ผมจะเลิกสำเร็จความไคร่ (ช่วยตัวเอง) ยังไงหรอครับ

ตามหัวข้อเลยครับ ผมฝึกเลิกมานานแล้วเลิกไม่ได้สักที

ผมเคยเลิกได้ มาประมาณครึ่งเดือน แต่สุดท้ายก็ฝันเปียก

แล้วหลังๆก็เกิดอารมณ์เก็บไม่อยู่เลยปล่อยออกมาหมดเลย

ผมเสียใจมากอุส่าห์พยายามเลิกแล้วแต่ก็เลิกไม่ได้สักที

ขอคำชี้แนะด้วยครับท่านผู้เชี่ยวชาญ

(เพิ่งเสร็จไปอีกครั้ง 20 นาที ที่แล้วเองครับ ทนไม่ไหวเลยมาตั้งถาม)

 

อดทนในกามทำได้ยากครับ เพราะเป็นสัญชาตญานของมนุษย์ ใช้วิธีหักดิบไม่ได้ครับ คือเลิกเลย ต้องใช้วิธีหลีกเลี่ยงแทนครับ เช่น หางานอะไรอย่างอื่นทำ เลิกยุ่งสิ่งที่อาจจะยั่วยุให้เกิดอารมณ์กำหนัด สุดท้ายไม่ประมาทคือเมื่อเกิดอารมณ์แล้วก็ต้องรู้จักตั้งรับ คือพยายามพิจารณาร่างกายว่าเป็นของเน่า จะดูรูปศพก็ได้ เอาแบบสาวๆ เละๆ ยิ่งดี พยายามคิดตามจริงว่าร่างกายก็มีเพียงเท่านี้ เราจะมายินดีกับอารมณ์เหล่านี้กับของสกปรกไปเพื่ออะไร ถ้าเรายินดีก็ไม่ต่างจากหมู่หนอนที่กัดกินเนื้อเน่า ฉะนั้น

มั่นฝึกซ้อมบ่อยๆ พอถึงจุดนึงจะหมดอารมณ์ไปเอง อีกอย่างได้บุญสูงพิจารณาไปเรื่อยๆ มีโอกาสเข้าถึงมรรคผลนิพพานได้ง่ายๆ เลย

 

ขอบคุณมากครับ ข้อความของท่านอ่านเข้าใจง่ายดี

จะลองนําไปใช้ดู จะพยายามเลี่ยงให้มากที่สุด ขอบคุณครับ

 

ตราบใดที่เรายังคงเล่นคอมฯเล่นเนต บอกได้คำเดียวว่ายากครับ สื่อมันเยอะ เลิกไม่ได้ก็ลดเอาครับ เช่น งดหนึ่งอาทิตย์ หรือหนึ่งเดือนเป็นต้น มากกว่านี้ได้ยิ่งดี
แต่ถ้าต้องการเลิกจริงๆ อันดับแรกเลิกเล่นคอมฯก่อนเลยครับ

 

เมื่อเสร็จกิจแล้ว ถามตัวเองว่า ได้ประโยชน์อะไรบ้าง ?? ถามบ่อย ๆ
เดี๋ยวก็จะเริ่มเห็น คุณ-โทษ จากการกระทำเอง และสอนตัวเองไปเรื่อย ๆ

ไม่นานก็ละอาย บรรเทา ลด พฤติกรรมไปเอง....

 

ผู้พันก็ทิ้งเบอร์ให้น้องเขาสิ ครับ

ยามเขาน้องเสร็จกิจจะได้โทรถามได้

 

....เอาเป็นว่ายึดทางสายกลางเถอะครับ ไม่ถึงกับต้องเลิกหรอก แต่ให้มันมีความพอดี
หาเหตุก่อนว่าอะไรทำให้คุณต้อง "ช่วยตัวเอง" ก็ไปแก้ตรงนั้น เรายังเป็นปุถุชนธรรมดา
อย่าไปซีเรียสมากครับ สุดท้ายคนที่จะแก้ไขได้ก็คือคุณเองนั่นแหล่ะ ของหายในบ้านแต่ไปหานอกบ้านแล้วจะเจอได้ไง ^^

 

