เมื่อพระอภิญญาท่านว่า...

ผมเชื่อว่าเดี๋ยวลุงToplus99ก็กลับมา ลูกศิษย์พระอาจารย์ซะอย่างยังงัยก็ผ่านไปได้

 

โชคดีครับ
อย่าทิ้งการภาวนานะครับ

 

พอเปิดมาปุ๊บ. อ้าว จะไปแล้วหรือ. แหม. เสียดายจัง. ทุกอย่างมันเป็นธรรมชาติของมันเองขอให้เราเข้าใจมัน. แล้วปลอ่ยวาง. ขอให้โชคดีมีความสุขนะคะ. ว่างๆอย่าลืมมาเล่าต่อนะคะ

 

หายเหนื่อย เมื่อยล้า อ่อนเพลียใจ ก็กลับมาครับ
หรือถอยออกจากปัญหาหนึ่งก้าว จะเห็นโลกกว้างขึ้น มีเส้นทางเดินกว้างขึ้น ลองดูน่ะ
เป็นกำลังใจให้ แต่กำลังเงินไม่ไหวเหมือนกัน สู้ สู้ สู้ ทาเคชิ (มุขเก่า โบราณ นานนม)

 

มีพบย่อมมีจาก หน้าที่ใครหน้าที่มัน ขอให้ทำหน้าที่ของตนเองอย่างเต็มภูมิ อนุโมทนาครับ

 

หนีภัยพิบัติชาตินี้..แล้วหนีวัฏฏะสงสารได้หรือเปล่า? แค่อยากถามว่า จะหนีไปอีกกี่ภพชาติ....มาร่วมสร้างแนวทางปฎิบัติและฝ่าฟัน ด้วยกันดีกว่า

 

คำคมจริงๆ อย่าบอกว่าหนีเลยครับ แค่ถอยมาตั้งหลัก อิ อิ อิ ที่อุตรดิตถ์ อากาศเป็นยังไงบ้างครับ ฝนตกบ้างหรือยัง แล้วแนวทางปฏิบัติจะทำยังไงดีครับ

 

ใครชอบ ใครชัง ชั่งเถิด
ใครชู ใครเชิด ชั่งเขา
ใครด่า ใครบ่น ทนเอา
ใจเราร่มเย็น เป็นพอ

ติดตามคุณทูพลัสไนน์ตี้ไนน์มานาน ขอขอบพระคุณในน้ำใจเป็นอย่างสูง
ที่ได้ถ่ายทอดประสบการณ์ดีๆ ที่หาได้ยากยิ่งสำหรับบุคคลคนทั่วไป
มาเล่าสู่กันฟังแบบเป็นกันเองเหมือนเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟัง
ขอบุญรักษา ธรรมะ คุ้มครอง ธรรมใดที่องค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า
บรรลุแล้ว ขอท่านทูพลัสไนน์ตี้ไนน์ ได้บรรลุธรรมนั้นด้วยเถิด
สาธุ สาธุ สาธุ __/\__​

 

ฮ่ะ...แอ้มๆ กำลังจะกลับมาแล้วจ้า..

ค้างคาเรื่องเล่าใดๆ ที่เคยเกริ่นค้างไว้ ก็จะแวะมาสะสางต่อเติมให้จบ

แต่ช่วงนี้...คงขอเวลาเข้าป่า หลบเข้าถ้ำปลีกวิเวก อีกสักพักหนึ่ง..

ขอปรับสภาพอารมณ์ จิตใจ และระบบสมองหน่อย ยังเบลอๆ..เอ๋อๆชอบกล


เรื่องมันเยอะ..ถูกทดสอบรุนแรง รายล้อมเหลือเกิน จุกแล้วจุกอีก แทบต้านรับไว้ไม่อยู่

ขออภัย..บางท่านที่อาจรอคอย

 

เย้! ท่านอากลับมาแล้วได้ฟังเรื่องสนุกอีกแล้ว ก็บอกแล้วว่าลูกศิษย์พระอาจารย์ซะอย่าง ยังงัยก็ผ่านได้สบาย

 

