คุยกันฉันท์เพื่อน - ( ๔๑) ^_^

รออ่านด้วยคนครับ

 

สาธุ สาธุ ทุกสิ่งที่ทุกท่านปฎิบัติชอบแล้วด้วยประการทั้งปวง โมทนาด้วยครับ

เข้าทักทายครับ ผมไม่มีอะไรจะคุยหรอก เพราะตัวผมเองมันไม่มีอะไรเลย ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแต่ขี้ทั้งน้าน (ขออภัยหากไม่สุภาพ) ไม่เห็นจะมีดีตรงไหนเล้ย...

มีแต่กองทุกข์ทั้งหมด
อดีตทุกข์ ปัจจุบันก็ทุกข์ แล้วอนาคตก็ยังทุกข์
อดีตทุกข์ ปัจจุบันสุข อนาคตจักสุขด้วย

ปัจจุบันเป็นอนาคตของ..อดีต
ปัจจุบันเป็นอดีตของ..อนาคต

ทั้งอดีตและอนาคต อยู่ที่ปัจจุบัน

ปล่อยวางไม่มีเรามีเขาเป็นเพียงธาตุเท่านั้น ไม่เห็นว่าตัวว่าตน มีแต่ความว่างอย่างเดียว...

 

สวัสดีค่ะพี่ธร

ตามมาอ่านด้วยนะคะ

นอกจากนั้น... ถ้าเรามีพันธะสัญญา อธิษฐานว่าจะทำอะไร มีหน้าที่อะไร ลงมาเกิดเพื่ออะไร อยู่เพื่ออะไร เข้มแข็งเพื่ออะไร ฯลฯ... เราจะรู้

เมื่อรู้แล้ว... กำลังใจที่มี ยังเข้มแข็งพอที่จะทำภาระหน้าที่นั้นให้สำเร็จลุล่วงสมความตั้งใจหรือไม่... ถ้าเข้มแข็งพอ ก็ลุยต่อ... ถ้าไม่ ก็ต้องดูกันสิว่า จะสามารถดึงกำลังใจนั้นๆ ให้กลับมาเข้มแข็งดังเดิมได้ไหมในอนาคต ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็อาจต้องกราบขอขมาโทษต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่าน (ถ้าตั้งจิตเกี่ยวกับศาสนา)... แล้วลา กิจนั้นเข้าสู่พระนิพพานไป...

มีหลายๆ ท่าน ที่อยากจะเข้าพระนิพพานเสียให้ได้ ในช่วงที่ท่านไม่รู้ถึงพันธะสัญญาแห่งตน... แต่เมื่อเริ่มจะรู้เมื่อไหร่... กำลังใจที่จะลุยงานต่อก็เกิดขึ้นทันที...

โมทนากับทุกดวงจิต ที่ปรารถนาซึ่งการขัดเกลากิเลสออกจากดวงจิตของตนเอง... ทุกดวงจิตที่ปรารถนาการหนุน และ / หรือ รื้อขนดวงจิตอื่นๆ เข้าสู่หนทางแห่งความดี หนทางแห่งพระนิพพานเป็นที่สุด...

ข้อความข้างต้นโดนใจจังเลยค่ะพี่ ....

 

