การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

การบ้านไม่ส่ง...แต่ฝากคำถามนะคะ

ฝันเห็นพระอาทิตย์บนท้องฟ้า มี 8 ดวง ซื้อหวยมา 2 งวดละ โดนกินเรียบ เอ...มันจะมีความหมายอย่างอื่นมั๊ยเนี่ย...จะได้เลิกตามหวย :d

 

เมื่อวาน รู้สึกอยากนั่งมากเลยนั่งดูครับ จำลำดับการภวนาในบทที่1ไม่ได้ทั้งหมด พอนั่งเสร็จกลับมาดูในเวปก็ตรงอยู่ เพียงแต่จำนวนครั้ง ไม่ครบ100ครับ ตอนดูลมอย่างเดียว มีฟุ้งไปเรื่องอื่นนับซ้ำบ้าง พอเริ่มพุทธโธ เริ่มนิ่งเป็นพักๆ มีฟุ้งแต่รู้ตัว ดึงกลับมา ช่วงเกษาโลมา ท่องไปเรื่อยๆนับผิดบ้าง เริ่มปวดขา แล้วก็นิ่งดิ่งเป็นช่วงๆ พอแผ่เมตตาเสร็จรู้สึกโล่งๆเบาๆ ช่วงไม่มีคำภวนา รู้สึกดิ่งนิ่งมากๆแป๊บนึง สักพักปวดทนไม่ไหวก็พิจรณา ว่าสังขารไม่เป็นใจ เป็นอนิจจัง ตามที่อาจารย์บาสสอน แล้วก็เลิกครับ รู้สึกว่าตัวเอง ยังอดทนไม่พอ พอถอนสมาธิออกมา ขาชาไปหมดเลยครับ

 

ได้โอนเงินเข้า บ/ช น้องบาส เพื่อร่วมบุญซื้อบริขารถวายพระธุดงค์เป็นจำนวน 1301บาทค่ะ เป็นของเพื่อนที่ศรัทราขอฝากร่วมบุญด้วยกับลูกๆ คือ คุณพิภัทรา จอแดน และลูก น.ส.วิษา และนายวิสุทธิ มหาสวัสดิ์ จำนวน 1000บาท

และป้า วิภา/ณัฏฐวี ฉั่ว สเตซีย์ และครอบครัว 301บาท

และขอยินดีในบุญทั้งหมดทุกประการกับทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ




เรียน คุณ ณัฏฐวี สเตซีย์
เรื่อง แจ้งผลการทำรายการโอนเงินต่างธนาคารแบบออนไลน์ (สำเร็จ)
ตามที่ท่านได้ทำรายการโอนเงินต่างธนาคารแบบออนไลน์ ผ่านบริการ K-Cyber Banking ตามรายละเอียด ดังนี้


วันที่ทำรายการ : 03/07/2012 09:15:22 PM.
หมายเลขอ้างอิง : KBKR120703110726343
โอนเงินจากบัญชี : xxx-x-50607-8
ธนาคารของบัญชีผู้รับโอน : SIAM COMMERCIAL BANK
เพื่อเข้าบัญชี : 068-2-77244-7
ชื่อเจ้าของบัญชีในฐานข้อมูล :
จำนวนเงิน (บาท) : 1301.0
ค่าธรรมเนียม (บาท) : 25.0
บันทึกช่วยจำ : ทำบุญบริขารพระธุดงค์กับน้องบาส แพท+ลูก1000เรา+ครอบครัว301

 

ยินดีในบุญกับคุณแม่หมูอ้วนและครอบครัวด้วยค่ะ

ส่งการบ้านเมื่อวันอาทิตย์ค่ะอาจารย์
เริ่มนั่งตอน เที่ยงคืน จนถึง ประมาณตีสอง

สวดมนต์แบบสั้นๆ แล้วก็เริ่มนั่งบทที่1
โดยภาวนาทุกขั้นตอน อย่างละ100 ครั้ง

อยากจะบอกว่า เหนื่อยมากๆค่ะอาจารย์
ยังกะไปวิ่งมาราธอนมาเลย เกือบไม่รอด
เพราะแอบถอดใจอยู่หลายครั้ง
ยิ่งถอดใจยิ่งหลุด ยิ่งฟุ้ง
แต่ก็มีสัจจะกับตัวเอง นั่งจนจบขั้นตอน

มีบางช่วงตัวสั่น ตัวโยกโคลง คอหมุน
ไม่รู้ว่าตัวเองทำ หรืออาการมันเกิดขึ้นเองค่ะ
เพราะถ้าฝืนก็ฝืนได้อยู่
แต่ก็ปล่อยไป แล้วแต่จะเป็น...

