เรื่องเด่น เปิดกรุพระดี.....สำหรับมีไว้บูชาอย่างแท้จริง

ได้รับแล้วครับ ขอบคุณมากครับ

 

ผมจัดส่งให้แล้วครับ

 

คิดถึ้ง...คิดถึง

คิดถึงวันงานวัดทองที่ผ่านมา(kiss)(kiss)(kiss)(kiss)คิดถีงกาลเวลาที่ผ่านไป

คิดถึงศิษยานุศิษย์หลวงพ่อจากหัวใจ(kiss)(kiss)(kiss)จะเก็บไว้ในใจไม่ลืมเลือนcatt11

 

องค์นั้นเป็นเกศาท่านเลยครับ พระในปี29ที่พบเกศาของท่านนั้น จะไม่ค่อยพบว่ามีสีดำเหมือนที่เจอในพระรุ่นฝังพระธาตุที่สร้างในปี16 แต่ในพระผงรุ่นสุดท้าย ส่วนใหญ่จะน้ำตาล เหลืองหรือขาวเทาๆ หลังจากเสร็จพิธีในวันที่27 ผมก็มีโอกาสและเรื่องราวดีๆในการพบช่องทางในอนาคตใหม่ๆเข้ามาเช่นกันครับ

 

การล้างอาถรรพ์ชีวิตที่ตกอับ ด้วยตนเอง

หลายคนอาจเคยท้อถอยหรือถอดใจกับการดิ้นรนต่อสู้ชีวิตในปัจจุบันนี้ บางคนอาจเคยสงสัยอยู่ว่าทำไมชีวิตถึงยังตกต่ำอยู่เช่นเดิมหรือบางคนอาจยิ่งทำอะไรก็ยิ่งตกต่ำมากกว่าเดิม ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นคนเกียจคร้าน หรือเลวร้ายแต่อย่างใด ลองทำทุกอย่างก็แล้วและหาของดีมาติดตัวก็แล้ว กลับยังไม่พ้นวังวนเดิมๆที่ยังลำบากยากแค้นอยู่ แถมยังพาครอบครัว ลูกเมียต้องลำบากไปด้วย ลูกผู้ชายเช่นเรามันก็ยังมีความรับผิดชอบเต็มเปี่ยมในหัวใจอยู่ ที่จะต้องดิ้นรนต่อสู้ และพาทุกชีวิตในนาวาเดียวกันไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง ไม่ว่าจะยากลำบากแสนเข็ญเพียงใด หรือแม้ว่ายังมองไม่เห็นฝั่ง

ผมมีวิธีล้างซวยหรือแก้ไขอาถรรพ์ที่ติดตัว ล้างคำสาปหรือไสยดำที่เราอาจไปข้องเกี่ยวโดยไม่รู้ตัว และทำให้ชีวิตเราต้องอับเฉา ทำกินไม่ก้าวหน้าสักทีทั้งๆที่พยายามมากแล้ว ดูเหมือนมีอะไรสักอย่างหนึ่งคอยมาขัดขวางไว้ตลอดเวลา บางทีดูเหมือนจะคว้าได้แล้ว กลับต้องหลุดลอยไปเสียอีก ลองมาทบทวนตัวเองดูว่า บางคนอาจเคยพาผู้หญิงไปทำแท้งทั้งที่ตั้งใจหรืออาจไม่ตั้งใจก็ตาม อาจเป็นผู้ออกค่าใช้จ่าย ผู้บอกทาง ผู้แนะนำ ผู้รับรู้ หรืออาจเป็นต้นเหตุที่ไม่รู้ตัว เคยทอดทิ้งหญิงที่เคยเป็นที่รักให้ต้องชอกช้ำและเลิกรากันไปอย่างสุดเจ็บปวด จนทำให้เกิดเป็นแรงอาฆาตมาดร้าย การทอดทิ้งบิดามารดาให้ตกระกำลำบากทุกข์ยากอยู่ตามลำพังในวัยชรา การเคยปรามาสผู้ทรงศีลบริสุทธิ์ทั้งตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม การเป็นหนี้สงฆ์ก็ดี ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นอาถรรพ์อย่างหนึ่งที่ขัดขวางชีวิตของผู้เกี่ยวข้องไม่ให้พ้นห้วงเหวของความทุกข์

