เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เรื่องเล่าทางเสียงแหวกลมร้อนก่อนเมษาฮาวายเข้ามาถึงตอนที่ฟังแล้วอาจร้อนหนักยิ่งขึ้น เพราะเป็นบทกดอัศจรรย์กลางลำธารชุ่มฉ่ำ ท่านที่อ่านแล้วจะรับฟังทางเสียงดูว่าอรรถรสลึกซึ้งพอกับตัวหนังสือหรือไม่? ก็เชิญตามสบาย

ระรื่นหู ชอบใจก็อย่าลืมมอบคะแนน "กดติดตาม-กดกระดิ่ง"ให้น้องทำจิตฯ นักพากษ์เสียงเสน่ห์ สักจึ้กสองจึ้ก เป็นกำลังใจเสมือนลมเย็นไล่ร้อนดีนักแล-ขอบคุณมากครับ

 

น้องจิ้งโอนเร็วไว พรุ่งนี้พระสยามฯองค์งามและศักดิ์สิทธิ์มหิทธิเดช จะเดินทางไปตามนิมิตหมายอันยอดเยี่ยมของเพื่อนรุ่นน้อง ขอให้บารมีท่านคุ้มครองอย่างมีความสุข สำเร็จทุกด้านครับ

 

กำลังจะแจ้งว่าสมาชิกว่า หลวงตาที่เราได้ทำบุญกับการชักนำของด็อกเตอร์ จะจัดงานฉลองโบสถ์ในวันที่ 1-3 เมษายนนี้ และทางกระทู้จัดร่วมบุญด้วยการจองอาสนะให้พระที่มาร่วมงาน 2 ที่

โบสถ์ใหม่ จำต้องมีอาสนะใหม่ ราคาอาสนะละ 1,600 บาท ทางผมแจ้งด็อกเตอร์ไปว่า กระทู้นี้ร่วมทำ 2 ที่เป็นเงิน 3,200 บาท ซึ่งจะดำเนินการส่งให้สะพานบุญสัปดาห์หน้า

เป็นเรื่องน่าชื่นชมในภาวะเช่นนี้ที่ หลวงตา พระบ้านนอกยากจนสามารถพัฒนาวัดจนสร้างโบสถ์สำเร็จ แม้ไม่ใหญ่โตหรูหราแต่ก็ใช้ปฏิบัติกิจทางศาสนา เป็นศูนย์รวมใจชุมชนได้อย่างดี และที่ท่านอุตส่าห์มอบมีดหมอสลักชื่อให้ผม ก็ต้องกราบขอบพระคุณในความเมตตาของท่านไว้ตรงนี้ และขอบคุณด็อกเตอร์มุสะพานบุญที่ทำให้พบพระดีที่สมควรทำบุญด้วยอย่างยิ่งรูปหนึ่ง

 

หลานสาวตัวน้อยน่ารักกับพระปิดตาหลวงปู่องค์น้อยสมตัว เลี่ยมแข็งแรงเป็นพลังปกป้องสิ่งมองไม่เห็นและคอยคุ้มครองให้เแคล้วคลาดปลอดภัยจากความซนประสาเด็ก

ขอให้โชคดีตลอดครับน้องประเวช

 

ร่วมทำบุญ อนุโมทนาบุญกันมาตลอดทาง ก็เป็นธรรมเนียมปฏิบัติหลังตะวันลาลับ แดดหายคลายร้อน ต้องพาเข้าเยือนตะนาวศรี ยาวไปถึงตะแว แต่ก็อย่างว่า อย่าใจร้อน รอการจิ้มกันก่อนตามธรรมเนียมอีกครู่ใหญ่

เชิญทานข้าวปลาให้เรียบร้อย ตอนโหดๆนี้ไม่เหมาะกับการอ่านไปกินไปแน่นอน!

