ปิดรับบริจาค เรียนเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพถวายมณีนาคา ณ สำนักสงฆ์ภูสูง จังหวัดยโสธร

ประสบการณ์เรื่องลูกกรอก น่าสงสารเด็กนะคะคุณบุญทรง ไม่ทราบว่าคุณแม่เขาทำบุญให้ลูกบ้างไหม

 

cs, v"9b'q แหมๆ อ.ติงๆ มาอ่านเร็วจริงๆเน๊าะ พ่อแม่เขาคงทำให้นะครับ ผมจำได้ไม่หมด เลยนำมาเล่าข้าวๆพิมผิด ถูกอยู่เรื่อยๆ ฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เดี๋ยวสักพัก ต้องขอตัว ไป บรรทม แล้วแหละ ง่วง กลับมาเย็น นะครับ

 

วันนี้ มารออ่านนะคะ เรื่องราวกำลังสนุกเข้มข้น

 

พิมมาตั้งเยอะหลุดไปเฉยๆ อยากจะลบทิ้งทั้งหมด เลยไม่รู้จะพิมมาใหม่ได้อย่างไรเราเรียกคืนไม่เป็นฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ( ที่ ๒๖ /๗ /๕๔ ) พิมด้านหน้าต่อ หายแล้วหายไป พิมใหม่จะดีกว่า อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ เสียเวลาหน่อยไม่เป็นไรครับ มาว่ากันต่อ พักที่คลิตี้ล่างนานเกินไป ทำให้ขี้เกียจ ติดสถานที่ สุขสบาย มาค้างที่นี่ก็เป็น อาทิตย์แล้ว จึงออกเดินทางต่อไป ที่หมู่บ้าน คลิตี้บน ใช้เวลาเดินทาง ครึ่งวัน เห็นจะได้ จึงค้างที่ในวัดคลิตี้บน หลวงพี่ อ.เล็กท่านว่าอย่างนั้น หลวงพี่เล็กท่านเรียนวิชา ทำตะกรุด โทน จาก ปู่ เนป่อง ซึ่งเป็นชาวไทย กระเหรี่ยงท่านบวชเป็นพระ มีประสพการณ์มากมาย ท่านอายุ ๙๐ ปี คุยอย่างสนุกสนาน ฝนฟ้า ก็เป็นจริงไม่มีทีท่าว่า จะหยุด ซึ่งพวกเรา พากันมาก็ เป็นสิบวันแล้ว พอรุ่งสาง ก็คอยรอ ชาวบ้านมาใส่บาตร เพราะว่าชาวไทยกระเหรี่ยง ไม่นิยม ให้พระไปบินฑบาตร จะนำกับข้าวและข้าวใส่ภาชนะมาใส่ถึงที่ ในวัดเลย ฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ได้เวลาขบฉัน เมื่อทำภารกิจเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ออกเดินทางต่อไป จึงกราบลา หลวงปู่เนป่อง เดินทางเข้าสู่ทุ่งใหญ่นเรศวรทันที จากคลิตี้บน ไปถึงชายแดนไทย -พม่าต้องใชเวลา เดินหลายวัน ระยะทาง ๙๐ กิโลเมตร แต่พวกเราจะเข้าป่าใหญ่ ในดงดิบ ครับพี่น้อง เดินตามทาง มีทั้ง ต้นไม้ใหญ่น้อย เรียงรายสองข้างทาง เป็นทิวแถว ทั้งป่าดิบ ป่าโปร่ง ป่าผิใบ ร่มรื่น เสียงจิ้งหลีด เรไร จั๊งจั่น ร้องระงม ในราวไพร สัตว์นาๆชนิด เสียงนกกา พ่ำเพียกเรียกร้อง คุยกัน ระงมเซ็งแซ่ ฟังดูน่าใจหาย น่ากลัว แต่เราฟังดูแล้ว สบายตากายใจ ถ้าคนข้างล่างได้ฟัง คงทนบ่ได้ แน่นอน ขนาดเรายัง มีความวิตกอยู่บ้างเลย แล้วคนไม่เคย ศึกษามาเลย จะทนได้หรือหนอ ได้ผ่านลำห้วยน้อยใหญ่มามากมาย แต่ ในฐานะที่เรา เคยเข้ามาบ้าง ก็จะสุขใจ อยู่ไม่น้อย แต่เมื่อเดินนานๆ จะทำให้เหนื่อย เมื่อยล้า ไม่อยากเดิน เสียมากกว่า แต่ก็ได้ อัธรส ดี ทั้งประสพการณ์เหตุการ สิ่งที่ไม่เคยไปก็ได้ไป สิ่งที่ไม่เคยเห็นก็ได้เห็น สิ่งที่ไม่เคยได้ยินก็ได้ยิน สิ่งที่ไม่เคยพบก็ได้พบประสพมามากมาย สุดจะพรรณาทีเดียวเห็นไก่ป่าคุ้ยขี่หาอาหารเป็นระยะๆ เสียงนกกา สัตว์นาๆชนิดหมู่ร้องเรียกหากัน ดังอยู่ตลอดเวลา ที่ผ่านไป เมื่อมาถึง บริเวณห้วย เซซ่าโหว่ จึงหยุดพักกลางกฎ ดังที่เคยปฏิบัติมา ฝนฟ้า ยังตก เช่นเคย พี่น้องที่เคารพ ตกหนักเสียด้วย ฮ๋าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆการเดินทางมาครั้งนี้นับเป็นสิบวันแล้ว

