พระเนื้อขาว กระทู้เปิดตำนานหลวงปู่ทิม ฯ

เรียนอาจารย์แก้วสว่างที่เคารพ
อาจารย์รู้จักผู้ที่ได้รับพระผงพรายกุมารทั้งพิมพ์เล็กและพิมพ์ใหญ่หลายคน อยากให้อาจารย์นำมาเทียบเคียงกันเป็นคู่ๆเช่นองค์๑คู่องค์๒ องค์๒คู่องค์๓ เริ่มตั้งแต่ทำบล็อกทองเหลืองและพิมพ์พระเป็นองค์แรกจนถึงการกดพระครั้งท้ายสุด(องค์กล้ามโตที่ถือเป็นบล็อกแรก) พิมพ์เล็กก็เหมือนกัน แล้วจะเห็นการพัฒนาของพิมพ์องค์พระจะค่อยๆอวบอ้วนขื้น ลายซุ่มจะค่อยๆชัดและก็ใหญ่ขื้นเรื่อยๆ ตามความเห็นของผมพิมพ์เล็กบล็อกหลังเป็นบล็อกเดียวกันทั้งหมด ส่วนบล็อกหน้านั้นคงแต่งมาเรื่อยอย่างที่เข้าใจกัน จึงมีพระที่อ้วนและผอมสังเกตที่ใบหน้าของพระและองค์พระ และถ้าพิจารณาดีๆจะเห็นว่าจุดบางจุดที่ช่างไม่ได้แต่งหลงอยู่ จึงทำให้พระทุกองค์มีตำหนินี้เหมือนกันทุกองค์ ขุนแผนใหญ่ก็เหมือน
กัน ผมดูเนื้อพระไม่ขาดเพราะมีการพิมพ์หลายครั้งแล้วแต่ใครจะผสมไม่มีสูตรตายตัวอย่างที่ท่านอาจารย์แก้วสว่างและนายช่างมงคลกล่าวไว้แต่ส่วนใหญ่เนื้อจะคล้ายๆกัน
ผมเสนอความเห็นตามหลักความจริงของการแต่งบล็อกไม่ได้เป็นเซียนหรือผู้รู้แต่อย่างใด
ด้วนความเคารพ
กุมุท
ปล.รวมทั้งพระเนื้อขาวพิมพ์๕เหลี่ยมทั้งพิมพ์เล็กและพิมพ์ใหญ่ด้วยนะครับถือว่าเป็นวิทยาทานอย่างยิ่ง

 

กราบนมัสการหลวงปู่ทิม กราบสวัสดี อ.แก้วสว่าง ลุงสาย สวัสดี น้าต๋อย เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลูกหลานหลวงปู่ทุกท่านครับ

 

ผมจิรัฏฐ์ ได้รับพระบูชาประจำตระกูลหมายเลข ๔๙ แล้วครับวันนี้ ขอบพระคุณพี่รักมากครับ ตอนแรกตั้งใจไปรับที่บ้านแม่พี่รักที่เมืองชล แต่พี่ส่งพระมาให้ทางไปรษณีย์เดี๋ยวผมโอนค่าจัดส่งไปให้นะครับ

 

ขอเสนอความคิดเห็นเพิ่มเติมสักนิดนึงนะครับ
ผมมองว่า....ถ้าพูดถึงเรื่องบล๊อค คิดว่าเป็นเรื่องที่จบยาก
เท่าที่สังเกตดูเอง อยู่ที่เรายกบล๊อคไหน เป็นตัวเอก แล้วหา
เหตุผลสนับสนุนว่า บล๊อคนั้นมีวิวัฒนาการเป็นเช่นไร

และเหนือสิ่งอื่นใด หากทุกท่านจะลองวิเคราะห์ ผมเชื่อว่า
เมื่อเราตั้งอยู่ในสมมติฐานทางวิทยาศาสตร์ ยังไงต้องมองจุด
สังเกตออก มองตามหลักความเป็นจริง ไม่ใช่มองตามหนังสือ

 

