ว่ากันเรื่อง วัดธรรมกาย

ทราบแต่ว่า หลาน (ลูกของลูกพี่ลูกน้อง) ไปที่วัดธรรมกาย กลับมาบ้านขโมยเงินย่า (ป้าของสุ) ไปให้ที่วัดครั้งละหลักหมื่นทุกครั้ง

 

ก็เป็นเทคนิคการบอกบุญนะครับ เพราะเขาจะทำให้รู้สึกเกรงใจมากๆ จนต้องยอมนะครับ คนที่ขายของที่จตุจักรมีก็เคยเจอครับ เขาหว่านล้อมให้ทำบุญเป็นหมื่น แต่พอจะทำไม่ถึงหมื่น เขาก็มีอาการโกรธครับ ถ้าหัวอ่อนไปเกรงใจเขาเสร็จเลยครับ

 

ขอโทษด้วยครับ ข้อความ PM ที่มาหาผมวันหนึ่งเป็นสิบ มีทั้งมา

ด่า มีทั้งมาชม มีทั้งให้ข้อมูล บางทีผมก็ยุ่งไม่ได้สนใจอ่ะครับ ก็

เลยกลายเป็นข้อความสะสม



วันนี้ตอนบ่ายก็เข้าไปในวัดพระธรรมกาย ปฎิบัติธรรมภาคบ่าย

เสร็จแล้วก็ไปธุระจังหวัดใกล้ๆ เพราะผมกับพี่อีก รวมแล้ว5คน รับ

เป็นเจ้าภาพใหญ่สร้างศาลาปฎิบัติธรรม พรุ่งนี้จะตอดเสาแล้วครับ

เป็นวัดชนบทครับ พระท่านตั้งใจดี สายกรรมฐานพระอาจารย์บุญ

เลิศ ก็ลูกศิษย์ท่านเจ้าคุณโชดกนี่แหละครับ



กระทู้นี้นับว่ายังดี โจมตีแต่เรื่องภายนอก บางกระทู้ผมเจอมา โจม

ตีวิชชาธรรมกาย โจมตีหลวงพ่อสดว่าสอนวิชามาร แบบนั้นแรงกว่า

มาก

 

ผมจะเล่าอะไรให้ฟังน่ะครับ ไม่ทราบว่าพี่มีศรัทธาในวิชชาธรรมกาย

หรือไม่ คนที่ศรัทธาวิชชาธรรมกายเค้าก็ถือว่าของเขาพุทธแท้ที่สุด

เพราะเป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้า ทรงสอนอย่างแท้จริงคือ วิชชา

