ทำอย่างไร จึง "เห็นธรรม"

ส่วน แสบๆ นี่ จริงๆ ป๋มหลอกให้
คลุกคลี่โคลน อะฮับ

ถ้า ความพยายามจะเล่าสภาวะ
มันเนื่องๆ กันกับ ไป แสบๆ ก้
ประมาณนั้นแหละ

ฮี้ๆๆๆๆ แต่ ซ.ต.พ นะ เพราะ
ว่าป๋มก้ รุมะชัด แค่สันนิฐานว่า
มันน่าจะ อุปปัฏฐานะ

คำว่า อุปปัฏฐานะ เปน คำจาก
วิสุกะทิมัด คู่กับคำว่า อัปปานา

คนทอยก้ตลกดี ไปดัดแปลง
เปน อุปปจาระ เอาดื้อๆ

คำว่า อัปปานา คือ แนบแน่น

ดังนั้น

คำว่า แนบแน่น ขอพากลับไปใช้
คำตถาคต พหุลีกตา ชาคริยานุโยค
กับ อุชุปฏิปันฯ ดีกว่า

คำวิสุกกะทิมัด เปน คำลวง เปนคำไส้สึก
ห้ามใช้ ( แต่ ก้ จะชินหู คุ้นปาก ตาม
เวรตามกรรมเปน เผ่าทอย )

 

คือให้ปฏิบัติแบบเดิมไปเรื่อยๆ พหุลีกตา ชาคริยานุโยค ใช่ไหมครับ

เรื่องระดับสมาธิ ผมไม่ได้สนใจใคร่รู้ว่าตอนนี้เป็นอะไร จะเป็นอะไรก็ปล่อยไป

คำจากวิสุทธิมรรค ก็ขออย่าเอามาคุยกันเลย ผมไม่เคยสนใจศึกษา แม้ว่าจะเคยอ่านมาก่อน ใช้คำพุทธวจนได้ความหมายตรงกว่า

ส่วนเรื่องจะหลอกจะไม่หลอกอะไร ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ปกติก็พิจารณาเป็นอนิจจัง อนัตตา อยู่ มาช่วงหลังนี้ก็แค่พลิกเป็นทุกขังเท่านั้นเอง

 

ถ้า ยังมีรส ไล่ตามเอ๊ะ ก็ไม่ถูก ให้ลืมไปเสีย

คือ ถ้ามันแยกรูปแยกนาม ไม่ให้ค่า แล้ว
เกิดการทวนไปรู้ ต้นสายปลายเหตุ ว่า
ภาวนายังไง จึงพ้น อันนี้ ถึงจะให้ มนสิการไว้

ภาษาพระดอนเขาเล็ก ท่านจะเรียก ส้มหล่น
หมดหาก เป็นการแยกรูปแยกนาม "พ้นจิต"
"ไม่ฉวยจิต" แต่ไม่รู้ว่าประกอบอะไรมา

แม้นจะเป็นพวกเข้า ฌาณ ถอยออกมา จะเกิด
อาการแบบนี้เหมือนกัน แต่เป็นมิจฉามรรค
เพราะเกิดจากการ "กดข่ม" ก็จะอนุโลมว่า
มันเหมือนๆ แต่จะต้องประกอบ ฌาณ เข้าๆออกๆ
จนกวาจะรู้ชัดว่า "โดนของลวง" เป็นเพียง
โลกียธรรม มีการกดข่ม ไม่ใช่สัลเลขาแม้น
แต่น้อย ถึงส้มไม่หล่น ก็ให้ทิ้งอยู่ดี

ภาษาหลวงปู่สิม(น่าจะจำไม่ผิด) " นิพพานไม่มี
อะไร ทิ้งจิตไป ก็จบแล้ว "

แต่ความเป็นจริง มันมีความไม่รู้ เป็นตัวผลิก
จิต กดข่มจิตบางอย่างแน่ๆ ทำให้ พอมันเกิด
ก็ไล่ตะครุบ "ลังเลมรรคผล"(จิตมันส่งออก
ตั้งแต่ตอน กระทบผัสสะบางอย่าง แล้วเกิด
สมถะ แบบ สมแทะ)

ที่นี้ ถ้าหาก มันทิ้งจิต ไม่ให้ค่า ไม่ฉวยจิต ที่
รู้เหตุรู้ผลว่า ภาวนามายังไง มันจะเกิดได้
แค่ 4ครั้ง เท่านั้น ไม่มีมากกว่านี้