 

เดินทางมาครั้งนี้นับเป็นสิบวันแล้ว ท่านผู้อ่าน ทั้งหลาย ฝนก็ตกแรงบ้างเบาบ้างสลับกันไป เมื่อค้างคืน เหมือนอย่างที่เคย แล้ว ก็ปรักกฏ เจริญสมณธรรม ดังที่ปฏิบัติมาครับ ตอนเช้า เก็บผัก อาหารป่า มาทำ แล้ว ฉัน เสร็จได้เวลาก็ออกเดินทางต่อ เข้าในทุ่งใหญ่ ดงดิบ ผ่านป่าโปร่งแล้วเข้า ป่าใหญ่ เดินร่มรื่น สบายไม่ร้อนไ ม่เหมือน ป่าโปร่ง ร้อน ต้นไม้ห่าง เดินไปก็เจอต้นมะขามป้อมมากมาย เยอะแยะไปหมด บางต้นไม่มีใบเลย มีแต่ลูก แต่ไม่อยาก ฉัน เมื่อเข้าไปลึกมาก แต่อยากฉันกลับไม่ได้ฉัน สมอ ไม่เคยเจอเลย สักต้นเดียว แต่ไม่อยาก ก็เจอ มากมาย แค่อยาก ฉันลูกสมอ ก็ไม่สมใจ ดังเจตนา ไม่อยากมันเจอแล้วเจออีกเห็นไหม พี่น้องที่เคารพ เข้าป่า สิ่งที่เราอยาก มันไม่ได้ดังใจเราหรอกนะจะบอกให้ ทั้ง ๆของเหล่านี้ ไม่มีราคาค่างวดอะไร แต่อยู่ในป่า ผลไม้ป่า ถือว่า เป็นอาหารชั้นเลิศเลยทีเดียวนะจะบอกให้ มาหยุดพักสักประเดี๋ยว แล้วมาว่า คัทเศทต่อไปสวัสดี

 

,kc]h;0hk86I v"9b'1มาแล้วจ้าคุณ อ.ติงๆ เชิญมาอ่านได้แล้วครับ ยังไม่ไปไหนเลย ฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พิมตั้งเยอะมันหลุดหายไปหมด กู้คืนไม่เป็นเหมือน คนที่เขาทำเก่งๆครับ

 

