เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีครับวันศุกร์สิ้นเดือนเหมือนวันสิ้นใจของใครหลายคน
ขอฝากบทกลอนไว้หนึ่งสำนวนครับ

๏ อย่าเอาคำว่าห่วงเป็นหวงห้าม
ทำโซ่ล่ามอิสระกันผละหนี
สิ่งเดียวจะยื้อยุดฉุดเสรี
นั่นก็คือความดีที่เธอทำ

๏ ถ้ายิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุทะลุได้
ถ้าตามใจก็ยิ่งเกรงกลัวระส่ำ
เหมือนม้าดีมีพยศควรจดจำ
เพียงลูบคลำก็เชื่องไม่เปลืองแรง

๏ ใช้กำลังบังคับจับด้วยแซ่
ก็มีแต่ขัดขืนกลืนหน่ายแหนง
คนหรือสัตว์ถ้ามีใจไว้เคลือบแคลง
ก็ระแวงอยู่ไม่สุขทุกข์ระทม

๏ อย่าเอาเชือกร้อยจมูกมาผูกมัด
ทำเหมือนสัตว์มีเขาเขาขื่นขม
ดึงซ้ายหันขวาหันนั้นรื่นรมย์
แล้วจะโดนเขาคมเข้าสักวัน๚
..........................................
ช้างน้อย

 

อ่านที่น้องเสฯประพฤติ ปฏิบัติ เล่ามา
ก็เห็นว่าทำได้ถูกต้องดีแล้ว อย่างหนึ่ง
ที่มีชัดแจ้ง คือ"สติ" เมื่อมีตัวนี้คอยกำกับ
แถมด้วย พระเครื่อง- วัตถุมงคลในกายอีก
หลายอย่าง คับขัน วุ่นวายอย่างไรก็ช่วยได้
ทำเช่นนั้นต่อไปเถอะ ไม่ช้าจะกลายเป็น
"คนสติแกร่ง" ทั้ง ใจถึง-พึ่งได้ ไม่เบาเชียวล่ะ

 

น้องสุทินคงวุ่นทั้งงานหลวง
ผสมงานราษฏร์ หลายขนาน
อาทิตย์นี้เพิ่งทักมาหนเดียว
ปล่อยให้คุยสนุก ไปทุกเรื่อง
อย่างถ้วนถี่ อ่านเพลินก็แล้วกัน
ไม่ขอตอบอันใด...อ้อ ขอบคุณจ้า

 

โมทนาทุกเรื่อง ทั้งความคิดดี
กระทำดี ขอให้หนูชุจงสำเร็จดัง
เป้าปรารถนาที่วางไว้ทุกประการ
บารมีหลวงปู่โต๊ะแผ่เป็นอนันต์
คุ้มครองเผื่อถึงลูกหลานไม่รู้จบสิ้น

 

สวัสดีคุณลุงและสมาชิกทุกๆท่านนะครับ
รับเงินเดือนในวันนี้แล้วก็ขอให้ทุกท่านได้รับโชคลาภในวันอาทิตย์นี้ด้วยนะครับ

 

น้องช้างน้อยห่างหายหน้าจอ
สำนวนกลอนร้างลาหลายเพลา
กลับมาแล้วด้วยกลอนดี สมวลี...
"เป็นนักกลอน นอนเปล่าก็เศร้าจิต"

ให้บรรดามิ่งมิตรอักษรดื่มด่ำ
กับกลอนดีบทนี้เพลิดเพลิน
อารมณ์ ผมขอชมว่า เขียนได้ดี
มีความหมายหลากหลายซ่อน
ทั้งที่แจ้ง และไม่แจ้งครบถ้วน
กระบวนยุทธ ขอบคุณน้องอีกครั้ง
เป็นกำลังใจให้คนเขียนฝีมือดีๆเสมอ

จบทุกโพสท์ สวัสดีตรงนี้
พบกันอีกที บ่ายแก่ ที่เก่า
เวลาเดิม ณ ป่าตะนาวศรี

 

