เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

หนูมุหายเครียด เจียดเวลาพูดคุยเฮฮาเพื่อนสมาชิก ก่อนไปปฏิบัติธรรมอีกรอบ ก็ขอให้มีความสุขดังใจหวัง

 

เรียนท่านอัครฯว่า ได้รับเบี้ยแก้พ่อท่านใช้ อินทโชโต วัดปากพล พัทลุง กว่า10ตัวเรียบร้อย ทุกตัวอยู่ในสภาพเนี้ยบสมบูรณ์ ทั้งห่อและรูปพ่อท่านขนาดกระทัดรัดน่ารัก พร้อมบูชา ขอโมทนาบุญไว้ตรงนี้

ขณะเดียวกัน ที่น้องณัฐฯ(nath_br)จัดพระสมเด็จญานฯกับหลวงพ่อเกษม กล่องเดิมๆสวยงามบาดใจทุกกล่องมาร่วมบุญครบรอบ2ปีกระทู้ ซึ่งส่งมาแล้วเกือบเดือน ก็รออยู่ อนุโมทนาไปด้วยกันตรงนี้เลย

เป็นที่แน่นอนว่า คงจัดทำบุญกันรวดเดียวพร้อมกับของท่านอัคร

ก็คงจะเริ่มบุญต้นน้ำ-กฐินแสนกอง กับทางเว็ปในวันหยุดนี้ จะทำบุญกันแบบไหน โปรดรอดูและรอชม ซึ่งการันตีได้ว่า สนุกสนานการบุญ ลุ้นวัตถุมงคลชั้นยอดเหมือนเดิม หรือดีทีเด็ดกว่าเดิม

เพราะเที่ยวนี้มี"ของแถม"เพียบ

เรียกว่าแถมกันทุกรายการ และไม่ใช่ของเหมาโหลถูกกว่าเอามาแถม หรือของสร้างเองอย่างชุ่ยๆ คิดเอง เออเองว่าดี

เป็น"พระดี-ปีลึก"มียอดเกจิ-ยอดอาจารย์เป็นผู้สร้างและปลุกเสกทั้งสิ้น

อดใจรออีกสักวันครึ่งวันครับ

 

--เล่าแจ้งแถลงไขการบุญล่วงหน้าเล็กน้อย
--ด้านนอกฟ้ากำลังคำรามโครมคราม ท่าทีจะมีฝนฟ้าอีกแหล่ว
--อย่ากระนั้นเลย รีบล่องป่า เข้าถ้ำ ไปชมสงครามหัวใจแห่งอดีตชาติอดีตภพกันเถอะว่า จะจบหรือไม่จบแบบใด?
--ยังไงก็ต้องย้ำว่า...รอจิ้มคร้าบ!

 

เตรียมพร้อมรออ่านแล้วครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
====================
ความเดิม...มิใช่เพื่อปลดปล่อยพันธนาการและโซ่ตรวนรกรุงรังทิ้งหรอกละหรือ?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เท้าที่อีกก้าวเดียวถึงอ้อมแขนที่อ้ารอชะงักพรืด..!

ความรู้สึกและสติกลับลำ 360 องศา ผมถอยหลังโดยอัตโนมัติ ในเมื่อถ้ำนี้มีแต่ภาพลวงตา ไฉนภาพทั้งหมดตรงหน้าจะเป็นสิ่งลวงเล่นไม่ได้...

"มาสิคะ..ยอดรัก" เสียงกระตุ้นเร่งเร้าออดอ้อน ในแสงเรืองดวงหน้านางถ้ำเทวีเปล่งสีแดงม่วง อารมณ์นางกำลังเปลี่ยน เสียงส่ออย่างสีหน้าบอกอีกอย่าง

ผมยกมือกุมคอคว้าองค์ปู่เป็นสรณะมั่นคง ค่อย ๆ ย่างก้าวถอยหลัง...ใจมาดมั่น ข้าจะตายตอนนี้ไม่ได้ ชาวคณะรออยู่อีกหลายชีวิต หนี้ชีวิตพันปี หากมีจริงค่อยชดใช้เมื่อถึงกาละที่สมควร

ชีวิตย่อมดำเนินไปตามวัฏจักรกงล้อกฏแห่งกรรม ปล่อยตราชั่งกรรมเป็นตุลาการตัดสิน จะตัดสินสั่งตายให้ตัวเองง่าย ๆ อย่างงี่เง่าได้ไฉน?