เดินทางมาครั้งนี้นับเป็นสิบวันแล้ว ท่านผู้อ่าน ทั้งหลาย ฝนก็ตกแรงบ้างเบาบ้างสลับกันไป เมื่อค้างคืน เหมือนอย่างที่เคย แล้ว ก็ปรักกฏ เจริญสมณธรรม ดังที่ปฏิบัติมาครับ ตอนเช้า เก็บผัก อาหารป่า มาทำ แล้ว ฉัน เสร็จได้เวลาก็ออกเดินทางต่อ เข้าในทุ่งใหญ่ ดงดิบ ผ่านป่าโปร่งแล้วเข้า ป่าใหญ่ เดินร่มรื่น สบายไม่ร้อนไ ม่เหมือน ป่าโปร่ง ร้อน ต้นไม้ห่าง เดินไปก็เจอต้นมะขามป้อมมากมาย เยอะแยะไปหมด บางต้นไม่มีใบเลย มีแต่ลูก แต่ไม่อยาก ฉัน เมื่อเข้าไปลึกมาก แต่อยากฉันกลับไม่ได้ฉัน สมอ ไม่เคยเจอเลย สักต้นเดียว แต่ไม่อยาก ก็เจอ มากมาย แค่อยาก ฉันลูกสมอ ก็ไม่สมใจ ดังเจตนา ไม่อยากมันเจอแล้วเจออีกเห็นไหม พี่น้องที่เคารพ เข้าป่า สิ่งที่เราอยาก มันไม่ได้ดังใจเราหรอกนะจะบอกให้ ทั้ง ๆของเหล่านี้ ไม่มีราคาค่างวดอะไร แต่อยู่ในป่า ผลไม้ป่า ถือว่า เป็นอาหารชั้นเลิศเลยทีเดียวนะจะบอกให้ มาหยุดพักสักประเดี๋ยว แล้วมาว่า คัทเศทต่อไปสวัสดี


