ภูไท...ภาษาภูไท...วันละคำ

เจ้ = กระดาษ

ฮูป = รูป

เจาะ = เจ้า , คุณ , เธอ

กิด,ขิ้น = สั้น

โข = สะพาน

 

ฮูปณัฐกิตติ์เอ๊ดเฮ้อเวนโห ^^
ครูหัก ๕๐๐ คะแนน ๕๕๕

 

อ้าว คุณแม่น่ะ :''(

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=qC4bEDSaUg8&NR=1]YouTube - ‪บ่าวภูไทไกลบ้าน.wmv‬‏[/ame]

 

พรุ่งนี้ณัฐกิตติ์ร้องเพลงนี้ให้คุณแม่ฟังนะคะ ^^

 

ยังไม่ได้ฟังเลยครับคุณแม่ (ไม่น่าเอาลงเลย)

 

ฮิฮิๆๆๆๆๆ ไม่เพียงแต่สายไปนะคะ ขณะนี้ ๓ ทุ่มแล้วค่ะ ^^

 

โห !!! ขนาดนี้เลย ยังไม่ทำการบ้านเลย แงๆๆๆ :'( :'( :'(

 

โอ๊ย...
ชอบภาษาภูไท ภาษาโบราณ มีสัมผัสนอก สัมผัสในให้เห็นหัวใจที่ละเอียด เลิศแท้ค่ะ

ลุกศิษย์คุณครูเก่งมากมาก
แสดงว่าคุณครูสอนดีไม่ขี้เกียจจริงๆ

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะพายุ น้องณัฐตี้ เป็นเด็กดีและเรียนเก่งมากค่ะ เป็นเด็กgifted แถมรูปหล่ออีกตะหาก ^^
ภาษาภูไทมีความไพเราะมากนะคะ พี่ติงชอบผญาของภูไท....มีความหมายลึกซึ้ง....

 

ใครทำการบ้านไม่เสร็จ ปั่นจิ้งหรีด ๕๕๕ ครั้ง ^^

 

ว้าวๆ คุณแม่ชมด้วย ๕๕๕๕

 

ภาษาภูไทวันนี้

โข หมายถึง สะพาน
เส็ง หมายถึง แข่งขัน

 

นี่....ณัฐกิตติ์รู้ไหม บางที คุณแม่ก็พูดไม่จริงนะคะ ๕๕๕๕

 

เสดายเดพี่น้องเอย แนวฮีตคองบุฮานเฒ่า เจ้าผัดทิ้มปะปล่อย แนวว่าของแขกค้าต่างเมิง ทางเจ้าผัดฮับเอา
เสดายแนวบุฮานเฒ่าฮีตเก่าเพิ่นได้แต่ง ผู้สาวแกว่งพวงหลา ผู้บ่าวมานั่งอ้อมซอมเก้วเว้าผญา แท้ดาย
แปลว่า น่าเสียดายจารีตครรลองของโบราณที่ได้ปล่อยปละละเลย แต่ว่าของคนต่างเมืองพวกเจ้ากลับรับเอา คนเฒ่าคนแก่ท่านได้ตกแต่งฮีตคองไว้ ผู้สาวมาลงข่วงเข็นฝ้ายแกว่งหลาผู้บ่าวมานั่งล้อมเพื่อจ่ายผญา

 

โอ้น้อสาวภูไทเอย พอแต่มาเห็นหน้าอ้ายขอจาถามข่าวเบิ่งเด
อ้ายเยอะถามข่าวน้ำถามข่าวเถิ่งปลา อ้ายเยอะถามข่าวนาถามข่าวเถิ่งข้าว
ถามข่าวเจ้าว่ามีสองแล้วหือบ่ ขอเห้อน้องตอบถ้อยผญาน้อยอ้ายแอ่วถามแหน่เด้อ

เยอะ = อยาก
เถิ่ง = ถึง
หือ = หรือ
เห้อ = ให้
แอ่ว = ขอร้อง,วอนขอ

 

โอ้น้ออ้ายบ่าวภูไทเอย น้องนี้ปลอดอ้อยซ้อยเสมออ้อยกลางกอ
กาบกะมิห่อ หน่อน้อยกะมิซ้อน ซู้สิซ้อนเทมข้างน้องมิได้
ได้หันแล้วซู้น้อง หากยังเป็นลุซายเพิ่น พอได้เอิ้นว่าซู้ยังมิได้สู่ขวัญ น้ำแกว่งจั่นหันลงวังเจ้าเอย

