กรรมฐาน ปริศนาที่คาใจ วอนผู้รู้ตอบทีคับ

ก่อนอื่นต้องสวัสดีทุกๆท่านที่ผ่านเข้ามานะคับ ผมสนใจในเรื่องพระพุทธศาสนามานานแล้ว แต่ก็เพิ่งผ่านมาที่เว็ปนี้ผมได้อ่านหลายๆกระทู้ รู้สึกดีใจมากคับที่ได้เจอทุกๆท่าน ทุกวันนี้ผมพยายามปฏิบัติวิปัสนากรรมฐานก่อนนอนทุกคืน แม้ว่าจะภาวณาไปแล้วหลับก็ตาม และทุกครั้งที่ว่างจากการฝึกงาน ( กำลังศึกษาอยู่ ปี 4 มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ) ผมตั้งใจจะถือศีล 5 อย่างแน่วแน่ แต่ก็ศีลขาดทุกครั้ง เพราะปฏิเสธการชักชวนดื่มเหล้าไม่ได้ ไม่ใช่เพราะอยาก นะคับแต่เมื่อก่อนผมดื่มเยอะเพราะอกหัก แต่ตอนนี้ หู ตา เริ่มสว่างขึ้นมาแล้ว แต่มันก็เป็นผลเพราะผมสนิทกับรุ่นน้องและเพื่อนของน้อง มักจะดื่มด้วยกันตลอด แต่ตอนนี้ไม่อยากแล้ว ไม่รู้จะปฏิเสธแบบไม่ให้เสียเพื่อนยังไง
เอาละมาเข้าประเด็นเลยนะคับ ระบายความรู้สึกคับข้องใจมาซะยาว คำถามนะคับ

1. การปฏิบัติวิปัสนากรรมฐาน สามารถปฏิบัติ เฉพาะผู้ที่มีลมหายใจใช่หรือไม่คับ แล้ว ผู้ที่ไม่มีลมหายใจ จะสามารถปฏิบัติได้หรือไม่ ?
2. การถ่ายพยาธิถือว่าเป็นการทำบาปหรือไม่ ?
3. ในทางการแพทย์ เด็กที่เกิดมาเป็น hydrops fetalis แพทย์ผู้ยุติการตั้งครรภ์จะเป็นบาปหรือไม่ เพราะหากให้คลอดออกมายังไงก็ไม่มีชีวิต ?
4. โกหกเพื่อไม่ผิดศีล สุรา ผิดไหมคับ ? แล้วต้องทำยังไงหากไม่สามารถปฏิเสธการดื่มสุราได้ จิงๆก็เลิกได้ แต่ถ้าเลิกมันในตอนนี้ก็กลัวเสียเพื่อน กะจบการศึกษาแล้วจะหนีกลับบ้านนอก จะได้ปฏิบัติจริงๆซะที

วอนผู้รู้ช่วยตอบทีนะคับ คือข้องใจแต่ไม่สามารถหาคำตอบได้

 

....พึงเห็นภัย ในวัฎฎะสงสาร.....

....จึงปรารถนา ความพ้นภัย แห่งวัฎฎะ

...ด้วยศีลบริสุทธิ์ สมาธิ ปัญญา

 

ต้องขอเคารพท่านผู้อาวุโส
ตีทีเดียว....คือตีวัวแล้วจะเอาสามคราด....ท่านคือมือกระบี่ที่ไม่ธรรมดาเสียแล้ว
เมื่อเรารู้กิเลส...อย่าไปทำอะไรเขา...หากพลาดพลั้งเผลอมือเมื่อใด...ธรรมมะจบ
แต่หากเมื่อต้องการแลกวันใดสมควรสมเหตุ...สมผล...
last train to london

 

ตอบเฉพาะที่รู้นะ

1. การปฏิบัติวิปัสนากรรมฐาน สามารถปฏิบัติ เฉพาะผู้ที่มีลมหายใจใช่หรือไม่คับ แล้ว ผู้ที่ไม่มีลมหายใจ จะสามารถปฏิบัติได้หรือไม่ ?