ที่ ๒๖ / ๗ /๕๔ วันนี้มาว่ากันต่อ พอมีเวลาอยู่ บ้างอากาศวันนี้รู้สึกว่า มืดครึ้ม ฝนตกลงมาตั้งแต่กลางคืน จนถึงสายๆถึงจะ เริ่มแดดออก แดดจ้าเลยพี่ทั้งหลาย จะไป กทม. ก็เลยเลิกล้มความตั้งใจแต่เดิมทิ้งไป เลยมีโอกาศเข้ามาเล่า เรื่อง ธุดงค์ ให้พี่น้องได้ อ่านกันต่อไปครับ ความเดิม เมื่อเช้ามาหยุดอยู่ตรงที่แล้ว เข้าไปในทุ่งใหญ่นเรศวร เมื่อเข้ามาได้ระยะหนึ่ง ก็หยุด ใกล้กลับลำห้วย ตะวันบ่ายคล้อยแล้ว จึงหยุดพัก ปักกรด ข้าพเจ้า รีบหาฟืนกับ ท่านโมเช่ ไม้แห้ง เพื่อไว้สุมไฟ ให้พอ ใส่ทั้งคืน เพื่อทำความสว่าง ไม่ให้ สัตว์น้อยใหญ่มารบกวน เมื่อปักกรดเสร็จ เราก็นั่ง สทนากัน เมื่อเริ่มจะมืด เราสุมไฟ ไว้ป้องกันสัตว์ ก็เข้า กรดใครกรดมัน สวดมนต์ไหว้พระ ตามแบบฉบับ ที่ศึกษามา พอเจริญสมาธิกรรมฐาน แล้วนอนตื่น ขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อได้ยิน เสียงเจ้า ป่า ร้องคำราม ระงม ไปทั้งป่า เพราะว่าพวกเราไปนอน ขวางทาง ลงมากินน้ำของเขา เลยเข้ามากินไม่ได้ เลยร้องขู่คำราม ไปทั้งป่า ใอ้เราก็นอนฟัง เสียงของเขา ก็เลยลุกขึ้นมาเจริญสมณธรรมต่อ จนกระทั่ง รุ่งสาง อ๋อลืมบอกพ่อแม่พี่น้องไปว่า ในกลางคืน ทุกคืนไป ก็ต้องคอย ระวังเวลานอน ว่าไฟที่จุดไว้ฟืนมันไหม้หมด หรือมอดลงขนาดไหน จะได้คอย ผัสกันมาใส่ ฟืน ให้สว่าง พวกเสือช้างจะได้ไม่เข้ามาทำอันตราย และสัตว์ต่างๆนาๆชนิดก็เช่นกัน ตอนเช้าก็คุย กันเรื่อง เสือที่มาร้องขู่ ก็พวกเรามานอน ที่ลงกินน้ำของเขา จะให้พวกเขาไม่โมโหได้ไง ฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆตอนเช้า ไปหาผัก ป่า ใช้หม้อสนาม หุงข้าว มาม่าที่เตรียม มา บางทีก็เจอเห็ดหู หนู เกาะอยู่ตามต้นไม้แห้ง เก็บมาทำอาหาร และเห็ดหลายชนิด ผักหวานป่า ชอม ป่า มะเขือ พวงป่า ฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ เยอะไปหมดพี่น้อง เมื่อทำภารกิจเสร็จ ก็ออกเดินทางต่อ ไปพักปักกรด ในดงดิบ เมื่อเริ่มปักกรด ก็ท่อง พระคาบารมี ๓๐ ทัศ อัพภาน ขึงเชือก ใกล้ เสร็จก็ว่า พระคาถา ตวาดป่าหิมพาน จำได้ไม่หมด อิติปิโส ก็สวด เก็บฟืนเรียบร้อย ใกล้มืด ท่านทั้งหลายที่เคารพ ขี้เมฆ มาเต็มท้องฟ้า ลมพายุ รุนแรง พัดพาต้นไม้น้อยใหญ่หักโค่น เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ไปทั่วทั้งป่า ปานว่า ดินจะถล่ม ฟ้าจะทลาย ต้นไม้ไหวลู่ไปตามลม หลวงพี่ อ.เล็ก บอก พวกเราว่า รีบถอนกรด เข้ามาในเหลือบหินเถอะไม่ไหว มันรุนแรงมาก แหกกด ครูบาอาจารย์กันหน่อย พวกเราไม่ฟังเสียงทำตามทันที เพราะกดเกร็ดปิวว่อน เก็บแทบไม่ทัน ฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆดีว่าเปียกนิดหน่อยไม่มาก เจ้าประคุณรุนช่อง ตานี้ มันตก ถล่มถลาย เป็นว่าเล่น ทั้งลูกเห็บ ลูกเท่าหัวแม่มือ หรือใหญ่กว่ามันลงมาถ้าโดนคงเจ็นหน้าดู ขาวโพนไปหมดทั่ว ไป แต่ก็ไม่วาย กะเด็นมาโดนบ้างเก็นมาถ่ายรูป ไว้ดู ความมืดเข้ามาเยือน สุมไฟในหลืบ แทบไม่ติด แต่ก็ติด ตก อยู่หลายชั่วโมง พระโมเช่ในสมัยนั้น บอกเกิดมาในชีวิตไม่เคยเห็น อะไรเช่นนี้มาก่อนเลย ตั้งแต่เกิดมา และฝน อะไร ตก หน้าแล้ง ตั้งแต่พวกคณะของเราเดินธุดงค์กันมา วันนี้ ๑๓ วันครึ่ง หรือ ๑๔ วันครึ่ง ตกครึ่ง เดือนเลยเชียวนะ พี่น้อง ไม่ไม่แปลกได้ไงเล่า ไม่มีประวัติการณ์ มาก่อน วันนี้ขอค้างคืนที่นี่ก่อน เดี๋ยวมาว่ากันคัทเศทต่อไป พักผ่อนให้หายเหนื่อนก่อนนะจ๊ะสวัสดี

 

ก่อนส่ง คัดลอก(ก็อปปี้)ไว้ก่อนสิคะ จะได้ไม่เหนื่อยใจค่ะ
ติงก็เป็นบ่อยค่ะ ^^

 

.o ในเว็บจักษุญาณไม่เหมือนพลังจิต วิธีการต่างกันนะครับ ทำให้เหนื่อยใจ ฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆหรือเรามันไม่เป็นโต้ยแม่นบ่ อ.ติงๆ

 

ลองถามทีมงานดูนะคะ แต่การคัดลอกข้อความไม่น่ามีปัญหา ใช้หลักการเดียวกันหมดค่ะ

 

ขอน้อมอนุโมทนาบุญที่คุณติงได้ทำมาด้วยค่า

 

วันที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๔
ไปถวายภัตตาหาร และตักบาตรพระ ๒๒ รูป สามเณร ๑ รูป
อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ

และบุญจากการสวดมนต์ ทุกๆวันค่ะ...

