หลวงพ่อสุด วัดกาหลง

สวัสดีครับ พี่ๆน้องๆ ทุกท่าน

-พ่อทหารหนุ่มของผมมาแล้ววว เป็นไงมั่งเจมส์ หายไปเลยนะครับ ฝึกหนักหรือเปล่า ...ยามศึกข้านึกแต่รบ จบศึกข้านึกแต่รัก...หรือเปล่าเอ่ย?

-ขอบคุณคุณ benzdd(อ่านว่าอะไรเอ่ย) มากครับ อุตสาห์วิ่งไปดูมาให้ บ้านอยู่แถวกาหลงเหรอครับ ใจดีจัง...

-สวัสดีคุณtomsignalครับ สบายดีไหมครับ

-สวัสดีครับ น้องชัย เรื่องกฏแห่งกรรมนี่มีจริงนะครับ ผมเชื่อแบบนั้น ทุกวันนี้เรื่องฆ่าสัตว์ นี่ผมไม่เอาเลย สงสารมันครับ อ่านหนังสือพวกกฎแห่งกรรมมากๆ แล้วไม่อยากทำเลย บ้านญาติผมเวลาไปหาเขาเขาชอบจับปลาในท้องร่องฝากผมกลับไปให้แม่ที่บ้าน แต่ตอนหลังเขาไม่เอาปลาเป็นๆฝากเลยเพราะมารู้ตอนหลังจากแม่ว่าผมเอาไปปล่อยซะงั้น...แต่ที่ต้องทำคือหนอนแมลง เพราะมันเป็นอาชีพ ก็ต้องขออโหสิกรรมเขาด้วย
สิ่งที่น้องชัยทำและคิดถูกต้อง(สำหรับผมนะ) แล้วครับ

-สวัสดีครับ คุณเด็กสมุทร (เด็กช่างรักจริง) มีอะไรก็เอามาลงให้ชมกันอีกนะครับ

-พี่เปิดโลกครับ ... ผมไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ ก็วนๆเวียนๆ อยู่แถวนี้ครับ อย่าเอาน้องชัยมาเป็นสะพานเลยครับ ผมกลัวจะเอาไปกินซะงั้น... แต่บอกตรงๆ ผมกลัวอดีตเพล์บอยแถวท่าฉลอมมากกว่าครับ....สบายดีนะครับพี่

เรื่องเล่าไร้สาระประจำวันนี้...
-แขวนพระทำไม?
บางคนคงเคยตั้งคำถามแบบนี้ หรือโดนถามแบบนี้ ผมเองก็เคยโดนถามแบบนี้ บางคนบอกว่าพระอยู่ที่ใจไม่ต้องแขวนหรอก...

สำหรับผมแล้ว การแขวนพระ ทำให้เรานึกถึงพระพุทธคุณ(พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์) หลายๆครั้งที่เพื่อนชวนผมไปในสถานที่อโคจร แต่ผมก็ไปไม่ได้เพราะ แขวนพระมาเต็มตัว จะเข้าไปก็เกรงใจพระท่าน (วันหลังเลยไม่เเขวนพระไป...555) หลายๆครั้งที่อยากทำชั่ว แต่ก็ละอายครูบาอาจารย์ที่พกมาด้วย หลายๆครั้งที่อยากด่าอยากนินทาคน แต่พอจะอ้าปากก็นึกถึงคำสอนของหลวงพ่อในคอ ก็ต้องหยุด...เหล่านี่เป็นเรื่องทางใจครับ

สำหรับทางกาย เป็นเรื่องแบบโลกๆ ครับ คือเมตตา แคล้วคลาด คงกระพัน ผมเชื่อว่าในยามคับขัน พุทธคุณสามารถช่วยหรือผ่อนหนักเป็นเบาได้ โดยไม่ฝืนกฎแห่งกรรม ในยามคับขันครับ...ยามคับขัน