 

(ต่อ)...อาถรรพ"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
===============
@@บทส่งท้าย@@
~~~~~~~~~~~~~

โอ้...คุกขี้ไก่ว่าว่าแสนโหดสุดทารุณ ก็หาได้เท่ากระผีกของคุกขังเดี่ยวตรงหน้านี้!

ห้องขังแคบเล็กเท่าห้องส้วม ยังไม่เท่ากับที่มันเป็น 'ส้วม' ตัวจริงแต่ปราศจากถังถ่ายทุกข์ มันเล่นปลดปล่อยบนพื้นดิน มีอุจจาระปัสสาวะเต็มไปหมด ไม่มีที่ว่างให้ยืน นั่ง เรื่องเอนตัวนอนลืมไปได้เลย

คูถ (ขี้) ส่งกลิ่นประสานมูตร (น้ำเยี่ยว) นักโทษทุกคนก่อนหน้านี้ถ่ายทิ้งไว้ ไม่มีการโกยเก็บกวาด มันอาจเป็นบทลงโทษที่เจตนาให้จมขี้จมเยี่ยว จนเข็ดหลาบไม่กล้าทำความผิดอีก เป็นการลงโทษโหดผิดมนุษย์มนา กดค่าของความเป็นคนจมดิ่งลงต่ำต้อยไม่เหลือศักดิ์ศรี มีค่าเท่ากับหนอนในส้วม

คุกขี้ไก่ที่ว่าดีกว่าหนอนในส้วมเล็กน้อย นาทีนี้ผมรู้สึกว่า มันเป็นคุกที่ผมเต็มใจกลับไปดม กวาดขี้ไก่อีกกี่รอบก็ได้!

ท้องไส้ผมขย้อนเรอเอิ๊กอ๊าก ขนาดมีผัาปิดปากปิดจมูก น้ำดีขมรสขื่นพุ่งขึ้นจุกลำคอ แต่นึกขึ้นได้ว่า ตั้งแต่เช้ายังไม่มีอาหารตกถึงท้อง ขืนอ้วกออกไปก็จะยิ่งแย่

ห้องนี้มีดีอย่างเดียว เพดานสูงพอให้ยืดตัวเอาหัวชนไม่ต้องค้อมตัวให้ตาจ้องมองแต่ปฏิกูลรอบตัวหรือคลานคลุกไปบนความโสโครกเหนือคำบรรยาย ผมใช้สายตาที่เริ่มคุ้นชินความสลัวกวาดมองหาที่ว่างพอหย่อนก้น ก็พบมันอยู่ข้างประตูห้องขัง นั่นคงเป็นที่นั่งของนักโทษก่อนหน้าทุกคน มีที่ให้วางก้นเป็นรอยวงกลมสะอาดที่เดียวในนรกที่โลกลืมแม้แต่ภูติผีก็ยังเมิน

ผมนั่งหลังพิงฝาชันเข่าเอามือประสานบนหัวเข่าที่ว่างมีแค่นั้น จะนั่งขัดตะหมาดท่าสมาธิก็ยังกินพื้นที่ล้ำไปหาก้อนคูถ ขยับผ้าปิดปากปิดจมูกกระชับแน่น ให้กลิ่นกระชากอ้วกพุ่งผ่านเข้ารูจมูกน้อยที่สุด หลับตาพยายามควานหาสมาธิให้เจอในสภาวะที่แปลกหลุดโลกครั้งแรก

ทำสมาธิในนรกปฏิกูล ผมนึกไม่ออกแล้วว่าควรจะตรงกับนรกขุมใดในไตรภูมิพระร่วง หรือมันอาจไม่มีเปรียบเทียบเอาไว้ก็ได้...

คิดฟุ้ง ใจฟุ้ง จิตเสวยอารมณ์พล่านส่งความคิดผ่านไปหาเรื่องราวหนหลัง คิดถึงองค์ปู่ที่ช่วยในยามคับขันทุกครา บัดนี้ผมต้องต่อกรกับชะตากรรมโหดร้ายอย่างเดียวดาย สูญสลายกระทั่งกำลังใจที่เคยมี วูบคิดถึงแม่ที่จากไป...