ถ้าระดับนี้ คงตายแล้วล่ะค่ะ ไม่มีลมหายใจนี่อะ จริง ๆ แล้วตอบเองก็ได้คำถามนี้

แต่ถ้าเปลี่ยนเป็น ผมไม่ถนัดจับลมหายใจ จะมีวิธีไหนได้อีกหรือไม่ครับ อันนี้ถึงจะเข้าใจได้มากกว่า

4. โกหกเพื่อไม่ผิดศีล สุรา ผิดไหมคับ ? แล้วต้องทำยังไงหากไม่สามารถปฏิเสธการดื่มสุราได้ จิงๆก็เลิกได้ แต่ถ้าเลิกมันในตอนนี้ก็กลัวเสียเพื่อน กะจบการศึกษาแล้วจะหนีกลับบ้านนอก จะได้ปฏิบัติจริงๆซะที

ถ้างั้นขอ ตอบว่า เวลาตกนรก นี่ เพื่อนมาช่วยด้วยหรือเปล่า คล้ายที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านตอบคนที่มาถาม ว่า "งั้นก็ตกนรกแบบไม่ตั้งใจก็แล้วกัน" (เพราะเขาถามว่า ทำบาปโดยไม่ตั้งใจจะตกนรกรึเปล่า)

"คุณเป็นคนจริงหรือเปล่า" (คำถามนี้หลวงพ่อดำ ถามหลวงพ่อจรัญฯ) ถ้าเป็นคนจริง ต้องมีสัจจะ

การมีสัจจะนี้ในกรณีของคุณ ต้องมีสัจจะกับตัวเอง ถามตัวเองดูก็รู้

_________________________________

ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นไตรสิกขา

ชนะกิเลสอย่างหยาบ อย่างกลาง อย่างละเอียด

ท้ายสุดอย่างปราณีต

หมายเหตุ กิเลสอย่างหยาบคุณยังชนะไม่ได้เลย คุณจะไปชนะอย่างละเอียดได้อย่างไร

 

ผมก็ตอบไปตั้งแต่เช้าแล้วครับกระทู้นี้ท่าทางจะยาว
ขอแสดงความเห็นอย่างกลางๆนะขอรับกระผม
ความจริงกลางทุกทีแหละแต่ไปมองด้านข้างเลยมองกลางไม่เห็นขอรับ

ข้อที่หนึ่งกรรมฐานนี่อาศัยลมหายใจ
เทวดาฟ้าดินอินทร์พรหมยมยักษ์.....อิจฉามนุษย์ขอรับ...ที่มีลมหายใจ...ไว้ดูไว้ปฏิบัติธรรมมะ....เพราะมีนิวรณ์มีขันธ์ห้าครบนะขอรับ...หากไม่มีชีวิตนี้ไม่มีคำว่าวิญญานขอรับ...หากไม่มีวิญญานก็คือธาตุสี่ธรรมดาๆ...ดินน้ำลมไฟเท่านั้นเอง...อาจจะเป็นรูปอะไรก็ได้...เป็นธาตุเป็นอากาศ...เป็นอะไรก็ได้แต่ไม่มีชีวิตขอรับ...หากโลกนี้ไม่มีชีวิต...แล้วดาวอังคารเขามีปํญหาภาวะโลกร้อนหรือชิงดีชิงเด่นกันไหมขอรับ...กระผมอยากไปมีรักโลภโกรธหลงบนดาวอังคารจัง.....จะได้ไหมขอรับ

มีคำถามว่าสัตว์ทำได้ไหมได้ขอรับแต่ไม่ไวเท่ามนุษย์เพราะเขาทำเพื่อรางวัลเท่านั้นเช่นลิงพอกดปุ่มได้อาหารนี่ก็ไปกดปุ่มเพื่ออาหารอย่างเดียว...แต่การปฏิบัตินี้ได้มาแล้วทิ้งไปขอรับ...ต้องกดก่อนเหมือนกัน..ลิงไม่ทิ้งหรอกขอรับ

