ปกิณณกะธรรม

โอ้ยหาท่าเต้นปีใหม่ดีกว่า

 

เรื่องมันมีที่มา...ให้แจงมรรควิธีกระจายผัสสะท่าน... มาจากท่าน Tboon ได้ไปเห็นว่าผมปฎิบัติอย่างไรต่อ... เลยเกิดคำถาม.. เลยต้องแจกแจง...

ทีจริงก็แค่ "สิ่งที่ผมเลือกปฏิบัติของตัวเอง"
ไม่มีการยัดเยียดให้ใครจะมาทำตาม...

มีแต่แนะนำให้เกาะลมหายใจไว้ ให้จิตตั้งมั่น... แล้วตาม เห็นสถาพธรรมที่เกิดขึ้นตามจริง.. แค่นั้น

..... ที่เห็นมรรคกระจายผัสสะ ก็แค่การทำใจของผมเอง... เลือกที่ง่ายต่อชีวิตประจำวันตัวเอง... "แบบเลือกมือถือ ยี่ห้อไหน รุ่นอะไร ก็เรื่องของผม"...
ก็แปลกใจว่าหลายท่านดูจะเป็นเดือดเป็นร้อนแทนผม... หรือแค่อยากเสริมความคิดตัวเองว่าถูก

และเมื่อมีคนถามว่าดีอย่างไร... ผมแค่ให้คำตอบไป เรื่องมันเท่านี้...

ทั้งหมดเกิดจากการมาจับผิด ว่ามรรควิธีนี้ทำให้ถึงปลายทางไม่ได้... ผมก็ชี้แจงไปตามหน้าที่ ว่าได้ถึงได้ อย่างไร...

อย่าเพิ่งตัดสินว่ามรรควิธีอื่นถึงนิพพานไม่ได้

พอแจงไปก็ไม่ถูกใจ...
และก็ไม่เห็นใครจะหยิบเนื้อความ มาชี้ตรงๆว่าผิดตรงไหนเลย...เอาแต่เหมาเข่งว่าผิด...อาจจะยังไม่อ่าน ไม่พิจารณาเลยด้วยซ้ำ

การตัดสินว่ามรรควิธีอื่น..ว่าถึงการสิ้นทุกข์ไม่ได้ ดูว่าคนตัดสินอาจจะใจแคบสักหน่อย

ส่วนมรรควิธีที่ท่านบอก เจริญสติ หรืออานาปานสติผมก็ทำท่าน และรู้ว่าทางนี้ก็ถึงได้เช่นเดียวกัน...
แต่
ที่ท่านปราบเน้นเป็นสำคัญ คือ "ผู้รู้" ก็เมื่อ"ผู้รู้" ก็เป็นของที่ต้องทิ้งเหมือนกัน... ทำไมยังต้องสำคัญหยิบผู้รู้ขึ้นมา... ไม่ทิ้งตั้งแต่ตอนนี้...

สภาพธรรมจริงที่เกิด
ถ้าเมื่อเราหมั่น...เอาจิตมารู้ลมหายใจ ใช้ลมหายใจเป็นเครื่องอยู่ ผมใช้ว่านี้คือ"จุดสแตนบาย" ...เมื่อความพอใจขึ้น... มีสติระลึกว่า "เกิดความพอใจ" .... วางสภาวะนั้นลงเลยแล้วกับมาที่ลม.... สภาพธรรมที่เกิดคือ "จิตเป็นผู้เห็นเวทนาแล้ว"... "เป็นการวางทั้งสภาวะลง" "วางผู้รู้สภาวะลง" เห็นความจริง... ตามความเป็นจริงแล้ว... จิตตั้งมั่นขึ้น เพราะการวางสภาวะนั้น.. แล้ว มาเกาะที่ลมหายใจ ... นี้เป็นทั้งสัมมาสติ และสัมมาสมาธิ ..... จิตตั้งมั่นเป็นขณะๆ>> สู่การเห็นลงในสภาพของไตรลักษณ์จริงๆ...

