เจโตวิมุตติ และปัญญาวิมุตติ ต้องไปคู่กัน จะเกินกว่ากันมิได้ ท่านเห็นเป็นเช่นไร

หากท่านสีอาน5 หงายของที่คว่ำ เป็นแสงสว่างในความมืดมิด ชี้ทางให้คนหลงทาง เช่นเรา ได้พบทางสว่างอย่างแท้จริง เราจะสมัครเป็นสาวกท่านคนแรกเลย

ขอจองตำแหน่งอัครสาวกเบื้องขวานะครับ...อิอิ

 

ยินดีกับความรักที่เธอได้พบพุทธะคือแหล่งแห่งความรักที่บริสุทธิ์ พ่อแม่ถึงมีรักแท้ต่อบุตรก็จริง แต่เป็นรักที่ประกอบด้วย
ความทยานอยากไม่สิ้นสุด อยากให้บุตรของตนเก่งฉลาด
พ่อแม่ย่อมเห็นแก่ตัวไปบ้างเพื่อบุตรที่ตนรัก ความรักประเภทนี้ก็ยังเป็นรักที่ขุ่นมัวนั่นเอง

 

ท่านวางความอยากนั้นได้นะ ความอยากที่อาจจะขุ่นนิด เพราะมันอยากจนเกินไป เพราะเรายังเป็นผู้ให้ไม่เพียงพองัย เรายังต้องเป็นผู้รับอยู่ ตราบใดที่ยังเป็นผู้รับอยู่ ท่านก็ยังเมตตาไม่ได้เต็มที่หรอก เมื่อเวลานั้นมาถึง เวลาที่ท่านเป็นเพียงผู้ให้อย่างเดียวนั่นได้ คือการวางความอยากของท่านลงทั้งหมด ไม่ยึดเป็นอัตตา และไม่มีตัวตน นั่นแหล่ะ ท่านจะเป็นผู้ให้ได้อย่างเต็มเปี่ยม และไม่ขุ่นมัว
;aa13

 

การเข้าไปยึดมั่นถือมั่นในสัจจะจิตปรมัตถ์แล้วไม่มี

เหตุเพราะความยึดมั่นถือมั่นในความเป็นมนุษย์

สัตว์สิ่งของมันจึงผิดบัญญัติ เพราะตัวเค้าเองก็ไม่มีชื่ออย่างที่ท่านพากันเข้าใจ จึงต้องอาศัยภาษาสมมติ ขึ้นมาเรียกขาน แต่ผู้เห็นสัจจะแล้วท่านเจริญแล้ว ย่อมไม่ติดในสองเงื้อนไข ของภาษาสมมติ กับสิ่งอันเป็นวิมุติ

 

ท่าน สีอาน5 ท่านอย่าเอาแต่ พูดโดยไม่ทบทวน
ท่านอธิบาย สิ่งที่ผมกล่าวไปก่อน แล้วท่านจะเกิดสติขึ้นตามลำดับ
แล้ว หันหน้ามาอยู่กับความจริง

สติ คือ สำรวจว่า ตอนนี้ ท่านมีความรู้อะไร
สติ สำรวจว่า ตอนนี้ ท่านฝึกตน ให้ละวางกิเลสได้หมดแล้วหรือ
สติ สำรวจตนว่า ท่านมีภูมิรู้เท่าใด จะพัฒนาตนต่อไปในทิศทางใด จะเอายังไงกับชีวิตนี้ต่อไป
ไม่ใช่เรื่อยเปื่อยแบบนี้

 

เมื่อถึงเวลานั้น ความอยากที่ขุ่นมัวจะไม่เกิดขึ้นกับใจท่านอีกต่อไป ทางเลือกมีมาให้ท่านเลือก แต่อยู่ที่ท่านจะเลือกอย่างไร พิจารณาเถิด มุ่งตรงสู่เส้นทางเดียว และจากนั้น ท่านจะเป็นผู้ให้อย่างภาคภูมิใจ
ตอนนี้ท่านเป็นผู้ให้ แต่ให้ไม่เต็มที่ การให้ของท่าน ต้องการให้ผู้อื่นไปก่อนท่านทั้งหมด แต่ยากนะ กว่าจะหมด เมื่อหมดท่านจึงค่อยตามไป นั่นคือเป้าหมายของการให้ของท่าน