กบจำมากี่ปีกี่ชาติขอรับปีหนึ่งจำอยู่ตั้งนานไม่มีไม่เห็นเป็นอย่างไรเหมือนกันขอรับ

ทำไมมนุษย์ไม่เข้าใจว่าโชคดี....ที่ผีมากวน...เทวดามาพบมาเยี่ยมเขาอิจฉาเราที่เรามีลมหายใจแล้วปฏิบัติได้ขอรับ...แต่เรามีลมหายใจเพื่อให้อายาตะนะเขาลากไปเลยลืมตัวลืมตนขอรับ...มาช่างเขากวนช่างเขา.....เราก็ทำของเรานี่แหละไม่ยุ่งกันอยู่กันคนละโลกแล้ว...พระสอนกระผมนะขอรับข้อนี้....ท่านนั่งอยู่คนเดียวท่านบอกว่ามีดวงไฟใหญ่มากลอยมาแต่ไกลบนเขาโน้นมาลามเลียผิวกายและไบหน้า.....เป็นกระผมก็ผ้าหลุดไม่เอาแล้วขอรับ..บายๆ

ข้อที่สองพยาธิ
รู้เขาขอรับ..ว่าเขามีอยู่...เหมือนเรารู้กิเลสแต่อย่าไปฆ่าเขา.....ด้วยความเมตตาทั้งกิเลสดีและไม่ดีอยู่ร่วมกันด้วยรักสามัคคีนะในร่างกายเรา.....

สัตว์โลกนี้เกิดมาสี่แบบแล้วพยาธิเกิดแบบไหนขอรับ...

หากไม่ฆ่าก็เมตตากรุณาเขาเถิดแต่หากเขาจะฆ่าเราแล้ว...เรายังไม่ถึงจุดหมายนี่ควรกินดาก้าหรือเปล่าขอรับ...กินตอนไหนก็ได้แต่ไม่ใช่ตอนนี้ดีไหมขอรับ...แม้เขาจะมาอาศัยร่างกายเราอยู่กินน้ำกินอาหารเรา...บางครั้งเขาอาจจะช่วยลดความอ้วนของเราบ้างก็ได้ดีไหมขอรับ...หากเราไม่อ้วนเราผอมเสียแล้ว...จะกินดาก้าไหม

ข้อสามทำแท้ง
มึนนิดหน่อยขอรับ
การแก้กิเลสคือรู้กิเลส...ในเมื่อเรารู้ว่าเขาเป็นปัญหาทำได้สองอย่างคือ

เพียรไม่ให้อกุศลจิตนั้นเกิดขึ้น
เกิดแล้วเพียรละอกุศลจิตนั้น....
มีกี่ข้อกระผมก็มึนแต่เอาสองอย่างสองประเด็นนี้พอขอรับ

ตรงนี้ไม่ใช่กิเลสแต่คือปัญหา...โตกว่ากิเลสแล้วเพราะเอากิเลสหญิงกับชายไปร่วมกันสร้างมาเป็นอุเบกขาที่มีปัญหาเสียแล้ว...อุเบกขานี่ก็สองสามขานะขอรับอย่ามองขาเดียวแต่ด้านดีอย่างเดียว..ขาเดียว

หากเรารู้ว่าให้เขาเกิดมารับกรรมที่ยาวนานไปอีกตลอดชีวิตและเราตายก่อนเขาที่จะคอยดูแลปกป้องเขาได้จนเขาตายนี้.........เราจะให้เขามาทนทุกข์ทรมานหรือไม่ขอรับ...หมอก็ไม่อยากทำ......หากเป็นผมท้องผมก็ไม่อยากทำขอรับ...แต่หากคิดว่าเขาจะลำบากละขอรับ...ผมเป็นแม่ผมไม่กลัวตัวเองจะลำบากเพราะลูกแน่นอนแต่หากลูกออกมาแล้วเขาลำบากละขอรับ...ตรงนี้ไม่ขอตอบขอรับขอความเห็นกลางๆ...พิจารณเองของส่วนตนแล้วขอรับ