ยินดีด้วยครับ ที่ฝ่าฟันอุปสรรคในชีวิตต่อไปได้ บททดสอบต่างๆ ผ่านมาและก็ต้องผ่านไปแน่นอน (ก็พูดได้เน้อะ ไม่ใช่ตูเองนี่หว่า) ก้าวต่อไป ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นๆ กันต่อไปครับ

 

อับจน..หม่นหมอง ทุกข์ตรม อับจนปัญญา จะค้นหาทางออก
ก็แสนมืดดำ เกือบถลำ เป็นชาวคุก คนตาราง ครอบครัวก็แทบแตกสลาย
และคงต้องเสียใจกับอีกหลายๆชีวิต

.....แต่ต้องขอขอบคุณ ฟ้าดิน

ที่ได้พบกับฆราวาส..นักธรรม นักรบไร้รูปแบบ ศิษย์ผู้พี่
ที่ไม่รู้..ที่ไปและที่มากันมาก่อน

........ชี้หนทางออกให้

และทุกวันนี้ คงอยู่ด้วยกำลังใจ เพื่อทดสอบค้นหา คำตอบบางอย่าง

ที่ยากจะเข้าใจ..

ว่าหน้าที่คือสิ่งใด?

 

เย้ ในที่สุดก็กลับมาตามสัญญา (เป็นแฟนคลับตั้งแต่เปิดกระทู้) ดีใจจังค่ะ

 

อย่าเพิ่งเย้!! เลยนะ

วันนี้ก็แวะมาทักทาย..กันตามพันธะหวังดีซึ่งกันและกัน

ก็ไม่แน่ใจนักว่า จะได้ประมาณไหน

สะบักสะบอม มาเอาเรื่อง..คงจักขอพักฟื้นก่อนล่ะ


ขอบคุณ ด้วยรักและหวังดี ขอคาราวะแด่ทุกทุกจิตวิญญาณ

 

ไวๆครับลูกพี่ ผมและหลายๆท่านรออ่านอยู่ แอบบเข้ามาดูนานละ ^^

 

ไม่รีบครับ...รอได้pig_ballet

 

เกือบถลำ เป็นชาวคุก คนตาราง ครอบครัวก็แทบแตกสลาย

อีม หนักหนา นะนี่
ไม่ต้องรีบร้อนอะไรหรอก มาเขียนสวัสดีวันละนิด ก็พอ จะได้รู้ว่ายังอยู่ดี ยังไม่ต้องเล่าอะไรหรอก (จะมีกะจิดกะใจ อะไร เพิ่งฝ่าสงครามมา) พักผ่อนก่อนเถอะ

 

ขอบคุณหลายๆนะท่าน..

ช่วงนี้อยูในช่วง ลาพักงานชั่วคราว ขออยู่เงียบๆ พิจารณาธรรมไปตามสภาพ

บรรยากาศทั่วไปก็ดีขึ้นมาเรื่อยๆ ตามลำดับ

ศิษย์พี่นักธรรมผู้ได้ญาณทรรศนะ กล่าวว่า
" คุณนี่ยังโดนแบบเบาๆนะเนี่ย กรรมทดสอบยังน้อยกว่า
ผมเยอะ...ยังไหวน่านะ..จิ๊บๆ "
ก็เลยมีกำลังใจขึ้นมาอีกเพียบ มาประคองได้ช่วงจังหวะ ทรุดล้มพอดี
ทำให้นึกถึงเพลงของแอม เสาวลักษณ์
ร้องว่า...* และยังคงยิ้ม ยิ้มทั้งน้ำตา
ที่ผ่านไปแล้วไม่หวนคืนมาก็ไม่เสียดาย....

 

สติมา ปัญญาเกิด รูปเกิดที่ตาให้รีบกำหนด ใจรู้ แล้วปลอ่ยวาง เสียงเกิดขึ้นที่หูให้รีบกำหนด ใจรู้ แล้วปลอ่ยวาง ขอให้มีสติมากๆ คอยระวังที่จิต ทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ

 

เป็นนักรบ เข้าสมรภูมิรบแล้วต้องสู้ค่ะ สู้ สู้