เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

พี่วันคงชมเกินไปแล้วครับ การเขียนของผมยังห่างไกลมืออาชีพมากมายนัก เขียนแบบภาษาบ้าน ๆ เท่าที่นึกออกหรือตามภาพที่ถ่ายไว้ครับ

ว่าจะลงเรื่องราวของโตให้อ่านกันตั้งแต่เมื่อคืน แต่รู้สึกปวดตาจึงเข้านอนค่อนข้างเร็ว แล้วคิดว่าจะมาเขียนตอนเช้า
เข้ามาอ่านได้ไม่ทันหมด พอดีมีงานด่วนเข้ามาต้องเดินทางไป ต.ทุ่งคาวัด อ.ละแม วันนี้น้อง ๆ ที่อยู่กับผมเขาลา 1 วัน
เดือดร้อนผมต้องขับรถไปเองปลายทางห่างจากที่ทำงานไม่ต่ำกว่าร้อยกิโลเมตร ไปถึงปลายทางก็ 11 โมงตรง
ทำงานเสร็จก็เกือบบ่ายโมง จึงได้แวะร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำที่ถ้าผ่านมาทำงานแถวนี้เป็นต้องแวะกินกันแทบทุกครั้งไป
แต่มาวันนี้เขาจัดร้านใหม่ และมีเมนูอาหารเพิ่มขึ้นอีกหลายอย่างตรงเมนูแนะนำในกรอบพื้นเหลืองนั่นแหละครับ




เดิมมีแต่ก๋วยเตี๋ยว มาวันนี้มีเมนูแนะนำเพิ่มเข้ามาจึงลองสั่งราดหน้าหมูมา 1 จาน เพราะเป็นรายการแรก
ภาชนะที่ใส่มาก็มีขนาดใหญ่ ปริมาณก็ตามภาพเลย ดูขนาดของเต้าหู้ปลาเทียบกับขนาดภาชนะที่ใส่นะครับ


สรุปว่านั่งกินซะเหนื่อยกว่าจะหมด

อ้าว... แล้วกัน ผมตั้งใจว่าจะไม่เอารายการอาหารมาลงแล้วนะ แต่วันนี้ขอวันนึงละกัน ร้านนี้ตั้งอยู่เยื้อง ๆ กับละแมเมืองใหม่ ใครขับรถมาทางถนนเอเซีย 41 ถ้าเป็นขาขึ้น กทม. ให้เลี้ยวซ้ายตรงสี่แยกละแม เข้าไปประมาณ 100-200 เมตร ร้านจะอยู่ทางด้านขวามือ ถ้าไปกินคนเดียวแล้วไม่ใช่คนที่กินจุ ขอแนะนำว่าเมนูที่มีราคา 100 บาท (ราคาใหม่เพิ่งจะปรับขึ้นมาไม่นาน) อย่าบังอาจสั่งเด็ดขาด เพราะมันจะอลังการมาก แล้วอีกอย่างรายการพิเศษ 60 บาทนั้นก็เหมือนกัน
ภาชนะที่ใส่มาเป็นถ้วยขนาดใหญ่มาก ผมเคยสั่งมาครั้งหรือ 2 ครั้ง หลังจากนั้นไม่เอาอีกเลย พอดื่มน้ำแล้วมันแน่นท้องมาก แล้วพริกของที่นี่ ที่เป็นพริกผัดน้ำมัน ค่อย ๆ ใส่แล้วชิมดูก่อนนะ ไม่งั้นจะมาว่าหาว่าผมไม่เตือนไม่ได้เชียวนา

เสร็จจากที่นี้มีงานต่อทันทีที่ ต.ด่านสวี อ.สวี เสร็จกลับมาถึงที่ทำงานก็สี่โมงครึ่ง รวมระยะทางที่ขับรถประมาณเกือบ 250 กิโลเมตร