โกหก...กระผมตอบไปแล้วกระทู้หนึ่งไม่เล่นด้วยละขอรับ...หน้าไหนไม่ทราบที่ว่าโกหกแล้วผิดศีลไหมขอรับ...เอกซ์พีมั้งขอรับหรือหน้านี้แหละ

ดื่มสุราเหมือนกันเลยแต่ข้อนี้จะยกมาที่นี่อีก.....อาจจะไม่เหมือนเดิมเพราะมันไม่ใช่เวลาอดีตแต่แนวทางแก้ไขยึดหลักเดิมคือ

เลี่ยงได้เลี่ยงเพราะไม่ทำให้เกิดเหตุขึ้นจึงไม่มีผลตามมา.......คือกำจัดหรือระงับที่เหตุก่อนนะขอรับ...เขาตั้งวงปากซอยเราเข้าท้ายซอย...ไปหากิเลสตัวโตๆที่บ้านดีกว่าเดี๋ยวจะบอกให้ซักผ้าแล้วถามว่า....แฟ้บอยู่ไหนครับแม่.......ตัวนั้นแหละกิเลสของแท้สุรานี่กิเลสตัวเล็กๆ....เดี๋ยวเดียวขอรับ

หากบอกว่าซอยตันเลี่ยงไม่ได้...ง่ายนิดเดียวขอรับ..ชนไปเลย...จิบสักแก้วนึงบอกเออนึกอะไรได้ที่บ้านเดี๋ยวเข้าบ้านไปก่อนแล้วจะกลับมา...ก็นึกถึงกิเลสตัวโตนั่นแหละขอรับที่บ้าน...แล้วไม่มีทางได้มาอีกแล้วเชื่อเถอะแก้วเดียวเอง...ไปเล่นกับกิเลสตัวโตสนุกกว่าขอรับ...คือการจำกัดกิเลส

เมื่อบอกว่าติดเหล้าเสียแล้ว...คนติดเหล้าครับเหล้าไม่ได้มาติดคนค่อยๆทำกับเขาอย่างนุ่มนวลและตั้งใจตัดขอรับ.....อย่าเอาวูปเดียว.....หากนักเลงจริงก็....บัดนั้นพระยาภิเภกยักษีเลย....เลิกแต่วินาทีนี้แล้วคอยดูว่า...ฉันจะตาย..ฉันจะตายหรือเปล่า...เพลงนะขอรับ...ดีไหมขอรับ...เลิกไม่ได้ก็ใช้เวลาและต้องเลิกขอรับ

เอาแต่ธรรมล้วนๆนะขอรับ...โปรดพิจารณาอย่างกลางๆในกระทู้ด้วยนะขอรับป้องกันกระผมประมาทขอรับ...ถึงบอกว่า..รถขบวนสุดท้ายเรื่องนี้ไงขอรับกระผม....กราบขอบพระคุณท่านยิ่งแล้วขอรับ....ดาก้าซื้อมาเตรียมไว้ก่อนอย่าพึ่งกินนะขอรับ

 

ก่อนอื่นบอกก่อนนะครับ วันนี้ผมตอบอาจจะดูรุนแรงสำหรับเจ้าของกระทู้นะ
เจ้าของกระทู้อย่าโกรธผมนะ เจตนาผม
เจตนาเพื่อให้หาต้นตอแห่งจิตให้ได้ !!! มาปลุกธาตุรู้
วิปัสสนากรรมฐานในโลกมนุษย์นี้สั้นนะครับ

มักจะดื่มด้วยกันตลอด แต่ตอนนี้ไม่อยากแล้ว ไม่รู้จะปฏิเสธแบบไม่ให้เสียเพื่อนยังไง --> เพื่อนกับพระนิพพานเอา

อะไร พิจารณาให้ดี ผมบอกอะไรให้ไหมครับ ไม่มีเพื่อนคุณหรอกครับ คุณปรุงแต่ง(คิดไปเอง) เองนั้นล่ะ
ว่านั่นเพื่อนคุณ นี่เพื่อนรัก นั่นไม่ใช่เพื่อนรัก เพื่อนรักคนนี้เคยไปทำโน่นทำนี่มาด้วยกัน รักเพื่อนคนนี้
เพื่อนคนนี้เกลียด เกลียดเพราะ อย่างนั้นอย่างนี้
ยังปล่อยวาง ว่างไม่ได้นะครับ ยังหาต้นตอมันไม่เจอ
ถ้าเจอแล้ว ก็ขอบอกว่าไม่ยาก