หากทำมาทุกอย่างแล้วแต่ยังไม่พ้นช่วงชีวิตที่เลวร้ายไปได้สักที ขอให้ลองทำอีกสักครั้งซึ่งไม่ได้เสียค่าใช้จ่ายอะไรมากเลย ขอเพียงเอาหัวใจที่จริงใจและบริสุทธิ์ใจไปหาพ่อแม่พร้อมดอกไม้ธูปเทียน และอาหารดีๆ ขนมที่ท่านนิยมชมชอบ เพื่อกราบเท้าขอน้ำล้างเท้ามาอาบล้างอาถรรพ์ชีวิต หลายคนคงจะอายหรือเขินกระดากใจ ผมก็รู้สึกเช่นนี้ในตอนแรก แต่เชื่อเถิดว่าเมื่อท่านรู้จุดประสงค์ของเราแล้ว พ่อแม่จะยินดีและจะตั้งใจอวยพรให้ลูกพ้นห้วงเหวของมรสุมชีวิตอย่างเต็มใจเป็นที่สุด วิธีการก็ไม่ยากอะไร ล้างเท้าท่านให้สะอาดก่อน แล้วให้ท่านนั่งเอาเท้าวางลงในกะละมังใบใหญ่ๆ เอาน้ำสะอาดราดรดเท้า ให้ท่วมหลังเท้าของท่าน โดยขอให้ท่านฉุดดึงชีวิตเราให้พ้นทุกข์และอวยพรให้เราทำมาค้าขึ้นพ้นห้วงทุกข์เสียที และกราบเท้าท่านด้วยความเต็มใจ ก่อนนำน้ำกลับมาที่บ้าน อย่าลืมว่าพ่อแม่เป็นผู้ให้ชีวิตแก่ลูกทุกคน และสายใย ความรักที่บริสุทธิ์ของพ่อแม่จะให้ชีวิตใหม่ต่อลูกได้อีกครั้ง

ทำน้ำมนต์จากพระเครื่องหรือเครื่องรางที่เราเคารพนับถือแยกอีกถังหนึ่งตามกรรมวิธี และให้อาบกลางแจ้งในตอนเช้าหรือตอนกลางวันโดยให้ราดรดลงพื้นดิน โดยการอาบให้ครบองค์ประกอบพร้อมธาตุทั้งสี่คือดิน น้ำ ลม ไฟ เท้าเหยียบดิน สัมผัสสายน้ำ สายลมและแสงแดด ในเวลาเดียวกัน โดยอาบน้ำที่ได้จากพ่อแม่ก่อน และอาบตามด้วยน้ำมนต์ เป็นทั้งการล้างอาถรรพ์และเสริมมงคลชีวิตในครั้งเดียว แล้วลองสังเกตดูชีวิตใหม่อีกครั้งว่ามีอะไรดีขึ้นบ้างหรือยัง และแทบทุกคนที่แนะนำให้ไปทำ ล้วนดีขึ้นทั้งสิ้น

 

ได้คุยกับศิษย์ของหลวงพ่อรุ่นใหญ่ๆแล้วครับ ท่านทุกคนฝากขอบคุณในน้ำใจ ในศรัทธาและในจิตที่ตั้งมั่นเพื่อมาร่วมงานในวันนั้น และในระหว่างทำพิธีตั้งแต่เช้าตรู่ไปจนถึง 9 โมง ฝนตกรอบๆวัดห่างออกไปประมาณ2กิโล เว้นไว้แต่ตรงวัดที่จัดงาน แต่ช่วงบ่ายสามโมง ฝนก็ตกที่วัดเช่นกัน

 

วัสดียามดึกครับพี่หนุ่มเมืองแกลง เพื่อนๆสมาชิกทุกท่าน และผู้ที่เคารพและศรัทธาหลวงพ่อชาญณรงค์ อภิชิโต ทุกๆท่านครับผม

 

ผมได้นำไฟล์ภาพหลวงพ่ออภิชิโตไปอัดใส่กรอบและได้ทำพิธีบอกกล่าวอัญเชิญท่านที่บ้านครับ โดยทำตามคำแนะนำจากพี่หนุ่มฯ ได้สวดธัมมจักรฯ ยอดพระกัณฑ์ฯและชินบัญชร ถวายท่านเสร็จแล้วกล่าวอัญเชิญกายทิพย์ของท่านมาสถิตย์ในองค์ตัวแทนดังภาพถ่ายของท่านครับ.จากความรู้สึกทางใจว่าทิพยญาณของท่านรับรู้และเมตตาสงเคราะห์อย่างแน่นอนครับ ผมแขวนพระสมเด็จคะแนนปี 29
ที่รูปท่านเพื่อเป็นองค์สื่อครับ.

