เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

ภาพทุกภาพ เรื่องทุกเรื่อง ผมไม่สงวนลิขสิทธิ์ หยิบยืมได้ตามสะดวก (กลัวใครว่าเป็นคนใจแคบ) แต่ขอเครดิตนิดนึงนะครับ

............................................

เดี๋ยวต้องไปกรวดน้ำ อุตส่าห์หาม้าหินเข้าวัดฯได้สองชุดแล้ว จะอุทิศให้ปู่ฯ ให้ย่า กับคู่เวรคู่กรรม อังศุมาลิน(จากใจโกโบริ)

 

ผมชอบภาพนี้ของพี่นิ่ม

เมื่อคืน หาตังค์ทำหนังสือร่วมกับคุณพ่อประดู่ฯกับคุณทิพยญาณ ปล่อยพระปิดตาได้สององค์
คืนนี้ หาตังค์ซื้อม้าหิน ร่วมกับคุณบี คุณineedo ให้ชาวบ้านนั่งฟังธรรมได้อีก 2 ตัว

ทำได้แบบนี้บ่อยๆ ชาติหน้าผมจะเป็นนายกฯ "ปัจฉิม-หรดี-พายัพ-ทัก...ทัก...ทักษิ....ไม่เอาดีกว่า"

 

ครูบาฯ วัดยั้งเมิน
พี่หนู(ทนายเอก) เรารักกันมาก "คุณหนุ่มทิพย์ไม่ต้องกลัว...ถ้ามีปัญหา ผมจะเป็นทนายให้..."
พี่นิ่ม (ผมเริ่มไม่รักหละ..ใช้จัง) "...หนุ่มทิพย์....พี่เป็นพยานให้ได้..."

แหม...มีแต่คนจะช่วย ก็ขอบคุณครับ ว่าแต่ ทำไมต้องให้ผมเป็นจำเลยด้วยอ่ะ.... ผมเสียหายบ้างไม่ได้เหรอ...

จบงานพี่นิ่ม ผมไม่เอาะหล่ะ เปลืองตัว ทำงานให้วัดฯดีกว่า ไม่ยุ่ง ไม่วุ่นวายดี....

 

เจตนา เป็นเครื่องชี้กรรมฯ.............. ขอไปสวดมนต์แล้วครับ ช่วงนี้ทำงานดึกติดกันหลายวันหละ... เรื่องพี่นิ่มทั้งนั้น

ขอความสวัสดี มีแด่เพื่อนสมาชิกครับ

 

พี่หนุ่มทิพย์ครับ ผมขอช่วยชุดม้านั่งให้วัด1ชุดนะครับ

 

ปรกติ จะคัดแค่คนแรก แต่คืนนี้ขอคัดสามท่านนี้ละกัน
ผมจะแบ่งน้ำมันฯหลวงปู่บัวให้
เป็นน้ำมันที่หาซื้อไม่ได้ เพราะหลวงปู่ฯห้ามขาย

ได้ไปจะเอาไปสักก็ได้ แต่มีข้อห้ามคือ ห้ามกินมะเฟือง กับน้ำเต้า
และห้ามยุ่งกับหญิงที่มีรอบเดือน

นอกนั้นลุยเหนือใต้มิต้องหวั่น หากติดตัวแล้วเห็นว่าเดือด ให้เตรียมตัวว่าจะมีภัย

ที่ขายๆกันขวดละ 500 บาท ยังไม่สู้ขวดที่ผมจะให้ฟรีๆ....
ค่าส่งไม่ต้องนะครับ ผมร่วมบุญด้วย

 

ขอร่วมทำบุญม้านั่ง 1 ชุดครับ

 

ขอร่วมทำบุญม้านั่งด้วย 1 ชุดครับ

 

สาธุ ขอบคุณมากครับพี่หนุ่มทิพย์ ผมฝากไว้ที่พี่ก่อนนะครับ ช่วงนี้ยังไม่สะดวกให้ส่งครับ เพราะไม่มีใครอยู่บ้านคอยรับให้ครับ ขอบคุณมากนะครับ