แต่ว่า ท่านต้องไปถึงเป้าหมายนั้นก่อน ท่านจึงจะเป็นผู้ให้ได้ โดยที่ผู้อื่น ก็จะได้รับอย่างเต็มเปี่ยม และเขาพวกนั้นก็จะเป็นผู้ให้ได้อย่างเต็มเปี่ยมเช่นท่านอีกเหมือนกัน

เราเข้าใจการให้ของท่านนะ ขอท่านพิจารณาดูเถิด วางทุกอย่างลงก่อน ไม่ยึดมั่นถือมั่น และท่านจะแจ้งด้วยปัญญาของท่านแท้จริง

 

นี่ ใครๆ ก็พูดได้นะ คำแบบนี้
ธรรมะ ไม่ใช่สักแต่พูดแบบนี้นะ
นี่มัน นกแก้ว นกขุนทอง

 

ทะลึ่ง คนไม่ได้ท่องมา เขาจะมาพูดแบบนี้ทำไม ประเด็นมันยังไม่รู้จักเลยว่าอยู่ดีๆ จะโพล่งคำนี้มาทำไม
คนพูดอะไรไม่มีหลักไม่มีประเด็น นี่แหละนกแก้วนกขุนทอง
แล้วคน ที่นึกพูดอะไร ส่งเดช นี่ก็เหมือนกัน พวกนกแก้วนกขุนทอง

 

ลองมาดูประวัติของพระอรหันต์ฝ่ายหินยานเถรวาทพระองค์นี้กันก่อน
เดิมทีท่านเป็นกุลบุตรในตระกูลเศรษฐี (บางคัมภีร์ก็ว่าเป็นกุลบุตรในสกุลพราหมณ์เป็นปุโรหิต มีฐานะดี ) บิดามารดามีทรัพย์สินมากในระดับอภิมหาเศรษฐี มีกิจการเชิงพาณิชย์หลายอย่าง แล้วท่านก็เป็นลูกโทนเพียงคนเดียวของครอบครัว เมื่อท่านศรัทธาเข้าบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาแล้ว ไม่นานนักบิดามารดาก็มาอ้อนวอนรบเร้าให้ลาสิกขาบทออกมาช่วยทำมาค้าขาย ช่วยดูแลทรัพย์สินและกิจการของครอบครัวที่มีอยู่มาก ท่านทนการรบเร้าไม่ได้ก็สึกขาบทมา แต่เมื่อสักระยะเวลาหนึ่ง ท่านเห็นเวลาผ่านไปได้ระยะหนึ่งแล้ว ทุกอย่างก็เรียบร้อยดีแล้ว ก็ออกบวชใหม่อีกครั้ง ต่อมาบิดามารดาก็มาอ้อนวอนรบเร้าให้ลาสิกขาบทอีก อ้างว่าสองตายายชราภาพมากแล้ว ไม่มีใครอยู่ปรนนิบัติดูแล และทรัพย์สินเงินทองมากมายก็ไม่รู้จะยกให้ใครได้ ท่านต้องบวชแล้วลาสิกขาบทอย่างนี้ วนเวียนอยู่ถึง 7 ครั้ง 7 คราจึงได้บรรลุพระอรหันต์ในชั้นที่สุด พระมหากัจจายนะเถรเจ้า ได้ชื่อว่าเป็นพระอรหันต์ที่มีพระสรีระงดงาม สง่าผ่าเผย หลายคัมภีร์พรรณนาความตรงกันว่า มีพระสรีระและพระจริยวัตรทุกกระเบียดนิ้ว คล้ายหรือเรียกว่าเหมือนก็น่าจะได้ กับพระพุทธเจ้ามากที่สุดในบรรดาพระอสีติอรหันต์ทั้ง 80 พระองค์
แม้แต่พระอริยะเจ้าในสมัยเดียวกันซึ่งมีฌานต่ำกว่าท่าน มักจะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นพระบรมศาสดาเจ้า พุทธบริษัทสี่ก็ยิ่งไปกันใหญ่ เมื่อเห็นพระมหากัจจายนะเถรเจ้า ก็ให้เข้าใจว่าเป็นพระพุทธองค์ทุกครั้งไป

