۩۞۩ ★บุญโคมไฟระย้าดวงเอก☼ ดวงรอง ۩ วิหารแก้ว☆สมเด็จองค์ปฐม♥ ณ. วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม

อนุโมทนาบุญกับคุณumatevieด้วยนะคะ

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ
-----------------------------------

จ.เจริญศิลป์ รับปั๊มพระผงองค์ละ85สตางค์ถูกแบบนี้ไม่มีแล้ว เพื่อชาวเว็ปพลังจิตที่ทุนน้อยแต่ปรารถนาสร้างบุญ 083-612-7343<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

ขอพรอันประเสริฐ จงดลบันดาลให้คำอธิษฐานของคุณณรงค์ จงได้สัมฤทธิผลแก่ทุกท่านที่ได้เข้ามาทำบุญและอุโมทนาบุญ ณ บัดนี้เทอญ สาธุ....

 

การบำเพ็ญบารมี
ตายก่อนตายกลัวก่อนกลัว ยังไม่ทันถึงที่กลัวก็กลัวไว้ก่อน กลัวแล้วก็ตายอายแล้วก็ล้ม กลัวเกินก็ตาย อายเกินก็ล้ม เดินไม่เป็นเตาะแตะๆก็ล้ม
ทศบารมี
ตายก่อนตาย ยังไม่ถึงคราวก็กลัวตายเสียก่อนแล้ว ถ้ากลัว ก็รีบปฏิบัติรักษาตัวให้ได้ รักษาศีลเป็นต้น สร้างบารมีไปเรื่อยๆบารมีธรรมตั้งแต่คำท่อง ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมะบารมี ปัญญาบารมี วิริยะบารมี ขันติบารมี สัจจะบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี อุเบกขาบารมี สร้างบารมีได้อย่างทุกวันนี้แค่บารมี 10 ทัศยังไม่หนักเท่าไร เล่นๆทำไปเขาบอกอย่างใดก็ทำไปอย่างนั้นโดยไม่มีเจตนาเท่าไร เจตนามีไม่รู้จะทำอย่างไรก็ทำไปส่งๆ รักษาศีลก็รักษาไปอย่างนั้นไม่เห็นคุณของศีล ปัญญาบารมี มีปัญญาไม่รู้จักใช้มีนิดหน่อย มีปัญญาที่จะทำบุญทำทานและทำดีต่อไป เว้นจากบาปจากกรรม วิริยะบารมีก็อดทนทุกข์ยาก ที่จะเดินมาให้สนุกอย่างวันนี้คนละนิดละหน่อยพ้นการพ้นงานก็ตัดสละเวลาพยายามมานี่ วิริยะความเพียรมา ขันติความอดทนอย่างไรก็ช่างขอให้ได้เจอะหน้าครูบาอาจารย์ ได้ฟังโอวาทคำสอนสักนิดสักหน่อยก็ยังดีเหนื่อยก็จำเป็นมา อดข้าวก็จำเป็นมา อดทน สัจจะที่พูดไว้เมื่อเช้านี้ว่าตอนเย็นจะมาหาหลวงพ่อ จะไปทำบุญหรือไปกราบไปไหว้อ้างไว้ตอนเช้า ทีนี้ตอนเย็นก็มาก็ไม่เสียสัจจะเรียกว่า สัจจะบารมี อธิษฐานบารมี อธิษฐานใจว่า วันใดก็ไม่มีโอกาสจะทำบุญทำทาน ไม่มีโอกาสจะได้นมัสการกราบพระ วันนี้มีโอกาสตั้งอธิษฐานใจไว้ว่าจะไปเยี่ยมหลวงพ่อ สมมติว่าอย่างนั้น พอเย็นก็ได้มาจริง อธิษฐานสมอธิษฐาน เมตตาบารมีก็มีความเมตตา มีใจมีปัญญาเก่งกล้ามีความเมตตาเอ็นดูแก่ตัวเองเป็นเมตตาบารมี ใครพูดอะไรก็ไม่ฟังดื้อดันกันมา เป็นอุเบกขาบารมี ได้ทศบารมีมานี่ยังไม่ได้รับศีลเท่านั้น รัษาศีลแต่ไม่ได้รับศีล รักษาศีลก็นึกถึงศีลอยู่เรื่อยๆก็ได้แล้ว สร้างบารมีรวมทั้งหมดครบ 10 เป็นทศบารมี
<!-- / message -->

 

