พึงระลึกถึงศีล5

ผมมีคำถามสงสัยตามประสาคนที่รู้น้อยนะคับ ขอท่านทั้งหลายโปรดชี้แนะผมด้วยคับ
1 ผมจะตื่นมาแต่เช้ามาอาบน้ำ แล้วสมาทานศีล 5 หน้าพระพุทธรูป ทุกวันก่อนใส่บาตรในตอนเช้า ดังนี้ ไม่ทราบว่าสมาทานแบบนี้ถูกต้องใหม
ปกติเขาจะใส่ วิสุง วิสุง ไปด้วยเพื่อว่าถ้าเราทำผิดข้อใดมันจะได้ไม่ผิดทั้งหมด แต่ในนี้ไม่่มีวิสุง ไม่ทราบว่า ต้องใส่วิสุงเปล่า หรือไม่ใส่ก็ได้ หรือสมาทานแบบนี้ได้แล้ว แต่ผมก็งงว่า มันขาดวิสุง วิสุง ไปด้วย เลยมาถามคับ

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมมาสัมพุทธัสสะ

พูทธัง สะระณัง คัจฉามิ แปลว่า ข้าพเจ้ามีพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ - พระธรรม
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ - พระสงฆ์

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ ธัมธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

๑. ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
๒. อะทินนาทานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
๓. กาเมสุ มิจฉาจารา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
๔. มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ
๕. สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฎฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ

อิมานิ ปัญจะ สิกขาปทานิ สมาทิยามิ ว่า 3 ครั้ง

2 ผมชอบลืมตัว คือปกติผมจะระลึกถึงเสมอว่าตัวเองถือศีล 5 อยู่ แต่พอไปงานสงคม เจอคนหมู่มาก ต้องคุยกับคนโน้นคนนี้ ก็เลยลืมนึกถึงศีล 5 ในบางเวลา
ไม่ทราบว่า ถ้าเราไ่มได้นึกถึงมันก็เท่ากับว่าเราไม่ได้ถือศีล 5 ใช่ใหมคับ และถ้าลืมนึกถึงศีล5 ในบางเวลา แสดงว่าเราไม่ได้ถือศีล ศีลจะไม่คุ้มครองใช่ใหมคับ
ที่จิงผมกำลังหาวิธีที่จะแก้ไขเรื่องนี้นะคับอยากนึกถึงตลอดเวลาไปเลย ไม่อยากลืม กลัวว่าถ้าลืมนึกถึงก็จะเหมือนไม่ได้ถือศีล5 และศีล และเทวดาจะไม่คุ้มครอง ไม่ทราบว่าผมเข้าใจผิดไปเปล่านะคับ

3 การเจริญเมตตา นั้นเราต้องมีศีล5 บริสุทธิ์ก่อนใช่ใหมครับ

4 ศีล สมาธิ ปัญญา ก็คือ ถ้าเราถือศีลได้อย่างบริสุทธิ์ ก็จะฝึกสมาธิ และไปถึงขั้นฌานได้ใช่ใหมคับ เพราะ ศีล ทำให้มีสมาธิในการฝึกสมาธิใช่ใหมคับขอบคุณคับ

 

#1-วิสุง
“คำว่า “วิสุง” แปลว่า “ส่วน” คือการกล่าวขอรับศีลแยกเป็นส่วนๆ เช่น
ปาณา...ก็ปาณา, อทินนา...ก็อทินนา ถ้าไม่วิสุง ก็รับรวดทั้ง ๕ ข้อ
ข้อดีคือถ้าแยกเป็นส่วน ถ้าขาดก็จะขาดเป็นตัว
แต่ถ้าไม่แยกส่วน หากตัวอื่นขาดก็จะขาดหมดด้วย

แต่ จริงๆ ถ้าเราละเมิดตัวไหน ก็ขาดเฉพาะข้อนั้น
จะว่าวิสุงหรือไม่วิสุงก็ตาม ตัวที่ยังไม่ละเมิดก็ยังไม่ขาด

#2 ผมชอบลืมตัว
อันนี้เป็นข้อสังเกตุที่ดีครับ .. จริงๆ ผมว่าการรักษาศีล 5 คงไม่จำเป็น
ต้องนึกตลอดเวลา เหมือนการบริกรรม ก็ได้
เพียงแต่อาศัยการระลึกได้ ว่าระหว่างนี้เรารับศีลแล้ว หรือ
เราได้ตั้งใจ งดเว้นโทษทั้ง 5 นี้แล้ว เป็นต้น

