เจโตวิมุตติ และปัญญาวิมุตติ ต้องไปคู่กัน จะเกินกว่ากันมิได้ ท่านเห็นเป็นเช่นไร

โช๊ะ...

 

เอาไว้ร่อนทองมั๊ง...

 

อะฮ่า อะฮ่า เพิ่งมา อิอิ ว่าแต่เมื่อกี้ใครถามนะ อรูปฌาน

 

ท่านจรตอบไปแล้วน่ะครับ...
ตอบอีกก็ได้ครับ

 

ฟันหัก..

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 7 คน ( เป็นสมาชิก 7 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>วิษณุ12, ภราดรภาพ, jinny95, khajonsak9999, sriaraya5, to2504, TVJ </TD></TR></TBODY></TABLE><!-- currently active users -->
จะไม่ปรุงรสกันหน่อยเหรอครับ จืดแล้วนี่

 

งั้นไม่ตอบและ ขี้เกียจ อิอิ

 

..อวด...อุด ตะ หลุด...มานุด เป็นพู่กะทำ...ผมชอบท่านจรตรงนี้ล่ะครับ เป็นผู้ส่งที่ดีครับ....ย้อนรอย...

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 7 คน ( เป็นสมาชิก 7 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>วิษณุ12, ภราดรภาพ, jinny95, khajonsak9999, sriaraya5, to2504, TVJ </TD></TR></TBODY></TABLE><!-- currently active users -->
ใส่ น้ำหน่อย แห้ง ติดคอ มีผัก มีเส้น มีอะไรก็ปรุงมาหน่อย...

 

งั้นขอตัว ...ไปทำงานล่ะครับ ไว้มาใหม่...

 

บร้า คนที่อวดนะ นั่นแหล่ะ เพราะขาดการวิปัสสนา และฐานไม่มั่นคง ศีล สมาธิ ปัญญาจะไม่เกิด เพราะกิเลศขวางกั้น นั่นแหล่ะ เค้าถึงเรียกว่าเอามาอวด ถึงจะมีอ่ะนะ พูดโดยรวม เค้าก็ไม่อวด ไม่ใช้ มีก็เหมือนไม่มี อยู่เฉย ๆ น่ะดีแล้ว รู้อยู่ว่าเฉย ๆ ส่วนของฌาน หากมีความยินดีปรีดา ก็จะติดอยู่ในฌานนั้นตลอด จึงให้ดูอารมณ์ ว่า พอใจ ยินดี หรือไม่พอใจ หากพอใจ นั่นก็ติดในฌานนั้น ๆ อย่างคนที่เคยผ่านปีติ หากมีปีติ และรู้สึกพอใจ คือยินดี ก็ติดอยู่แค่ปีติ ไม่ก้าวหน้าไปไหน ติดแป๊กอยู่แค่นั้น ต่อเมื่อจิตรู้อยู่ว่าเฉย ๆ นั้นก็จะข้ามผ่านไปเอง แต่ในส่วนฌาน หากได้แล้ว จะเข้าสู่อรูปฌานนั้น ก็ดูอารมณ์เช่นเคย ถ้าเฉย ๆ รู้อยู่ว่าเฉย ๆ ก็จะเข้าสู่อรูปฌาน ร่างกายมีเหมือนไม่มี นั่นแหล่ะ เพราะเราไม่สนใจไม่ยึดมั่นถือมั่นในส่วนของร่างกาย ในส่วนนี้ต้องใช้ปัญญาพิจารณาด้วย หากติดในความสุข ความสว่าง ความว่างของอรูปฌาน โดยไม่ใช้ปัญญาพิจารณา ก็จะติดอยู่แค่นั้น และจะไม่แจ้งในนิพพาน เพราะส่วนของนิพพานนั้น ต้องใช้ปัญญารู้แจ้ง เพื่อคลายกำหนัด ไม่ยึดมั่นถือมั่น กาย และใจ ส่วนเวลาวิปัสสนา จิตหลบเข้าฌานก็รู้ แค่รู้เฉย ๆ ไม่ต้องไปยินดีกับการเข้าฌาน ก็ไม่ถูกฌานกดทับ จนวิปัสสนาไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ เพราะส่วนปัญญามันจะแจ้งเอง จิตหลบเข้าฌานก็รู้ โทสะ โมหะ โลภะ ราคะ ก็รู้ แต่อย่าไปรู้เรื่องที่รู้ เพราะการไปรู้เรื่องที่รู้ นั่นเป็นนิวรณ์ เป็นการสาวไปหาเหตุแล้ว โมหะไปแล้ว เด้อ ดึงกลับมา อิอิ ก็แค่ให้รู้อยู่เป็นปัจจุบันก็พอ ในส่วนของการวิปัสสนา และในส่วนของการเข้าฌาน ก็จะต้องใช้ปัญญาพิจารณา เอาเองนะจ๊ะ
;aa10