 

“ จารึกพระคุณแม่ ”

พระคุณแม่ นั้นประมาณ ไม่สิ้นสุด
แม้สมมติ เอาแผ่นดิน สิ้นแห่งหน
เป็นหมึกก้อน ฝ่อนละลาย ในสายชล
ให้ทั่วหน แห่งสมุทร สุดนที

แล้วเอาเขา พระสุเมรุ ที่เด่นหล้า
เอาปากกา จุ่มหมึก บันทีกที่
เอาท้องฟ้า เป็นกระดาษ วาดคดี
แล้วเขียนชี้ ชมบุญ คุณมารดา

เขียนจนสิ้น ดินฟ้า มหาสมุทร
เขียนจนสุด พระสุเมรุ ที่เด่นหล้า
แต่ไม่สุด สิ้นบุญ คุณมารดา
จึงนับว่า ใหญ่ยิ่ง สิ่งทั้งปวง.

เรื่อง พระคุณแม่...

ท่านโปรดจำไว้วันเกิดของลูกคือวันตายของแม่ เพราะวันที่ลูกเกิดนั้น แม่อาจต้องเสียชีวิต การออกศึกสงครามเป็นการเสี่ยงชีวิตสำหรับคนเป็นพ่อฉันใด การคลอดลูกก็เป็นการเสี่ยงตายสำหรับคนเป็นแม่ฉันนั้น ในสมัยโบราณที่วิทยาการต่างๆ ยังไม่เจริญก้าวหน้าเหมือนสมัยนี้ อัตราการตายเพราะคลอดลูกมีสูงมาก คนโบราณเขาจึงกล่าวว่า วันเกิดของลูกคือวันตายของแม่ เมื่อคลอดลูกแล้ว "แม่" ก็ยังต้องประคบประหงมเลี้ยงดู ให้ดื่มเลือด ในอกเป็นอาหาร ยามที่ลูกเจ็บป่วยก็อมยาพ่น ฝนยาทา รักษากันไปตามมีตามเกิด แม่เฝ้ากล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกจนเติบใหญ่ กระทั่งลูกแต่งงานมีเหย้ามีเรือนไปแล้ว แม่ก็ยังเฝ้าห่วงใยรักใคร่ไม่จืดจาง..........................

.............อาตมาไม่สอนใครไปสู่สวรรค์นิพพาน แต่สอนกรรมฐานให้ระลึกชาติได้ ระลึกบุญคุณคนได้ นึกถึงพ่อแม่ นึกถึงตัวเองและสงสารตัวเอง จะได้ทำแต่สิ่งดีๆ แค่นี้พอก่อน บางคนลืมพ่อลืมแม่ อย่าลืมนะการเถียงพ่อเถียงแม่ไม่ดี ขอบิณฑบาต สอนลูกหลานอย่าเถียงพ่อแม่ อย่าคิดไม่ดีกับพ่อแม่ ไม่งั้นจะก้าวหน้าได้อย่างไร ก้าวถอยหลังเลยดำน้ำไม่โผล่

หนี้บุญคุณอันยิ่งใหญ่เหลือจะนับจะประมาณนั้น คือหนี้พระคุณของบิดามารดา คำพังเพยเปรียบเทียบสั่งสอนมาสองพันกว่าปีแล้ว ว่าจะเอาท้องฟ้าหรือแผ่นดินมาเป็นกระดาษ เอาเขาพระสุเมรุมาศมาเป็นปากกา จะเอาน้ำมหาสมุทรมาเป็นน้ำหมึก ก็ไม่สามารถจะจารึกพระคุณของบิดามารดาไว้ได้ เพราะน้ำในมหาสมุทรจะเหือดแห้งหมด ก่อนที่จะจารึกพระคุณบิดามารดาได้จบสิ้น คนอื่นที่เป็นเพื่อนที่รักหรือยอดหัวใจก็ยังมีโทษแก่ตัวเรา รักเราไม่จริงเหมือนบิดามารดา เขาพึ่งเราได้จึงมารักเรา........