มิ แปลว่า ไม่
ซู้ แปลว่า คนฮัก,ผู้บ่าว,ผู้สาว
เทมข้าง แปลว่า เฮียงข้าง
มิได้ แปลว่า ไม่มี
น้ำแกว่งจั่นหันลงวังเจ้าเอย เป็นคำลงท้ายของการลำภูไทหรือการจ่ายผญาภูไท ซึ่งมีหลายรูปแบบ

 

โอ้น้อสาวภูไทเอย อ้ายนี้เว้านำซู้ต่างบ้านปานฟะไข่ไว้นำกา
เว้าซู้ไกลหูไกลตาปานเอ็ดนามิล้อมโฮ้
โงเพิ่นเห้ามื้อหลาย ควายเพิ่นเห้ามื้อฮ้อย ตาข้อยส่องมิเถิง น้อยต่ำเกิ่งพอดีแยงเจ้าเอย

ฟะ หมายถึง ฝาก
เอ็ด ตรงกับ เฮ็ด,ทำ
โฮ้ ตรงกับ รั้ว
โง ตรงกับ โค,วัว
เห้า ตรงกับ เข้า
น้อยต่ำเกิ่งพอดีแยงเจ้าเอย เป็นคำลงท้ายของการลำภูไทหรือการจ่ายผญาภูไท

 

ผู้พูดภาษาผู้ไท
ผู้พูดภาษาผู้ไทในประเทศไทยส่วนใหญ่อยู่ในบริเวณจังหวัดภาคอีสานตอนบน ได้แก่ จังหวัดกาฬสินธุ์, นครพนม, มุกดาหาร, ร้อยเอ็ด และ สกลนคร นอกจากนี้ยังมีอีกเล็กน้อยในจังหวัดอุบลราชธานีและอุดรธานี โดย ในแต่ละท้องถิ่น ย่อมมีสำเนียงและคำศัพท์ที่แตกต่างกันไป
เป็นที่น่าสังเกตว่า ภาษาผู้ไทแม้จะกระจายอยู่ในแถบอีสาน แต่สำเนียงและคำศัพท์นั้นแตกต่างกับภาษาไทยถิ่นอีสานโดยทั่วไป อย่างไรก็ตามยังมีคำยืมจากภาษาถิ่นอีสานอยู่ในภาษาผู้ไทบ้างเป็นธรรมดา แต่ก็ไม่นับว่ามาก ด้วยเหตุนี้ ชาวไทยที่พูดภาษาอีสานจึงไม่สามารถพูดหรือฟังภาษาผู้ไทอย่างเข้าใจโดยตลอด แต่ชาวผู้ไทส่วนใหญ่มักจะพูดภาษาอีสานได้

 

จากหนังสือวินาทีบรรลุธรรมพระอรหันต์มีจริง โดย เธียรนันท์ เล่ม ๓

นิสัยชาวภูไทเป็นผู้มีปัญญา เป็นนักปกครอง มีความเด็ดเดี่ยว รักสงบ ไม่รุกราน มีความยุติธรรม รักขนบธรรมเนียม มีนิสัยรักธรรมะ และอุปภัมภ์พระพุทธศาสนาเป็นอย่างดี ที่บ้านห้วยทรายนี้เคยเป็นที่พักพิงธุดงค์ของหลวงปู่เสาร์และหลวงปู่มั่นอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งหลวงปู่มั่นพูดถึงนิสัยของชาวภูไทว่า “เป็นเชื้อสายของพระเวสสันดร” อาจเป็นเพราะด้วยเหตุผลที่หลวงปู่มั่นบอก ทำให้หลังจากได้รับฟังธรรมะจากหลวงปู่มั่นแล้ว มีชาวภูไทออกบวชจนสำเร็จมรรคผลหลายองค์อาทิ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร หลวงปู่แว่น ธนปาโล หลวงปู่กู่ ธัมมทินโน หลวงปู่สิม พุทธาจาโร หลวงปู่กว่า สุมโน เป็นต้น

*โมทนาด้วยครับคุณติงติง

 

โอ้โหคุณเเม่....สุดยอดค่ะภูไท..วันละคำ