ความประทับใจใน พระอาจารย์พรสิทธิ์ ธัมมธโร วัดสว่างอารมณ์ ...

ไม่ขออารัมภบทนะครับ
ผมไปกราบท่านมา ได้ความรู้สึกดีๆมากมาย เกินกว่าที่บรรยายไว้

เริ่มจากเดิม ท่านได้เคยลงตะกรุดให้ผมดอกหนึ่ง ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าเป็นแค่ตะกรุดธรรมดาๆ ลงแล้วก็ส่งๆมา

ที่ไหนได้ ทำมาอย่างดี เกินกว่าที่ผมคาดไว้ พอกผง ปิดทองมา นั่น เป็นครั้งแรกที่ผมประทับใจ มิใช่เพียงแค่ได้ของดี ของฟรี จึงประทับใจ แต่เป็นความตั้งใจของพระอาจารย์ที่ทุ่มเททำให้ต่างหาก

นั่นเป็นครั้งแรก และก็ตั้งใจว่าจะไปกราบท่านให้ได้ แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่ได้ไปซักที

จนมาคืนวันที่ 23 ตค 51 ผมได้ติดต่อไปทางวัดและเมื่อผมเคลียร์งานเสร็จ ก็ได้ออกเดินทางในคืนนั้นเลย โดนไปรถ VIP จากหมอชิต นอนบนรถนั่นแหล่ะครับ (ได้รับการแนะนำจาก โจ...ภราดร)

โดยเย็นนั้นผมได้โทรประสานกับทางท่านพระอาจารย์ ซึ่งท่านได้เมตตาให้ลุงเริญ มารับถึงท่ารถ พร้อมให้เบอร์ลุงเริญกับผมไว้ เผื่อหลงกันจะได้ติต่อกันได้...

มาถึงตอนค่ำ
ประมาณ 20.00 น สองทุ่ม ผมมาถึงบริเวณที่จำหน่ายตั๋วรถโดยสาร ก็ได้ ภราดร นี่แหล่ะคอยแนะนำ โดยโจ ได้แนะนำ รถของนครชัย ซึ่งคาดว่าคงบริการดี เพราะเพียงผมเข้าไปถามเรื่องการจอง ปรากฎว่า เต็ม(อดเลย) แม้ตอนกลับก็เต็มอีก

เลยจองตั๋ว ของอีกบริษัทคือ สมบัติทัวร์ ก็โอเค ครับ บริการดีทีเดียว

 

พอได้เวลาขึ้นรถ แต่ละท่านก็เข้านั่งประจำที่

ขอชมพนักงานของสมบัติทัวร์ บริการค่อนข้างดี ผมขอชม

พนักงานค่อนข้างเอาใจใส่ต่อการเดินทางและลูกทัวร์ ทั้งเรื่องของอาหารที่แจกบนรถ และความสะอาด


ราวห้าทุ่ม (กะๆเอาครับ) แวะฉันข้าว เอ้ย! ทานข้าว ที่สลกบาตร กำแพงเพชร แหม! ได้เวลาหิวพอดี

กับข้าวกับปลา รสชาติพอใช้ได้ เป็นบุฟเฟ่ต์ครับ ผมทานข้าวต้มทรงเครื่อง และข้าวผัด พนักงานของสมบัติทัวร์ จะคอยเดินรินน้ำให้ลูกทัวร์แต่ละท่าน ไม่ให้ขาด บริการดีใช้ได้ครับ ขอให้รักษาความดีต่อไป

ขึ้นรถได้ไม่นาน ฝนตก สลับหยุด ตลอดทาง รถวิ่งไปเรื่อย ผมเองก็หลับๆตื่นๆ ตลอดทาง

เกือบ หกโมงเช้า แค่เกือบถึงเชียงใหม่ พนักงานเสริฟกาแฟร้อน และชาร้อน(ชงจากใบชา)

บรรยากาศเช้าหนาวๆแบบนี้จิบกาแฟร้อนให้ชื่นใจ อ้อ เช็ดหน้าเช็ดตาด้วยผ้าเย็นที่พนักงานแจกทำให้ตาสว่าง

ระหว่างนั้น ผมเหลือบมองป้ายข้างทาง เห็นคำว่า หละปูน อันคำว่าหละปูน นี้ ใครเคยฟังเพลงสาวเชียงใหม่คงจะเคยได้ยินคำนี้(เพลงนี้ เพราะครับ เพราะมาก )

 