................วิธีใช้หนี้พ่อแม่ไม่ยากเลยลูกทั้งหลายเอ๋ย จงสร้างความดีให้กับตัวเองและก็เป็นการใช้หนี้ตัวเองนี่เป็นเรื่องสำคัญ ตัวเราพ่อให้หัวใจแม่ให้น้ำเลือดน้ำเหลืองแล้วอยู่ในตัวเรา จะไปแสวงหาพ่อที่ไหน จะไปแสวงหาแม่ที่ไหนอีกเล่า บางคนรังเกียจ "แม่" ว่าแก่เฒ่าไม่สวยไม่งาม พอตัวเองแก่ก็เลยถูกหลานรังเกียจ จึงเป็นกงกรรมกงเกวียนยืดเยื้อกันต่อไปอีก ใครที่คุณแม่ล่วงลับไปแล้วก็ให้หมั่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน และถ้าจะทำบุญด้วยการมาเจริญกรรมฐานแล้วอุทิศส่วนกุศลไป การทำเช่นนี้ ถือว่าได้บุญมากที่สุดทั้งฝ่ายผู้ให้และผู้รับ

ถ้าไม่มี "แม่" เราทุกคนก็ไม่ได้เกิด อันนี้เป็นความจริงที่ไม่ต้องพิสูจน์ ผู้ใดก็ตามที่คุณแม่ยังมีชีวิตก็ให้กลับไปหาแม่ ไปกราบเท้าขอศีลขอพรจากท่าน จะได้มั่งมีศรีสุข ส่วนคนที่เคยทำไม่ดีไว้กับท่านก็นำเทียนแพไปกราบขออโหสิกรรมล้างเท้าให้ท่านด้วย เป็นการขอขมาลาโทษ

คัดลอกจากหนังสือ “ พระคุณแม่ ” ของ พระเทพสิงบุราจารย์ ( หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี พิมพ์เผยแพร่โดย ศูนย์ปฏิบัติธรรมสวนเวฬุวัน บ้านเนินทอง ต.บ้านค้อ อ.เมือง จ.ขอนแก่น

หลวงพ่อจรัญ ฯ ท่านเป็นพระสงฆ์รูปแรกที่ผมได้ฟังพระธรรมเทศนาแล้วเกิดความประทับและเป็นจุดเริ่มแห่งศรัทธาในพระพุทธศานา จึงคัดลอกบางตอนมาเพื่อระลึกพระคุณแม่ บางท่านอาจจะเคยอ่านแล้ว ก็ถือว่าเป็นการทบทวนความจำกันนะครับ ขอให้คุณพ่อคุณแม่ทุกท่าน มีสุขภาพแข็งแรง ร่ำรวย ๆ ครับ

 

ผมมีประสบการณ์เล็กๆครับ คือว่าขณะที่ผมกำลังฉีกทุเรียนโดยใช้มือทั้งสองข้างดึงพูทุเรียนให้ออกจากกัน พูทุเรึยนเหนียวมากต้องออกแรงมากมือก็หลุดทำใหัด้านหลังนิ้วมือซ้ายครูดกับหนามทุเรียนอย่างจัง ได้เลือดแน่เรา แต่ปรากฎว่าไม่มีแผลเลยทั้งที่ผ่านมาเมื่อเกิดเหตุลักษณะนี้ได้เลือดทุกครั้ง....ห้อยนางพญา29 ของท่านอภิชิโตองค์เดียวครับ..กราบหลวงพ่อครับ ....และขอบคุณคุณหนุ่มที่มอบของดีให้

 

"โชคดีแล้วที่เกิดมาเป็นลูกของแม่"
ขอแสดงความยินดีกับทุก ๆ ท่าน 12 สิงหา วันแม่ ครับ

 

หมายเลขพัสดุ ระบบ ems ที่ได้จัดส่งไปแล้วเมื่อเช้านี้

EL 2916 58648 TH….. Tone2
EL 2916 58651 TH….. ปัญญามรรค

 

สวัสดีครับ พี่ หนุ่ม วันนี้ผมได้รับพระนางพญาปี 29 ทั้ง 2 องค์เรียบร้อยแล้วครับ สภาพสมบูรณ์สวยงามมากครับ ขอบพระคุณ พี่ หนุ่ม ที่ กรุณาผมมาตลอดมากๆ ครับ

 

