้ที่เรียนไกลบ้าน แกก็เพิ่งเข้ามหาวิทยาลัย
ผมเองก็นึกว่า เออ อีหนูมันไปไกลบ้านนี่น่าห่วงอยู่บ้าง ผมนึกยังไงก็ไม่รู้ เอาพระหางหมากไปให้อีหนูนี่
แล้วก็นั่งคุยถึงการไปว่า ไปที่ไหนก็ตาม ไปแล้วให้ระวังตัวไว้ด้วยนะไกลบ้าน ไกลพ่อไกลแม่เรา
ผมก็ว่าพระนี้ เอ็งเอาไว้ป้องกันตัวนะ คนที่เขารักเราแบบดีก็มี แบบไม่ดีก็มี ให้แขวนไว้ติดตัวไม่จำเป็นก็อย่าถอด
แต่ก็ไม่ได้สนใจแขวนไว้หรอก นางเมียเขาก็มองเห็นเป็นพระทั่วๆ ไป คงจะมองว่าเป็นดินอัดรูปกระมัง

เขาก็พากันไม่ได้ใส่ใจให้ลูกตัวแขวนไว้ ต่อมาแกก็เดินทางไปเรียน
เรื่องราวแปลกๆ มันเริ่มมีตอนสัก ๒ อาทิตย์ให้หลังสิขอรับท่านทั้งหลาย
ทางลูกแกโทรกลับมาหาพ่อแม่ มีอาการเพ้อ คุ้มดี คุ้มร้าย
บอกว่าอยากกลับบ้านเล่าว่าได้ยินเสียงเหมือนคนมาพูดรอบๆ ตัวตลอดเวลา เป็นเสียงผู้ชายบ้าง เสียงอะไรต่ออะไรบ้าง
พูดให้กลับบ้านบ้างทำนองนั้น ผมก็รับรู้เรื่องเพราะ ผัวเมียแกก็เล่าให้ฟัง ว่าลูกตัวเป็นอะไรไม่รู้
เมียแกก็มีวิชชาดี ก็เลยโน่น ทั้งโทรศัพท์ ทั้งไปหา อาจารย์ทั้งหลาย พระสงฆ์องค์เจ้าที่ไหนที่แกได้รับแนะนำมาก็ไป
ผัวแกก็รีบไปรับลูกกลับบ้านมาก่อน ก็คิดกันว่า กังวลเรื่องเรียนไปรึเปล่า เครียดแล้วอารมณ์ฟุ้งมากเลยครองสติไม่ได้แบบนี้

ผมก็ไปดูลูกแกว่าเป็นยังไง ทำไม ลองถามเด็กมันก็คล้ายคน วิปลาส จิตใจไม่อยู่กับตัว ทั้งหัวเราะ ทั้งเศร้าปนเปกัน ส่ายไปส่ายมา
ทีนี้มันสำคัญตอนที่ผัวเมียแกพากันไปปรึกษาอาจารย์ทั้งหลายสิครับ
คณาจารย์เหล่านั้น แกลงความเห็นไม่เหมือนกัน บางรายก็ว่าโดนทำสเน่ห์
บางรายก็ว่าโดนลมเพลมพัด ของเขมร ของแขก ดีไม่บอกของลาว ของญวณเข้าให้อีก ผมก็จะนั่งฮาป่าไปตามธรรมเนียม
ถึงขนาด ทำน้ำมนต์มาให้อาบ เสียสตางค์กันอีก ต้องอาบนอกบ้านด้วยนะ ของมันหลุดจะได้ไม่อยู่ในบ้าน ก็ว่ากันไป
ผัวแกมาถามผม ผมก็ว่า เออ ถ้าเขมรอานุภาพปานนั้น สมัยก่อนเราคงไม่ไปตีเมืองได้เอาเสียครึ่งค่อนเมืองหรอก คงตายเรียบแล้ว
ทำไมนะแกจึงไม่ลองพาไปหาหมอปัจจุบันกันดูเสียบ้าง นี่ผมก็แปลกใจอยู่
แต่ใจผมก็รู้สึกพิกลๆ อยู่ ว่าตั้งแต่เลิกไปรักษากับพลังจิตนั่น บ้านนี้ก็มีอะไรซวยๆ มาเป็นระยะ

ตัวผมเรียนมาจากอาจารย์ก็มีแต่เรื่อง ธรรม ศีล สมาธิ ไม่เคยได้เรียกวิชชาไล่ผีขับไสยศาตร์สักที เลยโง่เรื่องพวกนี้
ด้วยตัวผมก็ไม่ค่อยสนใจด้วย ขับทำไมผมว่างี้นะ ทำให้เขามาเป็นพวกเราดีกว่า มีแต่คุณ สงเคราะห์กันด้วยให้พ้นลำบากไป
จะให้เรียนทำสเน่ห์ อะไร ผมก็ไม่เอาทั้งนั้น ทำไปทำไม แค่ทำให้ผู้หญิงเขารักนี่ มันจะสิ้นไร้ความพยายามไร้ปัญญาอะไรกัน ผมก็มานะจัด ไม่สนใจ
พวกเขาพอคิดปลงใจเชื่อว่าลูกตัวโดนทำสเน่ห์ เพราะ แกก็เห็นว่าลูกแก สวยน่ารัก ทรวดทรงดี ขาวอวบ ก็พากัน โยนมาที่ผมก่อนเลยขอรับ
ว่าผมนี่แหล่ะเอาพระมาให้ สงสัยว่าคงทำสเน่ห์ลูกสาวแก หวังจะเอาทำเมียต่อไป
ดูซิดู แกไม่ได้ดูไอ้คนที่แกหาว่าเอาเสียเลย คนอย่างผมนี้หาเมียที่ไหนได้ แค่เขายิ้มให้ก็ดีใจดั่งได้แก้วแล้ว

