แค่อยากเพ้อเจ้อเรื่อยเปื่อยเรื่องพระสมเด็จวัดระฆังซักหน่อย

วันนี้ไปรอรับแฟนเลิกงาน ระหว่างรอนึกได้ว่าวันนี้แถวๆนี้มีตลาดนัดพระก็เลยเดินไปดูพระฆ่าเวลา ปรากฏว่าก็ไปเจอองค์นี้แหละครับ เห็นอยู่ในกรอบไกลๆพอหยิบขึ้นมาดูตาเปล่าแล้วชอบเลย ก็เลยนิมนต์มาแบบไม่ต่อราคาเลย เจ้าของบอกมีคนมาต่อรองราคาหลายคนแล้วแต่กดราคาจนเค้าเข้าตัวเลยไม่ปล่อย พอผมได้มาก็เดินไปร้านถ่ายรูปพระที่อยู่ใกล้ๆให้เค้าถ่ายรูปพระให้ทันทีเพราะพระสมเด็จบางขุนพรหมนั้นผมดูไม่เป็นหรอก แต่ที่ชอบและเช่าองค์นี้มาก็เพราะชอบเนื้อกับร่องรอยธรรมชาติที่ปรากฏบนองค์พระ...พูดง่ายๆว่าวัดดวงแหละครับ

 

ด้านข้างครับ

 

สมเด็จบางขุนพรหมพิมพ์เส้นด้าย ขืนไปดูพระตามเซียนในหนังสือขายพระท่านจะพลาดพระหลุด สมเด็จบางขุนพรหมมีหลายเนื้อแต่หากคนดูเป็นดูสี/ผิวพรรณ/รอยตัดขอบยิ่งหากเป็นคนช่างสังเกตุรอยตัดขอบทั้งสี่ด้านจะมีเนื้อเกินไม่มากก็น้อย(แต่ก็ใช่ว่าทุกองค์แต่ส่วนใหญ่) บางขุนพรหมหากใครมีทุกเนื้อแม้จะไม่ทุกพิมพ์ก็พออนุมานได้ ผมว่าองค์นี้คุณโคตรฟลุคได้มาเพราะคนส่วนมากดูพระไม่ขาด

 

ขอบคุณครับพี่พระพันตา รู้สึกดีใจและมีความหวังขึ้นมาเยอะเลยครับ

 

มาต่อกันที่มวลสารวิเศษอันดับสองคือเศษอิฐหรือดินเผาสีแดงหรือน้ำตาลแดงที่เชื่อกันว่าเป็นชิ้นส่วนมวลสารที่ได้มาจากพระกำแพงซุ้มกอ โดยนำเอามาตำบดผสมลงไปในเนื้อพระทำให้มีลักษณะเป็นเม็ดใหญ่บ้าง เล็กบ้าง ละเอียดบ้าง แต่ต้องมีปรากฏพอให้เห็นบ้างไม่มากก็น้อย โดยถ้าเป็นชิ้นที่มีขนาดใหญ่พอมองด้วยตาเปล่าเห็นก็จะเรียกกันว่าเศษชิ้นพระซุ้มกอ แต่ถ้าเป็นขนาดเล็กละเอียดก็เรียกตามลักษณะว่าเม็ดแดงหรือจุดแดง อันนี้ตามวิธีเรียกของผมเองนะครับ

มีรูปตัวอย่างมาให้ดูนิดหน่อยครับ

 

พูดถึงมวลสารวิเศษที่เป็นเม็ดสีแดงไปแล้ว ทีนี้ก็จะพูดถึงมวลสารวิเศษต่อมาที่มักจะถูกเอ่ยถึงคู่กัน นั่นคือมวลสารที่มีลักษณะเป็นเม็ดสีดำ ที่มีลักษณะคล้ายกับมวลสารเม็ดสีแดงและมีทั้งขนาดใหญ่มองเห็นได้ชัดไล่ลงมาจนถึงขนาดละเอียด เพียงแตกต่างกันที่สีสันเท่านั้น

มวลสารวิเศษที่เป็นเม็ดสีดำนี้เชื่อกันว่าเป็นผงธูปบูชาพระบ้าง ผงใบลานที่นำมาเผาไฟบ้าง แต่ไม่ว่าจะเป็นอะไรมวลสารวิเศษที่เรียกว่าเม็ดดำเม็ดแดงนี้ก็ถือว่าเป็นเอกลักษณ์ที่สำคัญในเนื้อพระสมเด็จวัดระฆังที่จะต้องปรากฏให้เห็นกระจายอยู่บนผิวพระเสมอทั้งด้านหน้าและด้านหลังครับ