ขอร่วมกิจกรรมด้วยคนนะคะ
อยากจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับแม่ แต่ก้อไม่รู้จะเริ่มอย่างไรดีเพราะสิ่งที่แม่ให้กับลูกคนนี้นั้นช่างมากมายจนไม่อาจบรรยายเป็นตัวอักษรได้หมด จึงขอแต่งเป็นบทกลอนให้ท่าน ถึงแม้สัมผัสจะผิดเพื้ยนไปอย่างไร แต่ก็เป็นสิ่งที่ออกจากใจของลูกที่รักแม่คนหนึ่งค่ะ

ตั้งแต่เล็กจนโต..โอ้แม่จ๋า
เลี้ยงลูกมาคอยดูเจ้า เฝ้าถนอม
มิยอมให้ริ้นมาไต่ ไรมาตอม
แม่เก็บออมทุกบาทให้เจ้าได้เรียน

ถึงลำบากอย่างไรใจแม่สู้
เพื่อหวังดูอนาคตเจ้าสดใส
เหงื่อแม่หยาด รินหยด รดหัวใจ
ลูกเติบใหญ่ได้วันนี้ มิลืมคุณ

พระคุณแม่แท้จริง ยิ่งใหญ่นัก
ลูกประจักษ์แก่ใจไม่กังขา
ค่าน้ำนมแม่นี้ที่เลี้ยงมา
ขอสัญญาลูกคนนี้ .. จักแทนคุณ

.. รักแม่ที่สุดค่ะ ..

 

โอนเงินแล้วครับ 11,400 บาท เวลาประมาณ 12.45 น.
-หมายเลข 661 พระผงรูปเหมือน พิมพ์สมเด็จโต วัดพลา ระยอง
-หมายเลข 685. พระพิมพ์นางพญาปี29
-หมายเลข 687. พระพิมพ์นางพญาปี29

ที่อยู่

ณัฐจักร์ หริพจน์ทวีกุล
70/146 หมู่บ้าน ชลลดา
ซอย 01กาญจนจาภิเษก7
ถนนรามอินทรา แขวงคันนายาว
เขตคันนายาว กทม 10230

 

พี่หนุ่มครับ ได้รับพระนางพญาเรียบร้อยแล้วครับ

 

ผมเคยใช้น้ำล้างเท้าแม่มาทำน้ำมนต์อาบแล้ว ชวนพี่น้องทุกคนทำด้วยทุกคนให้ความร่วมมืออย่างดี เพราะพวกเรารักแม่กันทุกคน แต่เหลือแต่ตอนอาบที่ดันเอาไปอาบในห้องน้ำกัน ปีนี้ต้องเอาใหม่ให้ถูกต้อง 55

 

