ปิดรับบริจาค รวมบันทึกการเดินทางตามรอยพระอาจารย์ ณ บึงลับแล ๒๕๕๒/ร่วมบุญใหญ่หน้า ๑๐๘

ได้ผู้กล้าอีก ๑ ท่านแล้ว เป็นผู้ฉิงซะด้วย งานนี้ "คำขู่" ต่างๆ ใช้ไม่ได้ผลแล้ว กรุณาเปลี่ยนลูกไม้ใหม่ๆ เถอะคับ
ส่วนตัวผมอยู่หาดใหญ่ สงขลา ไม่ได้กลัวคำขู่ (ปลอมๆ) หากอยู่ใกล้ๆ ผมไปร่วมด้วยแน่นอน แต่ว่างานนี้ประมาณว่า "รักแท้ แพ้ระยะทาง" มันไกลคับ

 

หาดใหญ่เหมือนกันค่ะ

ดีใจจังค่ะ อ๋อ รู้แล้วที่ว่าคุณบอกว่า "คุณกล้ามาก" กล้ามานานแล้วค่ะ หุหุ Cinderella2517 ก็อยู่หาดใหญ่ สงขลาค่ะ แต่ขึ้น กทม ทุกเดือนเป็นปกติ แล้วนายเทิดอยู่แถวไหนคะ ดิฉันอยู่เขตแปดค่ะ

 

ยินดีต้อนรับนังซิลคนสวย...เอ..ตอนงานเป่ายันต์วัดท่าขนุน น้องซิลก้อไปร่วมด้วยการเดินทางไปส่วนตัวใช่ไหมจ๊ะ...

.................................................................................

ถ้าอยากรู้ว่าอาถรรพ์ป่าและการหลงป่ามันน่าลำบากอย่างไร...ถามหลวงพี่หน่อยชิมลางก่อนก็ได้จ๊ะ...หลวงพี่หน่อยบอกว่า

ป่าเปลี่ยน(ฤดูเปลี่ยนป่าเปลี่ยน) คนไม่เคยหลงป่าจะไม่นำทางไม่ได้

บังเอิญว่าหลวงพี่หน่อยท่านคุ้นเคยกับต้นไม้ทุกต้นที่นั่นแล้ว เลยต้องขอให้ท่านพาไปอีกครั้ง

แต่พากลับด้วยนา...อิอิ

 

อยากไปด้วยแต่ติดงานหลายอย่าง
คงได้แค่ส่งใจไปร่วมทำบุญครับ
ขอเบอร์บัญชีชัดๆหน่อยครับ

 

อยากไปด้วยค่ะ แต่กลัวสังขารไม่ไหว เพราะไม่เคยลุยขนาดนี้เลยไปปฎิบัติธรรมกับหลวงพ่อบุญส่งบ่อยๆๆ แต่ก็ยังไม่มีอะไรที่ยากเย็นมาก ไม่แน่ใจตัวเองว่าจะไหวหรือป่าว แต่อยากไปมากๆ จะได้ไปเที่ยวกับพี่เอื้อมสักครั้ง

 

นี่ถ้าไปทริปต่อไปคงต้องเชิญทิดตู่ช่วยพาทัวร์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรนะจ๊ะ...เพราะได้ข่าวแว่วๆ มาว่า..ทิดตู่ผ่านยุทธการพิชิตการดำรงชีพในป่าดิบมาแล้วกับหลวงพี่น้อยสมัยยังบวชพระอยู่

น้องภัทรฯ ลุยได้นะ...ทุกอย่างขึ้นกับใจ กำลังใจสำคัญที่สุด

 

ค่ะ ขอบคุณค่ะ สนใจมากเลยนะค่ะเนี่ย ยิ่งเห็นภาพแล้วยิ่งอยากไป แต่ในชีวิตยังไม่เคยทำอะไรโลดโผนขนาดนี้เลย นอกจากขึ้นเขาคิชกูฏ แต่นั่นมันก็แค่ไปตามทางที่เขามีให้แล้ว ประเภทบุกป่าฝ่าดง หลงทางอย่างเงี้ย ยังไม่เคยเลยเจ้าค่ะ กลัวจะไปเป็นภาระให้เพื่อนฝู่ง เผื่อไปเป็นลมเป็นแร้ง เป็นนกปีกหักละแย่เลยนะค่ะ อายไม่ลืมแน่

คุณเอื้อมจะลงมาพัทยาช่วงไหนเจ้าค่ะ ภัทรจะได้เตรียมของขวัญไว้ให้เจ้าค่ะ มาแล้วกริ้งมาบอกด้วยนะค่ะ แต่ถ้าบอกล่วงหน้าหน่อยก็จะดีเพราะจะได้เตรียมการทันค่ะ

