หลวงพ่อบรรลุธรรมปีไหน ?

ในห้อง 'หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ' ตั้งกระทู้โดย WebSnow, 24 กรกฎาคม 2006.

แท็ก: แก้ไข
หน้า 1 ของ 2
  1. WebSnow

    WebSnow ผู้ก่อตั้งเว็บพลังจิต ทีมงาน Administrator

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 เมษายน 2003
    โพสต์:
    8,695
    กระทู้เรื่องเด่น:
    129
    ค่าพลัง:
    +64,019
    ใครทราบบ้าง ?
    ผมเคยอ่านผ่านๆ จำไม่ได้
     
    WebSnow, 24 กรกฎาคม 2006

    #1
  2. DevilBitch

    DevilBitch เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 มกราคม 2005
    โพสต์:
    9,776
    ค่าพลัง:
    +36,838
    ระดับไหนล่ะจ๊ะ

    อันที่จริงทันทีที่ท่านพร้อมบวช ด้วยใจและกาย ดวงตาท่านย่อมเห็นแล้วซึ่งความจริงอันประเสริฐค่ะ

    ธรรม คือ ความจริง

    แต่ท่านเข้าถึงความจริง แก่นของความจริง อันนี้ถ้าท่านเคยบอก ต้องถามคนอ่านและจำมากๆ

    เอ้าใครศิษย์(อ่านและจำ) พันธุ์แท้ของหลวงพ่อฯ มาชี้แจงแถลงไขหน่อยจ้า

    ยายรู้แต่ว่าพระพุทธเจ้าบรรลุ ดวงตาเห็นธรรมเมื่อพระชมน์มายุได้ ๓๕ พรรษาค่ะ

    ยายเลยชอบเลข

    ๓ เลข ๕ และ ๘ ค่ะ
     
    DevilBitch, 24 กรกฎาคม 2006

    #2
  3. WebSnow

    WebSnow ผู้ก่อตั้งเว็บพลังจิต ทีมงาน Administrator

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 เมษายน 2003
    โพสต์:
    8,695
    กระทู้เรื่องเด่น:
    129
    ค่าพลัง:
    +64,019
    ตั้งแต่ โสดาบันจนถึงอรหันต์เลย
     
    WebSnow, 24 กรกฎาคม 2006

    #3
  4. อมตะ

    อมตะ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    15 มีนาคม 2006
    โพสต์:
    56
    ค่าพลัง:
    +413
    เคยอ่านเจอในหนังสือ ปฎิปทาท่านผู้เฒ่า ท่านจะบอกตั่งแต่พระโสดาบัน - อรหันต์ และวันที่ตอนบรรลุอรหันต์ด้วย
     
    อมตะ, 24 กรกฎาคม 2006

    #4
  5. PCO

    PCO เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 ธันวาคม 2005
    โพสต์:
    377
    ค่าพลัง:
    +3,626
    ถ้าจำไม่ผิดประมาณปี 2507ครับ บังเอิญตอนนี้หนังสือปฏิปทาท่านผู้เฒ่าไม่ได้อยู่ใกล้ตัว พูดถึงเรื่องนี้ทีไรผมมีความสท้อนใจจนบางครั้งเรียกว่าสอื้นในอก
    เพราะว่ากุฏิหลังที่หลวงพ่อบรรลุพระอรหัตผลนั้นผมได้มีวาสนาเป็นยิ่งนักที่ผ่านมานอนพักค้างหนึ่งคืนสมัยยังเป็นนักบวชชีปะขาวในตอนนั้นจะรู้สักนิดก็หาไม่ว่าที่นี่เป็นที่ๆพ่อสิ้นสุดการเดินทางอันยาวนานหนักหนา เส้นชัยอันเป็นจุดหมายปลายทางของพ่ออยู่ตรงที่ลูกของพ่อซมซานผ่านมาโดยบังเอิญแล้วมาอาศัยนอนนี่เอง ในคืนนั้นยังได้ไปนั่งที่ใต้ต้นโพธิ์ต้นที่พ่อประกาศกราบลาพระโพธิญาณซึ่งในตอนนั้นก็ไม่ได้รู้เลยมีแต่ความรู้สึกหดหู่ว้าเหว่วังเวงใจภาพอะไรต่อมิอะไรปรากฏขึ้นกับใจมากมาย ในวันรุ่งขึ้นออกจากสถานที่แห่งนั้นแล้วก็ได้ไปแวะกราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่วัดเมื่อเข้าไปกราบท่านพอเงยหน้าขึ้นเห็นท่านจ้องมาที่ผมที่นั่งใกล้ท่านมากเห็นดวงตาท่านเป็นประกายแจ่มใสแบบมีความสุขสดชื่นมากท่านทักผมสั้นๆว่า เป็นไง ปะขาวสบายดีหรือลูก
    ผมมารู้ในตอนหลังตอนที่ผมบวชเป็นพระแล้วว่ากุฏิพระหลังที่ผมเคยได้ไปนอนหนึ่งคืนที่วัดโพธิ์ภาวนารามชานเมืองจังหวัดชัยนาทนั้นเป็นหลังเดียวกับที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเคยอยู่ พอผมรู้ผมก็รีบกลับไปดูอีกปรากฏว่าถูกรื้อไปแล้วในตอนนั้นเหลือเพียงต้นโพธิ์จึงได้ไปยืนที่ใต้ต้นโพธิ์ แม้ว่าผมจะบวชเป็น
    พระแต่ในวันนั้นน้ำตามันใหลแบบยั้งไม่อยู่ถ้าไม่ใช่ศักดิ์ศรีที่นุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์ก็คงจะปล่อยโฮ และในวันนั้นเองที่เป็นวันที่ประกาศมั่นคงตัดสินใจแน่นอนเด็ดขาดว่าจะไม่ขอลาจากพระโพธิญาณตลอดไป ตั้งสัจจะในใจเป็นมโนปนิธาณสัตยาอธิฐานว่า ณ สถานที่แห่งนี้เป็นที่อันสำคัญยิ่งนัก เป็นสถานที่
    ที่พ่อวางภาระในฐานะของพุทธภูมิที่พ่อรับภาระมาอย่างช้านานจนสุดที่จะประมาณได้ลงแล้ว เลยจากนี้ไปพ่อก็คงจะไม่ต้องเหนื่อยยากลำบากอีกแล้วจบกันเสียทีกับความทุกข์ของความเป็นพ่อที่ต้องแบกรับภาระเพื่อลูกๆทุกคน
    เดี่ยวมาต่อ
     