1 --> ผมตอบอย่างนี้นะ ถ้ามีลมหายใจก็ดูจิตไป ถ้าลมหายใจหายก็ดูจิตไป
ถ้ายังคิดอยู่ก็ดูจิตไป ถ้ารู้ว่าไม่คิดก็ดูจิตไป ดูจิต ดูจิต ดูจิต
ตอนนี้จิตคุณอยากรู้อยากเห็นมากเกินไปเหลือเกิน ต้องมานั่งทำลายจิตโดยการปรุงแต่งปรุงต่อมันไม่หยุดหรอกครับ

ยังหาต้นตนมันไม่เจอ
2 --> นั่นล่ะ ปรุงแต่ง เช่นเดียวกับ ยาสระผมสมัยใหม่มีสารฆ่าแบคทีเรียหลายชนิด นี่ล่ะปรุงแต่ง
มนุษย์เป็นทุกข์ก็เพราะความคิด(ปรุงแต่ง)นะ ผมไม่มานั่งตอบกิเลสนะ ผมตอบถึงต้นตอ
มันเป็นความคิด ไม่ใช่เอาความคิดมาแปลว่าบาปหรือไม่บาป ยังหาต้นตอไม่เจอและทำใจยอมรับยังไม่ได้นะว่ามัน

เป็นเพียงแค่ต้นตอ
3 --> อย่าส่งจิตออกนอก สงสัยเป็นแค่สิ่งที่ถูกรู้ วางความสงสัย อยากรู้อยากเห็นไปหมดทุกเรื่อง
ผมไม่ได้ว่าคุณนะ ให้ดูจิตมันแสดงความคิดปรุงแต่งออกมาอย่างไม่รู้จบ ต้องหาต้นตอของมัน ที่ฟังดูยังไหลไป

กับความคิด และยังไปหาคำตอบให้ความคิด ยังแปลความคิดว่าเป็นของจริง
ความคิดไม่ใช่ของจริงหรอกครับ ความคิดน่ะของปลอมเพื่อสร้างตัวตน ตัวเรา คนอื่น ที่ชอบ ไม่ชอบ อยาก ไม่

อยาก สงสัย ไม่สงสัย ยึดไม่ยึด ดีกว่า ไม่ดีกว่า บุญ หรือบาป ชนะ แพ้ เสมอตัว ถูก แพง ๆลๆ มนุษย์ทุกวันก็งี้

แหล่ะ
วิปัสสนากรรมฐานจึงยังไม่เต็มกำลังเพราะโดนความคิดปรุงแต่งบดบังสภาพเดิมแท้ของจิตซึ่งสมบูรณ์มาก
4--> เพื่อนกับพระนิพพานเอาอะไร
กะจบการศึกษาแล้วจะหนีกลับบ้านนอก จะได้ปฏิบัติจริงๆซะที --> วิปัสสนากรรมฐานไม่ใช่แปลว่าหนีบางเรื่อง

แล้วไปหาที่เงียบ ๆ นะ อย่าไปอยากสบาย ให้รู้เท่าทันความอยาก

ผมไม่ได้แช่งเพื่อนคุณนะ
ถ้าเพื่อนลงนรก ดื่มน้ำทองแดงจนกรามหลุดร่อน ตับไตไส้ทะลักทลาย ๆลๆ ร้องไห้ด้วยทุกข์เวทนา นานแสนนาน

กินอึวันละหลายขัน ๆลๆ คุณจะตามเพื่อนไปไหมครับ

เมื่อจิตเกิดความสงสัย อยากรู้นู่นอยากรู้นี่ ให้ดูจิตแล้วพิจารณาละวางมันนะ ไม่ใช่ว่าจิตปรุงแต่งเรื่องอะไร ก็จะ

