ปิดรับบริจาค สำเร็จแล้ว... เชิญชมภาพรูปหล่อ ลป.ญาท่านสวน (ขนาดเท่าองค์จริง) วัดนาอุดม อุบลฯ

ไวไม่ไหว... ลูกเขย (ในฝัน)... ต้องไปทำงานแล้ว... เพื่อหาเงินมาซื้อตั๋วบินไปร่วมงานกับหลวงปู่ในวันที่ 11 ธันวาคมนี้งัย... แต่เด๋วมาแน่ไม่ต้องห่วง... ฟังแล้วจะหนาววววววว

 

Pi Nu toppen.
PS. Barn elsker Stephanie veldig moren din.

 

55555555555555555555

กรูล่ะโคตรหมั่นไส้คนอยากจะพูดภาษานอร์เวย์เจงๆ... จะเผยความในใจให้แม่ยาย (ในฝัน) ฟังทั้งทีก็ดันเขียนผิดเขียนถูกอีก... อ่านแล้วอดขำกลิ้งในความพยายามและความเสมอต้นเสมอปลายของ (คนอยากเป็น) ลูกเขยไม่ได้ (น่าเอ็นดูจริงๆ)

งวดหน้าต้องเขียนอย่างนี้นะ... เผื่อน้อง Steffany จะรับรู้ถึงความในใจของอาสองบ้าง ^^

ก่อนอื่นต้องเขียนชื่อน้องให้ถูกก่อน... Steffany ไม่ใช่ Stephanie!!!!!

Kjære pi noo

Jeg (Yutthana) elsker Steffany veldig mye (svigermor)...

คำแปล:

พี่หนูที่เคารพรัก

ผม (ยุทธนา) รักน้อง steffany มากๆครับ (แม่ยาย)...

 

ที่กล้าพูดว่าเรื่องเวร เรื่องกรรม เรื่องนรก เรื่องสวรรค์มีจริงเพราะพี่หนูเคยไปบวชชีพรารมณ์ 7 วันที่วัดท่าซุง (วัดหลวงพ่อฤาษีลิงดำ) ทริปนั้นได้ฝึกวิชามโนมยิทธิด้วย ได้ไปเห็นชาติที่ตัวเองเป็นสัตว์นรกทั้งปีนต้นงิ้วและตกกะทะทองแดง (มันสะเด็ดยอดพะยะค่ะ)

ต้นงิ้วเป็นต้นไม้ที่แปลกมากเพราะมีหนามเป็นเหล็ก ขณะใดที่ไม่มีคนปีนก็จะมองไม่เห็นหนามแต่เมื่อมีคนเริ่มปีนปุ๊บหนามเหล็กก็จะโผล่ออกมาจากลำต้นแทงผู้ปีนทันที โดยหนามเหล็กนี้มีความยาวเป็นเมตร (ความเจ็บปวดไม่ต้องพูดถึง) เมื่อได้รับความเจ็บปวดจากการโดนหนามเหล็กแทงก็จะรีบปีนลงข้างล่าง แต่ก็จะโดนนายยมบาลเอาหอกทิ่มแทงก้นให้ปีนขึ้นไปใหม่ เมื่อปีนไปถึงข้างบนสุดของต้นงิ้วจะมีอีกาตัวใหญ่ซึ่งมีปากเป็นเหล็กเช่นกันคอยจิกที่หัวจนเละ แต่ก็ต้องปีนอยู่อย่างนั้น

กรรมที่ทำให้ต้องตกนรกและไปปีนต้นงิ้วคือการละเมิดศีลข้อที่ 3 กาเม... ใครที่เอาดะไม่เลือกลูกเขาเมียใคร ผัวเขาลูกใคร ก็เตรียมตัวได้เลยค่ะ

กะทะทองแดงนั้นใบใหญ่มาก คนเป็นสิบเป็นร้อยอยู่ในนั้น มีเปลวไฟลุกท่วมอยู่ตลอด รอบๆกะทะทองแดงมีนายยมบาลถือหอกทำหน้าที่เฝ้ารักษาการ ตอนอยู่ในกะทะทองแดงมันปวดแสบปวดร้อนมาก พี่หนูก็พยายามจะปีนหนีแต่ก็ถูกนายยมบาลเอาหอกทิ่มแทงและจับเอาน้ำกะทะทองแดงกรอกปากและผลักให้ตกลงไปอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า เจ็บปวดทรมานจนยากเกินบรรยาย...