ทศอุปบารมี
ถ้าจะเอา20ก็ทานอุปบารมี ศีลอุปบารมี เนกขัมมะอุปบารมี ปัญญาอุปบารมี วิริยะอุปบารมี
ขันติอุปบารมี สัจจะอุปบารมี อธิษฐานอุปบารมี เมตตาอุปบารมี อุเบกขาอุปบารมี เป็นทศ
อุปบารมี
อุปบารมีนี่เจตนาทำทานด้วยตนเอง ตั้งใจทำเองทุกอย่าง ทานไม่มีอะไรก็ขวนขวายหาจนได้ อยากจะได้เงินวันนี้ก็ไปรับจ้างหามา ศีลอุปบารมีรักษาให้มั่นคงยิ่งขึ้นไปไม่โกรธไม่เกลียดอะไร ปัญญาบารมีตั้งปัญญาคิดให้กว้างขวางยิ่งขึ้น เราจะตัดกรรมตัดเวรตัดโทษทุกอย่างสร้างให้ได้ให้บารมีเก่งกล้าขึ้นกว่านี้เป็นปัญญาอุปบารมี วิริยะอุปบารมีตั้งความเพียรยิ่งกว่านี้นิดหน่อย บางคนยังไม่ได้กินข้าวเย็น บางคนก็เหนื่อยอยากง่วงหลับตั้งใจไว้ถ้าไม่ได้ไปวันนี้ก็จะไม่ได้ไป ไปจนได้เหนื่อยก็ช่าง ไม่เหนื่อยก็ช่าง มาจนได้เป็นวิริยะอุปบารมี ส่วนขันติอุปบารมี สัจจะบารมี ตั้งใจไว้แล้วก็ต้องอยู่ ใครชวนไปไหนก็ไม่ไป มาจนได้ อธิษฐานอุปบารมีอธิษฐานใจว่าจะไปจนได้ พูดแล้วก็ต้องไป เป็นอธิษฐานอุปบารมี เมตตาอุปบารมี เมตตาแล้วก็เมตตาอีก สงสารตัวเองจะไม่ได้บุญ อุเบกขาอุปบารมี ใครพูดร้ายอย่างไรก็ช่าง ด่าอย่างไรก็ช่างไม่ยอมถอย ไม่ยินดียินร้ายกับเขา ยินดีซึ่งบุญคุณทานอย่างเดียว พยายามมาจนได้เป็นทศอุปบารมีเป็นบารมี 20
<!-- / message -->

 

ทศปรมัตถ์
ทศปรมัตถ์นี่สมมติเราได้อาหารมา เราอดข้าวไม่ได้กินข้าวไม่มีเงิน เงินหาได้บุญหายาก พอดีมีคนมาขอก็ให้ไป เราจะหวงไว้ไม่มีประโยชน์ มีเงินร้อยก็ดี เงินสิบก็ดี เท่าใดก็ดีเก็บหมด เอาเงินนั้นมาทำบุญเป็นทานปรมัตถ์ ศีลปรมัตถ์ รักษาศีลให้มั่นคง เปิดสัตว์เปิดศีล เปิดตัวให้ได้ ใครจะตายไม่ให้ตาย สัตว์จะตายไม่ให้ตาย ปล่อยให้พ้นไม่ให้มันตาย ศีลปรมัตถ์รักษาศีลให้มั่นคง อย่างปรมัตถ์นี่เดี๋ยวขาดทุกอย่าง หนักทุกอย่างจึงจะเป็นทศปรมัตถ์ ให้ตัวเป็นทานรักที่สุด ห่วงที่สุด เราก็ทำบุญจนได้หมด นี่ละปรมัตถ์ เราคงจะไม่ได้หรอกทศปรมัตถ์ ถ้าเราได้ก็ไม่ต้องกลัวจะไปนรก ยิ่งสร้างก็ยิ่งมี ถ้าไม่ทำบุญทำทานก็ไม่มี ใครทำบุญก็ได้