...ในช่วงที่น้ำทะเลหนุนสูง2ครั้งที่ผ่านมา ที่ผมไปช่วยเขาซ่อมคันดิน ลงน้ำ ลงท้องร่อง บอกตรงๆว่าลงเท้าเปล่าครับ เพราะใส่รองเท้าแล้วมันลื่น ครับ ในการซ่อมคันดินนั้น ต้องเหยียบดินเลน โกยดิน หลายๆคนก็โดนนั่นนี่ ตำมั่ง บาดมั่ง เจ็บกันเล้กๆน้อยๆ ครั้งนึงผมเองก็รู้สึกว่าเหยียบอะไรไม่รู้เจ็บเท้ามากชักเท้าขึ้นมาดูก็เจ็บมาก แต่ไม่มีแผล บางทีก็ไปเหยียบตอไม้แหลมๆ ก็ไม่เป็นไรแต่เจ็บ บางทีทำงานจนเสร็จ แล้ว งมไปงมมาไอ้ตรงที่ผมยืนดันมีหลอดไฟกลมๆ ฝังในดิน ถ้าเหยียบแตกคง อูยคิดแล้วเสียว...

สิ่งเหล่านี้ คิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้ แล้วแต่วิจารณญาณครับ แต่ผมว่า มีไว้อุ่นใจกว่าครับ...วันนี้คุณแขวนพระหรือยัง...

 

ชื่อเบนซ์ครับ ไม่ได้อยู่กาหลงหรอกครับ แต่ว่างๆผ่านไปเลยดูให้ครับ ^^

 

ตอนนั้นประมาณปี2541ครับช่วงนั้นยังสนุกสนานอยู่เลยแต่ใจมีความสงสารคือเรื่องของเรื่อง เมื่ออยู่ ตชด. กระผมได้ถูกส่งไปประจำอยู่พื้นที่ไทรโยค และไปอยู่ฐานปฏิบัติการเขาปลาน้อย ติดกับชายแดน พม่า ที่แห่งนั้นกันดารมากๆอาหารการกินไม่ค่อยมี อย่างดีกระผมแค่เก็บผักกูดมาผัดน้ำมันกิน แต่เพื่อนกระผมซิ่ มันเป็นนักล่าจริงๆทุกชนิดสรรหาที่จะล่า มีอยู่วันหนึ่งเขาไปเอาค่างมาจากไหนก็ไม่รู้มาถึงก็ก่อไฟเผาเพื่อที่จะเอาขนออกพอเผาแล้วกระผมมองไปเหมือนเด็กมากๆ เจ้าเพื่อนก็สับอย่างเดียวเรานึกในใจว่าสงสารมันจริงๆช่วงนั้นยังกินสอรอถอ อยู่เลยป่าเมืองกาญนี่สุดยอดของป่าจริงๆกลางวันร้อนแบบชนิดที่เรียกว่าตับแตก แต่กลางคืนนี่หนาวชนิดผ้านวมต้องสามผืนถึงจะเอาอยู่ หน้าฝนนี่ตกทั้งวันทั้งคืนไม่มีหยุดไม่มีกระปิดกระปอยตกไปเรื่อยๆ เอ้า..คุยเรื่องสัตว์อยู่ดีๆ กับกลายไปเรื่องฟ้าฝน สัตว์นานาชนิดมีหมด อย่างเสือ นี่ มาร้องอยู่ข้างๆฐาน พอตอนเช้าไปแปรงฟันที่ลำห้วยเห็นรอยเท้าเท่ากับจานเปลใบใหญ่ๆ เพื่อนบอกตัวนี้ไม่ต่ำกว่าเจ็ดศอก แต่ก็ไม่เคยเจอกันซักที ถ้าเจอก็คงใส่เกียรห้าแล้วนิมนต์หลวงพ่อโกย..มาคุ้มครองแบบไม่คิดชีวิตหล่ะพี่น้อง
-เห็นคุณดอกรัก บอกว่าไปเจอหนังสือตามรอยหลวงพ่อเดิม ว่าแล้วจัดให้วัตถุมงคลอีกอย่างที่หลวงพ่อเดิมวัดหนองโพ ดังสุดๆคือมีดหมอ มีดปากกา

​

อ้อ..ตอนนั้นกระผมยังไม่ได้ปฏิบัติเลยครับยังเสเพลเพื่อนชวนไปเฮที่ไหนก็ไปเรียกได้ว่าถ้ากลุ่มนี้ไปที่ไหนต้องมีกระผมที่นั่น คงเป็นเพราะเราส่งความเมตตาไปให้เขาจริงๆมากกว่าเรียกได้ว่าเขาไม่มีที่ไปแล้วเราก็เหมือนไปช่วยเขาและอีกอย่างคือหลานยายเจ้าของบ้านไม่ได้ไปทำร้ายเขาก่อนด้วยก็เลยทำให้เขาไม่ระแวงคงเป็นเพราะอย่างนี่ครับ อ้อกระผมชอบทำบุญครับคงเป็นสิ่งนี้ด้วยกระแสความดีคงมีกับเขาบ้างไม่มากก็น้อย ครับ

