ถ้าตอนเราตาย ใจเรานึกถึงนิพพานอย่างเดียว เราจะเข้านิพพานได้ไหม ?

นิพพานเป็นที่ของพระอรหันต์ครับ.....

 

ถ้านึกถึง นิพพาน ก็จะต้องพิจารณาว่า นิพพานคือการดับกิเลส ให้พิจารณาจิต ตอนที่ปราศจากกิเลส ให้เป็นอารมณ์
แต่ จะไปภพใดนั้น ขึ้นอยู่กับ การประหารกิเลสได้
แต่อย่างไรก็ตาม นึกถึงนิพพาน ก็เท่ากับ นึกถึงคำสอนพระพุทธองค์ ก็เป็นพุทธานุสติ จิตย่อมเข้าถึง สุคติภูมิ
แต่ หากระลึกถึง พระนิพพาน ที่ดับกิเลสได้ในจิต จิตขณะนั้นไม่หมกมุ่นกับเรื่องเศร้าหมอง ก็เข้าถึง สุคติภูมิ

ส่วนพระนิพพาน อันเป็นที่อยู่ของพระอรหันต์ นั้นต้องประหารกิเลสสิ้นเชิง จิตจะแจ้งขึ้นเอง ไม่ต้องการที่อยู่ พ้นจากสมมติ เรียกว่า จิตเป็นนิพพาน เป็นธรรมธาตุอันเดียวกัน นั่นแหละ พ้นแล้ว ซึ่ง ขึ้นอยู่กับ วาสนาบารมีขณะนั้น

 

ค่ะ อนุโมทนาสาธุค่ะ

อาจจะไปเป็น พรหม หรือ เทวดา ประมาณนี้ เคยอ่านคำสอนของหลวงพ่อฤาษี ลิง

ดำนะค่ะ หากว่าจิดเกาะพระนิพพานตลอด จนสิ้นลม หลวงพ่อท่านเคยบอกว่าตามกำลัง

บุญของผู้นั้นนะค่ะ แต่ไม่ได้ไปอบายภูมิแน่นอน...สาธุ กับทุกความดีของสรรพสัตว์ทั้ง

หลาย

 

ถ้าตอนเราตาย ใจเรานึกถึงนิพพานอย่างเดียว เราจะเข้านิพพานได้ไหม ?

นึกถึงนิพพานอย่างเดียว เป็น อุปสมานุสติกรรมฐาน

ถ้ายังไม่ถึงฌาน๑ ก็ไปเกิดเป็น เทวดา ถ้าได้ฌาน๑ ขึ้นไปก็ไปเกิดเป็น พรหม

 

พิมคงไม่สงสัยอะไรน่ะค่ะ ทำตามที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านสอนว่า ให้รักษาศีล5 ไม่ลืมลมหายใจ ไม่ลืมความตาย ไม่ลืมพระนิพพาน แนวทางก็มีอยู่แล้ว..ไม่เห็นต้องคิดมากมาย

หลวงพ่อท่านสอนแบบนี้ แสดงว่าก่อนตายถ้านึกถึงพระนิพพาน และหมดห่วงไม่ยึดเกาะในร่างกาย มันก็ไปนิพพานได้ คำสอนท่านมีเยอะแยะในเว็ปก็มี ลองอ่านดู จะไปถามปุถุชนคนธรรมดาทำไมกัน แนวทางพระอริยเจ้า คำสอนของพระของหลวงพ่อท่านก็มีอยู่ เรามีหน้าที่ทำตาม คงไม่ต้องไปถามใครมาก ทุกอย่างอยู่ในตำรับตำราของหลวงพ่อหมดแล้ว

ในหนังสือลูกศิษย์บันทึกก็มีตัวอย่างมากมายที่ก่อนตาย นึกถึงพระนิพพาน เขาก็ไปนิพพานกันเยอะแยะ กระดูกเป็นพระธาตุก็มีเยอะ จะไปถามคนทั่วไป เขาจะไปรู้อะไร หาอ่านในตำราหนังสือธรรมะของหลวงพ่อมีออกถมไป