เมื่อไรจะพ้นวัฏฏสงสาร อบาย เราเป็นมนุษย์ปัจจุบันนี้ พวกเทพอยู่ข้างบนมองเราคล้ายกับหนอนอยู่ในอาจม เทพจะมาใกล้ก็ไม่ได้เหม็นเน่า ไม่มาก็ไม่ได้พวกนี้ยุ่บๆยั่บๆ สุดแล้วแต่ตัวเองจะดึงตัวขึ้นมา อันใดจะพ้นจากนรก ทั้งเหม็นทั้งเน่า จะขึ้นได้ก็อย่างเราทุกวันนี้กินอะไรก็กินไป กินเน่ากินเหม็นกินบูด ฆ่าเนื้อฆ่าสัตว์กิน เหม็นบูดกินทุกอย่าง เข้าไปตลาดใหญ่ก็ยิ่งเหม็นที่สุด โรงฆ่าสัตว์ยิ่งเหม็นหนอนยั่บๆ ถ้าจะให้มาดึงออกไม่ได้ เหม็น เราจะดึงตัวเองขึ้นถึงได้ คือว่ารู้จักโทษ อันนี้ก็เป็นโทษ อันนั้นก็เป็นโทษ หายจากนี้จะเบื่อชิ้นเน่าหรือจะเบื่ออาจม เบื่อแล้วก็เก็บเอามานึก รักษาใจช่วยตัวเอง โดยการรักษาศีล 5 หรือศีล 8 ให้ได้เรียกว่าช่วยตัวเองแล้ว รับศีลแล้วก็ภาวนารำพึงหากุศลผลบุญที่ได้สร้างก็ดี รำพึงหาคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ก็ดี ให้จิตใจสว่างจ่างแจ้งตั้งใจจะติดตามพระอริยะเจ้าคือพระพุทธเจ้าเป็นต้น ให้ทัน พระพุทธเจ้าก็รออยู่ชั้นบนนั่นแหละ กวักมือเรียกมา มา คนก็ไม่อยากขึ้นไป จะขึ้นไปก็สงสัย ไม่รู้ว่าจะขึ้นทางใด อย่างเราจะไปเชียงใหม่ก็คิดวาดภาพไป จิตใจก็ไปอยู่โน่น อันนี้ก็เป็นโลกียฌานอันหนึ่ง โลกุตรฌานนี่จิตใจให้ตั้งมั่น อะไรหนักก็ไม่เอา ภาวนารำพึงทิ้งขันธ์ ขันธ์ก็ไม่เอา อะไรก็ไม่เอา นึกจะไปทำบุญอะไรก็เป็นโลกุตรฌาน จะได้ไปทำดี ตัวเองโดดออกเอง พวกเทพจะมาโปรดก็มาได้ พระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ จะมาโปรดก็มาได้ถ้าไม่ยอมกระโดดออกมาจากหลุม จะจมอยู่ในอาจมนั้น มึงขี่กู กูขี่มึง กลิ้งคว่ำกลิ้งหงายอยู่ในอาจม นั้น พวกเทพจะมาช่วยก็เหม็นมาไม่ได้ มีแต่พวกเดียวกันถึงมาได้ พวกเหม็นเหมือนกันคือพวกเทพที่ไม่ดี เทพกาลกิณีก็มา ไม่ทำก็บังคับให้ทำ เราจะทำดีมันก็ไม่ให้ทำ ให้ทำที่ร้ายๆอย่างคนทุกวันนี้ หลวงพ่อบอกให้กินเจไม่ยอมกิน ไม่อร่อย อดเนื้อสัตว์ไม่ได้ ไม่ยอมออกจากอาจม ถ้าดื้อดันออกมาได้ก็จะเบาขึ้น จะสร้างบารมีก็จะขึ้นได้เร็ว ถ้าไม่ยอมทิ้งก็ไปได้ช้า ทำได้ไหมถ้าทำได้ก็ดีมาก
<!-- / message -->