ดีแล้วหล่ะครับให้แคล้วคลาด ไม่เจออะไรที่จะๆ ก็ดีครับ บางคนไม่รู้หรอกว่าพุทธคุณของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้คุ้มครองแล้ว ทำให้แคล้วคลาดไม่ค่อยเจอะเจออะไรที่ร้ายๆ ทำให้ชีวิตดูเหมือนจะไม่ตื่นเต้น ดีแล้ว แต่ถ้าอยากให้ตื่นเต้นลองซิ่กระผมลองมาแล้ว คือที่บ้านมีพระกรุอยู่องค์ที่เขาเรียกกันว่าหลวงพ่อโตกรุบางกระทิง เริ่มแรกพี่ชายเป็นทหารอยู่ที่ค่ายพระเอกาทศรส พิษณุโลก อัญเชิญท่านไปคล้องเรียกได้ว่ารูปทรงท่านสวยงามเหมาะกับวัยรุ่นมากๆแขวนเดี่ยวสวยมากๆครับ ไปได้แค่อาทิตย์เดียวได้เรื่อง พอกลับมาบ้านก็ไม่ได้บอกอะไรอัญเชิญเก็บที่หิ้งเหมือนเดิม กระผมก็เห็นว่าสวยดีก็นิมนต์ท่านขึ้นคอได้เรื่องครับ ไปเที่ยวที่ไหนสนุกทุกที่ไม่เว้นวันครับมีแต่เรื่องๆใจก็ฮึกเฮิม ไม่มีได้เลือด พอพี่กลับมาเจอก็เล่าให้ฟังเพื่อนๆพี่ชายหัวเราะ ก็เล่าให้ฟังว่า"ไอ้หนู(ชื่อพี่ชาย)มันไปเจอมาแล้วที่รร.ราชพฤกษ์ ห้าต่อสามสิบ (เราห้า ฝ่ายตรงข้ามสามสิบ) คือเขามีงานเลี้ยงรุ่นตำรวจจังหวัดพิษณุโลกน่ะครับส่วนพี่ชายกระผมก็ไปกันทหารห้าคน ดันไปตะโกนท้าเขาว่า "ทหารจะเมาตำรวจไม่เกี่ยว" เป็นเรื่องซิ่ครับต่างคนต่างเมา เรียกได้ว่าดูไม่จืดแถมยังโดนโยนบกคือจับแขนจับขาแล้วเหวี่ยงขึ้นรถปิกอัพตำรวจ เรียกได้ว่าครึ่งปากครึ่งจมูกทิ่มไปบนพื้นรถซึ่งเป็นเหล็ก คนอื่นๆเลือดกลบปากแต่พี่ชายกระผมไม่มีเลือดเลยแสดงว่าพุทธคุณพระหลวงพ่อโตกรุบางกระทิงคุ้มได้จริงๆ(แต่มีเรื่องไม่หยุดขอยอมก่อนหล่ะ)จนมาถึงโรงพักต้องให้นายมารับรองเลยจบเรื่องราวกันไปไม่เป็นไรขอกันกิน...ลองน่ะครับ

​

น้องเด็กสมุทร พี่ก็เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งตอนนั้นทำงานแล้วซักประมาณปี2532 พี่ทำงานอยู่บ.กรีนสปอต์ แถวใกล้หมู่บ้านนักกีฬาตอนนั้นก็ไปได้พระมาองค์หนึ่งที่บ้านก็มาคล้องไว้เห็นเล็กๆและเป็นเนื้อผง ไม่ได้คิดอะไรและไม่รู้ว่าเป็นพระอะไรด้วยเห็นว่าเล็กดีก็เลี่ยมพลาสติกสายร่มคล้องไว้ มีอยู่วันหนึ่งเกิดเขม่นกันในที่ทำงานเมื่อเลิกงานก็สังสรรกับเพื่อนๆตามประสา ประมาณซักพัก เรานั่งหันหลังให้เสียงดังโบ๊กที่ทัดดอกไม้แล้วขวดก็แตกหล่นลงกราวด์ แต่เรามีความรู้สึกว่าขวดที่กระทบทัดดอกไม้นั้นมันเบาเหมือนแค่เอามาแตะเฉยๆแค่นั้นจริงๆแต่ทำไมมันแตกได้ พอตอนเช้าพี่ที่ทำงานด้วยกันก็ถามว่า"เฮ้ย..เมือคืนมึงถูกตีหรอ" "ไหนดูซิมึงคล้องพระอะไร"ว่าแล้งเราก็ให้ดู"เฮ้ยนี่มันวัดปากน้ำนี่หว่าเองเอาไปห่มจีวรได้แล้ว"นั่นแหละครับกระผมถึงรู้ว่าเป็นพระผงของขวัญหลวงพ่อสด วัดปากน้ำภาษีเจริญ และได้ไปหม่จีวรมาจนทุกวันนี้ เป็นประสบการณ์อีกอย่างหนึ่งครับ