พระคุณของแม่ครับ
เรื่องราวของแม่ในความทรงจำของผมตั้งแต่ในวัยเด็ก แม่คือผู้หญิงที่เก่งและแกร่งที่สุด ครอบครัวของเราไม่สมบูรณ์นัก ผมไม่โทษพ่อที่เลือกจะแยกทางกับแม่ไปมีครอบครัวใหม่ แต่ภาพที่ผมได้เห็นมาตลอดคือผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงาน ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูลูก ๆ 5 คน ให้เติบโตมาด้วยความยากลำบาก หลายต่อหลายครั้งแม่ยอมหิวเพื่อให้ลูกๆ ได้กินอิ่ม แม่ยอมหนาวเพื่อให้ลูกๆ ได้นอนอุ่น ภายใต้ชายคากระท่อมน้อยหลังคามุงจากของเพื่อนบ้านที่เมตตาให้อาศัยอยู่ เวลาเป็นสิบๆ ปี ที่แม่ตรากตรำทำงานหนักเพื่อส่งลูกๆ ได้เรียนหนังสือ ผมซึ่งเป็นลูกชายคนเดียว และเป็นพี่ชายของน้องสาวสี่คน ผมตัองทำหน้าที่แทนพ่อดูแลน้องๆ มาทุลักทุเลพอควร แต่มันก้อไม่ได้เศษเสี้ยวความลำบากที่แม่ประสบอยู่ ผมอยากเรียนให้สูงๆ แต่เมื่อมองเห็นความลำบากของครอบครัวแล้ว สุดทางที่ผมทำได้คือ ปวส. ผมคิดเพียงอย่างเดียวคือต้องรีบออกมาทำงานเพื่อที่จะช่วยเหลือครอบครัว แบ่งเบาภาระของแม่ อยากให้แม่ได้พักผ่อนให้สบายไม่ต้องลำบากตรากตรำอีกต่อไป
จนถึงวันนี้หน้าที่การงานของผมมั่นคงพอที่จะดูแลแม่และน้องๆ ได้ตามสมควร แม่ไม่ต้องลำบากกับการทำงานหนักอีกต่อไป แต่สิ่งที่แม่เผชิญอยู่คืออาการเจ็บป่วยกระเสาะ กระแสะ เรื่อยมาและมาทรุดหนักขึ้นในปีนี้ ความดันสูงและมีอาการเลือดออกในสมองต้องเข้าโรงพยาบาลและใช้เครื่องช่วยหายใจ ภาพของแม่ในตอนนั้นทำให้ผมรู้สึกใจหายอย่างรุนแรง แม้กระทั่งคุณหมอเองก็บอกให้ญาติทำใจ ผมขับรถไปด้วยจิตใจที่ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แล้วน้ำตามันไหลออกมาเมื่อนึกว่าแม่จะต้องจากผมไป ผมนึกอะไรไม่ออกเลยว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป ผมตั้งใจไปทำบุญปล่อยปลาและทำสังฆทาน กวาดลานวัด แล้วอธิษฐานจิตให้แม่ของผมหายจากการเจ็บป่วยนี้และมีชีวิตอยู่ต่อไป เดชะบุญแม่ของผมอาการดีขึ้นราวกับปาฏิหาริย์ จนหมออนุญาตให้กลับไปพักรักษาตัวที่บ้านได้แต่ท่านก็อยู่ในอาการอัมพาตครึ่งซีกไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้และต้องรับอาหารทางสายยาง ผมเองไม่อาจคาดเดาได้เลยว่าท่านจะอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกๆ ไปอีกนานแค่ไหน ได้แต่ภาวนาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลกให้คุ้มครองดูแลแม่ของผมให้แข็งแรงและหายเจ็บป่วย ที่ผ่านมาผมเป็นคนแสดงความรักไม่เป็น ผมไม่เคยกอดหรือพูดคำว่ารักแม่ ผมทำได้ดีที่สุดคือการนวดเฟ้นให้ท่าน ทุกครั้งที่ได้กลับมาบ้านและใช้เวลาอยู่กับท่าน ผมจะดูแลแม่ให้ดีที่สุดเหมือนที่แม่เคยดูแลผมมา และผมได้แต่หวังใจว่าแม่จะรู้และสัมผัสได้ว่าผมรักแม่มากแค่ไหนแม้ว่าผมจะไม่ได้พูดมันออกมาก็ตาม สิ่งใดที่ลูกคนนี้เคยล่วงเกินท่านไว้ทั้งที่ตั้งใจและมิได้ตั้งใจขอให้แม่อภัยให้ลูกด้วย.. อยากบอกว่ารักแม่นะครับ
ขณะที่พิมพ์น้ำตามันเอ่อจะล้นออกจากตา...ขอบคุณครับ...ขอบคุณกำลังใจของคนข้างกายที่ให้กำลังใจเสมอมา

 

ถ้าพูดเรื่องความลำบากของแม่แล้ว เท่าที่ผมได้ฟังจากปากแม่ แม่ผมเองก็ถือว่าลำบากมาไม่น้อยเช่นกัน เพราะเป็นลูกชาวนา ชาวสวน เกิดมายากจน
แต่เมื่อผมได้ฟังเรื่องราวของแม่ยาย (แม่ของแฟน) แม่ผมที่ว่าลำบากมากแล้ว ยังไม่ได้ครึ่งของแม่ยายผมเลยครับ
แม่ยายผมมีสามีทำงานชลประทาน แกเป็นแม่บ้านธรรมดา ขณะมีลูก 4 คน ส่้วนคนที่ 5 กำลังอยู่ในท้อง สามีก็มาถูกคนฆ่าตาย
ท่านคิดดูว่า ชีวิตแกจะเป็นยังไงต่อไป แล้วสมัยก่อนนั้น ไม่มีเงินประกันชีวิต ไม่มีอะไรเหมือนสมัยนี้ด้วย (ตอนนั้นแฟนผมยังเล็กๆอยู่เลย)