เรื่องของโตขอยกไว้เป็นพรุ่งนี้นะครับ ส่วนเรื่องวัตถุมงคลที่นำมาให้ร่วมงานบุญ ผมยังไม่รู้จะตั้งราคาเท่าไหร่
คงต้องรบกวนพี่วันช่วยกำหนดให้แล้วครับ เอาตามแบบของพี่คือไม่แพงและไม่ตามราคาตลาดได้เลยครับ

ขอบอกไว้ก่อน ผมไม่ได้มีให้แค่ 4 รายการนั้นนะครับ ยังมีพระผงหลวงพ่อเกษม เขมโก ปี 2517 ออกวัดพลับพลามาร่วมในรายการด้วย อาจจะมีมาเพิ่ม 1-2 รายการครับ

สำหรับท่านที่ได้จองไว้ก่อนหน้าโพสท์ของผมโพสท์นี้ ท่านโปรดระวังตัวไว้ให้ดี (มีอยู่ 4 ท่าน)
ทั้งนี้เนื่องจากท่านได้ประสงค์ร่วมทำบุญโดยที่ท่านยังไม่รู้จำนวนเงินเลย แต่ท่านได้ตัดสินใจแล้ว
งานนี้ผมคงต้องจัดสิ่งมงคลเพิ่มให้ท่านด้วยแน่นอน จะเป็นสิ่งใดนั้นต้องรอลุ้นเอาเองครับ

 

งั้นผมขอร่วมแจมเป็นลำดับที่ 5 ด้วยครับคุณพัฒนา

 

โมทนาครับคุณพัฒนา
ต่อคุณพุทธเจริญครับ
(ขอเพิ่มว่านพญานาคราช
ครับจำเป็นต้องใช้ในโรงเรียน)

 

ธรรมสวัสดีก่อนนอนครับ

 

ต้องขออภัยด้วยครับ พอดีผมอดเชียร์ ตัวละครพระเอกไม่ไหว ตอนท้ายจะเป็นยังไงหนอ พระเอกผู้อาภัพ ออมีบางตอนที่มันข้ามด้วยนะครับเหมือนตอนมันขาดไปครับ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน ทางนี้ฝนตกชุ่มฉ่ำแต่เช้าเลยครับ

 

ยังหรอกน้องบานชื่น ไม่ตายก็คางเหลือง
ดำเนินอีกหลายฉาก ไม่ง่ายดังที่เห็นสั้นๆ
ติดตามต่อไป วันนี้โซโล่ให้เพลินกันต่อ

 

ฝนมาฟ้ามืด คนหากินกับทะเล
หน้าเหลือง หน้ามืด ต้อง
เอาใจช่วยกันเรื่อยๆ

 

ไล่โพสท์ที่กระโดดมาใกล้นิ้ว
น้องมากิ วิวบ้านทุ่งชวนเที่ยว...

บ้านสวนรัก.........ทักกันหน่อย
พวงไม้ปล่อย.......ห้อยระย้า
ย้อนยุคย้ำ............อโยธยา
เกวียนรอท่า.........พาเธอเที่ยว-ฮ่า!

พอครื้นเครง วันหยุดเวลาดี
พรุ่งนี้สมาชิกมีโชคทุกคน-เพี้ยง!

 

Siamese cat...ขนานแท้ ตรงตามตำรานรลักษณ์แมวทุกประการ ตาขาววาวไม่มีเหลืองขุ่นเจือปน หูตั้งมั่นคง ขนหนาปุกปุย เท้าแข็งแรงมั่นคงดังสิงหราช ปราดเปรียวเกินแมวทั่วไป...ฯนี่คือ"แมวสีวาด"สุดยอดขวัญใจคนรักแมวทั่วโลก เมื่อ 50 ปีก่อนคือแมวอันดับ1 ของโลก คนอังกฤษนักเลี้ยงแมวคลั่งไคล้ที่สุด ก่อนจะมีแมวพันธุ์อื่นที่ได้รับการ"บรีด"ใหม่ๆแซงหน้าไป แต่ก็ยังคงอยู่อันดับ"ท็อปไฟว์" ยอดนิยมระดับโลกไม่เสื่อมถอย