กรรมที่ทำให้ต้องตกนรกและไปอยู่ในกะทะทองแดงก็คือการละเมิดศีลข้อที่ 5 สุราเมระยะ... คือการดื่มของมึนเมาที่ไม่มีประโยชน์ต่อร่างกายเข้าไปด้วยความยินยอมเต็มใจ จึงต้องถูกจับกรอกปากด้วยน้ำกะทะทองแดงเดือดๆ

สัตว์นรกไม่มีการตาย... เมื่อร่างกายพังเละก็จะกลับคืนสู่สภาพเดิมเพื่อเสวยทุกข์รับการลงโทษต่อไปจนกว่าจะครบเวลาการลงโทษที่ถูกกำหนดไว้

รวมทั้งได้ไปเห็นชาติที่เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานด้วย (สัตว์ทุกอย่างที่ตัวเองรังเกียจก็เคยเกิดเป็นอย่างนั้นมาแล้วเหมือนกัน) เห็นอย่างนั้นแล้วกลัวคำว่าบาปอย่างขี้หดตดหาย กลัวแบบขี้ขึ้นสมองเลย ทุกวันนี้ไม่กลัวความตายเท่าคำว่าบาปคำว่ากรรม เพราะรู้ว่าตายเมื่อไหร่สบาย (กว่าเดิม) เมื่อนั้น แต่ไม่ใช่ความสบายที่ยั่งยืนถาวร (ชาตินี้คงยังไม่ถึงจุดมุ่งหมายสูงสุด แต่ชาติำหน้าในยุคของพระศรีอารย์ต้องร้องเย้ และแล้วชัยชนะก็เป็นของเรา มีครูบาอาจารย์ทั้งสายพระและสายเทพได้บอกให้รู้แล้วหลายองค์ ก็ต้องบำเพ็ญเพียรกันต่อไป)

ที่ว่าตายเมื่อไหร่สบาย (กว่าเดิม) เมื่อนั้นเพราะได้ไปเห็นวิมานของตัวเองมาแล้วเหมือนกัน แต่ก่อนตอนฝึกใหม่ๆเห็นเป็นวิมานทองคำ แต่พอสร้างบารมีมาเรื่อยๆวิมานทองคำก็เปลี่ยนสภาพมาเป็นวิมานแก้วแพรวพราวระยิบระยับ

เมื่อได้ลองฝึกวิชามโนมยิทธิด้วยตัวเองยิ่งมั่นใจในเรื่องบุญกุศลและอานิสงส์ของผลบุญต่างๆมากขึ้น สิ่งของต่างๆที่พี่หนูเคยทำเคยสร้างไว้ได้ไปปรากฏรอหนูอยู่แล้วที่เบื้องบน ในวิมานของหนูมีทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นอาหารคาวหวาน เครื่องดื่ม ข้าวของเครื่องใช้ ถังสังฆทานมีอยู่รอบวิมาน มีพระพุทธรูปทองคำมากมายนับไม่ถ้วนทั้งองค์เล็กองค์ใหญ่และแถมมีบริวารเยอะแยะอีกด้วย ภายนอกวิมานก็มีสวนดอกไม้สวยงาม มีสระโบกขระณีอีกต่างหาก (ในสระมีดอกบัวสีชมพู)

ที่จริงแล้วจุดประสงค์หลักของวิชามโนฯนี้คือให้คนได้สัมผัสได้เห็นด้วยตัวเองว่านรกสวรรค์มีจริง เทพเทวดาและพรหมมีจริง อบายภูมิทั้ง 4 ก็มีจริงเช่นกัน