 

คนที่ไม่เชื่อบุญอยู่ฝ่ายบาปอยู่กองบาป คนที่เชื่อบุญจริงๆก็อยู่ในฝ่ายดี อย่างคนดีมาทำบุญทำทานรักษาศีลภาวนา กลัวบาปกลัวโทษ กลัวจะไม่ได้ไปนิพพาน สิ่งใดไม่ดีก็หลีกเว้น ไปหมดไม่เอาไม่คบคิด อันใดดีก็เอาทุกอย่างไม่เลือก ขอให้เป็นของดีเอาหมด
ดีที่สุดก็ทานให้ทำบุญ ศีละให้รักษาศีล ภาวนาพิจารณาให้มันหมดกิเลส ของทานที่ดีก็ยังดีไม่เต็มที่ไม่เท่าบุญที่ภาวนาพุทโธคำโบราณว่า ของทานกองสูงเท่าฟ้า ผลบุญยังไม่เท่าพุทโธคำเดียว พุทโธคำเดียวได้บุญมากกว่า เฉพาะพุทโธอย่างเดียวก็ไปไม่รอดเพราะว่าบารมีเราน้อย เราก็ต้องหาปัจจัย หาเสบียงไว้ ทุกวันนี้เรามีเสบียงไว้อยู่ทุกวันกินข้าววันละ2มื้อสามมื้อได้กินได้อยู่ได้นุ่งดีนี่เราเป็นคนดี หูก็ดีตาก็ดี ตัวก็ดี ใจก็ยังดีอยู่ เราก็ไม่ได้เป็นคนบ้า เราก็ไม่ได้เป็นคนที่เสียลักษณะหูก็ไม่หนวก ตาก็ไม่บอดขาก็ไม่หัก มือก็ไม่หักเราก็พิจารณาที่ถูกที่ชอบได้อยู่ เรียกว่าเราก็มีบุญอยู่บ้างยังไม่มากได้อยู่ได้กิน มีข้าวมีน้ำ มีหอมีเรือนได้เครื่องนุ่งห่ม เพราะบุญบารมีที่ได้สร้างไว้แต่ก่อนเราก็ได้เป็นคน ก็ให้พอดีอยู่ ปัจจุบันนี้ก็สร้างบารมีเพิ่ม แต่ผลที่ได้ในปัจจุบันน้อย ได้บริโภคน้อย ที่บริโภคมากได้จากของเก่า ของใหม่ทำมากได้มากแต่ได้บริโภคในปัจจุบันน้อย เพราะของอันนี้สะสมไว้ข้างหน้าทำได้แต่ยังไม่ได้กินยังไม่ได้ใช้เก็บไว้ก่อน ที่เราอยู่ทุกวันนี้ใช้ของเก่าอุปมาอย่างทำไร่ทำนา ทำนาเดี๋ยวนี้ ปลูกเดี๋ยวนี้จะกินเดี๋ยวนี้ไม่ได้ ข้าวที่ปลูกเดี๋ยวนี้ต้องไปกินปีหน้าที่เรากินปัจจุบันคือข้าวที่ปลูกปีที่แล้ว ถ้าทำไว้เยอะกินได้3ปี4ปี5ปี ทำได้น้อยกินมื้อเดียวหมดวันสองวันก็หมด
ทำเยอะขนาดไหนที่ทำไว้แล้วทำครั้งเดียวความยินดีที่ได้ทำไม่ลืมไม่ประมาทบุญก้อนนี้ไม่ให้เสียกูจะเสาะหาให้ดีรักษาบุ ญอันนี้อย่างรักษาตา ตาเรานะตาคนอื่นยังไม่ว่า ตาเรากลัวบอดรักบุญเหมือนรักตา ที่จริงต้องรักบุญมากกว่ารักตา ถารักบุญมากกว่าตายิ่งดี ถ้าเป็นคนที่ตาไม่ใสไม่แจ้งไม่สว่างไม่เห็นอะไร ไม่เห็นโทษไม่เห็นกรรม อนาคตเราไม่รู้ไม่เห็นไม่แจ้งเรียกว่าตายังไม่ดีแต่รักบุญยิ่งกว่าตา ถ้าคนใดมาขอตาก็จะบริจาคตา ควักตาเป็นทานเรียกว่ารักบุญยิ่งกว่าตาอันนี้เป็นปรมัตถ์ทานขั้นสูง ปรมัตถ์อย่างเบาก็คือรักบุญยิ่งกว่าตาจะสร้างบุญจากตา เช่นไปดูของอะไรดีควรเอาเห็นว่าสวย ตารักของดูไม่เบื่อ ถ้าเป็นของคนขี้เหนียวจะไม่ทิ้งเก็บเอาไว้ตลอดชีวิต
ของอันนี้ยังไม่เที่ยงยังไม่ใช่ของเราจริง จะรักเป็นเปรตอยู่รักเปล่าๆจะให้ดีของที่รักที่สุดที่ตาเราเห็นเราเอาของนั้นไปทำบุญ ไปถวายเป็นทานให้ทานบริจาคไปเสีย เป็นอุปบารมีถ้าควักออกจริงๆเป็นปรมัตถ์ถ้าของดีมั่งไม่ดีมั่งบริจาคไปเป็นทานบารมี ถ้าของรักที่สุดดีที่สุดเอาของนั้นไปถวายตัดสละได้ บริจาคได้ไม่กินแหนงไม่เสียดาย เสียดายแต่บุญกลัวจะไม่ได้บุญ ผู้ที่ได้ของดีมาเพราะบุญผู้สร้างแต่อดีตชาติก็จะได้ของในอดีต ของดีได้มาแล้วก็ยังไม่ได้นิพพานเราก็จะมารักสิ่งของเหล่านี้อยู่เปล่าๆทำไม ถึงว่าเราตายจะเอาตัวเราไปด้วยได้ไหม ถ้าเอาตัวเราไปได้ก็จะเอาของที่รักนั้นไปได้ตัวเรารักตัวที่สุด สิ้นชีวิตไปก็ทิ้งไว้เปล่าไม่ได้เอาไป
<!-- / message -->

 

