สนทนาสบายๆ ตามประสา

ขอบคุณครับ พี่ทิพย์ถล่มตัวอีกแล้วนะครับ

 

ปิดตาแต่ละที่แต่ละสายความเป็นมาไม่เหมือนกันครับแต่ผมตั้งข้องสังเกตุนิดนึงส่วนใหญ่พระที่อยู่ในยุคใกล้เคียงกันและทำด้วยวัสถุอย่างเดียวกันเนื้อหาจะใกล้เคียงกันครับ

ขอบคุณอีตาทิพย์ที่ชอบเอาพระสวยๆมายั่วกิเลสครับ เกลียดจริงเชียว

 

ต้องเรียนถามพี่ทิพย์ละครับว่า. การดูรักปิดตาอย่างองค์นี้ดูยังไงดีครับ เล่าให้น้องๆฟังหน่อยครับมีคนปูเสื่อรอฟังครับ

 

พี่ธณตครับ..อ.เปิงใช่ยุคเดียวกับหลวงปู่จีนรึป่าวครับ..หรือยุคหลังครับ

 

อันนี้ต้องรอ พี่ทิพย์นะครับ ผมก็ปูเสื่อรอฟังเหมือนกันครับ ช่วยเชียร์ให้แกมาเล่าเร็วหน่อยก็ดีครับ

 

ขอบพระคุณพี่ ธณต มากครับ มารอฟังความรู้ต่อนะครับผม

 

ปูเสื่อรอข้างๆพี่ธณตอีกคนครับ..ท่านทิพย์

 

งดงามมากครับ_____ขอบคุณพี่ทิพย์มงคล ที่นำพระปิดตางดงามมาให้ชมครับ

 

ขอบคุณมากครับ พี่ๆน้องๆ ที่ชอบ

 

ในเรื่องของการพิจารณาพระปิดตา อ.เปิง จากรูปเป็นพิมพ์ไม้ค้ำเกวียนครับ เป็นพิมพ์ที่หายากพิมพ์หนึ่ง ส่วนใหญ่จะเห็นเป็นพิมพ์สี่เหลี่ยม พิมพ์เม็ดบัว พิมพ์แข้งซ้อน ซะมาก องค์ก็จะขนาดใกล้เคียงกับพิมพ์เม็ดบัว ด้านหลังจะมีลักษณะอูมนูน เนื้อที่พบเห็นเนื่องด้วยมวลสารที่ใช้ ส่วนใหญ่จะเป็น การเขียนและลบผงพุทธคุณ ชิ้นว่านที่นำมาหั่น ตากและบดไปใส่ผ้าขาวแช่น้ำเพื่อไล่ยางว่าน ทิ้งไว้แล้วนำไปบดใหม่ถึงนำไปร่อน ตะแกรง ส่วนตัวประสานจะเป็นกล้วยน้ำว้าสุกกับน้ำผึ้ง เนื้อหาพระท่านที่พบจะมีทั้งสีน้ำตาลอ่อน สีน้ำตาลเข้ม สีดำแบบผงคลุกรัก และแบบ 2 สีในองค์เดียวกันก็มีครับ บางองค์จะเห็นแผ่นรักที่ลอก ผสมในเนื้อพระครับ เพราะช่วงที่มีการบูรณะวัดมีการลอกรักออกจากตู้พระไตรปิฎก และนำแผ่นรักมาบดและใส่ลงไป การดูรักไทย เนื่องด้วยความรักไทยแห้งช้า ทำให้การหดตัวเป็นอย่างช้าๆ ริ้วคลื่นไม่ค่อยมี

การดูรักเก่าส่วนใหญ่ผมจะดูธรรมชาติ เส้นสาย ความลึกของพิมพ์ ผิวบริเวณแยกแยก รอยปริ ของเนื้อ ประกอบกัน การที่รู้ถึงส่วนผสมข้างต้นช่วยให้เราเข้าใจธรรมชาติของเนื้อพระชนิดนั้นๆได้ดีขึ้นครับ

 

ครับผมก็ไม่ได้เข้าใจอะไรมากในพุทธวจนะหรอกครับ แต่ผมแค่คิดว่า เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา คือ ไม่อยากให้ใครทำอะไรอย่างไรกับเรา เราก็ไม่ควรทำอะไรอย่างนั้นกับคนอื่น หรือในทางกลับกัน ถ้าอยากให้ใครทำอะไรดี ๆ กับเรา เราก็ใครทำอะไรดี ๆ แบบเดวกันกับคนอื่น อะครับ
ในเรื่องการทำบุญ ไหว้ พระ สวดมนต์ ทุกสิ่งทุกอย่างคือการให้ ไม่ใช่ทำเพื่อขอ ครับ และอย่างที่พระผู้ใหญ่กล่าวกับคุณธณตละครับ ถ้าเข้าใจไม่ผิดคือ ถ้าไม่เคารพ และ ศรัทธา ก็จะกราบไหว้ไปทำไม แต่ต้องมีสติโดยไม่งมงาย ครับ