กราบนมัสการหลวงปู่ทิม และสวัสดีทุกๆท่านครับ

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

สวัสดีครับคุณกุมุท เรื่องพระขุนแผนเป็นพระรุ่นเดียวที่ตอบปัญหาความจริงได้ยาก ส่วนใหญ่ที่ผมเคยเห็นพระขุนแผนคนที่ได้รับจากมือหลวงปู่จริงๆส่วนใหญ่จะเป็นพิมพ์ที่เป็นแบบตามรูปที่ผมเคยนำเอารูปลงในครั้งก่อนๆ ซึ่งก็ยังคงมีอีกหลายคนที่ได้รับกันมา พระขุนแผนที่ทำกันจริงๆในยุคสมัยนั้นถ้าว่าโดยตามหลักข้อมูลที่สืบทราบกันมามีเพียงบล็อกเดียวเท่านั้นไม่มีบล็อคอื่นไม่ว่าพิมพ์เล็กหรือพิมพ์ใหญ่ ทั้งสองพิมพ์มีการตกแต่งพิมพ์กันมาเรื่อยๆ โดยเฉพาะพิมพ์ใหญ่นั้นจะตกแต่งกันมาก สมัยนั้นยังไม่มีสนนราคาที่เล่นหา ยังไม่มีการปลอม แต่หลังจากหลวงปู่ท่านมรณภาพไปแล้วไม่นานก็เริ่มมีการเรียกหาพระขุนแผน จึงมีการทำปลอมหรือการเลียนแบบกันขึ้นมา ซึ่งการทำทีหลังนั้นมีหลายรูปแบบโดยการใช้แม่พิมพ์ตัวเดิมซึ่งน่าจะเป็นการแต่งพิมพ์ในช่วงท้ายสุด การถอดพิมพ์จากองค์จริง และการทำบล็อกแม่พิมพ์ขึ้นมาใหม่ โดยเฉพาะเนื้อหาที่มันสะพรึง ซึ่งด้วยระยะเวลาที่มันยาวนานมา จากข้อมูลหลักฐานที่มันคลุมเคลือแยกแยะกันไม่ออกว่าบล็อกอันไหนก่อนอันไหนหลังกันแน่ ก็เพราะไม่มีใครทราบความจริงกันแม้แต่ลูกศิษย์ที่เข้ามาในยุคหลัง ก็มีแต่การวิเคราะห์กันไปตามหลักการขาย ก็เหมือนกับผงพลายกุมารที่มีใครกล้าออกมายืนยันได้ไหมว่าหลวงปู่ท่านเล่นจริงโดยเห็นกับตาตัวเอง ก็มีแต่การร่ำลือกันไป พระขุนแผนนั้นเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน เอาไว้ผมขอให้ติดตามกันไปเรื่อยๆก่อนนะครับ

 

ผมเองก็เชื่อตามบล็อกจากคนที่เคยได้รับมากับมือหลวงปู่ทิมเลยจะแน่ชัดกว่าเพราะมีหลักฐานแน่นอนกว่าบล็อกอื่นที่สวยๆ ผมเองยังเชื่อและได้ข้อมูลจากคนรุ่นเก่าว่าทำมาหลังจากหลวงปู่ทิมท่านมรณภาพไปแล้วเหมือนกัน