ธรรมกาย ดังที่หลวงพ่อสดเทศน์ไว้ อย่างนี้แล้วจะไปแยกเป็นลัทธิ

ทำไมเล่า เขาก็ว่าการปฎิบัติที่ไม่ใช่ธรรมกายนั้น เป็นวิชชานอดรีด

ที่วัดพระธรรมกายเขาไม่พูดหรอกครับ แรงๆแบบนี้ แต่สาย

ธรรมกายอื่นๆแรงกว่านี้ทั้งนั้น


ตรงนี้ผมก็ไม่ทราบ เพราะผมเป็นกลางที่สุดแล้ว ศรัทธาทุกวัด ไป

ทุกวัด สนับสนุนทั้งหมด ไม่แยกว่าสายไหน สายใด ครูบา

อาจารย์เตืองกันเรื่องอะไร หากเป็นเรื่องพระศาสนาผมยินดีทำให้

หมด


ในส่วนของหลักวิชชา ก็ท่านปฎิบัติธรรมกาย บรรลุออกมาว่าอย่าง

นั้น เห็นนิพพานอย่างนั้น เห็นพระพุทธเจ้าอย่างนั้น ท่านก็

สอนอย่างนั้น แล้วจะให้ทำยังไง หลวงพ่อฤาษีท่านก็เห็นนิพพาน

ท่านก็เห็นสมเด็จองค์ปฐม เสด็จไปเสด็จมาหาท่าน



ผมเองที่วัดท่าซุงก็ไปบ่อย โอนเงินในบาตรวิระทะโยไปทุกเดือน ผม

ก็รู้ว่าหลวงพ่อฤาษีท่านพูดถึงหลวงพ่อธัมมชโยว่ายังไง ที่วัดพระ

ธรรมกายก็มีเล่าถึงการประลองฤทธิ์ในทางละเอียดของหลวงพ่อธัม

มชโยกับหลวงพ่อฤาษีในวันนั้นด้วยเหมือนกัน แล้วอย่างนี้คุณจะให้

ผมทำยังไง แต่ผมศรัทธาไม่หวั่นไหว ผมเห็นพุทธบุตรเป็นหนึ่ง

เดียวกัน หากผมไปแต่วัดท่าซุงแล้วปิดใจ ผมก็อดเป็นเจ้าภาพบวช

แสนซิครับ ผมมองว่าสิ่งไหนเป็นประโยชน์สิ่งนั้นผมก็ทำ สิ่งไหนผิด

พลาดถ้าผมแก้ได้ผมแก้ให้เลย แต่ถ้าผมแก้ไม่ได้อย่างถ้าท่านผิดจริง

การจะนำตัวหลวงพ่อธัมมชโยไปลาสิกขา อย่างนี้ผมจะทำอย่างไรได้


ก็พระศาสนาเป็นอย่างนี้เสียแล้ว แต่ยังดีที่อรรถธรรมยังครบสมบูรณ์

มีอรหัตผลอยู่ เราอยู่ไปอีกไม่นาน ประเดี๋ยวก็วันประเดี๋ยวก็คืน

ประเดี๋ยวก็หมดอายุไข หากเราไม่ทำอะไร มัวแต่จับผิดเรื่อยไป

แบบนี้ชีวิตนี้เกิดมาก็ขาดทุน


[ame=http://www.youtube.com/watch?v=mk2GlJX8Y0U]YouTube - หมายเหตุประเทศไทยบวชพระแสน54[/ame]


[ame=http://www.youtube.com/watch?v=qvdFrLrPM6k&feature=related]YouTube - nbt อุบาสิกาแก้วปกป้องพระพุทธศาสนา[/ame]


[ame=http://www.youtube.com/watch?v=3hKT_Tllb64&feature=related]YouTube - หมายเหตุประเทศไทยพระธรรมกิตติวงศ์[/ame]

 

นี่มันเป็นเรื่องปัจเจกชน คนหมู่มากนับล้านก็ต้องมีหลายรูปแบบไม่ใช่

เป็นแบบนี้ไปหมด อย่างที่ผมเขียนไปแล้วว่าเห็นช้างขี้ ขี้ตามช้าง

ทำไมผมไม่เห็นเป็นแบบนั้นบ้างเลย


บางคนอาจจะว่าผมมีเงินแล้ว พ่อแม่ให้ใช้จ่ายมาก ไม่ต้องขโมยก็

ได้ ผมเองก็เคยคิดเหมือนกันน่ะว่า หากผมจนมากๆ แบบนอนใต้

สะพานอ่ะ ผมจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อหนังสือธรรมะมาอ่าน แล้วถ้าไม่