ผมก็หัวเราะนึก เออ..กูหนอกู มีเรื่องสนุกอีกแล้ว ผมก็เฉยเสียก่อน แล้วก็นึกๆ ว่า เอาอย่างไรดีหว่า
อาจารย์ที่ไหนๆ ที่ว่าขับสิ่งเหล่านี้ได้ชงัด ก็เห็นจะมีแต่ พระเดชพระคุณหลวงปู่ปาน นี่แหล่ะเป็นที่พึ่งล่ะ เราก็สงสารเด็กมัน
แล้วก็บอก ผัวเมียเขาไปว่า เอางี้ เดี๋ยวผมหาทางช่วยด้วย ความรู้พวกนี้ไม่เคยเรียนมา เขาทำกันอย่างไรยังไม่ทราบเลย
แล้วผมก็สอบถามว่า อาจารย์คนรักษาโรค เป็นคนยังไงบ้างที่พอทราบ
ก็ทราบว่าเป็นคนที่มีเมียหลายคน คือ เจ้าชู้ว่างั้นเถอะ แล้วก็มีประวัติคลุมเครือในเรื่องเหล่านี้อยู่ แต่ยี่ห้อว่าเมียหลาย
ผมก็ชักสงสัยว่าหรือไอ้หมอนี้สนใจยัยหนูคนโตนี่ คือ คนเล็กแกก็สวย แต่ทรวดทรงแกเพรียวกว่า ไม่อวบอย่างพี่สาว
ผมกันไว้ก่อนก็เลย ให้พระคาถาแกไว้บูชาพระป้องกันตัว "สัมปะจิตฉามิ" ก็เขียนให้แกไปให้บูชาพระเสร็จภาวนาด้วยพระคาถานี้
ไม่ต้องรีบ ภาวนาไปเบา ๆ

ตอนเช้าวันต่อมาเจอะกัน ผัวก็ทำหน้าตื่นๆ มาเล่าให้ผมฟัง เจอะหน้าผมก็พูดขอโทษขอโพยกันก่อนเลย ผมก็ว่าเรื่องอะไร
แกว่ากลางคืนตื่นมากลางดึก ปวดหัวจัด เหมือนโดนบีบขมับ แกก็ลองบูชาพระแล้วทำคาถานี้ ก็อาการคลายตัวลงปลิดทิ้ง
แกก็สงสัยใหญ่เลยถามผมถึงเรื่องพวกนี้ว่ามันมีแบบนี้ด้วยเหรอ วิชชาพวกนี้เคยได้ยินเล่ามา แต่ปัจจุบันยังมีอยู่อีกหรือ
แกก็เลยเปิดปากเล่าอีกว่า อาจารย์ที่ไปหานั่นเคยสั่งไว้ด้วยว่า ถ้ามารักษากับแกแล้ว เรียนวิชชาแล้วห้ามทิ้ง
แล้วก็มีคู่มือมาด้วยนะ เอาให้ผมอ่านอยู่ แต่ผมเปิดอ่านแล้วก็วางทิ้ง แกก็เล่าอีกว่า อาจารย์เล่าว่า คนที่เลิกไปจะโดนทำโทษจากเบื้องบน
ผมก็ว่า เบื้องบนไหน เบื้องล่างแล้วแบบนี้ นี่เป็นการทำร้ายกันแล้วนี่มันจะเป็นเทพเทวดาอะไรกัน เทวดามี หิริ โอตัปปะ
ก็เลยถามเอากับผมเยอะเลย ทั้งวันไม่ต้องอะไร คุยเรื่องพวกนี้ให้ฟัง

กลับบ้านผมก็ ตั้งใจขอบารมีพระท่านเป็นที่พึ่งล่ะ ด้วยสิ่งเหล่านี้ไม่เคยเรียนมา จึงขอความช่วยเหลือจากท่าน กราบพระเสร็จ
ก็ตั้งใจบอกท่านเอา เช้ามาก็อาราธนาพระก่อนออกจากบ้าน ว่าถ้าหากเป็นด้วยโรคไสยศาตร์จริง
พอเหยียบเข้าบ้านนั้นขอให้ลูกสาวเขาปรากฏอาการกำเริบออกมา ถ้าไม่แล้วจะได้พาไปหาหมอปัจจุบันรักษาเสียโดยด่วน
ผมก็ไป พอเข้าบ้านก็ เพ้อออกมาทันทีเหมือนกัน ก็ลองพาไปให้พระที่เคยมีคนรู้จักแนะนำแก้ดูบ้าง ก็เป็นการลองพระด้วย
พระก็เอาเหล็กไหลแตะหัวตรวจดู ท่านก็ว่าไม่มีของอะไร ถ้ามีก็ต้องออกอาการทันที ผมก็ว่ามันอะไรกันหว่า งั้นคงต้องไปโรงพยาบาลล่ะอีหนู

พ่อแม่เขาน่ะท้อใจแล้ว แต่ผมก็ไม่ใช่คนในครอบครัวจะไปอะไรกับเขามากไม่ได้ ก็ให้เขารักษาไปตามวิธีเขาก่อน
กลับบ้านมาได้ ก็นึกว่า หมอก็ไม่ยอมไปหา แล้วก็มาพากันนั่งระทมแบบนี้มันใช้ได้หรือวะ ที่ผมพาไปให้พระลองแก้ก็คือ ทำไปตามที่เขาเชื่อก่อน
ผมก็บ่นๆ กับพระพุทธรูปว่า หรือเรานี่มันจะโง่เกินไป ขอบารมีท่านช่วยโดยที่ไม่ได้รู้ความเองว่าเป็นอะไรกันแน่เรานี่โง่จริงๆ