ต้องไปปรุงแต่งเพื่อตามใจจิต ไปแปลความปรุงแต่ง ว่าปรุงแต่งนี่บาป ไม่บาป ถูกไม่ถูก
อยากหาคำตอบนั้นคำตอบนี้ตลอดกาล มันไม่ใช่ทาง แปลว่ามันเป็นความคิดสิ แล้ววางความคิด มันเป็นความ

สงสัยครับ ให้เห็นมันดับหายลงไปให้ได้ต่อหน้าต่อตาจิตหนึ่งซึ่งตื่นอยู่

คุณดูกระทู้คุณนะครับ เครื่องหมาย ? สงสัยตั้ง 4 ตัว ก็คือ ทุกข์ตั้ง 4 ครั้ง
ผมถามคุณว่า ความสงสัยเป็นสุข หรือ ทุกข์
ความสงสัย ควรหรือที่จะยึดว่าเป็นตัวเรา ของเรา
คุณดูคำตอบของพวกเราสิครับ ไม่มี ? อ่ะครับ เพราะว่า ความ ? เป็นสิ่งที่ถูกรู้
แล้วความสงสัยก็ดับไป สบายเหมือนเดิมครับ เห็นความเกิดดับด้วยนะครับ

เจ้าของกระทู้ ผมไม่ได้มีเจตนาด่าเจ้าของกระทู้นะครับ แค่อยากให้เห็นถึงต้นตอแห่งจิตเดิมแท้ และไม่ไหลไปกับ

ความคิดสิ่งปรุงแต่งตลอดกาล
ถ้าไม่ชอบการตอบของกระผมแล้ว พรุ่งนี้มะรืนนี้เด๋วผมมาลบให้ครับ
อย่าขัดเคืองใจนะท่านนะ

ปรุงแต่งปรุงต่อก่อภพก่อชาติ ด้วยจิตเคารพธรรม

 

ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคับ เป็นประโยชน์ต่อผมาก โดยเฉพาะของคุณ Nyan Vitee อธิบายได้ลึกซึ้งมากคับ ยิ่งตั้งคำถามยิ่งเป็นทุกข์จริงๆ ปล่อยวางมันซะก็หายทุก
แล้วก็ขอขอบคุณ มะหน่อ นะคับตอบคำถามผมกระจ่างจิงสำหรับ ผู้ที่ไม่มีลมหายใจปฏิบัติสมาธิได้ไหม แต่ผมจะปล่อยวางหมดทุกสิ่งดีกว่ายิ่งอยากรู้ ยิ่งเป็นทุกข์

 

ขออนุโมทนาบุญกับท่าน ศุภกร_ไชยนา ด้วยนะครับ
สู้ ๆ


ข้าพเจ้าขอรับเศษผ้ากาสาวพัสตร์ของอาจารย์ปู่บุญฤทธิ์ไว้ เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้งในชาตินี้

 

ทราบเฉพาะเรื่องการถ่ายพยาธิค่ะ เพราะเคยอ่านเจอในหนังสือ พระท่านตอบว่า เวลาทานยาประเภทนี้ไม่ว่าจะเป็นยาถ่ายพยาธิ ยาแก้หิด หรือยาปฏิชีวนะฆ่าเชื้ออะไรก็ตาม ให้ดูที่เจตนาเรา ว่าไม่ใช่ตั้งใจกินเพื่ออยากจะฆ่าเชื้อให้ตาย แต่ให้คิดว่าเรากินยาเพื่อเป็นการรักษาโรคเท่านั้นค่ะ....สรุปก็คืออยู่ที่เจตนาค่ะ
ส่วนข้อที่ว่าเด็กพิการ แล้วทำแท้ง บาปค่ะ แต่จำเหตุผลไม่ได้ว่าเค้าเขียนอธิบายต่อว่าอย่างไร

 

ผมเคยได้ยินมาว่า นักกีฬาทีมชาติคนหนึ่ง ประสบอุบัติเหตุเป็นอำพาต ขณะที่
กำลังจะแต่งงาน ในขณะที่ต้องเข้าโรงพยาบาล จะทำอะไรก็ไม่สะดวกนัก มีแต่
นิ้วมือที่ขยับได้ ท่าใช้นิ้วมือนั้นแหละครับฝึกรรมฐาน และทำให้ปิดอบายได้