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

สูตรทำบุญไม่เสียเงินของหลวงปู่ดู่ พฺรหฺมปัญโญ
พอตื่นเช้ามาขณะล้างหน้า หรือดื่มน้ำให้ว่า “พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมังสรณัง คัจฉามิ สังฆังสรณัง คัจฉามิ” ก่อนจะกินข้าว ก็ให้นึกถวายข้าวพระพุทธ (เป็นอนุสสติอย่างหนึง) ออกจากบ้านเห็นคนอื่นเขากระทำความดี เป็นต้นว่า ใส่บาตรพระ จูงคนแก่ข้ามถนน ข่าวงานบุญต่างๆ ฯลฯ ก็ให้นึก อนุโมทนากับเขา ผ่านไปเห็นดอกไม้ที่ใส่กระจาดวางขายอยู่ หรือดอกบัวในสระข้างทาง ก็ให้นึกอธิฐานถวายเป็นเครื่องบูชาพระรัตนตรัย โดยว่า “พุทธัสสะ ธัมมัสสะ สังฆัสสะ ปูเชมิ” แล้วต้องไม่ลืมอุทิศบุญให้แม่ค้าขายดอกไม้ หรือรุกขเทวดาที่ดูแลสระบัวนั้นด้วย ตอนเย็นนั่งรถกลับบ้าน เห็นไฟข้างทางก็ให้นึกน้อมบูชาพระรัตนตรัยโดยว่า “โอม อัคคีไฟฟ้า พุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา” (เป็นการบูชาระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัย ก่อเกิดอานิสงค์แห่งบุญในดวงจิต) เวลาไปที่ไหนเห็นข่าว คนตาย คนเจ็บ คนป่วย คนที่กำลังมีความทุกข์ ก็ดี ผ่านจุดที่คนตายบ่อยๆ เห็นศาลเจ้า ศาลพระภูมิ ก็ดี ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า บารมีรวมของครูบาอาจารย์ อันมีหลวงปู่ดู่เป็นที่สุด แผ่บุญไป (เป็นการเจริญเมตตา ฝึกให้จิตมีพรหมวิหาร เป็นการบำเพ็ญบุญ) ก่อนนอนก็นั่งสมาธิ เอนตัวนอนลง ก็ให้นึกคำบริกรรมภาวนาไตรสรณะคมนี้จนหลับ ตื่นขึ้นมาก็บริกรรมภาวนาต่ออีกตลอดวัน เหล่านี้คือตัวอย่างเทคนิคการตะล่อมจิตให้อยู่แต่ในบุญกุศลตลอดวัน และได้บุญมากกว่าการทำทาน โดยไม่เสียเงินแม้แต่บาทเดียว เป็นการทำให้ดวงจิตเราเกิดแสงแห่งบุญทุกขณะลมหายใจเข้าออก สะสมบุญได้ตลอดทั้งวัน

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ กุมุท อ่านข้อความ
เรียน อาจารย์แก้วสว่างที่นับถือ
ขอบคุณมากที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับพระผงพรายกุมารหรือพระห้าเหลี่ยมที่เรียกกันแต่ดั่งเดิม และจะขอติดตามความรู้ที่อาจารย์จะค้นคว้ามาเสนอให้ทราบต่อไปในอนาคตตามที่อาจารย์ได้แจ้งไว้ในกระทู้ข้อมูลที่ได้จากลุงสายนั้นเป็นข้อมูลที่มีค่ายิ่งเพราะท่านเป็นผู้ที่อยู่รับใช้ใกล้ชิดหลวงปู่อย่างแท้จริงและอยู่กับหลวงปู่เป็นระยะเวลานานมาก ผมว่ามีหลายๆเรื่องที่ไม่มีใครทราบแต่ลุงสายทราบและประสพกับตัวเองเช่นการลองพระที่อู่ตะเภาเป็นต้นตามที่อาจารย์ยื่นยันให้ทราบในกระทู้ที่แล้ว
ด้วยความเคารพ
กุมุท
สวัสดีครับคุณกุมุท วัตถุมงคลของหลวงปู่ทิมเป็นเรื่องที่ต้องมีความเข้าใจกันอย่างมาก เพราะมันเป็นเรื่องราวที่นานมา ประกอบคนที่สร้างจริงนั้นส่วนใหญ่จะเสียชีวิตกันไปหมด แต่ก็ยังพอมีหลงเหลือกันอยู่บ้างในการสืบเสาะหาข้อมูลเท็จจริง อย่างเช่นการสร้างวัตถุมงคลต่างๆในยุคแต่ก่อนไม่ว่าจะเป็นพระเนื้อผงซึ่งมีทั้งแม่พิมพ์ที่เป็นไม้และหินมีดโกน แม้กระทั่งไม้แกะพิมพ์ต่างๆ นั้นเริ่มสร้างกันมาตั้งแต่ปลายปี2508โดยประมาณ นายสาย แก้วสว่างนั้นท่านเป็นไวยาวัจกรของวัดและเป็นผู้ดำเนินการสร้างทั้งหมด ซึ่งการสร้างวัตถุมงคลต่างๆก่อนหน้านั้นยังมีผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ที่สามารถเล่าเรื่องต่างๆได้ในส่วนที่เคยเห็นกัน แต่ก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมดเสียเลยทีเดียว

ผมจะขอเล่าข้อมูลที่ได้มาอย่างเช่น ลุงบุญล้ำซึ่งเป็นคนทางภาคอีสานมาทำงานอยู่กับกำนันสาคร ซึ่งเป็นกำนันในเขตตำบลบางบุตร โดยมีพื้นที่อยู่ไม่ใกล้กับวัดละหารไร่ ลุงบุญล้ำ(ปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่)ท่านเข้าในวัดมาตั้งแต่ปี2509เพราะได้ยินชื่อเสียงของหลวงปู่ทิม สมัยท่านมีอายุประมาณ20ปี ท่านมากินข้าวที่วัดเป็นประจำ และได้คลุกคลีคนที่วัดมากมาย และได้มาสนทนากับหลวงปู่ทิมเสมอเวลายามว่างและได้ขอคาถากับหลวงปู่มาหลายบทแต่ก็ไม่ได้เรียกว่าการเรียนวิชา เพราะหลวงปู่ท่านไม่สอนให้ใคร แต่ถ้าใครอยากได้คาถาแบบไหนก็ต้องมาบีบนวดท่านแล้วท่านก็จะบอกคาถาให้ไปกันเท่านั้น ท่านเล่าว่าตอนที่เข้ามาครั้งแรกท่านได้เห็นลุงสายและคนในวัดกำลังช่วยกันกดพระที่หอฉันท์ที่อยู่ติดคลอง โดยพระที่เห็นจะเป็นพระเนื้อขาวทั้งสิ้น โดยแม่พิมพ์นั้นทำเป็นไม้แต่จะกดเป็นพระพิมพ์อะไรนั้นจำไม่ได้ เพราะจำไม่ไหวมันหลายพิมพ์ ท่านเองยังเคยมาช่วยปั้นลูกอมที่เหลือจากการกดพระ โดยเป็นเนื้อขาวทั้งสิ้น สมัยนั้นยังไม่มีการทาทองเคลือบ

ครั้งหนึ่งตอนนั้นลุงบุญล้ำท่านเห็นหลวงปู่ทิมท่านนำเอาผงของท่านเองโดยนำมาจากในห้องของท่านมามอบให้กับไวยาสาย(สมัยนั้นตามแต่จะเรียกชื่อกัน) โดยผงหลวงปู่ที่ท่านทำไว้จะบรรจุใส่ในขวดโหลที่มันเป็นเหลี่ยม แต่ท่านเรียกขวดโหลห้าเหลี่ยม ผงนั้นจะรวมกันทั้งหมดเลยจะไม่มีผงแยกต่างๆหรือการแยกขวดใดๆทั้งสิ้น และผงที่หลวงปุ่ท่านทำไว้สมัยนั้นก็ไม่มีการตั้งชื่อว่าเป็นผงอะไร หลวงปู่ท่านก็ไม่ได้กล่าวถึง และก็ไม่มีลูกศิษย์คนใดกล้าที่จะถาม นายสายท่านนำผงที่หลวงปุ่มอบให้นั้นมาผสมกับผงที่ต่างๆที่เตรียมไว้โดยผสมในกะละมังของวัด จากนั้นก็หมักกันไปตามอายุกาลจนกว่าจะนำมาใช้กันได้ ตอนนั้นจะใช้น้ำข้าวหรือกล้วยกันบ้างมาเป็นตัวผสาน นายสายท่านเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงใหญ่ในการผสมทำทั้งหมด เวลากดทำกันนั้นนายสายท่านจะเรียกคนใดที่ว่างก็มาช่วยกันกดพระกัน ลุงบุญล้ำท่านได้เห็นการกดสร้างพระในยุคแรกนั้นบ่อยครั้ง ท่านจะรู้จักคนที่มาช่วยทำกันหลายคนแต่ปัจจุบันนี้คงจะเสียชีวิตกันไปซะส่วนใหญ่ เพราะคนที่ทำในยุคนั้นก็ถือว่าเป็นคนในรุ่นวัยกลางคนถึงรุ่นใหญ่ ส่วนลูกศิษย์ในยุคหลังๆหรือการเขียนหนังสือนั้นไม่ต้องถามถึงยังไม่มีใครเข้ามากันเลย จึงมีโอกาสน้อยมากที่ลูกศิษย์ในยุคหลังจะย่อมรู้จักการสร้างวัตถุมงคลในยุคแต่แรกนี้