ซึ่งหากเราทำโน้นนี่ เราเพียงระลึกว่าการกระทำนั้นๆ ไม่ขัดกับ
สิ่งที่เรางดเว้น .. และหรือหากเกิดอยากจะทำตามนิสัยเดิมๆ ของเรา
และหากเราได้ทำการอดใจงดเว้นสิ่งที่จะทำที่ขัดกับศีลนั้นแล้วได้
ผมว่าก็โอเค นะ

ตัวอย่างเช่น การพูด .. หากเราจะพูดเล่นไปทางโกหก หลอกชาวบ้าน
หากเราระลึกก่อนได้แล้วและทำการระงับอดใจงดเว้นไว้ได้ .. เราก็รักษาศีลแล้ว

#ท่านถึงกล่าวว่า การรักษาศีลต้องอาศัยการพิจารณาด้วย นั้นคือต้องมีปัญญาด้วยนั้นเอง

 

แล้วข้อ 3 4 อ่า

 

ตามคำเรียกร้องครับ ^^

#3-การเจริญเมตตา นั้นเราต้องมีศีล5 บริสุทธิ์ก่อนใช่ใหมครับ
การปฏิบัติคงไม่ได้สัมพันธ์ขนาดนั้น .. ถ้าจะเจริญเมตตาก็ทำได้เลยครับ
เพราะเป็นความดีทำที่ใจ ซึ่งเป็นของที่ทำได้ไว ไม่ต้องรอกันครับ
ส่วนการรักษาศีล 5 ก็เป็นการควบคุม กาย วาจา เป็นหลัก .. และให้ส่งผลต่อไปที่ใจ

ส่วนว่าจะสัมพันธ์กันได้นั้น ก็เช่น ใจที่มีเมตตา ก็จะรักษาศีลได้ง่ายขึ้น
เพราะเราไม่อยากเบียดเบียนใคร ซึ่งก็จะรักษาข้อ 1,2,3,4 ได้ง่ายขึ้น เป็นต้น
ดังนั้นการเจริญเมตตา ก็จะสนับสนุนการรักษาศีลให้ละเอียดยิ่งขึ้นไปอีก

ส่วนถ้าเกรงว่า เจริญเมตตา เมื่อศีล 5 ไม่บริสุทธิ์ จะได้บุญน้อย ..
ผมว่าอย่าไปคิดเช่นนั้น เพราะถ้าหากจริง ก็จะพลาดแค่ครั้งแรกเท่านั้น
เพราะ เมื่อเจริญเมตตา จิตเมตตาก็จะทำให้ศีล 5 เกิดขึ้นได้ง่ายขึ้นไปอีก
ดังนั้นรอบถัดไป เราก็จะได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยได้ .. ซึ่งดีกว่ามานั่งรอ
กว่าศีล 5 จะครบเมื่อไร .. ซึ่งอันที่จริงการเจริญเมตตาจัดเป็นส่วนของภาวนาด้วย
ซึ่งเป็นเรื่องของใจ ส่วนศีล 5 เป็นเรื่อง กาย วาจา เป็นหลัก
ซึ่งหมายความว่า เราสามารถทำควบคู่กันไปได้ครับ

#4-ศีล สมาธิ ปัญญา ก็คือ ถ้าเราถือศีลได้อย่างบริสุทธิ์ ก็จะฝึกสมาธิ
และไปถึงขั้นฌานได้ใช่ใหมคับ เพราะ ศีล ทำให้มีสมาธิในการฝึกสมาธิใช่ใหมคับขอบคุณคับ
หากไล่ตามลำดับ ศีลที่บริสุทธิ์ย่อมเป็นพื้นฐานที่สำคัญเสมอ
เมื่อศีลบริสุทธิ์ซึ่งเราควบคุมอย่างหยาบได้แล้วก็จะส่งผลขึ้นไปในส่วนของละเอียด
คือเรื่องสมาธิ ทำให้ทำสมาธิได้ง่ายขึ้น เพราะการควบคุมใจเป็นของละเอียดกว่า ..
และในทางตรงกันข้าม หากสิ่งที่หยาบยังระงับไม่ได้
เรื่องสมาธิก็จะเป็นของยากขึ้นไปอีก

แต่ .. เนื่องจากพุทธบริษัทแต่ละท่านบำเพ็ญบารมีมาแต่อดีตชาติหนหลังมามากน้อยไม่เท่ากัน
บางท่านบำเพ็ญศีล สมาธิ มามากแล้ว ดังนั้นสำหรับท่านเหล่านี้
จะให้มาเริ่มที่ศีลใหม่เลยก็ไม่จำเป็น ก็ให้ต่อที่สมาธิ และปัญญาได้เลย