    PCO, 26 กรกฎาคม 2006

    #5
  6. BOONCHAUY

    BOONCHAUY เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    10 กันยายน 2005
    โพสต์:
    69
    ค่าพลัง:
    +344
    ท่าน PCO<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_286379", true); </SCRIPT> เล่าให้ฟังแล้วเห็นภาพเลย


    เมื่อคืนก่อนหลวงพ่อได้มาในฝันผม แล้วท่านก็นั่งบนแคร่ไม้ไผ่ ผมนั่งพนมมืออยู่กับพื้น ท่านก็บอกว่า ให้จับลมหายใจเข้าออก ให้เป็นสมาธิ แล้ว ทุกๆ อย่างก็ง่ายเอง หลวงพ่อท่านมีเมตตา มากๆเลยครับ ข้าพเจ้าจักมอบกายถวายชีวิตแก่พระพุทธเจ้า เพื่ออุทิศตัวเพื่อขนผู้ที่ยังวนเวียนอยู่ในวัฎจักรสงสาร ให้เข้านิพพาน ตามพระพุทธองค์และหลวงพ่อครับ ....
     
    BOONCHAUY, 28 กรกฎาคม 2006

    #6
  7. noi

    noi เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    5,120
    ค่าพลัง:
    +47,443
    5 ส.ค. 2506 เวลา 4.00 น.ฟังจาก ปฏิปทาท่านผู้เฒ่า
     
    noi, 22 สิงหาคม 2006

    #7
  8. noi

    noi เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    5,120
    ค่าพลัง:
    +47,443
    เวลา 4.00 น.พระพุทธองค์ ทรงเสด็จพร้อมด้วยฉัพพรรณรังสี รัศมี 6 ประการ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงให้พุทธโอวาทท่านผู้เฒ่าว่า.........................
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 29 สิงหาคม 2006
    noi, 22 สิงหาคม 2006

    #8
  9. noi

    noi เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    5,120
    ค่าพลัง:
    +47,443
    "เจ้าเจริญธรรม ให้แจ้ง ถึง......... ไม่รัก ในฐานะที่ควรจะรัก ไม่เกลียด ในฐานะที่ควรจะเกลียด ไม่โกรธ ในฐานะที่ควรจะโกรธ ไม่ขัดเคือง ในฐานะที่ควรจะขัดเคือง อย่างนี้ ชื่อว่าได้ อริยผลสมบูรณ์แล้ว(อรหันต์) เจ้าจึงได้ชื่อว่า เป็นพระขีณาสพ(หมดกิเลส) ตั้งแต่ 4.00 น.วันนี้(5 ส.ค.2506)
     