พระยุคนี้สร้างถึงยุคปี2514 ก่อนเริ่มที่จะมีการสร้างโบสถ์ ในช่วงปีนั้นท่านได้เห็นการสร้างพระโดยการนำเอากระเบื้องโบสถ์เก่ามาตำแล้วเอามากดทำเป็นพิมพ์พระขุนแผนบ้านกร่างโดยที่นายสายท่านได้ถอดพิมพ์จากองค์เดิมแล้วเอามาทำพระเครื่องโดยเนื้อพระจะออกเป็นดินเผาสีแดงหรือสีออกเป็นสีอิฐแดงโดยสร้างมาจำนวนหนึ่ง พระชุดนี้หลวงปู่ทิมเสกหนึ่งพรรษา หลังจากนั้นท่านก็ออกให้คนที่ศรัทธาบูชากันไปตามแต่จิตประสงค์ ลุงบุญล้ำท่านได้คลุกคลีอยู่กับวัดละหารไร่น่าจะจวบจนปี2515-2516ท่านก็ได้ย้ายไปทำงานที่อื่น หลังจากนั้นท่านก็ไม่ได้คลุกคลีแต่นานๆท่านก็มาหาซะที แต่เรื่องราวต่างๆมันยังเป็นความทรงจำอยู่เสมอมิได้ลืมเลือนและก็มิได้มีผลประโยชน์อันใดในการแต่งเรื่องราวกัน เพราะเรื่องราวนั้นยังมีคนที่ทันเหตุการณ์กันอยู่อีก ทำให้เรื่องราวมีการปะติปะต่อกันที่เป็นเหตุการณ์จริงเกิดขึ้นมา

 

กราบนมัสการหลวงปู่ทิม และสวัสดีทุกๆท่านครับ

 

ส่วนตัวผม...ผมว่า" ไม่ว่าพระจะเป็นพิมพ์ไหน บล็อกอะไร.... พระเนื้อขาวก่ดีทุกองค์จิงๆคับ"

 

เห็นด้วย อีกเสียงครับ

 

กราบนมัสการหลวงปู่ทิม กราบสวัสดี อ.แก้วสว่าง ลุงสาย สวัสดี น้าต๋อย เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลูกหลานหลวงปู่ทุกท่านครับ

 

ช่วงนี้ ผมเป็นหวัดอยู่นะครับ เลยเงียบๆ หน่อย
จะรีบหาย แล้วกลับมาเข้ากระทู้ใหม่อีกครั้งนะครับ

 

ผมนึกว่าน้าไปกระชับพื้นที่แถวราชดำเนินซะอีก..55

 

กราบนมัสการหลวงปู่ทิม กราบสวัสดี อ.แก้วสว่าง ลุงสาย สวัสดี น้าต๋อย เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลูกหลานหลวงปู่ทุกท่านครับ

 

ขอบารมีหลวงปู่ ช่วยให้น้าต๋อยหายเร็วๆ นะครับ
นึกว่าหายไปปักหลักนอนกับเขา ที่ราชดำเนิน หรือสนามฯ ซะอีก
หายเร็วๆ นะครับ

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

ผมเคยมีโอกาสได้สืบเสาะหาข้อเท็จจริงในเรื่องของผงพลายกุมารที่ร่ำลือกันว่าต้องไปผ่าแหวะท้องเอากระโหลกเด็กมาทำเป็นผงพลายที่เขาร่ำลือกันจริงหรือไม่ซึ่งคนที่จะตอบคำถามได้ดีที่สุดคือคนที่อยู่ใกล้ชิดหลวงปู่มากที่สุดก็คงไม่มีใครพ้นจากนายสาย แก้วสว่างเลย เพราะท่านได้อยู่ในเหตุการณ์สำคัญเมื่อหลวงปู่ท่านต้องการจะทำอะไร ทั้งนายสายหรือชาวบ้านที่เคยบวชอยู่ในวัดต่างก็กล่าวยืนยันว่าไม่เคยเห็นหลวงปู่เล่นผี และหลวงปู่ท่านก็ไม่เคยใช้ใครด้วย ส่วนใหญ่ก็มีแต่การร่ำลือกันไป แต่หาจุดจบที่แท้จริงไม่ได้ เพราะไม่มีใครกล้าออกมายืนยันว่าเห็นจริง แม้กระทั่งลุงสายเอง ท่านเคยบอกว่าตั้งแต่อยู่มาไม่เคยเห็นหลวงปู่ทิมท่านเล่นผงผีเลย ก็มีแต่ลุงร่อนและตัวท่านเองที่เคยไปเอาไม้ฟืนถ่านที่เขาเผาผีคนที่ตายวันเสาร์เผาวันอังคารตามเคล็ดโบราณโดยแกะเป็นพระปิดตามาให้หลวงปู่ท่านเสกเท่านั้น ส่วนผีอีส้มที่เขาร่ำลือกันนั้นท่านไม่รู้จักเลย เคยมีคนไปสอบถามลุงสายตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่ว่าเคยไปเอาผงกระโหลกมาให้หลวงปู่ทิมรึปล่าว ลุงสายท่านตอบว่าผีอีส้มอะไรที่ว่านี่มันมีด้วยรึ มันจะไปกันใหญ่แล้ว! หลวงปู่ท่านไม่ได้เล่นผีเล่นพรายอย่างที่เข้าใจกันหรอก คงจะเข้าใจกันผิดแล้วล่ะ แต่ถ้าเสกให้เป็นพรายนั้นมันก็อาจไม่แน่ แต่ลุงสายท่านก็ไม่กล้ายืนยัน เพราะหลวงปู่ทิมท่านก็ไม่เคยเล่าและก็ไม่เคยกล่าวอวดอ้างสรรพคุณใดๆ ท่านบอกแต่เพียงว่าของท่านทำสำเร็จแล้ว จึงนำมาแจกให้บูชาคนที่ศรัทธากันไปเท่านั้น