 

อยากรู้จังของขวัญอะไรน๊อ...คุ๊กกี้รสดีฝีมือมาดามของบอสป๊ะ

อ้าว....เร็วๆ ลงชื่อกันเร็วนะคะ

 

คนไม่เคยหลงป่าจะไม่นำทางไม่ได้
ช่วยคับ
คนไม่เคยหลงป่าจะ นำทางไม่ได้ ตัด ไม่ ออกไปนะคับ ได้ใจความว่า คนไม่เคยหลงป่าจะนำทางไม่ได้

คุ้นเคยกับต้นไม้ทุกต้นที่นั่นแล้ว
เห็นท่านบอกว่าคุ้นเคยว่าต้นไม้ทุกต้น เป็นต้นไม้นั่นเอง...

ทิดตู่ล้างเวที(ป่า) มานานแล้ว สนิมคงขึ้นตั้งแต่เท้ายันปลายเส้นผม ผมคิดว่า ทิดตู่คงทำอะไรแบบนี้ไม่ไหวแล้วคับ... สันนิษฐานไปตามความน่าจะเป็นนะคับ ผิด-ถูก ก็ออกได้ทั้งสองหน้า

 

ช่ายแล้วค่ะ แหมคุณยายผีป่านี่ เก่งจริงๆเลยนะค่ะ รู้เท่าทันจริงๆเลย ทั้งคุ๊กกี้ ทั้งบราวนี๋เลิศรส ที่ปราศจากน้ำตาล รสหวานมาจากช๊อกโกแล๊ต แต่ไม่ใช่มีแค่ของทานหรอกนะค่ะ ของอื่นก็มีให้ด้วยนะ ว่าแต่ว่าจะมาหรือป่าวละค่ะ ไม่งั้นสิ้นเดือนนี้ไม่อยู่แล้วนะ หนีไปใต้กับหลวงพ่อบุญส่ง เมื่อคืนขึ้นวัดทรงเมตตา ท่านถามว่า อีหนูไปใต้กับหลวงพ่อหรือป่าวเนี่ย ก็ตอบท่านไปไว้ หนูยังตัดสินใจไม่ได้เลยเจ้าค่ะ ท่านก็ย้อนถามมาว่า ทำไมรออะไรอยู่ ตัดสินใจไม่ได้ รอผัวเหรอ ฮาฮ่า ว่าไปโน้น ภัทรก็รีบเลย หนูไม่มีนะเจ้าค่ะหลวงพ่อ ไม่อยู่ฟังเราหรอก เดินตัวปลิวไปเลย หลวงพ่อท่านก็น่ารักอย่างงี้เสมอแหละ แต่นี่คือสัญญานเตือนภัย เพราะปกติ หลวงพ่อท่านจะไม่ทักเอ็งไปก็ข้าก็เห็น เอ็งไม่ไปข้าก็ไม่สนใจ เพราะลูกศิษย์ลูกหาข้าเยอะ อยู่แล้วดูแลไม่ทั่วถึง แต่เที่ยวนี้เหมือนกับอยากให้เราไปยังไงก็ไม่รู้

จำได้ว่าตอนไปทอดเทียนพรรษาปีไหนนึกไม่ออกที่สังขละ ตอนนั้นหลวงพ่ออุตมะท่านยังอยู่ เชื่อไหมค่ะว่าหลวงพ่อบุญส่งท่านรู้หมดแล้วนะ ว่ารถบัสคันนึงจะต้องชนแน่นอน พระเณรเสียชีวิต ทริปนั้นภัทรก็ไปด้วย แต่อยู่รถอีกคันนึง ไฟฟ้าดับทั่วเมืองสังขละเลยอ่ะ ใจเต้นระทึก รถเราไปถึงวัดหลวงพ่ออุตมะ แล้วส่วนอีกคันนึงก็หงายท้องอยู่ข้างทาง คิดดูท่านรู้แล้วก็เตือนเราได้หมด ตอนนั้นจะไปนั่งรถคันที่ชนเสาไฟฟ้า หลวงพ่อท่านทักลุกจะไปไหน บอกไปนั่งรถคันนู้นเจ้าค่ะ ท่านบอกว่า พ่ออยู่คันนี้ลูกก็อยู่คันนี้แหละ แหะๆๆๆ ก็เลยรอดตายมาเล่นเวบพลังจิตอยู่ทุกวันนี้

เลยเที่ยวนี้เห็นท่านทักมาอีก ก็ไม่รู้ว่าท่านอยากให้เราไปรับมงคลชีวิตในแต่ละที่ๆท่านจะไปหรือป่าว หรือว่าท่านรู้ว่าเราต้องไปตายที่นั่น 5555 คิดได้หลายแบบเนาะ

