พุทธภูมิ สิ่งมหัศจรรย์และภัยพิบัติ ที่คิดกันว่ากำลังจะเกิด

งั้นท่านช่วยดู หน่อยสิว่า คนที่เข้ามาดูในหัวผมนี่ เป็นใครจ๊ะ ดูเฉยๆนะ ไม่ต้องเข้ามา ก็ได้นะจ๊ะ

 

ถ้าพระเกษมดีจริง ถูกจริง ถุกตามพระธรรมวินัยจริง เก่งจริง ตามที่ตนเองพูดมา

ก็ต้องจัดการกับพระที่ผิดศีล พระที่ผิดพระธรรมวินัย ได้สิจ๊ะ จัดการให้เกลี้ยง จากพระศาสนา ได้สิจ๊ะ อย่าเก่งแต่พูดนะจ๊ะ

ท่านหลวงพ่อที่ควรเคารพ นะจ๊ะ

 

นี่แหล่ะคือภัยพิบัติ เพราะ คนดีจะจัดการกับคนชั่วๆทั้งหลาย และคนชั่วๆ ทั้งหลายก็มีมาก
มันก็เลยกลายเป็น ภัยพิบัติของคนชั่วๆ ทั้งหลายนั่นเอง นะจ๊ะ

ต้องทำใจนะจ๊ะ ถ้าไม่อยากถูกกำจัด ก็ต้องกลับตัวกลับใจรีบมาเป็นคนดี ได้สักทีนะจ๊ะ
นั่นเพราะ พระยาธรรมมิกราช ไม่มีเว้นให้กับผู้ใด แม้ตนเอง ก็เช่นเดียวกัน นะจ๊ะ

 

ลองแบบนี้ดูสิครับ .. ลองหยุดสนทนา(ทั้งพูด ทั้งเขียน)ดู หรือ หากไม่ได้ก็สนทนาแต่น้อยเท่าที่จะมีประโยชน์กับคนฟังหรือคนอ่าน สัก 5-7 วัน ประกอบกับสวดมนตร์ไหว้พระ บริกรรมคำที่ถนัด .. ลองดูครับ ผมว่าจะดีขึ้น

 

ไม่เป็นไรหรอกจ้า ขอบคุณจ้า

 

พระที่เหมาะสมจะเป็นพระสังฆราช นี่ต้องเก่งอย่างพระเกษมนี่แหล่ะ แต่พระธรรมวินัยต้องไม่มีตำหนิ นะจ๊ะ เพราะมีแต่ความดี ความถูกต้องเท่านั้น ที่จัดการความผิด ความชั่วได้ นะจ๊ะ

 

นรก สวรรค์ นี่ถือว่าพระเกษมรู้มาหมด ไม่หลงตาม คือชนะมาหมด
แต่ด่านสุดท้ายคือโลก เป็นด่านทดสอบความเป็นพระโพธิสัตว์อย่างพระเกษมว่าจะผ่านในชาตินี้หรือเปล่า นะจ๊ะ

 

ท่านtjs มีอะไรจะแนะนำมั้ยจ๊ะ

 

ไม่มีครับ

 

เวลาโจร โดนตำรวจจับ โจรก็จะบอกว่า ตำรวจเป็นคนไม่ดี ญาติของโจรก็จะบอกว่า ตำรวจมายุ่งอะไรกับญาติมัน ยิ่งโจรโดนวิสามัญ ก็จะบอกว่าทำเกินกว่าเหตุ นะจ๊ะ
นี่แหล่ะคนทุกวันนี้ คนดีคือคนบ้า คนโง่ แกะดำ สวนกระแส หลงผิด ไปซะงั้น นะจ๊ะ

 

ซักหน่อยน่า นี่จะไม่เรียนรู้การใช้มรรคบ้างหรือจ๊ะ ใช้มรรคไม่เป็น สอนคนอื่นไม่ได้ผลนะจ๊ะ นอกจากพอใจแค่เข้าไปบวชตลอดชีวิต มันก็เป็นสิ่งที่คุณ tjs จะบวชตลอดชีวิต อยู่แล้วเน๊าะ

 

หน้าตาท่าน tjs ถ้าบวช ดูแล้วคงจะสง่างาม ถ้าได้เป็นพระสังฆราช ดูท่าจะน่านับถือไม่น้อยเลยนะจ๊ะ

 

พระพุทธองค์ทรงมีบารมีมากเป็นที่สุด แม้พระสาวกต่างก็ให้ความเคารพรักและศรัทธา
อุปมาดั่งบิดรผู้มีอุปการะคุณแก่กุลบุตรฉันใด พระพุทธองค์ทรงเป็นยิ่งกว่าและทรงอุปการะเหล่าพระสาวกยิ่งกว่าได้ฉันนั้นครับ
ยศฐาและบรรดาศักดิ์ทั้งหลายไม่มีในพระองค์ ครับ
พุทธบุตรทั้งหลายต้องเอาเยี่ยงและเอาอย่างพระพุทธเจ้าครับ