มาคุยด้วยค่ะ

จริงๆแล้วก็นั่งสมาธิมานานแล้วค่ะ ตั้งแต่เรียนอยู่ม.ปลาย
จุดเริ่มต้นนั้นเกิดจากความฝัน คือฝันว่าคุณยายพาจูงมือไปไหนก็ไม่ทราบ ( ตอนนั้นคุณยายเสียไปหลายเดือนแล้วค่ะ )
เป็นถ้ำกว้างใหญ่มากๆ ข้างในก็มีพระนั่งกันอยู่หลายรูป และมีคนแต่งชุดขาวกำลังเดินทยอยกันเข้าไป หันมาดูที่ตัวเองก็แต่งชุดขาวเหมือนกัน รู้สึกได้ว่าเป็นพิธีที่ศักดิ์สิทธิ์มากๆ แล้วก็หันไปถามคุณยายว่าที่นี่ที่ไหน คุณยายบอกว่า วัดหินหมากเป้ง ไปหาหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี พอกลับออกมายายก็เขียนตัวอะไรไม่ทราบค่ะที่ข้อมือซ้าย
ยายก็บอกว่านี่เป็นมนต์นะลูก ใครเห็นใครรัก ใครเห็นใครเมตตา
ก็ตกใจตื่น หลังจากนั้นก็ผ่านไปสัก 2-3 เดือนนะคะ เกิดเข้าไปห้องสมุดรร.
ก็ไปเปิดเจอวัดหินหมากเป้ง มีหลวงปู่เทสก์ เทสรังสีจริงๆด้วย
คือไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยนะคะ ขนลุกเลย
เหมือนคุณยายพยายามจะสื่อให้เรารับรู้อะไรสักอย่าง
ตั้งแต่นั้นดูเหมือนจะมีสัมผัสแปลกๆมาตลอด คือจะฝันเห็นคุณยายบ้าง ญาติสนิทที่เสียชีวิตไปแล้ว มาคุย มาบอกอะไรต่างๆมากมาย
ก็เลยเชื่อมั่นกับเรื่องบาป บุญ คุณ โทษมาตลอด

โดยเฉพาะทางบ้านก็จะเป็นครอบครัวที่ทำบุญ ถือศีล ตักบาตร เกือบทุกวันค่ะ
และเริ่มนั่งสมาธิเพราะได้เข้าค่ายพุทธบุตรของรร. กลับมาก็รู้สึกว่าเอ ทำไมเราถึงมีความสุขอย่างนี้นะ แต่ด้วยความที่เป็นวัยรุ่น ก็ยังเด็ก นั่งมั่ง ไม่นั่งมั่ง

ก็มาเริ่มนั่งอีกครั้งตอนพ่อไม่สบายค่ะ ต้องเข้าโรงพยาบาลอยู่ตลอด
คือเราจะเกิดความทุกข์ ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร
บางทีนั่งเฝ้าพ่อที่โรงพยาบาลตอนกลางคืน ก็นั่งสมาธิก่อนนอน มันรู้สึกสว่าง ว่างไปหมด
แล้วก็มีความสุข แต่ว่าก็รู้สึกดีใจนะคะ ได้ทำหน้าที่ของลูกอย่างเต็มที่
ถึงแม้จะเป็นลูกคนเดียว ตอนนั้นก็เรียนอยู่ปี4 เกือบจะจบแล้ว
พ่อเข้าโรงพยาบาลครั้งล่าสุด คือเป็นไตวายเรื้อรัง ต้องฟอกไตด้วยน้ำยา
ซึ่งต้องทำวันละ 4 ครั้ง
ก็ผลัดกันกับแม่นะคะ คือร่างกายมันเหนื่อยล้า โทรมมากๆ บางทีกลางวันก็ไม่ได้กินข้าวต้องรีบกลับมาถ่ายน้ำยาให้พ่อ แต่ใจเราสองคนกับแม่ มีความสุขมากที่ได้ทำให้พ่อ บางทีก็ใส่ชุดนักศึกษาไปนั่งเฝ้าพ่อ หมอกับนางพยาบาลก็เห็นใจ

พ่อไม่สบายอยู่ประมาณ 2 ปีกว่า แต่ตอนท่านเสียกลับเสียด้วยอาการเส้นเลือดในสมองแตก คืนนั้นท่านเรียกเราไปกอดครั้งสุดท้ายแล้วบอกว่า ขับรถพาแม่กลับดีๆนะลูก รุ่งเช้าจู่ๆเล็บหักค่ะ เลือดออกมา สักพักมีโทรศัพท์ด่วนมาจากโรงพยาบาล
บอกว่าพ่ออาการแย่ แต่จริงๆคือพ่อไปแล้ว แต่อาศัยเครื่องช่วยหายใจ
พอถอดออกมาท่านก็สิ้นใจด้วยอาการสงบ หมอก็กลัวว่าเราจะเสียใจเลยบอกว่า
เส้นเลือดที่ก้านสมองแตก เหมือนคนนอนหลับแล้วก็สิ้นใจ จะไม่ทรมาน