อีกครั้งที่ถวิลถึงนางในดวงใจที่คงไม่มีโอกาสพบกันอีก ผมอาจเป็นผีไร้ญาติโดยที่เธอไม่มีวันรู้ก็ได้ ผมซบหน้าลงกับท่อนแขน ใจพุ่งพรวดไปหาเพื่อนรักแต่ละคนในค่ายทหาร รวมถึงลุงพรานกับบักสมเพื่อนตายต่างวัย

พลัน...ภาพพญากุมภีล์ผุดขึ้นในห้วสมอง ท่านยืนยิ้มเยาะเอามือชี้หน้าแต่ไม่พูดจา ภาพพญาจงอางยักษ์ลอยขึ้นมาในจักษุพร่ามัว และซ้อนด้วยภาพ ทิน อ่อง ทหารกล้าชาวพม่าผู้หลั่งเลือดชโลมดินเพื่อมาตุภูมิสมศักดิ์ศรีชายชาตินักรบ

ทุกภาพปรากฏแจ่มชัด เจ้าหนี้บวชที่ผมทั้งบนบานทั้งรับปากแต่ยังไม่กระทำให้สักราย หรือนี่เป็นบทลงทัณฑ์ตักเตือน กับดักนรกที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลบันดาลให้ผมเดินเข้าชะตาร้ายยิ่งกว่า "บงอับบงรา" เพราะการไม่ทำตามสัจจะวาจาตรงตามเวลา

ผมเงยหน้าสบัดหัวขับไล่ความฟุ้งก่อนบังเกิดอาการสติหลุดกับภาพหลอนจากภาวะที่จมอยู่กับกลิ่นปฏิกูลโสโครก ไม่อาจดึงอารมณ์ด้านดีขึ้นมาต่อสู้กับเวทนา

ช่างมันสิว่ะ...สัญชาติญาณนักสู้อีกเฮือกในตัวฮือโหม ผมฮึดสู้..ตัดความฟุังซ่านด้านอ่อนแอ นำจิตผนึกกับกายต่อกรกับเวทนาอันยิ่งใหญ่ กายอยู่ในนรก ต้องดึงจิตขึ้นสูง อย่าปล่อยไหลลงต่ำจมกองขี้กองเยี่ยวตามไป

ผมเริ่มต้นบทผูกจิตด้วยพระคาถา "มงกุฏพระพุทธเจ้า" เป็นการสวดที่อัศจรรย์ สวดเพื่อประคับประคองจิตอย่าให้สติแตก มิใช่ป้องกันภัยร้ายดังที่เคยกระทำ

มหาภัยทางกลิ่นของคูถ-มูตร ที่อวลตลบกลบสิ้นทุกอายตนะนี้ ใช้พระคาถาใดดับมันไม่ได้ ต้องใช้เพื่อประคองจิตใจอย่างเดียว!

ลำดับต่อมา ผมร่ายพระคาถาดาวดึงส์ไตรตรึงษา ดึงจิตที่เริ่มเป็นสมาธิเข้าสู่อุเบกขาความว่างเปล่า ไม่ยินดียินร้ายกับทุกสิ่งรอบตัว ให้พระคาถาในจิตนำทาง บันดาลหาทางออก

เป็นเรื่องแปลกเมื่อชีวิตเข้ามุมอับทรมานที่สุดแต่ยังไม่ตาย ในที่สุดจิตที่ผ่านการฝึกและเคี่ยวกรำมาบ้าง สามารถรวมศูนย์สำเร็จ สงบนิ่งถูกที่ถูกทาง ปลุกกายเผชิญหน้ากับความเลวร้ายอย่างไม่ทัอแท้

จิตเจ้าตัวรู้ กระตุ้นเตือนอารมณ์กายว่า เวทนาทั้งปวงตรงหน้านี้ เป็นบททดสอบที่หาถึงตายไม่ จงอย่ากลัว อย่าตกใจลนลาน ต้องอยู่ร่วมกับเวทนากลิ่นสุดโสโครกนี้ให้ได้

เวลาผ่านไปในห้วงภวังค์ลึกซึ้งนี้นานเท่าใดผมมิอาจหยั่งรู้ ความเหนื่อย ระโหย อิดโรย ความหิว ความฟุ้งซ่านเหน็บชาถูกกลบฝังไปกับปฏิกูลรอบ ๆ กระทั่งสะดุ้งเมื่อเสียงตบประตูดังข้างตัว

ช่องว่างน้อยนิดเหนือประตูถูกดันเปิด เป็นช่องส่งอาหาร เสียงเจ้ายามตะคอก...