เรื่องผงพรายกุมารเป็นเรื่องที่จะต้องมีความเข้าใจกันอย่างมากถึงเหตุผลหลักที่แท้จริง ว่ามีที่มาที่ไปชัดเจนเพียงใด ซึ่งต่อมาภายหลังมันเป็นเรื่องของความเชื่อและปาฎิหาริย์ที่เกิดขึ้น เมื่อมีคนนำไปใช้หรือทดลองแล้วเกิดผลอย่างดีเยียมและชัดเจนจนเป็นที่ร่ำลือกันอย่างหนาหูหนาตาว่าเกิดจากอิทธิฤทธิ์ของผงพลายนั้นจริงหรือ มันเป็นคำถามและคำตอบที่ค้างคาใจคนกันมานานจนเป็นความเชื่อกันในทุกวันนี้ว่าเป็นผงพรายจริง แล้วหนังสือตำราต่างๆที่เขียนกันมานั้นตอบเหตุผลที่มาหรือชัดเจนได้อย่างไร ทั้งๆที่เข้าไปก็ไม่ทันยุคทันเหตุการณ์ แต่ภายหลังมันเป็นเรื่องที่ต้องเข้าใจกันอย่างลึกซึ้งเพราะมันเป็นความเชื่อกันไปแล้ว จึงต้องมีคำตอบจากลุงสายที่ว่า"ถ้าคิดว่ามีก็มี ถ้าคิดว่าไม่มีก็ได้"เป็นเหตุผลที่มันตอบได้ทั้งนั้นไม่ว่าถูกหรือผิด บางครั้งก็ต้องตอบแบบหลีกเลี่ยง บางครั้งก็จำเป็นต้องพูดปดหรือเล่าความเท็จเพื่อตัดความรำคาญกันไปก็ไม่ต่างอะไรกับพระขุนแผนที่เห็นของไม่สวยแต่คนกลับมองข้ามไปกัน จึงเป็นเหตุผลที่จะต้องกำเนิดมีของที่มีความสวยงามหรือของที่มีเนื้อหาอันจัดจ้านกันขึ้นเพื่อตัดกิเลสของคนที่มีเจตนาความต้องการในหลายจุดประสงค์ ทำให้ทุกวันนี้เรื่องของพระขุนแผนและผงพลายกุมารอันลือลั่นเป็นเรื่องที่ต้องใช้ปัญญาเป็นตัวบทวิเคราะห์กันต่อไป

 

กราบนมัสการหลวงปู่ทิม กราบสวัสดี อ.แก้วสว่าง ลุงสาย สวัสดี น้าต๋อย เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลูกหลานหลวงปู่ทุกท่านครับ

 

สวัสดีครับ สมาชิกทุกท่าน กว่าจะฟื้นจากอาการป่วย
วันนี้มีรายการเช่นเดิมครับ...อาจจะมีเซอร์ไพรส์เล็กน้อย
ยังไงก็ลองติดตามกันดู ในช่วงตอนเย็นครับ