อบายภูมิทั้ง 4 คือ

1. สัตว์นรก (บาปหนักสุด)
2. เปรต
3. อสูรกาย
4. สัตว์เดรฉาน (สามารถเห็นด้วยตาเนื้อกันได้ทุกคน)

เมื่อได้รู้ได้เห็นได้สัมผัสแล้วจะได้กลัวบาปกลัวกรรมและละ สละ ขัดเกลา กำจัดออกซึ่งสิ่งที่เป็นอกุศล ในเวลาเดียวกันสำหรับคนที่มีจิตดีอยู่แล้วก็จะยิ่งมีกำลังใจในการบำเพ็ญเพียรสร้างบารมีให้มากยิ่งๆขึ้นไปเพื่อความหลุดพ้นในที่สุด เพราะถ้าใครที่ฝึกวิชานี้ได้จริงก็ย่อมรู้ได้ว่าชีวิตของแต่ละคนได้เวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏนี้เป็นเวลาไม่รู้กี่อสงไขยกัปป์แล้ว เคยทั้งเสวยทุกข์ในการเกิดในอบายภูมิทั้ง 4 และเสวยสุขในการเป็นเทพเทวดาและพรหม แต่ไม่มีชาติไหนภพไหนที่ถาวรยั่งยืน เมื่อหมดเวลาหรือหมดบุญก็ต้องมีการเกิดในภูมิิอื่นในกายอื่นต่อไป และการที่ไปเที่ยวนรกได้ เที่ยวสวรรค์ได้นั้นก็ไปได้ด้วยบารมีแห่งพระ ไม่ใช่ไปได้เพราะตัวเองเก่งมีความสามารถพิเศษ

คนที่ฉลาดและเข้าถึงหลักสอนของวิชามโนฯจริงๆจะรีบเร่งตัดสังโยชน์ให้หมดทั้ง 10 ข้อ เพราะสังโยชน์ทั้ง 10 ข้อเป็นเครื่องร้อยรัดให้สิ่งมีชีวิตทั้งหลายไปไม่ถึงพระนิพพาน ใครบารมีมากหน่อยก็ตัดสังโยชน์ได้ง่ายและเร็วหน่อย ใครที่บารมียังอ่อนอยู่ก็ต้องเป็นไปอย่างช้าหน่อย (แต่ก็สามารถทำได้ถ้าตั้งใจ)

เมื่อตัดสังโยชน์ได้ความเป็นอริยะก็จะตามมาเป็นลำดับ

ตัดสังโยชน์ข้อที่ 1-3 ได้... เป็นพระโสดาบัน (อริยบุคคลขั้นต่ำสุด)
ตัดสังโยชน์ข้อที่ 1-3 ได้ (แต่จิตละเอียดกว่า)... เป็นพระสกิทาคามี (สูงขึ้นมาหน่อย)
ตัดสังโยชน์ข้อที่ 1-5 ได้... เป็นพระอนาคามี (ปราศจากซึ่งความโกรธและเรื่องกาม)
ตัดสังโยชน์ข้อที่ 1-10 ได้... เป็นพระอรหันต์ (ผู้สิ้นแล้วหมดแล้วซึ่งกิเลส)

โดยพื้นฐานพี่หนูเป็นคนชอบทำบุญอยู่แล้ว (ทำตามโอกาสและวาสนา) เพราะเคยเลวเคยทำบาปมาเยอะในสมัยเป็นวัยรุ่นที่ยังไม่เห็นแสงสว่างแห่งธรรม แต่เมื่อได้มาฝึกวิชามโนฯแล้วยิ่งมีจิตละเอียดมากขึ้น มีความระมัดระวังมากขึ้นกับคำว่า "คงไม่เป็นไรมั้ง... ไม่บาปมั้ง" และมีกำลังใจในการทำบุญมากขึ้นเช่นกัน เพราะรู้ว่าเมื่อตายไปมีเพียง 2 สิ่งเท่านั้นที่สามารถเอาติดตัวไปได้คือ "บุญและบาป"