 

ไม่ได้เข้า 2 วัน คุณทิพย์นำพระปิดตา สวย ๆ มาให้ชมหลายองค์เลยครับ องค์หลวงปู่เอี่ยม ดูยังไม่เป็นครับ ส่วนองค์หลวงปู่กลิ่น รักแบบนี้เป็นอย่างที่ผมเห็นจากเซียนท้องถิ่นเลยครับ ซึ่งไม่ค่อยได้เห็นในเซียนสากลครับ ส่วนองค์สุดท้าย อ.เปิง สวยมากครับ และชอบตรงขนาดเล็กน่ารักดีครับ

 

ใช่เลยหมอ

 

ขอบคุณครับ

 

จากการสืบค้นและคำบอกเล่าคนที่เกิดทันและบอกต่อกันมา สันนิษฐานว่าหลวงปู่จีนท่านคงเกิดในราวปี พ.ศ. 2357 และมาเป็นเจ้าอาวาสวัดท่าลาด ในราวปี พ.ศ. 2397 หลวงปู่จีนท่านเป็นเจ้าอาวาส วัดท่าลาดเหนือสืบจนถึงราวปี พ.ศ. 2440 โดยประมาณท่านก็มรณภาพลงที่วัดท่าลาดเหนือนั่นเอง สิริอายุได้ราว 83 ปี ส่วนพระปิดตาเนื้อผงคลุกรักที่ หลวงปู่จีนท่านได้สร้างไว้ สันนิษฐานว่า หลวงปู่จีนท่านได้สร้างไว้ในราวปี พ.ศ. 2430

อ.เปิงแห่งวัดชินวรารามหรือวัดมะขามใต้ จ.ปทุมธานีท่านเป็นเกจิอาจารย์เชื้อสายรามัญยุคเก่าท่านเป็น สหมิกธรรมกับหลวงปู่ศุขแห่งวัดปากคลองมะขามเฒ่า สมเด็จสังฆราชเจ้าในสมัยนั้นให้ความเคารพนับถือจนแวะเวียนมาประทับที่วัดชินวรารามอยู่บ่อยครั้งและพระองค์ได้ทรงบูรณะวัดชินวรารามขึ้นใหม่ช่วงปี2454จนแล้วเสร็จในปี2456ซึ่งในวาระนี้เองที่ท่านได้สร้างพระปิดตาองค์เล็กเท่าเม็ดบัวขึ้นแจกให้กับผู้ที่มาช่วยงาน ซึ่งก่อนหน้านั้นท่านก็เคยสร้างแจกแต่มีจำนวนน้อย

จากข้อมูล หลวงปู่จีนน่าจะเป็นยุคก่อน อ.เปิงครับ หรืออยู่ในยุคเดียวกัน แต่ หลวงปู่จีนท่าน อาวุโส กว่าครับ

 

ขอบคุณมากครับพี่หมอ

 

ถ้าไม่ลำบากเกินไปนะครับ ผมอยากให้ดูพระคนข้างบ้านหน่อยนะครับ ในกระทู้น้าชัยนะครับ. แล้วบอกความรู้สึกแต่ละองค์หน่อยว่ายังไงครับ. เอาแค่ความรู้สึกนะครับ ไม่เอาวิจารณ์ครับแล้วมาคุยกันครับ

 

ขอบคุณครับท่านทิพย์มงคล..อีกนิดนะครับ..ถ้าจะพิจารณาความแห้งของรักและธรรมชาติของรัก..ของลูกปู่จีนกะอ.เปิงมาเปรียบเทียบกันได้มั่ยครับเพราะยุคใกล้ๆๆกัน..ด้วยความเคารพครับผม

 

 จากช่วงอายุการสร้างพระหลวงปู่จีน กับอ.เปิง น่าจะอยู่ประมาณ20-40 ปี ส่วนใหญ่หลวงปู่จีนต้องพิจารณาจากพิมพ์ มวลสารผงมงคลเกสร 108 ผงใบลานเผา จะมีทั้งแบบคลุกรักนำไปโขลก เนื้อพระจะออกสีน้ำตาลแก่ และแบบชุบรักเนื้อพระจะออกสีน้ำตาลอ่อนกว่า เนื้อแห้ง ส่วนรักที่ลงไว้มักจะมีการลอก หลุด ตามกาลเวลาอาจด้วยตัวประสาน การเก็บ หรือผิวสัมผัสของเนื้อพระครับ ส่วน อ.เปิงที่พบ รักจะติดหลุด ลอกน้อยกว่า ครับ อาจด้วยการเก็บรักษา หรือผิวสัมผัสของเนื้อพระ หากจะเทียบกันคงจะเทียบกันไม่ได้ครับ เพราะด้วยปัจจัยที่ว่ามาแล้วครับ ...จินตนาการไปไกลละเดี๋ยวผมกลับบ้านไม่ถูก 555

 

ขอบคุณครับท่านทิพย์..