เอาเยี่ยงคือปฏิบัติเยี่ยงพระพุทธเจ้า
เอาอย่างคือเจริญจิตให้มีปัญญามีชัยชนะเหนือโลกธรรม8นั่นเองครับ

 

แล้ว ถ้าพระพุทธองค์ กลับมาเป็นเจ้าชายเพื่อรับราชสมบัติ เพื่อเดินมรรคแปด ในคราบพระราชา
ถามว่า สาวกทั้งหลาย จะเข้าใจ ในสิ่งที่พระองค์กระทำหรือไม่จ๊ะ ท่าน tjs จ๊ะ
ตอบตามความรู้สึกเลยนะจ๊ะ

 

ไปไหนน้อ ไม่มาตอบเลย นะจ๊ะ
มีใครอยากตอบบ้างจ๊ะ ตอบได้นะจ๊ะ

 

จิตใจยังมีเศษข้องอยู่ในลาภยศ .. โอ้ว ผู้หวังพุทธภูมิแบบเห็นแต่ฉากสวยๆ ไอ้ที่ต้องเสี่ยงฝ่านรกเพื่อให้บารมีเต็ม บริจาคชีวิต อวัยวะ มีควักลูกตาบริจาคบ้าง บริจาคเลือดเนื้อเป็นอาหารบ้าง ไม่คิดบ้างนะท่าน .. หากใครคิดว่าจะหลีกหนีเว้นสิ่งเหล่านี้คงไปไม่สุดทางแน่ คงได้ลงเข้าทางลัดไปก่อนครับ

แต่แม้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรก็ตาม ในเมื่อปัจจุบันนี้เรามีเจตนาและการกระทำดีและสูงส่ง ก็ถือว่าน่ายกย่อง ผมขออนุโมทนากับท่านทั้งหลายด้วยครับ

 

ขอร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยปัญญาอันน้อยนิด เพื่อแสดงความคิดเห็น ผมมองว่าถ้าดำเนินทางไปในสายของการตรัสรู้ธรรมที่ดำเนินไปตามแบบของการตรัสรู้ที่มีหนทางแห่งนิพพานเป็นจุดหมายที่ตั้งสาวกย่อมเห็นด้วยและเข้าใจในสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำ ด้วยกำลังแห่งบุญบารมีที่มีการกระทำมาอย่างบริบูรณ์ ที่จะสำเร็จอรหัตผลในชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายดับแห่งวัฎฎะ ด้วยถ้อยคำอันพึงให้ระลึกได้ว่าเราได้กล่าวสิ่งนี้กับพวกท่านมาก่อนแล้วหรือไม่ แต่ด้วยเป็นประเพณีแห่งพุทธวงศ์พระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า ในทุกพระองค์ต้องได้รู้เห็นในเทวทูตทั้งสี่ เกิดสลดหดหู่สังเวชใจในความไม่เที่ยง จึงต้องคิดสละ ละ ทิ้ง ปล่อยวาง ออกสู่ความเป็นนักบวช ซึ่งนักบวชได้ขึ้นชื่อว่าผู้ครองธรรม ต่างจากราชาที่ได้ขึ้นชื่อว่านักการปกครอง การจะประกาศพุทธศาสนาได้นั้นให้คงอยู่มั่นคงเป็นปึกแผ่น ย่อมต้องมาจากพื้นฐานแห่งนักบวชสมณะ ถ้าศาสนามาจากผู้ปกครองเมือง ย่อมมีความขัดแย้งเกิดขึ้นภายในราชวังหรือกับหัวเมืองต่างๆที่มีราชาอื่นปกครอง เปรียบเสมือนเป็นการประกาศในความเป็นใหญ่ จุดเด่นจี้ลงไปในเขตที่มีการปกครองที่มีราชาอันโดยชอบของเมืองนั้นเป็นผู้ประกาศธรรม ย่อมส่งผลต่อการปกครองในข้าราชบริพารและพสกนิกรในเมืองต่างๆ สิ่งที่แตกต่างคือ ความมั่นใจ เชื่อใจ เคารพศรัทธา บูชา ในความเป็น ราชา หรือ นักบวชนั้นต่างกััน ต่างกันตรงยังมีการยึดถือการกระทำปฏิบัติ ซึ่งนัักบวชนั้นได้ขึ้นชื่อว่าสมณะนั้นผู้ไกลจากกิเลสยึดมั่นถือมั่นละในความเป็นตััวตนสิ่งของวัตถุในรูปและนามธรรม ฉนั้นสิ่งที่ผู้คนบุคคลนั้นจะเข้าใจหรือไม่มันขึ้นอยู่กับสภาพสภาวะสิ่งแวดล้อม ที่เป็นอยู่ว่าผู้นั้นจะเชื่อเข้าใจในความเป็นผู้นำมากน้อยเพียงใดขึ้นอยู่กัับสภาพสภาวะที่เป็นอยู่กระทำอยู่ว่าเป็นเรื่องอะไรอย่างไร จะเป็นที่ยอมรับได้โดยแพร่กระจายไปโดยกว้างนั้น มีอะไรที่เป็นเรื่องน่าเชื่ิอถือจดจำมีความเป็นไปตามความเป็นจริงหรือไม่อย่างไร ผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าผู้มีปัญญาเท่านั้นถึงคิดที่จะเข้าใจในความเป็นไปแห่งเหตุที่เกิดขึ้นได้ เท่านั้น