 

ไปอ่านของหลวงพ่อทำไมกัน พระไตรปิฎกก็มีอยู่ ทุกอย่างรวมอยู่ในพระไตรปิฎกหมดแล้ว

 

เราคิดว่า ตอนใกล้ตาย คงไม่สามารถควบคุมตามที่เราคิดได้หรอก ถ้าไม่เคยฝึก จิตดวง
สุดท้ายคงจะเกิดขึ้นมาเองตามกรรมที่ทำไว้ แบบว่าคนทำกรรมไม่ดีคิดยังไงก็คงคิดไม่ออก
เพราะตอนนั้นมันคงจะเป็นอะไรที่เราก็ไม่รู้จัก บางคนก็ตายกระทันหันไม่ทันได้คิดด้วยซ้ำ

 

รู้ว่าดีแต่ไม่ชอบอ่านกันไง ต้องให้คนอื่นมาอ่านให้ฟัง

 

คิดผิดคิดใหม่ได้ยังไม่สายครับ

 

เฮ้อ สลด สังเวช (บอกใครคิดเอาเอง ขึ้นกับภูมิปัญญา)

 

ต้องถามก่อนว่านิพพานในความหมายของพี่คืออะไร ถ้าเป็นการตัดกิเลส ก็ต้องตอบว่ายังไม่ได้เพราะยังตัดไม่หมด และนึกถึงนิพพาน อยากไปนิพพาน แต่ไม่เคยเห็นนิพพานก็ไปได้ยากครับ แต่ถ้าเป็นในหลักของวิชชาสามขึ้นไป หรือมโนมยิทธิของหลวงพ่อฤาษีลิงดำต้องขอตอบว่าได้ครับ เราสามารถไปนิพพานได้ แม้ก่อนหน้านั้นเรายังไม่ใช่อรหันต์ครับ
หลักสูตรของหลวพ่อจะมีการพาไปดูในที่ต่างๆ รวมถึงพระนิพพานด้วย ผู้ที่ทำได้และทำต่อจะมีความคุ้นเคยกับพระนิพพานอยู่เสมอ เวลาตายจิตจะรวมตัวและนึกถึงนิพพาน
สามารถไปนิพพานได้ครับ ลองไปหาอ่านดูครับ

 

ส่วนท่านใดไม่ได้อ่านประวัติของหลวงพ่อฤาษีลิงดำก็ ท่านควรจะรู้ไว้ว่า ที่หลวงพ่อสอนทุกอย่างนั้น องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นผู้บอกทั้งสิ้น เพื่อมาแสดงให้เห็นว่าธรรมะของท่านไม่ได้ยาก อย่างเช่นที่สอนๆกันในปัจจุบันนี้ การไปนิพพานไม่ใช่ของยาก สำหรับพระในวัดอย่างเดียว แต่ฆราวาสอย่างเราๆก็ไปกันได้ และนิพพานไม่ได้มีสภาพสูญ อย่างที่ตีความกันในพระไตรปิฏก แต่เป็นสภาพที่พิเศษมีความสุขและไม่ต้องมาเกิดอีก
นอกจากนี้ถ้าท่านเปิดใจให้กว้าง คำสอนของหลวงพ่อฤาษีลิงดำนั้นสั้น และเข้าใจง่ายที่สุด
เพราะสอนการล่้ะสังโยชน์10 เป็นหลัก เน้นการทรงอารมณ์ของพระอริยต่างๆ ซึ่งในที่อื่นมักจะกล่าวข้ามไป
สอนให้เห็นว่านรกสวรรค์มีจริง นิพพานมีจริง เป็นต้น
ทั้งยังสอนทุกอย่างในด้านการปฏิบัติ ไม่ว่าจะเป็นในด้านสติปัฏฐาน4 และกรรมฐาน40
ซึ่งหาผู้สอนได้ยากมากในปัจจุบันที่จะสอนได้ทั้งสองอย่าง
(ปัจจุบันผมคิดว่าคงไม่มีแล้วที่จะมีพระ/คนที่จะสอนได้และทำได้คล่องทั้งสองอย่าง)
สอนละเอียดถึงอารมณ์ในระดับต่างๆ ว่าเป็นอย่างไร ข้อควรระวังมีอะไรบ้าง
ใครสนใจอะไรมีหมด ไม่ยุ่งวุ่นวาย มาั่นั่งเถียงกันเหมือนปัจจุบัน