 

หากพี่ไม่เคยผูกพันธ์กับพี่นิ่มมาก่อน คงไม่มาเจอและมารักนับถือกันฉันพี่น้อง บุญที่พี่ร่วมสร้างถึงแม้จะมองไม่เห็นแต่ผมเชื่อว่าบุญกุศลนี้คงหนุนนำความรู้สึกและทำให้พี่มีความเจริญรุ่งเรื่องได้ในอนาคต เป็นกำลังใจให้ครับพี่ และขออนุโมทนาบุญที่พี่ทำนี้ครับ

 

งานนี้ต้องถือว่าส้มหล่นจริงๆ ทั้งลูกอม(ซึ่งทำจากผงศักสิทธิ์หัวเชิ้อล้วนๆตะเวนเสกหลายปี ผงในโหลนี้คุณนิ่มจะหวงมาก)แถมน้ำมันแม่ทัพหลวงปู่บัว/หลวงปู่เจิมทำจากน้ำมันกะลามหาอุดไม่มีตา(มีเงินก็หาซื้อไม่ได้เพราะหาคนเสกได้จริงๆไม่ได้แล้ว)สุดท้ายยังได้อริยทรัพย์จากการทำบุญถวายวัดติดตัวไปยืนยันว่าเราทำบุญจริงอีกด้วย ว๊าว !ไม่รู้จะอธิบายยังไง ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ สุภาษิตฝรั่งบอกว่า " ของดีมีไว้ให้คนดี " เป็นจริงก็งานนี้ล่ะ สาธุครับ

 

เรื่อง : ผมอยากเป็นศรีธนญชัย...(แค่ตอนเดียว...ตอนผมไม่อยากเป็น)

ตอนเช้าตื่นขึ้นมาได้ทำสิ่งที่ต้องทำเป็นประจำจนเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงเปิดร้านขายของตาม

ปกติ แล้วคิดในใจเหมือนเช่นทุกวันคือคิดว่า"วันนี้เป็นวันแรกสำหรับชีวิตที่เหลืออยู่ เราจะ

ทำอะไรได้บ้าง" ลูกค้าคนแรกที่มาซื้อของสำหรับใส่บาตร ถามว่าลุง...ป้าล่ะ...ได้ตอบเด็ก

ที่ถามไปว่า รักลุงอย่าถามถึงป้าได้ไหม...ป้ากำลังสวดมนต์ เด็กตอบว่า...ป้ามีบุญนะ...ลุง

ทำให้หมดทุกอย่าง...หนูคิดเรื่อยเลย...ว่าทำไมหนูถึงจะได้แฟนแบบลุง...ผมได้ชื่อเรื่องที่

จะเขียนวันนี้ทันที

ยังจำเรื่อง"ไอ้หนูของครู"ได้ไหมครับ เกี่ยวกับปลูกพริกปลูกมะเขือ และปลูกดอกไม้ ถ้า

คุณๆ เป็นผมจะได้เห็นอะไรแปลกๆ มากมาย(แต่ผมเห็นจนไม่แปลกแล้ว) คนบางคนเวลา

ไม่มีงานทำ ก็เที่ยวได้หางานทำ แต่พอมีงานแล้วก็เบี้ยวไม่ไปทำงาน หาเรื่องลาได้ตลอด

เวลา และมักจะพูดว่า"เงินเดือนแค่นี้...ค่าแรงแค่นี้...จะทำไปทำไมให้มากนัก...ทำตาม

เงินเดือน...ทำตามค่าแรงก็พอแล้ว ฯลฯ" ผมเอาเรื่องต้นพริกต้นมะเขือไปบอกหลายคน

ให้คิดว่า ถ้าเราจะพูดว่า...ให้ต้นพริกต้นมะเขือมันออกเม็ดออกผลให้เราก่อน...แล้วเราจะ

รดน้ำให้ มันจะมีความหวังสักกี่เปอร์เซนต์ แต่ถ้าเราเปลี่ยนมาเป็นรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยให้