    noi, 29 สิงหาคม 2006

    #9
  10. PCO

    PCO เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 ธันวาคม 2005
    โพสต์:
    377
    ค่าพลัง:
    +3,626
    <TABLE style="WIDTH: 446pt; BORDER-COLLAPSE: collapse" cellSpacing=0 cellPadding=0 width=594 border=0 x:str><COLGROUP><COL style="WIDTH: 48pt" width=64><COL style="WIDTH: 398pt; mso-width-source: userset; mso-width-alt: 19382" width=530><TBODY><TR style="HEIGHT: 204.75pt; mso-height-source: userset" height=273><TD class=xl22 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 48pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 204.75pt; BACKGROUND-COLOR: white" width=64 height=273>noi</TD><TD class=xl23 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 398pt; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: white" align=left width=530>"เจ้าเจริญธรรม ให้แจ้ง ถึง......... ไม่รัก ในฐานะที่ควรจะรัก ไม่เกลียด ในฐานะที่ควรจะเกลียด ไม่โกรธ ในฐานะที่ควรจะโกรธ ไม่ขัดเคือง ในฐานะที่ควรจะขัดเคือง อย่างนี้ ชื่อว่าได้ อริยผลสมบูรณ์แล้ว(อรหันต์) เจ้าจึงได้ชื่อว่า เป็นพระขีณาสพ(หมดกิเลส) ตั้งแต่ 4.00 น.วันนี้(5 ส.ค.2506)</TD></TR><TR style="HEIGHT: 12.75pt" height=17><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 12.75pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=17></TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent"></TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>ก็ขอขอบคุณ คุณน้อยที่นำเวลา วัน เดือน ปี ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านที่บรรลุ</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>ธรรมมาโพสให้พวกเราได้จดจำจาลึกกันนะครับ และก็ขออภัยทุกท่านที่ผมจำปี พ.ศ.</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>ของท่านคลาดเคลื่อนไป แล้วก็เงียบหายไปเลยสาเหตุเพราะการเจ็บป่วยกระทันหัน</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>เนื่องจากหมอนรองกระดูกสันหลังแตกมีอาการเจ็บปวดหลังและขาเป็นอย่างมาก</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>ต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลรักษาตามขั้นตอนจนกระทั่งจำเป็นต้องผ่าตัดไปเมื่อ</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>วันที่ 11 สิงหาคม 2549 พักฟื้นดูอาการอยู่หนึ่งอาทิตย์อาการไม่ดีขึ้น ก็ต้องผ่าตัด</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>ที่แผลเดิมอีกเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม 2549 หมออนุญาติให้กลับบ้านได้เมื่อวันที่ 21</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>สิงหาคม 2549 ให้พักฟื้นอยู่กับบ้านหนึ่งเดือน แต่ตลอดเวลาที่พักฟื้นอาการเจ็บ</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>ปวดต่างๆก็ยังไม่ดีขึ้นจึงกลับไปพบหมอท่านเดิม หมอก็เกาหัวบอกว่าไม่น่าเป็นไปได้</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>ที่จะยังไม่ดีขึ้นจึงทำการตรวจเอ็กซ์เรย์ MRI อีกครั้งเป็นครั้งที่สามปรากฏว่ายังมี</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>หมอนรองกระดูกช่วง L4-L5 มีชิ้นส่วนของหมอนรองกระดูกยื่นไปกดทับเส้นประสาท</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>อีกจึงต้องทำการผ่าตัดอีกครั้งเป็นครั้งที่สามในวันนี้คือ 18 กันยายน 2549 เวลา</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>ประมาณ 13.00น.ที่โรงพยาบาลราชฎร์ยินดีหาดใหญ่ ในเช้านี้ก่อนไปโรงพยาบาล</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>จึงมานั่งพิมพ์บอกลาทุกท่านก่อนเพราะไม่แน่ใจว่าจะลุกขึ้นมาได้อีกเมื่อไร</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left> สำหรับเรื่องของอารมณ์ใจในว้นที่อยู่ใต้ต้นโพธิที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>กราบลาพระโพธิญาณนั้นวันหน้าถ้าลุกขึ้นได้จะกลับมาเล่าบันทึกไว้เผื่อว่าคณะที่</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>เขาติดตามผมมาอ่านเจอเข้าเขาเหล่านั้นก็จะได้รับรู้กัน</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left> นึกย้อนอดีตไปคราวใดมันสะท้อนใจยังเสียดายที่ไม่ได้บันทึกเหตุการณ์ต่างๆ</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>สมัยเป็นนักบวชและมีโอกาสได้ใกล้ชิดพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านเพราะใจตอนนั้น</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>คิดว่าเมื่อทำกิจที่เป็นด้านคันถะธุระพอสมควรแล้วก็จะกราบลาพระเดชพระคุณหลวง</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>พ่อท่านเข้าป่าตามแบบฉบับของพระป่าเพราะผมบวชนิกายธรรมยุติสายของบูรพา</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>จารย์หลวงปู่มั่นแต่ผมก็ศึกษาและปฏิบัติพระกรรมฐานตามแบบฉบับของบูรพาจารย์</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>หลวงปู่ปานและพยายามทำตามแนวทางคำสั่งสอนของพลวงพ่อทุกรูปแบบในตอน</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>นั้นคิดว่าเมื่อเข้าป่าอีกเมื่อไรก็จะทำแบบเดียวกันเณรน้อยทำในสมัยเชียงแสนแต่ก็ขึ้น</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>ชื่อว่ากฏของกรรมแม้ว่าใจขณะนั้นจะยอมตายถวายชีวิตอย่างไร แต่ว่าเมื่อวาระยัง</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>มาไม่ถึงจึงมีเหตุให้ต้องสึกหาลาเพศออกมาคิดว่าสักวันข้างหน้าคงจะบวชอีก</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left> ในวันนี้ก็ขอเล่าเป็นการบันทึกไว้เล็กน้อยก่อนถ้าหากว่าผมโชคดีลุกขึ้นได้ก็คง</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>จะมาผาดโผนตามกระทู้ต่างๆได้อีก ก็ขอให้ทุกท่านชาวเว็ปพลังจิตที่จิตใจอยู่บุญใน</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent" align=left>กุศลจงสมความปราถนาในทุกประการนะครับ</TD></TR><TR style="HEIGHT: 15pt" height=20><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; HEIGHT: 15pt; BACKGROUND-COLOR: transparent" height=20></TD><TD class=xl24 style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent"></TD></TR></TBODY></TABLE>
     
    PCO, 18 กันยายน 2006

    #10
  11. noi

    noi เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    5,120
    ค่าพลัง:
    +47,443
    โมทนากับ ท่าน PCO<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_286379", true); </SCRIPT> นะครับ
     
    noi, 10 ตุลาคม 2006

    #11
  12. อรหันตทาส

    อรหันตทาส เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    22 สิงหาคม 2006
    โพสต์:
    326
    ค่าพลัง:
    +3,220
    "เจ้าเจริญธรรม ให้แจ้ง ถึง......... ไม่รัก ในฐานะที่ควรจะรัก ไม่เกลียด ในฐานะที่ควรจะเกลียด ไม่โกรธ ในฐานะที่ควรจะโกรธ ไม่ขัดเคือง ในฐานะที่ควรจะขัดเคือง อย่างนี้ ชื่อว่าได้ อริยผลสมบูรณ์แล้ว(อรหันต์) เจ้าจึงได้ชื่อว่า เป็นพระขีณาสพ(หมดกิเลส) ตั้งแต่ 4.00 น.วันนี้(5 ส.ค.2506)5 ส.ค. 2506 เวลา 4.00 น.ฟังจาก ปฏิปทาท่านผู้เฒ่าอนุโมทนา สาธุ... "

    <!-- / message -->
     
    อรหันตทาส, 7 พฤศจิกายน 2006

    #12
  13. penney

    penney เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    322
    ค่าพลัง:
    +1,137
    จำได้ว่าหนังสือเรื่องปฏิปทาท่านผู้เฒ่าเป็นเรื่องของ
    พระภิกษุรูปหนึ่งที่ท่านได้สำเร็จอรหันต์
    ซึ่งจำได้ว่าตอนต้นหลวงพ่อท่านบอกว่า
    ท่านไปพบบันทึกประจำวันของท่านผู้เฒ่ามามิใช่หรือคะ

    หรือว่า ท่านผู้เฒ่านั้นก็คือหลวงพ่อนั่นเอง
     
    penney, 8 พฤศจิกายน 2006

    #13
  14. PCO

    PCO เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 ธันวาคม 2005
    โพสต์:
    377
    ค่าพลัง:
    +3,626
    <TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR title="โพส 370850" vAlign=top><TD class=alt1 align=middle width=125>penney</TD><TD class=alt2>จำได้ว่าหนังสือเรื่องปฏิปทาท่านผู้เฒ่าเป็นเรื่องของ
    พระภิกษุรูปหนึ่งที่ท่านได้สำเร็จอรหันต์
    ซึ่งจำได้ว่าตอนต้นหลวงพ่อท่านบอกว่า
    ท่านไปพบบันทึกประจำวันของท่านผู้เฒ่ามามิใช่หรือคะ

