มีผู้กล่าวว่า ถ้าจิต เกิดความคิดอะไรขึ้นมา เกิดความรู้อะไรขึ้นมา ให้พิจารณา สิ่งนั้น

จิต อ่อน ควรแก่ การงาน ก็ต้อง ควักออกมา พิสูจน์ บ่อยๆ

พระ..ชื่อไร อาจจะจำผิด พระอาจารย์จวน ที่เขาว่า วิปัสสโก
สุขาปฏิปทา ไม่มี อาการเปรี้ยงป้างอะไรเลย เรียบบง่าย

แต่ กระนั้น ก็ต้อง แจงแวง(ความรู้เรื่องการแผ่) บ้าง

พอ แจงแวง ได้ ก็ อะอื๊ม

 

เจ้เอาข้าวมาให้กราบด้วยนะชอบมุขนี้55

 

อสอง

ในธรรมวินัยนี้ พระศาสดา ถือ การรวมหมู่ เป็นใหญ่

หาก มีการแสดงการรับ การเข้าหมู่

อาศัยอำนาจนั้น ล้าง ทุกอย่าง

กาว้อง ตอนบวช เคยได้สัมผัส ความร่มเย็นนี้เป่า

เอามา เป่า เป็น ปะ


เอา มา เป่า เป็น สำแดง แล้ว ก็ ถือว่า ยุติโดยปริตา

 

เปลี่ยน สักหลาด ทุกวัน ดีแล้ว

ลดอาหาร อวิชาไปในตัว
น้ำหยดลงหิน ทุกวันหินมันยังกร่อน กั๊กๆ

 

ต้องเตือนตัวเองไว้เสมอชีวิตเรายังอัตภาพได้เนื่องด้วยผู้อื่นสงเคราะห์

 

กิวส์ๆๆ

สารภาพมาเลย

ใคร สงเคราะห์ กาว้อง

ล่อนจ้อน

 

การโพสธรรมะ โพสคำสอนครูบาอาจารย์ที่เป็นเพื่อการปฏิบัติ
เพื่อ นิพพาน มันไม่ต่างจากการตักบาตรทุกวัน

การโพสของเพี้ยนๆ ก็ได้ของเพี้ยนๆ
โพสของดีดี ก้ได้ของดีดี

ให้เป็นสาธารณะ ก็ได้เป็นสาธารณะ
มารงง ว่าปฏิบัติทำยังไง

 

ตอนผมบวชผมแยกกายแยกจิตได้แต่สัปดาห์ที่2แล้ว
ไอ้มุขที่ต้องมีคนรับรองนั้นสำหรับเด็กน้อย

 

แล้ว ตอน บวช ตอนนั้น ไปบอกกล่าวใคร ที่เป็น อนุสัมปันบัน อะเป่า

แล้ว ก่อนลาสิกขา ได้ เข้าโบสถ ก่องไหม !?

จริงๆ ก็ แกล้งถามไปแล้ว สักกายทิฏฐิ ตอนมาเกิด ตอนไหลตัย
ยังมีอาการหมายเอา สักกายทิฏฐิเป็นอันเดียว กันอยู่หรือเปล่า

กาว้อง ตอบมา ไม่ชัด แอบ แทงกั๊ก <---( เพลงนี้ตอนจีบสาว ปี 1เลยนะ) เล่งมะซื่อ

เนี่ยะ หาก ตอนลาสิกขา ทำอะไรไม่ครบ

พระบององค์ท่านว่า .....................โอยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[QUaTE]ย่อมรู้ความที่สักกายะเป็นอันเดียวกันโดยความเป็น
อันเดียวกัน ครั้นรู้สักกายะเป็นอันเดียวกันโดยความเป็นอัน
เดียวกันแล้ว ย่อมสำคัญความที่สักกายะเป็นอันเดียวกัน ย่อม
สำคัญในความที่สักกายะเป็นอันเดียวกัน ย่อมสำคัญโดยความ
ที่สักกายะเป็นอันเดียวกัน ย่อมสำคัญความที่สักกายะเป็นอัน
เดียวกันว่า ของเรา ย่อมยินดีความที่สักกายะเป็นอันเดียวกัน ข้อนั้น
เพราะเหตุอะไร เรากล่าวว่า เพราะเขาไม่ได้กำหนดรู้.

ย่อมรู้ความที่สักกายะต่างกันโดยความเป็นของต่างกัน
ครั้นรู้ความที่สักกายะต่างกันโดยความเป็นของต่างกันแล้ว ย่อม
สำคัญความที่สักกายะต่างกัน ย่อมสำคัญในความที่สักกายะต่างกัน
ย่อมสำคัญโดยความที่สักกายะต่างกัน ย่อมสำคัญความที่สักกายะ
ต่างกันว่า ของเรา ย่อมยินดีความที่สักกายะต่างกัน ข้อนั้นเพราะ
เหตุอะไร เรากล่าวว่า เพราะเขาไม่ได้กำหนดรู้.