ยังไม่หกโมงดี ลุงเจริญ(ลุงเริญ ผู้มีอัธยาศัยดี) โทรมาที่เครื่องผม โทรมาบอกว่ามารอแล้วนะครับ มาตั้งแต่ตีห้าครึ่ง ลุงแกบอกว่าพระอาจารย์โทรไปแต่ตีห้า โทรไปปลุก "บอกว่าตื่นหรือยัง อย่าลืมไปรับ อ.ทิพย์ นะ"

ผมได้ยินก็รู้สึกดี ท่านอาจารย์ take care เรา เป็นห่วงเรา ดีจริงๆ ทั้งๆที่ ท่านโทรคุยกับลุงเริญ ไปแต่เมื่อเย็นแล้ว แต่ด้วยความเป็นห่วงท่านจึงโทรตอนตีห้าอีกครั้ง

หกโมงกว่าๆ ถึงที่อาเขต ท่ารถ ผมโทรติดต่อลุงเริญ คุยกันอยู่นาน กว่าจะหากันเจอ

จากนั้นลุงเริญก็พาขึ้นรถกระบะ หรูด้วย ขับพาผมไปวัดสว่างอารมณ์ทันที

ระหว่างทางก็คุยกันถึงเรื่องสัพเพเหระ แกว่าช่วงนี้เจียงใหม่(เชียงใหม่) ฝนตกแทบทุกวัน

ภูมิประเทศ บ้านเรือน ไม่ต่างกับกรุงเทพมากนัก กาแลก็ไม่มากเหมือนก่อน แต่รู้สึกว่าอากาศจะดีกว่า กทม

ถึงวัดแต่เช้าตรู่ คิดว่าผมจะมาถึงรายแรก ที่ไหนได้มีแขกมาหาตัดหน้าผมอีก

 

มารู้ภายหลังว่า แขกนั้นก็มาลองของ ของท่านพระอาจารย์ เห็นผลประจักษ์จึงยอมรับ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง

เมื่อไปถึงวัด ก็ถวายเครื่องบูชาครู โดยผมเตรียมมาครบ ยกเว้นธูป โดยลุงเริญ พาแวะซื้อ ในตัวเมืองเชียงใหม่ ลุงแกรู้จักดีครับ ผมได้ฟังอะไรหลายๆอย่างจากลุงนี่แหล่ะ คุยกะลุงแก มันส์จริงๆ


จากนั้นผมก็หาถาดจัดเครื่องบูชาถวายท่าน ท่านก็เริ่มลงของให้ ลงให้เต็มที่เลย (ผมซึ้งใจครับ จริงๆ) กรรมวิธีการลงดูแล้วท่านตั้งใจลงมาก ดูแล้วขลัง


ลงจนเสร็จช่วงแรก ผมก็อมมะนาวรอลงช่วงที่สอง

ระหว่างนั้น ผมได้ดูการลองของกันที่ข้างวัด ดูกันหลายตา พระอาจารย์ก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย ได้มีการนำตะกรุดดอกนึง ไปลองยิง เข้าใจว่าพวกนั้นคงอยากเห็นจริง(ทราบมาว่า กลุ่มนั้น ช่วงกลางคืนก็มีการลองของ ของพระอาจารย์กันแล้ว) ใช้ 0.38 ยิง ผู้ยิงเป็นนักแม่นปืน เค้าโชว์บัตรนักแม่นปืน(ประมาณนั้น จำไม่ได้แล้วว่าเรียกว่าบัตรอะไร) ให้ผมดู

ได้เวลายิง ผู้ยิง ยืนห่างเมตรเศษ ทันทีที่สับไก เสียงลั่นปั่ง แต่กระสุนไปไหนไม่รู้ตะกรุดไม่โดนกระสุนเลย ผู้ยิงบอกว่า ไม่ต้องกลัวว่าผมจะทำเป็นยิงไม่ถูก นี่บัตรนักกีฬายิงปืนของผม ผมนักแม่นปืน

ผมคงไม่แกล้งทำเป็นยิงไม่ถูกหรอก หลายตาที่ยืนดูกันตรงนั้น เป็นประจักษ์พยานได้

 

เมือทดสอบกันเสร็จ พระอาจารย์ได้เดินเข้าไปหยิบ ผมก็เดินเข้าไปดู ท่านอาจารย์เดินเข้าไปถึงก็บอกเอาละใช้ได้ แล้วท่านก็หยิบตะกรุดดอกนั้น ยื่นให้ผม พร้อมบอกว่า "เอ้า! ยกให้"

