ขอความรู้เกี่ยวกับ ณาน 16 ขั้น

จับประเด็นกันให้ถูก

1 การตำหนิ และ การโต้แย้ง มันมาจาก ความบิดเบือนของฝ่ายหนึ่ง ซึ่งตรงนี้ มันก็มีข้อมูลกันมากพอแล้ว

2 เป็นเรื่องเฉพาะกลุ่ม ไม่ใช่ ตำหนิ คนในวงกว้าง การโต้แย้ง และ ตำหนิ มีไม่กี่คน ดังนั้นอย่าไปเหมารวม ว่า คนๆ นั้น ไม่ดี เพราะว่า ตำหนิ

3 มีการ เสแสร้ง พูดดี แต่เชือดเฉือนกันของอีกฝ่ายหนึ่ง อย่างอำพราง ซึ่ง เกรงว่า นั่นคือ การซ่อนความไม่ดีไว้ภายใน

4 มีการ เปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนาม ระดมกระแส ซึ่งเป็นไปด้วยความไม่บริสุทธิ์ใจ ยั่วยุ


และระยะหลังมา ก็ปรากฎว่า คำสอน หรือ คำอธิบายธรรม เริ่มเข้ารกเข้าพง ไม่มีในพระไตรปิฎก กล่าวขัดกับพระไตรปิฎก กล่าวขัดกับคำสอนครูบาอาจารย์ นั่งเทียนสรุป ดังนั้น

จึงเป็นเรื่องปกติ ที่จะมีคนที่เขาไม่เห็นด้วยมาก มีกระทู้หลายกระทู้ ที่ผู้มีธรรมพยายามจะพูดตักเตือนทางอ้อม ด้วยการเอาคำครูบาอาจารย์มาให้อ่าน แต่ก็ปรากฎว่า คนกลุ่มนี้ก็ยังทำตัวเหมือนเดิม คือ สอนขัดแย้งกับครูบาอาจารย์
คุยกันสัพเพเหระ คุยกันเอาสนุก ไม่ได้คิดถึงคนสาธารณะที่มาอ่าน ว่าเขาจะได้หรือไม่ได้

มีการ สอนคนที่เข้ามาขอความรู้แบบผิดๆ

ก็ลองทบทวนกันดู

 

ดูไม่ผิดหรอกจึงมีโทสะแต่ที่ดูผิดไปเพราะตัวผมเองไม่ได้มาอวดรู้กันแต่มาเหนี่ยวนำซึ่งกันและกันให้เกิดประโยชน์แก่ส่วนรวม เหมือนกับประเด็นที่เขาคุยกันเป็นเรื่องอะไร ตอนนั้นที่คุณอ่านแล้วรู้สึกหงุดหงิด ก็เอาปัญญาของท่านที่คิดว่ามากล้นเหลือเกินนะคิดพิจารณาเอา ใจท่านเป็นอย่างไรท่านยอมรุ้ดีมากกว่าใคร และเหตุใดโพสต์ไปอย่างนั้น ความสำคัญมันไม่ได้อยู่ตรงที่อ่านมากหรือจำมากหรอกท่าน หากความจริงคือถูกทางหรือไม่ก็เท่านั้น โปรดอย่าคิดเป็นฟากหรือฝ่ายเลยนะท่าน ท่านก็ถามตัวท่านเองดูนะ เวลาที่เห็นใครกำลังสร้างความสับสนให้เกิดแก่การปฏิบัติที่มีผลต่อส่วนรวมแล้วถ้าท่านพิจารณาแล้วเห็นว่าน่าจะถามย้ำหรือ ทวนถามท่านจะทำไหม หากท่านไม่ทำมีสองกรณี คือ หนึ่ง ท่านไม่รู้ท่านไม่เข้าใจ สอง ท่านเห็นว่าธุระไม่ใช่ มันเรื่องของเขา ข้อแรกนั้นไม่เป็นไรแต่ข้อสองดูจะเป็นคนเห็นแก่ตัวไปหน่อย ท่านทำข้อไหนหรือท่านทำข้อสามไม่เข้าใจแล้วก็ยังไม่จับประเด็นเห็นเป็นการทำให้แตกแยก มันเริ่มจากอะไรหากท่านเป็นผู้ปฏิบัติจริงจังท่านย่อมทราบดีไม่ต้องอธิบายมาก แต่เนื่องจากท่านถือบางสิ่งอยู่ จึงไม่ทราบและไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรกันอยู่ จึงเป็นดังนี้ และเวลาท่านไปถามใครเขาก้อไม่อยากตอบท่านเพราะเข้ารู้ว่าตอบไปท่านก็ไม่เข้าใจอยู่ดี แค่นี้แหละที่อยากให้ท่านรู้ กลับไปดูตัวเองเถอะผมมีแค่ศีลห้า ระงับโทสะให้เบาบางได้ โมหะก็มองเห็น และรู้ว่าเป็นต้นเหตุของทุกๆ กิเลสตัณหา แค่นี้คงพอเพราะหากอยากรู้อะไรมากไปกว่านี้ก็คง ต้องให้ผู้มีปัญญาในที่นี้ตอบท่าน แต่ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะเติมน้ำลงไปในแก้วที่คิดว่ามีน้ำเต็มแก้วลงไปเพื่ออะไรให้เลอะเทอะ ครับ มันไม่ใช่เพื่อความแตกแยกหรอกครับ พี่เขาเองก็กำลังพิจารณาอยู่เช่นกันครับ ท่านเลิกเถอะการทำแบบนี้ไม่ดีหรอกครับ