ได้เรียนหนังสือเล่า จะอ่านยังไง แล้วผมจะผิดศีลไหมเพราะผมไม่มี

จะกินนิ ถ้าผมจะบวชในเวลานั้นก็คงมีแต่คนห้ามเพราะต้องช่วยกัน

ทำมาหากิน ความจริงเงินที่ผมมีอยู่ ผมจะเลือกไม่ไปทำบุญก็ได้นิ

หากสะสมไว้ที่ทำมาทั้งชีวิต อนุโมทนาบัตรเป็นปึกๆ ทำมาแล้วแทบ

ทุกวัด ผมจะเอาไปซื้อรถสปอร์ตคันละสามสิบล้านก็ได้ เหมือน

เพื่อนๆผมที่ทำกัน แต่ทำไมผมไม่ทำ ผมมีเพียงแค่ให้รู้ว่า มนุษย์

สมบัติเป็นอย่างนี้ ไปไหนมาไหนมีแต่คนมองเพราะเราหล่อ ก็เป็น

แบบนี้ ไม่ไปยึดติด วางใจเป็นกลางตลอดเวลา สำนึกอยู่ตลอด

เรื่องพระโพธิญาณที่คิดมาตั้งแต่เด็กๆ


ที่ผมปกป้องวัดพระธรรมกายนั้น เพราะผมเห็นแก่ประโยชน์ที่มันมาก

มายมหาศาล และเป็นที่เดียวที่มีศักยภาพสูงสุด ผมลองหลับตาคิด

น่ะว่า หากหลวงพ่อธัมมชโยถูกจับลาสิกขา ที่วัดพระธรรมกายจะ

เป็นอย่างไร คงเป็นวัดร้างที่ใหญ่ที่สุด และจะไม่มีโครงการต่างๆอีก

แล้ว เราจะไม่เห็นพระเป็นแสนๆ จะเห็นก็เพีบง 999รูปก็มากสุด

แล้วดังที่เคยมีมา ทั้งนี้ในชีวิตผม ด้วยความที่สังคมของพ่อแม่ ต้อง

พบปะคนหมู่มากทุกชนชั้น ผมไปไหนมาไหนถ้าเดินกับพ่อของผม

ตำรวจชั้นผู้ใหญ่แทบจะยกมือไหว้ก่อน หลายสิ่งหลายอย่างที่ผมเห็น

มันทำให้ผมรู้ไงว่าการจะบริหารงานใหญ่ๆนั้นต้องทำยังไง การ

บริหารเงิน การบริหารบุคคลากร มันไม่ง่ายหรอกน่ะที่จะทำได้อย่าง

นี้แล้วคนแบบนี้ในยุคนี้จะมาเกิดสักกี่คนกัน


ผมยังยืนยันว่า ผมเลือกทั้งสังฆมณฑล พุทธบุตรโน้มไปทางไหนผม

ก็ไปทางนั้น ไม่แยกฝ่ายว่านี่ธรรมกาย นี่หยุบหนอพองหนอ นี่พุ

ทโธ แต่ผมไปทุกที่แต่การปฎิบัติส่วนตัวผมถูกอัธยาศัยวิชชาธรรม

กายครับ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=xz7xAJT22DU]YouTube - แทนความห่วงใย(ดิโอฬาร โปรเจ็คท์)[/ame]

 

​

 

นี่เป็นอีกแง่มุมนึงของศาสนาพุทธเรา จะมาบอกว่ามีเลวบ้างปล่อยเขา ถ้าเขาทำตัวเอง คงน่าที่จะปล่อยเขา แต่นี่เป็นศาสนาพุทธเรานะครับ คุณยอมได้หรือ ไม่ต่างอะไรกับถ้าเป็นบ้านคุณ มีคนเอาขี้ ปาเข้ามาในบ้านทุกวันๆ คุณไม่คิดจะเก็บกวาด หรือหาวิธีป้องกันหรือครับ คุณอาจมองเพียงแค่ศาสนาพุทธเราไม่ใช่บ้านของเราอย่างนั้นหรือเปล่า...ผมมักจะสงสัยกับคนประเภทที่ว่า ปล่อยไปตามกรรม เดี๋ยวกรรมตามทัน ผมว่าขืนรอตอนนั้น ศาสนาพุทธเราอาจกลายเป็นนิกายอะไรไม่รู้นิกายนึงมั๊งครับ...ถ้าเห็น อย่าอยู่เฉยสิครับ ถ้าไม่รู้จะทำอะไร เอาสิ่งที่ท่านเห็นมาคุยกัน เผื่ออาจมีผู้ที่มีความสามารถที่จะดำเนินการอะไรบ้าง..