    หรือว่า ท่านผู้เฒ่านั้นก็คือหลวงพ่อนั่นเอง</TD></TR></TBODY></TABLE>


    ลองไปอ่านดูอีกรอบแล้วก็สังเกตุเอานะครับ ว่าบันทึกของพระท่านผู้เฒ่า
    ใช่องค์เดียวกันกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อหรือปล่าว
     
    PCO, 8 พฤศจิกายน 2006

    #14
  15. penney

    penney เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    322
    ค่าพลัง:
    +1,137
    เป็นความโง่เขลาของต้อมเอง อิอิ

    นี่ถ้าไม่ไปถามพี่อ้นคงโง่ไปอีกนานเลยนะนี่

    พี่อ้นบอกว่าหลวงพ่อท่านมีชื่อว่า สัมภเกสี

    ต้อมก็เลยไปค้นๆ หาเอาในหนังสือและก็เจอด้วย

    อิอิ พระพุทธองค์ทรงเรียกหลวงพ่อเช่นนั้น
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 8 พฤศจิกายน 2006
    penney, 8 พฤศจิกายน 2006

    #15
  16. KomAon11

    KomAon11 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 ตุลาคม 2004
    โพสต์:
    4,802
    ค่าพลัง:
    +18,984
    หลวงพ่อ ท่านมีนามในโลกทิพย์ว่า สัมพเกษี หรือ สัมภเกษ ประมาณนี้นะ ... ผมก็ตีความอีกทีจากในหนังสือ ไม่รู้ถูกหรือเปล่า

    ก็เข้าใจเองแล้วกันครับ

    หลวงพ่อบอกชัดเลย เสวยปีติธรรมหลังบรรลุ 3 หรือ 4 เดือนนี่แหละ แถวๆ กอไผ่

    ในการบรรลุของท่านมีความพิเศษมาก เพราะเป็นพุทธภูมิมาก่อน บารมีเข้มมาก... ก่อนจะบรรลุ พระพุทธเจ้าท่านทำนายเลย ผู้นี้มาจากพุทธภูมิ อีกหน่อยจะได้เป็นอรหันต์

    หนังสือหลวงพ่อนี่แจ๋วสุดแล้ว ไม่ต้องหาเพิ่มหรอก หาอ่านๆดูแล้วกัน ..
     
    แก้ไขครั้งล่าสุดโดยผู้ดูแล: 9 พฤศจิกายน 2006
    KomAon11, 9 พฤศจิกายน 2006

    #16
  17. Hma

    Hma เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    13 ธันวาคม 2005
    โพสต์:
    1,307
    ค่าพลัง:
    +6,426
    ลองฟังปฎิปทาท่านผู้เฒ่าที่หลวงพ่อท่านเทศน์นะครับ ( mp 3 )

    ฟังแล้วขนหัวลุกและคิดถึงท่านมากครับ ตอนแรกท่านจะกล่าวว่าเป็นปฏิปทาหลายๆองค์ และตอนที่ไปหาหลวงพ่อน้อยวัดเนียมด้วย

    ตอนแรกผมก็เข้าใจว่าเป็นหลวงพ่อเล็ก เกสโร แต่พอฟังไปฟังมาจึงรู้ว่าเป็นท่าน เพราะพระพุทธองค์ท่านเรียกหลวงพ่อว่าสัมพเกสี

    ในตอนจะจบจะกล่าวถึงหลวงปู่นาควัดระฆังด้วยครับ ( ท่านเป็นพระอรหันต์เพราะท่านไปพบบนพระนิพพาน )หลวงพ่อท่านกล่าวถึงหลวงปู่นาค

    ขอกราบแทบเท้าของท่านผู้เฒ่าครับ ( ถึงจะไม่ได้พบท่านตอนที่ท่านยังไม่ละสังขาร ) ธรรมใดที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ดีแล้ว ปฏิปทาอันใดขององค์หลวงปู่หลวงพ่อท่านประพฤติดีแล้ว ขอให้ลูกได้รู้และปฏิบัติตามได้
     
    Hma, 9 พฤศจิกายน 2006

    #17
  18. นายจั๊บ

    นายจั๊บ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    29 สิงหาคม 2006
    โพสต์:
    419
    ค่าพลัง:
    +1,110
    น้ำตาจะไหล ปลื้มใจบอกไม่ถูก
     
    นายจั๊บ, 19 พฤศจิกายน 2006

    #18
  19. olj

    olj เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    213
    ค่าพลัง:
    +2,443

    [​IMG]​

    วันที่ ๒ สิงหาคม ๒๕๐๖ ตรงกับวันขึ้น ๑๒ ค่ำ เดือน ๙ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมา มาทรงประทับยืนให้เห็นมีฉัพพรรณรังสีรัศมี ๖ ประการ ผ่องใส แล้วสมเด็จพระจอมไตรก็ตรัสว่า สัมพเกสีเอ๋ย เธอจวนจะเสร็จกิจในพระพุทธศาสนาอยู่แล้ว กิจอื่นของเธอไม่มีอยู่แล้ว มันยังเหลืออยู่นิดหน่อย ในระหว่างนี้จงพิจารณาความตายให้มาก อย่าสนใจกับกายของเรา อย่าสนใจกับกายของบุคคลอื่น อย่าสนใจกับวัตถุใด ๆ เราตายแล้วเรานำไปไม่ได้ เธอจงพิจารณาขันธ์ ๕ ให้ละเอียด อย่าข้ามแม้แต่จุดเล็ก ว่ารูปก็ดี เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณก็ดี มีอะไรบ้างที่เป็นของเรา วางภาระมันเสียให้หมด อย่ากำหนดว่ามันเป็นของเรา เป็นของเรา