บารมี 10 ทัศมี3ชั้นอย่างละ3 ทานบารมี ทานอุปบารมี ทานปรมัตถ์
คนเรานี่สิบเดียวยังไม่ได้ไม่พร้อม ทำบุญไปเรื่อยๆอย่างยินดีมั่ง ไม่ยินดีมั่ง ยินดีก็ยินดีไม่ถึงที่สุดเรียกทานบารมี ศีลบารมี ก็มาขอศีลรับศีลก็จะได้ศีลครู่เดียว ออกไปแล้วมีเพื่อนชวนกินเหล้าก็จะกิน มียุงมากัดก็จะตี รับศีลได้ครู่เดียวยินดีขณะรับ เรียกศีลบารมี ถ้ารับไปแล้วยินดีจะรักษา รักษาไปเรื่อยๆก็เป็นศีลอุปบารมี ศีลปรมัตถ์คนทำร้ายก็ไม่ตอบใครจะมาฆ่าเราก็ช่าง เราไม่ตอบ อะไรก็ช่างเราไม่ทุบไม่ต่อยเขา คนจะตาย สัตว์จะตายก็รบเอาชีวิตสัตว์นั้นคืนมาให้ได้ เป็นศีลปรมัตถ์ อย่างคนจะเอาของมาขายเราต้องสืบดูว่าเป็นของบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ ขโมยของมาขายให้เราหรือไม่ก็ไม่รู้ไม่ควรจะซื้อโดยรีบด่วนเอาของพ่อของแม่มาหรือ ท้ายที่สุดให้ก็เอาขายก็ซื้อ เราพอใจมีเงินก็ซื้อ ถ้าเขายินดีให้ต้องถามว่าของนี้เอามจากไหน ถ้าบริสุทธิ์ดีของเขาจริงๆก็ซื้อได้เรียกว่าศีลปรมัตถ์
ปัญญาหาเงินมาทำบุญมีทั้งโง่ทั้งเซ่ออยู่ มีฉลาดนิดหน่อย ที่โง่คือว่าไม่ได้คิดเองอยู่กับพ่อแม่ พ่อแม่บังคับให้ลูกไปทำงาน ไม่ไปไม่ได้นะ พี่น้องบังคับให้ทำ ขัดพ่อแม่ไม่ได้ก็ไปทำ ทำได้มาก็ไปทำบุญ บุญได้ไม่มากเท่าไหร่ ได้แต่ไม่มากเพราะถูกบังคับ เจตนาไม่เกิด จริงไปตามที่เขาบังคับ ได้มาก็ทำบุญเป็นปัญญาบารมี
ถ้าเราคิดเอาเอง เสาะหาที่บริสุทธิ์เอง ได้มาแล้วทำบุญเรียกว่าปัญญาอุปบารมี ปัญญาปรมัตถ์นี่ใครทำไม่ได้ ทำไม่เป็น หาใครทำไม่ได้ เราพิจารณาทำได้ แล้วก็สร้างคิดให้มันถูก ของเขาทิ้งแล้วเพราะว่าทำไม่ได้ เราก็เก็บเอามาต่อมาทำ ทำถูกยินดีทำ เราจะเอาปัญญานี้ไปถวายในพระศาสนาเป็นปัญญาปรมัตถ์ เอาปัญญาให้เป็นบาปนี่ก็ใครขโมยไม่ได้ เราพิจารณาไปขโมยได้ ใครไปหลอกลวงเอาไม่ได้เราไปหลอกลวงเอาได้ ได้มาแล้วเอาไปเล่นเสียหมด สุดแล้วแต่เราจะเชื่อมั่นทางบุญหรือทางบาป ทางบาปก็เยอะทางบุญก็เยอะ
การดีหรือไม่ดีอยู่ที่ตัวเรา ใช้ปัญญาพิจารณา ตัวผญาปัญญา ผญาคือความจำปัญญาตัวแก้ตัวใช้ให้ถูกต้อง
ผญา สัญญาคือเราทำบุญกี่ครั้งจำได้ ใครพูดอะไรจำได้ อย่างหลวงพ่อพูดแต่ต้นจนปลายจำได้ทุกคำเรียกว่าผญา เรียนหนังสือกี่ประโยคจำได้หมดไม่ลืม
ปัญญานี่จะทำอะไรใช้ปัญญาคิดเอา คิดให้ถูกต้อง
อย่างบางคนเกเร ไม่ดีที่สุด เห็นคนได้ดีอย่างหลวงพ่อดีใครก็มาชมว่าหลวงพ่อดี ใครก็มาเอาดีอย่างหลวงพ่อ มาเอาก็ไม่ถูกถูกไม่จริง มาขอรดน้ำมนต์เป่าหัวขอพระห้อยคอ ขออันใดอันหนึ่งไป ขอเป็นของมงคลอย่างขอพระ ขอของไปไม่เท่าเอาคุณงามความดีไปใช้ หลวงพ่อจะให้ดี ก็มาเอาของอันดี หลวงพ่อก็ให้รักษาศีลให้ได้ภาวนา ทำบุญ ทำตน ทำตัวให้ดี อย่าเป็นคนเกเรนะ ให้เป็นคนที่มีศีลมีสัตย์นะ ถ้ารับอันนี้ไปใช้ก็ดี เอาความดีไปดีกว่าเอาพระรอดพระคงไปพระรอดพระคงยังอยู่นอกใจเรา เอาคุณงามความดีไว้มันประจำอยู่ในตัว พรมน้ำมนต์ก็พรมรดเคราะห์ลดภัย เอาของที่ไม่ดีออกไปอย่างนี้ก็ถูก แต่มันไม่ถูกที่มันลำบากครูบาเท่านั้น
การพรมน้ำมนต์นั้น จะว่าไม่ดีก็ดีอย่างเขามาเชื่อแล้วต้องอนุโลมตัดเคราะห์ตัดภัยให้มัน เหมือนมีเชื้อไฟให้มันดับไปมันจะไม่เกิด ถ้ามันมีอยู่มันจะลามออกไปก็ไม่ลาม ถ้าเชื้อไฟไว้ที่ไหนก็ไหม้ที่นั่น เราไม่รดน้ำมันก็ไหม้ อยู่ที่ไหนมันต้องไหม้ ที่มานี่ได้เขาก็ยินดีว่ามากราบหลวงพ่อ ขอน้ำมนต์หลวงพ่อก็พรมน้ำมนต์ให้มันก็สบายใจ มันเบาไปนิดหนึ่ง ถ้ามันไปแล้วรู้จักสรรพคุณของหลวงพ่อดี ทีหน้ามันก็จะมาซ้ำต่อ ที่สร้างมาแล้วก็ไม่มีความกินแหนงที่ได้สร้าง ก็จะตั้งตัวดี
<!-- / message -->