"พรึ่บบบ"!

เปลวเพลิงสีเหลืองลุกโพลงตรงหน้าไม่กี่ก้าว มันฮือโหมท่วมร่างนางถ้ำเทวีดื้อ ๆ สีเหลืองส้มเปลี่ยนเป็นแดงฉานเหมือนในภาพที่นางเพิ่งฉายให้ชม

ยี่เกแขกเปิดวิกรอบ 2...หนนี้สำแดงให้ดูสด ๆ ด้วยความโกรธาที่ผมกลับลำเปลี่ยนใจวินาทีสุดท้าย

"ไม่เชื่อใช่ไหม ? ข้าน้อยจะแสดงให้เห็น"...นางกรีดร้องเกรี้ยวกราด!

ไฟฮือโหมมอดไหม้ร่างนาง ไร้กลิ่น ไร้ควัน ร่างแสนโสภาเปลี่ยนสภาพกลางกองเพลิงช้า ๆ เสื้อผ้าหรูเครื่องประดับสูงค่ามอดไหม้ไปก่อน เนื้อหนังละลายตามมา ปราศจากเสียงแฉ่ฉ่าเนื้อไหม้ ได้เห็นการเปลี่ยนสภาพหนึ่งไปอีกสภาวะหนึ่ง กระดูกขาวโพลนชูเก้งก้างก่อนล้มพับลงหลุดเป็นท่อน ๆ

ผมสูดลมหายใจเข้าลึกเต็มปอดส่งลมลงไปถึงท้องน้อย ระงับความกลัวระดับขนหัวตั้งน้อง ๆ จับไข้หัวโกร๋น อาวุธใดไม่มีความหมาย เหลือเพียงองค์ปู่กับจิตแน่วแน่

ไม่ชนะหรือก้าวข้ามความตายวันนี้ ก็ต้องเป็นผีเฝ้าถ้ำรับใช้นางไปตลอดกาล!!!

ยี่เกเปิดแสดงชุดนี้ เปิดช่วงจังหวะเวลาให้ผมมีโอกาสหายใจ รีบทรุดตัวลงนั่งขัดสมาธิกับพื้น เอื้อมมือไปข้างหลัง คันธนูโอ่อ่าชนชั้นสูงหายไป ไอ้ห้านัดคู่ชีวิต เสื้อผ้าซอมซ่อเดินป่าอบอุ่นกลับมาแทนอาภรณ์หรูชาววังบ้าบอคอแตก

กระบอกลูกธนูก็คือกระติกน้ำที่เปลี่ยนคืนมา รีบเปิดออกรินหลั่งรดลงพื้นรอบตัวเป็นวงกลมด้วยมนต์มงกุฏพระพุทธเจ้า...!

ในวาระคับขันจิตรวมรวดเร็วน่าทึ่ง เมื่อจิตกับกายผนึกเป็นหนึ่งด้วยวสี ปาฏิหาริย์พุทธคุณแห่งพุทธมนต์โลกุตระก็บังเกิด...

กำแพงแก้วแพรวพราวยิ่งกว่าเทพนิรมิตปรากฏล้อมกายระยิบระยับ หนนี้นางถ้ำเทวีต้องประหลาดใจบ้าง นางคืนร่างเป็นปกติในชุดธรรมดาของสาวชาววัง

เอามือแตะผิวกำแพง แล้วสลัดมือออกทำสีหน้าขุ่นเคือง กระทืบเท้าโครม แผ่นดินสะเทือน ผมแทบตัวลอยกระดอนจากท่านั่งขัดสมาธิ..!

(ยังมีต่อ)

------------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

"คนทรยศ..เนรคุณ..ไม่รู้กตัญญู ไม่เห็นคุณค่าความรักภักดี" นางถ้ำยิงสลุตเป็นชุดราวกับรัวปืนกล

ผมหลับตาลงคร้านตอแย ทั้งที่อยากตอบไปว่า...ใครใช้เธอกระโดดกองไฟ ฉันตายไปก่อนแล้ว รู้เรื่องนี้ที่ไหนกัน ?"

