ประสบการณ์ ธรรมะ พระเครื่อง หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก จ.อยุธยา

หลวงปู่ไปไหน ?



เรื่องโดย คุณ สิทธิ์

บ้างเชื่อว่าหลวงปู่เป็นพระโพธิสัตว์รอตรัสรู้อยู่ชั้นดุสิต

บ้างเชื่อว่าหลวงปู่เป็นพระอรหันต์นิพพานแล้ว

แต่ความจริงก็คือความจริง ความจริงไม่ได้ขึ้นกับความเชื่อ

เพียงแต่ความจริงบางอย่างแม้พระอริยเจ้าก็ไม่อาจทราบได้

เพราะเป็นเรื่องพุทธวิสัย

หลวงปู่อยู่ที่ไหนไม่สำคัญเท่ากับเราจะไปไหน

มืดมาหรือสว่างมานั้นเป็นต้นทุนเดิมของเรา เปลี่ยนแปลงไม่ได้

แต่จะมืดไปหรือสว่างไปนี้สิ ขึ้นอยู่กับธรรมในใจเรา

มืดตั้งแต่ยังมีชีวิต หรือสว่างไสวอยู่ตั้งแต่ยังมีชีวิต

ไม่ว่าหลวงปู่จะอยู่ที่ไหน
ก็มีประจักษ์พยานมากมายว่าท่านมาช่วยเหลือสงเคราะห์เราได้จริง

ท่านมองดูเราอยู่ ท่านคอยจะช่วยเหลือเราอยู่
(ถ้าเราตั้งใจปฏิบัติตนเป็นคนดี)

หลวงปู่รักษาคำสัญญาที่หลวงปู่ให้ไว้เสมอที่ว่า

“แกคิดถึงข้า ข้าก็คิดถึงแก แกไม่คิดถึงข้า ข้าก็ยังคิดถึงแก”

ไม่รู้ว่าจะมีใครคิดถึงหลวงปู่เหมือนผมบ้างนะ ?

Credit : Luangpudu.com / Luangpordu.com

 

13/3/13

วันนี้ส่งเหรียญ ลป.ดู่ ให้เพื่อนสมาชิกที่ส่งซองมาขอรับแล้วอีกหนึ่งท่านคือ คุณ อานุภาพ (user name ผู้นอบน้อมสุดใจ) รหัสจัดส่ง RG103086184TH ได้รับแล้วแจ้งด้วยนะครับ

 

ขอบคุณครับที่แจ้งให้ทราบ

โมทนาสาธุครับผม

 

แก้วสารพัดนึกของหลวงปู่



เรื่องและภาพโดย คุณ สิทธิ์

ในสมัยหลวงปู่ยังมีชีวิตท่านได้อธิษฐานวัตถุกลม ๆ เล็ก ๆ ที่เรียกว่า "ลูกแก้ว"

ลุงสิทธิ์ก็เคยสงสัยว่า เป็นลูกแก้วยังไง ก็เห็นอยู่ว่าเป็นเนื้อปูนเนื้อผง ไม่เห็นจะใสที่ตรงไหน มาภายหลังจึงได้รู้ว่าท่านหมายถึง "ลูกแก้วสารพัดนึก" คือ ติดขัดอะไรก็นึกอธิษฐานเอา

เคยมีประสบการณ์เจอคน "ถูกของ" เวลา "ของ" จะเข้า เขาจะหาวนอนก่อน จากนั้นก็ตาขวาง พูดไม่เหมือนคนเดิม ลุงสิทธิ์ก็ไม่ใช่หมอผี ทีนี้จะทำอย่างไรล่ะ ในเมื่อเขามาขอความช่วยเหลือ จะเอาพระให้แขวนคอก็ดิ้นไม่ยอมให้ใส่ ก็เลยนึกถึงลูกแก้วนี้ (ซึ่งบางทีก็ถูกเรียกว่าลูกอม) ด้วยความที่ลูกแก้วหรือลูกอมนั้นมีขนาดค่อนข้างเล็ก อีกทั้งเคยได้ยินคนโบราณเขาบอกว่าคนที่ถูกของ หากเอาลูกอมที่พระที่เก่ง ๆ อธิษฐานจิตไว้ ก็จะช่วยขับของหรือคุณไสย์ออกไปได้