ดูตามรูปตัวอย่างที่ได้นำมาลงได้เลยครับที่วงสีแดงไว้คือมวลสารวิฌศษสีดำที่มีขนาดใหญ่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า รูปพระสมเด็จทั้งสองรูปนี้เป็นรูปที่ถ่ายออกมาแล้วสามารถมองเห็นมวลสารวิเศษขนาดเล็กที่ปรากฏบนผิวพระได้อย่างชัดเจนมาก เสียดายที่รูปที่สองนั้นผมไม่มีรูปด้านหลังครับ

 

พระองค์ครูชื่อองค์น้ำหมาก..ตามข้อมูลของพิมพ์ไม่มีเส้นวิ่งเข้าที่ศอกหรือจุดได..มีเส้นเดียววิ่งยาวไปจบซุ้มด้านล่างทีเดียว..

 

เรื่องเม็ดดำผมยังมึนๆยุเลยครับ..

 

เม็ดดำเม็ดแดงตามเดิมก้อเป็น เม็ดกล้วย เม็ดเกสร เม็ดพืชต่างที่มากับอาหาร และพวกหอยที่บดไม่ละเอียด..ช่วงหลังมีข้อมูลมาอีกว่ามีแร่มาจากทางทะเล เรียกว่าแร่เกาะล้านรึป่าวไม่แน่ใจ..แร่เกาะล้าแถวบ้านผมมีตามหัวไร่ปลยนาทั่งไปเราเรียกขี้เหล็กไหล แค่ได้ฟังข้อมูลแค่นั้นเจอทันทีพระมีแร่เหล็กไหลจากเกาะล้าน..555..ผมเชื่อว่าเป็นเมล็ดจากพืชดีกว่า..55

 

แนะนำทีครับ..อยากรับฟังในมุมหลายท่าน..

 

ดูจากรูปผมไม่มีความเห็นเรื่องเนื้อพระครับเพราะไม่สันทัดการดูภาพถ่ายครับ แต่ถ้าถามความเห็นเรื่องพิมพ์พระนั้นส่วนตัวมองว่าองค์พระขาดความสมดุลย์และสวยงามในเชิงศิลป์ครับ ไม่ได้มองแบบพระพิมพ์นิยมนะครับ หากผิดพลาดต้องขออภัยด้วยจริงๆครับ

หารูปที่มองเห็นการกระจายตัวของมวลสารวิเศษต่างๆบนองค์พระสมเด็จวัดระฆังได้มาใหม่ครับ ถือโอกาสเอามาฝากกันครับ

 

ไล่อ่านเรื่องราวที่ตัวเองเขียนเก่าๆแล้วนึกได้ว่าตรงนี้ผมลืมจุดสังเกตุเส้นซุ้มไปหนึ่งจุดที่ไม่ได้เขียนลงไปคือ
1.6 สมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่นั้นในองค์จริงเส้นซุ้มในแนวตั้งทางขวาองค์พระจะมีขนาดที่หนากว่าเส้นซุ้มในแนวตั้งทางซ้ายองค์พระครับ ยิ่งพระมีสภาพสมบูรณ์ยิ่งเห็นได้ชัดเจนครับ

สังเกตุดูตามรูปตัวอย่างได้เลยครับ

 

ขอพูดนอกเรื่องออกจากเรื่องมวลสารวเศษในพระสมเด็จซักหน่อย...เรื่องนี้ลืมไปนานเพิ่งนึกได้พอดี ก็ไม่มีอะไรมากหรอกแค่เรื่องที่กล่าวกันว่าพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์เกศบัวตูมนั้นมีแค่พิมพ์เดียวเท่านั้น...แต่ความจริงมันมีมากกว่าหนึ่งพิมพ์นะครับ ไม่รู้ทำไมวงการนี้ถึงชอบบิดเบือนความจริงหรืออุบความจริงกันนักนะ ที่ผมพูดจริงรึไม่พิจารณาจากรูปได้เลยนะครับ

 

พระโชว์ครับ ถ้าคิดว่าแท้ก็ขอให้จดจำพิมพ์กับเนื้อไว้นะครับ

 

พระโชว์ครับ องค์นี้ถ่ายรูปออกมาแล้วดูใหม่ดีจังนะครับ

 

องค์นี้เหมือนเงาะถอดรูป ถึงตอนถอนรูปแล้วจะไม่งดงามที่สุดแต่ก็พอดูได้อยู่ครับ ถ่ายรูปสตูดิโอออกมามิติเส้นซุ้มเพี้ยนไปนิดหน่อย