อันที่จริงตะกรุดดอกนั้นท่านไปหยิบมาตอนผมเอ่ยปากของขลังจากท่าน ผมเห็นลักษณะยันต์ คล้ายยันต์มหาจักรพรรดิ์เลย ตีตารางแบบเดียวกัน ลงอักขระเต็มไปหมด พอท่านหยิบมา ท่านก็เอามาม้วน จนได้ขนาดดีก็ใส่หลอดพร้อมถักสายให้ผม (ประทับใจครับ) ถักหูและห่วง และถักช่วงสายคาด ท่านตั้งใจทำมาก เสร็จแล้วก็นั่งเสกเลย

เสกเสร็จก็ถูกนำไปลองยิงเลย แหม! ได้ใจมาก ไว้จะถ่ายรูปมาให้ดูกัน

ท่านไม่ธรรมดาจริงๆ เดินธาตุแรงดี

จากนั้น ท่านลงของให้ผมต่อ ต่ออีกเยอะเลย จังหวะหนึ่งของการลงของ เหมือนครูบาอาจารย์ เข้าแฝง เพราะท่านเปลี่ยนน้ำเสียงไป กริยาอาการก็เปลี่ยนไป ที่สำคัญเห็นแล้วบอกได้คำเดียวว่า "ขลังสุดยอด"

 

แล้วผมก็ได้นั่งคุยและขอของขลังจากท่านอีกหลายอย่าง ที่สำคัญ ผมได้บูชาครูและกล่าวคำขอถวายตัวเป็นลูกศิษย์ท่าน ท่านรับเครื่องบูชา และได้ประสิทธิประสาทให้

ของที่ท่านทำให้นั้น จะแพงหรือไม่แพง จะดังหรือไม่ดัง เก็บไว้เถอะครับ ดีแน่ๆ ที่สำคัญท่านทำด้วยใจ ของที่ทำด้วยใจ มีค่ามากกว่าเงินมากนัก เช่นของที่ท่านทำให้ผม ผมขอบอกไว้ตรงนี้เลย ท่านตั้งใจทำมาก

ลองว่าท่านรับปากแล้ว ผมขอรับรอง นั่นคือท่านโชคดีมาก เพราะท่านอาจารย์ ท่านตั้งใจมากๆ เชื่อผมเถอะ ผมเองก็พบเจอครูบาอาจารย์มาไม่น้อยรับรองว่าความตั้งใจ ความทุ่มเท ของท่านไม่แพ้ใคร ขอยืนยัน

ผมได้ดูตำราวิชาอาคมของท่าน วิชาเยอะจริงๆ ท่านรู้เคล็ดด้วย ผมถามอะไรท่านอธิบายได้ โอ้! เยี่ยม ชำนาญจริง

วิชาท่านได้มาหลายแขนง หลายแขนงมาก จากพวกเงี้ยวก็มา พวกชาวเขาก็เยอะ วิชาจากทางอีสานก็ไม่น้อย

ตัวเมือง ตัวมอญ ตัวขอมท่านได้หมด ที่สำคัญลายมือท่านสวยมาก ลงจารหรือวาดรูปได้โดยไม่ต้องร่างแบบ สวยเสียด้วยครับ

 

ระหว่างที่ผมอมมะนาวรอลงของอยู่(เปรี้ยวจนจืดไปเลย) ได้เดินดูกุฏิที่กำลังสร้าง เดินดูรอบๆวัด เห็นต้นพิกุลขนาดใหญ่ อายุน่าจะเลย 100 ปี ขนาดสามสี่คนโอบ และก็เห็นกองทราย ที่อยู่รอบๆโบสถ์ รอบวัด

คุยกับท่านท่านว่าเมื่อก่อนตอนสร้างโบสถ์ ใช้รถขุดตรงใต้โบสถ์ปัจจุบันนี่แหล่ะ เจอยอดเจดีย์ ยอดโบสถ์ ท่านเลยเอามาสร้างของขลังของท่าน

ขากลับผมได้ให้ท่านลงกระหม่อม(ลงนานและคาถาฟังดูขลังดี)และถ่ายภาพร่วมกับท่าน(ตอนนี้ผมก็ซึ้งใจ ทุกท่านที่อ่านอาจจะไม่รู้สึกอย่างผม ท่านลองไปพบท่านดูเถิด จะรู้เอง)

 

ได้เวลากลับก็ได้ลุงเริญนี่แหล่ะไปส่งที่ท่ารถ(ขณะที่กำลังพิมพ์อยู่นี่ก็คิดถึงลุงนะ ใครอ่านพบ ฝากบอกลุงด้วย)
ระหว่างนั่งรถลุงเริญได้คุยกันหลายเรื่อง ลุงแกว่า แกอยู่กับพระอาจารย์มา 18 ปีแล้ว ช่วยกันมานาน