"โยเดีย โยเดีย"

ที่จริงมันพูดมากกว่านี้แต่ผมฟังชัดแค่ 2 คำ รีบขานรับเป็นภาษาไทยว่า "ครับ ครับ "

จานข้าวสังกะสีถูกดันผ่านช่องเข้ามา มันเรียกเพื่อให้ผมรับจานไม่ปล่อยหล่นลงพื้นส้วมกินข้าวคลุกขี้ แต่มือไม้ผมก็เต็มไปด้วยกลิ่นพวกนี้ ผมรับจานข้าวที่มีข้าวสวยสีแดง เป็นข้าวไม่ผ่านการสี ข้าวกล้องที่มีในคุกทุกแห่งแม้ในเมืองไทย บนข้าวราดด้วยผักเขละ ๆ น้ำราดมีกลิ่นคล้ายปลาร้า

ผมยกจานขึ้นดม เอากลิ่นปลาร้าที่เคยเหม็นสำหรับผมดับกลิ่นปฏิกูลที่เหม็นอุบาทว์กว่า ดึงผ้าปิดปากออกไปที่คาง คว้าช้อนสังกะสีที่ไม่รู้ว่าล้างหรือไม่จ้วงข้าวในจาน หลับหูหลับตาพุ้ยเข้าปากยิ่งกว่าชูชกตายอดตายอยาก

กินเพื่ออยู่รอด ถ้าอยากรอดจากนรกผมต้องมีกำลัง มีพลังงานไว้สู้กับพญายม จะไม่ยอมล้มพับอ่อนแอให้พวกมันเยาะเย้ยไยไพ

กล้ำกลืนพลังงานมื้อแรกด้วยเวลาไม่เกิน 2 - 3 นาที ผมสอดจานกลับออกไปทางช่อง ทรุดตัวลงนั่งที่เดิม ไม่มีน้ำกิน น้ำล้างหน้า การอาบน้ำล้างตัวลืมไปเลย ไม่ต้องพร่ำรำพันถึง

เวลาในนรกปฏิกูลเดินอย่างเชื่องช้า ผมผล็อยหลับท่านั่งเอาหัวฟุบกับมือบนเข่าหลายหน สลับการยืนซอยเท้าอยู่กับที่ให้เลือดลมเดินป้องกันเหน็บชา พยายามนึกถึงตอนเดินในค่ายทุกเช้าเป็นตัวกระตุ้น ห้ามท้อถอยอ่อนแอหมดกำลังใจ

ปัง..ปัง..ปัง เสียงตบประตูข้างตัวด้านนอกดังขึ้นอีก แต่ละปังดั่งเสียงสวรรค์ มันหมายถึงผมได้ยืดเส้นยืดสายโต้ตอบกับคนด้วยกัน ถึงจะพูดไม่รู้เรื่องก็ยังดีกว่านั่งมองกองคูถสูดกลิ่นมูตร

ประตูถูกกระชากเปิดผาง เจ้าผู้คุมตัวเล็กคนที่ห้ามไม่ให้ผมโดนกระบอง พยักหน้าเรียกผมออกไป มันไม่เข้าใกล้ประตูเกินกว่าสองก้าว ทำหน้าตาแหยเกกับกลิ่นอุบาทว์ที่โชยคลุ้งออกจากห้อง เพราะดันไม่คาดผ้าปิดจมูก

ผมไม่รอมันสั่งหนสอง ก้าวเท้าออกเหมือนกระโจน เจ้าผู้คุมรีบกระโดดหลบไม่ให้เนื้อตัวเหม็นเน่าของผมโดนตัวมัน

หลังประตูเป็นร่างของล่ามที่ยืนเอามือปิดปากปิดจมูก!!!

ไม่มีใครที่ทำให้ผมดีใจมากที่สุดเท่ากับได้เจอล่าม เขาใช้ได้ รับปากว่าจะคอยดูแลผม ก็ทำตามคำพูด นับว่าหัวหน้ามอญใช้เส้นสายถูกคน

"ไปเถอะ"...ล่ามเอ่ยสั้นๆ พยักหน้าให้ผมเดินตาม ตัวเองรีบจ้ำอ้าว ต้องการหนีกลิ่นโสโครกให้รวดเร็ว