โพสท์น้องตั้มชะแว่บก่อนลา
เป็นคำอวยพรที่ทุกคนชอบ
เอ้า ตอบขอบคุณก่อนไปทำงาน

 

เป็นอย่างนั้นเลยละครับคุณน้า ครับ ความหวัง ความรัก และความเอื้ออาธร ในลูกๆ ทั้ง ๓ มีเพื่อแม่เสมอครับ เพียงน้อยนิดที่เราทั้ง ๓ จะทำให้แม่ได้ และจะทำต่อไปอย่างตั้งใจครับ

ขอตอบคุณ Chuta นะครับ
เรื่องการเลี้ยงดูลูก ผมมีแนวคิดว่า เลี้ยงแบบแมวน่ะครับ ต้องให้เขาตัดสินใจเองว่าเขาต้องการอะไร ต้องการทำอะไร แล้วให้เขาทดลองทำ เราดูห่างๆ เมื่อเกิดปัญหาเราก็แนะนำเขา แล้วเขาจะรักในสิ่งที่เขาทำครับ แมวก็เช่นกัน เมื่อลูกจะเล่นเขาไม่ว่า แต่เมื่อลูกเกิดอันตรายเขาจะช่วย เป็นการสอนเขาไปในตัวครับ เราต้องมองกว้างๆ เพราะโลกวิวัฒนาการไปเรื่อยๆ เราจะคิดว่าในอดีตเราทำถูกแบบนี้ แต่อนาคต มันก็ไม่แน่เสมอไปครับ ตอนนี้เลยต้องรู้จัก GOT7 ไปซะงั้น ๕๕๕๕๕๕

อ้อแนะนำอีกกลอนหนึ่งของคุณช้างน้อยนะครับ เป็นคำเตือนตัวเราเองเวลาใช้สอนลูกได้ดีเลยละครับให้เราระมัดระวังตัวว่าความปราถนาดีของเราจะทำร้ายเขาหรือเปล่าด้วย ตรงนี้ต้องระมัดระวังให้จงหนักครับ

 

อ่านมา ครึ่งเดือนตั้งแต่หน้าแรก สนุกมากครับ แนะนำอยากให้แยก กระทู้ แจกพระด้วยครับเพราะ มันทำให้ เรื่องเล่ากับ แจกพระมัน ผสมกันไปหมดครับ

 

ต้องตามปัจจุบันครับ
เล่าแทรกแจก
ทำบุญลุ้นพระ
เกมส์ ประมูล
สุดมันส์ครับ
เดือนหน้า ทะลุมันส์
คุณอา การันตี ไม่มีที่ไหน

 

อีกโพสท์น้องสุทิน ทักทายหนูชุเรื่องเลี้ยงลูก
ช้างน้อยเรื่องกลอนดี มีความหมายเด็ด ให้คุย
ตามสบาย รวมเรื่องคุณแม่ที่บรรดาลูกๆกำลัง
ทุ่มพลังดูแลกันอยู่ ไม่รู้เหน็ดหน่าย

 

ยินดีต้อนรับอัศวินเกียร์ นักอ่านคนล่าสุด
ซึ่งจะมีมาในกระทู้นี้แทบทุกวัน เพิ่งตาม
อ่านได้เพียงครึ่งเดือน กับข้อแนะนำดีๆ
ให้แยกธาตุ แยกกระทู้ อย่าปะปนกับเรื่อง
พระ ต้องอ่านไปเรื่อยๆ ถึงจะรู้ว่าทำไมแยก
ธาตุกระทู้ไม่ไหว

ยังไงก็ขอบคุณ ความคิดและ
การแนะนำมีประโยชน์ เชิญ
เสพย์อรรถรสให้รื่นรมย์ครับ

 

แม่นแล้ว น้องบานชื่นเดือนหน้า
วันดีมีเพียบทั้งครบรอบปีที่เขียน
ต้องจัดให้สนุกเต็มพิกัด แต่จะทำ
ได้แค่ไหน ดูกำลังวัยสว. คนเดียว
ไม่มีใครช่วย เหนื่อยอย่าบอกใคร-ฮ่า