เว้นแต่เป็น พุกกะพุง ก็จะเห็น การกำเริบกลับ
เหตุที่ทำให้กำเริบกลับ ถ้าไม่เห็นเหตุของ
การกำเริบกลับ เพราะต้องเอาเหตุตรงนี้ไป
พินาต่อว่ามีหนทางใด ลด ละ รำงับ ได้บ้าง
อันเป็นอวิชชาอย่างหนึ่งด้วย(มันขวางนิพพาน)
หากไม่เห็นเหตุ ก็จัดเป็นพวก คลี่ทูตกุดถัง
เก่งกระเด้งธรรมดาๆ เป็นแค่นักคิด คาดเดา ส่งเด็ก

คนที่เกิดมาโดยมีปัญญา3 มีอินทรีย์ภาวนา
มาแต่เกิด จะมีอาการแบบนี้เป็นปรกติ แต่ตก
ข้าง "กดข่ม" หมด เช่น เกิดเหตุไฟไหม้จิต
ก็แยกอกมา บางคนมีกำลังฌาณก็อุ้มโอ่ง
เดินฝ่าไฟเข้าไปช่วยคนนั้น คนนี้

พระท่านจะเล่า ตำรวจคนนึงเห็น รถนักเรียน
ไฟไหม้ ก็ลุยไฟเข้าไปอุ้มเด็กจนหมดรถ แต่
สุดท้ายพบอีกหนึ่งศพติดอยู่ใต้เบาะ แกก็เสีย
ใจแทบขาดใจ หากรู้ว่ายังมีอยู่ ก็จะเข้าไปช่วยอีก
จนหมด หน้าที่ของ ฌาณ แฌณ จึงมีไว้ลวง
หลอกสารพัด พร่องเป็นนิจ "ตั้งอยู่ไม่ได้"
( หากเด็กคนนั้น อธิษฐานจิต แช่งตำรวจ
ทีไม่เข้าไปช่วยเขา ก็จะผูกเวร ชั่วกัลปวสาน
เป็นความหมอง เป็นอันเตวาสิกจนกว่าจะละขันธ์)

 

"แบบนี้ มาถูกทางไหมครับ "

พระท่านจะตอบ

"ถูก"

แต่ถ้ามีวาสนาจะภาวนาต่อ ท่านก็จะพูดว่า

" หากถูก ก็ต้องเกิด มรรคผลนิพพาน สิ
แล้ว สี่ครั้งเท่านั้น ไม่มีเกิน "

 

เข้าใจแล้วครับ อยู่กับ มรรค นะครับ

 

มรรค มีหนึ่งเดียว

กิจเดียว

รสเดียว

 

แรด มี นอเดียว

อย่า 11รด มากกว่า หนึ่งตัว


นั่นโคนไม้

นั่นลำโพง นั่น

"ฟัง..สิฟัง...และฟังอย่างตัั้งใจ
คำทุกคำ ออกมาจากข้างใน
อาจเป็นเพียงครั้งเดียว ที่ฉันเองจะพูดไป
อยากให้เธอรู้ ทุกคำของความในใจ
ที่ไม่เคยเอ่ย

เราคบกัน ผูกผัน กันแสนนาน
ยังไม่เคย พูดกัน อย่างนี้เลย
จากวันที่พบกัน จนถึงวันที่คุ้นเคย
แต่ไม่เคยเผย หรือกลัวว่าความคุ้นเคย
นั้นจะจางไป

เก็บมาตั้งนาน เพื่อรอวันนี้
บอกไปซักที ให้โล่งใจ
อัดอั้นเหลือเกิน เธอคงเข้าใจ
รู้ไว้เถอะนะ ว่ารักเธอ มากมาย

คงเข้าใจ ขอบคุณที่รับฟัง
มีสองทาง ที่มัน ต้องเป็นไป
หนึ่ง คือยังเหมือนเดิม
และสอง คือเราร้างไกล
แต่จะเป็นทางไหน ต้องลองถามใจเธอเอง
นั่นคือคำตอบ "

 

เนื้อเพลง มินตะยา
Min Ta Ya - คาราบาว (Carabao)

Written by：Carabao

ยามสบตา
ยลดวงพักตร์
สุดจะหักใจให้ลบลืม
หรือเทวาส่งมาปลอบปลื้ม
ในชัยชำนะเหนืออังวะบุรี

เป็นสตรีที่งามพร้อมสรรพ
เป็นต้นตำรับผิวพม่าตาแขก
ดรุณีในวัยรุ่นแรก
ผู้แหวกกองทัพ
นักรบกระเจิง


คือขุมพลังเสน่หา
พ่อเจ้าพระยา
ยังอดหวั่นไหว
อันชายกับหญิง
ก็เหมือนฟืนกับไฟ
ไม่ใครก็ใคร
ต้องติดลมสมยอม