มันก่อน...มันน่าจะได้ผลมากกว่า แล้วก็บอกเขาๆ เหล่านั้นว่าเราควรจะทำงานให้มันมาก

กว่าค่าแรง ให้มากกว่าเงินเดือน คนที่มีอำนาจหน้าที่ในการพิจารณาค่าแรงหรือเงินเดือน

จะได้มีข้อมูลในทางบวกเพื่อนำไปพิจารณาให้แก่เรา ฯลฯ

มีเด็กหลายๆคนที่มักจะมาถามผมว่า "ลุงเรียนอะไรมาเหรอ...ลุงจบอะไรมา...ทำไมลุงถึง

เรียกเงินเดือนเยอะจัง...ต่ำกว่าแสนสองไม่เอา...หรือหนูเคยได้ยินป้าบอกว่า งานนี้ลุง

เรียกแสนห้า" อะไรทำนองนี้ ผมจะตอบตามความเป็นจริงว่า "ทุกอย่างลุงได้มาจากการ

ตั้งใจทำงาน ต้องอดทน ต้องขยัน ต้องสุจริต ต้องทำงานให้มากกว่ารายได้ หรืออย่าง

น้อยก็ต้องให้ผู้ใหญ่เหนือกว่าเราเห็นว่าเราทำเต็มที่แล้ว" แล้วก็จะเล่าถึงความยากจนข้น

แค้นในวัยเด็กของผมให้พวกเขาฟัง แล้วก็ไม่ลืม"คาถาของเมีย"หรือป้าของพวกเขาให้ฟัง

ว่า เมื่อแต่งงานกันแล้วลุงกับป้าก็คือเป็นแบบที่โบราณเขาว่า"เตี้ยอุ้มค่อม"คือจนเจอจน

ไม่มีอะไรทั้งคู่ แต่ป้าเขามีคาถาว่า"ขยันเสียอย่าง ไม่รวยก็มีกิน" และมักจะเน้นให้เห็นว่า

เมื่อปี ๒๕๓๖ ลูกชายลุงพูดกับลุงว่า คนในซอยนี้ถ้าไปบอกใครว่าพ่อมีรายได้ ๗๐,๐๐๐บาท

จะไม่มีใครเชื่อ เพราะพ่อมีความรู้แค่ ม.ศ. ๓ และแม่กับพ่อยังรับจ้างร้อยดอกไม้,พับถุงขาย

ที่เล่าอย่างนี้ไม่ได้อวดตัว แต่ต้องการสร้างแรงบันดาลใจให้กับพวกเขา ซึ่งก็ได้ผลหลาย

ราย ผมกำลังหาทางจบ ผมขยันแค่ไหนลองมาดูตารางประวำวัน.-

ตื่น ๐๕๐๐ น. เข้าครัว ตั้งหม้อข้าว แปรงฟันอาบน้ำ ๐๕๒๕ เข้าห้องพระสวดมนต์

๐๖๐๐ น. เปิดร้านขายของ แม่บ้านจัดสำรับใส่บาตร ๐๖๔๕ น. ใส่บาตร หลังจากนั้น

ทำทุกอย่าง พ่อ...ห้องนั้นไฟไม่ติด พ่อ...ห้องนั้น ก็อกน้ำหลวม พ่อ...ห้องโน้นท่อตัน

พ่อ...ต่อโต๊ะ...พ่อ...ย้ายต้นไม้ ฯลฯ ตั้งแต่ ๐๕๐๐ - ๒๑๓๐ น. ผมทำได้ทั้งวัน ยืนยัน

ว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ (ถ้าผมไม่มีอะไรทำผมจะหงุดหงิด) แม่บ้านชอบว่าผมอยู่เรื่อยๆ ว่า เอ้า

จื้ด..จื้ดๆๆ เข้าไป (เสียงสว่าน) เอ้า..แจ๊ด...แจ็ดๆๆ เข้าไป เสียงเรื่อย เสียงกบไฟฟ้า ค่า