 

ผมจะเล่าอะไรให้ฟังน่ะครับ ไม่ทราบว่าพี่มีศรัทธาในวิชชาธรรมกาย

หรือไม่ คนที่ศรัทธาวิชชาธรรมกายเค้าก็ถือว่าของเขาพุทธแท้ที่สุด

เพราะเป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้า ทรงสอนอย่างแท้จริงคือ วิชชา

ธรรมกาย ดังที่หลวงพ่อสดเทศน์ไว้ อย่างนี้แล้วจะไปแยกเป็นลัทธิ

ทำไมเล่า เขาก็ว่าการปฎิบัติที่ไม่ใช่ธรรมกายนั้น เป็นวิชชานอดรีด

ที่วัดพระธรรมกายเขาไม่พูดหรอกครับ แรงๆแบบนี้ แต่สาย

ธรรมกายอื่นๆแรงกว่านี้ทั้งนั้น

ช่วยอธิบายข้อความนี้ด้วยครับเพราะผมถือตามหลวงปู่มั่น หลวงพ่อชา ครับ

 

ผมส่ง PM ไปแล้วน่ะครับ หากไม่ได้รับเพราะตอนส่ง Server ขัด

ข้อง ก็แจ้งมาน่ะครับ ว่าได้รับแล้วหรือยัง ผมระดมสรรพกำลัง

พิมพ์อธิบายไปเลยน่ะครับ

 

พ่อหนุ่มคนนี้ อ้อน...จริง ที่CTW

 

พ่อหนุ่มคนนี้ ศรัทธาแรงกล้า

 

ผมคาดว่า สรรพกำลังท่านเห็นทีจะต้านลำบากครับ เพราะกลุ่มต่อต้าน วัดพระธรรมกาย มีท่าที ของการแสดง จุดยืน และ แสดงสัญลักษณ์แล้ว

ขอบคุณเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่สร้างประวัติศาสตร์การปกป้องพระพุทธศาสนา
หลังจากที่มันเงียบๆมาเป็นสิบปี

 

ขอเป็นส่วนหนึ่งของการกำจัดเหลือบศาสนา โดยใช้ความเป็นพุทธศาสนิกชนอีกคนครับ ...วันนี้ มารายงานตัวแล้วครับ
***เพื่อนพุทธศาสนิกชนที่มีโอกาสเข้ามาอ่าน ช่วยแสดงตัวให้เห็นถึงกำลังของความเป็นพุทธศาสนิกชนของศาสนาพุทธด้วยครับ อย่างน้อยจะได้รู้ว่าท่านทั้งหลาย ยังอยากนับถือศาสนาพุทธของเรา ไม่ต้องทำอะไรมากหรอกครับ แค่แสดงตัว จะได้รู้กันเสียทีว่าคนไทยที่นับถือศาสนาพุทธยังคงต้องการความถูกต้องอยู่

 

เฮ้ยนี่มันอะไรบางคนฟังแล้วก็ไม่เข้าใจ ไม่รู้มันมาจากไหนไม่รู้ว่าใครเอามันเข้ามา

 

ยากแท้หยั่งถึง ซับซ้อน แต่ก็เชียร์ ครับ ธรรมะแท้กับเทียมมันต่างกัน สักวันธรรมะเทียมก็ล่มเสื่อมหายไปเอง แต่ธรรมแท้ก็ยังคงอยู่ ต่อไปไม่มีทางที่ธรรมะแท้จะหายไป

 

บะ มหัศจรรย์จริงๆ 555+ เราควรพักสมองบ้างนะ เดี๋ยวกายสังขารจะโรยรา ทำความสงบมิได้ เท่าที่ควร แล้วจะสะดุด เดินข้ามพ้น ความดีไปนะพระเจ้าข้าาาาา เอ้ยยยยยย

 

มองทุกอย่างเป็นบทเรียน เป็นกระจกย้อoมองดูตัวเองเถิดว่า สร้างประโยชน์อะไรไว้แล้วหรือยัง สิ่งที่ดีก็ทำตาม สิ่งที่ไม่ดีก็ไม่ทำ
นอกนั้น ไม่ทราบ แล้วจะมีวิธีการอะไรต่อไป นอกจากมาพิมพ์กันทุกวัน ไม่เห็นจะทำอะไรกันเลย หรือแค่มาพิมพ์ที่นี่ก็พอแล้ว
แล้วคิดว่าจะทำอะไรกัน แค่นี้ก็เป็นพุทธแท้แล้วหรอ