 

ขึ้นไป แต่กรรมเก่าที่หายก็หาย ที่ไม่หายก็ไม่หาย ที่หายเพราะมันหมดชุด ที่ไม่หายเพราะมันยังอยู่ แต่ละอย่าง 500 ชาติ เมื่อไรครบ 500 ชาติมันก็หมดไปอันใดไม่ครบ 500 ชาติมันก็ไม่หมด กรรมดีถ้าถือไว้ตลอดมีผลนับชาติไม่ได้ อยู่ตราบถึงพระนิพพาน กรรมร้ายนี่มันมีชุด กรรมดีก็มีชุดอย่างหนึ่งมีชุดที่เขาไม่เชื่อ มันจะไปหมดที่เขาไม่เชื่อ สมมติอย่างลูกมานี่ ตั้งแต่ต้นมานี่นับถือว่าหลวงพ่อดีก็มาทำบุญยินดีกับหลวงพ่อที่สุด ทีนี้ทำดีแล้วตอนนี้ในยุคนี้ก็ดีประจำอยู่ สมมติที่ทำแต่อดีตมาถึงวันนี้ก็ดีอยู่อย่างนั้น ถ้าตั้งแต่วันนี้ไปวันพรุ่งได้ยินคนอื่นพูดผิดอันใดอันหนึ่งมาเข้าหู ว่าหลวงพ่อไม่ดีไปหาทำไมกล่าวโทษหลวงพ่อ สมมติมีคนอิจฉาว่าหลวงพ่อ เขาไม่พอใจหลวงพ่อ ก็จะหาเรื่องใส่ความหลวงพ่อ ลูกได้ยินแล้วหูเบาก็จะไปเชื่อ คิดว่าถ้ารู้อย่างนี้ไม่ไปแล้วคิดว่าเป็นพระดีที่สุดถ้ารู้อย่างนี้ก็จะไม่เอาแล้ว ตั้งแต่นั้นกรรมดีก็จะหมดชุดไป ชาติหน้าก็มีอยู่นะ ชาติหน้าก็จะไปดีอีก มาถึงอายุขณะนี้วันนี้ ตั้งแต่วันนี้ไปบุญอันนั้นจะเสียไปจะฉิบหาย อย่างบางคนเป็นคนดีพอพ่อแม่ตายไป กรรมที่ไม่ดีก็จะมาปรากฏมาบังคับจิตให้เสีย ให้ทำตัวไม่ดี ของก็ฉิบหายไปตามนั้น เวลานั้นเวลาที่เราประมาทดีก็มีร้ายก็มี กรรมขาวเป็นตอนๆมันจะเสียไปหมดก็ไม่เสีย เสียเป็นตอนๆ สร้างไว้แล้วก็มีแต่เอาบาปมากุม บุญงอกไม่ทัน อยู่ทรงกรรมอยู่อย่างนั้น โอยๆอยู่จนหมดยุค หมดเมื่อใดก็สิ้นกรรม แจ้งสว่างขึ้นเมื่อนั้น
ถ้าทำไม่ดีจริงๆตลอดชีวิต มันก็จะพบเรื่องร้ายตลอดชีวิตไปตามกรรม ถ้าทำดีตลอดชีวิตคุณงามความดีก็จะอยู่กับเราตลอดชีวิต ทำให้เราอายุยืนนาน ฉะนั้นต้องทำดีทุกอย่างไม่ให้มีบาดมีแผลไม่ให้มีโทษมีกรรม กรรมชั่วจะมาตัดกรรมดีเราไม่มี รอดไปรอดมาพ้นไปพ้นมาน่าที่จะตายก็ไม่ตาย สมมติอย่างคนที่ยังมีวาสนา นาบุญยังมีอยู่ คนอื่นตายหมด คนผู้นั้นไม่ตาย
คนอายุยืนมีทั้งดีมีทั้งไม่ดี คนไม่ดีแล้วอายุยืนเกี่ยวกับกรรมที่ขังนกขังหนูเอาไว้บังคับให้อยู่ในคุกอย่างนั้น อย่างไก่ชน กรรมนั้นช่วยให้อายุยืนมีความทุกข์ตลอดชีวิต อายุก็ยืน ไม่ดีตายก็ไม่ตายเป็นก็ไม่เป็น อยู่ทรงกรรมไปนานๆ
อายุยืนดีมีสติ รักษาศีลให้มั่นคงไม่มีโทษไม่มีกรรม ให้เป็นคนดีไม่ตัดชีวิตใครขาดไม่ได้ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตใคร ไม่ให้ใครฉิบหาย คนจะหมดอายุต่ออายุให้เขา เช่นคนจะตายเพราะอดข้าว เอาข้าวให้เขากิน กินแล้วมันก็มีอายุต่อไป บุญอันนั้นจะช่วยให้เราอายุยืนขึ้นไปอีกคนป่วยจะตายแล้วเรารู้ยาเอายาให้กิน โรคภัยหายไปดีขึ้นอายุเขาก็ยืนไป บุญอันนั้นก็มาช่วยเราให้มีอายุยืนขึ้น สร้างดีไปเรื่อยๆ ไปไหนก็ทำดีไปเรื่อยๆ ไปไหนมีคนเชื่อถือนับถือ มีคนบูชา ต่ออายุคนทำให้อายุยืนมีโอกาสทำบุญได้มาก แต่ระวังว่าผลบุญที่อายุยืน อย่าเอาอายุไปทุ่มเททางบาปเป็นคนอายุยืนจริงแต่ทำบาปไม่ดี ถ้าอายุยืนดีก็สร้างดีทุกอย่าง มีสัจจะ มีศีล มีบุญมากที่สุด ไม่มีใครจะรังแกเรา มีคุณแก่คนทั่วไป อยู่ไหนก็ดี อยู่นั่นดีนั่น อยู่โน่นดีโน่น อยู่ไหนไม่เสียถึงว่าเราตายไปก็ยังมีอายุอยู่ คุณงามความดีเราก็มีอยู่นั่นแหละ เขาจะพูดถึงว่าคนนี้ดีมากบุญมากฝีไม้ลายมือเขาก็อยากได้ งานอันนี้ของคนนั้นทำ เขาก็นึกถึงความดีอยู่อย่างมั่นคง อายุของเราก็ไม่หาย ชื่อเราก็ไม่หาย คล้ายๆยังมีชีวิตอยู่เรื่อยๆ เหมือนอย่างหลวงปู่ทวด หลวงปู่โต ท่านสร้างความดี ก็ยังดีอยู่จนปัจจุบัน หล่อรูปหลวงปู่โต
<!-- / message -->