​

-เรียกได้ว่าทันตาเห็น ก็มีเรื่องเล่าอีกเหมือนกัน มีพี่คนหนึ่งเรียกกันว่า ดาบยาว บ้านอยู่ข้างวัดนาคปรก ย่านตลาดพลู แกเล่าให้ฟังว่าสมัยรุ่นชอบไปยิงปลากันกับเพื่อนๆโดยใช้ปืนที่มีหนังสติกและปลายมีเงี่ยงฉมวกติดปลายแล้วไปเฝ้ารอปลาขึ้นมาก็เหนี่ยวไกยิงปลาผลปรากฏว่ายิงโดนปลา นิล จากแก้มซ้ายทะลุแก้มขวาปลาดิ้นพลาดได้ปลามาเป็นที่สนุกสนาน พออีกสองวันต่อมาแกก็บอกว่าเล่นเอาไม้ลูกชิ้นแล้วมัดยางหนังสติกที่ท้ายแล้วเล่นกับเพื่อนๆ แบ่งข้างยิงกัน ผล แกโดนยิงเหมือนปลาครับคือแก้มซ้ายทะลุแก้มขวา ตั้งแต่นั้นมาแกเลิกฆ่าสัตว์ทุกชนิดและอุปกรณ์ต่างๆก็ให้คนอื่นๆหมดเรียกได้ว่ารู้ถึงกฏแห่งกรรมเลยครับ

 

สมปรารถนา ทุกๆท่านครับ

-ท่านนายกฯครับ
...ความจริงผมเห็นโพสต์ท่านนายกตั้งแต่เมื่อคืนแล้วพร้อมกับคุณอัสนี มาโพสต์พร้อมกันหมดเลย แต่ก็ไปกันเร็วมากเหมือนกัน(ตามอายุล่ะมั๊งครับ..ง่วง)
...เรื่องวานหลานชัยฯเป็นสะพาน ไว้ใจได้หลานคนนี้ผมเชื่อมั่นมาก ฝากความหวังได้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องนี้หรือเปล่า เผลอๆกลายเป็นกำแพง5555
..."แขวนพระทำไม" ผมหวังพุทธคุณจากวัตถุมงคลเป็นหลักใหญ่ และมีบวกคุณค่าทางอารมณ์ตามกิเลสในตัว ที่อยากมีเหมือนหรือเหนือกว่าคนอื่น พอมีมากกว่าคนอื่นก็อยากให้คนอื่นมามีเหมือนเรา มีเกิดมีดับไม่จบไม่สิ้น(อืม..พูดเองงงเอง) เรื่องแขวนพระไปในสถานที่อโคจร เมื่อก่อนผมก็เหมือนท่านนายกฯ จะไปก็ต้องถอดพระออก ต่อมาผมเห็นสถานที่เหล่านี้ก็มีการบูชาพระเหมือนบ้านทั่วๆไป คนทำงานในนั้นก็แขวนพระเหมือนกับเรา แตกต่างกันตรงไหน ผมก็เลยเหมือนไม่มีสถานที่อโคจรอีกต่อไป ยกเว้นบางแห่งจริงๆที่มีกิจกรรมไม่เลือกสถานที่ ผมให้ความสำคัญกับการกระทำที่ถูกเวลา ทำดีไม่ถูกเวลาก็ไม่ดี ทำไม่ดีแต่ถูกเวลากลับเป็นดี สมมุติแฟนผมเจตนาดีลุกขึ้นมาทำอาหารที่ผมชอบที่สุดทำอย่างปราณีตที่สุด แต่ปลุกผมขึ้นมากินตอนตี2 ไม่ใช่เวลา...ทุกท่านงงมั๊ยครับ ผมงงแล้วครับ