 

การสนทนาธรรม ตามกาล เป็นมงคลอย่างยิ่งอยู่แล้ว จะคุยจะถามจะแนะกันในฐานะกัลยาณมิตรกัน เป็นเรื่องดี

แต่ที่ ต้องระวังว่าจะปฏิบัติผิด ไปตามปุถุชน นั้น เวลาเราปฏิบัติก็ปฏิบัติตามพระศาสดา

แต่เวลาถกธรรม นี้ก็เพื่อให้เข้าใจกระจ่างขึ้น

เอาใจที่ดีมา เอาสติมา ยังไงก็ดีหมด

แต่ถ้าเอากิเลสมา มันเสียหมด
ดังนั้นต้องดูว่า เรามาถกธรรม เราต้องการถามธรรม เพื่อความกระจ่างขึ้น เพื่อประโยชน์ นั้นแหละ เป็นธรรม เป็นเรื่องดี

 

นิพพานเป็นเมืองแก้วอย่างที่ว่ากันจริงหรือเปล่าครับท่าน ที่ถามเพราะไม่รู้น๊ะแค่เคยอ่านมาเท่านั้นช่วยแนะนำทีครับ

 

จริงๆแล้วนั้น นิพพานนี้เป็นอะไรที่พูดได้ยากมากนะครับ..... สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าท่านบอกว่าผู้ที่จะนิพพานได้คือผู้ดับที่ไม่มีเชื้อ นิพพานสูญ คือ สูญจากกิเลส.....

มโนมยิทธิเป็นวิชชาที่หลวงพ่อท่านเมตตานำมาสอน....ทั้งนี้ท่านก็ไม่ได้ให้คณะศิษย์ประมาทในการปฏิบัติ ท่านสอนและเน้นย้ำอยู่ตลอดเรื่องสังโยชน์ ๑๐ ประการ....ซึ่งเป็นสิ่งที่เราจะต้องปฏิบัติให้ได้ให้เข้าถึง.....

ท่านรู้ท่านไปนิพพานได้จริง.....จริงๆนั้นมันสำคัญเสียที่ดวงจิตสุดท้ายที่ดับไปนั้น.....ท่านทรงอยู่ในอุปปัสมานุสสตินันจริงอยู่.....แต่ถ้าท่านยังมีเชื้อเหลืออยู่...มันจะเป็นไปได้เหรอที่ท่านจะไป ณ.ตรงจุดนั้นได้.....

คนหนึ่งไปนิพพานได้...รู้จักสภาวะจากนิพพาน...ช่วงแรกอาจดี..แล้วต่อมาทำตัวเหลวแหลก...ศีลได้บ้างไม่ได้บ้าง....โลภ โกรธ หลง ยังมีเต็มที่...ไม่เคยลด...ไม่เคยละ....สักกายทิฏฐิเต็มมั่น....สุดท้ายจะให้ตอนตายตัดกิเลศได้...มันจะเป็นไปได้ไม...

มโนมยิทธิเป็นทางที่เข้าสู้นิพพานได้ง่าย..เป็นทางที่ท่านสามารถตรวจสอบคำสอนของพระพุทธเจ้าท่านได้...ไม่ว่าในเรื่องภพภูมิหรืออะไรก็ตาม.....แต่สิ่งหนึ่งที่ท่านจะใช้ประโยชน์จากมโนมยิทธินั้นคือ...ท่านจะใช้อย่างไรที่จะประหารกิเลศในใจตน...ด้วยความได้เปรียบนี้ที่ได้มา.....