ไฟเท่าไหร่..เดือนนี้.- ผมมานั่งเขียนหนังสืออย่างนี้ แม่บ้านผมจะมีความสุขมาก เพราะ

ไม่หนวกหู ไม่เปลืองค่าไฟ แต่มักจะอ้างว่า...อยากให้พ่อพักผ่อนมากๆ เพราะเหนื่อยมา

มากแล้ว (ข้ออ้าง...กลัวเปลืองเงินซื้อของ กับค่าไฟฟ้า)

จากการที่ผมสามารถรับภาระได้ทั้งหมด ตั้งแต่หุงข้าวต้มแกง จนงานบ้านทุกชนิด บรรดา

หลานๆ ของป้าเวลาประชุมสังสรรค์กัน ก็อยากได้ผัวแบบป้ากันทั้งนั้น หนูอยากได้แบบ

ลุงจังเลย, ป้าทำยังไงถึงได้ลุง, ถ้าผัวหนูเป็นอย่างนี้หนูรักตายเลย บรรดาสาวแก่ก็ว่า

ถ้าไม่ได้แบบลุงหนูไม่มีดีกว่า ฯลฯ

ผมนึกถึง"ศรีธนญชัย"ทันที แต่ต่างกันตรงที่ผมพูดในใจว่า"ไอ้ที่หนูอยากได้น่ะ ลุงไม่

อยากเป็น" เหนื่อยแทบตาย....... วันนี้ได้ให้อะไร ?

๑. ปรัชญา การทำงาน ทำให้มากกว่าค่าจ้าง ทำให้เขาเห็นก่อน ไม่ไช่ให้เขาขึ้นเงินให้ก่อน

๒. คาถา "ขยันเสียอย่าง ไม่รวยก็มีกิน"

๓. อย่าท่องแต่คาถา หรือ"อมปรัชญามาพูด" ต้องลงมือทำและทำให้จริง(เดี๋ยวหญ้าเขียวๆ

แล้วแพะจะผอมนะ)

ขอขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่าน...ทางใครก็ทางมัน หลานสาวตัวเล็กเป็นห่วงบอกว่า ยาย..

พ่อเขียนทุกวันเดี๋ยวก็หมดหรอก ยายบอกว่า...ไม่มีทางหมด...พ่อมีเรื่องเยอะ

 

สวัสดีพี่ประดู่
ผมชอบเรื่องปลูกพริก ปลูกมะเขือมากครับ
เพราะเวลาพิจารณาเงินเดือนทีไรผมมีปัญหากับลูกน้อง
ทุกที คนที่ได้มาก ก็อยากได้มากขึ้น
คนได้น้อยก็อยากได้มาก แต่งานไม่มีใครอยากได้
ต้องเข้าห้องประชุมอบรมกันเป็นประจำ
ผมว่าเด็กสมัยใหม่ความอดทนต่ำ
ผมจะบอกลูกน้องเสมอว่า เขามีงานให้เราทำ
แสดงว่าเรามีความสำคัญ ถ้าไม่มีงานเขาจะจ้างเราไหม
ผมขอนำเรื่องพริก+มะเขือไปเล่าต่อนะครับ
ผมอยากฟังเรื่องที่นำไปใช้ในการบริหารคนนะครับ
เรื่องงานหนักแค่ไหนก็ไม่ท้อ แต่เบื่อมากเรื่องคน
ทำไม่คิดเล็กคิดน้อยกันจัง และก็อิจฉากันอยู่ได้
หรือว่าลูกน้องผมเป็นผู้หญิงทั้งหมด
ในฝ่ายผม มีหัวหน้าผู้ชายคนเดียวคือผม
หรือจะจริงอย่างคุณหนุ่มทิพย์ว่า ผู้หญิงเข้าใจอยาก
ภรรยาผมบางวันผมยังไม่เข้าใจเธอเลยครับ นับประสา
อะไรกับคนอื่น (ขอบ่น)

 

อุ๊บ ........???

