พุทธภูมิ กับ นิพพาน ต่างกันอย่างไร

พุทธภูมิ - คือ ที่ประทับของพระพุทธเจ้า ( ภาษาบ้านหน่อยนะครับ )
นิพพาน - คือ ที่อยู่ของพระอรหันต์ เข้าใจอย่างนี้ถูกหรือไม่
และที่สงสัยมานานก็คือ พระพุทธเจ้าก็เป็นพระอรหันต์ถูกต้องใช่ไม๊ครับแล้วในเมื่อนิพพานก็ถือว่าพ้นทุกข์
จากการเวียนว่ายตายเกิดแล้ว ทำไมถึงยังมีผู้หวังพุทธภูมิล่ะครับ เปรียบเหมือนว่า
เดินทางมา 10 กิโลก็มีน้ำกิน เดินไปอีก 20 กิโล ก็มีน้ำกินเหมือนกัน แล้วจะเดิน
ไปอีกทำไมให้เหนื่อยล่ะครับ
สงสัยมานานมากๆๆ หาคนถามไม่เจอสักที วานผู้รู้บอกทีนะครับ

 

ผมไม่แน่ใจนะ แต่ที่บอกมาก็ถูกครับ ว่าสุดท้ายก็เข้านิพพานเหมือนกัน แต่น่าจะต่างกันที่ พุทธภูมิคือ คนที่สงสารสัตว์โลกทั้งหลาย มีความปรารถนาจะช่วยให้พ้นทุกข์ด้วย ส่วนอรหันต์ คือคนที่ปรารถนาจะพ้รทกข์เท่านั้นครับ แต่สุดท้ายก็จะเข้านิพพานเหมือนกันนะ.เหมือนดังเช่น หลวงปู่มั่น กับหลวงปู่เสาร์ละครับ..

 

.................

=> ผู้ที่หวัง พุทธภูมิ ย่อมมีปฏิธานของตนเอง โดยหลัก ๆ คือต้องการช่วย (ผู้ชี้ทาง) เวนัยสัตว์ทั้งหลายให้พ้น จากทุกข์....คือ นิพพาน =
=> ลักษณะการบำเพ็ญของ พระพุทธเจ้านั้น ก็แตกต่างกัน เช่น ปัญญาธิกะ สรัทธาธิกะ, วิริยะธิกะ ซึ่งใช้ระยะเวลาในการบำเพ็ญแตกต่างกัน ในสมัยของท่านเหล่านั้น ก็ย่อมมีอะไร ๆ ที่พิเศษ เช่น ผู้ที่ได้รู้เห็น ธรรมของท่านก็ได้บรรลุ ธรรมนั้นทันที อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับคำอธิฐาน (ตามที่รู้มานะครับ...แต่ยังไม่กระจ่างนะครับ)

 

สาเหตุที่มีคนหวังพุทธภูมิอยู่ก็คือยังมีผู้ที่เวียนว่ายอยู่อีกมากมายจริงๆ หากไม่มีคนปรารถนาพุทธภูมิแล้วใครจะช่วยวิญญาณที่เวียนว่ายอยู่ละครับ หากปฏิบัติธรรมให้มากจะเห็นว่าการเวียนว่ายตายเกิดเป็นสิ่งที่น่าเบื่อหน่ายและเป็นทุกข์มาก แต่พุทธภูมิหรือผู้ที่ปรารถนาจะช่วยเหลือเวนัยสัตว์เหล่านั้นก็ยอมอดทน เพียรสร้างบารมีจนสำเร็จสัมมาสัมโพธิญาณ และในชาติสุดท้ายที่จะบรรลุอรหันต์ ท่านจะบรรลุอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อช่วยเหลือเวนัยสัตว์ที่ทนทุกข์การเวียนว่ายโดยการออกประกาศเผยแพร่พระพุทธศาสนา ถ้าถามว่าทำไมท่านถึงยอมทนเวียนว่ายตายเกิดตั้งนาน ที่งๆที่ท่านก็ไปได้เลย ก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน เพราะเป็นความเมตตาที่ประมาณมิได้ แต่ถ้าเกิดเจ้าของกระทู้อยากเป็นพุทธภูมิบ้างก็ลองปฏิบัติดูก็ได้ครับ