แต่ว่าหลังจากนั้นก็ฝันเห็นพ่อตลอด ไปเที่ยวกันที่ต่างๆ ( พ่อพาไปค่ะ )
คือเราผ่านตรงนั้นมาได้ด้วยสติ และมีคุณแม่ที่คอยเป็นกำลังใจให้กันมาตลอด
มีคนดีๆมาช่วยเราทุกเส้นทางที่เราเดินไป เพราะเราไม่ท้อ ไม่เคยคิดว่านั่นคือภาระ
แต่คิดว่านี่คือโอกาสที่จะทำให้เราได้ตอบแทนท่าน มันยิ่งใหญ่มากๆนะคะ

พ่อเสียไป 10 ปีแล้ว แต่ครั้งสุดท้ายที่ฝันเห็นพ่อนั้น ประมาณ 2 อาทิตย์ที่แล้ว ท่านมาเยี่ยมค่ะ
ตัวท่านใสเป็นสีขาวแต่เปล่งประกายแจ่มจ้าเหมือนทองเลย แล้วท่านหล่อมากๆ
ตั้งแต่ฝันมาไม่เคยเห็นพ่อเป็นแบบนั้นเลย ก็เลยเข้าไปกอดท่านแน่นเลย อิๆ

ที่เล่ามาก็ถือว่ามาคุยกันนะคะ แต่เป็นเรื่องที่ชัดเจนแจ่มชัดมากๆ รู้สึกภูมิใจจริงๆที่เกิดมาได้ทำเพื่อพ่อจนถึงลมหายใจสุดท้ายเลย

 

มาใหม่ค่ะ ขอเป็นสมาชิกด้วยคนค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ

 

<!-- google_ad_section_end -->

สวัสดีค่ะพี่ธร...คิดถึ๊งคิดถึง...
มีเรื่องเล่า ซึ่งเรื่องนี้หลายๆ ท่านทราบแล้ว
แต่อยากเอามาเล่าเพื่อเป็นกำลังใจให้อีกหลายๆ ท่าน
เกี่ยวกับภาพพระเจ้าองค์แสนด้านบนค่ะ
ณ ทำในส่วนประชาสัมพันธ์ผ่านทางเมลล์ ซึ่งต้องทำเอกสารให้กระชับ
และสื่อความหมายให้ตรงที่สุด ซึ่งกว่าจะได้ภาพนี้ออกมาต้องใช้ความพยายาม
ณ ไม่ได้เรียนด้านกราฟฟิค โปรแกรมหลักที่ใช้คือ Excel ไม่มีโปรแกรมออกแบบใดๆ มาช่วย
ทำที่บ้านก็ไม่ค่อยได้ คอมฯ มีปัญหาตลอด ต้องมาทำช่วงว่างที่บริษัท
ทำออกมาหลายครั้งงานไม่ผ่าน ไม่ผ่าน ไม่ผ่าน จนครั้งสุดท้ายต้องขอบารมีพระ ตามที่พี่ปูแนะนำ
รู้ซึ้งว่าเราใช้กำลังตัวเราเองยังไงมันก็ไม่ได้แน่ งานนี้เป็นงานใหญ่ และเป็นงานที่สำคัญมากๆ
ตอนทำสมาธิขอบารมีพระ เห็นเลย เห็นเป็นภาพพื้นสีน้ำเงิน มีลายกรอบเป็นสีทอง
ต่อมาพอเริ่มงานใหม่ สิ่งต่างๆ ก็หลั่งไหลเข้ามา สามารถทำงานได้ตามที่เห็น
มีพี่ๆ หลายคนบอกว่างานที่ทำให้ตอนแรกๆ ซึ่งหลายภาพ พระเจ้าองค์แสนไม่ยิ้มเลย
แต่ภาพนี้พระท่านยิ้มแล้ว นั่นเพราะบารมีของพระพุทธองค์ท่านช่วยชี้แนะแนวทางให้
ขอขอบพระคุณในเมตตาของพุทธองค์ ครูบาอาจารย์ทุกท่าน
และพี่ๆ น้องๆ หลายคนที่ให้คำแนะนำ
และขอให้ทุกท่านที่กล่าวมาแล้ว และที่ร่วมในการอนุโมทนาบุญ
ได้รับบุญในครั้งนี้ทุกอย่างทุกประการด้วยเทอญ