นอนหลับไปนั้นก็ฝันว่า ตัวผมเดินออกไป ใส่ชุดขาวเดินลิ่วๆ ไปบ้านหลังนั้น เห็นลูกสาวแกนั่งร้องไห้อยู่แสดงอาการกลัวจัด
แล้วก็เห็นว่ามี ไอ้ผู้ชายตัวดำๆ ยืนอยู่ ท่าทางเกะกะๆ เนื้อตัวสกปรก ตัวล่ำๆ รูปร่างหน้าตาแกบอกยี่ห้อว่าไม่ใช่ผู้ดีแน่
ยืนคอยข่มขู่อีหนูนี่อยู่เรื่อย เด็กมันก็กลัวเห็นผมเข้าก็บอกช่วยหนูด้วย พ่อจ๋าแม่จ๋า ร้องฮือๆ อยู่แบบนั้น
แต่เด็กไม่กล้าไปไหน เพราะไอ้เจ้าดำนี้ยืนคุมอยู่
ทีแรกไอ้ดำมันเห็นผม มันก็ยืนทำหน้ามึนอยู่จนผมเห็นชัดว่ามันทำอะไรเด็กนั่นแหล่ะ จึงโมโหเดินเข้าหามัน
ชี้หน้าถามมันว่า มึงเป็นใคร มึงมาอย่างไร มาทำอะไรเด็กมัน มึงถอยออกไปเดี๋ยวนี้
มึงอย่าเข้ามาไกล้เด็กมันอีกนะ ถ้ามึงทำอีกมึงซวย มันก็ถอยออกไปยืนอยู่นอกบ้าน ทำอะไรไม่ได้

ผมก็เข้าไปหาอีหนูนั่นแล้วก็ปลอบว่า ไม่เป็นอะไรแล้วนะ มาช่วยแล้ว ไม่มีใครทำอะไรเราได้แล้วนะ
ก็อุ้มช้อนร่างเด็กนั่นขึ้นมา แล้วก็พาไปส่งให้พ่อเขา เด็กมันก็ร้องไห้หาพ่อหาแม่มันใหญ่
ถามผมว่าจะพาหนูไปไหน พ่ออยู่ไหน แม่อยู่ไหน
ตัวเราก็ปลอบขวัญมันไปจนส่งให้พ่อแม่มันนั่นแหล่ะ ให้พาไปส่งโรงพยาบาลเสีย
เท่าที่จำได้ก็โดยประมาณนี้ ในฝัน
แต่พอตื่นมาผมก็โทรไปหาบ้านเขาว่า อีหนูนั่นเป็นยังไงบ้าง เขาก็บอกมาทีหลังว่าลูกเขาหายแล้ว ผมก็โล่งใจไปหมดกังวล
ก็อ่านกันตามสบาย เพราะนิทาน เล่ายังไงก็สบาย ฮ่าๆๆๆๆ

แถมให้อีกนิด วันต่อๆ มาฝันเห็น หลวงพ่อปานวัดบางนมโค หลวงพ่อพระราชพรหมยานวัดท่าซุง หลวงพ่ออีกท่านหนึ่งไม่ขอกล่าวนาม
มายืนหัวเราะอยู่บนหลังคาบ้าน ก็เข้าไปกราบท่าน ท่านก็หัวเราะกันกั๊กๆ
ผมก็ต่อว่าท่าน หลวงพ่อไม่ยอมช่วยผมบ้างเลย
ท่านก็ว่า มึงก็ทำเองได้นี่ อีกท่านว่าหัดไว้ๆ แกไม่เรียนเอาอภิญญามั่งล่ะ ที่เหลือผมไม่เล่า จากนั้นก็ตื่น
พี่ๆ น้องๆ ผมขอสารภาพตามตรง ว่าผมนี้มีใจเลวอยู่ คือ ผมไม่ค่อยอยากฝันเห็นหลวงพ่อใหญ่เลยจริงๆ
เห็นทีไร เป็นมีเรื่องให้เหนื่อยได้ทุกที บางทีวิ่งทำยังแทบไม่ทัน แถมสตางค์ก็ไม่โยนไว้ให้ด้วย
นอนแผ่เลยหมดแรง พอผ่านเรื่อง ฝันเห็นหลวงพ่อใหญ่นั่งหัวเราะ อยู่ที่วิมานท่าน ที่ไหนไม่รู้พอดีว่าผมลืมถาม ไม่ต้องมาถามผม
ผมก็กราบเสร็จถาม หลวงพ่อสบายดีหรือครับ หลวงพ่อยิ่งหัวเราะใหญ่ ตอบ เออ กูสบายดี
ผมก็นึกเอา หลวงพ่อตอบเรานี่ เหมือนพูดใจเจ็บใจเล่นอีก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ


ก็ขอฝากไว้สักนิดนะครับ

ท่านที่มีความรู้ประเภทนี้อยู่ แล้วเอามาใช้เพื่อประโยชน์เลวๆ ของตัว ผมขอประณามว่า เลว
หวังได้ลูกศิษย์ ได้ชื่อ ได้หน้า ได้ทรัพย์
ได้สตรี ได้บุรุษ มันก็ไอ้ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข นั่นแหล่ะเป็นมูลเหตุ
แล้วเรื่องนิทานที่เล่านี่ก็ ไม่ใช่จะหวังเอาแค่ ศิษย์หรอก ต่อไปเอาทุกอย่าง ถ้าหากไม่หลุดออกมาก่อน
หากเป็นชายก็นับว่าไม่ใช่ชายจริง กับไอ้เรื่องที่แค่จะทำให้ผู้หญิงเขารักตัวเพียงเท่านี้ ยังต้องบังคับเอาหวังจะได้ตัวเขา
ท่านเห็นกันหรือไม่ว่าผู้ที่ถูกกระทำนั้น มีความสุขหรือความทุกข์ ทำให้เขาทุกข์ตัวเองจะได้รับผลแห่งความสุขอยู่หรือ
วิชชาที่ท่านเรียนมาจะสลายตัว เพราะ เป็นบาป เบียดเบียนเขาให้ได้เดือดร้อนอย่างหนัก
และวิชชาเหล่านี้แหล่ะ จะเข้าเล่นงานท่านเอง ขออย่าได้มั่นใจในวิชชาที่ตัวมี และนำมาใช้ในทางผิด
ได้โปรดจดจำไว้ว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า ถ้าถูกกระทำคืนท่านบ้างระวัง แก้ไม้ได้ และจะไม่มีใครแก้ให้ได้ เพราะมันเป็น กฏแห่งกรรม

สวัสดี.