 

ผมเปิดเทศน์ หลวงปู่พุธ ฐานิโย เชิญมาฟัง ห้องเสียง ห้องประเทืองปัญญา หัวข้อ การเจริญสติ

จะได้ฟังคำว่า รู้เฉยๆ รู้เฉยอยู่ ที่ท่านชอบยกมา

 

สำหรับตัวคุณเอง ฟังให้มากนั่นแหละดีแล้ว
เพราะว่า ประเด็น ต่างๆ คุณยังจับไม่เป็น เพราะว่า สติมันล่องลอย มันคิดอะไรไม่เป็น ก็ฟังพระให้มากนั่นแหละดีแล้ว

สำหรับผม หลวงพ่อพุธ ผมฟังตั้งแต่คุณยังพูดไม่ได้เลยมั้ง
และ ผลที่ผมฟังมาและปฏิบัติมานั้นก็เห็นชัดแล้วว่า ทำให้การจับประเด็นโต้แย้งต่างๆ ผมไม่เคยหลุดอย่างไม่มีสติ เพราะระลึกได้ตลอด

 

คุณวิษณุ สงสัยจะศึกษามาน้อย จึงจับเอาคำว่า รู้เฉยๆ ของหลวงพ่อพุธ มาให้พ้องกับความคิดตน ดังที่ทำกันมาหลายครั้งแล้ว เรื่องนี้ไม่ต้องอธิบายแล้ว

สันทิฎฐิโก ที่คุณมี เอามันมาพูด อย่าไปอ้่างหลวงพ่อพุธ

 

แหม... มาทวนซักหน่อย เสียหายตรงไหน เห็นท่านชอบทวน

 

ใช่ ผมศึกษามาน้อย...เพราะชอบฟังหลวงปู่ แล้วฝึก ตามหลวงปู่อย่างเดียว ไม่ค่อยได้ฟังเทศน์พระองค์อื่นๆเท่าไร จะฝึกตามแต่หลวงปู่


ผมอยากให้ ท่านลองมาฟัง กับคำนี้ เห็น ท่านขันธ์ ชอบยกมาเป็นประเด็น

 

คุณ วิษณุ คุณพูดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ผมคุยกับคุณไม่เข้าใจหรอก

เพราะคุณ ไม่รุ้จักกำหนดว่า ตอนนี้พูดอะไร ตอนนี้ทำอะไร และจะนำไปสู่เป้าหมายความเข้าใจอย่างไร

คุณจะตำหนิคนอื่น คุณก็สักแต่ว่า ด่า สักแต่ว่าพูด และ เมื่อคนอื่นพูดด้วยเหตุผลคุณก็ ทำกลบเกลื่อน

คุณวิษณุ คุณเด็กเกินไป และ สติปัญญาน้อยเกินไปที่จะคุยกับผมรุ้เรื่อง

ขอโทษนะ ที่ผมจะต้องตำหนิไปเช่นนี้ เพราะว่า คุณไม่ได้รู้ตัวเองเลยจริงๆ

ความโง่ กับ ความปล่อยวาง ไม่เหมือนกันหรอกวิษณุ

 

1 แสดงว่า คุณ ประมาทคนอื่น ว่าเขาไม่เคยฟังสิ่งที่คุณเปิด
2 คุณกำหนดไม่เป็น ว่า วรรคไหน ตอนไหน หลักธรรมใด คุณกำหนดมาไม่ได้เลย

นั่นแหละ ที่ผมจึงบอกว่า สติปัญญาคุณยังน้่อย ขอโทษนะที่พูดตรงๆ เพราะว่า การกำหนดรู้เรื่องราว คุณไม่มีทิศทาง คุณเป็นคนล่องลอย ไปเรื่อยๆ แล้วมันจะพูดกันรู้เรื่องอย่างไร

ผมจึงบอกให้คุณ เอาสันทิฎฐิโก ของคุณมาพูด ไม่ใช่ไปเรื่อยๆ แบบนี้

 

จะเป็นไรไปล่ะครับ ไม่เห็นจะต้องขอโทษผมเลย

ทำไมจะต้องขอโทษด้วยละเฮ้อ..