หลังจากนั้นเป็นต้นมา แกเลี้ยงลูกตามลำพัง ไม่ได้มีญาติพี่น้องมาช่วยอะไรเลย รับจ้างทำทุกอย่าง ตั้งแต่ดายหญ้าตามสวน ตามบ้านคน
ตื่นแต่เช้ามาทำขนม หาบเร่ชายตามหมู่บ้านพอได้เงินมาซื้อข้าวให้ลูกกิน แฟนผมก็ยังไม่ประสีประสา ยังเล่นสนุกสนานไปกับแม่ตอนหาบขนมขาย
เพื่อนร่วมงานพ่อ (ชลประทาน) เค้าสงสาร ก็พยายามจ้างให้ดายหญ้าบ้าง ให้ล้างถ้วยล้างชามบ้าง มีงานอะไรก็หามาให้ทำ
แกก็ทำแบบไม่เคยเกี่ยง ด้วยที่ลูกตาดำๆยังเกาะแข้งเกาะขาอยู่ตั้ง 4 - 5 คน รอกินข้าว กินขนมจากแม่ จึงต้องดิ้นรนไป

มีผู้ชายมาชอบแกตั้งหลายคน เพราะแกก็ยังหน้าตาดีตอนนั้น แต่แกไม่เคยคิดที่จะหาสามีใหม่มาให้ลูก แกจึงเริ่มหันมาเคี้ยวหมากเพื่อให้ฟันดำ
แกเลี้ยงลูกแกมาจนเติบใหญ่ ลูกของแกทุกวันนี้ จบปริญญาตรีทุกคน มีงานทำทุกคน (รับราชการ 3 คน ทำธุรกิจส่วนตัว 2 คน)
แกสวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิทุกวัน ตื่นตี 3 ตี 4 ไหว้พระสวดมนต์ ใส่บาตรหน้าบ้านทุกวัน ตกเย็นมาก็ไหว้พระสวดมนต์นั่งสมาธิ
เพราะแกนึกย้อนเห็นอดีตแล้ว แกว่า มันทุกข์เหลือเกิน แกไม่อยากทุกข์อีก ไม่อยากมาเกิดเป็นคนอีกด้วยซ้ำ เพราะเกิดเมื่อไหร่ก็ทุกข์เมื่อนั้น

ลูกๆแกทุกคนก็รักแม่มากๆ ทุกปี วันแม่ ลูกๆต้องมารวมกันเพื่อไหว้แม่ สวมกอดแม่ ผมเห็นแล้วก็ปลื้มใจแทน
ผมเองตอนนี้ก็เหลือแต่แม่ พ่อเสียไปได้ 2 ปีแล้ว ดีที่แฟนผมแกเข้ากันได้ดีมากกับแม่ผม (แม่ผมปลื้มในตัวแฟนผมมากๆ)
มีอะไรดีๆ แม่ผมจะทำเตรียมไว้ให้ตลอด รู้ว่าลูกสะใภ้ชอบอะไร แม่ผมจะทำไว้แล้วโทรเรียกมาตามไปกินตลอด (อยู่คนละจังหวัด)
โดยเฉพาะ ขนมเทียน แม่ผมทำอร่อยมาก ทุกคนที่เคยกินจะยอมรับว่าแกทำอร่อย และแฟนผมก็ชอบขนมเทียนเป็นชีวิตจิตใจเลย
ทั้งๆที่ทำยากมาก ทำแต่ละที เหนื่อยไม่ใช่เล่น ผมเคยนวดแป้งให้แม่ทีนึง นวดผสมกับฟักทอง เพื่อให้แป้งมีสีเหลือง เหนื่อยจนเข็ดเลย

แต่ด้วยความที่แม่อยากให้ลูก (ทั้งลูกตัวเอง ทั้งลูกสะใภ้) ได้กินของอร่อย แกก็ทำให้กินตลอด ทั้งๆที่ทำยากพอสมควร
แม่ผมตอนนี้อายุ 78 ปี ส่วนแม่ยายผมรู้สึกจะ 80 แล้วมั้ง ทั้งสองคนก็ยังแข็งแรงอยู่ ทำงานก๊อกๆ แก๊กๆ ตลอด

วันแม่ปีนี้ สงสัยลูกๆทั้งสองแม่ (แม่ผมกับแม่แฟน) น่าจะได้ไหว้แม่้รวมกันทั้งสองครอบครัวละมั้ง...(ยังไม่เคยไหว้พร้อมกันซักที)