เจริญในธรรมทุกท่านครับ
​

 

แหมรอดตัวจากการมีเมียมาได้อย่างหวาดเสียวนะพี่ ที่ตำบลหนึ่งในจังหวัดของผมมีหมอประจำตำบลอยู่หนึ่งคน ไม่ขอเอ่ยนามนะพี่ หมอท่านนี้อดีตเป็นทหารมีความรู้ด้านการแพทย์ เมื่อออกจากทหารมาก็ประกอบอาชีพหมอรักษาคนแผนปัจจุบัน หมอท่านนี้มีเมียประจำบ้าน ห้าคน เมียไม่ประจำบ้านเขาลือกันว่าเกินสิบคน ที่มีมากเพราะทางญาติ ทางพ่อแม่ผู้ป่วยจนปัญญาในการรักษา หมดสตางค์ในการรักษา คนป่วยบางคนนำมารักษาอยู่ที่บ้านของหมอท่านนี้ ทางญาติหมดสตางค์ก็ปล่อยทิ้งให้หมอไปเลย บางรายที่รักษาที่ใหนไม่หายแล้ว ก็มายกให้ท่านรักษา หากว่าตายก็ไม่ว่าอะไรเพราะรักษามาจนหมดปัญญาแล้ว หากว่าหายยกให้หมอไปเลย นี่แหละพี่เป็นเหตุให้หมอท่านนี้มีเมียมากอย่างถูกต้องตามความต้องการของผู้ปกครอง

ปัจจุบันทราบข่าวว่ายังมีชีวิตอยู่

เดี๋ยวมาต่อครับ

 

สำหรับผมก็พ้นไปเป็นคราวๆ ไปครับ หมออย่างพี่ว่านั่นเขายอมด้วยน้ำใจ

ไอ้อย่างนิทานของผมนี่ มันข่มกำลังของใจสิ ฮ่าๆๆๆๆ

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งครับพี่บุญทรง อย่างพี่ว่านั่นแหละ มีอะไรเกิดขึ้นเราก็ต้องหันกลับมาดูตัวเรา ดูบุญทานกองการกุศลของเรา เรายังไม่ดีพอ มันถึงไม่ได้ดีอะไรกับเขา การที่พี่คิดอย่างนี้ผมยินดีสาธุอย่างยิ่งนะพี่ มันทำให้เรามุมานะในเรื่องบุญทานกองการกุศลต่างๆ ซัดมันทุกรูปแบบนะพี่ หมายถึงการสั่งสมบุญทานต่างๆนี้ ทำได้แค่ใหนเอาแค่นั้น เต็มที่เต็มกำลังของเราเป็นพอ ชาตินี้สู้ไม่ได้เอาไว้ต่อกันในชาติต่อๆไป

 

({) สวัสดีครับพี่ พีซีโอ วันนี้มีภาพมาให้ชมต่อ ที่ได้หายไปหลายวัน ไม่ต่อในกระทู้พี่
สวัสดีครับพ่อแม่พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้มาต่อภาพให้ชมกันอีก ไม่กี่ภาพ ที่ผมนำช่างมา ทำการ สร้างศาลาเอนกประสงค์ กะว่าจะทำมุงหลังคาให้แล้ว เสร็จ ต้นเดือน ก.พ.๕๘ นี้ครับ ถ้าเหตุการณ์ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง คงเสร็จหลังคาช่วงกลางครับผม

 

ต่อของพี่Amarmy เรื่องพลังลึกลับแล้วรักษาโรคได้นี่แหมมันไม่รู้จะว่ายังไงมันจึงจะเหมาะ เอาเป็นว่ามันเป็นเรื่องกรรมของคนด้วย ที่เขามีความเชื่อของเขาแบบนั้นเป็นทุนเดิม แบบคนที่อยากจะมีเสน่ห์อยากให้มีคนรักคนนิยม แต่ไม่รู้จะทำ ตัวยังไง เลยให้หมอลงเสน่ห์ ไม่รู้ว่าลงกันอีท่าใหนกลายเป็นไปหลงหมอเสน่ห์ซะเอง มีอะไรก็เอาไปให้หมอ กว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ก็เสียไปเยอะ เรื่องแบบนี้นะพี่มันน่ากลุ้มเหมือนกัน หากเป็นคนใกล้ตัวนะพี่

 

({) สวัสดีครับคุณ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน เรื่องเสน่ ยาแฝด ผมถือว่าเป้นเรื่อง ธรรมดา ที่ใครๆ ที่มีจิตเป็นสมาธิ ก็ทำกันได้ ทุกคน แต่ก็ไม่เสมอไป เพราะเป็น มิจฉาสมาธิ มีศิล สมาธิตอนทำ ชั่วขณะหนึ่ง ทำได้เฉพาะ คนที่เขาต่ำกว่า หรือจิตอ่อน ส่วนคนที่มีของดี มีคุณธรรม ทำไม่ได้ แต่ก็ไม่เสมอไป หลวงปู่ปาน ยังโดน พวก เดรัชฉานคาถา พวกคุณไสย คุณคน เสน่ยาแฝด ฝังรูป ฝังรอย ฝังหุ่น น้ำมันพราย ตายทั้งกลม ขี้ผึ้ง ปิดปากผี ทุกวันนี้ ยังพอมีอยู่ ทั่วๆไป แต่ลดลง