จริงๆแล้วการทำอัตวิบากกาม มันก็ไม่ได้ผิดปกติอะไร แต่เมื่อเสร็จแล้ว คุณเกิดหิริต่อการกระทำอยากเลิกแต่ก็เลิกไม่ได้เพราะหลงและติดในรสกามนั้น ก็เดินสายกลางแล้วกัน แต่ปฏิบัติธรรมให้มากๆละกัน

 

พิจารณา รสอร่อย(อัสสาทะ)ของกาม ถ้ามันไม่มีรสอร่อยคนเราไม่หลงกับมันหรอก รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์..............พิจารณาโทษ(อาทีนพ หรือ อาทีนวะ) ของกาม ทุกอย่างที่เป็นโทษนั้นแหละ ความกระวนกระวายความดิ้นรน รวมถึงความไม่เที่ยงของมัน มาแล้วไปแป้ปแป้ป.........รู้ถึงอุบายนำออก(นิสรณะ)ทุกอย่างที่เพื่อนสมาชิกแนะนำทำได้หมด...รวมถึงการเห็นความไม่เที่ยงของความสุขของมัน...........ก็ ทำไป เถอะครับ

 

หักคอไอ้เท่ง หัก หัก หักคอไอ้เท่ง

 

อันดับแรกลบหนังโป้ของคุณออกก่อน อันดับสองอย่าเข้าไปอีก ต่อไปก็ไปหาเตะบงเตะบอลทำงานบ้านบ้าง

 

.. ธรรมใดเกิดแต่เหตุใด พระพุทธองคฺทรงตรัสถึงการเกิดเหตุและการดับ ของเหตุนั้น..ใช่ไหมครับ..
กาม..เกิดจาก การมีตัวเรา มีตน มาเกิดต้องทำลายจุดนี้ด้วยการ ดูกายให้แจ้ง จะทำลายอารมณ์ได้หมด อารมณ์เกิดจากการคิดนึก..ถึงรูป(คนอื่น)- นาม กลิ่น-เสียง รส
หากหักใจฝึกสติให้แกร่ง คิดปั๊บตัดปุ๊บเขามาดู กาย อาการ32 ของเราแทน จะสู้ได้ สำเร็จอริยะบุคคลก็ได้แต่ทำยากมากๆต้องสะสมครับ
เบื้องต้น ฝึกสติให้แกร่ง โดยการดู กายและอาการ 32 ให้แจ้งครับ อารมณ์กามและทุกอย่างจะจางคลายหายไปเองครับ สาธุ

 

ไม่ธรรดาๆ นะนี่ พี่สับสนผม หล่อมาก..!
ตอกย้ำมันลงไป ที่จุดเดิม ขอบคุณที่ซ้ำเติม จุดเดิมที่เคยพิจารณา

 

ผมว่าช่วยตัวเองก็ดีอยู่นะ เพราะ คนเรา ร่างกายมันสร้าง อสุจิมา
แล้วทีนี้ถ้าไม่ได้ปลดปล่อย ก็จะงุดงิด และอืนๆ อีกมากมาย
ส่วนตัวผม ก็นานๆทีครับ เพราะว่า และตอนช่วยก็ช่วยแบบ
ไม่ได้คิดลามก ช่วยเพราะ ไม่อยากเครียดอยากปลดปล่อย
แบบว่าเอาพอเสร็จ ไม่ใส่จินตนาการ หญิง สาว ต่างๆ
สรุป ทำได้ครับ แต่ไม่ควรเสพติด และเวลาทำ ให้คิดไว้
ทำเพื่อสัมดุลร่างกาย อย่าไปจินตนาการหน้าสาวๆ เป็นพอ

 

คือผมว่าถ้าทำไปแล้วมันไม่ได้ไปเดือนร้อนใคร หรือเกิดผลเสียต่อทางใดทางหนึ่งของชีวิตเรา ก็ทำไปเถอะครับ ดีกว่าไปปล้ำข่มขืนใครนะ เราจบที่ตัวเราเองครับ งานไม่เสีย ชีวิตปกติดี ก็อยาไปฝืนความต้องการของเราเลยครับ คนเรามีความชอบไม่เหมือนกัน บางคนชอบเล่นกีฬา บางคนชอบเล่นดนตรี บางคนชอบเล่นเกม อันนี้ก็เป็นอีกแค่หนึ่งกิจกรรมที่เราชอบครับ