 

คนชวนไปฟังพระเทศน์ อย่างน้อยก็เป็นการทวน มีตรงไหนที่ไปประมาทคนอื่น อย่างนั้นหรือ จอมยุทธ อาวุโส โอวเอี๊ยงอง

 

การกำหนดรู้ ตอนแรก คุณยังไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่า คุณมาบอกผมทำไม ให้ผมไปฟังหลวงพ่อพุธ

คุณสักแต่พูดตามความรู้สึก

ครั้นเมื่อผมบอกเหตุผลไป คุณก็พูดไปเรื่อยๆ ตามแต่คุณจะคิดได้

คุณวิษณุ มันจะรู้เรื่องไหม

คุณต้องตั้งประเด็นมา ว่า หลักธรรมที่หลวงพ่อพุธ กล่าวนั้นคืออะไร และ มีนัยยะตรงกับความรู้คุณอย่างไร

แล้วผมจะอธิบายให้ฟัง นั่นแหละ มันจึงจะเข้าใจได้

 

นั่นไง คุณจับประเด็น ที่ไม่ใช่ประเด็นมาพูด วิษณุ

ดังนั้น คุณจึงคุยกับผมไม่รุ้เรื่อง เพราะว่า

คุณไม่เคยอยู่กับ ร่องกับรอย ว่า จริงๆ แล้ว จุดประสงค์ของคุณคืออะไร

 

นี่ ก็เป็นอีกตัวอย่าง

ตอนแรก หมายจะกระแนะกระแหน
พอเถียงไปเรื่อยๆ บอกว่า อยากจะให้มาฟัง ว่า รู้เฉยคืออะไร

พอเถียงไปเรื่อยๆ บอกว่า ชวนไปฟังพระเทศน์เพื่อทวน

คุณวิษณุ สติคุณมีหรือเปล่า นี่นะหรือ ที่คุณว่า คุณรุ้ธรรม

การกำหนดรู้ตัว รู้คำพูด รู้ใจ คุณยังไม่มีเลย คุณล่องลอย ไปเรื่อยๆ

ต้องบอกว่า คุณมีสติน้อยมาก คุณถือว่ายังไปไม่ถึงไหนเลย ในทางธรรม

 

วิษณุ นี่คือเหตุผล ที่ทำไมผมจึงตำหนิคุณ และพวกของคุณว่า

ทางธรรมของคุณ อ่อนมาก คุณจึงไม่อาจหาญในธรรม เพราะว่า สติปัญญาคุณ จับหลักจับเกณฑ์อะไรไม่ได้เลย

และที่สำคัญ คือ คุณไม่เคยตระหนักว่า ตนเองยังไม่รู้ คุณยังประมาท และใช้ชีวิตส่งเดช

และ เข้ารวมหัวกับเพื่อนพ้อง เอาแต่สนุก


และ ที่สำคัญ พวกพ้องของคุณ ไม่มีใครเตือนกันเองเลย ในความประมาท ที่มีของแต่ละคน

ผมไปเตือนหลายครั้ง ตั้งแต่อยู่ห้องวิทยา

นายนิวรณ์ กลายเป็น หุ่นเชิดที่พวกคุณ ยกยอปอปั้น

เฮฮา กับ ขจรศักดิ์ และ สันโดษ และ เพิ่งจะมามีคุณ ร่วมด้วย ไม่นานมานี่เอง

ก็ผมเคยบอกแล้วว่า กระทำแบบนี้ มันจะโง่ลงไป มันจะถูกกิเลสกลืนไป ก็วันนี้ก็เห็นแล้วว่า

ใครเป็นอย่างไร คุณก้ยังจะประมาืท

ตรงกันข้ามกับผม ยิ่งผมด่าพวกคุณเท่าไร ทางธรรมผมไปไหนต่อไหนแล้ว

เพราะผมถือว่า กุศลที่ผมมี มากกว่า อกุศล ที่ผมแสดงออกไป

ทบทวนด้วย

 

นี่ ก็เป็นอีกตัวอย่าง
ตอนแรก หมายจะกระแนะกระแหน
พอเถียงไปเรื่อยๆ บอกว่า อยากจะให้มาฟัง ว่า รู้เฉยคืออะไร

...พอดีหลวงปู่ท่านเทศน์แล้วมีคำนี้ คือ รู้เฉยๆ อยู่ตลอด ผมเห็นท่านขันธ์ ออกมากล่าวหลายกระทู้กับคำนี้มาก จึงอยากให้ท่านขันธ์ ลองไปฟังดู


