::: วรวุฒิคุณอนุสรณ์ ประวัติและวัตถุมงคลหลวงปู่ครูบาอิน อินโท ครูบาฟ้าหลั่ง :::

สวัสดีครับคุณกริด99

คำถามคุณกริด99 เนี่ย... ได้วิทยานิพนธ์ 1 เล่มเลยนะ 555++

ผมตอบสั้นๆ ให้พอเข้าใจนะครับ...
เพราะจริงๆ แล้วความเชื่อเรื่องสืบชะตา มันมีรายละเอียดปลีกย่อยเยอะมาก
ผมขอพูดถึงรายละเอียดรวมๆ ก่อน แล้วค่อยมาคุยถึงเคสคุณกริด99 นะครับ

พิธีสืบชะตา จัดขึ้นเพื่ออะไร???

พิธีสืบชะตาเป็นประเพณีสำคัญอย่างหนึ่งของชาวล้านนาที่เชื่อกันว่าเป็นการต่ออายุหรือต่อชีวิตของบ้านเมืองหรือของคนให้ยืนยาว มีความสุข ความเจริญ ตลอดจนเป็นการขจัดภัยอันตรายต่างๆที่จะบังเกิดขึ้นให้แคล้วคลาดปลอดภัย และเมื่อทุกข์ภัยทั้งหลายที่จะเกิดขึ้นกับตัวเอง และญาติพี่น้องหมดหายไปชีวิตก็จะยืนยาวยิ่งขึ้น อีกทั้งเชื่อว่าก่อให้เกิดขวัญและกำลังใจในการปฏิบัติหน้าที่การงานพร้อมที่จะสู้กับชะตาชีวิตต่อไป

พิธีสืบชะตานี้แบ่งเป็น ๓ ประเภทคือ

๑. สืบชะตาคน นิยมทำเมื่อขึ้นบ้านใหม่ ย้ายที่อยู่ใหม่ ได้รับยศหรือตำแหน่งสูงขึ้น วันเกิดที่ครบรอบเช่น ๒๔ ปี ๓๖ ปี ๔๘ ปี ๖๐ ปี ๗๒ ปี เป็นต้น หรือฟื้นจากป่วยหนัก หรือมีผู้ทักทายว่าชะตาไม่ดีจำเป็นต้องสะเดาะเคราะห์และสืบชะตา เป็นต้น

๒. สืบชะตาบ้าน นิยมทำเมื่อคนในหมู่บ้าน ประสบความเดือดร้อน หรือเจ็บไข้ได้ป่วยกันทั่วไปในหมู่บ้าน หรือตายติดต่อกันเกิน ๓ คน ขึ้นไป ถือเป็นเสนียดของหมู่บ้าน คนในหมู่บ้านอาจพร้อมใจกันจัดในวันปากปี ปากเดือน หรือปากวัน คือวันที่หนึ่ง สอง หรือสามวันหลังวันเถลิงศก เพื่อให้เกิดความเป็นสิริมงคล

๓. สืบชะตาเมือง จัดขึ้นเมื่อบ้านเมืองเกิดความเดือดร้อนจากอิทธิพลของดาวพระเคราะห์ตามความเชื่อทางโหราศาสตร์ เพราะทำให้บ้านเมืองปั่นป่วนวุ่นวาย เพราะการจราจลการศึก หรือเกิดโรคภัยแก่ประชาชนในเมืองเจ้านายท้าวพระยาบ้านเมืองจึงจัดพิธีสืบชะตาเมือง เพื่อให้อายุของเมืองได้ดำเนินต่อเนื่องสืบไป

การจัดพิธีสืบชะตา จะต้องมีการเตรียมเครื่องสืบชะตา (มีเยอะมาก) ซึ่งแตกต่างกันไปตามแต่ละประเภท สืบชะตาคนต้องเตรียมเครื่องอย่างหนึ่ง สืบชะตาบ้านหลักๆ ก็เหมือนกัน แต่เพิ่มเครื่องอื่นๆ อีก ผมขอพูดแค่หลักๆ สำหรับสืบชะตาคน เช่น

๑. ไม้ค้ำสรี (สะหรี ต้นศรีมหาโพธิ์) ๑๐๘ เล่ม ๒. ขัว (สะพาน) ๑ คู่ ๓. ลวดเบี้ย ๓ เส้น (เส้นหนึ่งใช้หอยเบี้ยร้อยเป็นสาย ๑๐๐ ตัว) ๔. ลวดหมาก,ลวดพลู ๓ เส้น (เส้นละ ๑๐๐)๕. ลวดเมี่ยง ๓ เส้น (เส้นละ ๑๐๐) ๖. ลวดเงิน ๓ เส้น ๗. ลวดทอง ๓ เส้น ๘. ตุงยาวค่าคิง(ยาวเท่าตัวคน) ๓ ตัว ๙. ตุงเล็กและตุงช่อ ๑๐๐ ตัว ๑๐. ลวดข้าวตอก ๓ เส้น (เส้นละ ๑๐๐) ๑๑. บอกน้ำ,บอกทราย อย่างละ ๑ กระบอก ๑๒. บอกข้าวเปลือก,บอกข้าวสาร อย่างละ ๑ กระบอก ๑๓. ต้นกล้ามะพร้าว,ต้นอ้อย,ต้นกล้วย อย่างละ ๓ ต้น ๑๔. กล้วยน้ำว้าดิบ ๑ เครือ ๑๕. มะพร้าว ๑ ทะลาย ๑๖. สีสายค่าคิง(สายน้ำมันยาวเท่าตัว) ๑ สาย ๑๗. เสื่อใหม่ ๑ ผืน ๑๘. หมอนใหม่ ๑ ใบ ๑๙. เสื้อผ้าของผู้เข้าร่วมสืบชะตา ๒๐. หม้อใหม่ ๒ ใบ (หม้อเงิน,หม้อทอง) อย่างละ ๑ ใบ ๒๑. ใบไม้ที่เป็นมงคลเช่น ใบเต๊า ใบขนุน ใบเงิน ใบทอง เป็นต้น ๒๒. เทียนขี้ผึ้งแท้น้ำหนัก ๑ บาท ๑ แท่ง ๒๓. ด้ายสายสิญจน์ ๑ ม้วน ๒๔. บาตรสำหรับใส่น้ำพุทธมนต์ ๑ ใบ ๒๕. ปลาสำหรับปล่อยจำนวนเท่าอายุเจ้าชาตา ๒๖. นก ปู หรือหอยสำหรับปล่อย