ผมเคยเรียนแก้ รักษา ไม่เคยเรียนทำ ไม่ชอบ แต่เคยเลี้ยง ลูกกอก หมา วัดท่าซุง ออกมาเป็นลูกกอก เลี้ยงแค่ ๓ เดือน เคยโดน ผีลูกกอก ดึงขาดึงมือ ที่ ตลาดเขาดิน จ.ชลบุรี หรือ จ.ระยองนี่แหละ เขาออกลูก มาเป็นลูกกอก ๗ เดือน เขามีอิทธิฤทธิพอควร ส่วนคน ที่มีเมียเยอะในปัจจุบันนี่ เต็กกอ ขุนแผน นครปฐม ตก ๒๐ คน กระเหรี่ยงไทย วัดหลวงปู่ ครูบาวงค์ ๑๓ คน ตอนที่เจอกับผม เหลืออยู่ด้วยกัน ๗-๘ คน อยู่บ้านหลังเดียวกัน ส่วนเตี่ย แฟนผม ในปัญชี เกือบ ๒๐ คนนอกบัญชี เท่าไหร่ไม่รู้ ปัจจุบันตายไปหลายปีแล้ว ลูก ชื่อซ้ำกัน ยังไม่รู้เลย


ส่วนตาเชื้อ อ.ด่านช้าง ๗๕-๗๖ คน ตอน พ.ศ.๓๐ กว่าๆ ตอนนั้น แกไปขอสาวๆ รุ่นหลานเหลน อายุ ๑๘ สินสอด ๓-๔ หมื่นบาท ตอนหลังได้ข่าวว่า ลูกเมียหลวง จ้างคนมาฆ่า ตาย (อ่านเป็นนิทานก็แล้วกันครับ) แย่งสมบัติกัน ที่แกมี ๒ พันกว่าไร่ สวนหมอผี ชาวไทยกระเหรี่ยง ที่หมู่บ้านตะเพินคี่ โดนคนในหมู่บ้าน ลงขันกันฆ่าตาย เพราะชาวบ้าน กล่าวหาว่า แกทำไสยศาสตย์ ฆ่าคนในหมู่บ้านตาย จริงๆ คนนี้เป็นโรคตาย หมอผี จะเข่ง เลยโดนดักยิงตาย ผมสนิทกับแก หมอ จะเข่ง วันพระ แกเคยเล่าให้ฟัง วันพระ แกจะ จุดธูป ไว้ทั้งคืน เพื่อบูชาครูของๆแก ถ้าไม่ จุดธูป ไว้ ทั้งคืน ของๆที่แกเรียนมา จะเข้าตัว และบางที แกจะปล่อยของออกไป ถ้าคนมีเคราะ หรือ มีกรรม หรือ ไปพูด หรือเรียก คนๆนั้นอาจโดนของได้ คนโบราณเขาเรียก ถูก ลมเพลมพัด นี่นิทานครับ แต่ของจริง ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

ฟังพี่บุญทรงเล่านี่เรื่องแบบนี้มันมีอยู่จริง ไสย์ศาตร์ ไสย์เวท พวกนี้ คาถาอาคมต่างๆนั้นมีอยู่จริง อำนาจจิตนี้ก็มีอยู่จริง ขึ้นอยู่กับสมาธิทั้งนั้น ยุคนี้เอง พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านก็บอกว่าหลังจากปี พศ ๒๕๔๔ ไปแล้วอภิญญาใหญ่จะเข้า คนจะทำได้กันมาก ก็ยังเสียวๆกลัวว่าอภิญญาจะมาหล่นตุ๊ปตั๊ปแล้วผมเผลอไปทักแล้วก็ชนผมเอาเข้า เพราะมันอยากจะล่องหนหายตัวมุดน้ำดำดินมาซะตั้งแต่เล็กแต่น้อยติดเป็นนิสัย เป็นสันดาน แล้วเรื่องนี้จะไม่แก้ไขขอให้ตัวเองจงชอบมันต่อไป แล้วก็ตลอดไปจนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน เพื่อว่าจะได้เป็นประโยชน์ ใช้ไปในทางที่เป็นคุณตามแบบอย่างพระเดชพระคุณหลวงปู่ปานผมต้องการแบบนั้นสถานเดียว

ส่วนเรื่องสเน่ห์เล่ย์กลนี่ไม่ชอบเป็นนิสัย เล่ย์เหลี่ยมต่างๆนี่ไม่ชอบ ชอบที่มันตรงไปตรงมาอย่างที่นักกีฬาเขาทำกัน แพ้ชนะอะไรก็ขอให้ขาวสะอาด สู้ไม่ได้ ก็ยอมรับแล้วก็กลับไปฝึกซ้อมให้จงหนักแล้วกลับไปสู้กันใหม่ ชอบแบบนี้

แม้ระดับที่อภิญญาแล้วประลองฤทธิแบบหลวงปู่ปาน ประลองกับหลวงปู่คำคะนิงนั่นเพื่อการศึกษาของคณะศิษย์ท่านในขณะนั้น แบบนี้ชอบซึ่งๆหน้าตรงไปตรงมา

ไม่ชอบในแบบลอบทำร้ายขณะเผลออย่างที่หลวงปู่ปานถูกลอบทำร้าย อย่างหลวงปู่่ธรรมชัยที่ท่านก็ทรงอภิญญาสมาบัติแปดถูกนักอภิญญาแอบทำร้าย ท่านแก้ไม่ทัน มรณะภาพไป นักบวชที่เขาลือกันว่าเป็นคนทำ ผมเองก็รู้จัก เมื่อมีคนบอกว่าเป็นคนทำคุณไสย์ทำร้ายหมายฆ่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ แต่ทำไม่ได้ ก็หันไปฆ่าหลวงปู่ธรรมชัยในตอนหลัง ผมได้ฟังผมก็อึ้งนึกไม่ถึง ตอนนี้นักบวชนี้ก็ตายไปหลายปีแล้วผมเคยแวะเข้าไปดูที่วัด ก็กลายเป็นวัดที่ทรุดโทรม ไปเห็นแล้วก็สลดใจทีครั้งหนึ่งก็เคยแวะเวียนมาที่นี่เพราะหลวงพ่อท่านแนะนำ ว่าหากจะเรียนอภิญญาก็ต้องเรียนกับอาจารย์ที่ได้อภิญญาจึงได้ไป