 

muj ที่ ๒๙ / ๗ / ๕๔ วันนี้มาว่ากันต่อนะครับ ท่าน ผู้อ่านที่เคารพ เมื่อคราวที่แล้วเรามานอนค้างคืนที่นี่กันก็ สามคืนแล้ว เป็นอันว่า พวกเราได้ นั่งสุมไฟ นั่งหลับ กันบ้าง ขดตัวนอนกันบ้างเดี๋ยวนั่งนอน อยู่รอบกองไฟ เพราะ ข้างนอกมันเปีอกไปหมด ที่แรกแรงลม ฝนตก ใหญ่หลายชั่วโมงกว่าฝนจะซาลง ก็ใช้เวลา หลายชั่งโมง ที่เราเข้ามาใหม่ๆ ตรงใกล้ที่เราอยู่ในลำห้วยไม่มีน้ำไหลผ่าน มีแอ่งน้ำเล็กๆบางช่วงบางตอนเท่านั้น เมื่อฝนตกหนักเช่นนี้ ทำให้มีน้ำไหลผ่านมาในลำห้วย เสียงดัง ซู่ซ่าไปหมด เมื่อรุ่งสางของวันใหม่ เมื่อหุงหาอาหาร และฉันเสร็จสัพเรียบร้อย แล้ว ก็ออกเดินทางต่อไป วันนี้ รอยสัตว์มากมาย เดินให้เกื่อนกราด เห็นรอย เพราะรอยเปียกที่ฝนตก รอยเก้งกวาง หมูป่ามากมาย ท่านโมเช่พาเราเดิน ขึ้นเขาลูกสูงไปเรื่อยๆ ให้เราก็เดินออกหน้า ไปหลายสิบ วา ก้เห็นสัตว์ชนิดหนึ่ง ที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนเลย ในหนังสือ หรือที่ไหนมาก่อน จึงเดินเข้าไปไกล้ เพื่อจะถ่ายรูป เข้าใกล้เขาวิ่งหนีเราวิ่งตามไป เพื่อจะดูให้แน่ชัด จะถ่ายรูปก็ถ่ายไม่ได้ไม่ได้ระยะ ตัวเหมือนวัวกระทิง แต้ตัวไม่ใหญ่ นัก เท่ากับวัวรุ่นๆ มีขนปุยยาว หน้าจดเท้า ที่กีบ สวยงามน่าดู วิ่งตามไปดูจนไก้ล ตามไม่ทัน ไกลหลวงพี่เล็กและพระโมเช่ กวัวจะพัดหลงเลยหยุดไม่ตามต่อ เล่าให้หลวงพี่เล็ก และโมเช่ฟัง ท่านบอกน่าจะถ่ายรูปไว้ บอกถ่ายไม่ทัน กล้องเราซูมไม่ได้ เข้าไกล้ก็ไม่ได้เขาวิ่งหนี เล่าให้ฟังปรากฎไม่มีใครรู้จัก แต่เคยไปประชุม กับอนุรักษ์ห้วยขาแข้ง อุทยานพุเตย ป่าไม้เขตบ้านโป่งราชบุรี และกรรมการมรดกโลกห้วยขาแข้ง มูลนิธิสืบนาคเสถียร เล่าให้เขาฟังเขาบอกว่าสัตว์พวกนี้ สูญพันธ์ไปเกือบร้อยปีแล้ว เขาว่าอย่างนั้น พวกเจ้าหน้าที่บอก ผมจำชื่อไม่ได้ว่าชื่อสัตว์อะไร มันนานแล้วมาว่ากันต่อไป ขณะที่เราเดินทุกวันจะเห็นไก่ป่ามากมาย บ่อย เก้งกวาง ลิงข้าง บ่างชนี โดยเฉพาะ พวกข้างสีเทามีเยอะ ชนีร้องหาผัวๆ ก็เยอะหลากหลายสี ผลไม้นาๆชนิดมีกินมากมายแต่รสเปรี้ยว