แม่เนื้อหอมกับเสือหาญ
แต่งเติมวิญญาณ
ให้นักรบรักชาติ
อย่างนโปเลียนโปร์นาปาร์ท
ขึ้นกุมอำนาจก็เพราะโจซิฟิน



ตะละแม่มินตะยา
เธอเกิดมาเพื่อแค้น
ชาตินี้จะทดแทน
พระคุณของบิดา

ตะละแม่มินตะยา
เธอกล้าเยี่ยงนักรบ
ที่ใช้ความสงบ
สยบชายชาติอาชา

มีความแค้นเบื้องหน้า
มีมายาเป็นอาวุธ
โลกจึงได้พิสูจน์
ระหว่างดาบกับโฉมงาม

มีความแค้นเบื้องหน้า
มีมายาเป็นอาวุธ
โลกจึงได้พิสูจน์
ถึงการตัดสินใจ

ตะละแม่มินตะยา
เธอเกิดมาเพื่อแค้น
ชาตินี้จะทดแทน
พระคุณของบิดา

ตะละแม่มินตะยา
เธอกล้าเยี่ยงนักรบ
ที่ใช้ความสงบ
สยบชายชาติอาชา

มีความแค้นเบื้องหน้า
มีมายาเป็นอาวุธ
โลกจึงได้พิสูจน์
ระหว่างดาบกับโฉมงาม


มีความแค้นเบื้องหน้า
มีมายาเป็นอาวุธ
โลกจึงได้พิสูจน์
ถึงการตัดสินใจ

ของพระเจ้าตากสิน



***เนื้อเพลงจากที่อื่น***

 

ห้อง บะสี เป่า !?

จำลาย เสื่อน้ำมัน ได้ ตอนแยกห้องนอน

 

กว่าจะเข้าใจ สรุปคือเลือกทางไปแล้วเหรอครับ

 

คมหอกหรือคมดาบมิอาจเทียบได้เลย
กับ..คมความงามแห่งสตรี

 

เลือกได้ ก็ ดี จิฮับ

พระสวนเสือท่านว่า

" มันจะเป็นไปตาม ปัจจัยการ วันยันค่ำ "

 

อยู่อย่างคนไม่มีสิทธิ์ ก็ผิดตั้งแต่วันที่เราเกิด

 

Watch | Facebook <-- กดที่นี่ หาก วีดีโอว มะขึ้น


ไม่ต้องให้ขานชื่อ เนาะ

ดู ก็ รุ วะ ใคร

 

เรื่องนั้นก็แน่นอนครับ เพราะยังไปได้ไม่ถึงที่สุด

แล้วผมจะไปสนทนาธรรมกับใครได้บ้างไหม หรือว่าห้าม เพราะเวลาไปสนทนากับคนอื่นแล้ว ไปอ่านข้อธรรมที่เราโพสต์มัน มีความเข้าใจมากขึ้นน่ะครับ

 

ตาม ประสบแกน ถ้า ทำให้เข้าใจมากขึ้น มันจะไม่พอดี

มันจะเหมือนทำให้รู้ ขาดตรงนั้นนิด ตรงนี้หน่อย
แล้วก็ ติดหนึบอยู่กับ กรุณา ซึ่งผลิกเป็น โทษะได้

( หากติดหนึบที่ เมตตา นี่อาจได้ ขันธ์5 10 15 ไม่ก็ 60 ตั้งทีมเลย )

ให้สังเกต ความขาด ความไม่สืบต่อ ความหมดอาหาร การสละออก
ก็จะ โพสตอบได้ โดยที่ "จิตไม่เคลื่อนออกจากฐาน"
ซึ่งจะได้ประโยชน์ แม้นอีกฝ่าย อ่านไม่รู้เรื่อง
[ ต้องกลับมาดู วันหลังๆ สิ่งที่หยอดไว้ ถึงจะ
เริ่มเป็น ปัจจัย หมุน เข้าเป้าได้บ้าง ไม่มากก็น้อย ]

มีเท่านี้ ฮับ

ถ้าสรุปแบบ พระสมณโคดม ก็

" ธรรมมีแต่สุญญตา กล่าวแต่มรรค " ผู้หมุนคือ ตถาคต
โดยที่ สิ่งอื่นเป็น พาหะนะ ( แต่ ทรงเลือกใช้เฉพาะภิกษุ )

Spoiler: คลิกรับ

 

ก็จริงตามนั้น เท่าที่เคยโพสต์มา ทำไปแล้ว มันเหมือนไม่ครบ ต้องกลับไปแก้ ถ้าไม่มี......ก็อย่าดีกว่า และยังเป็นนิวรณ์ด้วย

หักห้ามใจตัวเอง