แต่นิสัยผมมันลองได้รักเคารพใครมันก็คนนั้น ผมรักเคารพหลวงปู่ปาน แต่ไม่ทันท่าน ผมพบหลวงพ่อผมก็เอาแนวหลวงพ่อสถานเดียว หลวงพ่อให้ไปก็ไปแบบคนที่มีบ้านตัวเอง เมื่อพ่อแม่เอาไปฝากวัดใจมันจะกลับบ้านอย่างเดียวไม่ตั้งใจจะเรียน อาจารย์สอน กับพ่อสอน หากว่าพ่อ ก็มีความรู้มากกว่า แถมมีความดีมากกว่า เมื่อรู้ทั้งรู้แบบนี้ยิ่งไปกันใหญ่การไปก็เหมือนแค่ไปสังเกตการณ์ เลยแอบเอาตำราของพระเดชพระคุณหลวงพ่อหลวงปู่ไปฝึกเอาเองหลังวัด นั่นมันเป็นแบบนั้นนะพี่

เล่มนี้เป็นเล่มที่สองยังเปื่อยขนาดนี้ เล่มแรกนั้นเก่าขาดไปนานแล้ว แต่ผมมันกลัวว่าวิชาจะไม่แน่น เลยต้องเรียนซ้ำชั้นอนุบาลหนึ่งนานกว่าชาวบ้านเขา

 

เรื่องคาถาอาคมนี่ก็เล่าไว้เยอะมาก ก็เอามาปัดฝุ่นกันนะพี่ พื้นฐานก็ต้องสมาธิอย่างเดียวจะได้ผลก็ตั้งแต่อุปจาระสมาธิขึ้นไป ผมมาเสียท่าหลวงพ่อตอนท่านแนะนำกสิน ท่านให้หาพระพุทธรูปที่เป็นแก้วใสก็ได้ แก้วสีก็ได้ มาเพ่งเป็นกสิน แหมคณะพรรคพวกผมคึกกันเป็นการใหญ่ ผมเองเอาพระพุทธรูปแก้วใสวางประดิษฐานบนชามแก้วใสขนาดใหญ่ เอาน้ำใส่เต็มชามแก้วพระอยู่ด้านบน เอาหลอดไฟสีเขียววางใต้ชามแก้วให้เป็นสีเขียว มันก็จะได้ พุทธานุสติ แสงสว่างเป็นอาโลกกสิน สีเขียวเป็นนีลกสิน น้ำเป็นอาโปกสิน พร้อมทั้งกำหนดลมสามฐาน แหมกะว่าทีเดียวเอาซะสี่ห้ากอง อีทีนี้เป็นไง เสียท่า เพราะก่อนทำท่านแนะนำให้พิจาระณาขันธ์ห้า ตามหลักไตรลักษณ์ ต้องสมาทานศีล ให้ตั้งใจรักษาศีลให้บริบูรณ์แถมตลอดชีวิต เจริญพรหมวิหาร

ทีนี้จิตที่เคยซ่าก็จบเห่ซิจะมีอะไร เบื้องต้นพิจารณาศีลท่านสั่งให้เป็นอธิศีล คลุมด้วยพรหมวิหาร หวดด้วยพิจารณะขันธ์ห้า

ท่านให้ทำอย่างนี้ เริ่มต้นให้พิจาระณาขันธ์ห้าก่อน โดยพิจาระณาว่า ขันธ์ห้านี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ท่านสอนให้รู้เรื่องขันธ์ห้าจนละเอียด แล้วสั่งให้พิจาระณาไป ท่านบอกว่าการพิจาระณาอย่างนี้ ถ้าพิจาระณาได้ตลอดไป โดยที่จิตไม่ส่ายไปสู่อารมณ์อื่น ท่านให้พิจาระณาเรื่อยไป ท่านบอกว่าพิจาระณาได้ตลอดวันตลอดคืนยิ่งดี แต่ท่านไม่ได้บอกว่าเป็นวิปัสนาญาณเพียงแต่ท่านบอกว่า ก่อนภาวนาควรพิจาระณาเสียก่อนและไม่รีบภาวนา ถ้าใครพิจาระณาจนเห็นว่าร่างกายไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราไม่มีในขันธ์ห้า ขันธ์ห้าไม่มีในเรา อัตภาพเป็นเพียงธาตุสี่ ประชุมเป็นร่าง เป็นที่อาศัยชั่วคราวของจิต จนละความห่วงใยในขันธ์ห้าเสียได้ โดยที่ไม่ภาวนาเลยยิ่งดี

ต่อเมื่อจิตจะส่าย พิจาระณาไม่ได้ดี ท่านให้ภาวนาโดยตั้งอารมณ์ดังต่อไปนี้

กำหนดลมหายใจไว้สามฐาน คือ ที่จมูก อก และศูนย์เหนือสะดือ ลมกระทบสามฐานนี้ ให้กำหนดรู้ทั้งสามฐานเพื่อลมหายใจเข้าออกตลอดเวลา พร้อมกันนั้นท่านก็ให้ภาวนาว่า พุทธ ภาวนาเมื่อสูดลมหายใจเข้า โธ ภาวนาเมื่อหายใจออก แล้วท่านให้นึกถึงภาพพระพุทธรูปที่ผู้ปฏิบัติเคารพมาก จะเป็นพระพุทธรูปวัดใดองค์ใดก็ได้ตามใจสมัคร

นี่ตำราว่าไว้อย่างนี้

ทีนี้พอนึกถึงพระก็เลยต้องกลายเป็นเด็กวัดประพฤติเรียบร้อยซ่าไม่ค่อยออก เห็นพระก็เห็นหลวงพ่อยืนถือไม้เท้ามองอยู่ คาถาอาคมที่เคยชอบเคยใช้แต่มันไม่เป็นไปในทางที่เป็นประโยชน์ก็เลยค่อยๆลบเลือนมันไป