 

เดี๋ยววันหลังจะมาเล่า จุดเริ่มต้นการเข้าหาทางธรรมของตุ้ย
เหตุที่ทำให้เดินทางสายนี้ ใครเริ่มจากอะไร มีสิ่งใดเป็นจุดเริ่ม
มาแบกบันกันนะครับ ^_^

อนุโมทนาด้วยครับพี่ ณ. ใช้ Excel หรือนี้ งามมั๊กมาก มองแล้วสุขใจมากครับ
เพราะความตั้งขอพี่แรงกล้าแน่ๆเลย ยิ่งดูยิ่งสวย

 

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ สาธุ

แปลกนะคะ ที่เราไม่ได้รู้จักกันมาก่อน แต่เหมือนกับจิตเราจะสื่อถึงกันได้นะ

สำหรับคุณธร เพิ่งจะรู้จักกันได้ไม่นาน แต่กุ้งก็เหมือนคุ้นมาแสนนาน
ซาบซึ้งจริงๆนะคะ คืออ่านบทความของคุณธรแล้ว จับใจจริงๆค่ะ

ที่คุณธรบอกว่าพันธะสัญญานั้น ก็ไม่ทราบว่าจริงๆแล้วสำหรับตัวเองนั้น มีพันธะสัญญาหรือไม่ แต่ว่า ตั้งแต่เด็กจนโต มีความรู้สึกอยากช่วยผู้อื่นให้พ้นทุกข์เหลือเกิน อยากช่วยเหลือคนแก่ๆ สงสารไปหมด
แล้วบางทีโดนคนอื่นทำร้ายด้วยวาจา กิริยา ก็อดทนไม่โต้ตอบ

โดนมาสารพัด ก็ยังไม่เคยคิดจะไปทำอะไรตอบแทนเค้า จนมีคนว่าเราว่าทำไมถึงเป็นคนแบบนี้ ก็ตอบไม่ได้นะคะ ว่าทำไม
ขนาดโดนแกล้งแม้กระทั่งตอนท้อง เราก็ยังอภัยให้เค้าได้ จนคนที่ทำร้ายเราเค้ายอมแพ้ไปเอง

มีความรู้สึกว่าอยากทำบุญมาตลอด แล้วก็อยากให้คนรอบข้างเรามีความสุข

จนมาวันหนึ่ง เกิดความรู้สึกเบื่อชีวิตอย่างมาก

ทำไมเราต้องเกิดมา ทำไมเราต้องมีความทุกข์ ทุกข์มากๆจนมันมืดมนไปหมด
ก็ถามตัวเองว่า สาเหตุคืออะไร ทำไมต้องทุกข์ ทั้งๆที่เราทำบุญมาตลอด
คำตอบอยู่ในเวปนี้ทั้งนั้นเลยค่ะ

ตั้งแต่มีครอบครัวทำให้ละเลยที่จะสวดมนต์
นั่งสมาธินั่นก็นั่งแต่เมื่อใจไม่นิ่งพอ
ก็ไม่ได้ผล อารมณ์เรายังแกว่ง ยัง รัก โลภ โกรธ หลงอยู่
นั่นเพราะจิตของเรายังมีกิเลสอยู่ ยังมีความอยาก อยู่

เมื่อตั้งสติได้ มองทุกอย่างเป็นไตรลักษณ์
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
รู้สึกเบื่อร่างกายตัวเอง รู้จักเบื่อหน่ายที่ต้องเกิดแล้วเกิดอีก