.....ไปดีกว่าครับ ลาด้วยเหรียญหลวงปู่ของเรา ยืมภาพมาจากไข่ท่าฉลอม เหรียญนี้เป็นเนื้อเหรียญ5บาทหลังพญาครุฑ เค้าบอกว่าสร้างน้อย ผมเองก็ไม่ทราบชัดเจนครับ

 

สวัสดีคร๊าบบบคุณอาอัสนี ประสบการณ์ของคุณอานี่อ่านไม่รู้เบื่อจริงๆครับ พอดีผมถือคติ "ใช้ของดีแต่ไม่ต้องโดนก็ได้ครับ 555+ กลัวเจ็บ" พระของคุณอาสวยงามตาอีกคนแล้ววว วู้ๆ พุทธคุณล้นเหลือ จริงๆ...

 

-คุณอัสนีครับ
...5555มาพร้อมกันอีกแล้ว ผมรู้สึกว่าในห้องเรามีเสือซุ่ม-มังกรซ่อน ที่แท้วีรกรรมของคุณอัสนีเป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นเร้าใจ เป็นตำราบทเรียนสอนใจดีมากเลยครับ ไม่ธรรมดาเลยครับ ค่อยๆปรากฏออกมาแล้ว ขอบคุณครับ

 

สวัสดีคร๊าบบคุณอาเปิดโลกตามกันมาติดๆเลย อิอิ คุณอานายกเค้าเทรนเกาหลีอยู่แล้วครับ ผมมิกล้าสู้... กลัวเดี๋ยวจะทำคุณอาหมองซะอีก คริๆ...
เรื่อง "แขวนพระทำไม" สำหรับผมทำให้อุ่นใจครับเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของเราให้คิดดีทำดีและคุณพระจะคุ้มครองครับ...แล้วก็กล้ว"สุกี้น้ำ"ด้วย 555+

 

วันนี้พี่เขาโดนสว่านเจาะตรงช่องลมง่ามขาเลือดสาด ตอนปล่อยไว้ที่กะไดคนเดียวบอกแล้ว ว่าให้เลิก ให้อยู่ด้วยดันรั้นซะ ผมก็โดนกะไดชักหนีบเล็กน้อย ที่ท้องแขน

แต่ที่เห็นคืนวันนี้พี่แกลอดราวกางเกงใน พวกเด็กวัด แต่แกบอกไม่ถือ แต่ผมระมัดระวัง จะเกี่ยวกันไหมน้า
ทำงานติดตั้งมีแต่ ต้องระวัง Safty first OK

 

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ของแต่ละท่านครับ..ปิดท้ายด้วยเหรียญหลวงพ่อปู่ วัดกระซ้าขาวเล็ก ๆ น้อย ๆ

 

อรุณสวัสดิ์ ทุกๆท่านครับ

-คุณtomsignalครับ
...ไม่ค่อยว่างเข้ามาหรือครับ ยังไม่ได้ไปกราบหลวงพ่อสุนทรเลยครับ ยาวนานมากแต่ไม่ช้าหรอกครับต้องไปกราบรบกวนท่าน

-หลานชัยณรงค์ครับ
...ท่านอานายกฯท่านเลือกครับ ต้องคนมีวาสนาจริงๆถึงจะได้ครอบครองท่านได้ เรื่องแขวนพระดีแล้วครับ แล้วก็ปฏิบัติตามคุณอาอัสนี สร้างพระในตัวเองเลยครับ

-คุณdollytaครับ
...เรื่องน่าคิดเลย ผมเชื่อเสมอมาว่าวัตถุมงคลที่ได้รับการปลุกเสกอย่างดีแล้ว เรื่องลอดราวผ้าหรือเข้าที่อโคจรจะไม่เสื่อม นอกจากจะเป็นกรรมที่เราไม่อาจเลี่ยงพ้น ถ้าไม่ถึงฆาตคงได้แต่บรรเทาลง แต่อย่างที่คุณดอลลี่ต้าบอก ไม่ประมาทปลอดภัยไว้ก่อน แน่นอนที่สุด ขอบคุณมากครับ ที่นำเรื่องราวมาเตือนสติ เข้ามาบ่อยๆนะครับ