ผมสาวเท้าตาม ทิ้งระยะห่างไม่ประชิด รู้ว่าความเน่าเหม็นของเรือนร่าง ราวกับพกห้องส้วมติดตัว ไม่มีใครอยากเดินใกล้ ถ้าเป็นการเดินป่า ใครที่อยู่ใต้ลมผมเวลานี้ ไอ้หมอนั่นโคตรซวย!

แสงแดด อากาศบริสุทธิ์แม้อวลกลิ่นแอมโมเนียบ้าง แต่มันก็สมควรสูดเข้าปอดให้เต็มรักเต็มทรวง ล่ามนำผมออกมายืนนอกคุกขี้ไก่สำเร็จ ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น?

พระคาถาดาวดึงส์ อาจมีส่วนดลบันดาลให้ล่ามมาช่วยดึงผมออกจากนรกได้ก่อนเวลา!?

"เดินตามรถนะ นั่งด้วยไม่ไหว"!!!

ล่ามพูดตามตรงเมื่อขึ้นนั่งบนรถจิ๊ปบุโรทั่งคันเดิม ผมก็ยอมรับว่า ความสุดโสโครกยามนี้เข้าใกล้คนอื่นไม่ได้ รีบยิ้มแล้วบอกล่าม...

'ไปเลยครับ...ผมวิ่งตามได้"

รถจิ๊ปเคลื่อนออกช้า ๆ ผมซอยเท้าในท่าวิ่งฝึก พอนึกขึ้นได้ว่าอย่าทำท่าเหมือนทหาร ก็รีบเปลี่ยนเป็นท่าวิ่งสะเปะสะปะ รถนำทางวกวนในค่ายไปทางข้างหลังอีกด้าน ค่ายทหารนี้อาณาเขตพื้นที่ใหญ่พอตัว รถเข้าเขตป่าละเมาะมีสุมทุมพุ่มไม้เตี้ยแซมโปร่ง ๆ ไม่กี่นาทีถัดมา ผมยังไม่เหนื่อยหอบ สวรรค์ก็โผล่เบื้องหน้า

เป็นสายธารเล็กที่แยกมาจากลำคลองหน้าค่ายอีกที น่าจะเป็นแนวธารขุดขึ้นใหม่ แต่มันมีท่าน้ำให้อาบน้ำ ที่สำคัญน้ำใสสะอาด

"จัดการตัวเอง ผมรอตรงนี้ นี่เสื้อผ้า"

ล่ามชี้ที่ท่าน้ำ แล้วโยนชุดใหม่ อันที่จริงก็เก่าคร่ำแต่สะอาด เป็นชุดชาวเหมืองจากเป้ของผมที่ถูกยึดไประหว่างโดนควบคุมตัว!
------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด***

 

วันที่ ๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันพฤหัสบดี ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๔ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

ได้รับพัสดุแล้วครับ

 

รัสเซียกับไทย

 

ท่านบก.ปรับสำเนียงตรงบทสนทนาให้อารมณ์ดิบตรงเป้า ที่จริงก็อยากเขียนอย่างนี้ แต่คิดอีกที เอาเป็นกลางๆไว้ คนอ่านจะได้ไม่ต้องแปล "ไทยเป็นไทย" อีกที การอ่านจะได้ลื่นไหลสบายตา เพลินอารมณ์

ขอบคุณท่านบก.มาก เป็นน้ำจิ้มช่วยเสริมอรรถรสหลังการอ่านมากทีเดียว

 

หลวงพ่อรับบาตรแต่ละวันจากผู้ศรัทธาไม่น้อย บาตรเอียงต้องมีลูกศิษย์ช่วยถือของ ทานมากก็เท่ากับศรัทธาปสาทะมาก เป็นพุทธบุตรที่ควรแก่การบูชา และร่วมอนุโมทนา

 

ขอบคุณน้องติ้กที่แจ้ง
โมทนาบุญอีกรอบครับ

 