ลุงสิทธิ์จึงจัดแจงเอาลูกอมหลวงปู่ใส่ปากเขา แล้วเอาน้ำบังคับให้เขาดื่ม (เพราะตอนนั้นเขาอาละวาดหนักขึ้น ๆ) พอเขากลืนลูกอมเข้าไป ก็หยุดดิ้น เงียบสนิท หมดฤทธิ์ ไม่อาละวาดแล้ว หลับยาวไปจนเช้า

ด้วยความที่ลุงสิทธิ์อยากรู้อยากเห็น ว่าลูกอมที่ให้กลืนไป จะหลุดออกมาอย่างที่คนโบราณว่าไว้หรือเปล่า จึงรีบตื่นแต่เช้ามาดูอาการเขา ปรากฏว่าเขารู้สึกตัวพร้อมกับหยิบลูกอมที่อยู่กระพุ้งแก้มออกมา (ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าลูกอมถูกกลืนไปตั้งแต่ทีแรก แล้วออกมาได้จริง หรือจะเป็นเพราะเขาซ่อนลูกอมไว้ในกระพุ้งแก้ม แต่ที่แน่ ๆ เขาสงบตัว ไม่อาละวาดเป็นพอใจแล้ว ที่สำคัญลุงสิทธิ์ได้ลูกแก้วคืนมา)

นั่นเป็นประสบการณ์แปลก ๆ สมัยเข้าวัดใหม่ ๆ

แต่เมื่อลุงสิทธ์ศึกษาและปฏิบัติมากเข้า หลวงปู่ท่านกลับสอนให้เรารู้จักลูกแก้วสารพัดนึกของจริง นั่นก็คือ "จิต" ของคนเรานี่เอง

เราอยากจะได้ร่างกายที่สมบูรณ์ ไม่พิกลพิการ ก็จิตดวงนี้ที่พาให้เรารักษาศีล ไม่เบียดเบียนสัตว์ จนมาได้ร่างกายที่สมบูรณ์ แถมยังมีอายุยืนยาว

เราอยากจะได้พบพระพุทธศาสนาอีก ก็จิตดวงนี้ที่พาเราสั่งสมนิสัยปัจจัยและความคุ้นชินกับพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์

เราปรารถนาสวรรค์ ก็จิตดวงนี้พาให้เราให้ทาน รักษาศีล กระทั่งได้สวรรค์สมบัติ

จิตที่ฝึกดีแล้วนี้แหละคือแก้วสารพัดนึก

จิตทีฝึกดีแล้ว แก้ว ๓ ดวง คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ก็อยู่ในนี้

เพราะเหตุนี้ หลวงปู่ท่านจึงรับรองคำพูดของหลวงปู่มั่นที่ว่า

"...ได้ใจแล้วคือได้ธรรม เห็นใจเแล้วคือเห็นธรรม
รู้ใจแล้วคือรู้ธรรมทั้งมวล ถึงใจตนแล้วคือถึงพระนิพพาน"

สมดังพุทธโอวาทที่ว่า

"ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จแล้วด้วยใจ"

Credit : Luangpudu.com / Luangpordu.com

 

ได้ครับผม

ขอบคุณครับ ผมจะพยายามหามาให้อ่านกันเหมือนก่อนนะครับ

จะได้ช่วยเจริญศรัทธาแก่สมาชิกใหม่และสมาชิกเก่าที่ตามอยู่ด้วยครับ

 

พระกริ่งหลัง "ปิ" ใช่ไหมครับ ?