ลุงแกว่า เมื่อก่อนแกก็ไม่รวยอย่างนี้ ไม่ได้มีรถอย่างนี้ แต่ก็อยู่ช่วย ช่วยพระอาจารย์มาตลอด ทั้งที่เงินก็ไม่ค่อยจะมี
เมื่อก่อนตอนยังไม่สร้างโบสถ์ เงินก็ยังไม่มี ลุงแกก็คิดขึ้นมาได้ว่าควรไปขอรับบริจาคจากกองสลาก คือเค้าจะมีเงินก้อนหนึ่ง ซึ่งเป็นเงินที่ผู้ถูกรางวัลแล้วไม่มาเอา

คิดได้อย่างนั้น สองศิษย์อาจารย์ก็บ่ายหน้ามา กทม ลุงแกก็ว่า ไม่รู้จักทางหรอก มาถึง กทม ก็ จ้างมอเตอร์ไซด์รับจ้าง สองร้อย ให้เค้านำทางไปกองสลาก ลุงแกว่าพลาง หัวเราะพลาง

ผมฟังแล้วก็เอ้อ สองศิษย์อาจารย์นี้ สามัคคีและรักกันดี

ตอนนั้นที่มาขอกองสลาก ลุงแกว่าก็ต้องนำหลักฐาน และภาพถ่ายมาทุกอย่าง ทุกเบอร์โทร เพื่อให้ทราบว่าเราจริงใจและติดต่อเราได้ ยังไงบ้าง "เค้าตรวจเยอะนะ" ลุงแกว่า

สิ้นสุดกระบวนการ ทางกองสลาก ได้ให้มา 200,000 บาท สองแสนบาท ได้มาก็มาช่วยสร้างโบสถ์ ที่ท่านๆเห็นกันนั่นแหล่ะ

จากนั้นก็ช่วยกันทำกฐินผ้าป่า ซึ่งก็ได้ลุงเริญและผู้ใหญ่บ้าน(พ่อของลูกเขย ลุงเริญ) ได้เงินมาอีก ก็มาปรึกษาท่านอาจารย์กัน ว่าจะเอายังไงต่อดี...โครงการต่อไปท่านอาจารย์บอกว่า จะสร้างกุฏิให้เสร็จ ก็ไม่เอา สวยอะไรมาก มันแพง

 

เราเองฟังแล้วก็ตื้นตัน ชื่นชมในตัวลุง ลุงเริญเองพระอาจารย์ท่านก็ไว้ใจมาก

ลุงแกบอกว่า แกให้พระอาจารย์ เปลี่ยนคนขับ หลายทีแล้ว พระอาจารย์ไม่เปลี่ยน เมื่อก่อนไม่ใช่กระบะคันนี้ เมื่อก่อนไม่รวย ไปไหนก็ไปกัน

ลุงแกว่า ไปไกลหน่อย พระอาจารย์ก็ให้ห้าร้อย ใกล้หน่อยบางทีก็สองสามร้อย

ลุงแกว่า "จะว่าไป ชีวิตแกก็ดีขึ้น แกว่าพระอาจารย์ก็ช่วยไว้เยอะนะ เมื่อก่อน พระอาจารย์ท่านลงผ้ายันต์ไว้ให้ " ลุงแกว่า "เห็นผลนะ มันต่างจากเดิมเลย ลูกค้าเข้ามามาก พูดคุยดี มันต่างจากเดิมจริงๆ"

ผมก็เลยว่า ก็เป็นบุญของลุง เพราะลุง ก็ตั้งใจช่วยวัดมาตลอด

ของดีๆ ของพระอาจารย์ ลุงแกมีน่าจะครบทุกรุ่น แต่ละอย่าง สุดยอด ลุงแกว่า "คราวหน้าถ้ามา จะเปิดบ้านให้ดูเลย"

ตอนนั่งรถข้ามแม่น้ำปิง ผมคุยกะแกเรื่องน้ำขึ้น ลุงแกบอกว่า เดี๋ยวก็ลอยกระทงแล้ว น้ำจะสูงกว่านี้อีก แกชี้เลยต้นน้ำขึ้นไปแล้วว่า "เลยนี่ไปก็จะมีร้านอาหาร ริมน้ำมากมายเลยนะ "

แหม คิดถึงตอนนั่งคุยกับลุง ไม่อยากให้ถึงท่ารถเลย เพราะคุยกันมันส์มาก ได้ความรู้เยอะ

