เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

กองทัพเบี้ยมาแว้ววววว ระวังตาลายนะครับ ผมเองเก็บ...ภาพไว้เยอะแล้วครับ

 

เห็นเบี้ยของพี่พี แล้ว อยากได้แบบเก่าๆ แท้ๆ สักลูก
ผมมีของ ลพ.ทรง อยู่หนึ่งลูก และของวัดมะนาวหวานอีกนิดหน่อยเองครับ

 

กราบหลวงพ่อทรง
กราบเท้าแม่ และแม่ทั้งแผ่นดิน
สวัสดีครับพี่พี และพี่น้องบ้านเหรียญบินทุกท่าน เข้ามารายงานตัวครับ เจอกองทัพเบี้ยของพี่พีเข้าไป สวยครับ ได้ความรู้ด้วย ขอบคุณพี่พีมากครับที่นำเสนอสิ่งดีๆ เสมอมา ขอบคุณครับ
สิ่งที่ได้มาฟรีๆคือเวลา พร้อมกับความชรา แต่สิ่งที่ต้องแสวงหาคือคุณค่าของชีวิต (และเบี้ยที่พี่พีนำมาโชว์ด้วยจ้า)
ขอบารมีหลวงพ่อทรงคุ้มครองทุกท่านครับ

 

กราบนมัสการหลวงพ่อครับ
ต้๊นเอ๊ย.ดีใจด้วย
อย่ามัวดีใจ
หนทางยังอีกไกลเด้อ

 

เบี้ยหลวงพ่อนุ่ม วัดนางใน

ตัวนี้ก็ดูง่าย...แหะๆ บรรยายด้วยภาพ

 

พรุ่งนี้วันแม่ต้องไปกราบเท้าแม่ซะหน่อยครับ ที่จริงเวลาสวดมนต์ก่อนนอนจะระลึกถึง 5 สิ่งเสมอ คือ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ คุณพระบิดามารดา คุณพระครูอุปัชฌาย์อาจารย์ ครับ ไหนๆวันแม่ก็เป็นวันพิเศษที่มีขึ้นมาก็กลับไปกราบแม่ซะหน่อยครับ คงต้องลาบ้านเหรียญบินสัก 3 วัน กลับสุรินทร์ไปซบอกแม่หน่อยครับ

ครบเก้าเดือนอุ้มท้องเจ้าร้องไห้
ใคร?เจ็บเจียนขาดใจกลับไม่บ่น
เลือดทั้งกายกลั่นไหลเป็นสายปน
รักเข้มข้นพันผูกให้ลูกยา

จนผ่านวันผ่านเดือนหมุนเคลื่อนคล้อย
เจ้าเด็กน้อยเริ่มมีแรงเริ่มแกร่งกล้า
ค่อยสอนเดินสอนทำสอนคำจา
สอนวิชาเรียนรู้ไว้คู่ใจ

จากวันนั้นถึงวันนี้หลายปีผ่าน
จนวันวารเปลี่ยนสู่วัยผู้ใหญ่
ส่งเรียนสูงศึกษามหาวิทยาลัย
ได้อาศัยลูกแน่ยามแก่ชรา

สู้อาบเหงื่อต่างน้ำทำงานหนัก
เพื่อลูกรักได้ผ่านการศึกษา
เล่าเรียนจบจนคว้าปริญญา
แม่ภูมิใจลูกมีตราปัญญาชน

มีครอบครัวอยู่เย็นเป็นฝั่งฝา
คงหมดภาระใจไม่หมองหม่น
ลูกคงมีความสุขไม่ทุกข์ทน
แม่คนนี้ย่างเข้าแล้ววัยชรา...

นี่ใกล้ถึงวันแม่แล้วลูกรัก..
อยากทายทักถามไถ่ได้พบหน้า
สบายดีหรือเปล่าเจ้าลูกยา
สื่อภาษาความรักจากหญิงนึง
มีรูปถ่ายเก่าเก่าคลายเหงาบ้าง
มีไอ้ด่างข้างกายคลายคิดถึง
ภาพลูกน้อยผ่านวัยให้รำพึง
เงียบหายซึ่งข่าวคราวเจ้ากลอยใจ

นั่น...หญิงชรา
แลนัยน์ตาหม่นหมองอยากร้องไห้
ฝากสายลมแสงดาวกล่าววอนไป
ขอกลอยใจกลับคืนถิ่นก่อนสิ้นลม

ขอขอบคุณ กลอนวันแม่ : Thaipoem.com โดยคุณ ธันวันตรี​

 