ชีวิตเหมือนกับได้เจอกับคำตอบที่ได้รอคอยมาแสนนาน

ได้เจอกับเพื่อนๆกัลยาณมิตรมากมาย ที่ปรารถนาที่จะช่วยเหลือให้เพื่อนพ้นทุกข์ คอยฉุดรั้งให้ก้าวไปในเส้นทางแห่งธรรมไปด้วยกัน
เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดที่เคยได้เจอมาเลยในชีวิตนี้



อนุโมทนาด้วยนะคะ สำหรับสิ่งที่ดี ที่ประเสริฐเช่นนี้

 

เมื่อวานได้ถวายแผ่นซีดีพระอาจารย์จรัญกับหลวงพ่อที่ใส่บาตรตอนเช้า 5 ชุด และเมื่อเช้านี้ก็ใส่บาตรและถวายหนังสือการสร้างบุญบารมี 6 เล่ม และปัจจัยสำหรับหลวงพ่อเดินทางไปต่างจังหวัดค่ะ
ขออำนาจแห่งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จงดลบันดาลให้บุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้สร้างสมมาแต่อดีตชาติ ปัจจุบันชาติ จนถึงบัดนี้ จงส่งไปยังบิดาของข้าพเจ้า ปู่ย่าตายาย ญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้ว และญาติสนิทมิตรสหายที่ยังมีชีวิตอยู่ตลอดจนกัลยาณมิตรทุกท่าน
ขอให้ทุกท่านมีแต่ความสุข ความเจริญ พ้นจากความทุกข์ ให้มีบุญบารมีสูงขึ้น ขอให้กุศลอันนี้ได้ส่งผลให้ข้าพเจ้า บุคคลที่ข้าพเจ้าเคารพรักบูชา ญาติ เพื่อนสนิท มิตรสหาย กัลยาณมิตรทุกท่าน จงไปถึงซึ่งเส้นทางพระนิพพานด้วยเทอญ สาธุ

 

พี่ธรขา......

ไม่รู้จะบอกยังไงเลยค่ะ :'( ......

อยากตอบคำถามของพี่ว่าใช่จังเลย .......

แต่ความจริงก็คือ ......

ปัจจุบันนี้ก็ยังคงรอคำตอบบางอย่างอยู่ค่ะพี่ :'(......

ว่ามีพันธะสัญญาอะไรหรือเปล่า เพราะยังไม่รู้ ...... (ที่โดนใจเพราะเหตุนี้เนี่ยแหละค่ะ :'''( )

รู้แต่พันธะสัญญาปัจจุบัน (หัวเราะ)

มีหลายหน้าที่จังเลยค่ะ ลูก+เมีย+ แม่+ เจ๊+ แจ๋ว และ อื่นๆ อีกมากมาย .....

ตอนนี้หน้าที่หลักคือ หาปัจจัยสี่ ผลัดกับพ่อลิง ช่วยดูแลป้อนข้าว ป้อนน้ำ ลูกลิงน้อย 2 ตน

ให้เติบโตตามวัย เสาร์หน้าก็ต้องพาลูกลิงจิ๋ว ไปสอบเข้าโรงเรียนอีกค่ะ ......

หน้าที่รองที่พอจะรับรู้ได้ คือ ช่วยเหลือตนเอง และผู้อื่น ให้พ้นจากวังน้ำวน .....

อันนี้พอจะเห็นการพัฒนาไปบ้างแล้ว สำหรับตัวเอง แต่ก็เป็นไปอย่างเชื่องช้างุ่มง่าม .....

เปรียบเหมือนคนที่ว่ายน้ำพอเป็นแต่ไม่แข็งแรงเท่าไหร่นัก เพราะไม่ได้ฝึกฝนออกกำลังกายเป็นประจำ

อยากกระโจนไปช่วยคนที่ลอยคออยู่ ก็ไม่รู้แรงรู้กำลังตัวเองว่า จะพาเขารอดหรือพากันจม.....

อยากให้พี่ธรกรุณาช่วยช่วยแนะนำจังเลยค่ะ ......