อานุภาพแห่งการรู้เฉยๆ

รู้เฉยๆ จากที่ฟังนะคับ
การรู้เฉยๆน่าจะหมายความว่ารู้สึกเฉยๆ
รู้สึกเฉยๆในการเห็นความเป็นธรรมชาติ
ของร่างกาย,ความเป็นธรรมชาติของจิต
แล้วมองย้อนเข้ามาดูความเป็นไปตามธรรมชาติ
ของร่างกายและจิตใจ
เฉยๆรู้ซื่อๆน่าจะมีความหมายว่า
ดูร่างกายและจิตใจเฉยๆไม่มีการเข้าไปทำอะไรทั้งสิ้น
รู้ซื่อๆน่าจะหมายถึงรู้แบบซื่อตรงตามความเป็นธรรมชาติตามตวามเป็นจริงของร่างกายของจิตใจ
ก็จะประมาณว่าดูเพื่อให้รู้การทำงานของร่างกายรู้การทำงานของจิตใจ
จิตใจก็เหมือนบ้านที่เราอยู่อาศัย
เราเป็นเจ้าของบ้านคือเป็นเจ้าของจิตใจ
กิเลสทั้งหลายก็เหมือนขโมยที่จ้องจะมาทำให้เราเดือดร้อนด้วยการทำให้บ้านเราสกปรก
จิตใจเราสกปรกบ้านเราสกปรกเราผู้อยู่อาศัยก็เป็นทุกข์
อานุภาพแห่งการรู้เฉยๆก็คือรู้การทำงานของขันธ์นั่นเองคับ

 

การรู้เฉยๆ เกี่ยวอะไร กับจิตสะอาดไม่สะอาด การรู้เฉยๆ ก็คือการรักษาศีลไปในตัวแล้ว
(คือภาวะปกติ) เกี่ยวอะไรกับใจเจ้าของบ้าน

 

ก็ในคลิปพระท่านพูดถึงผู้สร้างเรือนพูดถึงโมยเข้าบ้าน
หรือผมฟังผิดคับ

 

เข้าใจว่า ขโมยเข้าบ้าน คืออะไร

 

มารย่องเข้ามาก่อกวนลวงให้หลงกลมารคับ

 

หลานชายพยามาร

 

ธิดามาร

 

เพลงมันลอยมาขออภัย

 

ธิดามารมีแต่คนสวยๆน่ารักๆ
ลูกชายพยามารมีแต่คนหล่อๆ
เมียพยามารสวยมากและมีมากมายหลายคน
บริวารพยามารมีนับไม่ถ้วน
หลานสาวพยามารยังไม่ส่งมาคับ

 

ทำมัยเราต้องกลัวพยามารผมงง

 

หู่สื่อๆ

 

กิเลส ก็เหมือน พญามาร
กลัวการรู้ทัน

จะรู้ทันได้ ก้ต้องใช้สติ

สติจะเกิดได้ก้อาสัยความจำ


จิตที่จดจำสภาวะได้แม่นยำ
คือ การฝึก กำหนดรู้เฉยๆ


การกำหนดรู้กายรู้ใจ
จึง ฝึกได้ตลอดไม่มีข้ออ้าง

แล้วจิตจะมีสติรู้เท่าทันจิต

จิตกะว่าง วาง โดยปริยาย

ไม่มีไปรูู้ก่อน
มีแต่รู้เท่าทัน

การฝึกจึงอาสัยรู้ตาม
จนเป้นรู้ทัน

 

ความสวยมันอยู่ที่คนมอง มีคนบอกว่า มันเป็นปัจจัตตัง ผมก็ว่าเอ่อ จริง ..สวยเฉพาะตน

 

ไม่สื่อๆก็ไม่หู่คับท่านธรรมแท้
มัวแต่วิ่งตามต้อยๆเลยไม่หู่เพราะไม่ดู
มัวแต่ตามกิเลส,กิเลสลากไปไหนก็ไป

 

พระอริยเจ้าต้องเดินผ่านเส้นทางนี้
เป็นเส้นทางที่จิต(เดิมแท้) ทำงานโดย
ปราศจากการแทรกแซงจากสังขาร
ขันธ์ทั้งปวง
จึงมีแต่สภาพรู้ของธาตุ
รู้
และพ้นทุกข์ ได้โดยสิ้นเชิงกับการ
"หู่สื่อๆ" นี่แหล่ะคับ

 

แอล : หลวงพ่อคะ ทำไมหนูรู้เฉยๆ ทำไมไม่หายโกรธ
หลวงพ่อ : อ๋อ ก็โยมรู้แป๊บๆ แล้วหลงต่อ ก็จะไปหายได้ไงล่ะ

 

กะรู้นะหิวข้าวกันเที่ยงละขอไปกินข้าวแปบ

 

รู้ไม่ใช่เหตุที่จะทำให้โกรธหายได้ ครับ เหตุที่จะทำให้หายโกรธได้.คือปัญญา กับ กำลัง ..ไปต่อยมัน..