ถ้าเกิดว่าท่านไปได้ทุกวันนั้นบางสิ่งที่ท่านควรที่จะต้องสอบตัวเองอยู่เสมอคือ ความละเอียดของจิตของตัวท่านเองเทียบกับสภาวะนั้น.....จงอย่าได้ลืมว่าทั้งหมดที่ได้มานั้น..บางครั้งอาจเป็นเพียงแค่โลกีย์ฌาน....ด้วยเพราะสมเด็จท่านเมตตาท่านจึงไปได้....ไม่ได้ให้ท่านสงสัย....แต่ขึ้นชื่อว่าความไม่ประมาทนั้นย่อมเป็นสิ่งที่ดีที่สุด....หน้าที่สำคัญผมว่าควรที่จะต้องตรวจสอบตัวเองในเรื่องของสังโยชน์ ๑๐ ให้ดีจริงๆ....และไม่มีความประมาทนั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด...อย่างน้อยเราก็แน่ใจ....แม้ดวงจิตสุดท้ายที่ดับไปแล้วนั้นก็ตาม....

นิพพานไม่ได้เกิดจากการร้องขอนะครับ....นิพพานเกิดจากการปฏิบัติและการละกิเลส....

 

ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ เห็นเขาไป เห็นกันมามากมาย ถ้าไม่จริงพวกเขาคงไม่เห็นมาแน่ๆ

ส่วนผมเหมือนคนตาบอดมาแต่กำเนิด พวกเขามาบอกผมว่าพระจันทร์มี พระอาทิตย์มี นะ

แต่ผมไม่เชื่อเพราะผมถือว่าผมยังไม่เคยเห็น จับต้องก็ไม่ได้ยังไงยังไงผมก็ไม่เชื่อ (นี่และสันดานหลง)

รอให้ผมรักษาตาให้มองเห็นก่อนแล้วผมก็คงจะเห็น พระจันทร์ พระอาทิตย์ ได้ด้วยตนเอง

 

ต้องลองให้รู้ได้ด้วยตนเองนะครับ.....

ความสงสัยด้านการปฏิบัตินั้นไม่ได้แก้ด้วยการสอบถามหลอกนะ.....

 

คนที่เริ่มปฏิบัติธรรมใหม่ๆ ถ้าอ่านในพระไตรปิฏก สงสัยว่าจะอ่านตรงไหนก่อนดี

ลูกหลานหลวงพ่อที่ตามๆกันมา พอมาอ่านหนังสือหลวงพ่อก็ปิ๊งเลย ส่วน

ที่ไม่ใช่ลูกหลานหลวงพ่อ พอมาอ่านก็ไม่ปิ๊งไม่ชอบก็เป็นธรรมดา คนละธาตุกัน

แม้แต่ลูกหลานหลวงพ่อที่ยังหลงไปปฏิบัติผิดที่ผิดเวลา หลวงพ่อยังบอกว่า

เมื่อถึงเวลาพวกเขาก็จะกลับมาเองไม่ต้องเป็นห่วง

ผมเดานะ คุณขันธ์ เมื่อมาปฏิบัติตอนเริ่มแรกเลย ผมว่าคงไม่ได้อ่าน

พระไตรปิฏกก่อนเล่มแรกเป็นแน่เลย ถ้าเดาผิดก็โทดด้วยนะครับ

 

-สาธุ

-มหาโมทนากับกุศลจิตทุกๆท่านครับ

-ตั้งใจปฏิบัติไปนั่นแหละครับ ใครถนัดทางไหนก็ปฏิบัติกันให้เต็มกำลัง

-สรุปว่าดี และไม่ผิดทั้งนั้นครับ

สาธุ