ในชาตินี้ (และคงในชาติก่อนๆด้วย) จริตพี่หนูชอบสร้างพระและแจกพระเป็นเรื่องปกติ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าภาพสร้างเองหรือร่วมบุญกับคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นพระองค์เล็กหรือองค์ใหญ่จะทำทั้งนั้น เกือบทุกครั้งที่มีโอกาสได้ถวายสังฆทานจะต้องถวายพระพุทธรูปหน้าตัก 5 นิ้วด้วยเสมอ (ตามคำสอนของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ) และเมื่อไปวัดท่าซุงจะต้องถวายสังฆทานชุดใหญ่ทุกครั้งไป (ชุดละ 2,000 บาท) คงไม่แปลกใจนะว่าทำไมวิมานของพี่หนูถึงมีพระพุทธรูปเต็มวิมานไปหมด

โปรดใช้วิจารณญาณในการรับฟัง Noo Norway โม้เรื่องจริงค่ะ... เรื่องแบบนี้เป็นนานาจิตตังแล้วแต่จะเชื่อหรือคัดค้าน ^^

วันนี้พี่หนูเอาบุญมาให้น้องสองและทุกท่านร่วมอนุโมทนากับพี่หนูและครอบครัวนะคะ<!-- google_ad_section_end -->

 

ขออัพกระทู้หน่อยครับ

 

จัดไปครับผม

 

อนุญาตเสมอค่ะ ^^

 

อัพกระทู้ครับ

 

กลับมาอีกครั้งสำหรับเรื่องราวเกี่ยวกับหลวงปู่ญาท่านสวนค่ะ

เมื่อสมัยก่อนตอนที่หลวงปู่ท่านอยู่ที่วัดบ้านสำโรง ท่านเคยประกอบพิธีทำ "เข็มคำ" (เข็มทองคำใช้สำหรับฝังเข้าร่างกาย) วิชาการเข้าเข็มคำนี้ถือว่าเป็นวิชาสุดยอดอีกวิชาหนึ่งในสายของท่านสำเร็จลุน อานุภาพของเข็มคำนี้เป็นเครื่องรางสำหรับป้องกันภัยอันตรายจากศาสตราวุธ อีกทั้งยังเป็นเครื่องสัญญาณเตือนภัยอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้นแก่ตัวผู้ฝังเข็มคำคือถ้าหากกำลังจะเกิดภัยอันตราย เข็มคำที่ฝังนั้นจะเคลื่อนที่หรือวิ่งไปมาตามร่างกายจนทำให้ผู้ฝังรู้สึกได้ บางครั้งเข็มคำก็จะสะบัดคล้ายๆหางจิ้งจก

การเตือนภัยนี้มิใช่ว่าจะเตือนเฉพาะเหตุร้ายอันเกิดจากศัตรูผู้ที่จะมาทำร้ายเท่านั้น แต่จะเตือนภัยได้แม้กระทั่งจะเกิดอุบัติเหตุอีกด้วย เมื่อผู้ฝังมีความรู้สึกจากการเตือนภัยแล้วก็ต้องหาวิธีป้องกันหรือหาวิธีหลีกเลี่ยงและระมัดระวัง

การฝังเข็มคำในสายของท่านสำเร็จลุนนี้มีข้อห้ามหลายประการแต่ข้อที่สำคัญที่สุดคือห้ามศิษย์ในสำนักเดียวกันทะเลาะกันเด็ดขาด ถ้าหากทะเลาะกันเข็มคำนั้นจะทะลุผิวหนังออกมาทันที<!-- google_ad_section_end -->

 

อัพกระทู้ครับ

 

สงสัยกระทู้นี้มีคนอ่านอยู่แค่ 3 คนมั้ง... พี่หนู พี่โต้ง น้องสอง 555

 