แม้แต่เรื่องอำนาจจิต พลังจิต สื่อสารโทรจิตแบบที่ฝรั่งเขาทำกัน เช่นใช้อำนาจจิตยกของให้ลอยได้ หักงอช้อนซ่อม บังคับให้หมุนให้เคลื่อนที่เล็กน้อย ตอนอยู่ตะวันออกกลางก็ฝึก โทรจิตนี่ ก็ลองเรียกคนหากว่าเขาเผลอตัวหากเรากำหนดเรียกคนที่ถูกเรียกจะหันทันทีได้ยินว่ามีคนเรียก อย่างนี้แม้นักวิทยาศาสตร์เขาก็ฝึกกัน ที่เขาฝึก เพราะเขาต้องการรู้ใจรู้อารมณ์ รู้ความคิดของคนอื่น หรือฝ่ายตรงข้าม มันก็คือเจโตปริยญาณ

 

สวัสดีครับ คุณบุญทรง เรื่องของผมถึงจะยาวก็นิทานครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ

 

นั่นกลัวว่าจะให้การบ้านเลยรีบบอกว่าอ่านหนังสือไม่ออก เรื่องที่บอกมันเลยเป็นนิทาน ของผมก็นิทานนะพี่ห้ามลองของ เพราะไม่มีอะไรให้ลอง

 

({) สวัสดีครับ พี่พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่านทราบ คนที่พี่พูดถึง ผมรู้จักดี ถึงพี่ไม่เอ่ยถึง ผมก็รู้จัก ผมเองบินเดี่ยวไปหา ถึงที่ หลายวาระ ที่ อยู่เขาสมัยนั้น ถือว่าเรา ฟื้นความจำกันครับ ในสายของเรา ถ้าพ่อ ไม่บอกในไว้ ก็คงใช้ใจคิดเอาเอง ว่าเป็นพระอรหันต์ ปฏิสัมภิทาญาณ ที่ใครๆรู้ในนามนี้ ผมคงคิดไม่ผิดตัว ใช่ไหม ก็แค่เขียนหนังสือ ไว้ด้านหน้าว่า พระประหลาด ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ผมสงสัยมานาน จนพ่อ สั่งคนมาบอกเอาของ ที่เขาไปให้คนอื่นที่ประเทศนอก แล้วเอาของมาให้หลวงพ่อ และพ่อให้เอาของมาให้ บุญทรงที ท่านไม่บอก แต่ให้ใช้ปัญญาคิดแทน ไอ้เราก็คิดแบบ ปัญญาของเราน่ะครับ


แล้วผลสุดท้าย ทั้งผู้ถูกกระทำ และผู้กระทำ ต่างองค์ ก็ต่างตายไป ใครจะไปทางไหนนั้น เป็นเรื่องของท่าน ส่วนหลวงพ่อของเรา ทุกคนล้วน ว่าท่านดับขันข์เข้าสู่พระนิพพาน ท่านบอก ตายแล้ว ช่วยคนลูกหลานได้ดีกว่า อยู่เป็นคน จนเป็นคำสอน ที่กว่าวไว้ในหนังสือ แทบจะทุกฉบับ อย่าติดร่างกายพ่อเลย ให้นำเอาธรรมะที่พ่อสอน ทั้งอภิญญาสมาบัติ ที่ท่านสอนไว้ นำไปปฏิบัติ ไม่ให้ละทิ้ง ทั้งนำคุณประโยชน์ ในด้าน สาธารณะส่วนรวม ถ้าลูกหลาน ตราบใดไม่ละทิ้ง ด้านส่วนรวม
ก็เหมือนท่าน ไปด้วยทำด้วยช่วยลูกทุกประการ


ผมมีเกร็ดเล็กๆมาเล่า เป็นนิทานครับเล่าสู่กันฟัง มีพระในวัดท่าซุง ท่านมีฉายาว่า กุฏิ หลวงปู่วัดหน้าต่างล้อม ท่านเคยพูด กับผม และอีกหลายๆท่านว่า หลวงปู่ครูบาธรรมชัย ท่านคุยกับ คุณอะไรผมจำชื่อเขาไม่ได้ ผัวเมียคู่นี้ หลวงปู่ขอร้อง ต้องการจะไปขอเกิดเป็นลูก เพื่อ บำเพ็ญ ทำบารมีต่อ โดยไม่ต้องไปเป็นเทวดา หรือพรหม ขอเกิดเป็นคนต่อเลยครับ อันนี้ หลวงปู่ที่ผมรู้จัก จิตท่านไวมากครับ แค่คิดปุ๊บ ท่านจะตอบเราปั๊บทันที ท่านจะแสดงอากัปกริยา ให้เราใช้ปัญญา คิด เราก็คิดแบบๆเราๆครับ


จริงๆใครๆจะรู้จักในนาม ที่หลวงพ่อเราท่านบอกไว้ว่า ท่านปราถนา เป็นอัครสาวก เบื้อขวา พระศรีอริยเมตตรัย เมื่อคืน มีพระหลวงพี่องค์หนึ่ง มาจากเชียงราย ท่านจะมากราบ อ.โอ วัดท่าซุง ผมก็อยาก จะให้ท่านไปนอนจำวัดที่ สร้างพระ แหม ยุงเยอะ ที่นอนเต๊นสั้นไปหน่อย ตัวท่านสูงมาก คล้ายฝรั่ง เลยต้องให้ท่านมา จำวัดที่บ้านแทนครับ วันนี้ก็เลย กำลังจัดอาหารให้ท่านฉัน

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งกับพี่บุญทรงนะครับเป็นเจ้าภาพถวายอาหารพระที่มาจากต่างถิ่น ต้องระวังพระแปลกๆนะพี่เกิดท่านเพิ่งออกจากนิโรธสมาบัติเข้าละเป็นอันว่าพี่จะยุ่งยากกับชีวิต เรายากจนของเราอยู่ดีๆเผลอไปรวยกระทันหันเข้านี่มันแต่งตัวไม่ทัน ยังไงๆพี่ก็ซ้อมๆไว้นะพี่นะต้องทำใจว่าหากอยู่ๆแล้วเกิดมันรวยขึ้นมาไม่ทันได้ระวังตัวนี่มันยุ่งเหมือนกัน

