มีผู้กล่าวว่า ถ้าจิต เกิดความคิดอะไรขึ้นมา เกิดความรู้อะไรขึ้นมา ให้พิจารณา สิ่งนั้น

งานศาสนาแย่งคนกันเช่น ศาสนา
จากทะเลทรายจ่ายหนักให้
กับผู้รับจ๊อบเผยแผ่
ณ ปัจจุบันนี้

 

โลกธาตุ ที่อยู่รอบเราทั้ง สี่ทิศแปดทาง
เป็น โลกธาตุที่เต็มไปด้วย ผู้ที่ชอบความยุติธรรม
คนที่ไปเกิดในโลกธาตุนั้นๆ จะมีทุกอย่างหมด
รูปร่าง หน้าตา อายุ อายุขัย ไม่มีคนพิกลพิการ
ผู้คนมีอายุอย่างน้อย ห้าร้อยปี เท่ากันหมด

มีเพียง มัชญิมาโลก หรือ โลกตรงกลาง
ที่เป็นโลกที่เต็มไปด้วยความไม่เที่ยงแท้แน่นอน
อายุ ก็ขึ้นๆลงๆ ได้ ตามกรรมใหม่ ที่ตัวเองกระทำ
ผู้คน ก็มีตั้งแต่ พระราชา ไปจนถึง ขอทาน
หน้าตา ก็มีตั้งแต่ หน้าตาดี ไปจนถึง หน้าตาพิกลพิการ
จิต ก็มีตั้งแต่ พระอรหันต์ จนถึง พญามาร
ทุกอย่างเป็นไปได้หมดในโลกนี้
แต่คนส่วนมาก ร้อยละ 99.99 เปอร์เซนต์
มักจะต้อง ตกนรก โดยส่วนเดียว
หาโอกาสที่จะ ขึ้นสวรรค์ หรือ บรรลุธรรม แทบจะไม่มี
เพราะฉนั้น ใครที่จะมองหา ความชอบธรรม หรือ ความเป็นธรรม
ก็ย่อมที่จะเป็นไปไม่ได้ จะต้องไปหาที่ โลกธาตุที่อยู่ด้านข้างโน่น
ในโลกนี้ มีแต่ ทุกคนเกิดมาด้วยกฏแห่งกรรม นำพาทั้งสิ้น
หากตั้งจิตถือศีล ก็จะได้ ไปสู่สุขติ หรือ บรรลุธรรม
หากไม่ตั้งใจถือศีล ก็จะได้ ไปทุกขติ หรือ อบายภูมิ

 

๖. ปริมุจจิตสูตรที่ ๑
ว่าด้วยการพิจารณาเห็นขันธ์ ๕ เพื่อความหลุดพ้น
[๓๐๖] พระนครสาวัตถี. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน
เธอทั้งหลายย่อมพิจารณาเห็นรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ว่า นั่นไม่ของเรา นั่นเป็นเรา
นั่นเป็นตัวตนของเรา ดังนี้หรือ? ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า หามิได้พระเจ้าข้า. พระผู้มีพระภาค
ตรัสว่า ดีละ ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงพิจารณาเห็นรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณนั้น
ด้วยปัญญาอันชอบตามความเป็นจริงอย่างนี้ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรา นั่นไม่ใช่ตัวตนของ
เราดังนี้. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ รู้ชัดว่า ฯลฯ กิจอื่นเพื่อ
ความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ สูตรที่ ๖.
๗. ปริมุจจิตสูตรที่ ๒
ว่าด้วยการพิจารณาเห็นขันธ์ ๕ เพื่อความหลุดพ้น
[๓๐๗] พระนครสาวัตถี. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน
เธอทั้งหลายพิจารณาเห็นรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรา
นั่นไม่ใช่ตัวตนของเรา ดังนี้หรือ? ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า อย่างนั้น พระเจ้าข้า. พระผู้มี
พระภาคตรัสว่า ดีละ ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงพิจารณาเห็นรูป เวทนา สัญญา สังขาร
วิญญาณนั้น ด้วยปัญญาอันชอบตามความเป็นจริงอย่างนี้ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรา
นั่นไม่ใช่ตัวตนของเรา ดังนี้. ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ฯลฯ
รู้ชัดว่า ฯลฯ กิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มี.
จบ สูตรที่ ๗.
๘. สังโยชนสูตร
ว่าด้วยธรรมเป็นที่ตั้งแห่งสังโยชน์ และสังโยชน์
[๓๐๘] พระนครสาวัตถี. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมเป็นที่ตั้งแห่งสังโยชน์
และสังโยชน์ เธอทั้งหลายจงฟัง. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งสังโยชน์เป็นไฉน
สังโยชน์เป็นไฉน? ดูกรภิกษุทั้งหลาย รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ชื่อว่า ธรรมเป็น
ที่ตั้งแห่งสังโยชน์. ความกำหนัดด้วยอำนาจความพอใจในรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณนั้น
ชื่อว่า สังโยชน์. ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เรียกว่า ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งสังโยชน์ นี้เรียกว่า สังโยชน์.
จบ สูตรที่ ๘.
๙. อุปาทานสูตร
ว่าด้วยธรรมเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน และอุปาทาน
[๓๐๙] พระนครสาวัตถี. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน
และอุปาทาน เธอทั้งหลายจงฟัง. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทานเป็นไฉน อุปาทาน
เป็นไฉน? ดูกรภิกษุทั้งหลาย รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ชื่อว่า ธรรมเป็นที่ตั้ง
แห่งอุปาทาน. ความกำหนัดด้วยอำนาจความพอใจ ในรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณนั้น
ชื่อว่า อุปาทาน. ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เรียกว่า ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน นี้เรียกว่า อุปาทาน.
จบ สูตรที่ ๙.