 

แจ้งคุณธารฯ...จัดส่งสมเด็จพระสังฆราช(อยู่)
ET 3354 9621 2 TH...คุณวิเชษฐ-บ้านนา

แล้วก็เชิญมาเข้าตะลุย"ตะนาวศรี"
มีเวลาจัดให้ชม.เศษๆ พอทำเนา
รอการจิ้มตามระเบียบครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ดวงดาวทำสำเร็จอีกหน ครานี้หิ้วทุกชีวิตคืนสู่ความหวัง เส้นทางรอดเปิดโล่ง วิถีมรณะเบี่ยงเบน พญามัจจุราชไถลออกนอกทิศชั่วคราว สองประสานพลังแก่-หนุ่ม เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย...!
__________________________________________

อาจารย์เลิศลดมือแกว่งไกวมีด พนมมือประกบนำมีดหมอเทวะขึ้นจรดหน้าผาก หลับตาถอนหายใจยาวด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่ใบหน้าเกิดรอยยิ้มน้อยๆ

เป็นนัยว่า...อย่างน้อย พยัคฆ์ยังไม่สิ้นลาย!!!

ดวงดาวประจักษ์เหตุการณ์แจ่มแจ้งคาตา มันเหลียวมองอาจารย์จอมขมังเวทย์อย่างเลื่อมใส ชีวิตโกโรโกโส เห็นเป้าหมาย รอดตายไปจากป่ามหาเหี้ยม จะขอมอบกายถวายตัวเป็นศิษย์รับใช้ เอาวิชาทำมาหากินภายภาคหน้า ทิ้งโลกกรรมกรไม่ไยดี

ขุนเขา ไพรเถื่อน ถ้ำโถง ป่าอาถรรพ์ มหากาฬเหล็กไหล ความลำบากเจียนตายที่ฝ่าฟันเลือดตาแทบกระเด็น เหงื่อถั่งไหลเป็นสายน้ำปะปนคราบน้ำตาแห่งความผิดหวัง ความหฤโหดเหล่านี้ หาใช่บทลงโทษทั้งดุ้น บางครั้งยังมีมุมดีหลงเหลือ เป็นเบ้าหล่อหลอมขึ้นรูปมนุษย์ แต่งมนาไปอีกหลายรูปแบบ

บักสมกำลังเดินหน้าเป็นพรานมือหนึ่ง พึ่งได้แห่งพงไพรในวันหน้า เจ้าดวงดาวพานพบประกายดาวส่องสว่างเห็นหนทางใหม่ ที่ชาตินี้มิเคยคิดมาก่อนว่า จะมีโอกาสพบเจอ

ทั้งหมดนั้น ล้วนใช่การดลบันดาล จากป่าเขาเงาหฤโหดสุดขั้วที่ว่ามานั่นละหรือ?

ทุกอย่างจึงคุณ มีโทษ มีเหตุ มีผล ขนานกันไป บนเส้นขนานอันทอดยาวไกล เพียงต้องหาจุดบรรจบให้พบ...เจ้าดวงดาวมั่นใจว่า มันเจอแล้ว!

มัวครุ่นคิดแวบเดียวหลังรอดวิกฤติ บ่าที่อาจารย์ละมืออกไป ถูกจับอีกครั้ง บีบขยำแรง...

"ดวงช่วยที"...เสียงระโหยโรยแรงของจอมอาคมที่สังขารป้อแป้ร้อง เจ้าดวงไม่ทันหันกลับ คุณเทพซึ่งยืนเป็นบอดี้การ์ด คุมหลังตลอดเวลา รีบใช้แขนด้านซ้ายไม่ถือปืน ดันหลังอาจารย์พิงตัวดวงทันควัน ไม่ปล่อยคนป่วยหงายหลังจ้ำเบ้าลงพื้นเปียกโชก