พอเถียงไปเรื่อยๆ บอกว่า ชวนไปฟังพระเทศน์เพื่อทวน

คุณวิษณุ สติคุณมีหรือเปล่า นี่นะหรือ ที่คุณว่า คุณรุ้ธรรม

...การ รู้ธรรม ของผม ส่วนใหญ่ผมจะเล่าในการฝึกของผม แล้วมาเล่าให้ฟัง ซึ่งมันก็เป็นผลจากการฝึก มาเล่าให้ฟัง
... แต่ ท่านขันธ์ก็มักจะมาให้ ตำแหน่งผมเสมอ


การกำหนดรู้ตัว รู้คำพูด รู้ใจ คุณยังไม่มีเลย คุณล่องลอย ไปเรื่อยๆ
.... ตรงนี้ก็เก็บไว้ก่อน มันอยู่ในการฝึกฝน ไปเรื่อยๆ
มีโอกาศก็นำมาแชร์

ต้องบอกว่า คุณมีสติน้อยมาก คุณถือว่ายังไปไม่ถึงไหนเลย ในทางธรรม....
... ถูกต้อง ผมยังมี สติเล็กน้อย ไม่ได้ มีสติ ตลอดเวลา

 

ท่านผู้เจริญทั้งหลาย การเวลาล่วงไปท่านทั้งหลายกำลังทำอะไรกันอยู่หรือ.....

 

หลวงพ่อพุธ พูดเรื่อง รู้เฉยๆ ท่านพูดถึง การทำสมาธิ

ว่า นั่งสมาธิ กำหนดรู้ เมื่อจิตมันจะคิดอะไร ก็ให้รู้เฉยๆ อย่าไปอยากให้มันสงบ หรือ อย่าไปบังคับ

เพื่อเป็นอุบายทำให้ ใจสงบไม่ปรุงแต่ง เพิ่มเติม จิตจะสงบตัวลง ควรค่าแก่การงานต่อไป

มันไม่ใช่ เรื่องเดียว กับพวกคุณพูด

 

ต่างคนก็ต่างทำหน้าที่ของตนแล้ว มันผ่านไปแล้วหลังจากนี้ก็ตัวใครตัวมันนะครับ แล้วแต่บารมีหรือบุญกุศลที่สร้างไว้ของแต่ละคนนะครับ อย่าไปมัวสร้างกรอบให้ตัวเองเลยครับ เวลานี้หนทางหรือจริตของคนกลุ่มหนึ่งอาจเหมือนกันกับคนอื่นอีกหลายคน แต่อีกกลุ่มหนึ่งอาจไม่เหมือน มันก็แยกจากกัน แค่ ห้าอย่างเท่านั้นแหละครับ คือ
๑ โทสะ มากน้อยอย่างไร
๒ โลภะ มากน้อยอย่างไร
๓ โมหะ มากน้อยอย่างไร
๔ ทิฐิ มากน้อยอย่างไร
๕ มานะ มากน้อยอย่างไร
ปริมาณและจำนวนของของห้าอย่างนี้แหละจะเป็นตัวเลือกความเหมือนหรือต่างของบุคคล แต่หากมีมันเหล่านี้ยิ่งน้อยลงเท่าไหร่ก็ยิ่งดีครับ พยายามมองดูให้มากเพราะทั้งหมดมันอยู่ในจิตใจของเราเองทุกคนครับ เมื่อถึงจุดหนึ่งก็จะพบว่ามันไม่เหลืออะไรแล้ว และแม้แต่จิตใจก็ไม่เหลือให้ถือไว้หรือครอบครองไว้ครับ เพราะเหตุใดนั้นก็สุดแล้วแต่วาสนา ของแต่ละท่านนะครับ กัลยาณมิตร ที่ดีนั้นจะต้องรู้จักเตือนตนและเตือนผู้อื่นในสิ่งที่ดีที่ควร ครับ อย่าเห็นเป็นเรื่องสนุก ชักจูงคนอื่นให้หลงทางไม่ใช่เรื่องสนุกครับ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นด้วยใจและกระทำลงไปด้วย วาจา และ กายนั้น ล้วนเป็นผลต่อเนื่องสืบไปทั้งสิ้นครับ หากเป็นกุศลก็เป็นเรื่องดี แต่หากเป็นอกุศล นั้น ย่อมไม่ใช่เรื่องที่ใครอยากมีอยากได้แน่นอน ดังนั้นก็ควรที่จะตั้งใจปฏิบัติ ถ้าเป็นไปได้ก็ข้ามๆไปบ้างครับ บางเรื่องอย่าไปยึดถือมันไว้เลยครับ
ทุกท่าน จริงอยู่หากยังมองไม่เห็นตนเองก็จะกลายเป็นการทะเลาะเบาะแว้งกันไปแต่ หากแต่ละฝ่ายเห็นตนเองได้ชัดเจนพอประมาณก็จะไม่มีเหตุผลอะไรต้องมา ขัดเคืองกันครับ
ด้วยความนับถือ