หากเราไม่ถ่าย เราก็ถ่ายมันออกไปปนกับปฏิกูลอยู่แล้ว และพยาธิหากมัน
ขาดสภาพแวดล้อมของกายมนุษย์ มันก็ต้องตายอยู่ดี อีกอย่าง การทำให้
สุขภาพแข็งแรง แล้วเราเอาสุขภาพที่แข็งแรงไปปฏิบัติธรรม หรือ เลี้ยงดู
ครอบครับ ดูแลพี่น้อง เราก็ไม่บกพร่องหน้าที่ครับ เป็นกุศลกว่า ให้มองกุศลที่
ยิ่งกว่าเป็นหลัก

กรรมบางเรื่อง อย่าไปคิดไตร่ตรอง สมมตินะครับ ว่า เราไปลักขโมย แอบกินของที่มี
เจ้าของ แล้วเรารู้สึกผิด สำนึกผิด ซึ่งในแง่กฏแห่งกรรม เราจะต้องชดใช้กรรมนั้นๆ
แต่คุณเชื่อไหมว่า ทั้งๆที่เราไม่ได้ขโมยอีกเลย แต่เราหวลคิดเรื่องการขโมยเขากินใน
ครั้งนั้น เราจะต้องชดใช้กรรมเพิ่มขึ้นๆ เท่าๆกับได้ทำกรรมใหม่ สมมติว่ามี อัตตรา ทำ
1 ต้องชดใช้ 10 คุณลองคิดดูว่า หากคุณแค่หวลคิดอีก 1 คุณจะต้องชดใช้กรรมเป็น
20 และทวีขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ขึ้นวิถีจิตกรรมเดิม พยายามคิดในทางกุศลไว้ครับ ยัง
อยู่ที่ กุศลที่ยิ่งกว่าเป็นหลัก

เหมือนเดิมครับ หากยึดหลักกุศลที่ยิ่งกว่าเป็นหลัก คุณก็ลองนึกดูว่า เวลาที่คุณต้อง
เสียไปกับการกินเล้า เมาเล้า เมาค้างเล่า เทียบกับเวลาที่ไม่ได้เมา อันไหนมากกว่า

การที่เราเมาเหล้าอยู่ เราจะก่อกุศล มันจะลำบาก และอาจทำให้เพื่อปรามาสเราเป็น
กรรมแก่เขา เราก็เพลาๆลง อย่าให้มันถึงขั้นเมาค้าง หรือ เมานาน เน้นกับแกล้ม เดี๋ยว
เพื่อนมันก็ค่อยๆเลิกชวนเราเอง

* * * * *

ทำจิตใจให้ผ่องใส่ กุศลใดยังไม่ได้ละให้ค่อยๆละ กุศลใดยังไม่ได้ทำให้ค่อยๆทำ
กุศลใดเจริญแล้วให้รักษาไว้ตามกาลเทศะ

 

เมื่อก่อนเคยดื่ม หลังจากเมาตกสระ เลยเลิกดื่มครับ(เกือบขาหักนะ)
อย่ารอให้สายก่อนจะเลิก.......นะครับ
ต้องชนะตัวเองให้ได้นะครับ ผมก็พยายามอยู่เหมือนกันครับ
เพื่อปฎิบัติข้ออื่นๆ เผลอหรือขาดสติเมื่อไหร่ โอกาสเสี่ยงเริ่มต้นใหม่เยอะครับ
คนธรรมดาอย่างเราๆปกติสติก็ไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว
ยิ่งดื่ม สติยิ่งหายครับ เดินก้าว หายไปสามก้าว สามก้าวอาจเปลี่ยนทั้งชีวิตและคนที่เป็นห่วงคุณ

 