อุปกรณ์ดังกล่าวให้จัดทำเป็นกระโจม ๓ ขา กว้างพอที่เจ้าชะตาจะเข้าไปนั่งในนั้นได้ โดยใช้ด้ายสายสิญจน์โยงจากศีรษะไปสู่ยอดกระโจมและดึงไปหาบาตรน้ำมนต์หน้าพระ พุทธรูป พระสงฆ์จะถือด้ายสายสิญจน์ขณะสวดมนต์และจะใช้ผูกข้อมือเจ้าชะตาอีกด้วย

บางตำราก็จะให้ทำพิธีขึ้นท้าวทั้งสี่ก่อนทำพิธีเครื่องประกอบพิธีอย่างอื่น ได้แก่ ขันตั้งสืบชะตา ประกอบด้วยเทียนเล่มเล็ก ๘ คู่ เล่ม ๑ บาท ๑ คู่ เทียนเล่มเฟื้อง ๑ คู่ ข้าวตอกดอกไม้ หมากหัว พลูมัด เบี้ยพันสาม กล้วยเครือมะพร้าว บอกข้าวเปลือก บอกข้าวสาร หม้อน้ำ หม้อดิน ขันขอศีล ประกอบด้วยเทียนเล่มเล็ก ๔ คู่ ข้างตอกดอกไม้ใส่พาน

ขันคารวะเครื่องสืบชะตา ประกอบด้วยเทียนเล่มเล็กน้ำหนัก ๒ สลึง ๔ คู่ เทียนสืบชะตา ๓ เล่มเทียนขนาดเล็ก ๑๐๐ เล่ม ประทีป ๑๐๐ อัน และตาแหลวคาเขียว ๑ อัน

(((ข้อมูลนี้ก๊อบมาจากในเวปนี่แหละครับ... รายละเอียดเครื่องบูชาอาจจะแตกต่างกันไปตามท้องที่ แต่หลักๆ ก็คล้ายๆ กัน... เครื่องบูชาแต่ละอย่างมีความหมาย... แต่อย่างที่บอก ถ้าจะให้อธิบายหมด ได้ หนังสือ 1 เล่มทันที)))

ลองดูรูป ตอนพิธีสืบชะตาหลวงปู่ครูบาตั๋นนะครับ
จะได้เห็นภาพ การจัดซุ้มสืบชะตา





ในระหว่างพิธี ก็จะมี อาจารย์ฝ่ายฆาราวาส ทำหน้าที่เริ่มกล่าวคำ ขอเจริญพระพุทธมนต์

พระสงฆ์ 9 รูป เจริญพระพุทธมนต์ ต่างๆ จนครบ...
สวดอะไรบ้าง ...เยอะ!!!...
มีตั้งแต่ ชุมนุมเทวดา เจริญพระพุทธมนต์, มหาทิพพมนต์, อุณหัสสะวิไชย, โลกาวุฒิ, สะลาถะวิชชาสูตร, พุทธะสังคะหะโลก, มหาไชยมงคล...
ขอข้ามไปเลยนะครับ
แต่สรุปก็คือ การปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายต่างๆ (สะเดาะเคราะห์) และอำนวยอวยพรให้ได้พบสิ่งดีๆ (รับโชค) ปรมาณนั้นครับ...

((((หมายเหตุ: เนื่องจากมีพระพุทธมนต์หลายบท... จึงเชื่อกันว่า... ถ้านำเอาพระเครื่องเข้าร่วมพิธีสืบชะตาหลวง ก็เหมือนเข้าพิธีพุทธาภิเษกไปในตัว...)))

........
ยังมีรายละเอียดต่างๆ อีก... แต่ผมว่าไม่ค่อยสำคัญแล้ว จึงขอจบเรื่องการสืบชะตาเพียงเท่านี้
...............

มาถึงเรื่องคุณกริด99...

1. คนชาวบ้านธรรมดา สืบชะตาได้ไหม???

ได้ครับ... แต่อย่างที่เห็นว่าต้องมีการจัดเตรียมอุปกรณ์เยอะมาก ปกติอยู่ดีๆ จึงไม่ค่อยมีใครลุกขึ้นมาสืบชะตาโดยไม่มีสาเหตุ ถ้ายังไม่เจ็บ ไม่ป่วย ก็ไม่ทำ... อย่างกรณีหลวงปู่ครูบาอิน (ก่อนที่ท่านจะมรณภาพ) กับหลวงปู่ตั๋น... ลูกศิษย์ลูกหาจัดพิธีสืบชะตา เพราะท่านอายุมาก อยากให้อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกหลานนานๆ

2. เตรียมอะไรบ้าง??? อยู่ในรายละเอียดข้างบน...

3. ต้องทำพิอย่างไร ??? ตอบคร่าวๆ แล้วข้างบน...

4. ครูบาอาจารย์ไหนท่านเก่งเรื่องนี้บ้าง???...