ว่าแต่คุณยายขา เล่นป่าวประกาศ โฆษณาคุ๊กกี้ให้นายภัทรแบบนี้ จะมาเป็นเจ้าหน้าีที่การตลาดให้บอสอีกคนหรือเจ้าค่ะ 55555 จะได้บอกให้แกจัดคุ๊กกี๊ on consignment ให้เป็นพิเศษเลยค่ะ

 

มีใครเตี๊ยมให้มาแย๊บรึปล่าวครับเนี่ย แต่ที่ว่ามาก็ถูกทุกประการครับ สนิมจับเขรอะหมดเพราะหลังๆเนี่ยเข้าป่าไม่"เดิน"แล้วอ่ะครับถ้าขี้เกียจมากๆ ส่วนจะไปโดยวิธีไหนลองไปถามหลวงพี่หน่อยท่านเอาก็แล้วกันนะครับ เคยขี้เกียจ"เดิน"ให้ท่านดูครั้งนึงตอนลงจากเขาคิชกูฏ หลังจากนั้นความขี้เกียจก็เข้ามากินกายบ่อยๆ ว่าแล้วก็น่าจะไปทรมานสังขารแก่ๆดูสักทีก็น่าจะเข้าท่าดีเหมือนกันแฮะ
ป.ล.เสือตัวนี้แก่แล้วไม่ชอบคลุกคลีด้วยหมู่คณะกลัวตามเสือหนุ่มๆไม่ไหว ถ้าจะไปเราไปกันสองต่อสองดีมะท่านTMTN. อิอิอิ

 

หนูอยาก"ขี้เกียจเดิน" แบบพี่บ้างอ่ะ พี่ "ขี้เกียจเดิน" สไตล์ไหนเหรอ 555555
แต่เดินในแบบสไตล์ที่หลวงพี่หน่อยเคยเล่านี่ไม่ไหวน่ะ เอาขาจุ่มทีล่ะจมเลย 5555555

 

ตกลงว่ามียอดร่วมทริปเพิ่มมาอีกไหมคะน้องหญิง แต่ยายผีป่าเชิญเพื่อนที่เขาฝึกด้านสติปัฐฐาน ๔ และชอบท่องไพร หากว่างให้ตามขบวนไปค่ะ

 

เมื่อสักครู่ได้คุยสายกับหลวงตาน้อย(ลูกวัดท่าขนุน ผู้เคยไปบึงลับแลมาแล้ว)

อ้อ...หลวงตาน้อยนี่ท่านเป็นพระที่ไม่ค่อยกล้าพูดกับโยมเลย เงียบ และขี้อาย แม้กระทั่งกับหลวงพ่อเล็กพระอาจารย์ยิ่งแล้ว ยายผีป่ารู้แกวเลยต้องกระทำการที่จะทำให้หลวงตาน้อยกล้าพูดฉะฉานกะเขาบ้าง

วันนี้เป็นฤกษ์ดีเลยโทรศัทพ์หาหลวงตาน้อย (ท่านเป็นคนพม่ามาทำมาหากินเป็นแรงงานต่างด้าวที่ทองผาภูมิ แต่มีเหตุให้ได้บวชกับพระอาจารย์เล็ก และตอนนี้ขอบอกว่า จากการที่อ่านหนังสือไทยไม่ออก ไม่ค่อยพูดมาก ทำให้ท่านก้าวหน้าทางการปฏิบัติมากกว่าที่เคยเห็นนะคะ)

ท่านเพิ่งมีมือถือ จากการที่เณรเจจัดให้เป็นของขวัญ ยายผีป่าเลยหาเรื่องคุยกับท่านนานหน่อย "หลวงพี่เจิมมือถือยัง"

ท่านก็คงงง...จนทิดเก๋ตะโกนว่า "มันอำ ไอ้เอื้อมนี่มันจอมอำ "

"หลวงพี่ทราบเรื่องที่เราจะไปบึงลับแลกันหรือยัง"

ท่านตอบว่า พอจะรู้ หลวงพี่คมสันต์บอกมา

"คือว่าโยมนี่ติดต่อหลวงพี่เล็กเองไม่ได้ ทราบมาว่าโทรศัพท์ท่านเสีย เลยอยากรบกวนหลวงพี่กราบเรียนท่านด้วย เพราะเพื่อนๆ ชาวพลังจิต เขาอยากให้มีพระนำทาง นี่ถ้าสี่รูปยิ่งดีนะ ขากลับก็โยงสายสิญจ์ พระสี่รูปนำหน้า พอดีเนาะ (เออ...หลวงพี่ยังงง สงสัยต้องให้ใครไปช่วยจัดการสอนให้ท่านรู้จักอ่านเขียนภาษาไทยหน่อย เณรเจจะสอนได้ไหมเนี่ย)