(ต้องขออภัยหากให้ภาษาบ้านๆ หรือเขียนผิดพลาดไปบ้าง)

 

นิพพานไม่ใช่ทั้งสภาวะและอสภาวะ

กล่าวคือ “นิพพานเป็นทั้งสภาวะ (คือมีอยู่) และอสภาวะ (ไม่มีอยู่) ที่เป็นอภาวะเพราะในนิพพานนั้นมีความหายไปแห่งกิเลส นิพพานเป็นภาวะเพราะดำรงอยู่ได้ด้วยตัวเอง” ด้วยเหตุผล...

1) โมกษะก็จะเป็นทั้งสภาวะและอสภาวะ และจะมีความหมายต่อไปอีกว่าความเกิดขึ้น และความดับแห่งสังขารบ่งถึงความหลุดพ้น แต่ความเกิดขึ้นแห่งสังขารไม่สามารถเป็นโมกษะได้ เพราะเหตุนั้นนิพพานจึงไม่ใช่ทั้งสภาวะและอสภาวะ
2) นิพพานจะเป็นความมีอยู่อย่างมีเงื่อนไข เพราะว่าทั้งสภาวะและอสภาวะดำรงอยู่หรือเกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย แต่เนื่องจากว่านิพพานไม่ใช่สิ่งที่มีเงื่อนไข นิพพานจึงปราศจากรากฐานใดๆ<O</O
3) นิพพานจะเป็นสิ่งที่เหตุปัจจัยปรุงแต่งขึ้นมา เพราะสภาวะและอสภาวะไม่สามารถเป็นสิ่งที่เหตุปัจจัยไม่ปรุงแต่งได้<O
4) ในนิพพานจะมีทั้งสภาวะและอสภาวะดำรงอยู่ด้วยกัน แต่มันเป็นไปไม่ได้เพราะว่าความสว่างและความมืดไม่สามารถปรากฏพร้อมกันในที่เดียวกันได้ เพราะเหตุนั้น นิพพานจึงไม่สามารถเป็นได้ทั้งสภาวะและอสภาวะ
<O</O
ดังนั้น นิพพานเป็นศูนยตา

 

ส่วนพุทธภูมิ เป็นแดนสุขาวดีแห่งพระพุทธเจ้าและเหล่าสาวกตามคติความเชื่อของมหายาน ที่เรียกว่า พุทธเกษตร ครับ
ส่วนพระโพธิสัตว์ภูมิ ท่านก็มีอาณัติของท่านเช่นเดียวกันครับ ตามคติเถรวาทถือว่าท่านประทับอยู่สวรรค์ชั้นดุสิต ครับ

 

อย่าคิดมากเลยครับ

 

พุทธภูมิ คือ ผู้ที่สร้างบารมีเพื่อต้องการเป็นพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้าในภายภาคหน้า จะต้องสร้างบารมีมากกว่าการเป็นพระอรหันต์สาวก และต้องสำเร็จเป็นพระอรหันต์โพธิสัตต์ทุก ๆ ชาติที่เกิดเป็นมนุษย์ ต้องสร้างบารมีสูงกว่าอรหันต์สาวกมาก จึงจะสำเร็จเป็นพระอรหันต์โพธิ์สัตต์ได้ พระพุทธเจ้าของเราก็เคยเป็นพระอรหันต์โพธิสัตต์ ก่อนที่จะมาตรัสรู้เป็นพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า