ยังไม่ได้เปิดชม แต่ก็เชื่อว่าน่าเป็นคลิปที่ทำให้เห็นว่า มิตรแท้ของเรานั้นอยู่ที่ไหน ว่าจะเอาบทสัมภาษณ์ ท่านหม่อมคึกฤทธิ์ ปราโมช อดีตนายกรัฐมนตรีที่ไปแสดงปาฐกถาให้นักเรียนไทยในอังกฤษฟังที่ประเทศอังกฤษ ก็ยังไม่มีเวลาถ่ายทอดสักที วันหยุดนี้น่าจะได้จิ้มให้อ่านกัน

จะได้รู้สันดาน "อั้กลี่ อเมริกัน" กับพวกตาน้ำข้าวนักล่าอาณานิคมว่ามันเห็นแก่ตัวขนาดไหน ไม่เคยรักหรือคิดช่วยใครจริงจังตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ มันคิด"ปล้น"ด้วยการช่วยแบบหน้าไหว้หลังหลอกทั้งสิ้น

ผิดกับรัสเซีย ดีกับเรามาตั้งแต่สมัย"พระเจ้าซาร์นิโคลัส" ที่พระองค์ท่านช่วยสร้างภาพให้กับ ร.5 ของเราไปทั่วยุโรป ทำให้ ฝรั่งเศส อังกฤษ ฮอลันดา ปิศาจนักล่าอาณานิคมเบรคตัวโก่งในการคิด"ฮุบ" อาณาจักรสยามไปแบ่งเค็กกัน

 

พระอาจารย์เล็กแนะยุทธวิธี
ทางสายกลางความเพียร...

พากเพียรเพาะ..เจาะจิตใจ
มาดมั่นไว้........ใฝ่ปฏิบัติ
เคร่งครัดทาง...สายกลางชัด
แจ่มแจ้งจัด......มัดความดี
--ทุ่มเทพลัง.....ถั่งถ่ายถึง
--'ทาน'ผูกตรึง..ซึ่ง'ศีล'ศรี
--จี้'ภาวนา'.......ล้างราคี
--เพียรดั่งนี้......วิถีธรรม!

 

เลขจัดส่งวันนี้
--ED 5307 1567 6 TH จรเข้บัว
--ED 5307 1568 0 TH เชียงราย

 

"3 หลวงปู่" ผู้ยิ่งใหญ่
ภาคเหนือ-ใต้-กลาง
ปู่โต๊ะ-ปู่แหวน-ปู่สงฆ์!
==============

3 อมตะเถราจารย์ยิ่งใหญ่ของประเทศที่ร่วมกันส่งพลังสู่วัตถุมงคล มีปรากฏบังเกิดไม่บ่อยนัก น่าเสียดายที่พระเครื่องชุดนี้ เมื่อสร้างได้ตามเป้าประสงค์สามารถสร้างวัดกลางกรุงสำเร็จ ก็ขาดการผลักดันให้ผู้คนทราบประวัติอย่างต่อเนื่อง ว่ามีความพิเศษน่าเสาะหามาบูชาเป็นศิริมงคลเพียงไร?

ทั้งที่วัดอยู่กลางกรุง พระชุดรับบารยิ่งใหญ่จาก 3 อริยสงฆ์เต็มๆกลางกรุงแท้ๆ แต่หย่อนการประชาสัมพันธ์แพ้วัดไกลปืนเที่ยง ขนาดเป็นพระชุดมีประกวดงานใหญ่ระดับประเทศเมื่อกว่า 30 ปีที่ผ่านมา และรายนามผู้ส่งพระเข้าประกวดพระรุ่นนี้ ก็เป็นนักสะสมพระเครื่องระดับ"เบญจภาคี"ของวงการทั้งสิ้น!

นั่นคือ พระเนื้อผงรูปเหมือน หลวงพ่อสงฆ์ วัดเจ้าฟ้าศาลาลอย ชุมพร ที่สร้างเพื่อนำรายได้บูรณะวัดกลางกรุงอันได้แก่ "วัดทุ่งเสรี"(ซอยพระรามเก้า 41) รามคำแหง จนสำเร็จ