ก่อนจะตอบคำถามนี้ ขอพูดถึงอีก 1 ประเด็น

คือสมัยนี้ อะไรๆ มันก็เร่งรีบ
เรื่องพิธีกรรมโบราณ คนที่มีความรู้ลึกซึ้งไม่ค่อยมี
หรือถึงจะรู้ แต่การตระเตรียมก็ต้องใช้เวลา และเงินมาก

ผู้คนจึงนิยม เข้าร่วมพิธีสืบชะตาที่ทางวัดต่างๆ จัดขึ้น เป็น "สืบชะตาหมู่" แทน
ก็น่าจะได้ผลเหมือนกัน...
เรื่องเตรียมอะไรบ้าง ผมคิดว่าคงไม่มีอะไรมาก ดอกไม้ธูปเทียน ปัจจัย น่าจะเท่านั้น
แต่สืบชะตาหมู่แบบนี้ก็ต้องรอโอกาสที่แต่ละวัดเขาจัดกัน

อีกแบบคือ
การสืบชะตาแบบหลักสูตร "เร่งด่วน" (((ผมตั้งชื่อเอง)))

คืออะไร???

นั่นก็คือ ลดจำนวนจากพระสงฆ์ 9 รูป เป็น แค่ 1 รูป
สวดมนต์ก็น่าจะบทเดียวกัน

ส่วนอุปกรณ์ บางวัดก็จัดเตรียมสำเร็จ ตั้งไว้บนศาลา
ใครมาถึง เตรียมพานดอกไม้ธูปเทียน มุดเข้าไปในซุ้มที่จัดเตรียมไว้
แล้วก็เริ่มพิธีได้เลย...

ถวายปัจจัยเพียงอย่างเดียว อุปกรณ์เตรียมไว้เสร็จหมดแล้ว...

ประหยัดเวลา... ประหยัดเงิน...
((เท่าไหร่ อันนี้ไม่ทราบจริงๆ ครับ)))

ตัวอย่างที่ผมเคยเห็น อย่างที่วัดศรีดอนมูล ครูบาน้อย ท่านก็มีอุปกรณ์เตรียมไว้
แล้วท่านก็มีชื่อเสียงในด้านสืบชะตา คนก็ไปขอให้ท่านทำให้ มีกันทุกวัน
ผมว่าก็สะดวกดี โดยเฉพาะถ้าเดินทางมาจากที่อื่น เวลาจำกัด

ส่วนคำถามว่าใครเก่งเรื่องสืบชะตา...
ผมคิดว่าคงไม่มีใครเก่งกว่าใครนะครับ...
เพราะบทพระพุทธมนต์ที่ใช้ ก็เป็นบทปกติ
ที่พระสงฆ์ควรจะต้องท่องได้กันอยู่แล้ว... ผมคิดว่างั้นนะครับ

แต่........
ต่อไปนี้เป็นความเชื่อส่วนตัวของผม บางท่านอาจจะเห็นแย้ง ไม่ว่ากัน

ลองเปรียบเทียบถ้าคุณกฤษณ์อยากว่ายน้ำเป็น
คุณกฤษณ์ควรขอความช่วยเหลือจากใคร เขาควรมีคุณสมบัติแบบไหน
ที่แน่ๆ เขาจะต้องว่ายน้ำ "เป็น" และถ้าจะให้ดี ก็ควรจะว่ายน้ำ "เก่ง" จริงไหมครับ

ดังนั้น พิธีสืบชะตา ก็ควรปรึกษาคนที่ทำเป็น
และ คนที่จะมาต่อชะตาให้เรา ก็ควรจะมี ชะตา (อายุ) ยืนยาว มีบุญบารมี
ที่สามารถเผื่อแผ่มาถึงเราได้... และถ้าช่วยๆ กันแผ่บารมีน่าจะดีกว่าคนเดียว
ด้วยเหตุนี้ เวลาผมจัดพิธีสืบชะตา..
(((เมื่อ 2 เดือนก่อนก็จัด ไม่ใช่งานของตัวเองนะครับ
แต่ไปช่วยญาติๆ ที่เป็นเจ้าของตลาดเขาจัด
เป็นการสืบชะตาสมาชิกในครอบครัว และสืบชะตาตลาดไปด้วย))))

ผมจึงนิมนต์พระสงฆ์ 9 รูป
ล้วนแล้วแต่เป็นพระเถระที่ผมเคารพนับถือ อายุ 80-90 กว่า ทั้งนั้น
ขาดครูบาตั๋น ครูบาจันทร์แก้ว ครูบาดวงดี เพราะทั้งสามท่านนั่งพับเพียบนานๆ ไม่ได้

จำเป็นต้องนิมนต์ครูบาอาจารย์ผู้เฒ่าขนาดนี้เลยหรือเปล่า
ไม่จำเป็นครับ... เป็นความชอบส่วนตัวของผมเท่านั้นเอง
อีกอย่าง เวลานิมนต์ครูบาอาจารย์ระดับนี้มา ผมก็เอาพระมาเสกด้วย
เอาแผ่นเงินแผ่นทองมาขอให้ท่านจารด้วย
มันได้หลายอย่างนะ....

การสืบชะตา... เป็นพิธีกรรม
ก็คงคล้ายๆ กับทางภาคกลางมีพิธีบังสุกุลเป็น บังสุกุลตาย อะไรทำนองนั้น
ทำขึ้นเพื่อให้เกิดความเป็นสิริมงคล โดยอาศัยพลังพุทธคุณเป็นสำคัญ...
ถ้ามีโอกาสก็ควรจะเข้าร่วมพิธีสักครั้งนะครับ

ธีระยุทธ

 

ขอบคุณคุณธีระยุทธสำหรับคำตอบมากครับ ผมว่าคุณธีระยุทธน่าจะลองเขียนบทความส่งหนังสือพระบ้างนะครับ ผมว่าคนติดกันตรึมแน่ๆ ครับ 555+

 