"พยุงอาจารย์เข้าถ้ำ เร็ว"...มิพักต้องสั่งซ้ำ ดวงรีบทำดังว่าว่องไวทั้งคู่ขมีขมันหิ้วปีกพยัคฆ์ป่วย เข้าหาที่แห้งในโถงถ้ำ โชคดีซ้ำสองกองเสื้อผ้าแห้งที่ไม่คิดเอาไปให้เป็นภาระเดินทาง ยังวางที่เดิม

คุณเทพจัดแจงให้อาจารย์พิงผนังถ้ำท่าสบาย รื้อค้นเสื้อผ้าสำหรับตัวเองกับอาจารย์ ดวงโยนผ้าขี้ริ้วบนตัวทิ้ง ใส่ชุดใหม่ที่ไม่ดีกว่าเก่า แต่แห้งผากปอดปวมไม่ถามหาทั้งคณะ

ดวงคุกเข่าข้างตัวพระอาจารย์ ส่งกระติกน้ำให้จิบ จอมขมังเวทย์ลืมตาแดงก่ำอิดโรย มองเจ้าหนุ่มน้อย พึมพัมเบาๆ...

" ขอบใจ ดวงเอ้ย แกเก่งมาก ได้เรียนอีกหน่อย จะยิ่งเก่ง"!

เห็นอาจารย์พูดยืดยาว แสดงว่า กำลังพอไหว ดวงยิ้มแป้นรับคำชม อดถามไม่ได้...

"คาถาอะหยังครับ ศักดิ์สิทธิ์เกินเทวดาต้าน"?

อาจารย์กลืนน้ำลงคออีกอึก เอ่ยพระมหาคาถา...ดวงท่องชื่อ แล้วท่องทบทวนเนื้อหาพระคาถาดังๆ...

"คึ่ก !คึ่ก! ครืน !ครืน!"!

เสียงพิลึกดังจากมุมถ้ำ ด้านที่พวกเขาตัดเหล็กไหลได้ก้อนแรก มีบางอย่างเคลื่อนไหว สิ่งที่ใหญ่ไม่น้อย คุณเทพยกปืนชู จ้องพร้อมยิงไปทางต้นเสียง ทุกคนหันไปทางเดียวไม่วางตา

"แปลกจังแฮะ จารย์??"...คุณเทพบ่นเสียงดัง จะว่าเสียงเกิดโดยเจ้าโคตรยักษ์ก็ไม่ใช่แน่ ถ้ำด้านบนอยู่สูงเกินกว่าคลื่นเสียง จะเดินทางผ่านลงมา เสียงที่เกิดไม่ไกลปานนั้น

" เจ้าถ้ำ ขนบางอย่างหนี มันกลัวพระคาถาที่เจ้าดวงท่อง"

จอมขมังเวทย์ สรุปง่ายๆหน้าตาเฉย ไม่ต้องใช้หรือมีเหตุผลพิธีรีตรองสนับสนุน ป่าดิบ ถ้ำเถื่อนทุกถิ่นที่พวกเขาเหยียบย่ำ ล้วนไร้ซึ่งเหตุผลรองรับกับสิ่งที่บังเกิด...เชื่อหรือไม่เชื่อ ก็แค่นั้น...

คุณเทพพยักหน้าคล้อยตามพระอาจารย์ ไม่คิดมากให้ปวดหมอง เจ้าดวงก็ผงกหัวหงึกหงักเห็นด้วย

"เหล็กไหล...มันย้ายเหล็กไหล สมบัติที่ดูแลหนีเรา.."!?

วิญญาณเดิมนักล่าเหล็กไหลคืนร่าง รีบรื้อเอาไฟฉาย ฉวยปืนโตมั่น ร้องบอกดวง...