ท่านก็บอกว่า

จะเรียนหลวงพ่อให้นะแล้วจะโทรศัพท์กลับมาบอกโยม

"ขอบคุณมากหลวงตา คือให้บอกว่า...ท่านจะอนุญาตให้พระเป็นคนพาพวกเราไปบึงลับแลได้ไหม ท่านใดไปได้บ้าง และโยมเขาอยากพักค้างคืน ขอความเห็นจากท่านว่าควรค้างไหม พระเณรค้างคืนได้ไหม เพราะว่าช่วงนั้นมีงานที่วัด"

หลวงตาน้อยก็บอกว่า โทรศัพท์อาจารย์ใช้ได้แล้ว ผมเพิ่งโทไปหาท่านตอนหัวค่ำนี่เอง (น้านไงล่ะ...เชื่อหรือยังว่าหลวงตาให้หลวงพี่เล็กเจิมมือถือให้ ด้วยการต่อสายคุยกับหลวงพ่อก่อนเลย )

ทีนี้หลวงตาน้อยเกริ่นมาว่า

"หลวงตาเคยถามหลวงพ่อเรื่องไปบึงลับแล ท่านเคยบอกหลวงตาว่า ไปที่อื่นๆ ก็ไม่ห้ามหรอกแต่ถ้าบึงลับแลแล้วไม่อยากให้หลวงตาไป"

ยายผีป่าเลยหัวเราะว่า

"อาถรรพ์ป่าบึงลับแลไงหลวงตา อย่างเรานี่ไปนะ(หมายถึงยายผีป่ากะหลวงตา) โดนแน่ๆ เขารอเล่นอยู่แล้ว นี่ถ้าคนที่ไปสติแตกกลับมา...หรือโดนเล่นหนัก พระอาจารย์ไม่ได้ไปด้วย ทำยังไง...แต่เราถ้าจะได้ไปก็ไปได้เนาะ...ไปกะพระนั่นแหละดี...ให้พระกรุยทาง เราตามพระ..เอาตามนี้นะหลวงตา..พอแล้ว บัตรจะหมดแล้ว..หลวงตาโทกลับมาแจ้งก็แล้วกัน"

หมายเหตุที่ยายผีป่าขอให้หลวงตาน้อยโทหาหลวงพี่เรื่องนี้เพราะ รู้ว่า หลวงตาน้อยเกร็งมาก สั่นมากเวลาที่จะพูดกับหลวงพี่เล็ก ทิดเก๋แซวว่า
"ให้หลวงตาน้อยคุยกับหลวงพ่อ คุยสามคำ ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมง"

ยายผีป่าเลยหมั่นไส้ทิดเก๋เพราะว่า...ตัวทิดเก๋นี่แหละ..ต่อหน้าหลวงพี่พูดผิดสวดผิดประจำ! ประหม่ากว่าตอนอยู่ต่อหน้าเมียเสียอีกเนาะ

 

แล้วทริปนี้จะได้ไปบึงลับแลมั้ยค่ะยาย
น้องแถวได้เคลียร์คิวค่ะ ช่วงนี้เป็นนางงามเดินสาย อิอิ สวยเลือกไม่ได้!!!

 

คือว่าคงไปได้และได้ไปค่ะ ที่เขียนมานี่ ทำเป็นขู่เฉยๆ จ๊ะ อันที่จริงไม่มีอะไรน่ากลัวเหมือนที่เล่าหรอกค่ะ เพราะว่า...มันน่ากลัวกว่าที่เล่าจ๊ะ (อ้าว...ยังไงกันนี่)

คือตอนนี้เขามีพวกทัวร์ป่าเข้าไปกันบ่อย แต่เขาไม่ได้ค้างแรม แต่ถ้าเดินเท้านี่คงต้องค้าง เพาะเท่าที่คุยกับหลวงตาน้อย บอกว่าถ้าเดินป่าแบบมือใหม่นี่คงต้องค้าง

ก็มีหลวงพี่หน่อยหละ ขวัญใจทีมนี้เค้าขาดท่านไม่ได้ ต้องพาไปอีกครั้ง(ถ้าหลวงี่เล็กอนุญาตเนาะ)...เพราะหลวงพี่หน่อยคงคุยกับมิติที่นั่นรู้เรื่องมากกว่าคนอื่นๆ (๔๕ วันไม่คุ้นก็ให้รู้ไปจริงป๊ะ)

น้องแถวหยุดเดินสายช่วงนี้ได้เลย...เพราะอย่างไรก็ไม่รุ่ง..เราต้องไปป่ากัน...ทิดเก๋บอกว่า จะพาเณรเจไปสมบุกสมบันให้ลืมโลกไปเลย