 

พิจารณาตัวเราขณะที่กามารมณ์ ก่อตัวขึ้น เพราะความกำหนัด เป็นอาการทุกข์อย่างหนึ่ง
เมื่อสำเร็จความใคร่เสร็จลงก็พิจารณาต่ออีก ว่ามันเป็นทุกข์ที่ลดลงไปจาการบำบัด
เหมือนความหิว เหมือนการปลดทุกข์ปัสสาวะ อุจจาระ เป็นเพียงกิริยาอาการหนึ่งของปุถุชน เท่านั้น
หากเท่าทันมันเรื่อยๆ ก็จะเห็นสภาพธรรมชาติของกาย ปฏิกิริยาการรับรู้อารมณ์ความใคร่ได้ละเอียดขึ้น ลึกขึ้น เป็นลำดับ

เมื่อจิตมีราคะ จิตรู้ว่าจิตมีราคะ เป็นพื้นฐานขั้นต้นของจิตตานุปัสสนา ในสติปัฏฐานสี่

 

สร้างฮาเร็มครับ วันๆไม่มีเวลาช่วยตัวเองแน่ๆ

 

ผม ก็เป็นเหมื่อนเจ้าของกระทู้เลย ครับ จะพยามหักดิบเเต่ก็ไม่ไหว เล่นทุกวันเลย ( โลกสวยด้วยมือเรา )

 

ทำไปเถอะ ทำก็ไม่ผิด ไม่ทำก็ใช่ว่าจะประเสริฐ ยังไงมันก็ต้องฝันเปียกอยู่ดีแหล่ะ เลอะเทอะเปล่าๆ มันเป็นเรื่องธรรมชาติของธาตุของขันธ์ไม่ใช่เหรอ เหมือนห้ามไม่ให้มันหิว...ห้ามได้แค่ไหนกันเชียว ห้ามไม่ให้มันปวดขี้...ห้ามได้แค่ไหนกันเชียว นี่มันเป็นอย่างนี้ ขั้นนี้มันต้องใช้ปัญญาจัดการ เพราะเราเอาชนะธรรมชาติไม่ได้หรอก คุกที่ชื่อว่าร่างกายนี้ ความเจ็บ ความหิว ความอะไรตามธรรมชาติ ก็ให้รู้ ดูมัน น่าเบื่อหน่ายมั้ย ไอ้สังขารที่มันบังคับบัญชาไม่ได้นี่ พระพุทธองค์ท่านทรงเห็นแบบนี้ไง ท่านถึงหาทางไปนิพพาน รู้ทุกข์แล้วละวาง เลิกยึดมั่นถือมั่นซะก็จบ ที่เหลือก็เป็นเรื่องของธาตุของขันธ์ เราไม่มีในขันธ์๕ ขันธ์๕ไม่มีในเรา มันหิวมันก็ต้องกิน มันปวดมันก็ต้องขี้ อั้นไว้มันก็ไม่ดี เดี๋ยวแตกเรี่ยราด ที่สำคัญคือรักษาจิต ดูจิต อย่าให้จิตปรุงแต่งไปตามมัน แค่นั้นพอ ขอให้คุณจงมีดวงตาเห็นธรรม สาธุ

 

ก็แกล้งมันสิครับ พอใกล้จะเสร็จก็หยุดเอาดื้อ ๆเลยปล่อยให้มันค้าง (โสน้าน่ามันด้วยชนวนดับกลางอากาศ)พอหนักเข้ามันก็เบื่อไปเอง สูตรนี้ได้เพื่อนต่างวัยบอกมาได้ผลชงัก เป็นการชนะใจตัวเองขณะเกิดอารมณ์ อย่าลืมพอใกล้ ๆแล้วปล่อยให้มันค้างไปเลย

ปล. ในเวปนี้มีใครเลิกกามได้แล้วบ้าง ไม่ช่วยตัวเองก็ยุ่งกับภรรยาตัวเอง ประเภทนาน ๆครั้งก็มีถมไป ละได้เด็ดขาดก็ต้องระดับพระอนาคาโน้นแล้วครับ