 

ไว้ใครเห็นก็อยากได้ เพาะตัวท่านดีก็ดีจนทุกวันนี้ ถ้าท่านไม่ดีก็ไม่มีใครถามหา ตัวท่านก็ยิ่งดีขึ้น ถ้าคนบอกหลวงปู่โตดีมาก มีเมตตาโปรดสัตว์ได้ทุกอย่าง ใครก็พูดแต่ความดี เทวดาก็ได้ยิน ยมพบาลก็ได้ยิน หลวงพ่อโตคงไม่มีโทษไม่มีกรรม ใครจะฟ้องไปทางบาปไม่มี ถ้าไปนรกก็จะออกเร็ว ที่จริงก็ไปนรกตามกรรมเก่า แต่คนบ่นหามากบ่นบุญมากกว่า ยมพบาลจะพิจารณาว่าเราจะเอาคนดีมาลงนรกก็จะเป็นบาปไปอีกไม่ควรจะเอาไว้ควรจะปล่อยไป
ถ้าทำความดีได้ก็แปลว่าหนีนรกได้ แต่กรรมเก่าหนีไม่ได้ต้องไปเจอ ถ้าดีดีอยู่มันยังไม่งอกต้องใช้ของเก่าให้มันหมด อย่างลูกเป็นหนี้เขาแสนบาทเราใช้หมดไปแล้วไม่มีหนี้ถ้าไม่ใช้หนี้ก็ค้างอยู่เมื่อไรก็เป็นหนี้ ชาตินี้ไม่หมดชาติหน้าใช้อีก ถ้าหมดแสนเมื่อไรก็หมดเมื่อน้นถ้ายังไม่หมดหนี้ก็ยังอยู่ตราบนั้น จะผ่อนก็ผ่อนไปตามนั้นถ้าใช้หนี้ไม่หมดไปนิพพานไม่ได้
พระพุทธเจ้ายังต้องแก้ไขโทษตัวเอง อย่างเคยบอกว่า พระพุทธเจ้าเสด็จมาที่วัดพระบาทตากผ้ามานั่งพัก ผ้าจีวรเปียกเอาไปตากและกระหายน้ำอยากฉันน้ำ ให้พระอานนท์ไปตากน้ำ ไปดูน้ำก็ใส ตักขึ้นมาก็ขุ่น เททิ้งตักอีกก็ขุ่น อีก ทนไม่ไหวเกรงพระพุทธเจ้าจะรอนานก็ตักน้ำมา พระพุทธเจ้าถามว่าทำไมถึงไปนานตถาคตอยากน้ำ พระอานนท์กราบพระพุทธเจ้าแล้วว่าน้ำในห้วยนั้นดูใสแต่ตักขึ้นมาแล้วก็ขุ่น ก็ทิ้งไปตักอีกก็ขุ่นอีกไม่ยอมใส พระพุทธเจ้าตรัสว่าไม่เป็นไร เรื่องน้ำขุ่นก็เป็นเรื่องของตถาคตเอง เพราะกรรมแต่อดีตเมื่อยังเป็นคนยากจนเป็นจ่าเลี้ยงวัวเลี้ยงควาย เอาวัวไปกินน้ำแล้วก็ไปทำน้ำขุ่นให้วัวได้กินน้ำขุ่นโทษอันนั้นก็ไม่หาย ตถาคตจะต้องใช้โทษอันนั้นให้หมดไปจะไม่กินก็จะไปนิพพานไม่ได้ต้องกินน้ำขุ่น
<!-- / message -->