ย่อมรู้สักกายะทั้งปวงโดยความเป็นสักกายะทั้งปวง ครั้นรู้
สักกายะทั้งปวง โดยความเป็นสักกายะทั้งปวงแล้ว ย่อมสำคัญสัก
กายะทั้งปวง ย่อมสำคัญในสักกายะทั้งปวง ย่อมสำคัญ
โดยความเป็นสักกายะทั้งปวง ย่อมสำคัญสักกายะทั้งปวงว่าของเรา
ย่อมยินดีสักกายะทั้งปวงข้อนั้นเพราะเหตุอะไร เรากล่าวว่า เพราะ
เขาไม่ได้กำหนดรู้.
[/QUOTE]

 

ประเด็นตอนบวชสังฆกรรมเสีย
เลยได้แต่คอสเพสเหลืองเฉยๆ
มีพระติดสังฆาทเลสไปร่วมอุโปสถ
เลยได้แต่ความตะมุตะมิมา55

 

เนื้อไม่ได้กินหนังไม่รองนั่งกระดูกแขวนคอชัดๆ55
เลยจำเป็นต้องสวยวนไปค่ะ

 

มะ รู้ นะ ป๋ม ไม่ใช่ พระ

แต่ พระบางท่าน ให้ข้อสังเกต ไว้ว่า

หาก สึกเพราะ กำหนดเวลา ก็ไม่มีอะไร

แต่ถ้า การสึก เกิดจากเหตุ ความร้อน ...

ตอนปลง เนี่ยะ หาก ผู้รับปลง ไปคว้า
เอา หมู เห็ด เป็ด ไก่ มาทำพิธี บูชายัญ

บางที ไม่เป็นผล

โน้น ต้อง นั่งเรือไป เกาะศรีลังกา สืบหา
ที่เป็นของแท้ๆ ให้เจอ ถ้าไม่เจอ ล้างไม่ได้จริง

แล้วท่านก็ เล่าว่า พระสมัยก่อน ที่ใส่ใจ
นิพพานจริงๆ จะเดินกัน ควักเลย

 

อย่างไร ก็ แล้วแต่ พระศาสดา สมณโคดม พระองค์นี้
มีหนทาง อนุเคราะห์ไว้เสมอ

ไม่มี ที่ไม่ได้อนุเคราะห์ไว้ ( พระโมคคัลลา โฮกปี๊ป )

ดังนั้น ในกรณีนี้

" ให้กำหนดรู้ ฉันทะ " เป็น อัน ยุตติ ( เปนเป่าหว่า
หากไม่เป็น ต้องบอกไหมว่า ให้ไปหา อะไรดื่มเย็นๆ ซ่าๆ )

 

ถึงมาให้นั่งด่านี้งัยจ๊ะ
55เมือก่อนตบหนักกว่านี้นะ55
ไม่แรดอยู่ยาก55
เห็นนางเงียบๆนางฟาดเรียบ

 

ชีวิตา ชีวิตา ชีวิตา จะว่าไปความตายเป็นคนละเรื่องกับจิตเกิดหรือไม่เกิด ถ้าจิตยังเกิดได้ ตายหรือไม่ตายก็ไม่ต่างกัน ยังเป็นทุกข์ได้ ยังกลับมาเกิดได้อยู่วันยังค่ำ จิตไม่เกิดนี่สิหาได้ยาก ถ้าความทุกข์ไม่มี ความตายหรือไม่ตายก็เป็นเรื่องปกติเรื่องธรรมดา แถมไม่เกี่ยวกันอยู่แล้วต่างหาก

สำหรับเรื่องบางอย่างหมูห้าไม้เขาได้เผลอเอามาเฉลยหมดแล้ว ความจริงปรากฏหมดแล้ว แต่เดาว่าผู้รู้ท่านไม่อยากจะพูดมาก มันจะมีแต่เสียหายมากกว่าได้อะไร นามธรรมแบบนี้เป็นเรื่องปัจจัตตัง ยกเว้นผู้อยู่ในสารบบเดียวกันจึงจะรู้กันเอง บางทีถ้าพระท่านอยู่ใกล้ๆกัน ท่านอาจจะช่วยสงเคราะห์กันด้วยการเคี่ยวเข็ญกันเอง เป็นความงดงามตามธรรมวินัย

 

ต้องวิบากคลายก่อนนั่นแหละคุณเอ๊ย ถึงจะคิดได้หรือได้คิด ถ้าวิบากยังไม่คลายพูดให้ตายก็ไม่เข้าใจ ผมเห็นตัวอย่างมาหลายคนแล้ว พอคลายก็จะว่าทำไมไม่เห็นอย่างนี้เสียตั้งนานแล้วน้อออ ก็วิบากมันขวางก็แค่นั้น พูดเรื่องเดิมแต่เมื่อก่อนไม่เคยเข้าใจ

 

ผู้มีตาดีย่อมเหนได้ฮับ

 

ธรรมเป็นเรื่องของคนมีวาสนา..

ถ้าขาดวาสนา ชี้ให้ดู ยังไม่เห็น..

 

คุณหมูไหม้ เปิดมิติควอนตั้มที่โพสไหน อ้างอิงโพสให้ดูหน่อยค่ะ

 

ไม่มีหรอกฮับ โพสไปเรื่อยเปื่อยฮับแม่การะเกดของพี่หมื่น คริคริ