ครับพี่บัวแก้ว ตอนนี้อยู่เชียงใหม่แล้วครับ ตอนเดินทาง นี้ โค้งๆได้อีก เยอะจริงๆ

 

ตอนนี้เชียงใหม่ฝน/หนาวครับ จากมาหลายปีแล้วแต่ยังคิดถึงครับ ว่างๆไปกราบดอยสุเทพด้วยนะครับ

 

ครับพี่ นี้ฝนเพิ่งจะตก ผมมาพักบ้านเพื่อน (จริงๆอยากจะกลับไปกราบแม่ แต่ที่บ้านบอก เทอมนึงกลับได้ครี่งเดียว บอกให้ไปเที่ยว) ที่ อ.แม่ออน ครับ พรุ้งนี้จะไปน้ำพุร้อน ครับ

 

แช่น้ำแร่ให้สบายตัวตามด้วยกินไข่ต้ม อิอิอิ ขอให้สนุกนะครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรงคัรบ

ไม่ได้เข้ามาสามวัน ตามอ่าน ไม่ทันเลย

แถม ท่านเจ้าบ้าน เอาเบี้ยมาลงแต่ละตัว

บีบหัวใจยิ่งนักๆๆๆๆๆๆ อยากจะขอเบี้ยหลวงพ่อนุ่ม

มาแก้อาการคัรบ แห่ะๆๆๆๆๆ

อย่าลืมไป วัดบ้านฟ่อน นะตั้น

 

น่าจะเป็น ครั้งเดียว ตั้งแต่ไปเหนือ นี่ภาษากลางไม่แข็งเรงเลยนะน้อง ฮ่าๆๆ

 

แหะๆ สงสัยจะจริงครับ พี่

 

อยากไปมากครับ ไม่รู้เพื่อนจะไปกับผมไหมนะสิครับ

 

ชวนแม่ไปเที่ยวดิ...แหะๆ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง
สวัสดีวันแม่ครับทุกๆท่าน วันนี้สิ่งใดๆที่ข้าพเจ้าทำดี ทำบุญ ขออานิสงส์ให้แม่ผมและแม่ของทุกๆคนเลยครับ สาธุ...

 

กราบหลวงพ่อทรง....

สวัสดีพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกท่านค่ะ....

วันนี้ท้องฟ้าแจ่มใสมากๆ ขอให้คุณแม่ทุกท่านมีความสุขมากๆค่ะ...(smile)

 

กราบหลวงพ่อทรง... ครับ
วันนี้วันเข้ามารายงานตัวช่วงเช้าก่อน....
ยังเห็นกองทัพเบี้ยของพี่ พี ทยอยออกมาจากกรมอยู่เนืองๆ เห็นพี่ พี บอกว่ายังมีอีกเป็นกล่องๆ กว่าจะได้ชมจนครบทั้งกองพล คงต้องใช้เวลาหลายเดือนอยู่ ดีไม่ดีอาจถึงสิ้นปีเลยก็ไม่แน่.... แบบเนี่ยต้องเรียกว่า ชมกันจุใจ....

 

วันนี้เป็นวันแม่.... แต่ผมอยากให้เพื่อนๆ สมาชิกทุกๆท่านอย่าได้ทำดีหรือเอาใจท่านแต่เพียงวันนี้วันเดียวนะครับ เพราะว่าท่านได้ทำเพื่อเรามาตลอด ไม่ว่าจะเป็นวันไหนๆ ก็เป็นวันของลูกๆ พระคุณของแม่นั้นมันมากเกินกว่าจะบรรยาย..... ดังนั้นควรทำเพื่อท่านทุกๆวันเพื่อคนที่รักเรามากที่สุดในชีวิต ให้มากเท่าที่จะทำได้.... ( ผมรักแม่ครับ )

 

สำหรับวันแม่ ก็ควรจะมีเรื่องราวของความรักที่แม่มีต่อลูกมาให้อ่านกันบ้าง ....