แต่ไม่แน่ใจว่า การมีสัจจะแบบนี้
ถูกต้องต่อการปฏิบัติหรือไม่
เพราะค่อนข้าง ทรมานพอสมควร...
และไม่ค่อยมีสมาธิเท่าที่ควรเลยค่ะ

รบกวนอาจารย์ชี้แนะด้วยค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

แล้วก็ยินดีกับคุณ Stradale ด้วยนะคะ
ที่ได้ล่วงหน้าไปบทที่2แล้ว
แถมยังเป็นนักเรียนที่ดี
ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องอีกต่างหาก

 

ผมบอกแล้วอย่าพึ่งโอนมาครับกำลังจะเปิดบัญชีใหม่ เพราะในที่สุดโอนมาเยอะแล้วผมงง งวดที่แล้วต้องนั่งเช็ควันโอนกันเลย

กลัวพลาดครับ

 

สาธุครับพอดีเลยกำลังจะไปทำบุญครับ ต่อยอดกันครับสาธุ

 

ฟุ้งก็ปลอยครับ เดี๋ยวก็มีสติเองครับ นั่งตามที่บอกเดี๋ยวก็ดีครับ

 

อาจารย์ครับ...ร่วมบุญโอนเข้าบัญชีไหนครับ

ขอบคุณครับ

 

เห็นเงียบๆคุยซักหน่อย ช่วงนี้มีคนมาให้ดูดวงบ่อยเลยได้เห็นอะไรดีๆมาเล่าให้ฟังครับ

 

เริ่มบทที่ 2 ตามที่อาจารย์แนะนำ
คืนแรกไม่ได้นั่งจริงจัง แต่ลองนอนท่องดูให้พอจำลับดับขั้นตอนได้ แต่ก็รู้สึกว่าหนักๆกว่าบทแรกเยอะ ไปได้ซักครึ่งทางก็หลับ

นั่งคืนแรก
จุดเทียนไว้ข้างหน้า แล้วทำจนครบขั้นตอนไปเรื่อยๆ แต่ก็รู้สึกเมื่อยเลยเปลี่ยนท่าทางบ้างเป็นครั้งคราว จนถึงตอนสุดท้ายท่อง เตโช วาโย อาโป ปฐวี ท่องในใจไปเรื่อยๆ อย่างมีสติ รู้สึกไม่มีทีท่าว่าคำภาวนาจะหายไป เลยขยับปากเบาๆ แต่สุดท้ายก็กลับมาท่องในใจตามเดิม สุดท้ายเลยออกจากการนั่ง เห็นเทียนที่จุดวางอยู่ เลยมองเปลวไฟตรงกลางไปเรื่อย แล้วลองท่องเตโช กสินัง ไปเรื่อยๆ ซักพักก็ลองหลับตา เห็นเป็นวงรียาวประมาณเมล็ดข้าวสารลอยอยู่ตรงกลาง ขอบนอกสีดำเข้ม ไล่เข้ามาเป็นวงสีแดง สีส้ม แล้วก็เหลือง ลอยอยู่อย่างงั้นเป็นเวลานาน ก็เลยมองไปเรื่อยๆ นานเท่าไหร่ไม่ทราบน่าจะราวๆ 2-3 นาที พอหายก็เลยมองเทียนใหม่ แล้วก็จะเห็นแบบเดิมๆ ทำซ้ำๆ 3-4 รอบก็หยุดทำต่อ เป็นการเสร็จภาระกิจบทที่ 2 คืนแรก

คืนที่ 2
ทำเหมือนคืนแรกทุกอย่าง รู้สึกร้อนๆที่หน้าช่วงท่อง เตโช กสิณัง ไม่รู้นั่งใกล้เทียนไปรึป่าวครับระยะประมาณ 1 ฟุต (ขนาดเทียน เส้นผ่าศูนย์กลาง 2cm สูงประมาณ 7 นิ้ว) แต่ว่ารู้สึกดีเย็นๆ ช่วง ปฐวี กสินัง, ตอนจบคำภาวณาไม่หาย ก็เลยหยุดมานั่งมองเทียนซักครู่ก็หยุด