 

================

ความเป็นพระอรหันต์ นั้น มิได้จำกัดว่า จะต้องเป็นสมณะ สาวก พราหมณ์ กษัติย์ พ่อค้า ยาจก ชาวไร่ ชาวนา กาสี โสเพณี หญิง ชาย คนแก่ คนหนุ่ม เด็ก หรืออะไรใดๆ

ความเป็นพระอรหันต์เพราะอาศัยการสั่งสมบารมีธรรมจนมีดวงตาเห็นและบรรลุธรรม หรือกล่าวว่าเดินมรรคได้ถูกต้องจนจิตหลุดพ้นทุกข์แล้วนั่นเอง

ปัญหาที่ถามมีการชี้นำว่าหากเป็นอย่างนั้น ผลจะเป็นอย่างไรขออธิบายว่า

1 พระสาวกทั้งหลายผู้สำเร็จอรหันต์ย่อมเข้าใจและไม่ตำหนิพระพุทธองค์เพราะพระพุทธองค์ทรงเป็นพระอรหันต์แล้ว การเป็นพระราชาจึงไม่มีในพระองค์อีก เฉกเช่นพระอริยะของทิเบตที่ต้องทำหน้าที่เป็นกษัติย์ด้วยเป็นต้น

2 พระสาวกผู้ที่ยังมีอวิชา อาจจะไม่เข้าใจและอาจจะเข้าใจผิดได้

3 พระพุทธองค์ทรงทราบในความเป็นพระพุทธเจ้าหรือความเป็นพระศาสดาดีแล้ว สถานะของพระองค์พระองค์ย่อมทราบและจะไม่กลับไปเป็นพระราชาอีก ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม เพราะมีเหตุผลที่ยิ่งกว่าคือมีหน้าที่ที่ยิ่งกว่าคือหน้าที่ของพระศาสดา ที่แม้ความเป็นพระมหากษัติย์ไม่อาจทำได้หรือเทียบเทียมได้

4 กระผมเข้าใจ การเป็นพระศาสดานั้น ไม่สามารถไปทำหน้าที่อย่างอื่นได้เพราะมีเหตุผลหลายประการอันได้แก่
4.1จักต้องเป็นแบบอย่างคือเป็นสมณะหรือนักบวช อนึ่งหนทางแห่งการหลุดพ้นทุกข์ แม้จะไม่จำกัดชนชั้นวรรณะก็ตาม แต่การเป็นนักบวชคือหนทางที่จะทำให้หลุดพ้นทุกข์ได้ดีกว่าอย่างอื่น
4.2 พระศาสดาย่อมต้องมีภาระคือโปรดสัตว์เพื่อชี้นำทางความหลุดพ้น หน้าที่อื่นจึงไม่เอื้ออำนวยต่อประโยชน์ในข้อนี้
4.3พระศาสดาทั้งหลายก็กระทำอย่างนี้เป็นประเพณีปฏิบัติที่ดีงาม
4.4พระศาสดาทรงกระทำเป็นแบบอย่างและมุ่งอบรมสังสอนพระสาวกให้ปฏิบัติตามคือความเป็นสมณะผู้ถือพรหมจรรย์
4.5 พระศาสดาทรงมุ่งให้เผยแผ่พระศาสนาโดยมีพระองค์เป็นผู้นำในการเผยแผ่พระศาสนา พร้อมทั้งมุ่งสั่งสอนให้พระสาวกยึดมั่นในพระธรรมเป็นเครื่องแทนพระศาสดาเป็นการสืบทอดพระศาสนาเมื่อพระองค์ปรินิพพาน

ฐานะอื่นใดของพระศาสดานั้นไม่มีแล้วนอกจากความเป็นพระพุทธเจ้าผู้เป็นผู้พระมหาธรรมราชา ผู้นำสรรพสัตว์ข้ามพ้นทุกข์ครับ สาธุ

 

ถามท่าน tjs ต่อจ้า ว่า
แล้วตามที่รู้กัน ว่ายังมีพระพุทธเจ้าองค์ต่อไป คือพระศรีอาริย์ ว่าท่านไม่ไช่พระ ไม่ไช่นักบวช ทำไมถึงเป็นไปได้จ๊ะ

 

ในเมื่อความเป็นพระอรหันต์มีได้ทุกเพศทุกวัย ทำไมจะไม่เข้าใจในตัวของพระศาสดาล่ะ จ๊ะ ท่าน tjs ถ้าศาสดาคือมนุษย์ผู้ประเสริฐแล้ว ถ้าพระองค์จะเป็นพระราชา ก็คือพระราชาที่ประเสริฐ ถ้าเป็นสามี ก็คือสามีที่ประเสริฐ ถ้าหากเป็นบิดาก็คือบิดาที่ประเสริฐ ทำไมต้องจำกัดแต่ ศาสดาที่ประเสริฐล่ะจ๊ะ