ผมยืนยันว่ารูปหล่อลอยองค์สีดำๆ ที่ทำบุญกับทางวัด ๙๙ บาทดีจริงครับ ผมได้บูชามาหลายปีแล้วครับ ไม่นานมานี้ผมได้นำออกมาจากถุงที่เก็บท่านไว้เนื่องจากจะนำมาใ่ส่กรอบ ผลก็คือมีเม็ดลักษณะสีขาวคล้ายเป็นเกล็ดขึ้นเต็มทั่วองค์พระของหลวงปู่ครับ ลักษณะคล้ายพระธาตุครับ บางสัณฐานมีลักษณะเป็นเม็ดเห็นได้ชัดครับ ผมจึงแนะนำว่าถ้าท่านใดศรัทธาหลวงปู่ผมว่ารูปหล่อรุ่นนี้น่าทำบุญบูชาเป็นอย่างยิ่งครับ ราคาชั้นเตรียมอนุบาล พุทธคุณระดับด็อกเตอร์ครับ

 

ความขลังที่ยังไม่สิ้น...
กับหลวงปู่ครูบาอิน ครูบาเจ้าฟ้าหลั่ง


หากยังจำกันได้ ถึงงานวันกตัญญูและวันคล้ายวันมรณะภาพของหลวงปู่ครูบาอิน เมื่อวันที่ 12 เมษายน ที่ผ่านมา
ในงาน มีการแจก วัตถุมงคลที่ระลึกอยู่ 2 อย่าง คือเหรียญรุ่น "เหลือกินเหลือใช้"
และรูปภาพล้อมยันต์ "อิติปิโสกลมเกลียว" หลังติดจีวร สำหรับแขวนรถ
บทสวดคาถาที่ครูบาอินย้ำนักย้ำหนาให้ลูกศิษย์ทุกคนพร่ำสวดอยู่เสมอ
รูปนี้ มีลูกศิษย์ท่านหนึ่งทางกรุงเทพ อัดรูปส่งไปรษณีย์มาถวายพระอาจารย์อินทร

เป็นรูปถ่าย ขนาด 3x4 นิ้ว โดยย่อขนาดมาจากกระดาษยันต์ อิติปิโสกลมเกลียว
ขนาดประมาณโปสเตอร์ที่ พิมพ์ออกมาแจกและให้บูชา เมื่อสิบกว่าปีก่อน

พระอาจารย์อินทรเอารูปนี้มาปั๊มตราวัด ปิดด้วยจีวร
นำเข้าพิธีสืบชะตาหลวงปู่ตั๋น... เมื่อวันที่ 7 เมษายน
หลวงปู่ตั๋นเสกเดี่ยวให้ก่อน
ขอบารมีหลวงปู่แก้ว วัดศรีชุมเสกให้อีกรอบ
แล้วก็เอามาแจก (บางส่วนก็ให้บูชา) ในงานเมื่อวันที่ 12

หลังจากวันงาน ผมได้เข้าไปที่วัด
วันนั้นเอาพระกริ่งของวัดพระธาตุสันขวางไปสวดมนต์หน้ารูปเหมือนหลวงปู่
ก่อนกลับพระอาจารย์อินทร ให้เด็กไปหยิบรูปแขวนหน้ารถมา 10 ชิ้น
ท่านมอบให้คนละชิ้น...
ที่เหลือท่านให้ผมหมด (7 ชิ้น)
ท่านยังพูดยิ้มๆ ด้วยว่า....
... "คนนี้ คนรู้จักเขาเยอะ ให้เยอะหน่อย จะได้เอาไปแจก"....

แล้วเราก็ตระเวนเสกพระริ่งกันต่อ จนกระทั่งเย็น

ผมถือพระเดินเข้าบ้าน... เจอน้าชาย น้าก็ขอไปอันหนึ่ง
น้าผมทำงานเทศบาลสันป่าตอง แกตั้งใจจะเอาไปให้พี่ดำ เพื่อนที่ทำงาน
แขวนรถดับเพลิงของเทศบาล ที่พี่ดำแกเป็นคนขับรถอยู่

ยังไม่ทันได้เอาไปแขวนก็เกิดเรื่อง

วันนั้นพี่ดำขี่รถมอเตอร์ไซด์ แบบที่มีที่พ่วงข้าง (สามล้อ) มาที่ทำงาน
พอได้ยันต์จากน้าผม แกก็เอายันต์พันๆ ไว้ที่หน้ารถมอเตอร์ไซด์
แกยังไม่มีโอกาสได้เอาไปแขวนรถดับเพลิง
แล้วแกก็ขี่มอเตอร์ไซด์กลับบ้าน...

ระหว่างทาง ต้องผ่านสถานที่หนึ่ง ที่บ้านผมเรียกว่า "เก๊าไม้ตุ้ม" หรือโคนไม้ตุ้ม
ไม้ตุ้ม ภาษากลางเรียกอะไรผมก็ไม่รู้... รู้แต่ว่า พอเอ่ยชื่อ เก๊าไม้ตุ้ม ก็ต้องระวังให้ดี
เพราะขึ้นชื่อเรื่องความเฮี้ยน เกิดอุบัติเหตุบ่อยๆ ไม่เจ็บก็ตาย
จนต้องมีคนตั้งศาลให้...

พอพี่ดำขี่มอเตอร์ไซด์มาถึงตรงเก๊าไม้ตุ้ม รถก็ไถลออกนอกทาง พลิกคว่ำพลิกหงายไปหลายตลบ
จนไปจบที่ลานโล่งๆ ข้างทาง...
พี่ดำไม่ได้กินเหล้า ไม่ได้เมา แล้วก็เป็นคนที่ขับรถระมัดระวังมาแต่ไหนแต่ไร
วันนี้เกิดอุบัติเหตุได้ยังไง แก็ยังงง

แต่ก็น่าแปลกที่แกไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย
ไม่มีแม้รอยถลอก...