 

โอว ไม่รู้จัก ไม่เคยได้ยินครับ

 

16/03/55

วันนี้จัดส่งเหรียญให้เพื่อนสมาชิกอีก 2 ท่านที่ส่งซองมาให้แล้วครับ

1.คุณ ไพศาล RG106737953TH
2.คุณ สมพงษ์ RG106737967TH

ได้รับพัศดุรบกวนแจ้งให้ทราบด้วยนะครับ

เช็คพัศดุได้ตาม link ด้านล่างนะครับ
Track And Trace : EMS : Thailand Post : Spider

 

ความรู้ใหม่ ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณครับที่แจ้งให้ทราบ

 

เมื่อลูกศิษย์...คิดปรามาสหลวงปู่ทวด



เรื่องโดย คุณ เมธา

สมัยก่อนลูกศิษย์หลวงปู่ที่ยัง เป็นนักเรียนนักศึกษา มักชอบนำปากกาหรือดินสอมาขอให้ท่านเสกกันอยู่บ่อยๆ หลวงปู่ท่านก็ช่วยสงเคราะห์ให้ทุกทีไป ไม่ว่าจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย สอบเข้าทำงาน ทุกวันนี้ลูกศิษย์ที่ให้ท่านเสกปากกาไปสอบ ก็ได้เป็นผู้พิพากษากันสมใจนับได้ถึงสี่คนในหมู่เพื่อนรุ่นนั้น ปัจจุบันเป็นถึงหัวหน้าศาลจังหวัด ทุกคนต่างมีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดีกัน


เรื่องทำข้อสอบนี้หลวงปู่ท่านเล่าให้ผมฟังว่า มีลูกศิษย์คนหนึ่งไปสอบวิชานั้นข้อสอบเป็นภาษาอังกฤษ ตอนทำข้อสอบทำไม่ได้ก็เลยนึกถึงหลวงปู่ทวด แต่เมื่อนึกแล้วก็เกิดความลังเลสงสัย คิดว่าหลวงปู่ทวดท่านเป็นพระสมัยก่อนคงไม่รู้ภาษาอังกฤษหรอก


ทำไป ทำมาก็ยังทำข้อสอบไม่ได้ ใจก็นึกถึงหลวงปู่ทวดขึ้นมาอีก ทีนี้ตอนที่หลับตานึกถึงหลวงปู่นั้น หลวงปู่ทวดก็ได้มาปรากฏให้เห็นพร้อมกับเฉลยคำตอบ แต่ด้วยเหตุที่คิดปรามาสหลวงปู่ทวดว่าท่านไม่รู้ภาษาอังกฤษ จึงทำให้มือข้างขวาที่ถือปากกาอยู่นั้นสั่นไม่ยอมหยุด เล่าถึงตรงนี้หลวงปู่ดู่ ท่านก็ทำท่ามือถือปากกาสั่นไม่หยุดให้ดู


แล้วท่านก็เล่าต่อว่า...มือถือปากกาสั่นอยู่แต่รู้คำตอบ พอจะเขียนลงบนกระดาษ เมื่อปากกาจรดลงไปก็ทิ่มจนกระดาษขาดไม่สามารถที่จะเขียนได้ นี่เขามาเล่าให้ข้าฟังนะ...


เรื่องนี้ สอนให้รู้ว่าอย่าประมาทต่อครูบาอาจารย์ หากคิดว่าเป็นเรื่องยากลำบากก็ขอให้ ท่านช่วยเหลือช่วยสงเคราะห์กันได้ พระท่านคอยจะช่วยอยู่ ท่านดูเราอยู่ ที่สำคัญคืออย่าทิ้งการปฏิบัติ ถ้าขี้เกียจ ก็หมดกัน


"ถ้าขี้เกียจ ก็หมดกัน"

เป็นคำสรุปสุดท้ายที่ท่านสอนในวันนั้น


Credit : Luangpudu.com / Luangpordu.com