สาธุ สาธุ สาธุ
อิทัง ปุญญะผะลัง ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้ว
ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้
ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย
ที่เคยล่วงเกินมาแล้ว แต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี
ขอเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงโมทนา ส่วนกุศลนี้
และจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า
ตั้งแต่วันนี้ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน

และขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่เทพยดาทั้งหลาย
ที่ปกปักษ์รักษาข้าพเจ้า เทพยดาทั้งหลายทั่วสากลพิภพ
และพระยายมราช ขอเทพยดาทั้งหลาย และพระยายมราช
จงโมทนาส่วนกุศลนี้และจงเป็นสักขีพยานในการบำเพ็ญกุศล
ของข้าพเจ้าในครั้งนี้ด้วยเถิด

และขอแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลที่ได้บำเพ็ญมาแล้ว
ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้
ให้แก่ท่านทั้งหลายที่มีชีวิตอยู่ก็ดีที่ล่วงลับไปแล้วก็ดี
ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี ที่เสวยความทุกข์อยู่ก็ดี
เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี อาทิ บิดามารดา เป็นต้น
ขอท่านทั้งหลายจงโมทนาส่วนกุศลนี้
พึงได้รับประโยชน์และความสุขเช่นเดียวกับที่ข้าพเจ้า
จะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

[COLOR=blue][COLOR=red]และขอถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว [/COLOR][/COLOR]
[COLOR=blue][COLOR=red]สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ พระบรมวงศานุวงศ์ [/COLOR][/COLOR]
[COLOR=blue][COLOR=red]ทุก ๆ พระองค์[/COLOR][COLOR=red]ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน [/COLOR][/COLOR]
[COLOR=blue][COLOR=red]มีพระราชประสงค์สิ่งใดขอให้สำเร็จ[/COLOR][/COLOR]
[COLOR=blue][COLOR=red]ตามพระราชประสงค์ทุกประการเทอญ[/COLOR][/COLOR]

ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าทั้งหลายได้บำเพ็ญมาแล้ว
ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้
ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน
ในชาติปัจจุบันนี้เถิด หากไม่สามารถเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน
ในชาติปัจจุบันนี้ได้ ขอให้คำว่า ไม่มี ไม่รู้ ไม่เป็น ไม่สำเร็จ
จงอย่าได้บังเกิดแก่ข้าพเจ้าเลย ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้
ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ นะ โม พุท ธา ยะ
นิพพานัง ปะระมัง สุขขัง

http://palungjit.org/threads/ขம.ml#post3146526ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพบริจาคท่อส่งน้ำถวาย วัดเขาชี จ.พิษณุโลก
โครงการก่อสร้าง "ศูนย์ปฏิบัติธรรมแสงธรรมสุทธา"
ขอเชิญทำบุญสร้างพระประธานสมเด็จองค์ปฐมและศาลาแก้วพระจุฬามณีปฏิบัติธรรมที่นครศรีธรรมฯ<!-- google_ad_section_end -->

 

ขอบคุณค่ะลุงชาลีที่แวะมาให้เสียง... เป็นอันว่าตอนนี้กระทู้นี้มีคนติดตามอ่านอยู่ตั้ง 4 คนแล้ว...
Noo Norway... คุณโต้ง... น้องสอง... และลุงชาลี 555

 

วันนี้ขอนำเรื่องราวเกี่ยวกับ "วิชาการทำเข็ม" มาเล่าสู่กันฟังค่ะ

การทำเข็มคำนี้หลวงปู่ท่านบอกว่าท่านเรียนมา 2 อย่างคือ "เข็มโทน 1 เล่ม" และ "เข็มกลุ่มมี 32 เล่ม"