-คุณเด็กสมุทรครับ
...เหรียญนี้แหละครับได้อ่านประสบการณ์ของคุณไพศาลหรือยังครับ พุทธาภิเษกโดยมี หลวงปู่สุดของเรา หลวงปู่แก้ว หลวงปู่สาย ปลุกเสกกันจนพระในพิธีท่านหนึ่งบอกว่าปลุกเสกไม่เข้าแล้ว ลองอ่านหน้าแรกๆดูนะครับ ประสบการณ์เพียบ
..

 

สวัสดีครับทุกๆท่าน แหมรู้สึกดีจังที่มีสมาชิกมาพูดคุยกันเพิ่มขึ้น
แถมด้วยประสบการณ์ต่างๆ มาแลกเปลี่ยนกัน พี่อัสนี ประสบการณ์ไม่เบานะครับ
รุ่น อาๆ ในกระทู้นี้ สมัยหนุ่มๆคงบู๊ไม่เบา ทั้งพี่ไพศาล พี่อัสนี พี่เปิดโลก

สำหรับเรื่องข้อห้ามในการแขวนพระเครื่องราง สำหรับผมแล้ว ผมเชื่อว่า ถึงจะลอดราวตากผ้า หรือ ไปในซ่อง ก็ไม่เสื่อมครับ แต่ท่านคงไม่อยากให้เราไปเลยห้ามไว้กระมัง
หลวงปู่ดู่ท่านบอกว่า พระไม่เสื่อมที่เสื่อมน่ะใจคน ที่เสื่อมไปจากพระ และท่านอธิฐานไว้ว่าให้พระท่านเสื่อมเมื่อกลายเป็นน้ำ...
หลวงพ่อคูณท่านบอก เมื่อศิษย์ถามว่าพระท่านห้ามลอดราวตากผ้าหรือเปล่า ท่านบอกว่าห้ามลอดหัวคันนา...
หลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง ท่านก็บอกว่าพระของท่านไม่มีเสื่อม
และยังมีอีกหลายๆท่านครับ

แต่ในบางสาย ท่านก็ห้ามไว้แน่นอนนะครับ ก็มีเหมือนกัน เช่นตะกรุดของหลวงพ่อจำลอง ก็มีข้อห้ามหลายอย่าง
ตะกรุดกันงู หลวงปู่อั๊บ ก็ห้ามหลายอย่างเช่น ห้ามจับงูที่กำลังผสมพันธุ์ ห้ามจับงูที่จอมปลวกฯลฯ
เข็มทองของหลวงพ่อพิมมาลัย ก็มีข้อห้ามคือ ห้ามเตะสุนัข ฯลฯ

อันนี้ก็แล้วแต่อุปเทห์ ของแต่ละอาจารย์ นะครับผมว่า สำหรับสำนักที่ห้ามไว้แน่นอน ก็คงต้องทำตาม แต่สำหรับที่ไม่ได้ห้ามไว้ ผมขอโมเม ว่าไม่มีข้อห้ามครับ อิอิ

ตบท้ายสักนิดด้วยคำคม ที่ผมไปจำเขามา ผมไปอ่านมาจากกระทู้ของหลวงปู่อั๊บ วัดท้องไทร แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นคำกล่าวของท่านใดนะครับ....

"เครื่องรางของขลัง เป็นวัตถุที่บรรจุไว้ ซึ่งพลังอำนาจทางจิต
อันเป็นพลังงานที่ไม่มีสสาร สิ่งเหล่านี้จะเกิดอิทธิฤทธิ์ได้
พึงอาศัยจิตของท่านที่ถึงพร้อม ด้วยความเชื่อเท่านั้น..."