และดังนั้นท่านจึงกล่าวว่า ศีล-สมาธิ-ปัญญา จะเริ่มจากไหนก่อนก็ได้
เพราะแต่ละตัวย่อมสนับสนุนกันและกัน ส่วนปัญญาต้องมีเสมอจำเป็น
ในทุกระดับของศีลและสมาธิ ตั้งแต่ขั้นต้นถึงละเอียดด้วย

 

อีกข้อนะคับ คือเรื่องสุราเมรัย บางทีไปเจอเพื่อนตามงานศพ งานแต่ง เพื่อส่งเหล้าให้จิบ คับก็เลยจิบเพราะปฎิเศษไม่ได้เลยอ่ะคับ จิบแต่ใจไม่ได้ร่วมด้วยเลยคับไม่ทราบว่า แบบนี้ศีลพร่อง หรือ ศีลขาด

 

เรื่องสุรา ส่วนมากจะยกเว้นกรณีจำเป็นจริงๆ ที่เกี่ยวกับหน้าที่การงาน
เช่น จำเป็นต้องดืมกับหัวหน้า เจ้านาย เป็นต้น

หลวงพ่อพุธ ท่านว่าประมาณว่า ของดเว้นเป็นบางวันเพราะจำเป็นจริงๆ
ก็ให้ขอขมาพระรัตนตรัย

อันที่จริงส่วนตัว ผมก็ยังกินแล้วขมอยู่ดี ไม่ได้ติดรสชาติอะไร
หากไปกินกับเพื่อน ก็ช่วยชงช่วยรินให้ แต่ดืมโค้กเอา
เน้นเรื่องคุย เรื่องอื่นๆไป ถ้าเป็นแบบทำอาหารกินกันเอง
ก็ช่วยปิ้งย่างแทน หรือเป็นดีเจคอยเปิดเพลงเป็นต้น

ก็หาทางหลบหลีกเอาครับ เพราะท่านว่าจะรักษาศีลได้ก็อาศัยปัญญาด้วยถูกมั้ยครับ

 

ท่าน vision mind แนะนำได้ดีค่ะ ส่วนจขกทก็เข้าใจถาม ปกติซีจะไม่กินเหล้า และไม่ค่อยชอบด้วย เนื่องจากแพ้แอลกอฮอล์กินแล้วตัวแดงเลย อีกอย่างก็ขมมาก ยกเว้นเบื่อๆ เซ็งๆ เครียดๆ จริงๆก็จะกินเหล้าปั่น พูดคุยปรับทุกข์กินข้าวด้วยกัน ตามประสาสาวๆ กับพี่ๆที่ทำงาน เมื่อเร็วๆนี้ มาชวนไปกินเหล้ากัน ก็ช่างใจอยู่นาน แล้วก็ตัดสินใจตัดใจ จะเลิกต่อให้นิดๆหน่อยๆก็ไม่เอา เรียกว่า ก็หาทางหลบได้ก็หลบ เลี่ยงได้ก็เลี่ยง แบบที่ท่าน visionmind บอกอ้ะแหล่ะ

 

มาพูดถึงกรณีนี้เลย กรณีไปงานแต่ง เพื่อนส่งแก้วเหล้ามา.. จะทำงัยดี
ใจหนึ่งก็เกรงใจเพื่อนเจ้าของงานด้วย จะทำยังงัยดี?

กรณีแบบนี้ ผมแนะนำว่าควรถือโค้กติดมือไว้ตลอดเวลา
ถ้ามีเพื่อนส่งแก้วเหล้ามา เรายื่นแก้วโค้กออกชน แล้วดืมครับ

แต่อันที่จริง ถ้าเป็นงานสำคัญที่มีไม่บ่อย ก็อาจจะอนุโลม
ขอขมาพระรัตนตรัยเอาก็ได้ครับ

 

แค่นี้ก็ไม่ติดเหล้าและ หันมาติดโค้กแทน เครๆ 55

 

ขอบคุณสำหรับคำถามนะ
ผมชอบข้อ 2 นะ เพราะผมได้ทบทวนตัวเองและได้อะไรเยอะเลยคับ ^^

 

ถือศีล 5 นิมีความสุขมากๆนะคับ มันทำให้ผมมั่นคงในพระรัตนไตร และเวลาตกทุกข์ได้ยาก ก็นึกถึงศีลที่ตัวเองถือ และนึกถึงพระรัตนไตร ว่าช่วยเราได้
บางครั้งไปในที่ที่เปลี่ยว คนเดียวก็ ไม่ค่อยกลัวคับ เพราะมีศีล 5 เป็นเพื่อนติดตัวไปคับสบายใจสุดๆคับ