มีคนตอบตั้งเยอะแล้ว ยังไงก็ขอตอบบ้างแล้วกันนะครับ แต่ไม่อยากซ่ำก็จะตอบแบบเห็นว่าน่าจะมีประโยชน์แล้วกันครับ
1.การปฎิบัติวิปัสนากรรมฐานนั้น ถ้าจะให้แนะนำในข้อนี้ขอแนะนำว่าให้เริ่มปฎิบัติสมถะเริ่มต้นก่อนนะครับ ไม่ใช่วิปัสนาก่อนเพราะเดี๋ยวจะเป็นอฐาน (ไม่ใช่ฐาน)ถ้าจะให้เปรียบเทียบเหมือนสมะถะเป็นเหมือนน้ำ วิปัสนาเหมือนปูปลา ก่อนอื่นเราต้องทำให้น้ำนิ่งเสียก่อน ถ้าน้ำยังขุ่นอยู่ 100 ปีก็ไม่มีทางเห็นปูปลา ประมาณนั้นครับฉะนั้นถ้าจะให้แนะนำก็ลองหาเรื่องที่เกี่ยวกับสมะถะในเวปนี้ดู
2.การฆ่ามีองค์ประกอบคือ
- จิตคิดจะฆ่า
- สัตว์มีชีวิต
- ลงมือฆ่า
- สัตว์นั้นถึงความตาย
ที่อยากจะบอกก็คือไม่ต้องไปคิดเยอะถึงขนาดนั้นหรอกครับ ไม่งั้นจะแย่เสียเปล่า แล้วถ้าขาดข้อใดข้อหนึ่งศึลไม่ขาดนะครับ(แต่จิตใจคุณอาจเศร้าหมอง)ก็ให้คิดว่า ก้ดีแล้วเค้าจะไปเกิดภพใหม่ เพราะถ้าคิดเล็กคิดน้อยขนาดนั้น ลองคิดดูนะครับ ไม่ต้องกินอาหาร(จุลินทรีย์) ไม่ต้องเดิน(เชื้อโรค)ไม่ต้องจับอะไร(เชื้อโรค)ห้ามหายใจ(เพราะเดี๋ยวจุลิทร์ยีเข้าไปในร่างกายแล้วเดี๋ยวมันตาย พอเข้าใจหรือยังครับ
3. ----
4.ขึ้นชื่อว่าโกหกแล้วไม่ว่าจะเพื่อการใดก็ตามก็ถือว่าศีลข้อนั้นขาดนะครับ
ผมเข้าใจความรู้สึกของการไม่สามารถปฎิเสธได้เหมือนกัน(เพราะเมื่อก่อนก็หนักเหมือนกัน)แต่มันเหมือนเป็นการพิสูจน์ธรรมนะครับ ว่าให้เลือกระหว่างเพื่อนกับศีลเลือกอันไหน จนวันหนึ่ง ผมเลือกว่า ถ้าไม่คบก็ไม่ว่า แต่ศีลจะไม่ขาด ทุกวันนี้เพื่อนคนนี้ยังโทรมาตามอยู่เลยครับ แต่ก็กลั้นใจไม่กินเด็ดขาด
พระโสดาบันตัดสังโยชน์ 3 นะมีอะไรบ้างรู้หรือเปล่าครับ
1. นับถือพระรัตน์ไตรสูงสุด
2. ไม่กลัวตาย
3. ไม่ลูบคล่ำศีล
ถึงเราจะยังไม่ถึงขั้นพระโสดาบันก็พยายามรักษาหรือเลียนแบบ สิ่งที่ท่านปฎิบัติได้แล้วกันนะครับ ขอให้ถึงที่สุดแห่งธรรมกันทุกท่านนะครับ สาธุ

 

ในโลกนี้คิดจะทำดีอย่าสักแต่ว่าจะทำ ทำไปเลยดีกว่า การปฏิบัติอยู่ที่จิตและความตั้งใจทำอย่าลังเลสงสัย เสียเวลาเปล่า ได้ปฏิบัติเองจะได้คำตอบเองดีที่สุด ถามใครก็ไม่สู้ถามใจตน(นอกจากจะถามการปฏิบัติขั้นต่อไปในญาติธรรม)