    ท่านมหากัจจายนะมาบอกว่า การทำจิตพิจารณาขันธ์ ๕ ละเอียดนั้น ได้แก่การเข้าสมาธิให้ถึงที่สุดแล้วพิจารณาขันธ์ ถ้าจิตมันเกิดมีอารมณ์ฟุ้งซ่านในระหว่างพิจารณา ให้วางภาระในการพิจารณาเสีย จิตจับสมาธิตามเดิม ให้จิตมีอารมณ์ทรงตัว ให้มันทรงให้มากที่สุดเท่าที่จะทรงได้ จิตใจผ่องใส มีจิตเป็นเอกัคตา คือ มีอารมณ์เฉยเป็นหนึ่ง แล้วก็จับจิตถอยลงมาอีกนิดหนึ่ง ใช้อารมณ์คิดพิจารณาขันธ์ ๕ ให้ทำถอยหน้าถอยหลังไปอย่างนี้ ไม่ช้าจะจบกิจพระพุทธศาสนา เวลานี้กำลังใจของเธอเหลืออีกนิดเดียว คือ เยื่อใยที่มีความสำคัญมาก นั่น ได้แก่ อวิชชา คือ ฉันทะกับราคะ ฉันทะ จงอย่าพอใจในมนุษย์โลก เทวโลก และพรหมโลก ราคะ จงใช้ปัญญาพิจารณาว่า มนุษย์โลก เทวโลก และพรหมโลก ไม่มีอะไรสวย ไม่มีอะไรดี มันเป็นที่ขังของความทุกข์

    วันที่ ๒ สิงหาคม ๒๕๐๖ วันนี้ตอนเช้า องค์สมเด็จพระพิชิตมารตรัสว่าอีก ๓ วัน อย่างช้าจะได้อนาคามี พระพุทธองค์ท่านมีพระพุทธโอวาทนี้ เคยให้ไว้ก่อนว่าการบรรลุนั้นใครกำหนดแน่นอนไม่ได้ สุดแล้วแต่การปฏิบัติ วันนี้ได้ไปที่เมรุอีก เดินจงกรมแล้วทำจิตใจวิปัสสนา วันนั้นปรากฏว่าฝนตกหนัก กลับมากุฏิ จิตสบายมาก อากาศมันเย็น เกิดความชุ่มฉ่ำทั้งร่างกาย ทำให้จิตเป็นปกติ เมื่อจิตสบายมากสมาธิทรงตัว ท่านเล่าว่ากลับมากุฏิแล้วเข้าอภิญญาผลสมาบัติ ได้เห็นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอรหันต์มาก สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านประทานโอวาทว่า ขณะนี้เธอถึงอนาคามีผลแล้วตั้งแต่เวลา ๑๙.๓๐ น. เป็นอันว่าในช่วงที่ท่านเดินจงกรมอยู่นั่นเอง อารมณ์ก็เข้าถึงอนาคามีผล

    วันที่ ๓ สิงหาคม ๒๕๐๖ วันนี้ตอนเช้าเข้าอภิญญาสมาบัติหนัก ได้ผลเป็นพิเศษ เวลาค่ำเมื่อเอนตัวนอนเจริญวิปัสสนาต่อ ได้พบพระใหญ่ คือสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่องค์ท่านใหญ่มาก เห็นจะเป็นพระพุทธกัสสป ท่านสังเกตว่า ถ้าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระวรกายก็ใหญ่ แต่เวลาพระพุทธกัสสปเสด็จท่านรู้สึกว่าใหญ่กว่ามาก ท่านทรงยิ้ม ตอนนี้หลวงพ่อท่านนั่งเจริญสมาบัติ สังเกตว่าท่านทำทั้งนั่ง ทั้งนอน ทั้งยืน ทั้งเดินจงกรมก็เอา จงกรมมากเมื่อยขาก็ยืนเฉย ๆบ้าง นอนบ้าง นั่งบ้าง ว่าดะ อิริยาบถสี่ไม่คลาด จิตทรงสมาบัติตลอดวัน ท่านมีไม้ติดหินหลายอัน คือ ไม้ติดอยู่ที่หินหลายอัน แล้วพระใหญ่มาถึงท่านก็หยิบไม้ไปเกือบหมด เหลืออยู่อันเดียว ท่านจึงได้กราบทูลถามพระใหญ่ท่านว่า ทำไมไม่เอาไปให้หมดขอรับ พระใหญ่ท่านก็บอกว่า อวิชชายังไม่เอาไป จะทิ้งไว้ที่นี่ก่อน มันยังหนา มันยังหนัก ยังไม่เกลี้ยงไม่เกลา ยังไม่สะอาด อวิชชานี่ฉันยังไม่เอาไป จะทิ้งไว้ที่นี่ จะเอาไปเมื่อถึงเวลาสมควร

    เช้าวันที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๐๖ วันนี้แจ่มใสมาก เริ่มตั้งแต่เวลา ๙ น. เข้าพระกรรมฐานธรรมดาจนถึงที่สุด แล้วก็ยึดพระนิพพานเป็นอารมณ์ เข้าอภิญญาผลสมาบัติพบพระโมคคัลลานะ แล้วก็ท่านมหากัจจายนะ ท่านอาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนาทั้งสอง แล้วก็พบหลวงพ่อปาน ต่อมาก็พบองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงให้โอวาทว่า จิตของเธอเหลืออวิชชาเท่านั้น นอกนั้นผ่องใสบริสุทธิ์แล้ว ระหว่างนี้เป็นโคตรภูของอรหัตมรรค

    พระองค์ตรัสว่าให้พิจารณาว่า ทุกสิ่งไม่มีอะไรเป็นของจริง เป็นของสมมติทั้งหมด ไม่มีอะไรแน่นอน ย่อมสลายตัวไปหมด ไม่มีอะไรเป็นที่พึ่ง ต้องพลัดพรากจากกันหมด ฟังแล้วคิดดูว่าร่างกายของเราเป็นนาย ก. นาย ข. ชื่อของเราก็นาย ก. นาย ข. มันก็สมมุติ ร่างกายของเราเป็นชายเป็นหญิงเราก็สมมุติมันมา ร่างกายมันทรงขึ้นมาแล้วมันก็พัง ไม่มีอะไรเหลือ สลายตัวหมด แล้วทุกสิ่งร่างกายของเราก็ดี ร่างกายของบุคคลอื่นก็ดี ทรัพย์สินทั้งหลายในโลกก็ดี มันไม่ใช่ที่พึ่งของเรา ในที่สุดเราคือจิต ก็ต้องพลัดพราก จากมันไป