การเตรียมจะต้องเตรียมแผ่นทองคำหนักโดยประมาณ 1 บาท ขันครูดอกไม้ธูปเที่ยนถวายให้ท่าน ทำได้เฉพาะวันอังคารเท่านั้นยิ่งถ้าเป็นวันเพ็ญวันอังคารได้จะยิ่งดี มันแรงดี ท่านจะลงอักขระลงบนแผ่นทองแล้วจะปลุกเสก เสร็จแล้วท่านจะให้นำไปหลอมและรีดเป็นแผ่นมาใหม่แล้วท่านก็จะนำมาลงอักขระและปลุกเสกอีก ทำอย่างนี้ถึง 3 ครั้ง (เรียกว่าการลงถม) จากนั้นก็นำไปรีดเป็นเข็ม ถ้าเป็นเข็มโทนก็ยาวประมาณ 1 นิ้ว ส่วนถ้าทำเป็นเข็มกลุ่มก็ต้องรีดให้ได้ 32 เล่ม ยาวโดยประมาณ 1 ซม.

เมื่อเสร็จกรรมวิธีขั้นต้นแล้วก็จะนำเข็มทองคำนั้นมาใส่บาตรน้ำมนต์แล้วท่านก็จะนำบาตรน้ำมนต์นั้นมาปลุกเสกทุกคืนตั้งแต่วันเข้าพรรษาถึงวันออกพรรษา (3 เดือนเต็ม) จะขาดไม่ได้แม้แต่วันเดียว ถ้าขาดถือว่าใช้ไม่ได้ จะทำต่อไปก็ไม่สำเร็จ... ถ้าหากสำเร็จเข็มทองคำนั้นก็จะมีฤทธิ์สามารถลอยขึ้นมาอยู่บนผิวน้ำและวิ่งวนรอบภายในบาตรน้ำมนต์ได้คล้ายกับมีชีวิต

เมื่อการปลุกเสกเข็มทองคำสำเร็จแล้วจึงจะนำมาฝังเข้าสู่ร่างกายอีกทีก็เป็นอันเสร็จอย่างสมบูรณ์

 

ติดตามอยู่ๆ แต่ไม่ค่อยโพส ชอบมวยบู้แบบคุณโต้ง ว่าไงเจอกันซักครั้งมั้ย ทำบุญถวายกระเบื้องวัดซับลำใย

 

tong5959, newcomer, หนึ่ง1

ผมมันไม่ค่อยมีเวลาว่างเลยต้องอาศัยแรงคนอื่นเค้าต่อบุญ แต่ถ้าว่างก็อยากจะไปช่วยอยู่ครับ

 

อนุโมทนาได้เลย คุณโต้ง เงินที่โอนมาเข้าวัดล้วนๆ อีกอย่างท่านเจ้าอาวาสท่านรับกระเบื้องแล้วทำทันทีเกิดกุศลทันทีเหมือนกัน

 

เออดี... ขืนไอ้คุณน้องหนึ่งและท่านอื่นๆได้แต่เข้ามาอ่านแต่ไม่เม้น แล้วถ้าเกิดพี่หนูพิมพ์เล่าให้ฟังจนมือหงิกซักวันคราวนี้ไอ้คุณน้องหนึ่งและท่านอื่นๆคงต้องเม้นเล่ากันเองอ่านกันเองล่ะนะ

โถ... จะให้คุณโต้งไปช่วยแบกกระเบื้อง 120 กล่องอ่ะดิ... จะได้ประหยัดแรงงานตัวเองใช่มั้ยล่ะ... พี่หนูรู้ทันน่าาาาาาาา...
ไม่ต้องห่วงจ้าวนั้นเค้าถนัดอยู่แล้วเรื่องแบกๆหามๆยกๆทุ่มๆ... เค้าทำเป็นประจำ

 

ถ้าได้ไปจริงๆอย่าลืมเอาบุญมาฝากเค้าด้วยนะ ^^

 

พี่หนูขออนุโมทนากับน้องหนึ่งและทุกท่านที่มีส่วนร่วมในงานบุญครั้งนี้ด้วยค่ะ... สาธุ...