นิพพาน คือ ผู้ที่สร้างบารมี เป็นสาวกบวชในศาสนาของพระพุทธเจ้า ทำจิตใจอยู่กับพุทธะ หรือผู้รู้ คือรู้ปล่อยวางซึงกิเลสอาสวะทั้งหลาย แล้วจิตใจก็จะพ้นจากเครื่องผูกมัดทั้งหลาย บรรลุธรรมชั้นสูงเป็นพระอรหันต์สาวก จิตจะเข้าสู่สภาวะนิพพาน ตัดขาดแล้วใน ภพ-ชาติ

 

ที่ว่าสงสารบรรดาสัตว์โลกจึงปราถนาโพธิส้ตว์ ถามว่า แล้วเป็นอรหันต์แล้ว จะมา
โปรดสัตว์โลกไม่ไ้ด้เหรอคับ ท่านเหล่านั้นก็มีเมตามากนะคับ ซึ่งธรรมะที่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน ให้มาก็มากพอสมควรในการศึกษาและปฏิบัติแล้วนะคับ ผมล่ะงง...

 

หากผมเปรียบเทียบผิดแปลกไป ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ

ตามความเข้าใจของผมนะครับ

พระอรหันต์ จบ ป.เอก
พระปัจเจกพุทธเจ้า จบ ป.เอก กิตติมศักดิ์
พระโพธิสัตว์ จบ ป.เอก แต่เป็นครูบาอาจารย์ มีตำแหน่งทางวิชาการตามลำดับ
ได้แก่
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ (ผศ.) เท่ากับ พระมหาโพธิสัตว์
รองศาสตราจารย์ (รศ.) เท่ากับ พระบรมโพธิสัตว์
ศาสตราจารย์ (ศ.) เท่ากับ พระพุทธเจ้า

 

เทียบกันไม่ได้เลยครับ ปัญญา บารมี ต่างการเยอะมา เวไนยสัตว์วัดกันที่ ความทุกข์ใครจะน้อยกว่ากัน

จะทุกข์น้อยได้ ก็ต้อง ละโลภะ โทสะ โมหะ และ ขันธ์ 5 ครับ

 

เข้าใจกับว่าเทียบเคียงไหมครับ

 

พุทธภูมิคือสถานที่ๆ พระพุทธเจ้าอยู่ตอนที่มีชีวิตอยู่ครับ
ส่วนที่เค้าเรียกสั้นๆว่าพวกพุทธภูมิน่ะคือคนที่อยากเป็นพระพุทธเจ้าแล้วบำเพ็ญบารมีอยู่ประมาณนั้น

 

พระพุทธเจ้าท่านก็เป็นพระอรหันต์เช่นกันน่ะครับ จะแตกต่างจากพระอรหันต์ตรงที่ พระพุทธเจ้าท่านตรัสรู้ได้ด้วยพระองค์เองไม่ต้องมีคนสอนครับ(เนื่องจากบารมี 30 ทัศ ที่ได้สะสมมามากมาย)

รวมถึงพระพุทธเจ้าจะมีทศพลญาณ 10 ท่านจะมีปัญญาญาณที่ พระปัจเจกพุทธเจ้า หรือพระอรหันต์ท่านอื่นๆ ไม่มีครับ จึงเป็นเหตุให้พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าสามารถตั้งศาสนาและสั่งสอนสรรพสัตว์ได้มากมายหลากหลายครับ (ก็เกิดจากการสะสมบารมีมาอย่างยาวนานเช่นกันครับ)

ผู้ปรารถนาเป็นสาวกภูมิหรือเป็นพระอรหันต์นั้น(หลังจากสร้างบารมี 10 มาได้ระดับหนึ่งอย่างเพียงพอต่อการบรรลุธรรมแล้ว) ชาติสุดท้ายจึงจำเป็นต้องเกิดในยุคสมัยของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่ง ได้ฟังธรรมจากพระองค์ ได้บรรลุธรรมและก็เป็นสาวกของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นครับ