 

สวัสดีครับพี่ๆ อาๆ ทุกท่นครับวันนี้ผมหนีเรียนมาเล่นอีกแล้ว ^^
ช่วงนี้ไม่ค่อยจะมีเวลาเท่าไหร่ครับแต่ก็มาดูอยู่เรื่อยๆครับ ดูว่าจะมีใครคิดถึงเรารึเปล่าอิอิ
สุดท้าย ก็ขอสวัสดีพี่ๆในบอร์ดนี้อีกครั้งครับทุกคนเลยครับ
มีเรื่องรบกวนอีกเรื่องครับ ผมอยากทราบเกี่ยวกับสมเด็จหลังเสือหลวงพ่อทองอยู่ครับ ว่าท่านสร้างมากี่รุ่น เล่นกันยังไงครับ ขอบคุณครับ

 

-ท่านนายกฯครับ
...สมัยหนุ่มๆ(ที่จริงตอนนี้ก็ยังไม่แก่นะครับ)ผมก็ไม่ค่อยมีวีรกรรมอย่างคุณอัสนีเลย ชีวิตผมดูเรื่อยๆชืดๆ บุ๋นก็ไม่รู้บู้ก็ไม่เป็น
...เรื่องใส่พระลอดราวผ้า จริงๆผมก็เคยถามหลวงปู่สุดนะครับ เคยเล่าอยู่หน้าแรกๆ หลวงปู่บอกว่าแล้วแต่อาจารย์ อย่างลูกอมของหลวงพ่อสงวน วัดไผ่พันมือ ท่านสั่งเลยห้ามลอดราวผ้า ผมเคยคุยกับคุณนวโกฏิ บอกว่าพระเกจิระดับนี้ลอดราวผ้าเสื่อมได้ยังไง คุณนวโกฏิตอบได้ดีมาก บอกว่าแล้วแต่ผมก็แล้วกัน ช่วยได้เยอะเลย

-น้องเจมส์ครับ
...ในใจก็นึกถึงเสมอครับ ว่าเจ้าของกระทู้ไปไหน แต่ก็เข้าใจว่าคงยังไม่สะดวก สมเด็จหลังเสือหลวงปู่ทองอยู่ไม่รู้รายละเอียดเลยครับ

.....ปิดท้ายด้วยเหรียญทองคำหลวงปู่แก้ว วัดช่องลม ยืมภาพมาครับ ไม่มีวาสนาได้ครอบครองหรอกครับ เจ้าของตีราคาแค่ 150,000 บาทเอง เท่านั้น (เซียน3องค์100อย่างผมสลบเหมือด)

 

เรื่องลอดราวผ้านี่ก็เป็นที่สงสัยกันมากนะครับ แต่ผมว่าของหลวงปู่ไม้เสื่อมครับมีเหตุการหนึ่งที่ผมยังจำได้อยู่ เคยมีตำรวจรายหนึ่งยศสูงพอควร เขาก็มาเล่าเรื่องว่าคนข้างบ้านไปสักยันต์มาแล้วมาลองให้ดูเขาบอกเหนียวมาก แต่วันหนึ่งเขาไปเผลอลอดราวผ้าโดยไม่รู้ตัว แล้วเขามาลองให้ดูอีกปรากฎว่าไม่เหลือครับต้องไปหาหมอเลยที่เดียว แล้วตำรวจคนนั้นก็ถามหลวงปู่ว่า หลวงปู่ครับของหลวงปู่จะเสื่อมไหมครับ หลวงปู่ท่านนิ่งอยู่ไม่ตอบ เขาก็ถามอีก หลวงปู่ครับจะเสื่อมไหมครับหลวงปู่ หลวงปู่ท่านยิ้มๆ แล้วตอบว่า เออ ไม่เสื่อมหรอกตราบใดที่เองยังศรัทธาในตัวข้า ทั้นใดนั้น เขาก็ก้มกราบหลวงปู่ทันที แล้วว่างๆเขาก็มากราบหลวงปู่อยู่เป็นประจำ ๆ ส่วนตัวผมแล้วเชื่อครับ ถ้าของหลวงปู่เสื่อมจริงผมคงไม่รอดตายจนถึงทุกวันนี้แน่นอนครับ .......

 

สวัสดีครับผมไม่ค่อยได้เข้ามาครับพอดีโรงงานน้ำถ่วมอยู่เฝ้าโรงงานครับ แต่โชคดีที่บ้านไม่ถ่วมสบายใจแล้วครับ

 