    แล้วท่านโมคคัลลานะ ก็อธิบายว่า ให้วิจัยถึงเหตุ เมื่อเห็นของที่เป็นรูป ให้วิจัยว่ารูปนั้นมาจากอะไร รูปตัวนี้มันมาจากอะไร รูปที่มีชีวิตมันมาจากธาตุสี่ ธาตุสี่มันทำอย่างไรมันถึงจะเกิด เรามานั่งนึกว่าธาตุ ๔ นี่มันทรงตัวไหม มันทรงตัว มันเป็นนิจจังหรืออนิจจัง เป็นทุกขังหรือเปล่า ถ้าเราไปยุ่งกับมัน ร่างกายเป็นธาตุ ๔ สำหรับเรา แล้วมันก็อนัตตา ธาตุ ๔ มันสะอาดหรือสกปรก ท่านบอกว่า คน คนมาจากอะไร แล้วมันเป็นคนอยู่ตลอดไปไหม ธาตุ ๔ มันทรงตัวตลอดไปไหม คนมาจากอะไร คนมาจากคน แล้วคนที่เกิดเป็นคนมาได้ก็มาจาก กิเลส ตัณหา อุปาทาน และอกุศลกรรม มันมาจากความชั่ว การที่จะเกิดเป็นคนได้เพราะอาศัยเราคบความชั่ว กิเลส ตัณหา อุปาทาน และอกุศลกรรมจึงมาเกิดเป็นคน แล้วอยากจะไปสนใจกับความเป็นคนต่อไปเพื่อประโยชน์อะไร ทำลายความชั่วมันเสียซิ ท่านบอกว่า บ้านเรือนโรงมาจากอะไร ท่านบอกว่าบ้านเรือนโรงมาจากวัตถุธาตุ เป็นชิ้นเป็นอันมาประกอบกันเข้าเป็นบ้านเรือนโรง คนก็เหมือนกัน มาจากอาการ ๓๒ ธาตุ ๔ นี่ก็เหมือนกัน มันก็มาจากส่วนหนึ่งที่ผสมกัน แล้วก็พิจารณาหาสภาพความเป็นจริงว่าทุกสิ่งทุกอย่างนี่มันไม่มีอะไรทรงตัว มันแตกสลายหมด

    พระโมคคัลลานะท่านบอกว่า จงพิจารณาให้เห็น เมื่อเห็นของที่เป็นรูป ให้วิจัยว่ารูปนั้นมาจากอะไร คนมาจากอะไร บ้านเรือนโรงมาจากอะไร แล้วพิจารณาหาสภาพของความเป็นจริงว่ามันต้องแตกสลายหมด แล้วว่าพระอรหันตผล จะมาก่อนเวลาที่คิดไว้ พอฟังขึ้นมาก็ครึ้ม ๆ พอครึ้มปั๊บก็เข้าใจทันทีว่า เอ๊ะ นี่เราบ้าแล้วหรือ เราได้แล้วหรือนี่ ท่านว่า ไอ้เจ้าเม่งเอ๋ย ท่านด่าตัวเอง เอ็งฟังแต่คำพูด เอ็งคิดว่าเอ็งเป็นพระอรหัตผลแล้วหรือ เอ็งนี้มันเลวจัด เจ้าเม่งจงรู้จักตัวว่าเอ็งนี่มีสภาพเพียงกิ้งก่าเท่านั้น จงอย่าทะเยอทะยานคิดว่าเจ้าเป็นช้างสารที่เข้าสู่สงคราม เจ้ายังมีอารมณ์หวั่นไหว คือ เจ้ายังแพ้อำนาจของอวิชชาอยู่ สมเด็จพระบรมครูทรงบอกเอง เจ้าจำได้ไหมเจ้าเม่ง ถ้าจำไม่ได้จงฟังข้า ข้าพูดให้เอ็งฟังว่าเจ้ายังแพ้อำนาจของอวิชชาอยู่ ถ้าเอ็งอยากเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระบรมครูห้ำหั่นอวิชชาให้แหลกไป หรือ ความเป็นพระอนาคามีก็พร้อมแล้ว แค่นี้พร้อม ตอนนี้สู้ยันตาย เอาให้หนัก สู้มานาน

    พอคิดเท่านี้ฉัพพรรณรังสีรัศมีหกประการปรากฏ เป็นองค์สมเด็จพระบรมสุคต มาไวมาก ทีแรกแต่ก่อนเห็นฉัพพรรณรังสี ประเดี๋ยวหนึ่งพระองค์ก็ปรากฏ นี่เห็นแสงนิดหนึ่ง พระองค์ก็ปรากฏทันทีบอกว่า สัมพเกสีเอ๋ย ลูกผลข้างหน้าได้แน่ ตัดสินใจอย่างนั้นไม่ถูกนะลูกนะ ห้าวหาญเกินไป เร่งรัดเกินไป ผลจะยับยั้งอยู่แค่นี้ เจ้าจะไม่ได้อรหัตผลแล้วกันเราจะบ้าเอาจริง ๆ เสียหน่อย องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงยับยั้ง ต้องเชื่อ พระองค์พูดอะไรมาทั้งหมดต้องเชื่อทุกอย่าง ก็กราบถวายนมัสการขอประทานอภัย