เสียส่วนใหญ่ จะเป็นลิ้นจี่ มะไฟ เปรี้ยวจี๊ด หวานประแล่มๆ มีเม็ดใหญ่เนื้อน้อย เฮ้อ ขึ้นไปภูเขาสูงเมื่อก่อนคงเคยเป็นภูเขาไฟ แต่มันมอดมานาน เป็นเขาหินเสียส่วนใหญ่เทือกนั้น สูงแหลม ลมแรงน่ากลัว มองลงไป ในแม่น้ำแม่กลองเล็กนิดเดียว ลมแรงแทบจะคานเลยทีเดียวท่านโมเช่พาไปขุดยา บนยอดเขา ผมขุดไป ยี่สิบกว่าหัว จำไม่ได้แล้ว ว่ารักษาโรคอะไรบ้าง เนื้อข้างใน เมื่อถูกน้ำแล้ว น้ำจะแดงทันทีโดยยังไม่ต้ม หัวเหมือนรากโลดทนง แต่ข้างในไม่เหมือนกันครับ เมื่อพอสมใจอยากก็พากันลงเดิน ไปตาม ป่าเขา เรื่อยๆ เจอผึ้งหลวงเกราะตามหน้าผา รังใหญ่เท่ากระด้ง อย่างเล็กก็ เท่าถาด มีหลายสิบรัง เมื่อไปเจอ กำลังนั่งปรดทุกข์ ผมก็เห็นทากมาเกราะขา มันดีดมาเร็วมาก ผมตะโกนบอกทุกคน ท่านโมเช่เลยบอกเสร็จให้รีบออกทันทีเพราะหยุดอยู่ไม่ได้แน่นอนเพราะทากมันเยอะ อันตราย เมื่อทุกคนพร้อม ก็ลุก เดินแบบวิ่งทันที ใอ้เราก็คิดในใจ ไอ้ห่ามันล่อเราคนเดียวหรือนี่ ตรงบริเวนนั้น มันเป็นที่ดิบชื้น ทากถึงได้เยอะ เดินมาไกลพอสมควรแล้ว ได้ยินท่านโมเช่ ตะโกนบอกว่าเดี๋ยวหยุดก่อง แกพูดไทยไม่ค่อยชัด หยุดก่องๆๆๆๆๆ อาจารย์ปิงมังกัดควายผม พวกเราหยุดกึก ถามว่ามันกัดตรงไหน ท่านโมเช่ตอบว่า อาจางๆๆๆๆๆมังกัดควายผมคร้าบๆๆๆๆพวกเราหยุดหัวเราะ กันสนุก ไอ้เราก็คิด เฮ้อค่อยยังชั่ว เราไม่โดนคนเดียวฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราโดนไปสองที่ เมื่อถึงยอดเนินสูงที่แห้งจึงหยุดพัก หลวงพี่เล็ก ท่านก็ตรวจทานดูของท่านทั่วขาและที่ลับ ก็ไปเจอปิงทาก มันกินเสียตัวอ้วนใหญ่เลย ผลที่สุดโดนปิงทากกัดกันทั่วหน้า แค่นี้ก่อนเดี๋ยวไปว่ากันคัทเศทต่อไป

 

จบแล้ว.....รออ่านตอนต่อไปค่ะ
อนุโมทนาค่ะคุณบุญทรง

 

อ่านแล้ว ก็คิดถึงเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติว่าแต่ละท่านปฏิบัติหน้าที่ปกป้องผืนป่าด้วยความยากลำบากเพียงใด
และพ่อม่ครูบาอาจารย์ที่ท่านธุดงค์ตามป่าเขา ท่านได้รับทุกขเวทนาเพียงใดจากธรรมชาติ กว่าจะได้บรรลุธรรม มาสั่งสอนเรา