-จริงอย่างคุณไพศาลว่า เรื่องลอดราวนี่มันอยู่ที่ใจครับคือที่การนับถือพระที่ท่านคล้องอาราธนา มาคุ้มครอง ยิ่งสมัยนี้ตึกรามบ้านช่อง เยอะมากๆบางทีนั่งรถผ่านสะพานลอยมีผู้หญิงเต็มไปหมดรถก็พาเราลอดสะพานพระที่ท่านคล้องคออยู่มิเสื่อมหมดพุทธคุณหรอกหรือ ถ้าเรามีความนับถือคือไม่คิดที่จะลบหลู่ เช่นเอาผ้าขี้ริ้วมาเช็ดองค์ท่าน หรือเอาไว้ที่ไม่สมควร นี่แหล่ะหนทางแห่งการเสื่อม เหมือนสุภาษิตที่กระผมเคยพิมพ์ให้อ่านที่กระทู้หน้าก่อนๆนั่นแหละ คำของหลวงปู่แย้ม วัดสามง่าม ดอนตูม
"ทองยังงัยก็เป็นทองอยู่วันยังค่ำ ถึงแม้นจะตกอยู่ในดิน โดนไฟเผาละลายก็ยังคงเป็นทองอยู่มิเสื่อม เหมือนพระเครื่องรางของขลังถ้าวัดไหนสร้างแค่ลอดราวผ้าแล้วเสื่อมละลาย ก็ไม่ต้องเอามาคล้องคอแล้ว"
(แต่ถ้าใครคิดว่าพระที่ตัวเองมีอยู่ เสื่อมไปแล้วก็บริจาคมาก็ได้น่ะรับเก็บพระที่เสื่อมแต่ไม่ปลอมครับ ฮิ...ฮิ...)
-วันนี้ไปได้พระมาเป็นวัดโกรกกราก พระครูธรรมสาคร

​

เหรียญขนาดเท่าปลายนิ้วก้อยเล็กสวยดีแต่กระผมไม่รู้สร้างเมือไหร่



อีกองค์หลวงปู่ทวด ด้านหลัง เขียนว่าพระพรหมปัญโญ(ดู่) วัดสะแก ๒๕๓๒ ครับ​

 

ผมว่าบางอย่างหาย บางอย่างอยู่ ยิ่งอัดแน่น ยิ่งไ่ม่รู้ ครับ
วิชาที่ครูบาอาจารย์เรียนมา มีหลายธรรมเนียมปฎิบัติ เพื่อการเคารพครู
เพราะว่า ไม่ใช่สายปัญญา ครับ เป็นสายโลกีย์ ไม่ใช่โลกกุตระ ย่อม มีอยู่และดับไป ตามเคล็ดกันครับ แต่ถ้าหลวงพ่อที่เรานับถือท่านเพ่งด้วยญาณโลกกุตระไปก็จะไม่มีทางถอยหลังลงคลองเสื่อมได้ครับ แต่ถ้าเกิดจากการผูก อาธรรพ์ พระคาถาก็ไม่แน่ครับ เพราะฉะนั้น Saft ไว้ก่อนเป็นการเคารพครูไปในตัวครับ หลีกเลียงได้ให้หลีกครับ
สำหรับเครสนี้ เรื่องมันยาว ครับ แต่สาเหตุ ถ้าตัดเหตุผลไปก่อน
ผมคิดว่าเรื่องถูพื้นแน่เลย ถ้าผมไปบ้านคุณแล้วผมย่ำรองเท้าเข้าบ้านคุณ คุณชอบไหมครับ ตอนนี้สถานที่นั้น ผมปิดงานไม่ได้ มาสองวันแล้วพรุ่งนี้วันที่สาม
ผมจะไปถูพื้นให้ และ จุดธูป ถวายพวงมาลัยครับ เดียวดูผม เพราะผมเคยติดตั้งแถวปากท่อ ของผมเสีย แต่พอเอาไปเคลม ใช้ได้เฉย ทั้งที่มีหลักฐานยืนยัน
ทำงานให้วัดนี่ลำบากมากครับ *-*

หลวงพ่อท่านเมตตาเล่าให้ฟังว่าตอนมารักษาการ ท่านยังโดนกระซิบ
ว่าท่านๆตื่นเถอะอย่ามานอนตรงนี้ขวางทางเดินพวกเขา *-*

 

เหรียญเปิดโลกหลวงปู่ดูเป็นเหรียญที่ผมอยากได้มากครับแต่ไม่มีวาสนาครับ:'(

 

ต้องรีบไปหาอ่านประวัติซะแล้ว..ขอบคุณครับ

 

ใครพอทราบประวัติหลวงปู่อุ่น วัดบางขุดบ้างครับ แบ่งบันหน่อยครับ