การเผากระดาษให้บรรพบุรุษ ได้รับจริงไหมครับ

ของเดิมควรรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีไม่ให้สูญหาย ถ้าสูญหายไปคงน่าเสียดาย เพราะคนรุ่นให้เริ่มพับกระดาษไหว้เจ้าไม่เป็น จัดของไหว้ไม่เป็นผมว่าถ้ามีคนล้มเลิกโดยไม่นำมาสืบสานคงน่าเสียดายในวัฒนธรรมอันดีงาม

 

ทำอะไรก็ได้ไอ้นั้น เผากระดาษก็ได้กระดาษ ทำบุญอย่างไรก็ได้อย่างนั้นครับ

เขา นั้น มี น้อยกว่า ขน เรา ไม่ สามารถ ขนาด นั้น หรอก

 

ได้รับจริงค่ะ แต่เค้าจะใช้ประโยชน์อะไรได้หล่ะคะ มันก็แค่กระดาษ
ต่อให้เผาของจริงไปให้ ก็ไม่มีประโยชน์หรอกในโลกทิพย์ แต่ได้รับแน่นอน กองเป็นภูเขาอยู่ในนรกหน่ะ น่าสงสารนะ

บุญกุศลเท่านั้นนะคะที่นำสู่สุขติภูมิ
หาใช่สมบัติทางโลกไม่
ปล.ไม่ต้องเชื่อก็ได้นะ เพราะเราไม่เคยเห็นกับตา เอาเป็นว่าอันไหนที่เค้าว่าดีก็ทำมันให้หมดเลยดีมั๊ย ไทย จีน พุทธ คริสต์ อิสลาม เอามันให้หมดเลยดีมั๊ยวะ ถามใครเค้าก็ต้องบอกว่าของเขาดี ทำแม่งให้หมดเลยดีมะ กันเหนียว เดี๋ยวตายไปก็ได้รู้เองแหล่ะ โน๊ะ อิอิ

ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมค่ะ สาธุๆๆ^^

 

ถ้าหากว่ามันได้แล้วจะเอาไปทำไรได้หรอครับ

แบบว่าเผาธนบัตรใบละ500ล้าน ส่งไปให้ แต่ในนรกมันไม่มีตลาดนัดนะครับ

ไม่มีร้านก๋วยเตียว ไม่มีห้างเทสโก้โลตัสนะครับ ธนบัตรที่เผาไปมันก็คงใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้

 

น่าจะต้องทำพิธีกรรมครับ :boo:

 

เผากระดาษให้ ผู้ล่วงลับก้จะได้ขี้เถ้ามากองหนึ่ง ใช้อะไรก็ไม่ได้ กินก็ไม่ได้

 

ครับผม มีพระพุทธพจน์ ที่สนับสนุน บทความของท่านอยู่ครับ ที่มา ธรรมบทภาคที่หนึ่ง เรื่องจักขุบาลเถระ
ใจความของพระพุทธพจน์มีอยู่ว่า
มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา มโน เสฎฺฐา มโน มยา
มนสา เจ ปทุฏเฐน ภาสิต วา กโรติ วา
ตโต นํ ทุกฺขมเนวติ จกฺกํว วหโต ปทํ
แปลว่า ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญสำเร็จเเล้วด้วยใจ
ถ้าบุคคลมีใจประทุษร้ายเเล้วพูดอยู่ก็ตาม ทำอยู่ก็ตาม ทุกข์ย่อมไปตามเขา เพราะทุจริต ๓อย่างนั้น ดุจล้อเกวียนย่อมหมุนไปตามร้อยเท้าโคฉะนั้น

ทุกสิ่งทุกอย่างสำเร็จด้วยใจของเรา จะเผากระดาษ หรือกรวดน้ำอุทิศให้ ก็ได้รับเหมือนกัน ถ้าใจเราจะต้องการจะให้เค้าครับ

 