พี่ดำ หรือ นายเสรี บุญเนื่อง พนักงานขับรถยนต์ เทศบาลสันป่าตอง
มาเล่าให้น้าผมฟัง ด้วยความประหลาดใจ

พี่ดำเชื่อว่า ที่แกไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย คงเป็นเพราะยันต์แขวนหน้ารถนี้
น้าก็เลยมาเล่าต่อให้ผมฟัง พร้อมกับขอไปแจกเพื่อนๆ อีก 2-3 อัน

เรื่องที่เล่ามานี้... เป็นความเชื่อของพี่ดำ
ขนาดของใหม่ สร้างเพื่อละลึกถึงท่าน ยังขลังได้ขนาดนี้
<<< โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชมนะครับ >>>

ธีระยุทธ

หมายเหตุ... คุณกริด99 ได้รึยัง????




ยังไม่ได้ถ่ายรูปชัดๆ เลย ดูรูปเกือบชัดไปก่อนนะครับ...



รูปอยู่ในกล่อง ร่วมพิธีสืบชะตาหลวงปู่ตั๋น





หลวงปู่แก้ว วัดศรีชุม อธิษฐานจิตให้อีกครั้ง

 

วันนั้นคุณตี๋ ก็ไปที่วัดใหม่หนองหอยด้วยกัน...
ได้เหรียญพระมาธาตุเจดีย์ 12 ราศี รุ่นแรกไปด้วย
เพราะผมดันไปเผลอเปิดกรุพระอาจารย์อินทร...
แฮะๆๆ เลยเปิดโอกาสให้คุณตี๋ "ขอ" ไปเหรียญหนึ่ง

คุณตี๋ครับ สรุปว่า เหรียญรุ่นเราสู้ ชุด 549 ที่คุณตี๋บูชาไป
เมื่อก่อนราคา 1100 จริงๆ ด้วย ด้านหลังกล่องยังมีเขียนหมึกติดอยู่

ผมบอกพระอาจารย์ชาว่า... มีอย่างที่ไหน นานๆ ไปพระราคาลด เขามีแต่จะขึ้น
พระอาจารย์ชาบอกว่า... "ที่อื่นไม่มี มีที่วัดฟ้าหลั่งนี่แหละ"
อึ้งไปเลย....

 

ขอตอบครับว่ายังไม่ได้ครับ ขอบคุณคุณธีระยุทธล่วงหน้านะครับ

 

.

ไหน ไหน ไหน....
ใครบอกว่าจะให้???? 555++

ที่ผมก็หมดแล้วครับ เหลือชิ้นต้นแบบชิ้นเดียว ไม่ได้เสก
พระอาจารย์อินทร ทำเป็นต้นแบบ ให้เอามาลงเวป
เลยไม่ได้เอากลับไปเสกครับ

ผมว่าจะเข้าไปขออีก 2-3 อัน
ไม่รู้ว่าที่วัดหมดหรือยัง เพราะมีแค่กล่องเดียว
ตามรูป น่าจะสัก 2-3 ร้อยชิ้น
รอหน่อยนะครับ คุณกริด

อ้อ ... ผ้ายันต์รอยมือครูบาจันทร์แก้ว ผมไปเอามาแล้ว
เดี๋ยวรอส่งให้พร้อมกัน... ใจเย็นๆ เผื่อมีอะไรมาเพิ่ม

ธีระยุทธ

 

เย้...ไอ่เราก็โชคดีแฮะ ได้รับแจกจากพระอาจารย์อินทร กะเขาด้วยแฮะ

ตอนนี้ผมก็เอายันต์ อิติปิโสกลมเกลียว ของหลวงปู่แขวนไว้ที่ประตูห้องนอน(กันสัพพะ)
นอนหลับดีหลับดัก แต่อาจเป็นเพราะช่วงนี้เหนื่อย
แต่ตอนจะไปอยุ่หอใน มช.นี่สิครับ น่าห่วง

เพื่อนผมมันจองหอ3ชายกัน พี่ไก่พอจะรู้กิตติศัพท์บ้างรึเปล่าครับ
เขาว่าขนาดหนัก เห็นเป็นตัวเป็นติ่น
จั่งซี่ ต้องนิมนต์หลวงปู่ไปอยู่คุ้มเกล้าอยู่ในมอซะแล้ว อิอิ...

พี่ไก่ มีเรื่องอะไรในมอมั่ง ก็มาเตือนๆกันบ้างเน้อครับพี่ จะได้เตรียมใจ

 

ขอบคุณพี่ไก่จริงๆครับที่ให้ข้อมูล ถ้าขึ้นไปแอ่วเจียงใหม่ จะแวะไปเที่ยวหานะครับพี่ไก่

 

ผมมีอยู่1องค์สวยมากเลยครับมีเกศาหลายเส้น แต่ข้างๆบิ่นเล็กน้อยตอนเย็นจะลงรูปให้ดูครับ

 

สวัสดีครับโต้ง...

เรื่องหอพักชาย / หญิง ในมช. ตำนานมันเยอะ
อาจจะเคยได้ยิน เรื่อง "ป๊อก ป๊อก ครืด" ...ฝากเพื่อนซื้อก๋วยเตี๋ยว
เรื่องที่สยองไม่แพ้กัน... คือเรื่องขี่มอไซต์ย้อนศร ตรงวงเวียนนาฬิกา คืนเดือนดับ เวลาเที่ยงคืนตรง (เมาๆ หน่อยยิ่งดี)
ไหนจะเรื่องห้องสีชมพู หอ 8 หญิง, ผีหัวขาดที่ลานสังคีต, ขบวนแห่ลึกลับที่ศาลาธรรม, ผีหน้าหอสมุดกลาง, ผีที่วงเวียนแจ่งคณะสังคม, ผีที่สะโล้บฟิสิกส์, ผีชั้น 2 ตึกธรณี, ผีบนตึกไบโอ, เปรตที่ตึกวิทยาใหม่...
.... และอีกหลายๆ เรื่อง...