มีผู้รู้อยู่แต่ไม่ต้องสำคัญในผู้รู้ด้วยซ้ำท่าน สังเกตุเอาเถอะว่า... ถ้าปฎิบัติมานานอยู่ ทำไมยังไม่เห็นผล... เพราะความสำคัญในผู้รู้... หรือแอบไปป้อนอุปทานเงียบๆ ให้ผู้รู้ยิ่งเป็นตัวเป็นตนมากขึ้นหรือเปล่า... ถ้าทำอย่างพุทธองค์ ... รู้...วาง...รู้....วาง... จิตมันตั้งมั่นเลย พร้อมเห็นความจริงของสรรพสิ่งได้เลย....

ถ้ายังไม่เห็นผลกับตัว ลองไตร่ตรองดูท่าน ติดเพราะอะไร? ความคิดที่ว่าฝึกให้ "ผู้รู้"ต้องมีกำลัง ต้องเห็นชัด ต้องเห็นเร็ว... พิจารณาดู กำลังเสริมอุปทานให้ "ผู้รู้" หรือไม่... "เมื่อผู้รู้ยังแข็งปั๋งขนาดนั้น จะตัดสินสิ่งที่ "ถูกรู้" ว่าเป็นของไม่เที่ยงได้ยังไง"
ข้อนี้ถ้าท่านปราบไม่ได้ติดตรงนี้... ก็ยกประโยชน์ไปท่าน...

ก็มรรควิธีมันหลากหลายจะสำคัญว่า ฉันถูก เธอผิด ...กันไปทำไมท่าน.... มันไปกันได้หมด ถ้าไม่รู้มรรค ยังแจงมรรคอื่น เห็นข้อดีในมรรคอื่นไม่ได้ เป็นผมจะไม่ตัดสินอะไรใครนะท่าน ...

ส่วนเรื่องมรรคผล เป็นธรรมอุทานหรือไม่.. เหนือการคาดเดา..ท่านปราบ ความจริงอยู่ที่ตัวผม ไม่ต้องอาศัยการเชื่อของคนอื่น.. เมื่อท่านปราบทำให้เกิดในตน แล้วพิสูจน์ไปที่ตนเองดีกว่ากันท่าน เอาผมเป็นกรณีศึกษาแค่นั้นพอ... ว่าเมื่อเราบรรลุแล้วเราจะสำรวมกายใจก็พอท่าน

 

ช่างพักโฆษณา
อันนี้สำหรับคนชื่นชอบ6แพ็ก
ดูหนุ่มเต้นดีฟ่า
อันนี้แถมดูเพลินเลย

 

นมัสการหลวงพี่ @ฐานธมฺโม ครับ พอดีผมเพิ่งกลับมาจากไปปฏิบัติธรรมมาหลายวันครับ ผมขออนุญาตนำบุญมาฝากทุกๆท่านในกระทู้นี้ครับให้มาร่วมอนุโมทนาบุญเพื่อปัตตานุโมทนามัยกันครับ สาธุครับ

บังเอิญผมชำเลืองไปเห็นข้อความที่หลวงพี่ @ฐานธมฺโม โพสต์ไว้ ผมปล่อยผ่านไปไม่ได้จริงๆครับ มันโดนใจผมมากครับ ผมจำเป็นต้องฝืนร่างกายและสังขารอันอ่อนล้าจากการไปปฏิบัติธรรมเข้มของผมมาโพสต์ตอบหลวงพี่ @ฐานธมฺโม ครับว่า “สติปัฏฐาน ๔ เป็นการปฏิบัติที่พระองค์ท่านตรัสว่าเป็นทางสายเอก (เอกายนมรรค)” การเอาสติจดจ่อพิจารณาไปที่กาย เวทนา จิต ธรรม เป็นสิ่งที่ชาวพุทธควรกระทำอยู่เนืองๆครับ

ขอนมัสการหลวงพี่ @ฐานธมฺโม ด้วยความเคารพครับ

 

นมัสการหลวงพี่ @ฐานธมฺโม ครับ ผมขอฝากบทกลอนนี้เอาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจ และมอบไว้ให้เป็นพิเศษแก่หลวงพี่ @ฐานธมฺโม และทุกๆท่านในกระทู้นี้ครับ