ได้ทราบถึงความอุตสาห์ ความบากบั่นของพระอาจารย์และลุงเจริญ


ลุงแกบอกว่า ตอนหาเงินกฐินผ้าป่าสร้างวัด แกพูดกับชาวบ้านว่า พวกเราเคยเห็นเชือกมั้ย มันถุกควั่นจากเส้นเล็กๆเข้าด้วยกัน เป็นเส้นโต มันจะเป็นกลุ่มเป็นก้อนที่แข็งแรง เหมือนพวกเรา ถ้าเราสามัคคีกัน จะก็จะมั่นคงเหนียวแน่นเหมือนเชือก แต่หากเราแตกกัน ก็เหมือนเชือก มันก็จะเหี่ยวและอ่อนตัวลง ใช้ประโยชน์ไม่ได้



เดี๋ยวนี้ลุงแกสบายแล้ว มีรถใหม่ มีบ้าน ลูกสาวคนเดียวของแก ก็เป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว ผมบอกว่า "ลุงคงหมดห่วงแล้วล่ะ"

แกก็ว่า "อืม ใช่"

ผมว่าต่อ งั้นผมขออนุโมทนากับลุงทุกอย่าง และอยากให้ลุงช่วยวัดต่อไป ลุงเห็นมั้ยล่ะ นี่แหล่ะบุญกุศลของลุงที่ลุงช่วยวัดไง

แกพยักหน้ารับแล้วหัวเราะตามไสตล์แก




ก่อนแยกทางกัน ลุงบอกว่า อย่าทำเบอร์แกหาย คราวหน้ามาใหม่นะ มานอนบ้านลุง มาเลย

ผมขอบอกตรงนี้เลยว่า ขอบพระคุณมากๆครับ ทั้งท่านพระอาจารย์ ทั้งคุณลุง ขอขอบพระคุณที่สุด

ประสบการณ์และความรู้สึกดีๆ ที่ถ่ายทอดมานี้ ได้ไม่ได้ครึ่งของความรู้สึกจริงๆที่เกิด หากเรื่องนี้เกิดกับตัวท่านแล้ว ท่านจะรู้เองว่าเป็นอย่างไร




ผมเดินทางกลับถึง กทม ในเวลา ตีสี่ ของวันที่ 25 ตค 51 โดยสวัสดิภาพ

แล้วก็มาทำงานต่อ นี่ผมก็นั่งพิมพ์อยู่ที่ทำงานครับ เหนื่อยแต่ประทับใจ มิรู้ลืม...

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 6 คน ( เป็นสมาชิก 5 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน )

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

HellBoy, อัสดงส์, supatach+, นครานี, ปลัดไม้

สักครู่ครับ เดี๋ยวมาต่อครับ

 

ไม่ทราบว่ามีแผนที่วัด เบอร์โทร พอให้ติดต่อกับพระอาจารย์ได้หรือไม่ครับ เผื่อมีโอกาสไปเชียงใหม่จะได้ไปกราบพระอาจารย์

 

ท่านเขียนเสียเห็นภาพเลยล่ะ ขออนุโมทนาครับที่นำเรื่องดีๆมาบอกกล่าว

 

อนุโมทนาครับ อ.ทิพย์
เคยไปกราบพระอาจารย์

ท่านเมตตาอย่างมากมาย
ยังระลึกถึงท่านเสมอๆ

หากมีโอกาสคงได้ไปกราบท่านอีกครั้ง

ขอบคุณในสิ่งดีๆที่ถ่ายทอดมาครับ

 

น่ามีรูปถ่ายประกอบด้วยน่ะครับ

 

ขออนุโมทนาบุญกับท่านเจ้าของกระทู้ที่นำเรื่องดี ๆ มาเล่าสู่กันฟัง

ขออนุโมทนาบุญกับพระอาจารย์ และคุณลุงเริญด้วยค่ะ

คงเคยเกื้อกูลกันมาแต่อดีต จึงมีความรู้สึกดี ๆ ต่อกันค่ะ

 

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

วันที่ 29 ต.ค.จะไปกราบพระอาจารย์ขอความกรุณา อ.ทิพย์ ช่วยแนะนำเรื่อง เครื่องบูชาครู และอื่นๆ ด้วยครับ ขอขอบคุณครับ

 

ผมเองไม่มีข้อมูลเลยครับ ได้ทางวัดและโจช่วยนี่แหล่ะครับ

ท่านใดมีข้อมูล ช่วยอนุเคราะห์นิดนึงครับ

 

ครับ ขอบคุณครับ
ไม่ได้เจอกันนานนะครับ คราวหน้าหวังว่าคงได้พบกันนะครับ

 

ขอบคุณครับ

 

อย่างนี้ต้องไปพิสูจน์ด้วยตัวครับ
รับรอง ท่านจะต้องประทับใจ
ขอบคุณครับ