เลยอยากจะถามอาจารย์ว่าช่วงสุดท้ายที่ท่อง เตโช วาโย อาโป ปฐวี ควรจะปรับปรุงการท่องยังงัยดีครับ เพราะผมรู้สึกจะจดจ่อกับการท่องในใจ เลยทำให้สติเหมือนจะหยุดตรงจุดนี้สมาธิไม่เดินลึกไปต่อ แต่บทนี้รู้สึกปวดเมื่อยมากกว่าบทแรก ทั้งที่บทแรกนังได้ราวๆ 1ชม 15 นาที รวดเดียว , บทนี้นั่ง 45 นาที แต่เมื่อยมากกว่า

 

.............................

ถ้าอาจารย์เอาเรื่องดีๆมาเล่าให้ฟัง
รับรองว่า กระทู้ไม่เงียบเหงาแน่นอนค่ะอาจารย์
ขอรอฟังด้วยคนนะคะ

ส่งการบ้าน คืนวันพุธค่ะ เริ่มนั่ง
ตอนตี2 จนถึง 3.54น. ด้วยความตั้งใจมั่นว่า
จะภาวนาทุกขั้นตอน100 ครั้ง

ตอนช่วง จับลมหายใจเข้า..ออก ก็ไปได้เรื่อยๆค่ะ
ไม่เหนื่อย ไม่มีอาการเวทนามาก

แต่พอขึ้นพุทโธ ถึงช่วงกลาง
รู้สึกอาการเวทนามาแบบกระหน่ำมาก
ทั้งคันหน้า คันคิ้วซ้าย จนบางทีกำหนดจิต
ไปพิจารณาแล้ว แต่สติคงไม่มากพอ
ก็เลยอดใจไม่ไหว ขอเกาหน่อยแล้วกัน
ทั้งๆที่รู้ว่า เกาแล้วก็ใช่ว่าจะหายคัน แต่ก็เกาค่ะ

ยิ่งถึงช่วง เกสา โลมา ฯลฯ ยิ่งทุลักทุเลค่ะ
ทรมานมาก ปวดเมื่อย เข่าซ้าย
ปวดก้นด้านซ้าย ปวดเข่าขวา
ขาขวา ก็เป็นเหน็บ เกือบจะไม่ทนแล้ว
ก็เลยขอขยับตัวปรับท่าเผื่อจะหายเมื่อย
แต่ก็ไม่หายค่ะ

พอถึงพุทโธ เริ่มเหนื่อย เริ่มเมื่อยสุดแรง
ก็เลยภาวนาแค่ 50ครั้ง แล้วก็พิจารณา
แก่ เจ็บ ตาย ฯลฯ ถวายบุญแล้วก็ลาพระกรรมฐาน



ส่วนการบ้านคืนนี้ นั่งเร็วค่ะ
เริ่มนั่งตอน 22.18- 23.55 น.

นั่งเสร็จก็เลยรีบเข้ามา่ส่งการบ้านเลยดีกว่า
เดี๋ยวลืมอีก ก็ตั้งใจภาวนา100 ครั้งค่ะ

แต่วันนี้อาการหนักตั้งแต่เริ่มเลย
เพราะรำคาญเสียงเพลง แล้วก็โกรธ
คนที่เปิดเพลงด้วย คิดสองจิตสองใจว่าจะหยุดนั่ง
แล้วมาบอกให้เค้าปิดเพลงดีไหม๊
แต่คิดไปคิดมา ก็พยายาม คิดให้อภัยเค้าดีว่า
เค้าคงไม่รู้ หรือไม่ทันคิดว่า มันเสียงดัง..
อะไรประมาณนี้ค่ะ คิดได้แป๊บนึง ก็ดีขึ้น
แต่ก็มีหวนกลับมาคิดเป็นห้วงๆ ก็พิจารณาไป

พอถึงพุทโธ ก็ทุลักทุเลอีกแล้ว ทั้งคัน
ทั้งปวดเมื่อยที่เดิมๆ แล้วก็ปวดหลังด้วย


พอถึง เกสา โลมา ก็พยายามท่องช้าๆ
ให้จิตตามเบาๆ ก็สงบบ้างนิดๆหน่อยๆค่ะ
ก็เลยตัดสินใจว่า จะภาวนาขั้นตอนนี้
และ พุทโธ เพียง 50 ครั้ง ก็รู้สึกจิตเริ่มเบาขึ้นมาบ้าง