อ๋อ.. แล้วรู้ไหม ว่าหอพัก "บางหอ" สร้างอยู่บนสุสาน ต้นตระกูล "นิม.......ทร์"

ช่วงรับน้อง... พี่ๆ เค้าจะเล่าให้ฟังเอง... ในบรรยากาศหลังปิดห้องเชียร์
น้องๆ ผู้หญิง... กระเถิบเข้ามา...
น้องๆ ผู้ชาย... ไม่กลัว แต่ขนลุก... แล้วก็หันไปมองข้างหลังบ่อยๆ

ทุกหอพัก มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับ "อะไรที่เรารู้กัน" (พูดชื่อไม่ได้ เดี๋ยวเจอ)...
ทุกหอ...
ขอย้ำว่า... มีทุกหอ...

ผมอยู่หอหกชาย... ตามตำนานว่ากันว่า "เฮี้ยนน้อยสุด"
ใครประเมินไม่รู้... รู้แต่ว่าไม่เคยเจออะไร...

อาจเป็นเพราะ นิมนต์ครูบาอาจารย์ไปด้วย ทั้งแบบประจำที่ และแบบพกพา
มิได้กลัว แต่กันไว้ก่อน...

... ชีวิต มช. .....
ไม่มีอะไรให้เตือนมาก...
เรื่อง "ลึกลับ" อะไรทำนองนี้ ไม่เคยได้ยินว่าทำให้ใครถึงกับเรียนไม่ได้ หรือเรียนไม่จบ...

ถ้าพอจะเตือนกันได้... ก็คงฝากเรื่องเดียว...

ชีวิตใน มช. "โคตรมีความสุขเลย"
ประมาณว่า "อาหารดี ดนตรีเพราะ" เพื่อนๆ (สาว) สวยน่ารัก
บรรยากาศดี...

คิดดูสิ... มช. คือเมืองๆ หนึ่งเลยนะ
มีทั้งวัด ... ให้ไปทำบุญร่วมกัน
ตลาด ... ให้ไปกินข้าวด้วยกัน (((สลัดฝายหิน อร่อยที่สุดในโลก))
อ่างเก็บน้ำ... ไว้สวีต
ลอยกระทง... ไม่ต้องไปน้ำปิง ที่ฝายก็มี

ชีวิตมัน ม่วน...

จนบางทีม่วนล้ำ...

55555+++

แค่นี้แหละน้องเอ๋ย...

ธีระยุทธ

 

ยินดีต้อนรับครับ.....

 

ตอนที่ผมอยู่หอในตอนปี ๑ ผมก็ได้อยู่หอ ๓ ชายนี่แหละครับ ตอนนั้นเด็กปี ๑ วิจิตรศิลป์เขาจะจัดให้อยู่หอ ๓ ชาย ซึ่งถ้าน้องเข้าไปแล้วจะรู้ว่าคณะวิจิตรศิลป์เป็นอย่างไร คณะนี้ผมถือว่าฮามากครับ อารมณ์ศิลปินเยอะที่สุด และจะมีการรับน้องที่แปลกพิศดารกว่าคณะอื่นเยอะมากครับ แต่ตอนนี้ผมไม่แน่ใจว่าเขาจะเอามาไว้หอ ๓ เหมือนเดิมหรือเปล่า แต่ถ้าอยู่หอ ๓ เหมือนเดิม กลางคืนก็ไม่ได้หลับไม่นอนกันแน่ครับ เหอๆๆ

ตอนที่ผมอยู่หอ ๓ นี่เป็นหอที่มีกระเทยเยอะมากที่สุดอันดับ ๒ รองจากหอ ๖ ชาย ที่เขาจะตั้งฉายาว่าหอคุณชาย เนื่องจากหอ ๖ ชายจะดูดีกว่าหอชายอื่นเขา ทั้งโรงอาหารเอย ห้องน้ำเอย และตึกก็ดูทันสมัยกว่าเป็นไหนๆ ตอนที่ผมอยู่หอ ๓ ชายก็จะมีพวกกระเทยเยอะมากครับ แต่ละคนตอนแรกถ้าไม่ได้ยินเสียงก็จะนึกว่าผู้หญิงสวยคนนึง แต่ก็แปลกใจว่าทำไมผู้หญิงเดินขึ้นหอชายกันให้ลึ่มเลย เวลาผ่านไปซักสองอาทิตย์ก็ทราบว่าเป็นกระเทยนี่เอง เยอะมากครับ ระวังตอนกลางคืนด้วยนะครับ พวกนี้จะออกมาล่าเหยื่อครับ เหอๆๆ

ส่วนเรื่องผี หอสามชายก็ไม่ธรรมดาครับ จะมีเจอกันตลอดถือว่าเป็นเรื่องให้ขนหัวลุกตลอดครับ ตอนที่ผมอยู่หอใน ห้องของผมคือห้อง ๓๓๓ เป็นห้องที่คนรู้จักมากที่สุดห้องหนึ่งในหอ ๓ เนื่องจากแต่ละคนเฟี้ยวพอดู จะมีผมอยู่คณะบริหาร มีเพื่อนอยู่คณะวิดวะคนหนึ่ง และเพื่อนอีกคนอยู่รัฐศาสตร์คนหนึ่ง ซึ่งจะเรียนไม่เหมือนกัน บางวันคนนี้เรียนเช้า บางวันคนนี้เรียนบ่าย ก็มักจะเจอเรื่องแปลกประหลาดที่ต่างคนต่างเจอครับ ผมเคยโดนผีอำอยู่บ่อย แต่มาตอนหลังอาจจะคุยกันรู้เรื่องก็เลยไม่มาอีก เหอๆๆ