 

ถูกต้องแล้วครับ อ.ติงๆ กว่าท่านจะบรรลุธรรม ท่านต้องทำอย่างนี้มาแล้วจนนับชาติไม่ถ้วน กว่าจะได้ธรรมอันประเสริฐมาสั่งสอนพวกเรา ยิ่งพระพุทองค์ด้วยแล้ว ยิ่งหนักมาก ต้องเกิดมาบำเพ็ญพรตพรหมจรรย์ เป็นพระฤาษี ก็นับชาติไม่ถ้วน เช่นกัน ส่วนเจ้าหน้าที่มีทั้งคนดี และคนชั่ว แต่สมัยนี้ที่ผมเห็น มา มันมีธรรมยากเหมือนผมได้ประสพพบเห็น มามากเกินกว่าจะบรรยาย ป่าถ้าเจ้าหน้าที่ไม่ทำ และไม่ร่วมกับอิทธิพลถ้องถิ่น มันยากที่จะทำได้ ยาบ้า ถ้าเจ้าหน้าที่ไม่ร่วมด้วย ชาวบ้านมันทำ ก้ไปไม่รอด ปราบไม่ยาก เพราะไอ้เฮี้ยพวกนี้มันทำด้วย ถึงมีอิธิพลมากมาย ป่าหมดเร็ว ยาบ้าเยอะ อ.ติงๆ อย่าว่าเลยนะ ผมว่ามันหยาบ แต่แค่เศษเสี้ยวนิดเดียวเท่านั้น ฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

...ค่ะ คุณบุญทรง...​

 

ข้าพเจ้านางเณศรา ชาติรักษา และ นายวิบูลย์ หาญดิลก และครอบครัวของทั้งสองฝ่าย
ขอร่วมทำบุญร่วมเป็นเจ้าภาพถวายมณีนาคา ณ สำนักสงฆ์ภูสูง จังหวัดยโสธร
โอนเข้าบัญชี คุณรจนา พุ่มจันทร์แล้ววันนี้ 1 สิงหาคม 54 ตอนก่อนเที่ยง จำนวนเงิน 500 บาทค่ะ

อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะและขออนุโมทนาบุญของทุกท่านด้วย

 

สาธุ สาธุ สาธุ น้อมอนุมทนาบุญค่ะ

 