    ตอนหัวค่ำทำได้เล็กน้อยก็ต้องนอนเพราะเพลียจัด เมื่อนอนก็เห็นพระ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จก็หายเพลีย อารมณ์หายไปหมด ทำกิจต่อไปจนถึงตีหนึ่ง ไม่ต้องนอนกันเลย มาถึงตีหนึ่งทำต่อไปอีก คือ เวลาตีหนึ่งอารมณ์ตก คืออารมณ์จิตถอนจากฌาน ลืมตาดูนาฬิกา ตีหนึ่งแล้วหรือนี่ กว่าจะถึงเช้าอีกไม่เท่าไรแล้วนี่ รวบรวมกำลังใจใหม่เข้าอภิญญาผลสมาบัติ วันนั้นทั้งวันเป็นอันว่าไม่ต้องเลิกกัน ท่านยอมตายแล้ว ตอนนี้จะตายก็ให้มันตายไป ในเมื่อวันทั้งวันมันไม่ได้หยุด จิตมันเป็นสุข กลางคืนพอจะพักเห็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสียอีก แล้วสบายใจ อิ่มเอิบใจ ทำถึงตีหนึ่ง จิตตก ๆ ลืมตา จิตตก คือ จิตจะต้องพัก เมื่อเห็นว่าทำมาถึงนี่ได้ต้องทำสว่างได้ ตัดสินใจเข้าอภิญญาสมาผลสมาบัติ ทำจิตยกจิตปั๊บ นู่นไปปร๋ออยู่ที่นิพพาน ปล่อยให้ร่างกายมันหลับไปตามสบาย มองดูขันธ์ ๕ เอ๋ยเจ้าจงหลับไปตามสบาย ถ้าเองเพลียมาก เอ็งจะตาย เอ็งจะพังก็เชิญ ถ้าเธอพังเมื่อไร ฉันจะอยู่บนนี้ ฉันจะไม่ลงไป ถ้าตอนเช้าเธอยังไม่พัง ฉันจะลงไปทำกิจอื่นคือ หาอาหารมาเลี้ยงเธอ เธอกับฉันมันคนละคนเสียแล้วนะจ๊ะ ฉันอาศัยเธอชั่วคราวเท่านั้น ต่อแต่นี้ไปเธอกับฉันตัดญาติขาดมิตรกัน เธอยังมีลมปราณอยู่เพียงใด ฉันก็ยังทะนุถนอมเธอตามกำลังเพื่อใช้เป็นประโยชน์ เมื่อเธอสิ้นลมปราณเมื่อไร ฉันจะมาอยู่ที่ตรงนี้นะจ๊ะ ที่นี้เขาเรียกกันว่านิพพาน

    พอเช้ามืดลงมา เมื่อลงมาแล้วร่างกายก็ตื่นขึ้น ใจลงมาก็ตื่นขึ้นเห็นพื้นชั้นบนเป็นดาดฟ้าสูง ตอนนั้นท่านไปจุดหนึ่งในแดนนิพพาน เป็นพื้นชั้นบนเป็นดาดฟ้าสูง เป็นวิมานที่อยู่ของท่าน วิมานนี่ไปได้ วิมานของท่านมี ท่านไปที่วิมานของท่าน เข้าไปได้แต่สีแจ่มใสไม่เต็มที่ แต่เข้าไปได้ ท่านว่าเห็นดาดฟ้าสูง เราขึ้นไม่ถึง เห็นสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงยืน มาข้างล่างเห็นพระพักตร์ของท่าน ๆ บอกว่า ไม่เป็นไรฉันจะช่วย ท่านจะช่วยเอง คนอื่นไม่มีสิทธิ์จะช่วย ตอนนั้นท่านพระโมคคัลลานะ พระสารีบุตร ท่านมหากัจจายนะ พระอนุรุทธ์ แล้วก็ท่านอาจารย์ใหญ่ บอกว่าฉันจะช่วย ๆ แต่สมเด็จท่านประทับยืนข้างบน พระพุทธองค์ตรัสว่า องค์นี้มาจากพุทธวิสัย ต้องฉันช่วยเองคนอื่นช่วยไม่ได้ แล้วท่านก็แบมือออก แล้วหยิบยาชนิดหนึ่งให้ฉัน ท่านรับมาฉัน แต่ว่าบ้วนมาเสียก้อนหนึ่ง แล้วคืนเขาไปเสียบ้าง เสร็จแล้วมารู้สึกตัวว่าขึ้นไปอยู่ชั้นบนได้ แต่ว่าขึ้นไปอยู่ด้านนอก มีฝาโปร่งกั้น แลเห็นพระสงฆ์ทั้งหลายเยอะ และองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่ในนั้น ขณะนั้นท่านแปล่งอุทานว่า สุขัง สุขัง สุปฏิฐิตัง และจะเข้าไปในห้องที่กั้นนั้น เห็นท่านพระสารีบุตรยืนอยู่หน้าประตู ท่านบอกว่ายังเข้าไม่ได้ ถามท่านว่าที่กระผมยืนอยู่ตรงนี้เขาเรียกว่าเป็นเขตของอรหัตมรรค ในห้องนั้นเป็นเขตของอรหัตผล กราบเรียนถามท่านว่าเมื่อไรจะเข้าได้ขอรับ ท่านบอกว่า เห็นจะเป็นวันแรม 1 ค่ำกระมัง

    แล้วเห็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วก็พระอริยสงฆ์หลายรูปถือสายสิญจน์ สลับกัน นั่งอยู่ข้างหน้า ท่านสวดว่า โคตมเกหิ อย่านี้เป็นต้นในบทวิรูปักเข ฟังท่านแล้วก็ถามท่านว่า การสวดจะมีผลอย่างไร ท่านบอกว่า การสวดจะได้ให้คนเขาเมตตาเรา ท่านถามท่านพระสารีบุตรว่าจะเอาไปใช้อะไร ใช้อะไรได้บ้าง เสกอะไรก็ได้ อธิษฐานให้คนมีเมตตากัน ให้มีความรักกัน จะมีประโยชน์ให้โลกสันติสุขยิ่งขึ้น มีแต่ความสุข ถ้าคนรักกันทั้งหมดแล้ว โลกมันก็มีความสุข