ท่านพระครูปลัดเสนอ อังคโณ เป็นอดีตศิษย์ พ่อท่านคล้าย และ หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี คือผู้สร้างพระเนื้อผงสวยงามล้ำค่าเข้มขลังน่าทึ่งชุดนี้ เมื่อสร้างเสร็จจบพิธีในเมืองกรุง ท่านก็นำลงใต้ขอบารมี หลวงพ่อสงฆ์ วัดจ้าฟ้าฯ เมตตาอัดพลังล้นปรี่ ก่อนแบ่งออกบูชาที่วัดชุมพรรังสรรค๋อีกแห่ง คนทางใต้จึงคิดว่าพระนี้ออกวัดชุมพรฯ

สำหรับพิธีพุทธาฯในเมืองกรุง ก็เป็นที่แน่นอนว่า หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี เป็นประธานปลุกเสกให้เต็มที่ ร่วมกับ หลวงปู่แหวน วัดดอยแม่ปั๋ง และคณาจารย์อีกนับสิบท่าน โดยมี อาจารย์ชุม ไชยคีรี ทำพิธีพรหมศาสตร์ ครบครันสรรพวิชา"พุทธ-พรหม-พราหมณ์"

3 อมตะเถราจารย์นั้น ถ้าเราสังเกต"อายุ"จะเห็นว่า วัยไล่เรี่ยกันมาก ท่านอยู่ในยุคเดียว ยุคทองของวงการพระสงฆ์ไทยที่เก่งกาจที่สุดเหนือที่สุด!!!...

--หลวงปู่โต๊ะ มรณภาพ 5 มี.ค.24 (อายุ94ปี)
--หลวงปู่แหวน มรณภาพ 2ก.ค.28(อายุ98ปี)
--หลวงปู่สงฆ์ มรณภาพ 2 ส.ค.26 (อายุ93ปี)

อาจเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ 3 อมตะเถราจารย์ เหนือ-ใต้-กลาง ประจุพลังให้วัตถุมงคลรุ่นเดียวกัน

พระเนื้อผงรูปเหมือน หลวงพ่อสงฆ์ วัดเจ้าฟ้าศาลาลอย กล่องเดิม เคยนำให้ร่วมบุญหลายครั้ง ยังมีมอบให้สมาชิกเป็นศิริมงคล พลังพุทธคุณ พลังอริยสงฆ์คู่ควรเมืองค่าเกินล้าน ราคาหลักร้อย...

=======800=======

พระเดิมๆไม่ผ่านการใช้หรือโดนมือใคร สร้าง ปี 20 อยู่ในทำเนียบ 'หลวงปู่สงฆ์' เป็นทางการ!

หลังตราสัญลักษณ์วัดเจ้าฟ้าศาลาลอย ออกแบบได้สวยงามน่าทึ่งเมื่อ 45 ปีที่แล้ว องค์จริงสวยกว่าในภาพมาก

กล่องเดิมจากวัด กล่องโบราณยุคต้นของประเทศ ไม่มีการผลิตแบบนี้นานแล้ว

ให้ชมภาพชนะประกวดจากงาน"อนุรักษ์พระเครื่องฯ"ที่ห้างพาต้า ปิ่นเกล้าเมื่อปี 31 หรือ 34 ปีที่ผ่านมา ภาพชนะลงในหนังสือจัดมอบให้ผู้ชนะประกวด เป็นหนังสือต้นแบบของงานพระเครื่องต่อๆมา

งานยักษ์ยิ่งใหญ่ โปรดดูรายชื่อเจ้าของพระชนะรางวัลที่ 1-3 ทั้งสามท่าน เป็นนักสะสมพระเครื่อง"เบญจภาคี"เบอร์ต้นของประเทศในยุคนั้น ยังสะสมพระรุ่นนี้ คิดดูเอาเองละกัน

อ้อ...'เจ้าสัว'ท่านที่3 เป็นศิษย์เอก "หลวงปู่โต๊ะ"พระในวัด-นอกวัด หลวงปู่เสกที่ไหน ตามเก็บเรียบ!

"หนึ่งภาพมีค่ามากกว่าพันคำ"...ของแท้!

 

หลังหกโมงเย็นของวันนี้ หากยังไม่มีท่านใดรับรายการนี้ ผมขอนิมนต์ท่านกลับบ้านนะครับ

 

ขอนิมนต์กลับบ้านครับ