อยากให้อ่าน ดีมาก (เรื่องจริงของ พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ) :
เพื่อน ๆ ช่วยอ่านข้อความนี้ดีมาก ชีวิตคน
มีคนเล่าให้ฟังว่า... สมัย ก่อน...คุณพงษ์เทพ
กระโดนชำนาญ...ศิลปินเพลงเพื่อชีวิต..
แกอยู่ในป่า...กับ เพื่อน 5 - 6
คน...ทุกวันก็จะเปลี่ยนเวรกัน...ล่าสัตว์ป่า...มาทำอาหาร.
วันหนึ่ง...เป็นเวรของ คุณพงษ์เทพ
แกก็คว้าปืนยาว...สะพายบ่า.เดินเข้าป่าไป...
อาหารโปรดของคุณพงษ์ เทพ.....คือแกงเนื้อลิง...
พอเดิน เข้าป่าไปได้สักพัก.
เห็นลิงตัวหนึ่ง...นั่ง อยู่บนต้นไม้...หันหลังให้..
แกก็รีบยกปืนประทับบ่า...ยิงเปรี้ยง...ไป ที่ตัวลิง..

เหตุการณ์แปลกประหลาดได้เกิดข ึ้น...
ปกติ...ลิงพอถูกยิง..จะ หล่นตุ๊บ...จาก ต้นไม้ทันที...

แต่ลิงตัวนี้...นั่งจับกิ่งไม้เฉย...ไม่ หล่นลงมา...
จะว่ายิงไม่ถูก...ก็ไม่น่าเป็นไปได้...
เพราะคุณพงษ์เทพ...แก ยิงปืนแม่น...ระยะแค่นี้
เป้าใหญ่ขนาดนี้...ไม่พลาดแน่นอน...
ในขณะที่กำลังสงสัยอยู่ นั้น...ลิงตัวที่ถูกยิง...
ร้องโหยหวน...เสียงดังมาก..... ฝูงลิงที่แยกย้ายกัน
ออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ... วิ่งแห่กันเข้ามาหา
ลิงตัวที่ถูกยิง... แล้วร้องโหยหวน...เหมือน กันหมด...
แกตกใจ...ยืนตกตะลึง...ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...
สักครู่...ลิงตัวที่ถูก ยิง. โยนวัตถุเล็กๆ...สีดำ ๆ..ชิ้นหนึ่ง...ให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่ สุด... แล้วก็หล่นตุ๊บ...

ลงมาจากต้นไม้...คุณพงษ์เทพ...รีบวิ่งไป ดู...
ลิงถูกยิงเข้าที่หลัง... ทะลุหน้าอก...เลือดแดงฉาน..เต็มตัว...
คุณพงษ์เทพเห็น แล้ว...ต้องเบือนหน้าหนี...
ลิงที่ตกลงมา...เป็นลิงแม่ลูกอ่อน...ขณะที่ถูกยิง...
เธอกำลังให้นม ลูก...

ลูกตัว น้อย...กำลัง ดูดนมอย่างมีความสุข...ทันทีที่ถูกยิง..
ถ้าเป็นลิงตัวอื่น... จะหล่น ตุ๊บ...ลงจากต้นไม้.....

แม่ลิงตัวนี้...ยังหล่นไม่ได้...ยังตายไม่ ได้..
เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำ...คือ...
รักษาชีวิตลูก น้อย...ให้พ้นอันตราย...
เธอกัดฟัน...โหนกิ่งไม้ไว้.แม้จะเจ็บปวดแทบขาดใจ...
มองดูเลือดที่ไหลหยด เป็นทาง ด้วยความตกใจ...
พยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมี! เหลือทั้งหมด...
ตะโกนสุดเสียง...ร้อง เรียก.ฝูงลิงเข้ามาใกล้ๆ..
แล้วก็ฝากฝัง...ให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ

หลังจาก โยนลูกให้จ่าฝูงแล้ว...มองดูลูก...ถูกพาไป จนลับสายตาแล้ว.. แน่ใจ ว่า...ลูกปลอดภัยแล้ว...
จึงหลับตา...แล้วหล่นลงมา.....ตาย.. คุณพงษ์ เทพ...ก้มมองหน้าลิง..แล้วร้องไห้...
เพราะที่เบ้าตาลิง...มี หยดน้ำตาใส ๆ. กำลังไหลริน...
คุณพงษ์เทพ..รีบเดินกลับ ที่พัก...เอาปืนไปเผาทิ้ง...
ไม่ยอมออกล่าสัตว์อีกเลย.ตลอดชีวิต..
และภาพความรักที่ยิ่ง ใหญ่..ของแม่ลิง...ที่มีต่อลูกน้อย ......
เป็นแรงบันดาลใจ. ให้พงษ์เทพ...แต่งเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่ง...
ชื่อว่า... ' ลิงทะโมน... '
เพื่อ ยกย่อง...เชิดชู...คุณค่าของความรัก...ที่แม่...มีต่อลูก