ไม่อยากทำร้ายจิตใจนางซ้ำซาก ผมจึงเพียงคิด ลืมไปว่าในโถงถ้ำนี้นางย่อมมีฤทธิ์ล่วงรู้ความคิดทุกกระเบียดและขณะจิต

โดยการกระทืบเท้าอย่างขุ่นเคือง...ในความมืดที่แสงนวลลวงตาโดนพรากเลือนหาย นางสำแดงอิทธิฤทธิ์อีกหน โบกมือเป็นวงโค้งตรงหน้า ตะคอกเสียงดังบังคับให้ผมลืมตา...

"ดูอีกที..นี่คือความจริง"!

มายาภาพกลับมาฉายต่ออีกรอบ ในภาพเป็นการชุมนุมนางสนมกำนัลเวียงวัง...

เหล่าสาวงามชาววังทั้งปวงกำลังคัดเลือกและถามความสมัครใจกันว่า ใครจักเสียสละยิ่งใหญ่ที่สุดกระทำ...พิธีสตี?

แม่นางจันทิมาเป็นประธานรอฟังคำตอบ มีการซุบซิบ โบ้ยหน้า ก้มหัว พยักหน้าหงึกหงัก ไม่มีใครส่ายหน้า เพราะการส่ายหน้าคือการยอมรับ..!

นางกำนัลที่จับกลุ่มก้อนหลายสิบชีวิต เดินเลี่ยงหนีแยกย้ายออกทางซ้ายทางขวาทีละคนสองคน เมื่อห้องโถงตรงกลางเกือบจะว่างเปล่าก็เหลือเพียง...

ดารณีเทวี...ยืนก้มนิ่ง สะอึกสะอื้น น้ำตาไหลพรากเพียงหนึ่งเดียว!!!

มีนางเท่านั้นที่เต็มใจ พร้อมตายไปกับคนรัก..!

แม่นางจันทิมา เดินเข้ามาโอบกอด ยกนิ้วข้างหนึ่งของนางขึ้นมาแล้วสวมแหวนลงไป กระซิบข้างหูเบา ๆ แต่ภาพกลับสะท้อนคำพูดชัดเจน...

"แหวนนี้ท่านพี่มอบให้ข้าในวันอภิเษก พี่ขอมอบให้เธอ..ดารณี..!"

อา...นั่นปะไร แหวนที่มียอดเหล็กไหลเป็นยอดอัญมณีประดับเรือน!!!

เป็นคำตอบว่าทำไมนางถ้ำจึงตามล้างตามเช็ดชาวคณะผู้ครอบครองอย่างบ้าคลั่ง เพื่อนำมันกลับคืน

เหล็กมหัศจรรย์หาได้มอดไหม้ไปกับกองกูณฑ์ แต่เดินทางข้ามผ่านกาลเวลาไกลโพ้น คืนสภาพสูงสุดสู่สามัญคู่กับถ้ำในธรรมชาติ ที่ไม่อยู่ในอาณาเขตความดูแลครอบครองของพวกนาง

พวกเราต่างหากดันทะลึ่งเป็นสะพานเชื่อมระหว่างภพให้กับนางและสุดยอดเหล็กเหนือโลกอย่างเหลือเชื่อ

หมดคำอธิบาย สิ้นคำเปรียบปาน นอกจากโยนเรื่องที่เกิดให้เป็นวัฏจักร กงล้อแห่งกรรมหรือชะตาฟ้าลิขิตเล่นตลกร้าย

ไร้เสียซึ่งเหล็กไหลชิ้นนี้ ความพันผูกระหว่างเราก็แทบไม่มี ความตายของนาง ทุกคนเห็น ทุกคนรู้ ยกเว้นผม!!!

ผมพลันกระจ่างแจ้ง ดวงตาและสติปัญญาแจ่มใส รู้ทันทีว่า คิดถูกเสียยิ่งกว่าถูกที่คืนเหล็กไหลให้ ผมอาจจะตัดภพชาติ สะบั้นวงจรกรรมตรงนี้เบ็ดเสร็จเด็ดขาด

ไวเท่าความคิด มือผมควานกระเป๋าหลัง ดึงอาวุธชิ้นสุดท้าย...

หนังสือสวดมนต์เล่มน้อย เปิดไปที่หน้าจอมขมังเวทย์จิ้มบอกไว้...