 

มวลวิเศษสามอย่างที่กล่าวมาก่อนหน้านี้คือ 1.เม็ดผงพุทธคุณ 2.เศษพระหรืออิฐสีแดงอมน้ำตาลหรือเม็ดแดง 3.เศษชิ้นส่วนสีดำหรือเม็ดดำ นั้นโดยธรรมชาติแล้วในส่วนที่เป็นชิ้นเล็กๆหรือเม็ดเล็กๆส่วนมากที่ปรากฏให้เห็นจะดูคล้ายจมอยู่ใต้ผิวพระเมื่อส่องดูแล้วจะดูคล้ายมีแผ่นฟิล์มบางๆหรือก็คือผิวพระเคลือบไว้

ส่วนมวลสารวิเศษอย่างที่สี่คือมวลสารที่เรียกว่าเม็ดพระธาตุ ซึ่งมีลักษณะเป็นเศษผงที่มีขนาดหยาบเป็นเม็ดออกสีขาวบ้างหรือขาวอมเหลืองบ้าง ถ้าพูดตามแนวการจดจำของผมนั้นเม็ดพระธาตุนี้ ผมมองว่ามีลักษณะสันฐานและสีคล้ายถั่วลิสงบดครับ มันง่ายต่อการจดจำดี ดูตามรูปเลยครับ

 

ผมเคยมีโอกาสได้ชมพระกรุที่พิมพ์คล้ายพระสมเด็จซึ่งเป็นพิมพ์เดียวกันเกือบ 200 องค์ พระน่าจะเป็นกรุแห้งไม่โดนน้ำ มีคราบแคลเซียมสีขาวจับอยู่ทั่วองค์พระ มองเห็นคราบน้ำมันตังอิ๊วเป็นหย่อม ๆ ทั่วองค์พระ คราบแคลเซียม ทำให้ไม่เห็นมวลสารพระ มีอยู่องค์ที่เจ้าของพระแขวนจนคราบแคลเซียมหลุดออก ทำให้เห็นมวลสารของพระ
ซึ่งมีเพียงเม็ดสีน้ำตาลแดง เม็ดสีดำ เม็ดสีขาวขุ่น และเม็ดสีขาวใส คล้ายข้าวสุกแห้ง ส่วนใหญ่ที่มองเห็นคือเม็ดสีขาวใส กับเม็ดสีดำ ส่วนพิมพ์พระทั้งเกือบ 200 องค์นั้น แม้จะกดจากแม่พิมพ์เดียวกัน แต่รายละเอียดไม่เหมือนกันเลยทั้งเกือบ 200 องค์ อย่างมากก็แค่คล้ายกัน ไม่ว่าจะเป็นพระพักตร์ขององค์พระ พระพาหา พระเพลา เส้นซุ้มก็กดติดเส้นเล็กใหญ่ไม่เท่ากัน ความเล็กใหญ่หนาบางขององค์พระก็ไม่เท่ากันสักองค์ ถ้ามีโอกาสพบเจ้าของพระอีก จะขอถ่ายรูปมาให้ชม เพื่อศึกษากันถึงความหลากหลายที่ปรากฏจากการกดพิมพ์พระแบบโบราณ ซึ่งที่ผมได้ดูมาทำให้พอเข้าใจถึงความเหมือนในความแตกต่างของพิมพ์พระที่กดออกมา

 

ขอขอบคุณล่วงหน้าเลยครับพี่ โดยส่วนตัวแล้วผมยิ่งชอบดูพระสมเด็จหลายๆแบบหลายๆเนื้อ และไม่ปิดกั้นในความชอบและความรู้ส่วนบุคคลครับ

 

มวลสารวิเศษอย่างที่ห้าคือ มวลสารที่มีปรากฏให้เห็นน้อยมากบนผิวพระสมเด็จวัดระฆังแต่มักผสมจมอยู่ข้างในเนื้อพระ มีลักษณะเป็นเม็ดเล็กๆใสๆ คล้ายแก้วหรือหินอ่อนมีทั้งสีสุกใส สีแดงใส สีเหลืองใส สีเทาใส ขุ่นใส ซึ่งตามตำราจะบอกว่าเป็นเม็ดแร่บ้างหรือพระธาตุที่แปรสภาพเป็นแก้วบ้าง อันนี้ก็แล้วแต่ความเห็นของแต่ละท่านนะครับ

ดูตัวอย่างจากรูปนะครับ