ขอเชิญอนุโมทนาบุญนะคะ
รายนามผู้ร่วมเป็นเจ้าภาพถวายมณีนาคา ณ พุทธอุทยานภูสูง อำเภอเลิงนกทาจังหวัดยโสธร
๑. วันที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๕๔ คุณจักรพงศ์ เผ่าสวัสดิ์ จำนวน ๔๐๐ บาท
๒. วันที่ ๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณ...... จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๓. วันที่ ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณKao Oat<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4670821", true); </SCRIPT> จำนวน ๓๐๐ บาท
๔. วันที่ ๗ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Fuangfah<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4677883", true); </SCRIPT> จำนวน ๑๐๐ บาท
๕. วันที่ ๘ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณปทมา ส่งพระมาร่วมบุญ จำนวน ๕๐ องค์
๖. วันที่ ๘ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณซึ้งบน<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4682087", true); </SCRIPT> จำนวน ๕๐๐ บาท
๗. วันที่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->suppysuppy<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4692066", true); </SCRIPT> จำนวน ๒๐ บาท
๘. วันที่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณ ซึ้งบน<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4692673", true); </SCRIPT> จำนวน ๕๐๐ บาท
๙. วันที่ ๑๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->บุญทรงพระเครื่อง<!-- google_ad_section_end --> ส่งพระมาร่วมบุญ จำนวน ๗ องค์
๑๐. วันที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->เฮียปอ ตำมะลัง<!-- google_ad_section_end --> จำนวน ๔๐๐.๓๘ บาท
๑๑. วันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณเฟื่องฟ้า จำนวน ๑๐๐ บาท
๑๒. วันที่ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณขวัญ09 จำนวน ๓๓๓ บาท
๑๓. วันที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณซึ้งบน จำนวน ๕๐๐ บาท
๑๔. วันที่ ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณราคุเรียวซาย จำนวน ๓๐๐ บาท
๑๕. วันที่ ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔ คุณรจนา พุ่มจันทร์ จำนวน ๑๐,๐๐๐ บาท
๑๖. วันที่ ๖ มิถุนายน ๒๕๕๔ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Oupasene<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4744024", true); </SCRIPT> จำนวน ๑๐๐ บาท
๑๗. วันที่ ๗ มิถุนายน ๒๕๕๔ คุณเสรี วงษ์ทองเหลือ และครอบครัว จำนวน ๒๐๐ บาท
๑๘. วันที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๕๔ คุณศุภชัย-จิตรา-ด.ช. ฐปนรรฆ์-ด.ช. ธนกร-คุณพ่อวันชัย-คุณแม่สุรางค์ โรจน์ขจรนภาลัย และครอบครัว จำนวน ๒๐๐ บาท
๑๙. วันที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๕๔ คุณ Oupasene<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4769099", true); </SCRIPT> จำนวน ๒๐๐ บาท
๒๐. วันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๕๔ คุณmarquis31<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4756863", true); </SCRIPT> จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๒๑. วันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๔ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Lek2010<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4762698", true); </SCRIPT> จำนวน ๓๐๐ บาท
๒๒. วันที่ ๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๔ คุณ ซึ้งบน<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4692673", true); </SCRIPT> จำนวน ๕๐๐ บาท
๒๓. วันที่ ๒๘ มิถุนายน ๒๕๕๔ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->Miss Brown<!-- google_ad_section_end --> จำนวน ๘๐ บาท
๒๔. วันที่ ๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๔ คุณซึ้งบน<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4692673", true); </SCRIPT> จำนวน ๕๐๐ บาท
๒๕. วันที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->บุญทรงพระเครื่อง<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4864226", true); </SCRIPT> ส่งพระมาร่วมบุญ จำนวน ๙ องค์ และร่วมทำบุญเป็นจำนวนเงิน ๒,๐๐๐ บาท
๒๖. วันที่ ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔ คุณพีระ จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๒๗. วันที่ ๒๔ กรกฎาคม ๒๕๕๒ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->bannasanoo<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4914646", true); </SCRIPT> จำนวน ๑๐๐ บาท
๒๘. วันที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๕๔ คุณGoiUSA<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4947862", true); </SCRIPT>เณศรา ชาติรักษา และ
คุณวิบูลย์ หาญดิลก และครอบครัวของทั้งสองฝ่าย จำนวน ๕๐๐ บาท


รวมปัจจัยทั้งสิ้น ๒๑,๑๓๓.๓๘ บาท

ขออาราธนาคุณพระรัตนตรัย คุณหลวงปู่ใหญ่พระมหากัสสปะ คุณหลวงปู่คำคนิง จุลมณี คุณพระอาจารย์บุญชวน ธมฺมโฆสโก ได้โปรดเมตตาธรรมแด่ท่าน และขอกุศลผลบุญนี้ได้เป็นพลวัตปัจจัยให้ท่านและครอบครัวเจริญด้วยจตุรพิธพรชัย เจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ธนสารสมบัติ เจริญสูงสุดทั้งทางโลกและทางธรรมด้วยเทอญ


และติงขอมอบวัตถุมงคลเพื่อตอบแทนพระคุณท่านที่ร่วมบุญถวายมณีนาคานะคะ
(ตามรายละเอียดที่เรียนให้ทราบในกระทู้)
หากท่านที่ร่วมบุญท่านใดประสงค์จะรับพระเพื่อไว้สักการะบูชา
กรุณา PM แจ้งที่อยู่ให้ติงทราบด้วยจะเป็นพระคุณยิ่งค่ะ
กราบขอบพระคุณและอนุโมทนาค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ<!-- google_ad_section_end -->

<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->