คุณทิพย์ไม่น่าเริ่มเล๊ย !! เลยกลายเป็นชมรมนินทาคุณสาวๆที่บ้านไปแล้ว 555 ให้นึกถึงเวลาเรานอนแล้วมีเนื้ออุ่นๆให้เรากอดดีกว่า สบายใจกว่ากันเยอะเลย อาจจะต้องใช้เทคนิค 5 Why กันบ้างนะครับ นี่ถ้าคุณเธอแอบอ่านบทความในพลังจิต ใครบางคนอาจ อดนอนไปเลย 555 หลานผมเวลาหัวเราะลงลูกคอเสร็จ มักจะตามด้วยคำพูดว่า " ขำ (ว่ะ)" ในวงเล็บผมเติมเองนะครับ

 

ประโยคที่ทำสีแดงไว้ผมเห็นด้วย 100 %

สงสัยอยู่ในยุคสำเร็จรูปเกินไป ขั้นพิเศษอยากได้แต่ไม่อยากทำงาน
ชอบแต่เล่นเฟสบุ๊ค คุยโทรศัพท์ 24 ชั่วโมง ยิ่งกว่านักธุรกิจพันล้าน

 

-''- .....ทำไมต้องใส่ชื่อผมด้วย!

แล้วใครบ้าง นึกถึงเนื้อก้อนโตๆ เพละอยู่ข้างๆบ้างครับ

...........................................

เมื่อคืนนั่งทำเวปฯอยู่ เธอก็เข้ามาแอบอ่าน เห็นมีแต่พระฯ เลยขอดู youtube GANGNAM STYLE

เธอยืนข้างหลังผมแล้วก็ยุให้รีบเปิด พอเปิดได้ก็เต้นท่าม้าย่อง มีความสุขมาก
เอามือท้าวไหล่ผมจากข้างหลังแล้วโยก.....

กว่าจะจบเพลง หัวสันหัวคลอน
ไอ้ท่าเต้นพวกนี้มันดังได้อย่างไร ไม่เข้าใจ ท่าเต้นม้าย่องบ้านเรามีมาตั้งนานแล้ว เตง ตุเลง ตุเลง ตุ๊เล้ง ตุเลง ตุเลง ตุ๊เล่งงงง

 

เด็กสมัยนี้ เป็นแบบนี้ เพราะผู้ใหญ่สมัยนี้ เป็นแบบนี้ครับ

เมื่อวานซืน หลานโดนล้อ เรื่องที่ไม่มีโทรศัพท์รุ่นใหม่ใช้
แม่มันก็สงสาร เลยหาเหตุผลที่จะซื้อให้

ถ้าเป็นผม ผมจะสอนให้ยอมรับกับสิ่งที่เรามี หรือไม่มี
ไม่ใช่ยัดเยียดว่า "อยากได้ไหม" "เอาไหม" "มีหรือยัง" "เดี๋ยวซื้อให้"

ตอนนี้ยังเด็ก ความต้องการก็แค่ระดับเด็กๆ อาการต่อต้านก็อยู่ในระดับต่ำ พอยอมรับฝึกสอนกันได้
แต่ถ้าโตขึ้น ความต้องการก็เพิ่มขึ้น อาการต่อต้านก็อยู่ในระดับสูง ถึงตอนนั้น มันนึกอยากได้ไอ้ที่เราหาให้ไม่ได้ แล้วมันจะเป็นอย่างไร

ผมไม่โทษเด็กสมัยนี้ แต่ผมโทษผู้ใหญ่สมัยนี้ครับ

 

คุณหนุ่มทิพย์คะ หนูโอนปัจจัยค่าม้่าหิน 1 ชุด แล้วค่ะ

 

คุณทิพย์ครับ วันนี้เวลา 18.02 น. ผมได้โอนเงิน 2,000.- บาทแล้ว
โดยขอเปลี่ยนแปลงรายการ จากหมูฯ 2 ตัวเป็นหมูฯ 1 ตัวครับเงินที่เกินจากค่าจัดส่งผมร่วมทำบุญด้วยครับ
ที่อยู่จัดส่งทาง PM นะครับ

 

ผมจะเริ่มทยอยจัดส่งแล้วนะครับ....