แต่การอุทิศบุญทางพุทธเราถึงต้องอาศัยพระไง ท่านมีศีลมากกว่าเรา เราทำบุญกับผู้มีศีล แล้วอุทิศบุญนั้นให้ เทียบกับคนธรรมดาที่มายืนเผากระดาษ... เอาบุญที่ไหนมาอุทิศคะ อุทิศกระดาษก็ได้กระดาษ ไม่เหมือนกันอย่าเอามาปนกัน

ไม่ได้จะบอกว่าศาสนาไหนดีกว่ากัน แต่พูดตามตรรกะธรรมดา อ่านะ^^
..การกระทำย่อมมีผล"มากกว่า"คำพูด อิอิ

 

ที่ท่านให้ความคิดเห็นมาก็ถูกครับ เเต่ผมอยากให้เห็นอีกมุมว่า ถ้าจิตใจเราเเน่เเน่วเเล้ว พิธีตรีตรอง ก็เป็นรองจิตใจคนครับ ผมไม่ได้ปฏิเสธว่าทำบุญกลับพระเเล้วอุทิศให้ไม่ได้ผล เเละผมไม่ได้เเย้งว่าเผากระดาษส่งให้บรรบุรุษผลบุญไม่ถึงบรรพบุรุษ ผมอยากให้เห็นตรงจิตใจถ้าเราตั้งใจเเน่เเน่วเเล้ว จิตก็เป็นสมาธิเมื่อจิตเป็นสมาธิผลบุญก็ถึงเหมือนกันครับ

 

ทำตามวัฒนธรรมที่สืบทอดกันมาก็ดีอยู่แล้วครับ ทุกศาสนาสอนคนให้ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่นอยู่แล้วครับ เมื่อทำด้วยกาย วาจา ใจ แล้วเกิดปิติ สบายใจก็ถือว่าได้บุญแล้วครับ ขอให้เจริญในธรรมคำสั่งสอนของแต่ละศาสนาครับ

 

ที่นู่นมีคอมพิวเตอร์ใช้มั้ยเนี่ย ถ้ามีจะเอาไฟที่ไหนใช้อีกเนี่ย
ระบบอินเตอร์เนตอีก ไม่งั้นเหงาตาย

 

ประเพณีบางอย่างเป็นสิ่งที่ทำตาม ๆ กันมาโดยไม่มีเหตุผล
อย่าเป็นแต่ชาวพุทธในทะเบียนบ้าน ควรศึกษาให้เข้าถึงแก่น
หากพ่อแม่ยังไม่ยอมเลิกการเผากระดาษ ก็ต้องพููดคุยให้ท่านเข้าใจความจริง และค่อย ๆ
ลดปริมาณกระดาษลง น่าเสียดายนะ เหมือนกันเอาเงินมาเผาเล่น
คนเป็นไม่ได้ใช้ คนตายไม่ได้ของ คนที่รวยคือพ่อค้า

 

ไม่ได้รับวัตถุอะไรเลย แต่รับรู้ความปรารถนาดีได้ ถ้ามี รับส่วนของกุศลจิตได้ ถ้ามี คงคล้ายการกรวดน้ำ

 

มนุษย์เรายังมีอะไรอีกหลายสิ่งที่ทำกันต่อกันมาแบบไม่ลืมหูลืมตา
ซึ่งหากว่าใช้สมองคิดซักกะหน่อยน่ะ อาจจะคิดได้บ้าง
ว่า "ทำไปทำไมไร้สาระว่ะ" เอาเวลาและทรัพยากรไปทำอย่างอื่น
ที่มันช่วยพัฒนาจิตและคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้นดีกว่าได้แล้วมนุษย์โลก

 

ความเห็นที่ตรงเกินไป
ไร้ความเมตตา
ไม่ใช่"จิตพุทธ"
"จิตพุทธ"เนียนและเรียบไร้(ไม่เสแสร้ง)มันจึงเรียบไร้