บางครั้งที่นึกถึงศีล 5 ที่ผมได้ถือ แล้วมีความสุข โล่งใจและสบายใจ ก็จะมีความรู้ศึกเหมือน มีออร่า หรือไออุ่น อยู่รอบๆๆตัวอ่ะคับ เหมือนกับว่ามันจะแผ่ออกจากตัวผมอ่ะคับทำให้ผมมีความสุข อิ่มเอิบ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน สุขเหมือนเพิ่งออกจากสมาธิเลยคับ ไม่ทราบว่าความรู้ศึกแบบนี้ มีใครเป็นเหมือนผมบ้างคับ สุขจิงๆนะ สุขเหมือนว่าเราได้แผ่รัศมีไปรอบตัว แผ่ไปเป็นไออุ่นๆเย็นๆสบายรอบๆๆตัว จิงนะคับ ไม่ทราบว่าอาการเหล่านี้เรียกว่าอะไรคับขอบคุณคับ

 

ซีเป็นเวลาสวดมนตร์ไหว้พระ นั่งสมาธิเสร็จ แล้วจะยิ้มมีความสุข อารมณ์ดี มันรู้สึกโล่งๆเบา ชอบความรู้สึกนี้

 

เป็นเหมือนกัน เมื่อก่อนจะเป็นก็ตอนระลึกถึง
แต่ช่วงสองวันนี้ แปลกๆ .. อยู่ๆก็มีอารมณ์สงบแทรกขึ้นมา
ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นเรื่องศีล หรือ เรื่องบุญหล่อพระ สร้างเจดีย์ เพราะว่าก็ทำเรื่อยๆ ^^

สำหรับคำถามข้อสองนั้น ผมกำลังพิจารณาไปถึงเรื่องสัมปชัญญะ
ซึ่งเป็นการทำความรู้สึกรู้ที่ตัวตลอดเวลา กำลังคิดจะทำให้ต่อเนื่อง
คล้ายคล้ายบริกรรม แต่เบาและไม่เหนื่อยเท่าการบริกรรม
และอาจจะใช้ได้ควบคู่ในระหว่างทำกิจกรรมชีวิตประจำวันอื่นๆไปด้วย

และกำลังมองว่าน่าจะช่วยเรื่องเมื่อถึงเวลาบริกรรม น่าจะทำให้
การบริกรรมมีสมาธิจดจ่อได้ดียิ่งขึ้นด้วย

 

ดีใจจังมีคนรู้ศึกแบบนี้เหมือนเราเลยอ่ะ พอเรารู้ศึกเย็นๆๆสบายนะ ก็อยากให้มีคนเข้ามาใกล้ๆมาสำผัส ไม่ทราบว่าอาการของผมถ้ามีคนมาอยู่ใกล้ๆเขาจะรับรู้และสำผัสได้ใหม

 

อืม พอดีว่าผมไม่ค่อยมีความคิดแบบนั้น
แต่ที่เคยสัมผัสมาจากที่ทำงาน จะมีคนบางคนที่
มีบุคลิคดูอบอุ่น และอุ่นใจเมื่ออยู่ใกล้
เหมือนเค้าให้ความสำคัญกับเรื่องตรงนั้น
แต่ไม่น่าจะเกี่ยวกับศีลโดยตรง เพราะว่ามีคนหนึ่งเป็นคริสต์
และโดยมากคนเหล่านี้จะได้ผลลัพธ์ทางโลกคือ
มีคนรัก มีคนอยากร่วมงานด้วย เน้นมนุษยสัมพันธ์มาก่อนงาน

ขอเพิ่มเติมนิดหนึ่งว่า คุณสมบัตินี้สำคัญในเมืองไทยมาก
เพราะอยู่ในอันดับสองของการโหวตคุณสมบัติ Leadership
รองจากความมีวิสัยทัศน์
ส่วนในต่างประเทศอันดับสองจะเป็นความสามารถ
ในการจัดการงานหรือโน้มน้าวให้คนทำงานได้นี่แหละ

 

ไม่นะ เราจะรู้สึกเย็นๆสบายๆดี แต่ไม่อยากให้ใครมาสัมผัส จักจี้อ้ะ จะเป็นทำนองชวนให้คนอื่นสวดมนตร์ ทำบุญ มากขึ้น จะได้สัมผัสถึงความรู้สึกดีๆเหมือนเราดีกว่าอ้ะ

 

สำผัสของผมคือ ไม่ใช่มากอด มาถูกเนื้อต้องตัว แต่อยากให้คนอื่นเข้ามายืนใกล้ๆเผื่อสำผัสความรู้ศึกนี้ดู

 

555 เค้าขอโทษ คิดเยอะไปหน่อย