 

สิ่งใดที่เป็นบุญก็ขออนุโมทนา สิ่งใดที่เขาทำหยาบช้าก็แผ่เมตตาให้เขาไปเถอะ
กฎแห่งกรรมทำงานทุกวินาที ส่อนคนให้โง่บาปขนาดไหนเขาก็รับไปเองล่ะท่าน

 

ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่ดีเป็นประโยชน์ ที่ได้นำมาลงไว้ครับ
ชัดเจนและเป็นเชิงลึกดีครับ

ตามความเห็นส่วนตัวแล้ว ..
ข้อมูลเกี่ยวกับวัดนึงๆ องค์กรหรือสถานที่นึงๆนั้น มีวงขอบเขตของข้อมูล
ข้อมูลวงในสุด จริงชัดเจนที่สุด คือผู้ริเริ่มก่อตั้งวัดนั้นๆ ผู้ที่อยู่กับนโยบายหลักในชั้นฐานราก คลุกคลีกับที่นั้นมานานๆ (เช่น พระอดิศักดิ์กับวัดธรรมกาย)
และโดยลำดับการเข้าถึงการรับรู้ข้อมูลจากวงกลมชั้นนอกที่ซ้อนๆออกมาเป็นชั้นๆ คือ ผู้ตาม เช่นพระลูกวัด พระทั่วไป ฆราวาสที่ดูแลชั้นการจัดการ ฆราวาสผู้นำบุญ และผู้ที่ศรัทธาทั่วไป

ความรู้ในแง่มุมต่างๆ มีความลึกซึ้งในการรับรู้ไม่เท่ากัน
โดยความหมาย ความรู้นั้น ไม่ใช่ปัญญา , ความรู้นี้ได้มาจากการเรียนรู้ ท่องบ่น รับฟัง จดจำ ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้เจนจบในขั้นอนุปริญญา ปริญญาในตรี โท เอก ในสาขาต่างๆ หรือพระไตรปิฏก
ส่วนปัญญานั้น ได้มาจากการตกผลึกของนำความรู้เหล่านั้นที่จบมาสู่การปฏิบัติจริง ที่ผ่านทั้งการล้ม การลุก ในสถานการณ์จริง

สังคมไทย มักมีเหตุการณ์อย่างนี้เสมอ เรื่องวิกฤติศรัทธาความเชื่อทางศาสนาพุทธ ของคนส่วนนึง ไล่เรียงมาตั้งแต่พระยันตระ พระภาวนาพุทโธ พระนิกร วัดธรรมกาย สันติอโศก ...

พื้นเพพื้นฐานค่านิยมอาจมาจากการขาดที่พึ่งพิงทางใจ เราส่วนใหญ่มีความเชื่อศรัทธาชอบคลั่งไคล้กับบางสิ่งที่อธิบายไม่ได้ เช่น ไหว้ต้นไม้ขอหวย สัตว์ที่เกิดมาผิดปกติ สิ่งลึกลับ สิ่งเหล่านี้มักลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์เสมอมันขายได้คนหมู่มากสนใจ แล้วในที่สุดการที่จะเบนเข็มหรือกระโดดจากที่นึงไปเกาะอีกที่นึงอย่างวัดธรรมกายจึงเป็นเรื่องธรรมดา

เพราะที่วัดธรรมกาย ลงทุนสร้างภาพใหญ่ๆด้วยเงินตรา สร้างค่านิยมให้คิดว่าใช้เงินซื้อบุญโลภบุญเพื่อพึ่งพิงได้ ตัวปัจเจกบุคคลพึ่งพิงพึ่งพาได้
พุทธพาณิชย์ มักเป็นภาพลวงตาจากความที่ดูยิ่งใหญ่ของสถานที่ รูปปั้น องค์กร ตัวบุคคล และความเชื่อถือศรัทธานั้นนำมาใช้ชี้วัดในการพัฒนาคุณธรรมในจิตใจคนไม่ได้