ใช่แล้วพี่ประเภทของท่านประหลาดๆนั่นแหละ ก็เพิ่งเข้าใจตอนหลังคำว่าประหลาดของหลวงพ่อ ประหลาดจากปกติสาวก ประหลาดจากอัครสาวก เก่งนั้นเก่งจริงแบบอภิญญาสมาบัติแปดเต็มอัตรา แต่ไม่ดี อันนี้เลยไม่ชอบ มันเฉยๆสำหรับผม

ใครเก่งแต่ไม่ดีอันนี้เฉยๆ ใครดีแต่ไม่เก่งผมก็เฉยอีก ไม่ได้คิดแม้แต่น้อยที่จะปรามาสท่านใดเพราะมันเป็นอุปนิสัยของแต่ละคนอันนี้ไม่ว่ากัน

ผมนี่มันอ่านนิยายกำลังภายในมามาก นิสัยก็เคารพยกย่องคนที่ท่านดีแล้วก็เก่ง แหมอันนี้มันในฝันเลยละ
ที่ต้องเก่งเพราะหากไม่เก่งมันทำอะไรไม่ได้ ไม่มีเดชเดชาศักดานุภาพมันก็ถูกข่มเหงรังแกถูกเอารัดเอาเปรียบถูกรุกรานต่างๆนาๆ

การที่เก่งแต่ไม่ดีไม่มีคุณธรรมนี่เดี๋ยวไม่ชาติใดก็ชาติหนึ่งก็อาจไปไล่รังแกชาวบ้านเขาเข้า เลยไม่เอา โง่ก็โง่มันให้ขาวดำไปเลย หากจะดีก็ดีให้มันถึงที่สุดของความดีให้ได้ถึงจะเอา นี่มันเป็นแบบนี้

พอมาพบหนังสือประวัติหลวงปู่่ปานผมก็เผ่นอ้าวแบบกระหืดกระหอบไปหาพระเดชพระคุณหลวงพ่อทันทีที่บ้านซอยสายลม แล้วก็ตรงกับวันพ่อ คือ 5 ธันวาคม 2527แล้วก็ไม่ไปเสาะแสวงหาครูบาอาจารย์ที่ใหนอีกเลยจนบัดนี้

ผมมันชอบแบบหลวงปู่่ปานที่ท่านเก่ง แล้วท่านดี พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านก็เก่งแล้วท่านก็ดี สมัยสั่งสมบุญญาบารมีหลวงพ่อท่านเก่งเป็นยอดคนมาตลอด เป็นคนดีมาตลอดเวลาของท่าน เป็นนักรบ เป็นนักรัก เป็นนักปกครองที่ครบเครื่อง สมบูรณ์แบบของคำว่ายอดของลูกผู้ชายชาตรี แล้วก็ไม่แปลกที่ท่านจะมีแม่แก้วๆจนนับไม่ไหว ไปในทิศน้อยใหญ่มีแม่แก้วๆรอท่านผ่านไปอยู่แล้วนี่เป็นยอดของคนถึงจะมีอย่างนี้ได้

หลวงปู่่ธรรมชัยท่านนั้นปรารถนาเป็นพระอัครสาวกเบื้องขวาของอาจารย์ของท่านเองในชาตินี้ อาจารย์ของท่านเป็นท่านใดพวกเราก็พอรู้นี่ผมอ่านตำรามา ตำราว่าไว้อย่างนี้หากไม่ใช่ก็ไปโทษตำรานั่นแหละ

 

สวัสดีครับ พี่ พีซีโอ พ่อแม่พี่ๆน้องๆที่เคารพ วันนี้ ผมมาต่อภาพ ศาลาเอนกประสงค์ที่ช่างได้ ทำการก่อสร้าง ก็ทำการอ๊อ๊กเหล็กจันทัน เหลือด้านทิศเหนือ ๒ ตัว จึงนำภาพถ่ายมาให้ชมกันครับ ว่าได้ทำการไปถึงไหนแล้ว

 

ต่อภาพชุดที่ ๒ ครับ วันนี้ช่างขอหยุด ๑ วัน สวัสดีครับ พ่อแม่พี่ๆน้องๆที่เคารพ วันนี้ ผมมาต่อภาพ ศาลาเอนกประสงค์ที่ช่างได้ ทำการก่อสร้าง ก็ทำการอ๊อ๊กเหล็กจันทัน เหลือด้านทิศเหนือ ๒ ตัว จึงนำภาพถ่ายมาให้ชมกันครับ ว่าได้ทำการไปถึงไหนแล้ว

 

ต่อภาพชุดที่ ๓ ครับ วันนี้ช่างขอหยุด ๑ วัน สวัสดีครับ พ่อแม่พี่ๆน้องๆที่เคารพ วันนี้ ผมมาต่อภาพ ศาลาเอนกประสงค์ที่ช่างได้ ทำการก่อสร้าง ก็ทำการอ๊อ๊กเหล็กจันทัน เหลือด้านทิศเหนือ ๒ ตัว จึงนำภาพถ่ายมาให้ชมกันครับ ว่าได้ทำการไปถึงไหนแล้ว พระ อ.โอ (พระครูสมุต์ พิชิต) รองเจ้าอาวาส วัดท่าซุง มากราบท่านที่ตึกพระเถระ ท่านได้ร่วม ทำบุญ สร้างศาลา สร้างพระมา ๒,๐๐๐ บาท หลวงพี่ สมาน เชียงราย ๕๐๐ บาท และผู้ติดตามอีก ๓๒๐ บาท รวม ๒,๘๒๐ บาท ต้องขออนุโมทนาสาธุ บุญกับท่านเป็นอย่างยิ่ง ครับ