ระหว่างปฏิบัติ ก็เลยได้คำตอบในใจว่า
สงสัยทางสายกลางสำหรับเราอาจจะอยู่ืััืืัืั้ที่
ภาวนา 50 ครั้ง รึเปล่าหนอ

เพราะดูเหมือนจะพอดีๆ ไม่มากไม่น้อยเกินไป
แต่เดี๋ยวครั้งหน้า ก็คิดว่าจะลอง100ครั้งเหมือนเดิม
แล้วค่อยสังเกตดูอาการอีกที ..ค่ะ

คงต้องลองผิดลองถูกไปเรื่อยค่ะ
อยากฝึกให้หนัก แต่ก็ต้องคอยหลอกล่อใจตัวเองด้วย
เดี๋ยวหลุดวงโคจรอีกที กู่ไม่กลับ..แน่ๆ

 

ควรภาวนาให้ครบอย่าพึ่งแยกกันเดี๋ยวจะไม่สบายครับ เพราะกำลังญานเกิดจะร้อนหนาวสลับเดี๋ยวจะไม่สบายครับ

 

เป็นอย่านี้แหละครับ กำลังจิตปรากฏ เวทนาก็จะเกิดแถมเกิดมากกว่าปรกติอีก แต่ถ้าผ่านไปได้ก็จะไม่เกิดอีกเลย

ช่วงนี้อยู่ที่ใจครับให้เอาทุกข์เป็นที่ตั้งครับ ทุกข์นี้ก็คือเรื่องที่เข้ามากระทบเราแล้วเอาเวทนามาเทียบเคียงว่าอะไรหนักหนากว่ากัน

ก็จะทำให้ได้สติขึ้นอีกเวทนาก็จะทุเลาครับ

 

อยากฟังเรื่องเล่าอะ เล่าทุกวันเลยนะ รู้ว่า อ.บาส เรื่องเยอะอยู่แล้ว
เผื่อเป็นวิทยาทานสำหรับทุกคน

ช่วงนี้ขยันนั่ง ทำทุกคืนเลย อย่างที่บอกจิตรวมมั่งไม่รวมมั่ง ฟุ้งมั่งอะไรมั่ง
มีทุกรูปแบบ จะทำไปเรื่อยๆค่ะ เรียนรู้ไปเรื่อยๆ ถ้ามีอะไรก็แนะนำด้วยละกันเน้อ

จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้อยากนั่ง หรือว่าจะเกิดอะไรขึ้น/ไม่เกิด
ในอนาคต สิ่งที่ได้สำหรับตัวเองตอนนี้คือเหมือนมีจิตมาอบรมจิต คือบางครั้ง
สติตามอารมณ์ไม่ทัน เกิดอะไรตามหลังมาเยอะแยะ ก็มีจิตนี้แหละมาคอยสอน
มาชี้แนะ ไม่ให้ผิดซ้ำซาก

 

เป็นอย่างงี้นี่เองครับ ผมถึงงงว่าทำไมอยู่ๆ มันเหมือนรู้สึกเหมือนเป็นไข้อ่อนๆ
ขอบคุณอาจารย์ครับ

 

ขออภัยค่ะคุณบาส ป้ากลัวจะลืมน่ะค่ะ หลังๆนี่ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาอ่านทุกวัน และ ต้องโอนทางไซเบอร์ ไม่ค่อยมีสัญญานโทรสำหรับรับsmsส่งรหัสในการโอน ครั้งก่อนต้องรอ3-4วันกว่าจะได้โอนไปทำบุญค่ะ

 

..................................

ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ เดี๋ยวตอนนั่งคืนนี้
จะได้งัดกลยุทธที่อาจารย์แนะนำ
ไปสู้กับอาการเวทนาดูค่ะ เพราะที่ผ่านมา
อาการมาเยือนทั้งทางกาย ทางใจสูสีกัน
ก็เลยพิจารณาอะไรไม่ทัน สติก็เลยกระเจิงไปก่อน


ทั้งๆที่ตอนสวดมนต์ พอถึงบทบารมีสิบทัศ
ก็ยังฮึกเหิมอยู่ว่า จะทำให้ได้ทุกบารมีเลย
แต่พอตอนท้าย ทนแทบไม่ไหว
สรุปว่า ขันติก็ไม่ได้ สัจจะก็ไม่เหลือ ซะงั้น..เฮ้อ

เอ่อ..อาจารย์ลืมเล่า เรื่อง คนมาให้ดูดวงรึเปล่าค๊า..
รอฟังอยู่นะคะ

 

ออ บาส สบายดีนะ เข้ามาทักทายจร้า
ป.ล. ช่วงนี้เป็น ชีคา มิใช่นกฮูกแล้ว

 

ส่งการบ้านครับเมื่อคืน เจอกิเลสเล่นงานแต่ก็ยังนั่ง
บทที่1 นะครับ เริ่มดูลมหายใจแล้วนับ ก็ไม่นิ่งเท่าไหร่นับไปเรื่อยๆมีความคิดเข้ามาแทรกแต่รู้ตัวตลอดพยามดึงกลับมา บางช่วงเหมือนกันเผลอคิดไปเรื่องอื่นแต่ใจยังนับได้อยู่ พอรู้ตัวก็พยามจดจ่อกับลมหายใจให้มากขึ้น
มาถึงพุทธโธบทแรก แรกก็ภวนาไปเรื่อยๆ ใจมันนึกว่าเข้าพุทธออกโธ พอรู้ตัวเอ๊ะ เราไม่ต้องมีคำว่าเข้าออก ก็ได้นี่ เลยดูลมชัดขึ้นขณะเข้าว่าพุทธออกก็ว่าโธ ที่นี้มีช่วงกลางๆ
จิตดิ่งแบบชัดมากๆ ในขณะนั้นผมนั่งสมาธิดับไฟ จู่มีความรู้สึกเหมือนรอบข้างเงียบและมืดวูปลงอีกทั้งๆที่มันมืดอยู่แล้วจังหวะนี้นิ่งเหมือนไม่ต้องภวนาเลย ตอนนั้นคิดว่าจะปล่อย ไม่ภวนาเลยดีไหม แต่ก็นึกอีกว่าตามอาจารย์บาสบอก ต้องตอนท้ายเลยไม่นอกครู ก็พุทธโธต่อไป
จบพุทธโธก็เริ่ม เกศา โลมา ตอนนี้เริ่มแย่ริ่มรู้สึกปวดขาปวดหลัง เลยเร่งให้เร็วๆหน่อย
ภวนาไปก็มีสะดุดบางเป็นบางครั้งแต่ก็ต่อติด
พอมาพุทธโธรอบสอง รู้สึกปวดมากจนอยากเลิกแล้ว ใจมันก็คิดว่า รอบสองแค่30ดีไหม หรือ50พอ แต่ก็ผืนภวนามาเรื่อยๆ จนไกล้จะครบร้อยก็แทบไม่ไหวแล้ว แต่ก็สู้จนจบ พอครบร้อย แผ่เมตตา สู้สึกไม่โล่งเหมือนครั้งก่อน ตึงๆตรงกลางอก
แผ่เสร็จก็ถึงช่วงไม่มีคำภวนา ก็พยามทำใจนิ่งๆ แต่ปวดจนอยากเลิกตลอดเวลา
ปวดหนักขึ้นๆ สักพักจู่ๆก็ฮึดขึ้นมาแบบรำคาญสังขารตัวเอง พูดในใจว่า จะตายให้มันตายไป ที่นี้รู้สึกดิ่งวูบลงทันทีที่นึก แต่นิ่งแค่แป๊บเดียว ทนไม่ไหวก็ถอนออกจากสมาธิครับ
รู้สึกว่าแรงฮึดมันมาแค่นิดเดียวสุดท้ายทนปวดไม่ไหวครับ 55 คราวหน้าจะพยามอดทนให้มากกว่านี้ครับ

 

วันนี้ได้ไปทำบุญไหว้พระ 8 วัด [จริงๆจะทำ 9 วัดแต่ฝนตก>_<]

นำบุญมาฝากทุกท่านครับ

ไปรอบนี้ได้หลายอย่างกลับมาด้วย

มารู้อีกทีก็นั่งรถกลับมาแล้ว