คนส่วนใหญ่ยังไม่มีความรู้ที่ไม่ลึกซึ้งกับพุทธศาสนาโดยแท้จริงที่นำมาปฏิบัติ โดยลำดับ สิ่งที่เป็นมิ่งมงคลแก่ชีวิตคนเรานั้น พระพุทธเจ้าตรัสไว้โดยลำดับจากน้อยไปหามากคือ
การให้ทาน ทำบุญ เสียสละ ผลที่ได้ คือ บุญ(ปุญญ เครื่องให้ฟูใจ), สวรรค์ในเบื้องหน้า

มากขึ้นไปอีกคือ
การรักษาศีล ผลที่ได้ คือ บุญและกุศล(สิ่งที่ทำให้จิตผุดผ่องใส เครื่องยังจิตให้สู่อิสระ), สวรรค์ เป็นที่รักของสังคมและปูทางไปสู่สมาธิ

มากขึ้นไปอีกคือ
สมาธิภาวนา ผลที่ได้ คือ บุญและกุศล สวรรค์ พรหมโลก ปูทางไปสู่ปัญญาในโลกุตตระ

มากขึ้นไปอีกคือ
ปัญญาจากสมาธิวิปัสสนา ผลที่ได้ คือ บุญและกุศล สวรรค์ พรหมโลก มีโอกาสพบโลกุตตระธรรม นิพพาน

ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นบทสรุปรวมของการดำเนินมรรค ๘ ที่อยู่ในอริยสัจ๔ ที่น้อมนำมาปฏิบัติด้วยการพึ่งพาตัวเองเป็นหลัก

ทั้งนี้ความยึดมั่นถือมั่นจนสุดโต่งในตัวบุญ
ความยึดมั่นถือมั่นจนสุดโต่งในการถือศีล พรต ตบะ
ความยึดมั่นถือมั่นจนสุดโต่งในสมาธิ
ความยึดมั่นถือมั่นจนสุดโต่งในญาณภาวะตัวผู้รู้
ความยึดมั่นถือมั่นจนสุดโต่งในปัญญา
ความยึดมั่นถือมั่นที่สุดโต่งมากเกินไปในอันใดอันนึงเหล่านั้นมักก่อให้มีตัวตนยึดมั่นยึดติด ไม่อิสระ จิตขาดความสมดุล

พระพุทธเจ้าสอนให้ ปฏิบัติไปโดยปกติปล่อยวางสละความยึดมั่นถือมั่นในตัวตน ให้พึ่งพิงและเรียนรู้ภายในจากการปฏิบัติโดยตนเอง ท่านไม่ได้สอนให้ยึดติดในตัวปัจเจกบุคคล แต่ให้ศึกษาพระธรรมคำสอนเพื่อใช้เป็นเครื่องนำทางปฏิบัติไปสู่ความหลุดพ้น

ศรัทธาความเชื่อนั้น เวลาไปลงที่ใด คล้ายกับการหยั่งรากลงไปของต้นไม้
หากจะถอนก็ไม่มีช่วยถอนได้ นอกจากตัวผู้ที่มีศรัทธาความเชื่อนั้นๆถอนขึ้นมาเองด้วยปัญญา
จากที่ได้เรียนรู้จากข้อมูลที่รอบด้านด้วยใจที่เป็นกลาง
ศรัทธาและปัญญา ความเดินไปด้วยกัน เปรียบเหมือนการก้าวเท้าซ้าย และเท้าขวา
ผิดพลาดเพื่อที่จะเรียนรู้การก้าวแต่ละก้าว ในย่างก้าวใหม่
ถูกผิดเป็นเพียงบทเรียนของจิตวิญญาณคนนั้นเพียงเท่านั้น ..