"ดูอาจารย์ไว้นะ"

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

ว่าแล้ว จอมล่าเหล็กไหล จอมตื้อบันลือโลก รีบกระโจนขึ้นทางที่ไปตัดเหล็กไหลสำเร็จ ต้องการพิสูจน์บางสิ่งให้เห็นคาตา ไม่งั้นนอนตายตาไม่หลับ จะเสียเวลาเผ่นหนีบ้าง ก็ถือซะว่าให้พระอาจารย์พักเอาเรี่ยวแรงชั่วครู่

บนตระพัก ช่องเหล็กไหลที่ปล้ำผีลุก ปลุกผีนั่งแทบสิ้นชีวิตพระอาจารย์เลิศ อยู่สภาพเดิม แต่หนุ่มใหญ่ใจแม่น้ำไม่สนช่องนี้ เขาลงทุนคลานบนทางที่แคบ กระดืบ กระดืบ ชะโงกตัวเลยช่องไปอีกเกือบช่วงตัว...

อยู่นั่นไง...เห็นชัดถนัดเต็มสองลูกตา ปีกของถ้ำงอกออกมาเหมือนบานประตูกั้นเอาไว้ ทำให้เห็นเป็นเสมือนทางตัน แต่พอชะโงกหน้าพ้นปีกที่งอกลวงตานั้น ก็เป็นช่องทางโล่งให้มุดต่อไปได้อีก ช่องใหญ่ขนาดคนตัวโต คลานสบายหัวไม่ชนเพดาน

คุณเทพไม่คิดคลานเข้าไป ได้แต่ส่องไฟฉายไล่เข้าช่องที่โดนบดบังหลอกตา...อา พื้นกับผนังสะอาดเกลี้ยงเกลาดีแท้ บางส่วนตามซอกหินขรุขระที่ประกอบเป็นผนังถ้ำ มีเกล็ดประกายสีเงิน สะท้อนระยิบระยับสู้กับแสงไฟฉาย แพรวพราวราวกับดาวประกายพฤกษ์ยามค่ำคืนบนฟากฟ้าที่ไร้เมฆา

"ไอ้ผีเจ้าถ้ำ เจ้าเล่ห์ หลอกพวกเราตัดก้อนน้อยแทบล้มประดาตาย ที่แท้ของดี แอบอยู่ด้านข้างนี่เอง"

คุณเทพคำรามเล่าให้อาจารย์กับดวงฟัง หลังจากไต่กลับลงมา...อาจารย์ยิ้มเนือยๆ เอามือตบบ่าศิษย์รุ่นเดอะ...

"โมโหไปก็เท่านั้น เดินทางกันเหอะ อาจารย์ค่อยยังชั่วแล้ว"

คำว่า เวลาไม่รอท่า หวนกลับมาตักเตือนสติหมู่คณะ แม้นว่านักล่าเหล็กไหลได้รับรู้กลเม็ดทีเด็ด เจ้าถ้ำที่ดูเสมือนใจดีกับผู้เหยียบย่างมาเยือน ไม่แผลงฤทธิ์ให้สะเทือนขวัญอันใด เท่าปลายก้อย...

ที่ไหนได้ ดันเป็นเจ้าถ้ำ พิษสงร้ายลึก กะเล่นถึงตายทุกรูปแบบ หนักกว่า 2 เทวีถ้ำภูนมโต!

หอบหิ้วชีวิตกลับไปเผชิญหน้าพวกคุณเธอที่ภูนมโตดีกว่า...ยังไงก็ไม่หนักเท่าเล่นเกมส์เอาล่อ เอาเถิดกับผีสางเหลี่ยมพราว แถมด้วยเจ้าตัวเลื้อยสยอง ที่พร้อมลงมาผสมโรงยามใดก็ได้

รีบเผ่นกันเสียที อย่างน้อยยังมีเหล็กไหลของจริงก้อนน้อย สงบนิ่งเป็นรางวัลเสี่ยงตายในกระเป๋า!!!

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ทันใจ
บทบู๊มา
จะหยุด
จะพัก
เหมือนจะ
ไม่อนุญาติ

 

เอารูปเจ้านำโชคมาอวดบ้างครับ. อยู่ๆก็มาแอบในร้านผมได้เกือบอาทิตย์ แรกๆแอบไม่ยอมให้จับตัว2-3วัน เอาอาหารมาล่อ ถึงยอม เดี๋ยวนี้ซนมากๆ ปีนไปปีนมา วิ่งเร็วมากครับ