อยู่มช.ต้องรู้จักรับผิดชอบตัวเองครับ ยิ่งอยู่หอใน มักจะมีกิจกรรมที่บั่นทอนการเรียนมากมาย เอาไว้เข้าไปแล้วจะรู้เอง ให้เข้าร่วมกิจกรรมรับน้องเพราะจะทำให้มีเพื่อนเยอะครับ ไปตอนแรกต้องออกกำลังกายเยอะๆ เพราะจะมีวิ่งขึ้นดอย ช่วงนี้ถ้าร่างกายฟิตอาจจะเป็นซูเปอร์ฮีโร่แบกสาวและเกิดความผูกพันธ์เป็นแฟนกันต่อมาครับ เห็นมาหลายคู่แล้วครับ พยายามแบ่งเวลาให้เป็นนะครับน้อง เพราะอยู่ที่นี่ไม่มีใครมาบังคับเรา จะไปเรียนก็ได้ จะไปเล่นก็ได้ จะนอนกี่โมง ตื่นกี่โมงก็ได้ ทำตัวอย่างไรก็ไม่มีใครว่า

ล่าสุดผมได้ติดตามข่าวทราบว่ามช.เป็นมหาลัยติดอันดับที่ ๘๑ ในอาเชี่ยน และเป็นที่ ๓ ของประเทศรองจากม.มหิดล และจุฬาตามลำดับ อย่างไรก็ตั้งใจเรียนและภาคภูมิใจที่ได้เป็นลูกช้างเชือกหนึ่งครับ

เล่าพอให้รู้ครับ เดี๋ยวคนอื่นจะว่าผมบ้าสถาบันครับ เหอๆๆ

ลืมบอกไปทุกวันศุกร์จะมีการตักบาตรและปล่อยปลานะครับ ตักบาตรที่สนามวอลเลย์ใกล้หอ ๒ หญิง ปล่อยปลาที่อ่างแก้ว ช่วงเช้าก่อน ๗ โมงครับเป็นกิจกรรมที่ทำประจำครับ

 

เรื่องตำนานน่าจะมีตั้งแต่ยุคพี่ไก่ แต่เอามาเล่าให้อีกทีก็ยัง คลาสสิค เหมือนเดิม โดยเฉพาะเล่าตอนกลางคืนให้สาวฟังนี่ เหอๆๆ

เตือนนิดนึงนะครับน้องโต้ง ถ้ากลางคืนได้ยินเสียงอะไรก็ทำเฉยๆไปซะนะครับ อีกหน่อยก็ชินเองแหละ

พี่ไก่ผมกำลังตามล่าสมบัติให้พี่อยู่ครับ โอ้โหยากยิ่งกว่าขุดมหาสมบัติอีกครับ ไม่เหมือนปีที่แล้วครับ หาง่ายกว่านี้เยอะเลย

 

คุณธีระยุทธบรรยาย มช.ซะผมอยากไปเรียนบ้างจังเลย แต่ไม่ขออยู่หอในมช. นะครับ (ไม่ได้กลัว แต่กันไว้ก่อนครับ) 555+

 

ขอบคุณมากๆครับ ทั้งพี่ไก่ และพี่ภราดร

กำลังจองหอเสร็จ ตอนนี้ได้หอ6ชายแล้ว หลุดจากผี แต่หอนี้ผลสำรวจล่าสุดออกมาว่า เก้งกวาง เยอะเปนพิเศษ (ซวยล่ะ)

ตำนานผีๆทั้งหลายได้ยินมาบ้างละครับ ป๊อก ป๊อก คลืดดด กะพวกแถวๆคณะสังคม(คณะผม) พี่ๆเขาเกริ่นๆบ้างละครับ

ห้องผมดันไปติดห้องน้ำอีก เขาบอกว่า ถ้าได้ยินเสียงแปลกๆดึกๆ ก็ให้คิดซะว่า คนไปอาบน้ำ (แต่จริงๆอาจไม่ใช่ก็ได้)

งานนี้นิมนต์หลวงปู่ครูบาอินไปด้วยแน่ๆครับ ปลอดภัยไว้ก่อน แห่ะๆ

ปล.คณะสังคมหยังอยู่ลึกอยู่ดึกแต้ว่า บรรยากาศก็ชวนวังเวกวิเวกวิเหวงโหวง
ปล.ว่างๆไปแอ่วหากันมั่งเน้อ พี่ไก่ พี่ภราดร เอาพระไปฝากกันบ้างก็ได้นะครับ แห่ะๆ

 

นั่นแน่....
พูดเรื่อง มช. โจก็มาแจมแฮะ ดีๆๆๆ ช่วยๆ กัน

ที่ภราดรว่า ตำนาน มีมาตั้งแต่สมัยผมนั้น "ขอแย้งครับ" แฮะๆๆ
ลุงผมก็เรียน มช. เป็นครูจะเกษียณ อีกไม่กี่ปีนี่แล้ว
ก็เคยได้ยินตำนานอมตะ ของมช. มีตั้งแต่ตอนกระนู้นนนนนนน...
หนังเรื่องอะไรสักเรื่อง... ที่มีฉากเรียนมช.
ยังมีเรื่องพวกนี้อยู่ในหนังด้วยเลย

เอาเหอะ....
เดี๋ยวอยู่ๆ ไปก็รู้เอง... แค่นี้ก็เกริ่นเสียจนเจ้าโต้งอยากจะมา มช. วันนี้วันพรุ่งแล้วมั้ง
เล่ามากๆ เดี๋ยวเพื่อนๆ พี่ๆ มหาลัยอื่นเค้าจะหมั่นใส้เอา...

ภราดร... ยังไงก็ขอขอบคุณมากๆ นะครับที่เป็นธุระให้...
จะอดใจรอคร้าบบบ...

คุณกริด99... มาเรียน มช. ไหมครับ... ต่อโท ต่อเอก
แต่ไม่ต้องห่วงว่าจะต้องอยู่หอใน ม. นะครับ
เพราะเขาจะให้อยู่ปีแรกเท่านั้น ปีต่อๆ ไปก็ต้องเสียงจับฉลากเอาว่าจะได้อยู่หรือเปล่า
พวกที่อยู่หอในยาว 4 ปี ไม่ค่อยมี
นอกจากจะช่วยงานเจ้าหน้าที่เขา...

