การใช้สมาธิตัดอารมณ์ต่างๆ

.....

 

เรัยกว่า ปัจจัตตัง สันทิฏฐิโก

คืออะไร

คือ การน้อมใจไปในความสงบ

ถามตามบาลี เขาจะเขียนว่า

พอลงมือปฏิบัติธรรม พยเจอกิเลส
นิวรณ์มันดิ้นรน ถ่าโถม ผู้ปฏิบัติ
ก้รับรู้ว่า มีอีกฝั่ง แล้วเหนว่า "นั่นสงบ"
"ก้น้อมใจไปในความสงบ"

เน้นตรง อาการของจิตที่น้อมไปนะ

อย่าไปเน้นว่า ทำอะไร บริกรรม
อะไร อันนั่นแค่ อุปกรณ์ประกอบ

สิ่งที่ควรกำหนดรู้จริง คือ อาการ
ของจิตที่โน้มไป ในความสงบ

และก้ไม่ใช่ ไปเน้นความสงบนะ
นั่นแค่อุปกรณ์

เน้น อาการโน้มไป

จิตเหนอาการของจิต ที่มันตั้ง
อยู่ไม่ได้ ต้องมีอาการ วิวัฏ
ผันแปร เปนสัจจของจิต

เปนกิจของจิต ผลของมัน
คือเหน สัจจญาน ความผัน
แปรของจิต เปนกิจของจิต

เหนแบบนี้บ่อยๆ เนืองๆ

เรียกว่า กำหนดรู้ซึ่งจิต

แล้วตามด้วย การปล่อยจืต
การเปลื้องจิต การสลัดคืนจืต

ตามเหนซึ่งกานสลัดคืนจิตเนืองๆ

เหนให้มากๆ

มากแค่ไหน.....มากแค่ พอรู้ว่า
จิตมันมีสิกขาด้วยตัวมันเอง
โดยนักปฏิบัติ ไม่ต้องจงใจ
ภาวนาอีก

จะลืมภาวนา ก้ไม่ได้แล้ว
พอจิตมันเผลอเพลินกับ
อุปทานขันธ์ จิตจะสลัด
แล้วโน้มไป นั่นสงย

โดยที่งานทางโลกไม่เสีย
ไม่มีการสบัดก้นหนีหน้าที่
การงาน ไปนั่งปั้นหน้าภาวนา

งานทางธรรมไม่เสีย เพราะ
เปน ปัจจัตตัง สันทิฏฐโกไปแล้ว


พระสูตร ก้ อ่านเรื่อง อานาปานาสติ

หรือ สัญญา10 ซึ่งจะมี อภิรตสัญญา
อุปสมสนสัญญา ตบด้วย อานาปานสติ
พรึบเดียว กิจเดียว รสเดียว ไม่มี
ไปนั่นปั้น ทีละขั้นๆ

ติ๊ง จบ

 

จขกท. ลองไปโหลดพระเทศน์มาฟังดูครับ จะอ่านก็ได้ จะแม่น วิธีมากขึ้นครับ

https://palungjit.org/threads/ธรรมะ-ธรรมชาติ-สภาวะธรรม-และการนำไปใช้-โดย-หลวงปู่-พุธ-ฐานิโย.288027/

 

เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับว่า...

เป็นพัฒนาการ.. จากการรู้ธรรมเฉพาะหน้า ประกอบกับมีสติขั้นเบื้องต้น ท่านจึงกำหนดอธิษฐานจิตขอ.. ก็เป็นอีกวิธีการนึงของแต่ละบุคคล / ซึ่งแต่ละวิธีของแต่ละคน ย่อมมีวิธีปฏิบัติที่ไม่มีอะไรที่ตายตัวที่แน่นอนในแต่ละบุคคล / ครับ

สาธุ. ขอเจริญในธรรม/ ครับ

 

ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณครับ

 

หนูไม่ได้มากวนนะ
แค่
พี่มาถามว่า วันนี้กินไรดี
พี่จะกินอะไรก็กินซิพี่
นั้นละคำตอบ