 

[๓๐๗] พระนครสาวัตถี. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน
เธอทั้งหลายพิจารณาเห็นรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรา
นั่นไม่ใช่ตัวตนของเรา ดังนี้หรือ? ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า อย่างนั้น พระเจ้าข้า. พระผู้มี
.......................................
ย่อแรกคือ มรรค ตกแต่ง เริ่มจากเราพิจารณา
ด้วย ความคิดวิเคราะแยกแยะ มีความตั้งใจ

...........................................

พระผู้มี
พระภาคตรัสว่า ดีละ ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงพิจารณาเห็นรูป เวทนา สัญญา สังขาร
วิญญาณนั้น ด้วยปัญญาอันชอบตามความเป็นจริงอย่างนี้ว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่เป็นเรา
นั่นไม่ใช่ตัวตนของเรา ดังนี้.
..................................................
ย่อหน้า ที่สอง คือ มรรค ที่เป็น พ้นเจตนา
มรรคที่พ้นการตกแต่ง เป็นสังขารขั้นวิสังขาร

 

พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ชอบแล้ว
ดังนั้น
รูปขันธ์
เวทนาขันธ์
สัญญาขันธ์
สังขารขันธ์
วิญญาณขันธ์
เป็นสิ่งปรุงแต่งตามธรรมชาติ
ที่บังธรรมแท้ไว้สำหรับผู้ไปหลงยึด
มั่นถือมั่น
ว่าเป็นตัวตน(อัตตา)ทั้งที่ความจริง
มันเป็นอนัตตาธรรมมีเกิดมีดับ บังคับบัญชา
ไม่ได้
ถ้าหลงไปยึดมันก็บังธรรมแท้ ที่ไม่มี
สิ่งใดซึ่งเป็นตัวเป็นตน(อัตตา)
แต่มันมี

 

บางคนเป็นคนอารมณ์เย็น เจออะไรกระทบก็เฉย ไม่โกรธ บางทีนู๋ว่ามันก็ใกล้ๆ กับพวกได้ตัวปัญญาอยู่เหมือนกันนะคะ ค่อนข้างดูยาก

 

ธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสน่าอัศจรรย์นะฮับ สละสลวยทั้งคำ และเนื้อความ ผู้ฟังต่อหน้าพระพักตร์ก้น่าอัศจรรย์จำคำพระองค์มาถ่ายทอดต่อได้ทุกคำ

 

ขันธ์5ดับไตรลักษณ์มันจะพาไปอริยสัจ4
แล้วกลับมาลงที่ไตรลักษณ์แบบรู้แจ้ง

 

กดหัวจายให้เบยยย

 

คนเช่นไร กราบ กีต้า

........ ส่งมาเกอะ ส่งไปดะ

 

เอ๊า อัญเชิญ คุณหนู ขยายอัดยาย

 

บังเอิญผมลงไม่เป็นเลยฮาอย่างเดียว55
ซิมเบ่ง

 

พอรู้แจ้งไตรลักษณก้จาเหนวงจรปฎิจสมุปบาท ปราศจากผู้เข้าไปทำ พอเหนวงจรก้จะรู้ทุกข์ในอริยสัจจริงๆ เหนเหตุในวงจรนั้น เหนทางที่จะดับ อันนี้จะเหนอริยสัจจริงๆฮับ

 

กระตุกจิดกระชากจาย แต่ของดีนะฮับ ผงยังฟังเลยฮับ

 

ในบท ธัมจักร ท่านแสดง ทุกอริยะสัจไว้แล้ว

มีอะไรที่มันจริงๆ ไปกว่าอีกเหรอ

 

ถ้าเหงมันจาตามนี้ฮับ

 

คุงป.ปราบเข้าจายทุกข์ในอริยสัจแบบไหนฮับ

 

มันไหนกรูไม่ได้เข้าพังจิต

 

เจ้ผมว่าเจ้หมูนี้ละน่าสงสัยเอากัญชาหมักหมูแน่หลอกคนซื้อกินเรื่อยๆ