น้องไทฯโชคดีมากที่เขามาอยู่ด้วย รีบจับขัดสีฉวีวรรณแปรงขนให้ดี ฉีดยากันโรคสุนัขบ้า ใส่ปลอกคอสีแดงอย่ารัดแน่น อย่าเลี้ยงปล่อย ไม่ช้าจะถูกคนดูเป็นอุ้มหายแน่นอน ผมเคยโดนมาแล้ว อุตส่าห์หอบหิ้วจากบ้านปักษ์ใต้ใส่ใต้ท้องเครื่องบินมา สุดท้ายหายจ้อยเพราะเลี้ยงปล่อย ถูกคนอุ้มขึ้นรถไปแหงๆเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน

ตั้งชื่อ"นำโชค"ได้เหมาะเหม็งที่ซู้ด ขอชมเชย แมวลักษณะดีครบ ยิ่งโต ยิ่งให้คุณเหลือคณา ผมเคยเจอที่ร้านค้าสนามกอล์ฟทับละมุ ชายทะเลท้ายเหมือง พังงา เจ้าของเลี้ยงแบบเด็กอ่อน ใส่เปล นอนเบาะนวม ห่มผ้า ดูดขวดนม ชื่อ"โชคดี" บอกว่าตั้งแต่เจ้าโชคดีมาอยู่ด้วย ถูกหวยจนเจ้ามือไม่รับแทง-ฮ่า

เป็นปัจจัตตัง แค่เล่าสู่กันฟัง อย่างมงาย เกินกว่าอ่านแล้วเพลิน เห็นแมวอย่างนี้ทีไร เรื่องเล่าเก่าแก่ก็พรั่งพรู

 

ท่านบก.ตอบเป็นความรู้ให้ก่อน
ผมเสริมเติมข้อมูลตามไป ประสา
คนรักแมว มีข้อมูลเต็มพุงด้วยกัน

 

วันเบิกบานสราญใจ ทุกคนมี
ความสุขถ้วนหน้าเพราะรับเงิน
ค่าเหนื่อยยากจากการทำงาน
แต่จะชื่นบานยิ่งขึ้นหากพรุ่งนี้
มีโชคเพิ่มเติมอีกทั้งรัฐ-ราษฏร์...
จริงไหมน้องมากิ?-ฮ่า!

 

คุณพัฒน์เล่าเรื่องขับรถไปทำงาน เกินกว่าสองร้อยกิโล แวะทานของชอบเจ้าเก่า อ่านเพลินๆตามไปด้วยดีๆ...อ้าว โยนทุ่นให้ผมตั้งราคาพระชุด"บุญกฐินแสนกอง"กับเว็ปซะแล้ว

ถ้าเป็นสไตล์ผม 3 วัตถุมงคล กับ 1ชิ้น วัตถุอาถรรพ์กันอสรพิษ ควรตั้งเพียง 500บาทกำลังสวย และพระเผื้อผงลพ.เกษม วัดพลับพลาฯ ก็เก็บไว้ก่อน เพราะการส่งเนื้อผงรวมกับเหรียญและว่านซึ่งเป็นไม้ยุ่งยากเอาการ เผลอกระทบกันแตกหัก ผมบอกได้เพราะกว่าสิบเอ็ดเดือนมานี้ ส่งวัตถุมงคลเกินกว่าร้อยชิ้น ทางอีเอ็มเอสฟรีทุกชิ้น แพ็คซองกันกระแทกอย่างดี หากเป็นเนื้อผง ยังมีกล่องกันไว้อีกด้านใน ยุ่งยากพอสมควร