อย่างคุณกริด มาตอนนี้... เขาไม่ให้อยู่แล้ว
อายุเกิน... อิอิ

หมายเหตุ: เข้ามาอ่านที่โต้งเขียนพอดี... เรื่องโรงอาหารสังคม
จะบอกอะไรให้...
ตอนที่ผมเข้าเรียน คณะ AccBa ตึกคณะยังสร้างไม่เสร็จ
ต้องมาเรียนที่ตึกสังคม...
ทุกเย็น... ต้องมากินลูกชิ้น SPIRIT อร่อยที่สุดในโลก... 5555++
ที่เรียกลูกชิ้นสปิริต เพราะ... คุณกินเลย หยิบเอาจากกระทะ
จะหั่น จะเสียบ ยังไงตามใจ เต็มที่
น้ำจิ้มพร้อม....
กินเสร็จ ก็เดินไปบอกลุงคนขาย ว่ากินอะไรไป หรือหิ้วอะไรมาบ้าง
ลุงคิดเงิน เราจ่าย... กลับ...
กินกันไปนานๆ... รู้ราคาของ คนกินคิดเงินเอง
กินเสร็จเดินเอาเงินไปยื่นให้
ลุงรับเงิน... จบ...
ไม่ต้องมีใครมาเช็ค ใช้สปิริตล้วนๆ เจ๋งมะ...

ไม่ได้เข้าไปนานแล้ว ไม่รู้ลุงยังอยู่หรือเปล่า???
ธรรมเนียม "สปิริต" ยังมีอยู่ไหม???
คิดถึง...




ธีระยุทธ

 

ไม่ได้เรียน มช. นะครับ แต่ไปเชียงใหม่เมื่อไหร่ต้อง แวะไปนั่งเล่นใน ม ตกดึกเดินหาอะไรกินหลัง มช. คลอดจนเดินวนไปวนมาแถวนั้น ยอมรับว่ามีเสน่ห์จริงๆครับ

;aa42

 

ตำนานผมว่ามีหลายชั่วอายุคนครับ อันไหนจริง อันไหนเรื่องเล่าก็ไม่ทราบได้ แต่ก็เห็นเจอกันบ่อยครับ เวลาน้องโต้งเจอไม่ต้องกลัวครับ ต้องทำเฉย และรุ่งขึ้นก็ไปทำบุญให้เขาซะครับ

ลูกชิ้น spirit น่าจะเป็นลูกชิ้นที่โรงอาหารคณะสังคมแน่เลยครับ รุ่นผมนี่จะเป็นป้าขายครับ มีลูกชิ้นทอดร้อนๆ กรอบๆ จิ้มกันสบาย น้ำจิ้มก็สุดยอด กินเท่าไหร่ก็ไม่พอครับ เพราะอร่อยจริงเลย

ที่โรงอาหารคณะมนุษย์มีก๋วยเตี๋ยวแคระ อร่อยครับ ให้เยอะด้วย ที่สำคัญไปกินโรงอาหารคณะมนุษย์ได้อาหารทางตาด้วยครับ สาวคนใดติดเข็มคณะมนุษย์สาวคนนั้นต้องหน้าตาดีครับคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ก็ ๗๐ % ครับ สาวมนุษย์คุยง่ายครับ ลองทำความรู้จักดูได้ครับ

ถ้าชอบกินก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋น แนะนำให้ไปกินที่คณะศึกษาครับ อร่อยเหาะไปเลย ตั้งแต่เคยกินมายกให้ที่นี่หนึ่งในใจผมครับ ไก่เป็นชิ้น นุ่มลิ้น รสชาติหาที่เปรียบมิได้ โรงอาหารคณะศึกษาทำให้ผมพบแฟนคนก่อนครับ เพราะใกล้คณะบริหารไปกินบ่อย เจอกันเลยจีบซะเลย พอเรียนจบเขาก็เป็นแอร์และตอนนี้ผมก็โสดสนิทครับ ต่างคนต่างไปครับ เหอๆๆ

ที่หอหกถือว่ามีคนมากินเยอะที่สุดครับ โรงอาหารหอนี้ จะมีอาหารอร่อยคือ ร้านข้าวมันไก่ คนขายสับไก่ให้แบบไม่หวังกำไร กินจานเดียวอิ่มเลยครับ ตอนเย็นก็จะมีอาหารอีสาน จำพวก ต้มแซ่บ ลาบ ไก่ย่าง มากินกันเป็นหมู่คณะ อร่อยดีแท้ครับ

ลองเข้ามาเถิดครับ น้องโต้งจะรู้สึกประทับใจ อาจารย์ที่นี่ก็มีการทำวิจัยตลอด เรียกได้ว่าหาความรู้ไม่หยุดครับ มีสถาบันภาษาที่สอนหลายภาษา ทั้งอังกฤษ จีน ญี่ปุ่น และอีกเยอะแยะ อยากได้ภาษาที่สองที่เก่งๆ ภาษาที่สามเพิ่มเติมก็ไปหาความรู้ได้ครับ ราคานักศึกษาครับ

ถ้าชอบออกกำลังกาย ก็ศูนย์กีฬากลาง มีทั้งยิม ไปเพาะกล้ามไว้โชว์สาว สนามแบต สนามบาส สนามเทนนิส สระว่ายน้ำมีหมดครับ เห็นว่าไม่ไกลนี้จะมีการสร้างสนามกอล์ฟด้วย เล่นกันตามสบายเลยครับ

น้องโต้งเข้าไปก็จะรู้เองครับ รับรองมันส์ครับ เมืองมช.ให้สิ่งที่ดีทุกอย่างกับคุณแน่นอนครับ

 

มีเสน่ห์นี่ สถานที่หรือว่าสาวครับ พี่ฉัตร เหอๆๆ