พระสองรูปเดินเข้าไปที่ในตรอก
น้ำกระฉอกเปื้อนแผ่นดินก่อนรินไหล
พบหญิงสาวงามนางหนึ่งลังเลใจ
เธอจะก้าวเดินอย่างไร? ข้ามโคลนตม

พระรูปหนึ่งก้าวไปทันแล้วพลันอุ้ม
พาสาวงามข้ามหลุมแฉะและทับถม
พระอีกรูปยังสงสัยในอารมณ์
แต่ขืนข่มเก็บไว้ถามตามลำพัง

“ท่านถือบวชตามครรลองแห่งผองพุทธ
ศีลวิสุทธิ์ง่ายงดงามยามลุกนั่ง
ถือวิถีแห่งพระธรรมเป็นกำลัง
แบกสตรีนั้นขึ้นหลังได้อย่างไร...?”

พระรูปนั้นพลันยิ้มให้เปิดใจกล่าว
“เราได้วางหญิงสาวนางไว้อีกฝั่ง
ท่านยังคงแบกเธอไว้ทำไมกัน
เราวางแล้วเหตุอันใด...ท่านไม่วาง!!!”

ขอนมัสการหลวงพี่ @ฐานธมฺโม ด้วยความเคารพครับ

ปล. หลวงพี่ @ฐานธมฺโม อ่านแล้วอย่าเผลอไปอุ้มสีกาหรือหญิงงามท่านใดนะครับ!!!

 

ติ่งส้มคัด6packมาให้แกดูเลยนะ
เสียดายเอามือลูบดูไม่ได้อี้ยยย

 

"แก๋ว"

ไม่อุ้มหรอกโยม มีแต่จะโดนเค้าอุ้ม

 

อาตมาก็ได้ วางใจ ตั้งแต่ก่อนบวชแล้ว..

ถ้ายังถือใจอยู่ ก็ไม่แคล้วต้องหนักใจ

 

ไปเขี่ยหาของเก่ามันกะขึ้นมาละเนาะหลวงพี่

 

82 ก็สวย..

72 ก็ดูดี..

12 ก็เข้าที..

14 ด้วยเลยละกัน..

 

สาวงามที่ลังเลใจยังไม่ทันได้พูดอะไร
ก็มีพระที่ไหนก็ไม่รู้อุ้มนางพลันข้ามโคลนตม
พอพระที่ไม่ดูตาม้าตาเรือวางนางลง
นางพูดขึ้นว่าพระคุณเจ้า
สามีของฉันพึ่งอุ้นฉันข้ามมาแต่ลืมของ
เลยกลับไปเอาของที่ลืมไว้
ประเดี๋ยวสามีของฉันก็กลับมาเจ้าค่ะ

 

ไม่ได้ให้ใครซื้อตาม แค่ให้ดู แล้วลุ้นไปด้วยกัน

กองสลาก ไปทางไหนเหรอโยม

 

เสียงสูงกะมางานนี้

 

คืนนี้นอนไวหน่อยละกัน..

โสดา คง ลด จาน ลาย ลง บ้าง แล้ว..

 

วิสุทธิ ๗

วิสุทธิ หมายถึง ความบริสุทธิ์ หรือความหมดจดจากกิเลส ที่เป็นไปทางกาย ทางจิต และทางปัญญา คือ หมดจดจากกิเลส ทั้งอย่างหยาบ อย่างกลาง และอย่างละเอียด

 

ลองไปอ่านดูอ่านได้นิดเดียว
ผมกะยังเชื่อมันเครืองมือไว้ตรวจสอบตัวเองนะ
ไม่ใช้เครื่องมือไว้ปฎิบัติ

 

พรุ่งนี้วันดีนะครับหลวงพี่... วันแห่งความหวัง

 

อย่าหวังมากละกัน..

เอาแค่ลุ้นสนุกๆ ไปตามโลกแค่นั้นพอละ..

 

ไม่ได้ซื้อเลยครับหลวงพี่