ก็เสนอแนะให้อย่างนี้ แล้วแต่คุณพัฒน์ซึ่งเป็นเจ้าของวัตถุมงคลทุกชิ้นจะว่าอย่างไร? และคุณพัฒน์ต้องรับหน้าที่แพ็คส่งด้วย...ทำบุญให้ครบวงจร ให้ทางผมทำช่วงนี้คงไปไม่รอด งานบริษัทมากชิ้นต้องปิดจ็อบสิ้นเดือน(จันทร์ที่จะถึง) กับบางงานไม่เกินวันที่ 15 กลางเดือนตุลา ลิ้นห้อยทีเดียว ลูกน้องหัวฟูทั้งสนง.จริงๆ

อนุโมทนาบุญดี ตั้งใจมากๆของคุณพัฒน์
บุญแบบนี้ เร็ว แรง เห็นผลทันใจ ไวมาก!

 

โมทนาคุณพุทธเจริญ
ร่วมบุญกับคุณพัฒน์
กฐินแสนกอง ลำดับที่5

 

โมทนาน้องบานชื่น
บุญกฐินเป็นลำดับที่6
ส่วนการขอเพิ่มว่าน
เพื่อใช้ในโรงเรียนน่าจะ
เป็นสิ่งที่คุณพัฒน์จัดให้แน่

 

ข้อความเรื่องที่ขาดหายเป็นช่วง ที่เกิดจากการที่เว็ปถ่ายเทข้อมูลเมื่อครั้งปรับปรุงระบบหลายเดือนก่อน มีข้อมูลหล่นหายกลางทางหลายอย่าง เพราะการดึงข้อมูลของเก่าที่มีมาก มาใส่ระบบใหม่ใช้เวลานานเอาเรื่อง

แต่ถ้าผมรวมเล่ม ข้อมูลไม่หล่นหายแม้ตอนเดียว ขณะนี้ลูกน้องกำลังไล่ถอดความ ใช้เวลากับกระดาษกองพะเนิน กระดาษเอ 4 เกินร้อยหน้า ดึงข้อมูลออกมาได้ไม่กี่สิบหน้า แล้วลองดูกว่า800หน้าตอนนี้ กว่าจะดึงครบ กองกระดาษคงสูงเลยหัว-ฮ่า

ขอบคุณการติดตาม ช่วงหลังๆข้อมูลครบ ไอทีเสถียรแล้ว ไม่มีตอนใดหล่นหาย

 

ธรรมะแสนดี ประจำวัน
ร่ายรำเป็นกวี เพลินใจ...

เริ่มที่ หลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ

เราคนเดียว...........เทียวโกรธ-รัก
สร้างความหนัก......จักโทษไหน
ห่วงแก้ไข..............ซัดอื่นไป
แก้ตรงใจ................ในตนเอง!

ต่อกับหลวงตา มาเป็นประจำวัน
หมั่นสอน-ฝึกใจศิษย์ไม่ท้อถอย

โลกธรรม8.......แผดเผาคน
มืดมัวมน..........ปี้ป่นหาย
หลงบ้ายศ.........ฤาพ้นตาย
ใหญ่ก็วาย.........พ่ายพระยม!

อีกท่อนปิดท้ายจากหลวงตา
ว่าด้วยเรื่อง"ทาน"น่าสนใจ...

ทานคือธรรม......จำไว้เถิด
สิ่งประเสริฐ.......เลิศเหลือล้ำ
มิตรมากมี..........ลาภล้นลำ
ขัดข้องขำ..........ธรรมไขขาน!

ยิ่งให้ ยิ่งได้ อย่าสงสัย
ยิ่งมีทาน ยิ่งมากธรรม!