และ ที่วัดธรรมกายนั้นจากที่เคยสังเกตุการณ์จากข่าวคราวช่วงนึงในปี 40-41 มีข้อบ่งชี้มีพิรุธอันนึงเกี่ยวกับการว่าจ้าง ทำนิติกรรมโอนเงินเกือบสี่ล้านบาทให้บริษัทจากออสเตรเลียมาสร้างอัศจรรย์ตะวันแก้วด้วย

เป็นเทคโนโลยีใหม่ของช่วงนั้นที่ยิงภาพที่ต้องการ ผ่านเลเซอร์ไปบนผืนไอน้ำบนอากาศที่สร้างไว้เป็นรูปหลวงพ่อสดวัดปากน้ำ แอบยิงภาพไปให้เป็นภาพซ้อนดวงอาทิตย์ในตอนเย็นๆที่มีผู้คนมากมาชุมนุมงานบุญที่นั่น
โดยการณ์นี้ มีการวางแผน จัดเตรียมกันอย่างเป็นขั้นเป็นตอน มุ่งเพื่อหลอกสร้างปาฏิหารย์ศรัทธาให้คนแห่แหนไปทำบุญหนักขึ้น แต่โดยสังคมตรวจสอบเปิดเผยความจริงนี้รับรู้จากการตีแผ่บนหน้าหนังสือพิมพ์รายวันเกือบทุกฉบับในช่วงนั้น

หลังจากนั้นเทคโนโลยีการฉายภาพเลเซอร์ไปบนไอน้ำบนอากาศนี้ได้ถูกนำมาใช้โดยเปิดเผยในงานประชุมเอเปค, งานพระราชพิธี ในประมาณช่วงปี '49 ด้วย
................

ในส่วนของการทำบุญกับวัดใด พระ นักบวชนั้นไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใด เพื่อที่ผู้ทำหวังว่าชาติหน้าจะรวยเป็นเศรษฐียิ่งกว่าชาตินี้ หรือได้สวรรค์ที่สูงๆนั้น
ที่วัดธรรมกายสอนกล่าวว่ายิ่งทำยิ่งได้ หวังผลมากๆนั้น อาจผิดแนวก็ได้

ขอให้ลองตัดจินตนาการทั้งมวลออกไป และลงมายืนบนพื้นดิน ของความเป็นจริง ขอยกตัวอย่าง โดยมองไปที่ มหาเศรษฐีของโลกที่รู้จักกันทั่วไปสองคนคือ บิลล์ เกต และวอเรน บัฟเฟต

ซึ่งแน่นอนว่าตามหลักของความเป็นจริง ก็คือการปลูกพืชเพื่อหวังผล ทำกรรมสิ่งใดก็จะได้รับสิ่งนั้น แต่หากผู้รับนำไปใช้ผิดวัตถุประสงค์ ไม่ตรงกับผู้ให้หวังตั้งใจเจตนาไว้ หรือผู้รับไม่มีความต้องการใช้ประโยชน์จริงๆก็น่าเก็บเป็นการบ้านไปศึกษากันว่า ผลที่จะได้รับนั้นที่เกิดต่อตัวผู้ให้ และผู้รับจะเป็นอย่างไร

เหตุที่นำตัวอย่างเศรษฐีสองท่านนั้นมา เพราะเค้าก็ใจบุญสุญทานตั้งมูลนิธิเพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน หากมีผู้ที่ขาดโอกาส ขาดบ้านอยู่ ไร้การศึกษา และเราให้ช่วยเหลือเขาในฐานะเพื่อนมนุษย์คนนึง อานิสงส์บุญนั้นก็จะมีผลที่ใหญ่หลวงนำความมั่งคั่งสืบต่อไปตามข้ามภพชาติดั่งลักษณะอุปนิสัยของมหาเศรษฐีที่ยกตัวอย่างมา

เพราะมีการให้ในสิ่งที่ผู้รับกำลังต้องการอยู่ และขาดแคลนสิ่งนั้นจริงๆ ด้วยจิตใจที่มีเมตตาหวังช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน

ซึ่งแท้จริงจะบุญเกิดด้วยอะไรก็ได้ ที่ใดและเมื่อใดก็ได้โดยที่ไม่จำต้องมีอามิสสิ่งมาล่อ เพียงทำด้วยบริสุทธิ์ใจจริงๆ ในการบริจาค สร้างโรงเรียน วัด โรงพยาบาล บริจาคเลือด ภัตตาหารพระสงฆ์ การช่วยเหลือเพื่อมนุษย์ที่กำลังตกยาก เป็นต้น ก็ได้อานิสงส์มากมาย