 

ทรงแสดงความเป็นผู้แกล้วกล้า ๔ อย่างของพระตถาคต ที่ทรงบรรลือสีหนาทหมุนล้อธรรมอันประเสริฐ คือ ๑. ทรงปฏิญญาว่าตรัสรู้แล้ว ไม่มีใครคัดค้านได้ว่า ไม่ได้ ตรัสรู้ ๒. ทรงปฏิญญาว่าสิ้นอาสวะแล้ว ไม่มีใครคัดค้านได้ว่า ยังไม่สิ้นอาสวะ ๓. ตรัสว่าธรรมเหล่าใดเป็น อันตราย ไม่มีใครคัดค้านได้ว่า ธรรมเหล่านั้นไม่ควรเป็นอันตรายแก่ผู้เสพ ๔. ตรัสแสดงธรรมเพื่อประโยชน์ แก่ผู้ใด ไม่มีใครคัดค้านได้ว่า ธรรมนั้นไม่นำผู้ทำตามให้สิ้นทุกข์โดยชอบได้จริง.
http://www.larnbuddhism.com/tripitaka/prasuttanta/13.html

 

ไม่ต้องรออีก 2 3 วันหรือ 1 อาทิตย์ หรอก เพราะไม่มีอะไรจะพูดแล้วคุณพี่ จบวันนี้ บาย ขี้เกียจแล้ว 555
;aa13

 

เละเทะ เลอะเทอะ

 

ไม่ใช่ สุนัขนี่ จะได้เห่าไปเรื่อยโดยไม่คิดอะไร

 

เสริมหมาขี้เรื้อนนอกสงบแต่ในวุ่นว่าย

 

ไม่ต่างไปจากหมาขี้เรื้อนที่คุณขันธ์ชี้ให้ดูไม่ใช่ สุนัขนี่ จะได้เห่าไปเรื่อยโดยไม่คิดอะไร ​

 

เวลาสุนัข เจอใบไม้กระดิก มันก็เห่า

เพราะว่า สันดาน และ จิตของผู้นี้มีเวทนามาก คือ เห็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ ก็เอาอารมณ์ไปจับตลอดเวลา จึงมักเป็นสันดานที่ขี้เบื่อ มักมีสันดานที่ เห็นนั่นเห็นนี่ ก็ไม่ถูกใจ

จึงมักแสดงกิริยาวาจาด้วยปาก เพราะมักคุมจิตคุมใจให้สำรวมไม่ได้
ด้วยกรรมอันนั้นส่งผลคือ
ปากมีกลิ่นเหม็น
ไม่มีใครเชื่อถือ
ถูกดูหมิ่น
ไปที่ไหน ก่อให้เกิดความเดือดร้อน ไม่มีความสงบเย็น
ร้อนรน

ไม่รู้จักพอ

เพราะ ตัณหาตัวเดียว ส่งให้เกิดบริวารปากเหม็น คลุ้งไปหมด

 

ผมไม่ค่อยจะปรุงแต่ง เท่าไร คุณ ศรีทนได้ ช่วยขยายความด้วย
จะได้รู้ว่า คุณกำลังสนับสนุนผมหรือว่า ย้อนผม

 

บัณฑิตที่แท้จริง ไม่เอนเอียงข้างใดข้างหนึ่ง
จิตเป็นกลางคุณขันธ์เข้าใจผมนะคับดีไม่รักชั่วไม่ชัง