 

ขอร่วมบุญกฐินแสนกองกับคุณพัฒนาด้วยค่ะ

 

โตโต้ เป็นหมาที่เกิดจากแม่ที่ชื่อ โกโก้ แต่ผมจะเรียกเขาว่า โต ทั้งนี้เนื่องจากตอนเกิดมาใหม่ ๆ โตตัวจะใหญ่กว่าพี่น้องทั้งหมดในครอกนั้น และเป็นตัวผู้เพียงตัวเดียว พี่น้องของโตในครอกนั้นมีคนมาขอเอาไปเลี้ยงกันหมด มีเพียงโตตัวเดียวที่ผมไม่ให้ใครไป



โตค่อนข้างจะกินอาหารยากหน่อย คือจะเลือกกินเป็นบางอย่าง จะดมอาหารทุกครั้งก่อนกิน ของที่โตกินก็จะมีพวก ไก่ หมู ปลาบางชนิด อาหารเม็ดกินบ้างแต่ไม่ค่อยชอบ พวกไส้กรอกจะชอบมากที่สุด ขนมจะไม่กินเลย กุ้ง หมึก หอย ก็จะไม่กิน



โตจะชอบอาบน้ำเหมือนกับรุ่นพี่ ๆ ที่เป็นลูกของโกโก้ตัวอื่น ๆ นอกจากจะเอาปลอกท่อซีเมนต์มาทำเป็นอ่างให้ใต้ต้นมังคุดแล้ว ผมยังซื้ออ่างพลาสติกที่เขาใช้ผสมปูนมาใส่น้ำให้อาบใกล้ต้นมะนาวด้วยอีกที่นึง



แต่ถึงจะมีอ่างให้ แต่โตก็ยังชอบไปแช่น้ำจากสระน้ำ จากคูน้ำอยู่ดี แต่บางครั้งหลังจากลงไปเดินลุยโคลนมา โตก็ยังมาลงแช่ในอ่างน้ำ ก่อนเข้ามาถึงบ้าน แม้จะว่าโคลนจะไม่หมดเกลี้ยงไปซะทีเดียว แต่นั่นก็ทำให้โตรอดพ้นจากการถูกด่าไปได้อีกครั้งหนึ่ง


หลังจากไปลุยโคลนมาก็จะมาลงแช่อ่างน้ำ

แต่เรื่องถูกด่าก็มีมาจนได้ เพราะบางครั้งโตจะวิ่งลงไปในนาหลังบ้าน แล้วเอาตัวไปเกลือกกับกองขี้วัวขี้ควายที่ชาวบ้านเอามาล่ามไว้ให้กินหญ้า เวลาที่กลับมาถึงบ้านกลิ่นก็จะโชยมาเลย และจะโดนพี่สาวด่าว่าเป็นหมาหรือเป็นควายกันแน่



เวลาพี่สาวเข้าไปในสวน โตจะตามไปด้วยทุกครั้ง จะวิ่งนำหน้าพี่สาวเข้าไปก่อนเสมอ ถ้าเจองู โตจะไล่เห่าแต่ไม่กัด พองูเลื้อยหนีเข้าพงหญ้า โตก็จะกระโดดขย่มลงบนพงหญ้าให้งูเลยหนีไป จากนั้นก็วิ่งเล่นกัน พอเบื่อก็จะมานั่งรอนอนรออยู่ใกล้ ๆ พี่สาว จนกลับมาบ้านพร้อมกัน

อีก 2 ตัวนั้นคือหมาที่คนเอามาปล่อย ตัวขาวชื่อขาวเป็นตัวเมีย ตัวเล็กตัวผู้สีดำนั้นชื่อโชคลาภ



โตเป็นหมาที่ติดผมมากกว่าตัวไหน ๆ ที่เคยเลี้ยงมา เดินไปไหนก็จะตามไปด้วยแทบทุกครั้ง แม้แต่วันที่ผมเข้าไปประชุมในวัดที่อยู่หน้าบ้าน โตก็จะตามเข้าไปด้วยทั้ง ๆ ที่มีหมาวัดเยอะ เข้าไปถึงก็โชว์ลูกพี่ด้วยการไล่หมาวัดซะกระจายไปเลย แล้วก็มานั่ง ๆ นอน ๆ อยู่ใกล้ ๆ ผม สลับกับการเดินไปประกาศอาณาเขตรอบ ๆ บริเวณนั้น และจะรอจนผมกลับซึ่งใช้เวลาเกือบทั้งวัน