 

ท่านกำลังก้าวล่วงธรรมของผม

 

ท่าน sriaraya5 มีอะไรจะกล่าวต่อข้าพเจ้าหรือไม่

 

คล้าย ๆ ฝนโบกขรพรรษ เป็นฝนพิเศษ มีสีแดง เวลาตกลงมา ใครต้องการให้เปียกจึงเปียก ใครไม่ต้องการให้เปียกก็ไม่เปียก

แต่ความบริสุทธิ์ที่ที่ผมกล่าวถึง เป็นละอองธรรมเหมือนเป็นฝนพิเศษที่กระทบถูกกายแต่ไม่เปียก เป็นบ่อน้ำทิพย์
ที่ใครเข้าถึงเขาจะไม่กระหายน้ำอีกเลยคุณTVJ

 

ขออนุญาต เมื่อเปิดไฟเขียวให้ผมแล้ว

เราเปลื้องใคร ๆ ในโลก ผู้ยังมีความสงสัยอยู่ไม่ได้ เมื่อท่านรู้ธรรมอันประเสริฐ ก็จะข้ามห้วงทะเลใหญ่ คือ กิเลสอันนี้เสียได้เองฯ

 

เราข้ามผ่านทะเลอันกว้างใหญ่นั้นแล้ว

 

เรายังไม่เห็นท่านสีอานแสดงธรรมอะไรที่มันชัดเจนตรงไปตรงมาเลย
นอกจากออกมาเล่านิทานเรื่อง พระมหากัจจายนะให้ฟัง
แบบนี้เรียกว่า หงายของที่คว่ำหรอ
แบบนี้เรียกว่า แสดงธรรมง่ายๆแบบภาษาชาวบ้านหรอ...ชัดเจนกับชีวิตหน่อยนะท่าน มีจุดยืนหน่อยนะท่าน หุหุ

 

ท่านรู้ธรรมอะไรหรือ ข้ามทะเลที่ไหน ทะเลอันดามันหรือเปล่า
ท่านกำลังจะบอกว่าอะไร ท่านบรรลุรู้แจ้งแทงตลอดแล้วหรือ ชี้ให้ชัดๆหน่อยสิ
อย่างพี่จร บอกว่า นิพพานแล้ว ก็เป็นที่เข้าใจว่าระดับอรหัตตผล
ขอแบบชัดๆ โสดา สกิทาคา อนาคา อรหันต์ พระโพธิสัตว์ หรืออะไร ก็ว่ามา...

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 6 คน ( เป็นสมาชิก 6 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>หัตถ์เทพหมื่นวิญญาณ, โป๊ยเซียน, bhuddameesuk, วิษณุ12, sriaraya5 </TD></TR></TBODY></TABLE>
มีอะไรอุดปากท่านโป๊ยเซียนกับท่านสีอาน5อยู่หรือเปล่าครับ...

 

ไม่เอาซักอย่างได้มั้ยท่านหัตถ์

 

ตอบมาได้สักทีนะครับ
ไม่เอาก็ได้อยู่แล้วครับ
ไม่บอกก็ไม่เป็นไรครับ
ก็เห็นอวดว่าข้ามทะเลไปแล้ว
ผมก็สงสัยว่า มีนัยยะว่าอย่างไร ก็แค่นั้นเองครับ
เผื่อว่าท่านข้ามได้แล้วจริงๆ ผมจะได้ระวังตัวมากขึ้น และยังอาจได้ขอความรู้ท่านในอนาคตอีกด้วย
คงไม่ว่ากันนะครับ เห็นในพระไตรปิฎกบอกว่า การมีกัลยาณมิตรเป็นสิ่งดี ผมก็เลยคิดทำตามแค่นั้นเองครับ หุๆๆๆ

 

ขำๆครับ อิอิ
เด๋วขอตัวไปเล่นฟิตเนสก่อนนะครับ
จะได้หุ่นเฟริม์ๆ สาวกรี๊ดๆๆๆครับ อิอิ