    จึงทูลถามต่อว่า เมื่อไรกระผมจะเสร็จกิจเสียทีขอรับ นี่เอาเรื่อยนะ พระสารีบุตรบอกว่าวันแรมเก้าค่ำจะได้เสร็จกิจ ท่านคงขี้เกียจกระมัง ถามบ่อย ๆไม่จำเสียที ท่านก็สงสัยเรื่อย ท่านบอกว่าคำภาวนาท่านอาจารย์ใหญ่ให้ใช้ นิพพานสุขัง ท่านบอกว่าคำภาวนานี่ควรใช้ นิพพานสุขัง หรือว่าถ้าจะเปล่งอุทานว่า สุขัง สุขัง สุปฏิฐิตัง เป็นคำอุทานที่เปล่งออกมาได้โดยไม่ได้นึก ยามปกติให้ภาวนาว่า นิพพานสุขัง ให้เป็นอารมณ์ จิตพยายามนึกตัดอารมณ์อย่างอื่น พอจบแล้วก็ต่อสู้กับอวิชชา หลวงพ่อเห็นจิตของท่านรู้สึกว่าอวิชชาเบาไปไม่แข็งแรง ดูใจวันนี้คือดูจิตของท่านเองว่าวันนี้เหลือจุดมัวอยู่นิดเดียว นอกนั้นมีรัศมีหมดแล้ว เหลือจุดมัวอยู่หนึ่งบาง ๆ ท่านบอกว่าดีใจจริง ๆ นอนไม่หลับตลอดคืน

    ในระหว่างนั้นเห็นชาวบ้านวิ่งกันไปวิ่งกันมา วิ่งทวนฝนน้ำเชี่ยว มันเป็นภาพนิมิต ชาวบ้านวิ่งทวนกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยว ท่านมองเห็นผู้หญิงแก่ทำท่าจะตาย บอกแกว่าโยมอย่าวิ่งทวนกระแสน้ำสิ มันลำบาก วิ่งตามน้ำสบาย แกก็ไม่ยอมเชื่อ แกก็ทวนกระแสน้ำกันไป ท่านว่าเรานึกว่าภาพที่เห็นนี้คือภาพของบุคคลที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ จะตักเตือนสั่งสอนอย่างไรก็ไม่รู้จักเอา แล้วท่านก็เข้าอภิญญาผลสมาบัติ ตอนนี้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนว่า นี่เธอหลังจากนี้ไปจงเข้าอภิญญาผลสมาบัติทุก ๆ วันนะ จะให้ผลแก่บรรดาประชาชนในปัจจุบันนี้ ในฐานะที่เรามีชีวิตอยู่ เพราะอาศัยชาวบ้านเลี้ยง วัดวาอารามที่เราอยู่ ผ้าผ่อนท่อนสไบที่เราใช้ ร่างกายที่เราใช้ อาหารที่เรากิน ยารักษาโรค เราอาศัยชาวบ้าน จงใช้อภิญญาผลสมาบัติเป็นปกติ ชาวบ้านที่เขาทำบุญด้วยจะมีผลตอบแทนในปัจจุบัน แล้วก็มีผลมากท่านบอกว่า ท่านน้อมรับคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยความปลื้มใจ

    วันที่ ๕ สิงหาคม ๒๕๐๖ เวลา ๒.๔๕ น. ตื่นจากหลับ เจริญสมถะธรรมไปถึงตีสี่ พระมา คำว่าพระ ก็หมายถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้มาแจ้งว่าเราเจริญธรรมให้แจ้ง ถึงไม่รักในฐานะที่ควรรัก ไม่เกลียด ไม่โกรธ ไม่ขัดเคือง ในฐานะที่ขัดเคืองอย่างนี้ ชื่อได้ว่าอริยผลบริบูรณ์แล้ว เจ้าเป็นพระขีณาสพตั้งแต่เวลา ๔ น. วันนี้ (กลางเดือนเก้าพอดี)

    เมื่อได้รับพุทธยากรณ์ว่าตี ๔ หมายความว่าเวลานั้นเอง ตัดความเป็นอรหัตผลได้ตรงนั้นพอจิตเข้าถึงอรหัตผล พระพุทธเจ้าก็เสด็จรับรองทันทีนั่นเอง

    วันที่ ๖ สิงหาคม ตอนเช้าติดสงสัยในตน เพราะเรื่องความเป็นพระขีณาสพ ตอนนั้นองค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาเสด็จถึงพอดี จึงตรัสให้โอวาทว่า สัมพเกสี ขึ้นชื่อว่าพระขีณาสพท่านยังรำพึง พระขีณาสพมีอารมณ์ มีอารมณ์ที่กระทบจิต มีอารมณ์ที่ขัดข้องทุกอย่าง แต่ระงับเสียได้ทันท่วงที นี่หมายความว่า พระอรหันต์นี่ยังมีการรำพึง มีอารมณ์ที่เข้ามากระทบจิต เขาด่ารู้เขาด่า เขาชมรู้เขาชม แต่อารมณ์กระทบประเภทนี้ เมื่อกระทบแล้วตัดทันที นี่อารมณ์พระขีณาสพเป็นอย่างนี้ ท่านว่าอย่างนั้น พระขีณาสพไม่ใช่เสาที่ปักเฉย ๆ ที่เรียกว่าพระขีณาสพ ก็เพราะว่า ตัดอารมณ์ที่ขัดข้องได้ทันท่วงที

    (จากหนังสือประวัติ หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี)
    ที่มา http://www.pranippan.com/new/board/index.php?showtopic=601<!--IBF.ATTACHMENT_1513-->
     
    olj, 16 เมษายน 2007

    #19
  20. LNS@BDZ

    LNS@BDZ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    15 สิงหาคม 2006
    โพสต์:
    418
    ค่าพลัง:
    +1,585
    สรุปเลยก็คือว่า

    องค์หลวงพ่อบรรลุอรหัตผล วันจันทร์ที่ ๕ สิงหาคม ๒๕๐๖ ตรงกับวันพระ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๙ เวลา ๔.๐๐ น.
     
    LNS@BDZ, 13 ตุลาคม 2007

    #20
หน้า 1 ของ 2

แชร์หน้านี้

Loading...