มีอยู่ครั้งหนึ่งผมขับมอเตอร์ไซค์ไปซื้อไก่ย่างให้เขาตอนเช้า โตวิ่งตามไปด้วยเป็นระยะทางประมาณสองกิโลเมตร ไป-กลับก็สี่กิโลเมตร ผ่านหมาเจ้าถิ่นตามทางหลายตัว แต่ไม่มีการวางมวยกัน เพราะโตจะยืนนิ่งเฉยแต่หางไม่ตก

เวลาที่ผมไปทำงาน ตอนเย็นใกล้เวลาเลิกงาน โตจะมานอนรออยู่ริมถนนหน้าบ้าน แต่ถ้าวันไหนผมกลับช้า พี่สาวบอกว่าโตก็จะรอจนเกือบมืดถึงจะเข้ามา



ปกติโตจะนอนนอกบ้านมาตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา จนกระทั่งมาปลายปีที่แล้ว เวลาที่มีฝนฟ้าคนองจะมีเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าดังแรงมากจนเขากลัว จึงได้เปิดประตูเให้เขาเข้ามาอยูใกล้ ๆ ผมในบ้าน และช่วงวันลอยกระทงแถวบ้านจะมีเสียงพลุเสียงปืนดัง คราวนี้ก็จะมาขอเข้าบ้านอีก
หลัง ๆ พอบ่อย ๆ เข้าคราวนี้แม้ไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น โตก็จะขอเช้ามานอนในบ้านแทบทุกคืน โดยเวลาที่โตจะขอเข้าบ้านเขาจะมายืนตรงหน้าประตูแล้วส่งเสียง "แอ๊ะ" ออกมา บางครั้งผมแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน สักครู่เดี๋ยวเขาจะส่งเสียง "โฮ่ง" ออกมาดัง ๆ ผมก็จะเดินไปเปิดประตูให้

เมื่อเข้ามาในบ้านแล้วเขาจะไม่ยุ่ง จะมานอนอยู่ข้างหลังเก้าอี้ที่ผมนั่งอยู่ สักพักใหญ่ก็จะลุกขึ้นไปนอนในที่ที่ทำไว้ให้เขานอน บางครั้งผมนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์จนดึก ถ้าโตจะออกเขาจะลุกจากที่นอนแล้วเดินมาหาผม เป็นที่รู้กันว่าเขาจะออกแล้ว ผมก็จะเดินไปเปิดประตูให้ โตก็จะเดินนำหน้าไปรอตรงประตูเลย


หลังจากที่ผมเปิดประตูให้บางครั้งก็จะไปหาพี่สาวที่กำลังตัดเย็บเสื้อผ้าอยู่

แต่ถ้าวันไหนเขายังไม่ออก ถ้าผมเข้านอนแล้วแต่ยังไม่หลับ โตจะเดินมาเรียกโดยการส่งเสียง "โว่ว" เบา ๆ แต่ถ้าแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน โตก็จะเพิ่มระดับเสียงขึ้นมาอีกหน่อย ถ้ายังเฉยอยู่อีกคราวนี้ก็จะได้ยิน "โฮ่ง" ดัง ๆ เลย แต่ถ้าผมหลับไปแล้วก็จะได้ยินเสียง "โฮ่ง" นี่แหละที่ปลุกผมขึ้นมา ซึ่งระดับเดซิเบลขนาดนี้ยังไงก็ตื่นครับ ส่วนใหญ่จะประมาณตีหนึ่งถึงตีสอง ซึ่งผมก็ได้โอกาสเข้าห้องน้ำไปด้วยเลย