 

คำสอนครูบา..เอามาให้อ่าน

 

บัญชีร่วมบุญโคมไฟดวงเอก
พระตุดี โฆสิตธัมโม
ธ.กสิกร สาขาลี้(ลำพูน)
ล.บ.347-2-27988-1
...
080 6801648 >>พระตุ๊ดี<!-- google_ad_section_end -->​

ทั้งองค์ปฐม วิหารแก้ว โคมไฟระย้าดวงเอก ยังร่วมเก็บเกี่ยวบุญกุศลได้ตลอดครับ<O</O<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->
....................................................​

ไฟดวงเอก ดวงพิเศษ บูชาสมเด็จองค์ปฐมพระทศพล ในพระวิหารแก้ว
บุญนี้จะสำเร็จเสร็จสิ้นได้ก็เพราะพวกเราช่วยกัน
ไฟดวงเอกเป็นรูปเป็นร่าง สว่างไสวได้ ก็เพราะทุกท่านร่วมบุญเข้ามา
ขอกราบโมทนาในบุญกุศลกับทุกท่านด้วยครับ​

<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

ต้องขอขอบพระคุณ กับบุคคลที่มีความสำคัญต่องานบุญยิ่งในครั้งนี้ คือคุณสมบูรณ์และคุณปรีชา
สุดยอดโคมไฟดวงเอกเพราะสองท่านนี้ครับ ทำความสมบูรณ์ในประสิทธิภาพสุดๆให้กับโคมไฟดวงเอกของพวกเรา

 

ขอโมทนาบุญกับทุกท่านครับ สาธุ ๆ ๆ วันนี้ ช่วงบ่ายจะโอนเงินทำบุญร่วม 100 บาทครับ

 

up load pictures.

 

บันทึก

ได้บันทึกภาพแป๊บ ข้อแขวน และข้อต่อไว้เพื่อบันทึกรายละเอียด ในช่วงต้นนี้ พบข้อต่อที่อยู่ตรงบริเวณแก้วครอบมงกุฏพอดีที่มีเกลียวให้ขันเข้าได้น้อยคือประมาณครึ่งนิ้ว

 

เมื่อหมุนแป๊บเข้าไปสุดแล้ว ยังดุ๊กดิ๊กได้ประมาณเท่านี้ ( สังเกตุจากแป๊บที่เอียงซ้าย ขวาในแต่ละภาพ )

 

ตัวนี้คือข้อแขวน ( ข้อที่ใช้แขวนโคมดวงเอก ) ข้อนี้ต้องรับน้ำหนักทั้งหมดมารวมกันที่บริเวณเหนือแก้วครอบมงกุฏ

 

สาธุ..กราบโมทนาในมหากุศลด้วยครับ

สุนกฺขตฺตํ สุมงฺคลํ => ความประพฤชอบเวลาใด เวลานั้นชื่อว่าเป็นฤกษ์ดี

เป็นโอกาสอันดีครับ ได้มาร่วมเป็นเจ้าภาพไฟดวงเอก บูชาสมเด็จองค์ปฐม
นับเป็นฤกษ์ดียามดีของชีวิต ในการสร้างอานิสงส์ของความสว่างให้กับตัวเองครับ

 

กราบมนัสการพระตุดี้ เมื่อเช้าส่งเงินไปแล้วนะจ้า(17/06/09) 30 ยูโร นะค่ะ (เพิ่มอีก 10 ยูโร) ขออุโมทนากับทุกท่าน รอประมาณสิบกว่าวันนะจ้า