ตั้งใจสงบมั่นรำลึกถึง พระพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ แก้ว 3 ดวงอันยิ่งใหญ่ใน 3 โลก ตั้งนะโมฯ 3 จบทันที...!

------------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ขอบคุณครับ
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน
ตามอ่านย้อนไปร่วม 10 หน้า
อ่าน 4-5 ท่อน
อรรถรส วรรณศิลป์ เยี่ยมจริง

 

สวัสดีครับ ทุกท่านที่หยุดก็พักผ่อนกันสบายๆ ทุกท่านที่ทำงาน ก็เดินทางปลอดภัยนะครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์wanwiและfcนักขุดทุกท่านครับ

 

กราบสวัสดีคุณอาวันวิ คุณน้าสุธรรมา และสวัสดีทุกๆ ท่านค่ะ
พอดีว่ามาช่วยหลวงพ่อวัดแถวบ้านพิมพ์ฎีกากฐิน ท่านบอกว่า
มีลูกศิษย์นำพระมาถวาย ให้บูชาปลดหนี้ค่าก่อสร้างวิหาร
ซึ่งพระออกจากวัดพลับ เจ้าของเสียชีวิตไปแล้ว ทายาทเลยนำมาถวายค่ะ

รบกวนคุณอาวันวิ และคุณน้าสุธรรมา ช่วยดูว่า ทันกรุที่สมเด็จสุก
ท่านสร้างหรือไม่คะ

กราบขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ

 

--ตอบให้คุณธารฯก่อนเลย
--สมเด็จไม่ใช่
--วัดพลับไม่แท้ ทั้งพิมพ์และคราบกรุ
--พระแท้ดูง่ายครับ พิมพ์ต้องถูกและมาก่อน
--เดี๋ยวนี้ คนเอาพระไปบริจาควัดเยอะ พระท่านก็ไม่รู้เก๊-แท้ ญาติโยมมาทำบุญก็แจกไป
--คนรับก็คิดว่าพระแท้แน่ เอาไปให้คนเป็นดู บอกไม่ใช่ โกรธกันหัวฟัดหัวเหวี่ยงก็หลายราย

--อีกแบบคือ"พระเดินสาย-เล่นพระ" หอบพระเป็นย่ามเข้าบ้านโน้น ออกบ้านนี้ตามบ้านญาติโยม แลกเปลี่ยนพระกันให้วุ่น
--เก๊แลกเก๊ แท้แลกแท้ แต่พระพวกนี้"เป็นพระ"พอสมควร ถ้ารู้จักและได้เล่นกับท่าน บางทีมี"ของดี"โดยไม่คาดฝัน

 

ป่านนี้น้องติ๊กคุ้มค่าการปูเสื่อรอ

 

ยินดีที่มีความสุขกับการอ่าน

 

เสาร์สนุกไร้ฝน
เหมาะทำงานบ้าน
พักผ่อนกับครอบครัว

 

พระใหญ่สง่างามคล้าย"เขากง"นราธิวาส

 

น้องมากิส่งปัญหาโลกแตก
เรื่องที่คนชอบเอามาทายเล่น...

ถามโลกแตก.....แหวกปัญญา
ไก่-ไข่หนา.......ไหนเกิดก่อน
เด็กตอบว่า.......ไก่แน่นอน
ก.กาสอน.........ว่อนบทเรียน!

 

ไม่มีธรรมะสวัสดีคุณสาธิต
น้องเรย์ส่ง"หลวงปูดู่"มาแทน
บทปรามาสพระกับยินดีโมทนา...

ปรามาสพระ.......ละทิ้งธรรม
ทุกข์กระหน่ำ......กรรมซ้ำซ้อน
แม้นกลับลำ........พร่ำวิงวอน
กรรมไถ่ถอน.......ช้าอ่อนใจ
.....รู้ยินดี...........จึ่งมีสุข
.....รีบเร่งปลุก.....กระตุกหมาย
.....ต่างสำนัก......แยกนิกาย
.....ป้ายสุดท้าย....ล้วนคลายทุกข์!

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
โอ้ อาถรรพ์เหล็กไหล
ใครเล่าจะกล้า ครอบครอง
อย่า อย่าส่งมา ตางเมียงเหนือ
(ตางเพ่ขอรับแต่พระกำแพง พอแล้วครับ)